Εδώ και λίγες μέρες είμαι και πάλι βαθειά στους focus. Ακούω απο το πρωί μεχρι το βράδυ ακατάπαυστα. Παράλληλα βλέπω βίντεο του μεγάλου.
Το παράξενο στην όλη υπόθεση είναι ότι στην δισκοθήκη μου κρατάνε ελάχιστο μέρος.
Εχω μόνο ένα 45άρι....το hocus pocus που ...κέρδισα σε ένα διαγωνισμό στα 15 μου μόλις είχε κυκλοφορήσει.
Το ενδιαφέρον είναι ότι ακούγοντας αυτές τις μέρες focus, βλέπω πόσο πολύ με έχουν επηρεάσει στα πρώτα συνθετικά μου βήματα με τους a priori. Πριν καμιά δεκαριά χρόνια άκουσα πάλι το focus III που μου ήταν εξαιρετικά οικείο, χωρίς να το έχω αγοράσει ποτέ. Ήξερα να το μουρμουρίσω νότα προς νότα.
Είναι πολύ παράξενο να συνειδητοποιείς τέτοια πράγματα. Πιθανότατα να το είχα αποσπασματικά ή από το Live at the rainbow σε κασέτες αντιγράφοντας γύρω στο 71-72 προσφερόμενες εκπομπές από τον Πετρίδη. Όμως ποτέ δεν είχα τους δίσκους.
και διαπιστώνω σήμερα μετά από 45-50 χρόνια ότι με είχαν επηρεάσει τόσο πολύ, και μετά από την υποσυνείδητη επιρροή ΔΕΝ τους ξανάκουσα παρά πριν 10 χρόνια που τους ανακάλυψα....
Μυστήρια πράγματα...