pacoman

Δεν είναι απόλυτο αυτό.Υπάρχουν κομμάτια που,αν τα πειράξεις,χάνουν από την αξία τους.Έχει πχ ο Χάρης ο Λεμονόπουλος κάποια σόλο που,κατά την προσωπική μου πάντα άποψη,δεν επιδέχονται παρεμβάσεων.Τα θεωρώ τέλεια! Όσο δηλαδή μπορείς να πειράξεις τη "Μικρή νυχτερινή μουσική" (γιατί όχι),άλλο τόσο μπορείς να επέμβεις και σ' αυτά. Στα υπόλοιπα που έγραψες,με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο.

Συμφωνώ απολύτως.

Πολύ μεγάλη κουβέντα.Συζητούσα χθες αυτό ακριβώς μ' ένα φίλο(ντράμερ)Πιστεύω ότι ο κύριος λόγος δεν είναι η προσωπική αισθητική τού "διασκευαστή",αλλά η ανικανότητά του να ακούσει. Έχω παρατηρήσει,πρώτα σ' εμένα,ότι πολλές φορές ακούμε αυτό που θέλουμε ν' ακούσουμε και όχι αυτό που πραγματικά υπάρχει,με συνέπεια να προσαρμόζουμε το κομμάτι στα αυτιά και τα χέρια μας.

Όχι ρε αδερφέ,ποιά Αλεξίου τώρα...Μιλάω γι' αυτόν που άλλαξε τα ακόρντα.Η Αλεξίου απλά το τραγούδησε.

Για να κάνεις μια αξιοπρεπή διασκευή,πρέπει να τό'χεις και να λιώσεις στη μελέτη και τ' ακούσματα,είτε είσαι τού ωδείου είτε αυτοδίδακτος. Προσωπικά δεν θεωρώ διασκευή μια εκτέλεση που αλλάχθηκε ένα ακόρντο ή διαμορφώθηκε το σόλο.Μάλλον "δουλειά δεν είχ' ο διάολος" είναι. Για παράδειγμα το "Όποια και νά'σαι" είναι τόσο όμορφο στην πρώτη του εκτέλεση και όταν το άκουσα από την Αλεξίου(νομίζω)έφριξα. Ευχαρίστως θα χαστούκιζα αυτόν που άλλαξε τα ακόρντα τού κουπλέ. ;D

Φίλε govanmaniac,έγραψες ένα σχετικά μεγάλο και διευκρινιστικό κείμενο στο αρχικό σου ποστ,χρησιμοποιώντας διαστήματα,κόμματα,τελείες,αλλαγές παραγράφων κλπ. Δεν σού κρύβω ότι μήκα στο μπήκα στον πειρασμό να το κάνω παράθεση χωρίς όλ' αυτά,αλλά θα μ' έπαιρνε ο ύπνος(ώρα που είναι). :D Το να παίζεις ή να μιλάς χωρίς παύσεις δεν είναι απλά κουραστικό,είναι ανυπόφορο. ;)

Θεωρώ πως δεν είναι κάτι φοβερό(σαχλαμαρίτσα μού ακούστηκε δηλαδή)και σίγουρα δεν είναι παιγμένο σε μία χορδή. Σίγουρα ένα δεξί χέρι,που δεν έχει μάθει να παίζει έτσι,θα κουραστεί.Θέμα εξάσκησης είναι.Ένας καλός μπουζουξής πράγματι θα έβαζε τα γέλια με δαύτο.;D

Χωρίς να το έχω ψάξει,πιστεύω ότι με ένα μικρόφωνο μόνο θα έχεις πολύ σοβαρές απώλειες.

