kpeyos

Ναι υπάρχουν. Υπάρχουν και οι Godspeed για παράδειγμα, αλλά όπως και να το κάνεις στα 00s είναι πιο εύκολα τα πράγματα. Μάγκες οι Fugazi, ακόμα πιο μάγκες οι Black Flag. Αλλά πρώτον αποτελούν εξαιρέσεις, και δεύτερον τέτοια παραδείγματα μπορείς υποθέτω να βρείς παντού, ακόμα και στον χώρο του metal που σθεναρά καταδικάζεις.

-Όχι δεν μπερδεύω τους Clash με τους Pistols. Κάνε ένα search ή δες και την ταινία. -Επίσης το London Calling είναι album. -Έχω όλη τους τη δισκογραφία απ'τη δευτέρα λυκείου (εδώ και δεκαεφτά χρόνια) Δεν έχεις πιάσει το νόημα. Δεν απαξιώνω μεμονωμένα τίποτα. Απλά προσπαθώ να πώ ότι κανείς δεν ξέφυγε εντελώς από τη βιομηχανία. Και πάντα αν είσαι κακοπροαίρετος θα βρίσκεις κάτι να πείς για τη μουσική που ακούει ο άλλος. Αυτά γιατι σε λίγο θα πάθετε κανένα έμφραγμα. (Κι όμως δεν ήταν δύσκολο να αντιληφθεί κανείς την ειρωνία)...

H αισθητική με την οποία γράφεις, ξεφεύγει από τα όρια της πλάκας ή του σαρκασμού (τον οποίο και είχα ώς στόχο) και γίνεται απλά προσβλητική. Δεν απαντάω σε post επιπέδου Ψωμιάδη.

DIY οι Clash; Μη στυλιζαρισμένοi; Σαν φωτοκόπιες ήτανε τα μέλη του συγκροτήματος. Μη εμπορικοί; Μanager τους έφερε σε επαφή. Ο ίδιος manager που βγήκε και δήλωσε "oι Clash είμαι εγώ" ή κάτι παρεμφερές. Απ' όσο βλέπεις, όταν κάποιοι άκουγαν το "London Calling" κάποιοι άλλοι προσπαθούσαν να χωρέσουν το βελανίδι στην cdιέρα...

Άκυρος είσαι και φαίνεσαι!!! (έχω κι εγώ επιχειρήματα όπως βλέπεις)....

Tώρα για να καταλάβω... Αυτό λοιπόν είναι το thread που οι blues-country-jazz-punk-rockers τα χώνουν στους μεταλλάδες. -λές και το punk δεν ήταν καραεμπορικό και στυλιζαρισμένο... -λες και το να θες μια μπάντα να κάνει τους σκλάβους και να σου παίζει δωδεκάμετρα για να κάνεις εσύ τον SRV δεν είναι ξεφτίλα... -λες και η outlaw country δεν είναι ένα περιχαρακωμένο μουσικό ιδίωμα με άθλια κατα τ' άλλα αισθητική... -λές και η mainstream country έχει στίχους με βαθύ νόημα... κι έχει και χρεωμένη τη στάμπα του φυλετικού ρατσισμού (όπως και οι Ramones)... -να θυμίσω μήπως την θεματολογία του θεού της κουλτούρας Nick Cave με τους Bithday Party; -ή του Ιggy Pop σε τραγούδια όπως το Pussy Power; -Λες και υπάρχει και κανένας ταλαντούχος Jazz μουσικός πέραν των δέκα ιερών τεράτων (όχι, το να λύνεις εξισώσεις στην κιθάρα δεν αποτελεί ένδειξη ταλέντου) Τέλος, αν οι παραπάνω αφορισμοί για το metal προέρχονταν απο τίποτα οπαδούς των Zappa, Captain Beefheart, Residents, Tuxedomoon μπόρει και να καταλάβαινα τους λόγους διαφωνίας... αλλά σε λίγο θα σηκώσουν κεφάλι και οι έντεχνοι :P

οοps :-[

http://www.noiz.gr/index.php?topic=161061.0 http://www.noiz.gr/index.php?topic=157813.0 Ελάχιστα πιο πάνω από το Budget σου και είναι και οι δύο καταπληκτικές, επαγγελματικού επιπέδου κιθάρες. Σε καινούργιες θα δυσκολευτείς να βρείς κάτι αντίστοιχο. Απλά ρώτα αν ισχύουν οι αγγελίες...

