gkourmoul1

Πολλές φορές, οι φυσιοθεραπευτές ξέρουν καλύτερα τι πρέπει να κάνεις για να φτιάξεις το πρόβλημα. Βρες τον κατάλληλο γιατρό για οδηγίες, αλλά μην παραλήψεις την φυσιοθεραπεία (εφόσον χρειάζεται), διότι η εκγύμναση και ενδυνάμωση είναι το κλειδί σε πολλές περιπτώσεις τενοντοπάθειων. Περαστικά!

Χωρίς να έχω μεγάλη εμπειρία, νομίζω ότι 2 με 2,5 ώρες ειναι αρκετές. Μετά τις 3 ώρες υπάρχει μεγάλη κόπωση, ειδικά για κάποιον που τραγουδά και παίζει κιθαρα ταυτόχρονα. Ένα διαλλειμα 15 λεπτών είναι αρκετό.

Αυτή είναι μόνο η μία άποψη. Η πραγματική και ειλικρινής αλήθεια είναι ότι:

Δεν το λέω από την άποψη specs. Μια χαρά είναι η squier. Όταν πιάνεις τη μια, έχει την αίσθηση φτηνής usa. Όταν πιάνεις την άλλη έχει την αίσθηση ακριβής china made. Όταν πιάνεις το μανίκι στην mim, νιώθεις βάρος και στιβαρότητα. Νιώθεις ότι δεν είναι "παιχνίδι". Στις cv τα πάντα είναι ελαφριά, ιδίως το μανίκι, κάτι που με χαλα πολύ. Στις στραρ είναι ακομα μεγαλύτερες οι ποιοτικές διαφορές στα υλικα και στην αίσθηση. Σε όλες τις περιπτώσεις, και οι δύο τύποι είναι άρτια φτιαγμενοι. Η διαφορά είναι στα υλικά. (αυτό ισχύει σε όσες έχω πιασει σε μαγαζιά/φίλους και από δικές μου. Δεν ξέρω εάν ισχύει για το σύνολο)

Καλύτερα 550 μεταχειρισμένο mim, πάρα 400 καινούριο squier. Με 400, πάντως, δε βρίσκεις mim.

Η τελε μόδα μπορεί να περάσει. Η μπογιά των influencers ποτέ. Εάν θέλει πχ η prs να προωθήσει τις skystrats που έχει, και να αλλάξει όλη οικονομική εικονα της εταιρίας, θα πρέπει να μας πληρώσει αδρά.... Ο πρεσβύτερος τα ξέρει καλύτερα να σας τα αναλύσει.

Fixed... Πανό, αφησου στα ικανά και σοφά μας χέρια, και εμείς θα σε μυήσουμε όπως πρέπει. (Στείλε πμ στον sf 400 φορές το "κιθάρες είναι μονο οι τελεκαστερ")

Μην παραλείψεις αυτήν. Ανώτερη από τις classic vibe. Κάνει και σπλιτ... https://reverb.com/item/62415700-g-l-tribute-asat-deluxe-carved-top-2021-clear-blueburst

Δεν αναφέρει κάτι, και δεν νομίζω. Και σπλιτ να κάνουν, δεν θα ακουστεί σαν κλασικός μονός τελε. Εάν θες τελε με μοντέρνο ήχο, για πλούσιο και δυνατό distortion, είναι ταμάμ αυτή. Εάν σε βολεύει το μανίκι και τα jumbo ταστα. Εάν θες κλασικό ήχο τελε, δεν πας εκεί....

H κιθάρα αυτή δεν σου κάνει, ηχητικά. Δεν έχει μονούς. Είναι για σκληρό ροκ και άνω. Επιπλέον έχει πολύ μοντέρνα specs στο μανίκι. Θα σου προτείνω τις σίγουρες λύσεις: https://www.thomann.de/gr/fender_sq_cv_50s_tele_mn_whb.htm https://www.thomann.de/gr/fender_sq_cv_60s_custom_tele_3_sb.htm Αυτή με μονό και διπλό https://www.thomann.de/gr/fender_sq_cv_70s_tele_cstm_mn_3ts.htm Και αυτή για μειωμένο βάρος https://www.thomann.de/gr/fender_classic_v_60s_thin.tele_mn_nt.htm Και μια thinline με διπλο-διπλό https://www.thomann.de/gr/fender_sq_cv_70s_tele_thinline_mn_3ts.htm

Μόνους ή διπλούς θέλεις?

