kpeyos

Αν θες να σου σπλιτάρει ο μαγνήτης κατ' αρχάς θα πρέπει να έχει χρήσιμο output σαν μονός. Αυτό πρακτικά (και με πολλές προϋποθέσεις) σημαίνει ότι πρέπει ο μονός να έχει μια αντίσταση πάνω από 5k. Άρα ένας "παραδοσιακός" διπλός θα πρέπει να έχει πάνω από 10k αντίσταση. Αυτό αυτόματα αποκλείει όλους σχεδόν τους vintage output, PAF clone humbuckers οι οποίοι σχεδόν πάντα φτάνουν max τα 8-8,5k. Επίσης αν βάλεις έναν μαγνήτη 10k στο neck δεν θα είναι πολύ χρήσιμος σαν διπλός στο neck μιας και θα μπουκώνει/λασπώνει ενώ θα πρέπει να αλλάξεις και τον bridge με έναν γύρω στα 12k για να διατηρείς μια ισορροπία μεταξύ των διαφορετικών θέσεων της κιθάρας. Υπάρχει η λύση των μαγνητων με mismatched coils όπως οι Fralin Unbuckers http://www.fralinpickups.com/humbuckers.asp#un Αυτοί όταν σπλιτάρουν διατηρούν τον μαγνήτη με το μεγαλύτερο output. Εκεί βέβαια δεν έχεις 100% humbucking, κάποιος θόρυβος περνάει ακόμα και όταν τον έχεις ως διπλό. Ενδιαφέρουσα ιδέα σε Epi είναι να αλλάξει όλο το σετ με μαγνήτες PRS είτε με Vintage Bass/HFS είτε με Modern Eagle και να κάνει με push pull το ίδιο switching με μια CE24 (το μόνο switching που δίνει πέντε χρήσιμους ήχους ταυτόχρονα σε κιθάρα με δύο μαγνήτες IMHO, μιας και δεν χρησιμομποιεί μόνο του τον μονό τον neck των 8k αλλά σε συνδυασμό με έναν πολύ πιο hot bridge). Στα συν ότι οι Epi επωφελούνται από τα αυξημένα μεσαία των μαγνητων της PRS...

Κατ' αρχάς απ' όσο γνωρίζω δεν υπάρχει mini humbucker με ειδικά pickup rings ώστε να μπορεί να αντικαθιστά έναν full size humbucker. Το πιο κοντινο που μπορείς να κάνεις είναι να βάλεις έναν TV Jones Classic με English mount (όχι humbucker mount) στη γέφυρα που είναι επίσης αρκετά πιο "στενός" ηχητικά και έρχεται με ειδικά pickup rings για να χωράει σε full humbucker cavity. Βέβαια Firebird μαγνήτης, δεν είναι. Δεύτερον δεν χρειάζεται να πας σε ιδιαίτερα εξωτικές λύσεις όσον αφορά τον Humbucker Sized P90. Τόσο η Gibson όσο και ο Seymour Duncan βγάζουν πολύ καλούς μαγνήτες (και πολύ κοντινούς ηχητικά). Και εκεί βέβαια όπως επιβεβαιώνει και ο "Guru" των P90s Jason Lollar λόγω της διαφορετικής γεωμετρίας η οποία πάιζει πολυ μεγάλο ρόλο στον τελικό ήχο ενός μαγνήτη δεν θα έχεις ακριβώς την αττάκα ενός P90. Το αποτέλεσμα είναι πολύ πιο "σφιχτό" περισσότερο σαν overwound μονο με παρόμοια συχνοτική απόκριση. Το Vibramate προσωπικά θεωρώ ότι δείχνει κάτι περισσότερο από άθλιο. Αν θες bigsby, βάλε bigsby.

Πάντως εμένα τώρα τελευταία με εντυπωσίασε για τα λεφτά του to Golden Age Projects R1 Active Mk2...

