dimsonic

Εγώ θέλω να έρθει το φθινόπωρο, αλλά να μην φύγει, να μείνει εκεί για πάντα.

Μην βαρυγκομάτε το καλοκαίρι... Μόλις πλακώσουν τα κρύα (και τα πετρέλαια/φυσικά αέρια/ ρεύματα για την θέρμανση), καλοκαίρι θα λέμε και θα κλαίμε. 

Γι' αυτό σου λέω.

Φθινοπωράκι, εγγύηση.

Ούτε θέρμανση, λίγο ψυχρούλα, άντε στο τσακίρ κέφι κανένα ξύλο στο τζάκι, λίγο ουισκάκι, ποίηση, σταφύλια, απαλή βροχούλα, καμιά κουβερτούλα το βραδάκι, ταινίες εποχής, κλασσική μουσική και soundtracks, κλπ.

Η κατάξερη γη να αρχίσει να πρασινίζει πάλι.

Λίγες φέτες ζυμωτό ψωμί με λάδι, σκόρδο και ρίγανη στα κάρβουνα, μαζί με πλευρώτους λαδορίγανη και κρασάκι.

Τι στο καλό, δεν θέλει πολλά η καλοπέραση.

Αλλά να μείνει εκεί, στο φθινόπωρο, να μην πάει παρακάτω.

Για φέτος τουλάχιστον.