Έκτορας

Έχεις δίκιο ότι ξεφύγαμε αρκετά ρε φίλε. Το αν θα απογοητευτείς έχει να κάνει με τις προσδοκίες σου. Η εκτίμησή μου όμως είναι, αν η κιθάρα σε ικανοποιεί ως προς το τρόπο που παίζει, αλλά θες να βελτιώσεις / προσαρμόσεις τον τρόπο που ακούγεται... go for it (που λεν και στο χωριό μου)! Για τα πράγμτα που θες να παίξεις, νομίζω θα τη βρεις μια χαρά.

Ευχαριστώ πολύ για τις διευκρινήσεις μάγκες! Σημ.: πάντα εκεί καταλήγω τελικά και δεν θα το γλιτώσω... Μπορεί να νομίζω ότι δεν το χρειάζομαι αλλά τελικά ένα buffer σαν πρωτο πετάλι ειναι μαλλον αναπόφευκτο...

Aν έχεις το χρόνο, κάνε μια βόλτα από τα site τους και ψάξε και στο youtube για βιντεάκια της δουλειάς τους. Πολύ εντυπωσιακά πράγματα από ανθρώπους που έφαγαν την ζωή τους για να αποκρυπρογραφήσουν τα μυστικά ενός τύπου μαγνητη (PAF) που έπαιξε και πάιζει ακόμα και σήμερα καθοριστικό ρόλο στην μουσική που ακούμε. Και το συγκεκριμένο forum ( My Les Paul) είναι... θυσαυρός μεγαλύτερος και από του Αλη Μπαμπά... ;D

Οι BB Pros είναι πάντα αρκετά κάτω από 10k (9,5 ίσως; Δεν θυμάμαι...). Η 2η πρότασή σου... διαφωνεί κάθετα με αυτό που έγραψα! Και ο Seymour γράφει ''gererally speaking'' αλλά ακόμα και έτσι και κάποιοι άλλοι pickup winders διαφωνούν με την άποψή του, όπως φαίνεται: Από τον ιδιοκτήτη / ιδρυτή των Zhangbucker pickups: The magnet has no effect on DC resistance. The DC resistance is only how much resistance there is to current flow through the total length of wire in the coil. DCR gives you some idea how much wire (total length) is in the coil, however, and can indicate how much output you'll get, all other aspects of the pickup being equal. But the amount of wire doesn't change with a magnet swap, so neither does DCR. Narrower gauges of coil wire will give misleadingly high DCR readings -- 43 gauge wire reads about 20-25% "hotter" on the DCR than the same length of 42, for example, but the pickup's output wouldn't be any hotter. In fact, it would likely have less output than the 42 because the 43 gauge wire being more narrow would make for a smaller coil which would see a smaller segment of the string. Which leads to coil geometry and the difference it makes. A wider coil will see more string and thus pickup more string vibration. So there are a lot of things to take into account to determine a pickup's relative output to other pickups than just DCR. Some even say DCR is a meaningless spec because of all this. It is not meaningless, but it is just one of many specs and factors to consider in ballparking a pickup you haven't heard yet. Από τον ιδιοκτήτη / ιδρυτή των Skatterbrane pickups: And DCR is not a reliabe indicator of output. It is an easily measured spec, but people rely on it way to much to try and figure out how a pickup will sound or react in their system. Output is mostly determined by magnet strenth and number of winds, and to a lesser extend, the winding patterns, technique or lack thereof. In fact if two pickups have the same number of winds and the same magnets, the one with higher DCR will have a lower output. Επειδή είμαι σίγουρος ότι αυτό είναι ένα αρκετά ενδιαφέρον θέμα για πολλους, με πάρα πολλές παρανοήσεις διαχρονικά, θα δώσω και 2 links (από όπου δανείστηκα και τα άνωθι... εδάφια ;) ), για όποιον ενδιαφέρεται: http://www.mylespaul.com/forums/pickups/103880-magnets-resistance.html http://www.mylespaul.com/forums/pickups/62498-output-vs-resistance.html

Απορία: ένα passive volume pedal, το οποίο συνδέεις αμέσως μετά την κιθάρα σου, στην θεωρία δεν πρέπει να έχει απολύτως καμια διαφορά με... το volume knob της κιθάρας σου, έτσι δεν είναι; Δεν είναι τίποτα άλλο από ένα volume pot το οποίο ελέγχεις με το πόδι για ευκολία και (ίσως) μεγαλύτερη διαδρομή, σωστά; Πώς γίνεται να... ανακατεύεται με το σήμα σου και να χάνεις πρίμα ή ότιδήποτε άλλο;

