Έχω φύγει από σκηνή στην Νάξο.
Καλοκαίρι του 2000.
Ένα γκρουπακι φτιαγμένο, αποκλειστικά για διασκευές.
Ανεβαίνουμε και συνειδητοποιούμε,ότι είμαστε Τσίμα,Τσίμα.Νιωθουμε σαν σαρδέλες σε κονσέρβα.Ο ήχος,άλλα επίπεδα πρόσφυσης.Εγω δίπλα στον ντράμερ,δεν μπορώ να κάνω βήμα.
Η κιθάρα στημένη σχεδόν κατακόρυφα λες και είμαι ο Slash??
Ξεκινάμε,εγώ ακούω μόνο τα ντραμς.Ολα καλύπτονται.Ευτυχως λειτουργούν όλα αυτόματα,λόγω ότι προβαραμε αρκετά πριν.
Ξεκινάμε το mary had a little lamp,αλλά το μαδερι έχει αλλά γούστα και φεύγει απ' την θέση του.Εγω και η κιθάρα φεύγω πίσω από σχεδόν 2,5 μέτρα ύψος.Παιδες ούτε στον εχθρό μου.
Σπασμένο πλευρό και τσακισμένη κιθάρα απ' την πτώση,φυσικά η παράσταση έληξε και εγώ έκανα 3 μήνες να αγγίξω κιθάρα,ο πόνος ήταν απερίγραπτος.