kpeyos

Άλλη μια "παράδοξη λύση" αλλά και πολύ ενδιαφέρουσα... Πάς στοn crazytubecircuits και τον ρωτάς αν μπορεί να σου φτιάξει μια customia multipedal που να περιλαμβάνει το overdrive και το distortion του! Αν κι εγώ, θα το έφτιαχνα μόνο με τα δυό overdrives, ένα ziggy με το gain όλο αριστερά για AC30 low o/d κι ένα ziggy plus με το gain όλο δεξιά για το plextortion!

Κι εγώ... ;D. Αλλά ovedrive/distortion ζήτησες, είπα να σου προτείνω τα πλέον "κλασσικά". Δεν γίνεσαι λίιγο πιο συγκεκριμένος. Εγώ νομίζω π.χ ότι για τον Boogie στο καθαρό, θα έψαχνα κάποιο Dumble style overdrive. Όπως π.χ το ZenDrive ή το ΖenKudo ή το Μenatone Howie. To BB Preamp ακούγεται επίσης εξαίσια σε αυτούς τους ενισχυτές. Το πρόβλημα έιναι ότι ακόμα και κάποια "διπλά" πετάλια που μου έρχονται στο μυαλό είναι συνήθως οverdrive/boost ή distortion/boost και δεν ξέρω κάτι πραγματικά αξιόλογο σαν overdrive/distortion. Θα μπορούσα βέβαια να προτείνω να πάρεις το overdrive απ' το boost, αλλά με αυτόν τον τρόπο στον συγκεκριμένο ενισχυτή και κανάλι δεν θα μπορείς εύκολά να βρείς ισορροπία στην ένταση.

Για μένα η μεγαλύτερη διαφορά είναι το πόσο σκληρή η μαλακή νιώθω την ταστιέρα στο χέρι. Μου είναι δύσκολο ή μάλλον "ξένο" να παίξω σε μια πολύ σληρή εβένινη η γραφιτένια ταστιέρα. Παρ' όλα αυτά σαν θέμα αισθητικής προσωπικά οι εβένινες και οι πολύ καλές rosewood ταστιέρες μου αρέσουν περισσότερο. Οι πιό ακουσμένες απόψεις, σαν urban myth ένα πράγμα που έχω ακούσει, και χωρίς να παίρνω θέση στο αν ισχύουν ή όχι σε ότι αφορά τις επιπτώσεις τους στον ήχο, λέν πώς οι maple ταστιέρες ακούγονται πιο "ένρινες" οι rosewood πιο "ζεστές" και οι εβένινες πιο "πρίμες" και "στενές". Νομίζω πάντως ότι αν πιάσεις μέρικές ίδιες κιθάρες και σου αρέσουν ηχητικά, μόνο σαν αισθητική μπορεί από 'κει και πέρα να σε απασχολήσει σοβαρά το θέμα.

Mιά πολύ ωραία λύση που μου έρχεται στο μυαλό είναι να πάς από τον JAM να σου φτιάξει ένα multipedal που θα αποτελείται από κάποιο Tubescreamer (βγάζει δύο πολύ ωραίες εκδόσεις) και από ένα Big Muff ή RAT (πάς τα ακούς και αποφασίζεις, υπάρχουν κι άλλες επιλογές)...

Mπά μια φθηνιάρα Hofner είναι από ΚΑΠΛΑΜΑ... (ήξερε τι έκανε ο Jeff Beck)

Aπολάυστε...

ο Vibrolux ίσα που πιάνει τη βάση...αν τον ακούσεις με τον Bludotone.. ;D Πάντως από Fender εγώ προτιμώ πιο tweed καταστάσεις από Fender για την L.P... ειδικά κανέναν Super άντε και και κάνα Βandmaster, με 10άρια μεγάφωνα που να την "ακούν" εύκολα. Α, επίσης το παρακάτω videάκι με είχε αρρωστήσει αρκετό καιρό: (Les Paul+Bassman+Tonebender)

