dimsonic

εκτός από τη φωνή που δεν πατάει καλά σε κάποια σημεία, όλα καλά (ως αναμενόμενο βέβαια)

Ενα ειναι σιγουρο. Στις μικρες εταιρείες θα υπαρξει ελλειψη. Διοτι δεν ειναι σε θεση να αλλαξουν την παραγωγη γρηγορα

H ελλειψη έχει αρχίσει να γίνεται έντονη. Εχοντας προγραμματίσει την αγορά του behringer ada8200 που φοράει τα ΑΚΜ έριξα ένα ψάξιμο. ο Θωμάς το είχε 1-2 εβδομάδες και ψιλοδίστασα. Μετά έβγαλε ενα b-stock που κακώς και πάλι δίστασα να πληρώσω το 20άρικο και μέχρι να σκεφτώ τι άλλο να πάρω μαζί να το γλυτώσω έφυγε σε μια μέρα. Μετά το έβγαλε διαθεσιμότητα 8-10 εβδομάδες. Στην Ελλάδα στο σκρουτζ γίνεται μια απ τα ίδια. Και τελικά το παρήγγειλα από ένα μαγαζί στη Λάρισα.

Να συμπληρωσω οτι το μανισιο hb μεγαφωνο ακούγονταν πολυ καλα ηδη. Απλα ηθελα 16 ωμ.

ίσως σε βοηθήσει αυτό. Περιγράφω μέσα πως πήρα μια έτοιμη harley benton και άλλαξα το δικό της μεγάφωνο με ένα jensen Κοίταξε τα τελευταία ποστ.

το θέμα με τις έτοιμες λύσεις είναι αυτή τη στιγμή η έλλειψη εξαρτημάτων και δη καρτών γραφικών. Από το να πληρώσεις μια κάρτα sub entry level που περισυ κόστιζε 100 ευρώ 300 ή 400 προτιμώτερο είναι να πάρεις κάτι απ αυτά που προσυναρμολογούν οι αλυσίδες

Η κοπελιά είναι η δασκάλα στο μπάσο στην τάξη της κόρης μου στο Artez. Τόσο που άρχισα να σκέφτομαι να πάρει minor στο μπάσο...

μετά το 1994 τέλος εποχής #2

δες στο bol.com

Δεν μου έχουν τύχει ανάλογες περιπτώσεις. Η εποχή που μεγάλωσα ήταν εκείνη που το να ακολουθήσεις καριέρα μουσικού ήταν σαν να τα σπας με τις οικογενειακές και πατροπαράδοτες συνήθειες. Επρεπε να τα ξεχάσεις όλα και να ζήσεις με 50 δραχμές στην τσέπη. Λίγοι τα κατάφεραν τότε. Το "έπαιξα" μουσικός παράλληλα με το γυμνάσιο και το πανεπιστήμιο. Από ζώδιο ή απο γονίδιο είχα μια τελειομανία που συνήθως δεν μπορεί να λειτουργήσει σε πάνω από ένα επίπεδο. Ετσι όταν έπρεπε να διαλέξω μεταξύ της σιγουριάς μιας πανεπιστημιακής καριέρας από το να κουβαλάω κιθάρες και ενισχυτές και να ξενυχτάω στο σταθμό του ΟΣΕ, διάλεξα το πρώτο. Αυτό μου έσκασε το συννεφάκι του ονείρου πρόωρα, αλλά από την άλλη δεν κατέστρεψε την εικόνα της μουσικής με την κατοπινή ρουτίνα του ξενυχτάδικου και του σεσιονάδικου και του ψαξίματος για ...date....όταν γέμισε η αγορά από μουζικάντηδες του ανατολικού μπλοκ. Οι φίλοι μου και συνοδοιπόροι μου ζορίστηκαν, κουράστηκαν, ξενύχτησαν, τα χάλασαν με τις οικογένειές τους, τους λείπουν τα ένσημα. Αντίστοιχα όσοι κρατήσαμε την μουσική σαν χόμπυ τουλάχιστον δεν την μισήσαμε (αυτήν ή τον εαυτό μας για την απόφασή του). Τώρα πλέον με τελειωμένη την επαγγελματική καριέρα μπορώ να αφοσιωθώ με τη μουσική χωρίς αναστολές. Κοντολογίς, καλά τα όνειρα, αλλά εδώ που ζούμε είναι σημαντική η επιβίωση. Και είναι δύσκολο να επιβιώσεις με αυτό που αγαπάς. Συνήθως ένα από τα δυό θα την πληρώσει. Σαν συμβουλή θα έδινα ...εξσφάλισε τα προς το ζην. Προσπάθησε να εντάξεις το όνειρο έστω πλαγίως και σίγουρα κοινοποίησέ το, είτε δια ζώσης είτε με τις σύγχρονες πρακτικές. Κανείς δεν θα γίνει γνωστός όντας ερημίτης και ακοινώνητος. Ακόμα και σήμερα που μπορεί να έχεις 100000 ακόλουθους πρέπει να σε δούν 5 μάτια που ξέρουν. Συνεπώς βγες απ το καβούκι σου. Επίσης....τρέξε από τα 18, από τα 25, από τα 30....μέχρι τα 45. Ό,τι φτιάξεις μέχρι τότε θα το φτιάξεις. Μετά...ζήσε και λίγο για σένα. Γιατί τελειώνει ο χρόνος...

