gkourmoul1

https://www.noiz.gr/community/videos/view-2534-boss-ir-200-vs-strymon-iridium-vs-atomic-amplifi-firebox-which-one-to-buy/?page=17&tab=comments#comment-5576

Διάβασε εδώ

Γιατί δεν αγοράζεις 2 πετάλια? Πχ ένα sd1 και ένα rat. Τσεκαρε, επίσης, το t rex moller 2. Διπλό πετάλι, οικονομικό, κλώνος του king of tone. Μαζί με ένα rat ή φαζ, έχεις πλήρη ηχητική παλέτα.

Η επόμενη μου κιθάρα ?

Ακριβώς την ίδια σκέψη έκανα, πριν χρόνια. Είχα μια lp και πήρα την πρώτη μου στρατ. Έβλεπα κάποιους κιθαρίστες να παίζουν με τέλε, αυτή την χοντροκομμένη κιθάρα, με το άσχημο σώμα και τα εκκεντρικά χειριστήρια. Ιδίως για κάποιες χτυπημένες και φθαρμένες, απορούσα πως τις ανέχονταν να τις πιάνουν στα χέρια μου. Παρακμή εντελώς λέμε. Λίγους μήνες μετά, από περιέργεια, παράγγειλα την πρώτη μου squier std telecaster. Την άνοιξα από το κουτί, και... μου φαίνονταν πολύ άσχημη. Κοιτάζω μέσα στην συσκευασία μην τυχόν έχει και τίποτα άλλο, πχ κάνα whammy bar, αλλα τίποτα. Αυτό το "ξύλο" που είχα στα χέρια μου ήταν όλη η κιθάρα. Ένα ξύλο με δυο μεταλλικά knobs και έναν παράξενο διακόπτη. Την βάζω στα χέρια μου και λέω όπα! Το αριστερό χέρι κούμπωσε αμέσως. Το δεξί δεν είχε να κάνει και πολλά. Δίπλα είναι τα χειριστήρια, και αυτά έκαναν καλά τη δουλειά τους. Ούτε τρέμολα, ούτε τίποτα. Ένα κομμάτι ξύλο, το οποίο είχε τον καλύτερο ήχο ανάμεσα στις τότε, λίγες, κιθάρες μου. Έτσι απλά. Στην πορεία δεν μου φαίνονταν πιο όμορφη (ήταν και χρώμα που δεν μου πολυάρεσε), αλλά ήταν η κιθάρα grab n' go. Ελαφριά, απλή, δεν ξεκούρδιζε, και έκανε τη δουλειά της υποδειγματικά. Λίγους μήνες μετά, είδα μια κάτασπρη τελε κρεμασμένη σε έναν τοίχο ενός φίλου (για όσους θυμούνται, άνοιξα και σχετικό θέμα). Ήταν μια πανέφορφη ΜΙΜ τελε, που περίμενε τον νέο της ιδιοκτήτη. Αυτό ήταν. Έδεσε το γλυκό. Από εκείνη τη στιγμή, και επίσημα, μου άρεσαν εμφανισιακά όλες οι τέλε. Πλέον, οι μισές μου κιθάρες είναι τελε. Δεν υπάρχει κάτι πιο όμορφο στα μάτια μου. Λόγω της ταπεινής, απλής σχεδίασης, και λόγω της απλότητας, αλλά και αποδοτικότητα στην χρήση.

Need vs want. Μεγάλη συζήτηση. Εάν αγοράζαμε, απλά, ότι χρειαζομασταν, θα ήμασταν με μία κιθάρα, έναν ενισχυτη με βάθος, και ένα πετάλι od (πιθανότατα boss). Απλα, πολλές φορές ζητάμε παραπάνω. Και η boss δε δίδει παραπάνω σε πολλές κατηγορίες εφέ. Για τις telecaster έχεις 100% δίκιο...

Μόνο για λίγες βδομαδες. Μετά τις 25 Νοέμβρη, ξαναξεκινω... ?

Από τώρα κάνω προετοιμασία. Πίνω μόνο καφέδες και πορτοκαλαδες, για να συνηθίσει ο οργανισμος την αλλαγη.

Σιγά μη σε αφηνα

?

?

Το ήξερα, αλλά ήθελα να είμαι πιο δραματικός...

Έχει διαφορετικό pedalboard για κάθε κιθάρα. ?

...στο pedalboard σας, ποιο θα ήταν, και γιατί? Μιλώ για tremolo, chorus, vibrato, univibe, filters, flanger κλπ. Δεν μιλω για delay και reverb. Ουτε, φυσικά, για od/dist/fuzz pedals. Ξεκινώ πρώτος. Θα είχα ενα chorus, διότι κάνει πολλά πράγματα. Αργή ταχύτητα και θυμίζει flanger. Γρήγορη ταχυτητα, με έντονο depth και θυμίζει τρέμολο. Ίσως και με univibe θα βολευομουν. Κάνει ακόμα περισσότερα.