Λοιπόν, επειδή μου κίνησες την περιέργεια και δεν έχω μεγάλη εμπειρία από τον συγκεκριμένο ενισχυτή, έκανα ένα search. Φαίνεται ότι μια χαρά μας τα λες, και πράγματι οι DSL έχουν κάποιο πρόβλημα με το FX loop τους. Διάβασε αυτό το thread: http://www.marshallforum.com/workbench/5381-dsl-effects-loop-help-feedback-needed-dsl-tsl-users.html Aπ' όσο κατάλαβα, η λούπα σε αυτούς τους ενισχυτές έχει τη δική της λογική σε ότι αφορά το volume... ...και μάλλον η λύση είναι το modification της Voodoo Amps: http://www.voodooamps.com/home/Modifications/AMPMODIFICATIONS/MarshallMods/JCM2000DSL50/JCM2000DSL50/tabid/686/Default.aspx

Αν και δεν είμαι ειδικός σε σχέση με κάποιους άλλους εδώ στα poseroκίθαρα, ένας καλός συνδυασμός έιναι: Bridge: DiMarzio Tone Zone Neck: DiMarzio Paf Pro Middle: DiMarzio Area '61 To μόνο που θα σου λέιπει μετά είναι το λεοπάρ κολάν...

Σε ποιούς ενισχυτές το ακουσες και σου άρεσε και που (μπροστά, σε fx loop);

Kατ' αρχάς το boost, δεν έχει σχέση με το fx loop. To fx loop υπάρχει για κάποια modulation effects (delay, phasers, reverbs) τα οποία ακούγονται καλύτερα μετά το γκάζι της προενίσχυσης. Και πάλι αυτό δεν είναι κανόνας βέβαια και εξαρτάται από το πετάλι, το οποίο θα πρέπει να δοκιμάσεις και στις δύο θέσεις, μπροστά από τον ενισχυτή και στο fx loop για να αποφασίσεις. Το hydra boost είναι ένα πολύ καλό boost από την εμπειρία μου στη χρήση του με τον JCM800. Ίσως λοιπόν να κάνεις κάτι λάθος. Έχε υπ' όψην ότι κάποιοι Marshall, ανάλογα και με τις διάφορες ρυθμίσεις και το biasing (αν και δεν έχω μεγάλη εμπειρία από τον DSL) παίρνοντας ένα boost μπροστά, δεν δυναμώνούν σε ένταση όπως άλλοι ενισχυτές, απλά κομπρεσσάρουν περισσότερο. Αν παρ' όλα αυτά θέλεις ένα ακόμα καλύτερο boost, η πρότασή μου είναι το ZVEX Super Hard On.

'Ηχος: Muse,Radiohead, Porcupine Tree... Βudget: 400 ευρώ. Τα links είναι ενδεικτικά, περισότερο για να βοηθήσουν τον φίλο αν δεν ξέρει τα συγκεκριμένα πετάλια. Distortion: Marshall Shredmaster. Το χρησιμοποιεί και ο κιθαρίστας των Radiohead και μάλιστα σε transistor ενισχυτή! Φυσικά βγάζει gain a la porcupine tree για πλάκα...Γύρω στα 100-120 ευρώ και τελείωσες από gain (και δεν θα το αλλάξεις μετά από 2 χρόνια, υπάρχει σε άπειρα "ψαγμένα" pedalboards. http://cgi.ebay.co.uk/MARSHALL-SHREDMASTER-Very-Rare-Discontinued-Boxed_W0QQitemZ260493020821QQcmdZViewItemQQptZUK_Guitar_Accessories?hash=item3ca6980e95 Compressor: Carl Martin Opto-Compressor (για την τιμή του, ανίκητο, όπως και όλη η vintage σειρά του Carl Martin. Φυσικά μακριά από λύσεις του τύπου Boss CS3). http://cgi.ebay.co.uk/Carl-Martin-Opto-Compressor-Vintage-Series-Pedal_W0QQitemZ380110019173QQcmdZViewItemQQptZUK_Musical_Instruments_Outboards_Effects_MJ?hash=item5880529a65 Κάτω από 100 ευρώ... Wah: Eδώ αισθάνομαι ότι περιορίζομαι λίγο απ' το bugdet, αλλά μιας και τη θές για high gain... Dunlop 535Q: Πολύ ευέλικτο, all around wah με γνώμονα την τιμή: http://cgi.ebay.com/Dunlop-Crybaby-535Q-Multi-Wah-New-Auth-Dealer_W0QQitemZ280413247930QQcmdZViewItemQQptZGuitar_Accessories?hash=item4149ee99ba. Περίπου 100 ευρώ. Αν το θές να συνεργάζεται με το Fuzz Factory καλύτερα δώσε κάτι παραπάνω (40-50 ευρώ) και πάρε το RMC Wizard Wah. Delay: MXR Carbon Copy http://cgi.ebay.co.uk/NEW-MXR-Carbon-Copy-Analog-Delay-FREE-S-H-M169_W0QQitemZ370277507767QQcmdZViewItemQQptZGuitar_Accessories?hash=item56364262b7 Περίπου 100 ευρώ. Για οverdrive δεν έβαλα, αλλά για τους ήχους που ανέφερες, δεν είναι και πολ΄απαραίτητο. Μπορείς απλά να boostaρεις me τον κομπρέσορα και να πετύχεις το αποτέλεσμα που θές. Φυσικά θα τα αγοράσεις όλα μεταχειρισμένα, κι αν δεν σε ικανοποιεί κάποτε κάποιο θα το πουλήσεις στην ίδια τιμή, να μη χάσεις και τα λεφτά σου. Κάτι ακόμα: Θεωρώ ότι σε καμιά περίπτωση δεν μαθαίνεις να συνδέεις πετάλια, παίρνοντας μια πεταλιέρα πρώτον και δεύτερον οι πεταλιέρες υστερούν ακόμα (ΙΜΗΟ) σε overdrives/distortions. Eίναι πολύ καλές στα modulation effects παρόλα αυτά. Στα modulation effects το θεμα ψηφιακό/αναλογικό είναι καθαρά θεμα γούστου θεωρώ. Με delay παίζαμε και πρίν το tap tempo.