Εντάξει, σε σχέση με τα δυο Classic Vibe (Jazz) που έχω πιάσει στα χέρια ίσως λίγο καλύτερο μπράτσο όπως είπα και πρίν. Τα classic vibe είχαν καλύτερη γέφυρα, αλλά τη γέφυρα έτσι κι αλλιώς την αλλάζει κανείς πάμφθηνα. ['Eναρξη offtopic] Παρεμπιπτόντως το SX που μου έδωσες με πολύ υπομονή (για να βρεθούν σε πραγματικά πολύ φθηνή τιμή τα διάφορα parts από διάφορα fora του εξωτερικού) έγινε ένα ωραιότατο partcision με Musickraft maple μπράτσο, Sheptone Vintage P μαγνήτη, CTS ποτενσιόμετρα, Cornell Dubilier PIO cap και Wilkinson Vintage Style γέφυρα...τώρα θα του αγοράσω και ένα σετάκι 110 LaBella Deep Talkin' και είναι Super!!!!!!!!!!!!!! [Τέλος Offtopic]

Εάν είσαι από Αθήνα κατέβα Μοναστηράκι και δοκίμασε κάποιο SX. Eίναι ίδιο ποιοτικά με τη σειρά Classic Vibe της Squier (τα Squier υπερτερούν λίγο στη γέφυρα, από την άλλη το μπράτσο του SX μου αρέσει λιιιιιγο περισσότερο). Γλυτώνεις σχεδόν 150 ευρώ συν το ότι δοκιμάζεις το όργανο. Σημειωτέο είναι πως με αυτά τα λεφτά που γλυτώνεις μπορείς να αλλάξεις όλα τα ηλεκτρικά με Fender standard μαγνήτες, CTS ποτενσιόμετρα και τη γέφυρα με μια ωραιότατη Wilkinson με brass sadles και να έχεις ένα πολύ, πολύ ανώτερο μπάσο από το stock Classic Vibe.

Οι κριτικές όλων των Marshallheads για τις current production συμφωνoύν πιστεύω στις SED Winged "C". Αν θέλεις πιο καθαρό ήχο ή περισσότερο volume και headroom μπορείς εναλλακτικά να πας σε JJ EL34L αλλά δεν είναι κάτι ιδιαίτερο ηχητικά. Καλό είναι για περιπτώσεις ηχογραφήσεων να έχεις κι ένα NOS σετάκι Mullard πρόχειρο κατά την ταπεινή άποψη. Πρόσφατα άκουσα ένα ζευγάρι XF2 και μπορώ να πώ ότι υπάρχει όντως διαφορά "μεταξύ πλυμένου και πραγματικά καθαρού"...

O Tone Zone δεν έχει έλειψη πρίμων. Το μόνο που μπορεί να σε ενοχλήσει είναι ότι ο ήχος του είναι λίγο cocked wha φάση. Αλλά αυτό είναι κάτι επιθυμητο από πολλούς high gain κιθαρίστες (κάποιοι αφήναν και τα wha πατημένα τέρμα στις πιο extreme καταστάσεις των 80s, ο TZ φυσικά δεν είναι τόσο extreme). Πάντως μπορεί να πάιξει άνετα οποιοδήποτε είδος σε Ibanez απο απομίμιση LP hard rock ήχους μέχρι Megadeth. Για τον Super Distortion διαφωνώ. Oι Gibsonομαγνήτες κάνουν σχεδόν πάντα μόνο σε Gibson. Καλά θα μου πουν κάποιοι αμα τους πλακώσεις στα γκάζια...ο Kurt τους έβαζε και σε Jaguar...Τέλος πάντων απλά για να μην παίζει η κιθάρα λες και την περασες από High Pass Filter καλό είναι να αποφεύγονται. Και το αντίθετο βέβαια ο Τone Zone όντως είναι μπασοβαρύς και boomy στις Les Paul. Για το neck κι εγώ προτείνω Paf Pro. Εντελώς διάφανος μπορεί να πάρει επάνω την "μανα του και τον πατέρα του" από γκάζια και effects και παρόλα αυτά να μην λασπώνει με τίποτα. Δυστυχώς οι σχέσεις μου με τις συγκεκριμένες κιθάρες και μαγνήτες σταμάτησαν κάπου στις αρχές της προπερασμένης δεκαετίας...οπότε μάλλον οι πιο εκσυχρονισμένοι θα σε βοηθήσουν περισσότερο. Εγώ απλά παραθέτω αυτά που ξέρω μιας και αναφέρθηκες στα πιο "κλασικά" μοντέλα του DiMarzio που τυγχάνει κι έχω ακούσει (για αρκετά χρόνια).