Πολύ καλά λόγια έχω ακούσει και για τα compressors του Robert Keeley. Δυστυχώς βέβαια δεν έχει τύχει να πέσει ακόμα κάποιο στα πόδια μου... http://www.robertkeeley.com/manuals/keeley_compressor.pdf

Κοίτα ότι έχω δεί από Rockinger δεν άξιζε τον κόπο. Εγώ βρήκα μια Tokai alder tele (τέτοιες παίζουν πολλές) με 200 ευρώ, την αγόρασα για πλάκα, και τουλάχιστον απ' τη Rockinger είναι καλύτερη. Απλά, άν θα δείς τα links, οι τύποι μιλάνε για one piece bodies στις 3.8 lbs, και compound radius necks, και paper in oil capacitors κλπ φανταστικά που για 600 ευρώ είναι super. Tα mighty mite έιναι στις ίδιες τιμές και δεν αναφέρουν καθόλου specs. Παίζει δηλαδή το σώμα να είναι 7 κομμάτια όπως η lite ash που κάποιος μου πρότεινε πιο πρίν (χωρίς παρεξήγηση, δεν την έχω ακούσει να πάιζει και μπορεί όντως να είναι φανταστική αλλά εμφανισιακά δεν την πολυπαλεύει...) Τέλος πάντων μάλλον δεν ήμουν αρκετά σαφής. Επαναλαμβάνω και διευκρινίζω. Μήπως υπάρχει καμιά γιαπωνεζούλα vintage που αξίζει να την περιμένουμε στο ebay και να την χτυπήσουμε, με τα specs που προανέφερα;

Η ASAT special μου πέρασε και μένα απ' το μυαλό, αλλά telecaster δεν την λες εύκολα... Πάντως εγώ αντί για warmoth μάλλον θα προτιμούσα κάτι τέτοιο, που μάλλον έρχεται και πιο φθηνά Για σώμα: http://www.postrockguitars.com/catalog/item/6145605/6123793.htm για μπράτσο: https://www.musikraft.com/cart.php κι ένα σετάκι από εδώ: http://www.glendaleguitars.com/hardware.htm αλλά έλεγα για καμιά καλή γιαπωνεζούλα ash σε αυτά τα λεφτά αν ξέρετε... οχι τη Bajaτέλα

Μάλιστα, οκ λοιπόν... Warmoth, Fender MIJ, ή Τokai; (ή κάτι άλλο)

Πρόσφατα ένας φίλος μου ζήτησε τη γνώμη μου για αγορά μιας Telecaster κοντά στα 700 Ευρώ.Τα δεδομένα είναι τα εξής: 1) Προτιμά τα γιαπωνέζικα όργανα. 2) Θέλει οπωσδήποτε η κιθάρα να είναι ash καθώς απεχθάνεται τα alder όργανα. 3) Μπορεί άνετα να είναι και μεταχειρισμένη από ebay store ή ότιδήποτε. 4) Οι stock μαγνήτες που θα έχει η κιθάρα δεν είναι πρόβλημα καθώς θα τους αντικαταστήσει αμέσως με Bare Κnuckles (έχει εντυπωσιαστεί με τους δικούς μου)... Παρακαλώ τις απόψεις σας για να μπορέσω να τον βοηθήσω καλύτερα.

Αν έχεις κιθάρα με μονούς, τότε θα σου πρότεινα να κοιτάξεις για κάποιο RAT (βαρύ smooth distortion) η κάποιο Fulltone Distortion Pro (φέρνει και λίγο σε fuzz αυτό, πολύ πιο μουσικό, αλλά με λιγότερο όγκο από το RAT). Aν η κιθάρα σου έχει διπλούς τότε ανεπιφύλακτα το καλύτερο distortion που παίζει είναι το καλό, παλιό, τετράγωνο Marshall Guv'nor! (Το little green wonder του mad professor στα διπλά λεφτά είναι σχεδόν το ίδιο καλό...). Πάντα μεταχειρισμένα, από το ebay ή κάποιο forum...

Eπίσης, (τώρα μου 'ρθε), αν βρεις κανέναν Mesa Boogie studio 22 ή 22+, σε καλή κατάσταση στο e-bay, χτύπα τον άφοβα. Μακράν ο καλύτερος value for money ενισχυτής (παίζει κάπου στα 700 ευρω), και δεν νομίζω ότι υπάρχει ενισχυτής καινούργιος έστω και στα διπλάσια λεφτά που να τον πιάνει.

