Έκτορας

Για να μην παρεξηγούμαι, έχω παίξει ινδονησιακές G&L και μπορώ να πω ότι... σπέρνουν και ΕΛΑΧΙΣΤΑ υστερούν από τις αμερικάνες αδερφές τους. Και το λέω γιατί τις έπαιξα δίπλα-δίπλα, ένα ολόκληρο πρωινό μαζί... με τον μαγαζάτορα που τις εισάγει ( Κύπρο) και τα συμπεράσματά μας ήταν παρόμοια. Αλλά το χιλιάρικο την σήμερον ημέρα το ζυγίζεις 2 φορές, άρα ζορίζουν τα πράγματα... Από την άλλη, αν το αξίζει ΓΙΑ ΣΕΝΑ, δεν υπάρχει τίποτα κακό σ'αυτό. Go for it...

Ναι...; Δεν θα το 'λεγα και ευκαιρία. Γιατί... (κρίνοντας από τον κατάλογο του Θωμά) υπάρχουν πάνω από 100 μοντέλα Gibson που φτιάχνονται στην Αμερική (όχι, στην Ινδονησία) και κοστίζουν λιγότερο (έως το μισό, περίπου). Δεν μιλάω ούτε για ποιότητα κατασκευής ή τίποτα παρόμοιο. Μιλάω αυστηρά με... οικονομοτεχνικά κριτήρια.

Ο επιπλοποιός σου έκανε ΤΡΟΜΕΡΗ δουλειά και η κιθάρα σου είναι ΚΟΥΚΛΑΡΑ... :o Θέλω και 'γω Xotic & Timmy & more Strymons on my board... :'( :'( :'(

μήπως γιατί έχει ήδη buffer που κάνει ακριβώς αυτήν την δουλειά και δεν το χρειάζεται...;

Φίλε, σαν ένας Gibson LP ιδιοκτήτης προς έναν άλλο, η συβουλή μου (με δεδομένη τη επιλογή σου να έχεις ΚΑΛΟ ήχο) είναι η εξής: 1) δεν υπάρχει λόγος για treble bleed mode, υπάρχουν όμως λόγοι για τα παρακάτω: 1. 50's wiring 2. αξιοπρεπή pots 3. αξιοπρεπείς πυκνωτές τα παραπάνω θα κάνουν τα εξής: θα καταφέρεις να διατηρείς τα πρίμα σου όταν χρησιμποιείς τα volume knobs της κιθάρας. Ναι το ξέρω ότι τώρα δεν τα χρησιμοποιείς, γιατί όταν το κάνεις έρχεται... η λάσπη. Αυτό είναι το κόλπο τώρα. ΔΕΝ θα έρχεται η λάσπη και θα μπορείς να τα χρησιμοποιείς για να καταφέρνεις να κάνεις και ΠΟΛΥ πιο ευέλικτο το gain σου, είτε το παίρνεις από τον ενισχυτή, είτε από πετάλια. Δεν αναφέρομαι σε volume swells, γιατί, συμφωνόντας μαζί σου, όντως τα volume knobs δεν βολεύουν τόσο πολύ και θα χρησιμοποιείς το Goodrich σου για αυτή τη δουλειά. Για να σου δώσω και κάτι οπτικό, αναφέρομαι σε κάτι σαν αυτό: http://s850.photobucket.com/user/HectorArcadius/media/Pictures%20of%20my%20gear/TUNDRATONE-WIRINGHARNESS-5.jpg.html http://s850.photobucket.com/user/HectorArcadius/media/Pictures%20of%20my%20gear/TUNDRATONE-WIRINGHARNESS-2.jpg.html τα υπόλοιπα παιδιά εδώ θα μπορέσουν να σου πούνε που / αν υπάρχει κάποιος που να το κάνει αυτό στην περιοχή σου. Αλλιώς υπάρχει και το internet... Υ.Γ. τόση κουβέντα και δεν μας έβαλες μια φωτο του board σου, έτσι για να τρέξουν τα σάλια μας λίγο... ;D

Με γειά φιλαράκι! Καλόπαιχτη και από εμένα.