H πλέον συχνή παρανόηση σχετικά με τους μαγνήτες είναι ακριβώς αυτή. Τα k μετράνε αντίσταση (resistance) και όχι απόδοση (output). H αντίσταση μπορεί να σε βοηθήσει να κατανοήσεις πως θα χειριστεί ο μαγνήτης υψηλότερα επίπεδα gain και (ίσως, υπό προυποθέσεις) να σου δώσει μια ασαφή εικόνα για το γενικότερο ηχόχρωμά του. Αλλά εκείνο μπορείς να το διαπιστώσεις μόνο όταν τον ακούσεις από κοντά και όχι διαβάζοντας τα specs του. Παράδειγμα: o MHD στα 14,5κ που είχα στην Strat μου είχε μικρότερο output από τους BB Pros στην Les Paul Studio. To αποτέλεσμα ήταν ότι χειριζόταν πολύ καλύτερα higher gain καταστάσεις αλλά και ότι συνεργαζόταν πολύ καλύτερα με αναλογικά εφφέ (π.χ. Phase 90) αποφεύγοντας το ανεπιθύμητο clipping. ;)

Μια Strat με διπλό μαγνήτη στην γέφυρα είναι διαφορετικό πραγμα από μία Les Paul. Aν μιλάμε για κλασικο-ροκιές, μια χαρά θα σε εξυπηρετήσει ένας νέος μαγνήτης. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς κάποια στιγμή να έχεις και από τις 2.

Γουστάρω το project με χίλια! Μπράβο μάγκα! Τώρα για hardware, από την στιγμή που θες να αποφύγεις το Αμέρικα, έχω 2 εναλλακτικές: 1) Αγοράζεις απευθείας από Faber Γερμανίας, που είναι απλά κορυφαία. Αλλά να υπολογίζεις περισσότερο λιλί, καμια 150-αρια γιούρια όλο το set, πάνω κάτω, εξαρτάται τί θα πάρεις. Link: http://www.tokaiguitar.de/xtcommerce/index.php?cat=c29_Guitar-Parts.html 2) Βάζεις μια αγγελία και ζητάς από κάποιον που θέλει να πουλήσει τα hardware της Gibson του και βρίσκεις. Μια χαρά λύση μου φαίνεται... καλό αποτέλεσμα εύχομαι!

Νομίζω κάνεις λάθος γιατί μια χαρά ακούγονται τα καθαρά τους. Αυτό που με μπερδεύει είναι το ''ποιοτικό'' που λες, γιατι αυτός ο όρος είναι απίστευτα υποκειμενικός. Ο επόμενος όρος που κοίταξα είναι το ''budget'' και εκεί μου λες ότι δεν υπάρχει πρόβλημα (σε ζηλεύω όσο δεν περιγράφεται...!).΄Άρα, ναι, Mesa Boogie Express 5:25, και μια χαρά θα είσαι στα 5W. Αν είχες περιορισμένο budget, θα σου έλεγα πάρε έναν από τους Blackstar των 1W ή των 5W, αλλά ξέχνα το 6-άρι ηχείο του μικρού και πρόσθεσε μια καμπίνα 1x12'' για να έχεις και λίγο όγκο στον ήχο σου. Εγώ έχω τον μικρό, την κάνει την δουλειά του, αλλά σε κάποια φάση η έξτρα καμπίνα είναι σίγουρη. Για να καταλάβεις, τον χαίρομαι πολύ περισσότερο με headphones παρά με το πολυ περιοριστικό ηχείο του.

Ακούγεται πραγματικά γαμάτο! Για να μην πω και για την υπόλοιπη πεταλο-συλλογή... Με έκανες και τρέχαν τα σάλια μου! :o Πάιζει να δούμε και καμιά φωτο του board...? Έτσι, για έμπνευση... ;)

Μάλιστα. Οκ, μάγκες, μάθαμε κάτι νέο σήμερα... :) Thanks!

Παιδιά, μια διόρθωση: Rosewood = Τριανταφυλλιά Palisander = Παλισανδρος

A, γεια σου SuperJack, ε, SuperFunk. ΑΥΤΟ ακριβώς. Ό,τι ταιριάζει στον καθένα μας και στην κάθε περίσταση.

Χα, τα ίδα πράγματα με τον SuperFunk γράψαμε... ;D

Στην 1η ερώτησή σου, η απάντησή μου είναι ''όχι απαραίτητα''. Τα ψηφιακά time-based fx, όπως καλή ώρα delays, choruses, flangers ακούγονται πάρα πολύ πειστικά, κατά την γνώμη μου. Και η TC Εlectronics έχει ψηφιακά FX και ακούγονται απίστευτα και πολύ καλύτερα από πολλά αναλογικά, χωρίς τα προβλήματα των αναλογικών. Τώρα, αν χρησιμοποιείες πεταλιέρα στo loop και δεν σου αρέσει το αποτέλεσμα, μπορεί να μην φταίει η πεταλιέρα φίλε μου, αλλά... το loop! Tί ενισχυτή χρησιμοποιείς; Έχεις χρησιμοποιήσει αναλογικά εφφέ ξανα στο loop χωρίς πρόβλημα;

Όντως, το Visual Sound είναι η πρώτη επιλογή, αν και προσωπικά το βρίσκω λίγο... μεγάλο, ακόμα και για 2 σε 1 φάση. Για περίπου τα ίδια λεφτά, βέβαια, θα μπορούσες να πάρεις και ένα πολυ-εφφε / πεταλιέρα, καποιο μικρό όπως αυτά της Zoom και να την χρησιμοποιείς μόνο για chorus & delay. Μην σου πω ότι ακόμα καλύτερα θα είναι, μιας και θα έχεις περισσότερες επιλογές για την διαμόρφωση του delay. Σημαντικό.