Με φωνή δεν πρέπει να υπάρχουν,θα ήταν παράνομο άλλωστε.(με την ορίτζιναλ εκτέλεση εννοώ) Πολύ καλά πράγματα πάντως θα βρεις εδώ.http://www.guitarchaos.com/

Λοιπόν....τι δεν μού άρεσε. Κατ' αρχήν η ιδέα τού backin' track.Η απομόνωση δηλαδή τής ορίτζιναλ φρασεολογίας τού Νόπφλερ έχει σαν αποτέλεσμα να επηρεάζεται ηχητικά το συνολικό αποτέλεσμα. Από την άλλη-κι ενώ ακούγεται η ρυθμική κιθάρα τού Ντέιβιντ-παίζεις και εσύ το ρυθμικό μέρος με συνέπεια να γίνεται άκομψη η ενορχήστρωση. Μού φάνηκε επίσης πως άκουσα και μια ελαφριά ξεκουρδισιά,στη σι μάλλον. Το κακό με τα κομμάτια τών στρέιτς είναι πως η πέννα δεν μπορεί να αποδώσει ούτε το φίλινγκ ούτε τον ήχο που μπορούν να βγάλουν τα δάχτυλα,ειδικά στίς συγχορδίες.Ακούγεται κάπως χοντροκομμένα. Κατά τ' άλλα έκανες μια πολύ ωραία προσπάθεια και το αυτί σου δουλεύει μια χαρά. Μπράβο σου κι από μένα και καλή συνέχεια. :)

Αν υπάρχει μπασίστας στο μαγαζί,δεν χρειάζονται τα πολλά μπαρέ,με τέσσερις χορδές μια χαρά θα ακούγονται τα ακόρντα σε συνδυασμό με το μπάσο. αν δεν υπάρχει μπάσο,διάλεξε μια από τίς επιλογές που σού είπαν τα παιδιά.Δηλώνω πλήρη άγνοια πάνω σ' αυτά. Προσωπικά δουλεύω με μια καραχαμηλωμένη ηλεκτροκλασσική και είμαι μια χαρά.Το νάιλον είναι άλλο πράγμα! Μπορείς πάντως εύκολα να βάλεις δεκάρες στην κιθάρα σου"ξεσφίγγοντας" λίγο το μπράτσο από το truss road..Δεν υπάρχει λόγος να παίζεις με δωδεκάρες στο μαγαζί.Ο όγκος και η ποιότητά τους σού είναι εντελώς άχρηστα. Σού προτείνω ανεπιφύλακτα τίς alchemy.Οι λεπτότερες είναι 0.11 αλλά συμπεριφέρονται σαν 0.10 στην αφή και έχουν πολύ μεγάλη διάρκεια ζωής. Όσο για το feedback...μακρυά από την επιλογή μικροφώνου-κρυστάλλων που ανέφερες.Τζάμπα λεφτά θα δώσεις.Η τάπα είναι πολύ καλή λύση και καθόλου αντιαισθητική.Θα περάσει απαρατήρητη. Τέλος το εκουαλάιζερ τής κονσόλας,σε συνδυασμό με αυτό τής κιθάρας,θα σε βοηθήσει να βρεις τον καλύτερο δυνατό ήχο.Καλή τύχη. :)

Έλα τώρα...υπάρχουν πάμφθηνες θήκες ώμου,είναι το πιο μικρό έξοδο που θα κάνεις. ;)

Αααχ ευτυχισμένη ηλικία....Ερήνη ημίν αδερφέ και ρώτα έναν μάστορα πόσο κοστίζει μια αλλαγή τάστων ή ένα τρίψιμο και λουστράρισμα στο καπάκι.

Ανεξάρτητα αν αξίζει το όργανο(μάλλον δεν αξίζει)θεωρείς ότι 100€ είναι πολλά για να το συνεφέρει κάποιος μάστορας,στην κατάσταση που βρίσκεται; ???

Ο μαλλιάς ήταν ο Χρήστος Παπαδόπουλος(δεν τον έχω και σε καμμιά ιδιαίτερη εκτίμηση) κι ο άλλος πρέπει να ήταν ο Θέμης Παπαβασιλείου.(αυτόν το έχω! ). Ο Θέμης λοιπόν λέει ότι φάλτσος μουσικός δεν υπάρχει. Σάς λέω μόνο την επικεφαλίδα.Δεν μού το ανέλυσε ποτέ γιατί ούτε εγώ είχα πρόβλημα με το φάλτσο τής φωνής. Όλοι οι μαθητές του πρέπει να είναι κουρδισμένοι(με το κουρδιστήρι φυσικά)και ,όσοι δεν τό'χουνε από γέννα,θα πρέπει να δουλέψουν πιο πολύ. Με δυο λόγια δεν σηκώνει κουβέντα σ' αυτό.Τώρα μπορεί εμείς να συμφωνούμε ή να διαφωνούμε,το σίγουρο είναι ότι αυτός έχει ψάξει πάρα πολύ αυτόν τον τομέα. Αν κάποιος από σάς ενδιαφέρεται για πιο σωστή ανάλυση τού πράγματος,μπορεί να τον βρει εύκολα.