Δεν είναι πυρηνική φυσική. Βγάλε τον ενισχυτή από την πρίζα, ξεβίδωσε το μεταλλικό περίβλημα της λάμπας περιστρέφοντας το αντίθετα από τη φορά του ρολογιού και άλλαξε την προενισχύτρια.

Με αφορμή αγγελία που έχει μπεί στο forum και μετά από αρκετό ψάξιμο θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας στα "Signature" basses. Τα πραγματικά μοντέλα αυτής της Καναδέζικης εταιρίας βρίσκονται εδώ: http://www.oocities.org/signatureguitar/#model Αυτή η εταιρία συνεπώς ποτε δεν έφτιαξε Jazz ή P basses. Τα parts που πωλούνται στο ebay πιθανολογείται ότι είναι rebranded SX Parts. Μπορεί να μην είναι κακής ποιότητας σαν parts αλλά οι τιμές τους φυσικά είναι παραφουσκωμένες λόγω της παραπάνω απάτης. Εδώ όποιος θέλει μπορεί να διαβάσει περαιτέρω λεπτομέρειες... http://www.talkbass.com/forum/f8/350$-old-signature-excalibre-brand-bass-should-i-buy-544783/

Το Custom Audio σε σύγκριση με άλλα ακριβά και boutique wah μου φάνηκε σκληρό. Tα Faselάκια του δεν μου πολυάρεσαν και βρήκα ότι δεν είχαν και μεγάλη σχέση με το original κόκκινο fasel που είχε το vintage Jen wha μου. Νομίζω πάντως πως αφότου ανακάλυψα το whipple η πρόταση μου θα παραμένει η ίδια... πάρε το πιο φθηνό wha κουτί (κάποιο cry baby με 40-50 ευρώ) που θα βρείς και ρίξ του μέσα αυτά... http://dandyjob.com/search.php?tag=Inductor για την τιμή και το τελικό αποτέλεσμα απλά δεν υπάρχει ανταγωνισμός για κάποιον που ψάχνει vocal wha. Παρεμπιπτώντος έχω υπάρξει κάτοχος ενός vintage Jen και ενός ProAnalog Supa Quack δύο ομολογουμένως αρκετά ακριβών και respected wha...

Δεν έχω ακούσει κάποιο από τα δύο αλλά απο την Golden Age έχω ακούσει το R1 το οποίο είναι από τα καλύτερα mic για ηχογράφηση κιθάρας, ακόμη και συγκρινόμενο με πανάκριβα μικρόφωνα. Από την Behringer ακόμη δεν έχω ακούσει κάποιο προιόν της που να μην είναι τρισάθλιο. Συμπέρασμα, αν αγόραζα στα τυφλά, θα προτιμούσα το Golden Age...

Συμφωνώ ότι θέλει τύχη από τη στιγμή που θα διαλέξεις στην τύχη και δε θα παίξεις με το όργανο για να πετύχεις καλό κομμάτι. Αυτό ισχύει ακόμα και για πιο ακριβές κιθάρες. Απο 'κει και πέρα απο θέμα playability τα πράγματα έχουν βελτιωθεί δραματικά τα τελευταία χρόνια. Από θέμα ήχου δεν θα βρεις σε αυτά τα λεφτά παραδοσιακό "Gibson" ήχο μιας και ακόμα και τα καλά γιαπωνέζικά αντίγραφα έχουν φτάσει τα 1500+ ευρώ. Στα 500 κατοστάρικα γενικά μπορείς να βρεις μια απλή κατασκευή όπως είναι οι Tele πχ που να συναγωνίζεται τα custom και ακριβά αδερφάκια της. Στα Gibson copies θα έχεις μονο τα looks και ίσως και το playability αλλά ο ήχος δεν θα έχει καμία σχέση.

Νομίζω ότι το Fab Liquid έχει βγάλει κατά καιρούς πολύ καλά αποτελέσματα στα είδη που αναφέρεις...