Τώρα μου έδωσες πάσα για νέο θέμα.

Θα αλλάξουν, επίσης, και τα γούστα στις ταινίες. Αλλά βλέπεις στα 20, αλλά στα 40, αλλά στα 60. Λες εάν είναι καλή η εικόνα σε μια ταινια, να παραμείνεις με τα ίδια γούστα? Άκου τους μεγαλύτερους/σοφότερους/εμπειροτερους και μην αποκλείεις τίποτα.

https://www.musikding.de/Grover-Drive-kit

To πετάλι έχει ένα trimmer στην κατω πλευρά, όπου ρυθμίζει το πόσο γρήγορα θα "σπάει" και θα ξεκινήσει να ακούγεται σαν φαζ. Πειράζοντας του, αλλάζουν πολλές παράμετροι, όπως το πόσο καλά θα καθαρίζει, το πόσο θα ακούει στην πένα, τα επίπεδα θορύβου κλπ. Το 1ο κλιπ το έγραψα τελευταίο χρονικά, αφότου το ρύθμισα εκεί που μου άρεσε. Τα δύο κλιπ από φλόυντ ήταν με αρύθμιστο πετάλι, και δεν ακούγεται και πολύ καλά (δεν ασχολήθηκα και τόσο με ρυθμίσεις). Εννοείται. Έχω φάει κόλλημα με distortion και fuzz.

Σήμερα παρέλαβα έναν κλώνο του Dover drive. Πρόκειται για πετάλι που δεν κυκλοφορεί πλέον, ούτε μπορώ να το βρω μεταχειρισμένο. Αγόρασα ένα έτοιμο κιτ από γνωστό γερμανικό σάιτ, και το έστειλα σε έναν γνωστό ώστε να το συναρμολογήσει και ρυθμίσει. Είναι distortion με αρκετά κρεμώδη και fuzzy ήχο, εάν πιεστεί. Δεν χρειάζεται κανένα πετάλι να του βάλω μπροστά. Μόνο λίγο compression. Τέλειο για γκιλμουρικούς ήχους. Το αποτέλεσμα ηχητικό αποτέλεσμα μου έφτιαξε το πρωινό μου, γι' αυτό και ανεβάζω 3 κλιπάκια (του κακού καιρού παιγμένα) για να μοιραστώ την χαρά μαζί σας.... (στο πρώτο ξεκινώ με gain στο 1 και ανεβαίνω. Στα υπόλοιπα -γνωστά κομμάτια- το gain ειναι σχεδόν τέρμα) dovermix.mp3 dover comfortablynumb.mp3 dover echoes.mp3

Δεν πάει ωραία να είναι πιο φτηνά από τους μαγνήτες τους...?

Αυτό δεν είναι στόχος. Είναι η διαδρομή. Και καλά κάνεις και θες να την απολαύσεις. Αυτός είναι ένας καλός στόχος. Εκεί επικεντρωσου.

Δώσε τα όλα για τον στόχο σου, και θα είσαι από αυτούς που θα τον επιτύχουν.

Θα έχει να κάνει, μάλλον, με την περιοχή που μένεις. Στην επαρχία, όπου διαμένω, δεν γνωρίζω πολλούς που να πεθαίνουν από γηρατειά (φυσικά αίτια) πριν τα 80-85. Ο καθαρός αέρας, η καλή διατροφή και η κινητικότητα παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο. Σε μεγάλα αστικά κέντρα, τα πράγματα είναι δυσκολότερα.

Γύρω στα 82 είναι ο μ.ο. προσδόκιμου ζωης στην Ελλάδα. 80 για τους άντρες. Για το 32 συμφωνώ, αν και πολύ δύσκολο στις εποχές που ζούμε. Προς το 40, πλέον, ρυθμίζεται αυτό.

Για πολλούς είναι. Όντως. Σε γενικές γραμμές, σήμερα, είναι εύκολα τα πράγματα. 2-3 πράγματα σου ζητάνε να κάνεις για κάποιους μηνες, και δεν σε νοιάζει τίποτα άλλο. Να ξυπνάς νωρίς, να κάνεις λίγη εκπαίδευση, να ρίχνεις τις σκοπιές σου, και να ξυριζεσαι. Δεν υπάρχουν άλλα προβλήματα στην καθημερινότητά σου. Είναι, σχετικα, απλά τα πράγματα, όπως το βλέπω. Φοιτητής ακόμα καλύτερα, εφόσον υπάρχει η οικονομική άνεση να πηγαίνει κάποιος σε μια ξένη πόλη και να ζει μόνος του.