Takis μπορεί να είναι και έτσι, αν το νόημα είναι το αιώνιο κυνήγι του "καλού" ήχου ή τέλος πάντων του ήχου που έχει ο καθένας μας μέσα στο κεφάλι του. Η διαχωριστική γραμμή μπαίνει όταν το κυνήγι ξεφύγει και γίνει μοναμανία, μια κατάσταση δηλαδή ψυχοπαθητική. Σε αυτή την περίπτωση ο άρρωστος σταματά να παίζει μουσική και απλά γίνεται συλλέκτης. Συμπέρασμα: Ας παίζουμε μουσική ακόμη και με σκουπόξυλα. Εάν έχουμε τη δυνατότητα να αγοράζουμε και κάποια καλά όργανα, τότε τόσο το καλύτερο για μας! Keep on rocking!!