Ενδιαφέρον thread. Δεν έχω δοκιμάσει κανένα από τα αναφερθέντα, αλλά οι choppy ήχοι είναι κάτι με το οποίο θέλω να πειραματιστω, κάποια στιγμή. Και.. ψάχνοντας, έπεσα πάνω στο Boss Slicer. Εντάξει, δεν είναι παραδοσιακό trem, αλλά ακούγεται πάρα πολύ ενδιαφέρον. Είναι και κανα 2 στις Αγγελίες αυτή τη στιγμή, αν είχα τα φράγκα θα δοκίμαζα κάποιο. Από αυτά που αναφέρεις, το Gig FX ακούγεται πραγματικά... γαμάτο!!!

ο ήχος (buzz) από τον ενισχυτή ναι μεν είναι σύνηθες φαινόμενο και βεβαίως οφείλεται σε αρκετούς παράγοντες, με πρωτεύοντα το gain στο οποίο τον έχεις ρυθμισμένο, αλλά... έχει να κάνει και με την ποιότητα του ενισχυτή. Τί ακριβώς είναι; Οι 2 προτάσεις πιο πάνω είναι (πάρα) πολύ καλές, ψάξε σε διάφορα internet-ομάγαζα (από την ησυχία του σπιτιού σου) και μη, σε αυτές τις κατηγορίες και θα βρεις και άλλα.

Ε, ναι, βασικά πρέπει να παραδεχτώ ότι ο λόγος Νο. 6 μάλλον καλύπτει αυτό που προσπαθώ να πω...

Α, και για να συμπληρώσω την... φαντασίωσή μου, θα την έκανα και back-routed, για να αποφύγω τo pick-guard...γιατί... τα... σιχαίνομαι...! Αλλά ξέρεις τί λένε για τα γούστα και τις γνώμες... ;D

καλά, και μαγνήτες P-90 (σε ήχο) υπάρχουν και σε humbucker μέγεθος, αλλά κάτι περίεργιο σαν και μένα θα επέλεγαν έναν πραγματικό P-90 ακόμα και για το look. 8)

Στους λόγους για κατασκευή μιας part caster προσθέστε και το: 1) να φτιάξεις μια Tele με P-90s. Αυτός είναι λόγος από μόνος του. Εντάξει, υπάρχουν και εκείνες οι Squier, αλλά είναι κακάσχημες γμτ... ;)

Επειδή βρήκα 2 βιντεάκια να σου δώσουν μια ιδέα για τους pickups του Rayne, ιδού: 1) The Straightjacket: 16,5k, Alnico 8 (σημείωση: αυτόν είχα και εγώ, αλλά ήταν στα 14,5κ περίπου) 2) The Stangk Finger: 19,2k, Alnico 8 με tapping στα 9,6κ. (σημείωση: στο 1ο μισό του βίντεο ο τύπος παίζει με τον pickup tapped / σπλιταρισμένο) + ότι μπορείς να διαλέξεις χρώμα σε καπάκια / χωρίς, χρώμα στα bobbins, coil tap ή όχι, κλπ. (όχι, δεν δουλεύω για αυτόν... ;D)

Θα στο θέσω ως εξής: εγώ αυτό έκανα όταν έψαχνα για metal pickup και αυτό θα ξαναέκανα αν έψαχνα τώρα. Καμία σχέση με GFS ή παρόμοια πράγματα. Παρεπιπτόντως, οι 2 singles στην κιθάρα που αναφέρω ήταν GFS. Δεν ήταν κακοί, αλλά... (ξανά) καμία σχέση με τον MHD humbucker.

Στείλε ένα e-mail στον Rayne, σε αυτό το site: http://mhd-pickups.com/ πες του ακριβώς τί ψάχνεις σε ήχο και σε τί κιθάρα θα βάλεις τον pickup. Αυτό που θα σου φτιάξει, μέσα στα λεφτά που διαθέτεις, θα σε αφήσει άφωνο. Είχα έναν humbucker σε μια H-S-S Washburn, και ήταν ένας πολύ εντυπωσιακός μαγνήτης όσον αφορά το πόσα ήδη μουσικής κάλυπτε, πόσο καλά ''καθάριζε'' με το volume της κιθάρας, πόσο καλά χειριζόταν το gain και πόση διαύγεια είχε. Απλά πριν παραγγείλεις ρώτα τον για τί αναμονή μιλάμε, καμιά φορά αργεί λίγο τις παραγγελίες του καμια-δυο βδομάδες. Αλλά, πίστεψέ με, τις αξίζει.