Α, γεια σου. Υπογράφω. Με γειά φιλαράκι και καλόπαιχτη! Καλώς να την δεχτείς και... λιώσ'τη!

Εννοείται ότι οι γνώμες μας είναι υποκειμενικές, αλλά αφού ρωτάς... Την Gibson Les Paul με κλειστά τα μάτια. Καλή είναι και η Lonestar και σχετικά ομορφούλα (ξέρεις... για Strat... ;D ) αλλά καμία σχέση με την Gibby σε ποιότητα κατασκευής. Strat και ιδιαίτερα μεξικάνες (που δεν είναι και κάτι να... στοιχειώσουν τα όνειρά σου...) έχει γεμίσει ο τόπος. Με κανα 400-άρι, τσιμπάς μια αργότερα από τα μεταχειρισμένα, της αλλάζεις τον αδόξαστο στις μόντες και την κάνεις ότι θες. Και στο λέω εγώ που έχω αλλάξει μαγνήτες στην Les Paul μου και θα τις αλλάξω και το hardware σε λίγο καιρό. Κλάιν μάιν. Είναι κιθάρες για να τις κρατήσεις μια ζωή. Και με τα σωστά ηλεκτρονικά, την κάνεις να ακούγεται όπως εσύ θέλεις. Την Gibby. 8)

Δεν λένε ψέματα, αλλά το παρουσιάζουν όπως πρέπει να το παρουσιάσει ένας έμπορος για να πουλήσει. Για φαντάσουν να έγραφαν "το παρόν μοντέλο θα είναι ακριβώς το ίδιο σε specs στο μέλλον,χωρίς το πολυπόθητο logo ESP και 20% φθηνότερο!", το οποίο (απ'ότι καταλαβαίνω) και αυτό αλήθεια είναι. Και συμφωνώ και με τον φίλο πιο πάνω ότι πρέπει να αναρωτηθούμε τέλος πάντων πόσο καλύτερο θα είναι ένα CS μοντέλο και αν, ο καθένας μας σαν παίχτης, θα μπορουσε να εκτιμήσει την διαφορά και να την δικαιολογήσει την αγορά ενός τέτοιου οργάνου. Καλά για μένα δεν το συζητώ, η LTD σειρά είναι υπεραρκετή για να με καλύψει για... πάρα πολλά χρόνια ακόμα... Κουβέντα να γίνεται...

Σύμφωνα με την επίσιμη ανακοίνωση της εταιρείας το μόνο που αλλάζει είναι ότι το logo ESP ρεζερβάρεται για τα custom shop μοντέλα. Τίποτα για μεθόδους / τοποθεσίες / ποιότητα παραγωγής. Τα υπόλοιπα τα ''υποθέσαμε''... Διότι εκτός από προπονηταί, πολιτικοί και οικονομολόγοι του καναπέ και του καφενέ, είμεθα και managing directors και marketing executives, oi νεο-Έλληναι... Το τραβάω λίγο, αλλά πιάνεις το πνεύμα μου, ελπίζω...

Α, μπράβο. Να και μια ουσιαστική ερώτηση. Δεν έχω ιδέα. Αλλά, δεδομένης της ύπαρξης της LTD και των γαμάτων κιθαρών που βγάζει τώρα πια, εγώ τα λεφτά μου τα βάζω στο "εκεί που τις έφτιαχνε τόσο καιρό". Θα το μάθουμε και αυτό...

Για να επανέλθουμε και στο αρχικό μας θέμα... Μήπως εγώ το έχω καταλάβει λάθος...; Η εν λόγω εταιρεία δεν σταματά να βγάζει τις κιθάρες που έβγαζε, σωστά; Συνεχίζει την παραγωγή τους κανονικά (ρίχνει και ένα 20% τις τιμούλες τους, σύμφωνα με το πιο πάνω ποστ) και αλλάζει αυτό που γράφει στο headstock από ESP σε Ε2. Και περιορίζει το ESP λογότυπο μόνο στα custom shop μοντέλα. Ναι...; Άρα, μπορεί κάποιος να αγοράσει την ίδια ακριβώς κιθάρα που αγόραζε μέχρι χθες απλά... δεν θα γράφει ESP αλλά Ε2. Για να το συνοψίσουμε, όλη αυτή η κουβέντα γίνεται όχι για το τί κιθάρα αγοράζει ή δεν αγοράζει κάποιος, όσον αφορά την ποιότητά της, αλλά για το τί γράφει το headstock... ::) Carry on,boys...