Eπειδή διάβασα κάτι για μπάσα που έλεγες, και για απόκριση καμπίνας, να κάνω κι εγώ μιά πρόταση... Ενισχυτής (Kεφαλή): Blackheart Handsome Devil Head - 15 ή 7 watt στα 263 ευρώ... http://www.thomann.de/gr/blackheart_handsome_devil_head_bh15h.htm Καμπίνα (1χ12): ΤΑD στα 279 ευρώ http://www.tubeampdoctor.com/product_info.php?cPath=37_38&products_id=978 279 (Καταπληκτική, από προσωπική εμπειρία) Μεγάφωνο: Celestion G12-H ( Παρα πολύ καλό και all around για blues-rock-γκάζια σ' αυτά τα watt, σε 1χ12 καμπίνα) 127 ευρώ... http://www.thomann.de/gr/celestion_g12h3016.htm Μεταφορικά: (μόνο από TAD) 25 ευρώ περίπου. Σύνολο: 694 Eυρώ Συνοψίζοντας: i) ένα πολύ εύρηστο σύνολο για σπίτι, στούντιο και μικρές ζωντανές εμφανίσεις. ii) Ειδικά το πακέτο καμπίνα/μεγάφωνο είναι κορυφαίας κλάσης και μπορεί να συνδυαστεί και με οποιαδήποτε boutique κεφαλή έως 30 watt, αν στο μέλλον έχεις τα λεφτά και θελήσεις κάτι καλύτερο. ιιι)Σε αντίθεση με τον Peavey Classic που θα τον "παντρευτείς", γιατί δεν είναι καθόλου εμπορεύσιμος, αλλά και κάποιες από τις παραπάνω προτάσεις που έγιναν, το πακετάκι αυτό είναι ιδιαίτερα εύκολο στην πώληση αν τυχόν το βαρεθείς, χωρίς να χάσεις πολλά από τα λεφτά που έδωσες. ιv)To ξέρω ότι ξεπέρασα το budget κατά 94 ευρώ, αλλά πιστεύω ότι άξιζει και δεν αλλάζω κάτι.

Noμίζω πως η λίστα μου χρειάζεται μια ανανέωση... Στις κιθάρες: Στη Les Paul φορέθηκαν οι Bareknuckle Stormy Mondays μαγνήτες και παραμένει η βασική μου κιθάρα. Προστέθηκε μια Tokai Breezysound Tele, Alder, με Fender Vintage Original μαγνήτες. Πλήκτρα: Korg CX-3 (original tonewheel model, Hammond clone, του 1979) Eνισχυτές: O Marshall JCM 800 4104, παραμένει, all original, με JJ EL34L Tubes. O Mesa Boogie Studio 22+ τώρα φοράει ένα Celestion Alnico Gold... Wha: Παραμένει η Jen... Fuzz: To Fulltone '69 που μου φαινόταν υπερβολικά δύστροπο, αντικαταστάθηκε από το ZVex Fuzz Factory. Distortion: Το Fulltone Distortion Pro II πουλήθηκε, το Rat Vintage Reissue παραμένει. (Πόρισμα: To RAT μου φαίνεται καλύτερο...) Overdrive: To Carl Martin και το Βοss αντικαταστάθηκαν από τα Lovepedals C.O.T Gold και JAMpedals Tubedreamer '72. Treble Booster: To Vox Cooltron αντικαταστάθηκε από το ΒSM Rangemaster Toni Iommi Model. Chorus/Vibrato: To Univibe έχει βγει στο σφυρί, έχει αγοραστεί το Rotor Machine της Line 6 Delay: Aγοράστηκε το TC Electronics Vintage Delay Οctaver: Πουλήθηκε! Μιc: Shure SM57.

H πρόταση μου είναι: Custom Shop Les Paul Standard. Oποιαδήποτε με long tenon neck (όλες οι custom shop δηλαδη εκτός από την Slash Signature). Για τον ήχο που θές θα πήγαινα σε Alnico II μαγνήτες οπότε κάποια με τους Βurstbuckers I & II. Σημαντική διαφορά αν την θές με 50s neck (fat) ή με 60s neck (slim). Να και μια πρόταση http://www.thomann.de/gr/gibson_waren_haynes_les_paul_1958.htm

Σε λίγο φίλε Evris θα μας πεις πως το να λες την άποψη σου σε ένα forum είναι και μέγα κοινωνικό έργο... Υπενθυμίζω ότι δεν προσπαθούμε να παρασκευάσουμε το εμβόλιο κατά του καρκίνου...ας το δούμε το θέμα λίγο πιο χαλαρά...