Μιας και συμφωνώ με τον BS, στις αγγελίες μπορείςνα βρείς το 2Τone της Bad Cat στα 250 ευρώ, αν ψάχνεις για κάτι λαμπάτο. (Mάλλον εννοεί αυτό) Eίναι σαφώς καταπληκτικό πετάλι, απλά τσέκαρε μήπως είναι πολύ high gain για τα γούστα σου. Υ.Γ Δεν σχετίζομαι σε καμιά περίπτωση με τον πωλητή... Αν πραγματικά θές να δώσεις στον ενισχυτή σου μια ευκαιρία, και σου αρέσει ο plexi ήχος, φόρα του ένα Scumback μεγάφωνο (στη χειρότερη περίπτωση να μείνει το μεγάφωο για τον επόμενο ενισχυτή), ή αν βρείς κανένα μεταχειρισμένο Celestion G12 65 σε καλή τιμή. Το 2Tone έχει μπάσα με το τσουβάλι και ακούει πολύ καλά στις δυναμικές.

Mε αυτόν τον ενισχυτή εγώ δεν θα έπαιρνα εύκολα fuzz, μιας και γενικότερα δεν συνεργάζονται και τόσο καλά με τρανζίστορ ενισχυτές. Τα Big Μuff την ψιλογλυτώνουν σε περιοχές που ακούγονται περισσότερο για distortion παρά για fuzz, αλλά και πάλι τα καινούργια της ElectroHarmonix δεν έχουν καμιά σχέση με τα παλιά, και τα vintage και οι κλώνοι τους ξεπερνάν το budget σου. Στη θέση σου θα πήγαινα σε μεταχειρισμένα. 1. Αντί για fuzz ένα Αμερικάνικο ProCo R.A.T (όχι τα κινέζικα) 2. Για Οverdrive, ένα παλιό (δεκαετίας 90) Marshall Bluesbreaker αυτά με το μεγάλο κουτί το μαύρο (όχι τα καινούργια τα ασημί). Τα έχω δοκιμάσει σε τρανζίστορ και πραγματικά δουλέυουν πολύ καλά και είναι ακριβώς στο budget σου αν τα βρείς το Ebay.

Συμφωνώ και επαυξάνω. Συνήθως ο modern metal ήχος είναι ακριβώς αυτός. Εκτός αν πρόκειται για κλασσικούς Marshalls (plexi, JCM 800). Eκει το power amp distortion είναι το ακριβώς αντίθετο όσων περιγράφονται παραπάνω. Βέβαια τότε δεν πρόκειται για modern high gain ήχο όπως αυτός του ENGL, αλλά για μέχρι old school metal καταστάσεις.