Είναι μεν "μικροί" αν τους παραγγείλεις όμως με "english mount" θα μπαίνουν και σε full size humbucker equipped guitars. Έχουν είδικά pickup rings. Κατα τ' άλλα υπάρχουν και οι μαγνήτες της PRS για τη Mira, αν και δεν τους έχω ακούσει από κοντά, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι κάνουν αυτό που θες.

A. Δεν πωλείτε καινούργιο μιας και είναι discontinued. Στα μεταχειρισμένα ισχύει ο νόμος προσφοράς και ζήτησης ανάλογα και με την κατάσταση στην οποία βρίσκεται. Το ebay είναι ένας καλός οδηγός, υπολόγισε μείον 10% αν το αγοράσεις από κάποιο forum στυλ Gear Page. Από το noiz χέρι με χέρι θα απαιτούσα σαν αγοραστής τουλάχιστον 15% κάτω από τις τιμές του ebay. B. Χοντρικά, τo 150 έχει μόνο delay ενώ το 201 και delay και βάθος. To 150 όμως προσφέρει κάποια παραπάνω modes στο delay. Γ. Δεν γνωρίζω κάποιο που να το κάνει αυτό προσωπικά, αν και στο πρόβα έχω δει ένα. Πάντως το συγκεκριμένο μηχάνημα είναι ο παράδεισος του tweaking και αν κάτσεις να κάνεις τέτοια δουλειά μάλλον θα σου έρθει πιο οικονομικά να το αγοράσεις... Έχε επίσης υπόψιν ότι τα tape echos χρειάζονται αρκετή συντήρηση αρκετά συχνά και δεν συνίστανται σε ανθρώπους που βαριούνται να ασχοληθούν ή είναι τσαπατσούληδες...

Διαβάζοντας τα specs φαντάζομαι επίσης... 1. Τα ηλεκτρικά / μαγνήτες είναι διαφορετικά (κόστος αναβάθμισης από 80 έως 800 ευρώ...) 2. Το ξύλο είναι κάποια ασιατική ποικιλία παρεμφερής του μαονιού που διαφημίζεται. Προφανώς σε αυτό το price range δεν γίνονται εισαγωγές από Όνδούρα ή Άφρική. 3. Η "locktone" γέφυρα δεν ξέρω τί ακριβώς είναι αλλά θα υποθέσω επίσης ότι δεν είναι ακριβώς vintage spec... 4. Κατασκευαστικά ή στις συνθήκες επιλογής, επεξεργασίας και αποθήκευσης των ξύλων δεν γνωρίζω ποιες διαφορές μπορεί να υπάρχουν.

Οι Stormy Mondays της BareKnucles "πιάνουν" σχεδόν απόλυτα το vibe αυτών των underwound PAF. Το να κάνεις την SG σκάφος βέβαια ΟΚ δεν είναι δυνατόν... Επίσης αν μιλάς για Epi δεν αξίζει να πληρώσεις παραπάνω για τους μαγνήτες απ΄ότι πλήρωσες την κιθάρα...Πήγαινε καλύτερα για τους Tonerider AlNiCo II που είναι πιο οικονομικοί ή αν βρείς φθηνά κάποιο σετ Seymour Duncan Jazz...