Συνονόματε Κώστα, σε ένα μουσικό forum οι έννοιες "παλιός" και "νέος" δεν καταλαβαίνω ακριβώς που κολλάνε... Αυτά νόμιζα οτι υπήρχαν μόνο στον ελληνικό στρατό, κι ότι εμείς ως καλλιτεχνικές φύσεις, όπως τουλάχιστον θα έπρεπε να είμαστε, δεν τα υιοθετούμε... Το "μουσαφίρης" πάλι νομίζω ότι ταιριάζει απόλυτα με αυτό που έλεγα για το χωραφάκι του μπαμπά... Εάν κάποιος αισθάνεται αυτόν τον διαδικτυακό τόπο περισσότερο δικό του, θα έπρεπε πρώτος αυτός να τον σέβεται, και να τηρεί βασικούς κανόνες ευγένειας, αντί να τον αμαυρώνει με την συμπεριφορά του, κι ακόμα κι αν κάποιος επισκέπτης ή νέο μέλος από άγνοια ή αμέλεια δεν συμπεριφέρεται σωστά, να δίνει τόπο στην οργή. Το ότι αυτό το θέμα έχει ξανασυζητηθεί (κι έχω συμμετάσχει ξανά κι εγώ σε τέτοιες συζητήσεις), δεν είναι λόγος να με προτρέψει κάποιος να κάνω search, είναι όμως λόγος να αναρωτηθούμε μήπως κάτι φταίει και να το αλλάξουμε... Π.χ. ο κανόνας που λέει: Απαγορεύονται τα greeklish και τα κεφαλαία... (ίσως αυτού του κανόνα θα έπρεπε να προηγείται): Aπαγορεύεται να την λές στους ανθρώπους που στο πρώτο τους post γράψαν με greeklish ή με κεφαλαία επειδή είσαι κομπλεξικός και ψάχνεις αφορμή... Γιατί εμένα για παράδειγμα, περισσότερο με ενοχλεί αυτό...

Mε αφορμή τα post που διαβάζω τον τελευταίο καιρό θέλω απλά να δηλώσω ότι είναι τουλάχιστον αγενές το γεγονός ότι κάποιοι gatekeepers (και αλήθεια, πείτε και σε μένα τον άσχετο, τι σημαίνει αυτό επιτέλους), αντί να κάνουν προτάσεις σχολιάζουν μονίμως τα post των άλλων, και πάλι δεν στέκονται καν στον τομέα του ήχου ή του θέματος που συζητείται παρά έχουν αυτοδιοριστεί σε χωροφύλακες του ύφος και του ήθους αυτού του forum. Tις περισσότερες φορές δε, είναι οι ίδιοι που γίνονται αναιδείς και αγενέστατοι, σαν να θεωρούν το NOIZ χωραφάκι του μπαμπά τους... Θα μου εξηγήσει κανείς για παράδειγμα, γιατί όταν ένα νέο συνήθως μέλος ρωτάει κάτι θα πρέπει να πεταχτεί κάποιος να τον κράξει να κάνει search αντί να απαντήσει; Σίγουρα τα περισσότερα τα έχουμε πει ήδη (για κιθάρες και πετάλια μιλάμε, δεν αναλύουμε κβαντομηχανική), αλλά τι σημαίνει αυτό; Aν είναι τότε να κάνουμε μόνο search και να μην ξαναποστάρει κανένας, να δούμε και πιο θα είναι το μέλλον και τι έχουν να μας πουν και να μας προτείνουν οι εν λόγω κύριοι... Υ.Γ Δεν αναφέρομαι στον SF, ό οποίος προφανώς εξαιρείται, αφου είναι πάντα πρόθυμος να μιλήσει για ήχο και εξοπλισμό, άσχετα αν τα έχει ξαναπεί πέντε χιλιάδες φορές, προκειμένου να βοηθήσει και ανθρώπους που ενδιαφέρονται να μάθουν, πράγμα που είναι προς τιμήν του. Ίσως και κάποιοι άλλοι θα έπρεπε να παραδειγματιστούν από αυτήν τη συμπεριφορά.