Ποιόν ενισχυτή έχεις; Όταν λες "αμερικανιά" επειδή στο μυαλό μου έχω διάφορα και διαφορετικά μεταξύ τους πράγματα, τι ακριβώς εννοείς; Tέλος, υπάρχει κάποιο όριο στο budget;

για τρανζίστορ ενισχυτή από την δική μου πείρα, τα καλύτερα που έχω ακούσει είναι: 1. H παλιά σειρά της Marshall με τα μεγάλα κούτιά και συγκεκριμένα το Guv'nor και το Shredmaster. To Shredmaster το χρησιμοποιεί και ο κιθαρίστας των Radiohead σε tranzistor ενισχυτή, το Guv'nor έχει λίγο λιγότερο gain. Δεν κυκλοφορούν καινούργια, μεταχειρισμένα θα τα βρείς ακόμα σχετικά φθηνά (γύρω στα 100 ευρώ). 2. Τα παλιά αμερικάνικα ProCo RAT. Δεν είναι βέβαια το ίδιο ευέλικτα με τα προηγούμενα, αλλά αυτό που κάνουν (τόνους fuzzogain) το κανουν άψογα στους περισσότερους τρανζιστοράτους. Μόνο μεταχειρισμένα επίσης, γύρω στα 120-150 ευρώ max. 3. To Fulltone Distortion Pro. Ακουγόταν τόσο καλό σε έναν tranzistor άτο Valvestate στο μαγαζί που το δοκίμασα, που το αγόρασα αμέσως. Μετά διαπίστωσα ότι σε έναν λαμπάτο με δικό του γκάζι, δεν προσθέτει το ίδιο καλά και το πούλησα. Πάντως στον tranzistor ήταν εκπληκτικό. Υπάρχει και καινούργιο νομίζω αλλά μπορείς να το βρείς και μεταχειρισμένο στα 120 ευρώ. Μην πάς με τίποτα σε λύσεις Tubescreamers, Boss (κανένα απολύτως), MXR+, και εννοείται πως όχι σε πιο "καθαρόαιμα" fuzz και treble boosters. Όχι γιατί δεν είναι καλά πετάλια, αλλά γιατί δεν συνεργάζονται καλά με τον tranzistor που έχεις. Επίσης κατά τη γνώμη μου, όλα τα λαμπάτα πετάλια drive είναι μούφα (τροποποίηση: δεν είναι τόσο καλά όσο κάποια άλλα αντίστοιχα στην τιμή τους), εκτός κι αν πραγματικά ξοδευτείς (που δεν αξίζει με τον ενισχυτή που έχεις στην παρούσα φάση) κι αγοράσεις το BadCat 2-Tone, ή το Effectrode Tube Drive (πανάκριβα και τα δύο)...

Έχεις δίκιο. Πρόχειρη σκέψη. όπως είπα δεν έχω εξειδικευμένες τεχνικές γνώσεις, σε ενισχυτές.

Xωρίς να έχω φοβερές τεχνικές γνώσεις (βασικά πράγματα) και χωρίς να έχω ακούσει ποτέ κάτι τέτοιο, σαν υπόθεση το να ακούγεται διαφορετικά ένας ενισχυτής όταν δουλεύει στα 110-120v και στα 220-230v μου φαίνεται λογικό, και μόνο αν αναλογιστώ ότι τα filter caps που ανορθώνουν το ρεύμα (από AC σε DC) θα αποθηκέυουν την διπλάσια ενέργεια στα 220v απ' ότι στα 110v . Άρα η ανόρθωση λογικά θα γίνεται πιο "στρωτά" στα 220v (επαναλαμβάνω ότι υποθέτω). Aπο 'κεί και πέρα όμως σίγουρα μου φαίνεται παράλογο το ότι ένας εξωτερικός μετασχηματιστής 220/110 που έχει τα κατάλληλα KVA, μπορεί να επηρρεάσει τον ήχο. Στην θέση σου δεν θα πείραζα τίποτα στον ενισχυτή και θα δοκίμαζα αυτήν τη λύση.