To αρνητικό της Gibson είναι πως δεν παίρνεις ποτέ κάτι "βάλιου φορ μονευ". Υπάρχει διαχωρισμός στα υλικά που χρησιμοποιούνται και δεν πετιέται τίποτα...Τα top υλικά που πηγαίνουν στις κιθάρες των 5000 ευρώ και από κει και πέρα κατεβαίνουμε σε κατηγορίες μέχρι τα ρετάλια πανβαριων μαονιών και "ψημένα κελεμπέκια" για ταστιέρες που χρησιμοποιούνται στα φθηνότερα μοντέλα. Άρνητικό επίσης στις Gibson είναι ότι αν πηγαίνεις για έναν κλασικό PAF ήχο, όλα αυτά τα υλικά και οι διαφορές στις μεθόδους κατασκευής παίζουν δραματικό ρόλο μιας και οι συγκεκριμένοι μαγνήτες "γδύνουν" κυριολεκτικά το όργανο. Οπότε είναι δύσκολο να βρεις κάτι φθηνό και καλό αν είσαι "πουριτανός" στον ήχο σου. Στα θετικά είναι το τεράστιο mojo που έχει το συγκεκριμένο headstock αλλά και το ότι οι μέθοδοι κατασκευής κρατάνε πάντα κάποια standards. Όλα τα top για παράδειγμα είναι μασίφ, δεν θα δεις τις φλιδες από μαόνι καπλαμά που μπαίνουν σε πολλά αντίγραφα για να δείχνουν όμορφα... Επίσης αν σε ενδιαφέρουν πιο βαριά είδη με high gain μαγνήτες κ.λ.π σίγουρα δε θα σε πειράξει το ότι τα ξύλα της δεν είναι ΑΑΑΑΑ μιας που αυτά σπανίως ακούγονται μόλις μπούν πιο hot μαγνήτες ή ανεβούν τα γκάζια...

Η διαφορά στην αίσθηση είναι δεδομένη ανεξαρτήτως gauge χορδών. Λόγω πιο κοντής σκάλας πάντως μπορείς για να ισορροπήσεις την τάση των χορδών να πάς σε 10άρες. Εμπειρικά πάντως μια LP με εννιάρες θα είναι λίγο πιο μαλακή από μια Strat με εννιάρες. Μια LP με δεκάρες όμως θα είναι αρκετά πιο σκληρή από μια Strat με εννιάρες.

Δεν παίζει ρόλο το impedance. Μπορεί βέβαια στις δύο εκδόσεις ενός μεγαφώνου να υπάρχουν ψιλοδιαφορές αλλά μέχρι εκεί.

Ναι βάλ'το. Κανείς δεν έχασε με τέτοιες δοκιμές...

Σωστά. Είτε αλλάξεις το μεγάφωνο με άλλο στα 8 Ohm είτε συνδέσεις άλλο ένα 16άρι παράλληλα με το υπάρχον αλλάζεις το impedance στα 8 Ohm. Αν συνδέσεις 4 μεγάφωνα των 16 Ohm παράλληλα ή δύο μεγάφωνα των 8 Ohm παράλληλα τότε πρέπει να αλλάξεις το impedance στα 4 Ohm.

Έχε υπόψιν ότι μια καμπίνα μεγαλύτερη σε όγκο έχει τελείως διαφορετικά μπάσα και punch. Από τα μεγάφωνα παίρνεις κυρίως το χρώμα στα μεσαία και τα πρίμα. Οπότε πρόσεξε τι έχει αλλάξει ακριβώς στον ήχο του ενισχυτή σου. Μην νομίζεις ότι αλλάζοντας τα μεγάφωνα θα πάρεις αυτά τα στοιχεία.

Δεν έχω ακούσει τον συγκεκριμένο. Αν τον θέλεις μόνο για τα μικρά ενισχυτάκια δεν αξίζει γιατί είναι σαν να παίρνεις μπαζούκα για να σκοτώσεις μυρμήγκι. Με το DrZ BrakeLight θα κάνεις το ίδιο καλή δουλειά μιας και οι ενισχυτές σου είναι πολλές φορές μικρότεροι από το μεγάφωνο σου το οποίο παραμένει "dark" και ακόμπρεσσάριστο ακόμη και χωρίς attenuation. Αν το θές και για μεγαλύτερους ενισχυτές ή θέλεις να έχεις πχ line out για να ηχογραφείς ταυτόχρονα τότε μπορείς να κοιτάξεις και πιο ακριβά μηχανήματα. Εμένα το matherload αν και δεν έχει το "compensation" που έχει ο SPL ή την ποιότητα ενός Faustine μου είναι υπεραρκετό και μου αρέσει πολύ περισσόετρο από το Ultimate που είχα παλιά, ενω΄δεν έχει καμία σχέση με παλιότερα attenuators τύπου Marshall Breaker και THD HotPlate (παλιά version) που κατέστρεφαν τις δυναμικές και το σήμα.

όχι ρε π..... μου,