Φίλε, η μεγάλη και καθοριστική διαφορά των τελευταίων σε σχέση με αυτές προ διετίας βρίσκεται στο λαιμό, να έχεις υπόψη σου. Υπάρχει το 60s profile και το 50s, με το πρώτο να είναι λεπτότερο. Δεν είναι θέμα καλύτερου ή όχι, είναι θέμα προσωπικού γούστου και τί σε βολεύει. Καλό θα ήταν να δοκιμάσεις μερικές πρώτα, πριν καταλήξεις. Είναι σπουδαία όργανα πάντως. Έχω μια όλο mahogany του 12/2008 στην οποία έχω αλλάξει μαγνήτες και ηλεκτρικά (κράτα το αυτό υπόψη σου, για το μέλλον) αλλά η ποιότητα κατασκευής τους... σπέρνει.

Φιλαράκι, στις αγγελίες έχει πολλά τρομερά πετάλια που θα σου κάνουν μια χαρα. Δώσε προτεραιότητα στο MI Audio Crunch Box και στο Wampler Plextortion που είναι εκεί και θα με θυμηθείς. Μια άλλη φοβερή ενναλακτική (και μέσα στα λεφτά σου, στα σίγουρα) είναι να επικοινωνήσεις με τον Μιχάλη (aka ''David Gilmour'' ) και να του ζητήσεις να σου φτιάξει ένα Marshall-οπέταλο. Τρομερή δουλειά ΚΑΙ ήχοι. Δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από πολλές ''boutique'' μάρκες του εξωτερικού, που έχουν κάνει τεράστιο όνομα τα τελευταία χρόνια (και είναι πιο ακριβές). Να έχεις υπόψη σου πάντως πως και οι μαγνήτες παίζουν τεράστιο ρόλο και οι δικοί σου ταιριάζουν αρκετά σε ένα '80s metal / κλασικό hard rock ήχο.

Μάλιστα. Στα λεφτά που έχει το παιδί (ας πούμε 300 Ευρά για ένα ενισχυτή, οκ? ) πολύ περισσότερη αξία θα έχει σε μια 3-ετία ο Laney Cub 12 ή ο μικρός λαμπάτος της BadCat από τον εν-λόγω μοντελο-εφφέκτορα της Fender. Ακόμα και όταν όλοι τους είναι κινέζικης κατασκευής. Σε ένα γενικότερο πλαισιο της ερώτησής σου, θα έλεγα μια αμερικάνικη ή ιαπωνική κιθάρα καλής κατασκευής ή ένας αμερικάνικος ενισχυτής είναι αποδεδειγμένα πράγματα τα οποία σε λίγα χρόνια διατηρούν ένα μεγάλο μέρος της αρχικής χρηματικής τους αξίας. Και όλα αυτά, χωρίς να αντιμετωπίζω τα μουσικά όργανα σαν ''επενδύσεις''. Το ποστ του SlapGas είναι ευαγγέλιο. ΑΚΡΙΒΩΣ όπως τα λέει.

Α, γειά σου! Ακριβώς αυτό!