Έστω Humbucker... (μιας και δεν το καθορίζεις). Για αυστηρά 80s ήχους (πιάνει ακριβώς το στυλ που περιγράφεις), DiMarzio Tone Zone. Για κομπρεσσαρισμένο γκάζι σε bright κιθάρα, Seymour Duncan Custom Custom. Τα πιο γκαζωμένα μοντέλα των boutiqάδων δεν τα έχω ακούσει από κοντά.

Οι καμπίνες χωρίζονται σε κάποιες βασικές κατηγορίες. Τις Fenderοκαμπίνες που παραδοσιακά είναι μασίφ πέυκο (solid pine) και γενικότερα είναι πιο "ζεστές", και τις Marshallοκαμπίνες που είναι χοντρό κοντρα πλακέ (birch ply) που είναι πιο "ζωντανές". Από 'κεί και πέρα άλλες δυο κατηγορίες είναι οι closed back οι οποίες είναι πιο σφιχτές και πιο dark συνήθως ή οι open back οι οποίες είναι πιο "χαρχάλα" και πιο bright. Υπάρχουν και άλλες διαφορές, όπως για παράδειγμα το αν παίρνουν το μεγάφωνο μπροστά ή πίσω (front loaded, rear loaded), για λιγότερα η περισσότερα μπάσα. Η καμπίνα λειτουργεί σαν ηχείο και η κατασκευή της πάίζει πολύ σημαντικό ρόλο στον ήχο. Δεν είναι απλά ένα κουτί με τρύπες, κι όποιος έχει δοκιμάσει μεγάφωνα σε διαφορετικές καμπίνες μπορεί εύκολα να στο επιβεβαιώσει. Δυστυχώς οι φθηνές καμπινες στις οποίες αναφέρεσαι θα έχουν σαν αποτέλεσμα ο ήχος σου να γίνει πιο ασθενικός στα μπάσα και να χάσει σε definition. Δεν είναι τυχαίο ούτε και καμιά κουτοπονηριά ότι οι καλοκατασκευασμένες καμπίνες κοστίζουν κάτι παραπάνω. Πραγματικά έχει διαφορά να παίζεις απο μια Marshall 1936 και να παίζεις από μια καλη VHT για παράδειγμα. Το δεύτερο που έχω να παρατηρήσω είναι ότι τα 65άρια V30 μάλλον θα είναι πολύ μικρά για τον ενισχυτή σου (υποθέτοντας ότι τον έχεις πάρει για να τον ανοίγεις). Τα κινέζικα V30 εξάλλου δεν είναι και κάτι το ιδιαίτερο, μάλλον το αντίθετο θα έλεγα. Οι περισσότεροι παραπονioύνται ότι δεν έχουν και μεγάλη σχέση με το μεγάφωνο που έκανε θραύση στα 90s .. και σίγουρα ακόμα και τα original made in england v30 δεν ήταν τα καλύτερα ηχεία παιγμένα στα όρια των δυνατοτήτων τους. Η πρόταση μου. Καμπίνα: http://www.avatarspeakers.com/ - contemporary custom 2x12 χωρίς μεγάφωνα. Μεγάφωνα: http://www.thomann.de/gr/eminence_tonker16.htm

Aν δεν έχεις περιορισμό στο budget, μπορείς να δοκιμάσεις τους Lindy Fralin Blues Special μονούς με τον Unbucker στο bridge. Aν και δεν έχω ακούσει συγκεκριμένα αυτά τα σετ, ότι έχω ακούσει από Fralin είτε μονούς είτε διπλούς είναι κορυφαίο για vintage ήχο, και απ'όσο ξέρω τον Unbucker τον έχει βγάλει ειδικά για splitάρισμα. Αν δεν σε ενδιέφερε το split, θα σου πρότεινα και τους Fender Texas Blues με Seymour Duncan Pearly Gates στο bridge που τους είχε stock επάνω η Lone Star Strat και ήταν εξαιρετικός συνδυασμός.