Πολυ θα το ηθελα και γω... Επεστρεψα στην πατριδα πριν 3 ωρες. Τελικα πιο ευκολα πας ευρωπη παρα Αθηνα. Παντως παρενθετικα το νοιζ εριξε τεραστιο boost στη δημιουργικοτητα μου. Οχι οτι δεν θα εφτιαχνα αυτα που ηδη έφτιαχνα. Ομως πήρα πολλές ιδεες και κατευθυνσεις και συνθετικα και παραγωγικα. Αυτο μόνο καλο ειναι

Ποτε δεν ήταν η ενεργητικη μουσική μετα το 1985 στις προτεραιοτητες μου. Ελαφρο χομπυ ηταν πλεον. Εγινε σχεδον ocd χομπυ μετα το 2007. Το πρωτο λοκ με βρηκε σε εξαιρετικα δημιουργικη φαση. Το ιδιο και το δευτερο μια και ανελαβα (υποσχεθηκα στον εαυτο μου) ένα τεράστιο προτζεκτ που εγκατελειψα εδω και δυο μηνες μεχρι να εγκαταστήσω την θυγατερα στις μουσικες σπουδες που παντα ηθελε (και ηθελα και δεν καταφερα και γω). Απο αύριο συνεχιζω τη μουσικη μου ενασχοληση κανονικά. Εχω την πολυτελεια να μην φερνει η μουσικη το φαι στο τραπεζι αλλα αυτο δεν σημαινει οτι δεν υπαρχει υποβοσκουσα η αισθηση της καταθλιψης για τα γυρω τεκταινομενα. Εκει η μουσικη ειναι η διέξοδος κι η παρηγορια μου.

Προφανώς. Αν και υπάρχουν τα περι ανέμων...

ξέρεις ότι είναι δύσκολο να μην ξεφύγει ένα θέμα όταν προκύπτουν συναφή πράγματα. Δεν θα χαλάσει το νήμα μην ανησυχείς. Αλλωστε κι ο Μπιλ και οι άλλοι και εγώ (έστω έμμεσα) θα έχουμε ορίζοντα τουλάχιστον 4 ετών για να μείνουμε on topic και να συνεχίσουμε να το τροφοδοτούμε. Το άλλο θέμα των ενοικιαστών στην Ελλάδα και αλλού είναι δυστυχώς καίριο, όχι μόνο για μένα, και συνεπώς θα μπορούσε να διαχωριστεί.

Αυτό λεω. Τι κάθομαι και συζηταω....

και τι είναι αυτό που διαφοροποιεί τη στάση μας όταν πχ νομιμοποιούμαστε να μιλήσουμε για καταπίεση γυναικών και όχι για απαγόρευση μουσικής? (πιστεύω να βγάζει νόημα η ερώτηση. Το είχα θέσει διαφορετικά αλλά έπεσα πάνω στο σέρβις της σελίδας)

όπως μας κρίνουν αυτοί (και θέλουν να επιβάλλουν τους δικούς τους ηθικούς κανόνες σε μας) με την ίδια λογική να καταπιούμε την κακομεταχείριση γυναικών κλπ κλπ. Ας μην το συνεχισουμε

σαρκαστικά το λέω και βασικά κουοτάρω. Δεν ξέρω τι θα γίνει, δεν είναι ευχάριστο υπό καμμία έννοια. Απλά το μοιράζομαι. "But we're hoping that we can persuade people not to do such things, instead of pressuring them," he said.