Όσον αφορά το 1ο σκέλος, θα πω ότι ούτε και εγώ τον αντιμετώπιζα έτσι, αλλά μερικά χρόνια μετά και στα 35 μου, αφότου έχασα χρήματα προσπαθώντας να πουλήσω πράγματα που τα ξεπέρασα προσπαθώντας να αγορασω κάποια άλλα, άλλαξα την νοοτροπία μου, ιδιαίτερα όσον αφορά κιθάρες και ενισχυτές (όχι τόσο πολύ στα υπόλοιπα). Στο 2ο σκέλος, διαφωνώ κάθετα. Το ότι λέει Fender το συγκεκριμένο μοντέλο δεν μου λέει τίποτα. Στο επόμενο μοντέλο είτε της Fender είτε της Line 6 σε 1-2 χρόνια που θα κάνει 5 πράγματα περισσότερα ή / και καλύτερα, άντε να τον πουλήσεις σε καλή τιμή... όπως εγραψα και πιο πάνω, η δική μου μου λέει ακριβώς το αντίθετο...

Εγώ πάλι διαφωνώ και για το Νο. 1 και για το Νο. 3 αλλά στηρίζω με χίλια το Νο. 2! Ναι, απόψεις είναι αυτές. Αλλά δεν θα πρότεινα για ενσχυτή κάτι με ενσωματωμένα πολυ-εφέ, γιατί στα χρόνια που έρχονται σύντομα θα ξεπεραστεί και θα χάσει την αξία του. Ρίξε χρήματα σε έναν ενισχυτή που θα κρατήσεις χρόνια και θα κάνει τα πάντα να ακούγονται καλύτερα πάνω του και κράτα χαμηλά το μπάτζετ για το πολυ-εφέ. Ακόμα καλύτερα, το ξαναλέω, ψώνισε από τις αγγελίες. Οι καιροί είναι δύσκολοι άρα και οι ευκαιρίες πολλές.

Ο φίλος πιο πάνω έχει δίκιο: αγόρασε μια μεταχειρισμένη από τις αγγελίες και γλύτωσε κάμποσα χρήματα. Από την άλλη... σίγουρα υπάρχουν κάποιοι καλοί λόγοι που μπορείς να βρεις τόσες πολλές πεταλιέρες στις αγγελίες... ;)

;D ;D ;D όχι ρε, είναι... καλλιτεχνικιά! ;) Δεν σου ξεφεύγει τίποτα, έτσι...; ;) Τα καλά λόγια τα κέρδισες με την δουλειά σου, μιας και δεν σε ήξερα πριν από αυτό το πετάλι, που το πήρα από μια ανταλλαγή. Όσο για το διακοπτάκι, πέρασα μια φάση που πειραματιζόμουν με το germanium αλλά τελικά προτιμώ το silicon / P-1 mode αρκετά περισσότερο. Και αν δεν είχα ήδη δώσει τα φράγκα μου αλλού για ένα Zendrive-clone, θα είχα χτυπήσει κιόλας την πόρτα σου. Maybe down the road. ;)

Εγώ το μόνο που θα πω είναι ότι το P-1 clone του ''Δαβίδ Γιλμουρίνου'' ή αλλιώς Μιχάλη που έχω στην πεταλιέρα μου ... ΣΠΕΡΝΕΙ. Για σύγκριση, είναι δίπλα σε ένα Wampler Sovereign και είναι οπωσδήποτε ένα από τα 3 καλύτερα distortion pedals που έπαιξα ποτέ. Και επειδή έχω λίγο καιρό να ποστάρω φώτο:

Για alternative δεν θες τίποτα ούτε με πολύ output ούτε με πολύ αντίσταση. Πιο πολύ κάτι σε κλασικό PAF ήχο. Από Gibson ίσως οι '57 classics, από Duncan οι '59s και από DiMarzio οι 36th Anniversary θα είναι μια χαρά από τους συνηθισμένους κατασκευαστές. Τί budget διαθέτεις; Υπάρχουν και λιγότερο mainstream επιλογές που κοστίζουν από λίγο έως πολύ περισσότερα.

Άψογη είναι φιλαράκι. Για λέγε για όλα αυτά τα Jam (εκτός από τα προφανή) τί είναι...

Δεν είναι μόνο η ποσότητα, αλλά και η ποιότητά τους... Ένα και ένα, όλα τους... θα μπορούσα να περάσω μήνες εκεί μέσα, μόνο με μια κιθάρα και ένα ενισχυτή...

Με γειες, αν και... δεν έχουμε ιδέα τί είναι! Για λέγε...