Πιο απλό πείραμα: Πάρε μια κιθάρα. Παίξε ΧΩΡΙΣ ενισχυτή. Πάρε ένα φθηνό αντίγραφό της που δεν διαφέρει κατασκευαστικά, (ίδια άρμωση μπράτσου σώματος, γέφυρες, κλειδιά, lock κλπ) παρα μόνο στα ξύλα. Παίξε πάλι χωρίς ενισχυτή. Ακούγονται το ίδιο; Όχι. Άρα τι διαφέρει; (εκτός πια κι αν ισχυρίζεται κάποιος ότι διαφέρουν σε ποιότητα και τα...CNC Routers). Aπλά παραδείγματα που ξεκαθαρίζουν τα πράγματα: Mια PineCaster vs μιας Rosewood Tele. Μια πανάλαφρη Epi L.P vs μιας Gibson L.P με Quilted Top 300 κιλών... Τα ηλεκτρικά παρελκόμενα απο 'κει και περα (μαγνήτες, καλώδια, ενισχυτές, μεγάφωνα) αναλαμβάνουν να προσθέσουν τον δικό τους χαρακτήρα στην όλη σούπα, τις διαφορές της οποίας μόνο κιθαρίστες που περνάν τη μισή τους ζωή μεταξύ μουσικών forum και bedroom playing μπορούν να αντιληφθούν...γιατί όταν σκάσει μούρη ο drummer όλα αυτά παν περίπατο ;D

Το Ultimate Attenuator είναι ασφαλές και με πολύ ικανοποιητικό ήχο. Αν έχεις άνεση χρημάτων το Faustine θεωρείται αυτή τη στιγμή το καλύτερο. Οι κριτικές και τα clips στο youtube είναι τουλάχιστον διθυραμβικά. Το Sequis Motherload επίσης είναι το ίδιο καλό με το U.A και στην ίδια περίπου τίμή, σου δίνει και πολλές δυνατότητες (Line Out, Effects Loop, Speaker Simulation). Όλα αυτά πάντως κάνουν μια χαρά τη δουλειά τους. Μην πάς σε λύση T.H.D Ηotplate, είναι χάλια...

Να το θέσω λιγάκι αλλιώς... Επί επτά χρόνια έπαιζα με Tele πριν το γυρίσω στη Les Paul. Είναι μια πολύ απλή κιθάρα, και έχω ακούσει αρκετές:AmStd, Μexico, ΜΙJ Fenders, Τokai Βreezysound, C.S Nocaster κ.λ.π. Πέρυσι έφερα για έναν φίλο πάλι (με έχουν αγγαρέψει) μια Don Grosh. Aυτή η κιθάρα άλλαξε τον τρόπο που ακούω πλέον μια Tele. Σε οποιονδήποτε σχεδόν ενισχυτή και να την βάλεις, ακούς τον ήχο που χαρακτηρίζει μια Tele σε ένα album. Γι αυτό λέω ότι πρέπει να έχεις πάρα πολλές κιθάρες τελικά για να μπορείς να εκφέρεις γνώμες στο μία προς είκοσι... Mε βάση αυτά, έτσι περίπου κρίνω και μια Gibson. Η SG που έφερα, με λίγα λόγια και με τους Τ490/498, ακούγεται το ίδιο ζωντανή και έχει το ίδιο sustain με την R0 μου. Ακόμα καλύτερα δεν έιχα καμιά διάθεση, να αγοράσω την R0 μου όταν ξεκίνησα για L.P γιατί ήταν plaintop και είχε και απαίσιο για τα γούστα μου χρώμα, και κόστιζε 50% περισσότερο από κάτι supreme και κάτι ltd edition με AAAAA tops που έσκιζαν εμφανισιακά και ήθελα πάρα πολύ να μου αρέσουν. Δοκίμαζα όμως L.Ps και P.R.S και μετά από αρκετές κιθάρες παραπονέθηκα στον πωλητή ότι καμιά Gibson δεν έπαιζε όπως οι PRS. Tότε μου έδωσε μια L.P την οποία όμως του είπα να οτι δεν θα την αγόραζα γιατί δεν μου άρεσε εμφανισιακά. Αυτός επέμεινε να την δοκιμάσω, και μετά από πέντε λεπτά πήγα και τον ρώτησα ΓΙΑΤΙ αυτή η κιθάρα παίζει. Tότε μου εκείνος εξήγησε για τις Custom Shop (ήταν από τα πρώτα μοντέλα τότε ούτε που τις ήξερα)... Αυτή είναι η δική μου εμπειρία για τις Gibson, νομίζω ότι πλέον έχω ακούσει αρκετές ώστε να δικαιούμε άποψη.