Το πρόβλημά σου λύνεται με πολλή επιμονή κι ένα κουρδιστήρι.Όπως κουρδίζεις την κιθάρα σου,έτσι πρέπει να κάνεις και με τη φωνή σου. Όταν το καταφέρεις,θα διαπιστώσεις βελτίωση σε πολλά πράγματα.Η ακουστική αντίληψη άλλωστε είναι ίσως το μεγαλύτερό μας όπλο. :)

Πολύ όμορφο!Μού άρεσε ιδιαίτερα ο χειρισμός τής ακουστικής στο ρυθμικό μέρος. Η ευαισθησία ενός πολύ καλού μουσικού.Μπράβο σου και πάλι!!

Πού είναι το μαγαζί ρε παιδιά;Και τι ώρα πάτε συνήθως;Μακάρι να με βολεύει κι εμένα,μπας και σάς γνωρίσω,γιατί την Παρασκευή δουλεύομεν. ;)

Πράγματι,είναι σκέτη γλύκα.Αυτήν εδώ έχω. CW E2 :)

ΟΚ θα το ψάξω.Νά'σαι καλά και σ' ευχαριστώ, ;)

Πράγματι αλλά εκτός φλαμένκο ύφους.Κάποια στιγμή θα βάλω κατιτίς γιατί δεν τα έχω στον υπολογιστή. Και πολύ θα ήθελα να γνωριστούμε από κοντά.Το φόρουμ δεν το παρακολουθώ πολύ συχνά.Αν βρισκόσαστε κάπου(καφέ κλπ)με μεγάλη μου χαρά!

Μια κλασσική αλάμπρα είναι.Από τότε όμως έχει φάει πολύ ξύλο.Το καπάκι έχει αρχίσει να ξεθωριάζει απ' τίς νυχιές και πρόσφατα χαμήλωσα και τον καβαλλάρη μπας και πλησιάσω το flamenco feeling αλλά δεν... Ήμουν έτοιμος να παραγγείλω μια σωστή φλαμένκα αλλά ήρθα πίσω για διάφορους λόγους.Θα την πάρω όμως!

Πάνε τρία χρόνια που ο Δημήτρης μού γνωστοποίησε την ύπαρξη τού απογιάντο κι από τότε άρχισε το κάψιμο.Δε βαριέσαι....κάλλιο αργά παρά ποτέ. Έκατσα λοιπόν,το περασμένο καλοκαίρι,και σκάρωσα το κομμάτι τού μαέστρου,με πεθαμένες χορδές,με λαθάκια(φυσικά)και με time stretchin' στα επίμαχα εξηκοστά τέταρτα. Χρησιμοποίησα ήχους από το Kontakt-ανατολίτικα κρουστά,καχόν κι ένα τυχαίο μπάσσο και μακάρι ν' αξιωθώ να σάς το δώσω κάποτε άρτιο με τα καταπληκτικά κρουστά τού ezdrummer,αν τα χέρια πάνε βέβαια. Αυτά και καλή ακρόαση :) Entre.mp3

Κατ' αρχήν μπράβο!Πολύ ωραία η ιδέα σου.Έχω να παρατηρήσω τα εξής.... Όταν άρχισε το κομμάτι,περίμενα πως στη συνέχεια το αρχικό θέμα θα πάει και παραπέρα.Όχι τόσο αρμονικά-που ήταν θαυμάσιο-όσο για το θέμα τής ενορχήστρωσης. Δηλαδή αυτό το συνεχόμενο αρπέζ στο πιάνο προσωπικά με κούρασε.Ίσως να έδινες το ρόλο σε τύμπανα ή άλλα έγχορδα. Μια εναλλαγή ας πούμε με κιθάρα θα φρεσκάριζε το κομμάτι νομίζω. Πολύ καλή άποψη πάντως.Συγχαρητήρια!

Εεεεμμμ....τι είν' αυτό;