και φυσικά δεν έχω υπολογίσει όλα τα δικαστικά έξοδα (εις διπλούν διότι υπέγραψε και η γυναίκα του), τη μανούρα να πείσω την ΔΕΔΗΕ ότι δεν είμαστε φιλαράκια με τον μπαταχτσή για να την χρεώνουμε και τέλος όλες τις ζημίες στο ακίνητο όταν τελικά φύγει...

και αν όχι, τουλάχιστον θα πείσουν τον κόσμο να μην ακούει... https://www.newsweek.com/taliban-leader-says-music-banned-public-afghanistan-1623202

αν και κινδυνευουμε να βγούμε εκτός θέματος δυστυχώς εκ πείρας θα συμφωνήσω 100% μαζί σου. Αυτή τη στιγμή, για να καταλάβει κανείς τι κράτος έχουμε, έχω ενοικιαστή που συμπληρώνει 10 μήνες με απλήρωτο νοίκι και κάθε δυνατή καταπάτηση μισθωτηρίου. Και τι γίνεται με το κράτος? Τίποτα. Διότι όταν ο μπαταχτσής ξεκίνησε το παιχνίδι του λόγω κοβιντ δεν μπορούσα να εκδώσω διαταγή πληρωμής και απόδοσης μισθίου. Και όταν ξεκίνησαν τα δικαστήρια να λειτουργούν πέθανε η μητέρα μου που ήταν ιδιοκτήτρια. Ετσι αισίως φτάσαμε στους 9 μήνες να στείλουμε ενα εξώδικο και πλέον να καταθέσουμε αίτηση για να φύγει. Και φυσικά το πότε θα ασχοληθεί ο δικαστής που θα το χρεωθεί είναι άγνωστο. Εν τω μεταξύ ο "κύριος" δεν πληρώνει κοινόχρηστα, νερό και έχω γίνει κυτίο παραπόνων των γειτόνων. Αυτά για να καταλάβετε πόσο προστατεύει το κράτος τον ιδιοκτήτη.

Θελουν πολλά πράγματα ξεκαθάρισμα από την αρχή. Επειδή αυτοί είναι αυστηροί θα είσαι και συ αντίστοιχα. Σε μας ήρθε και μέτρηση 2 τρύπες από καρφιά που βγήκαν (και δεν τις έκλεισε) δυο αφημένες βίδες τις έβγαλε φωτογραφία, ήταν 2 ξεκολλημένα σοβατεπιά, πήγε να πει δεν τρέχει τίποτα (τα βγάλαμε εμείς φωτογραφίες), το σιφώνι στο νιπτήρα έσταζε και βάλαμε από κάτω ποτήρι, το αναφέραμε, τα 2 από τα 3 σώματα καλοριφέρ υπολειτουργούν (τα βάλαμε απο τώρα για να δούμε τι γίνεται) και άλλα που δεν θυμάμαι. Πρέπει να καταγράψεις την πιό παραμικρή λεπτομέρεια και ό,τι άλλο βρεθεί αναφορά το συντομώτερο, γιατί μετά θα σου πει το έκανες εσύ.

Νορμαλ ακουγεται. Τσεκαρησε αν μπορεις να συμψηφισεις την εγγυηση με τα τελευταια ενοικια. Επισης μεταφρασε και διάβασε καλα το συμβόλαιο. Απλως απο ολους τους μεσιτες μας φανηκαν οι πιο χυμα. Αδιαφοροι και γενικα ασχημα σχολια απο διαφορους. Απλά εχε το νου σου και ξεκαθαρισε τα παντα. Παρε φωτογραφιες απο το χωρο οπως τον παρελαβες τα παντα ολα. Απο καλοριφερ σοβατεπια συρταρια καρφια σε τοιχους αποχετευσεις καζανακια. Ο,τι δεν δουλευει το αναφερεις αμεσα και φυσικα ζητας να φτιαχτει