To hot plate έχει να κάνει με τον ενισχυτή. Είναι ουσιαστικά για πιο vintage ενισχυτές που όσο άνοιγες το volume ακούγονταν καλύτερα. Τώρα αν το χρησιμοποιήσεις πχ σε έναν Marshall stock ενισχυτή μετά το 1986 όπως JCM 800, 900, 2000 κλπ, θα διαπιστώσεις ότι ο ενισχυτής "λασπώνει" όσο ανοίγεις ένταση, και ουσιαστικά παίζει καλύτερα σε πιο χαμηλές εντάσεις (εντάξει όχι στο... μισό). Κι άλλοι ενισχυτές πάλι, όπως οι Μesa Boogie, δεν έχουν ιδιαίτερο πρόβλημα απόδοσης σε χαμηλές εντάσεις και είναι πολύ καλή λύση για τέτοιου είδους δουλεια. Προσωπικά έναν Studio .22+ που έχω τον έχω καταβολευτεί... Πάντα μιλώντας για καταστάσεις τύπου ενισχυτής - καμπίνα - μικρόφωνο. Δεν ξεκινάω καν να μιλάω για speaker simulators, δείγματα των οποίων έχω ακούσει από μέλη του NOIZ και κάποια μου έχουν φανέι πού αξιόλογα. Εξάλλου εννοείται για μένα πως όταν κάνεις μια home ηχογράφηση, είναι απλά ένα προσχέδιο, δεν κοιτάς και τις φοβερές λεπτομέρειες αλλά μια γενική εικόνα. Καλό είναι όταν είναι να κάνεις μια σοβαρή δουλειά να πηγαίνεις σε ένα καλό studio...

http://www.legendarytones.com/marshallshoppers2.html

Άρα κρατάμε τα εξής. Τα μεγάλα μεγάφωνα κάνουν για να παίξεις με καθαρό, αμερικάνικο, hi-fi sounding ήχο. Κι εγώ τι είπα; Ότι πολύ απλά αυτό μου ακούγεται μεγάλο ξενέρωμα... ;D ;D ;D Eπίσης πιστεύω (εκτός πια και όλοι εδώ μέσα πουλήσαν τους ενισχυτές τους για να αγοράσουν Koch), οτί οι περισσότεροι παίζουν με 2x12. Αλλά θα κάνω και μια ψηφοφορία. Ενδιαφέρον θέμα μου φαίνεται

Tα μεγάφωνα που έχω ακούσει στον Twin του φίλου όντως είναι JBL E -120 στα 300 watt και όχι στα 225όπως λάθος προανέφερα. Παραδέχομαι όσα δεν έχω ακούσει γι αυτό και δεν έχω άποψη για τα πάντα. Από την άλλη δυσκολεύομαι να πιστέψω πως υπάρχει άνθρωπος που έχει ακούσει τον DC 30 και τον παρομοιάζει με AC 30. Σαφώς οι λυχνίες ενίσχυσης ή ακόμα και η αρχική ιδέα να προέρχονται από τον Vox άλλα μια τέτοια σύγκριση είναι σαν να λέμε ότι ο Mesa Boogie Dual Rectifier μοιάζει με τον Fender Twin... Καμιά φορά η ιδέα στην εξέλιξη της διαμορφώνει κάτι εντελώς καινούργιο, το οποίο πλέον καθιερώνεται ως ένα νέο σημείο αναφοράς. Αυτή είναι και η άποψή μου για τους Matchless (τους οποίους, παρεπιπτώντος, έχω ακούσει οπότε δεν θα χρησιμοποιήσω παράθεση από το wikipedia, μιας και κάτι μου έγραψες για θεωρία και πράξη). Και είναι επίσης ο λόγος που δεν δέχομαι το ισοπεδωτικό σχόλιο πως υπάρχουν μόνο τρεις ενισχυτές (Bassman, Vox, και Fender Deluxe αν θυμάμαι καλά;). Να προσθέσω απλά για να μην δημιουργούνται εντυπώσεις πως η ίστορια του rock κατά 90% γράφτηκε με τα εξής ηχεία... Celestion Alnico Blue - 15 w Celestion G12M - 20 w Celestion G12H - 30 w Celestion G12-65 - 65 w Celestion Vintage 30 - 60 w Δεν καταφεύγω σε παραδείγματα, γιατί πραγματικά δεν ξέρω ποιόν να πρωτοαναφέρω... Έχω επίσης μια απορία. Πιστεύεις πραγματικά ότι ένας Vox AC ή ένας JTM 45 πραγματικά θα ακουγόταν καλύτερα με ΕV 12L;