Αυτό που δίνει την αίσθηση είναι το σχήμα του μπράτσου, και το πόσο καλά εφαρμόζει (το τελευταίο) στην παλάμη κατά το "χουφτωμα". Και από slimtaper σε slimtaper υπάρχουν μεγάλες διαφορές στην αίσθηση. Αλλάζει το σχήμα, το χέρι νιώθει "πίεση" σε συγκεκριμένα σημεία, και αυτό δυσκολεύει στο παίξιμο. Η ύπαρξη λούστρου είναι σημαντική, αλλά όχι τόσο, νομίζω. Προτιμώ satin finish, καθώς το χέρι κινείται ελεύθερα και δεν κολλάει. Από 9,5 έως 12 ιντσες δεν έχω δει τεράστια διαφορά στην αισθηση, σε ίδιου τύπου κιθάρες. Από την άλλη, το τάστα κάνουν όλη τη διαφορά στο playability, αρκεί να μη με δυσκολεύει το σχήμα του μπράτσου. Για τις μετρήσεις, να πω ότι δεν έχουν σημασία. Μια κιθάρα που μου φαίνεται πολύ πλατιά (epi les paul), είναι ακριβώς το ίδιο σε μέτρηση με μια άλλη που μου φαίνεται πολύ λεπτή. Το σχήμα κάνει όλη τη διαφορά.

Μου κόλλησε το excel ?

Τα έχεις ακούσει όλα?

Φρέσκος αέρας φύσηξε στο νόιζ! Μπράβο Φώτη. Πολύ καλό το τεμάχιο. In your face, και γιαυτό το ευχαριστήθηκα. Πολύ καλός και ο ήχος σε μπάσο/τύμπανα.

Πρέπει να έχεις βαρεθεί τη ζωή σου? Δοκίμασε ένα πεταλακι sl drive, στο υπάρχoν rig, να νιώσεις ότι παίζεις με 1987X...

Καλορίζικο!

Τις έχω δοκιμάσει τις JP 1,5mm. Είναι ελάχιστα πιο μεγάλες από μια τυπική jazz 3. Για τα δικά μου γούστα έχουν 3 βασικά μειονεκτήματα, σε σχέση με την tortex jazz 3, και η αιτία είναι το υλικό κατασκευής (naylon): 1. Γλιστράνε μόλις ιδρώσει το χέρι, παρόλο που έχουν μια υποτυπώδη χάραξη. 2. Παρόλο που είναι 1,5mm έχουν αρκετή ελαστικότητα. 3. Δεν μου αρέσει η αίσθηση κατά την επαφή με την χορδή (ισχύει για όλες τις naylon jazz 3), καθώς υπάρχουν ατέλειες (μικρά "δοντάκια") στα σημεία επαφής. Δεν είναι 100% λεία. Ως αποτέλεσμα, δεν έχει και σωστό ήχο. Η πρώτη φωτό είναι η JP, και φαίνονται οι ατέλειες στη μύτη. Είναι πολύ αισθητές πάνω στην χορδή. Η δεύτερη φωτό είναι από μια jazz 3 naylon. Στον αντίποδα, οι tortex είναι λείες, όπως φαίνεται στην παρακάτω φωτο. Μια εναλακτική για καλό γκριπ, σε νάυλον, και κάπως καλύτερη αίσθηση είναι οι jazz 3 max grip. Τουλάχιστον δεν γλιστράνε.

Strat + Orange ?

Μιας και άλλαξα χορδούλες στη στρατ (Q pickups 14K), είπα να ρίξω δύο πενιές σε καθαρό και βρώμικο κανάλι τον terror. Αυτόν τον ενισχυτάκο θα τον αγόραζα, χαλαρά, μόνο για το καθαρό του single knob κανάλι. Ακόμα και στο μισό watt έχει εκπληκτικό ήχο. Έχει τα πιο γλυκά και γεμάτα καθαρά που έχω ακούσει (δεν έχει ακούσει και πολλούς ενισχυτές, πέρα από τους δικούς μου). Στο καθαρό κανάλι, στο 1 watt και με volume στη μεση, χρησιμοποιώ ts808, rat, και friedman. strat terror 808 rat fried.mp3 Στο βρώμικο, ξεκινώ με gain στην μεση και το παώ τέρμα. Reverb+delay τα έχω βάλει μπροστά. strat terror dirty channel.mp3

Μόλις κατάφερα και το άκουσα ολοκληρωμένο. Εάν εξαιρέσει κανείς κάποια τεχνικά ζητήματα με τη μίξη, στα σημεία με πλούσια ενορχήστρωση, το έργο είναι αριστουργηματικό απ' όλες τις απόψεις. Δεν περίμενα τίποτα λιγότερο, φυσικά...

Και μετά που θα μάθει η γυναίκα τον λογαριασμό, είναι sunday bloody sunday...

Mid scooped μαγνήτες σε mid scooped ενισχυτή, δεν είναι ο,τι πιο ισορροπημένο, ηχητικά. Φαντάζομαι ότι θα παίζει αρκετά αυτός ο συνδυασμός στο fender + fender

Εδώ ασχολούμαστε με τα ξύλα, ενώ αλλάζοντας μεγάφωνο, αλλάζει και ο κόσμος όλος.

Προσωπικά, τον έχω σε εκτίμηση, και έχω επίγνωση του μεγαλείου του ως κιθαρίστας και του τι έχει προσφέρει στο άθλημα μας. Για την μπάντα του και για τη μουσική του, μίλησα, καθώς δεν με εκφράζει. Γενικότερα, δεν έχω και τις καλύτερες σχέσεις με την αμερικανική μουσική.