AuditoryDriving

Συγνώμη από εμένα τότε :) Για να διευρκινήσω κατι στο προηγούμενο ποστ μου το οποίο μου μεινε στη μεση : Αλλά ανοιγωντας το νημα αυτο θα ήθελα να εστιάσω κυρίως σε σύγχρονα άλμπουμ (εξού κ το "σωτήριο έτος 2015" ) ή δευτερεόντως (γιατι μπλεκει το θεμα ισως πιο πολυ) σε παλιότερα άλμπουμ που δεν έχουμε ήδη ακούσει και έχουμε μόνο μια ιδέα στο τι περιμένουμε να ακουσουμε.

[Αγαπητέ blue, νομίζω ότι παρερμηνεύεις αυτά που γράφω (ίσως η καλή σου διάθεση κάνει overshooting εδω - δεν ειπα οτι ακούω με το ρολόι ή μόνο στο αυτοκίνητο, μιλάω για την πραγματικότητα όπως καλώς ή κακώς είναι διαμορφωμένος ο χρόνος, οι προτεραιότητες, η διάθεση μου και τα καινουρια ενδιαφέροντα πράγματα που βρίσκω αυτή τη στιγμή. Αν αυτό ή η το γεγονός ότι ανοιξα αυτό το θέμα με κάνει κακό ακροατή τοτε ας είμαι] [Το wall παντως και γω το ακουω ανετα - ιδιαίτερα λόγω του πόσο απιστευτη δομή (περα απο μουσική) έχει. ]

Επικό thread, μπραβο Φώτη για τη διάθεση και την όρεξη σου :)

Είχα την τύχη να τον δώ στον Λονδίνο το 2008 με καλούς φίλους. Είχε ανοίξει για τον Clapton. Καλοκαιράκι, Hyde Park, γρασίδι, ήλιος ντάλα, καλή διάθεση, πολύ καλύτεροι καιροί. Κανείς μας νομίζω δεν τον ήξερε πριν, όλοι μας απολαύσαμε το παίξιμο του και τη μουσική του και είναι μια συναυλια που θυμόμαστε. Τα κλασικά "αντε να τελειώνει να δουμε τον Eric" γρήγορα τα διαδέχθηκε μια προσοχή και προσήλωση όταν αφεθήκαμε στη μουσική του. Τα υπόλοιπα φαινομενολογικά περί αλητείας κτλ είναι κουβέντα να γίνεται και ούτε και γω πήρα τον τίτλο κυριολεκτικά - αλοίμονο. Κατα τ'αλλα την "αλητεία" στις περισσότερες των περιπτώσεων την βάζω πλέον στην ίδια κατηγορία που βάζω ποπ τραγουδίστριες που "απο φωνή κορμάρα" - πολύ το έχουν κάνει εμπόρευμα και το πουλάνε. Αέρας κοπανιστός. Για να κλεισω την ιστορία : Eκεί λοιπον που πηγαμε να δούμε τον Clapton, τελικά φευγοντας μιλούσαμε πιο πολύ ώρα για τον Mayer. Για μένα η "αλητεία" του Mayer ήταν αυτό που κατάφερε - να "κλέψει" δηλαδη τις εντυπώσεις σε ενα αρκετά "κολλημένο" κοινό που στην πλειοψηφία του πήγε να δει τον Clapton. Τώρα θα ξεκινήσει κουβέντα και ποιος ειναι ο Clapton με τις πεντατονικές και τι να μας πει κι αυτός ;D ;D ;D

Αυτό το κλείσαμε απο τη μεριά του δημιουργού νομίζω... Η εποχή του filler νομιζω εχει περασει ανεπιστρεπτι οταν δεν μιλαμε για ποπ μουσικη. Το ερωτημα ειναι ποιο ειναι το οριο στη διαρκεια πανω απο το οποιο αποθαρρύνεται ενας μεσος ακροατής να ακουσει / ποιος ο μεσος ορος σαν εκτιμηση που συνήθως διατίθεται να αφιερωσει, δεδομένου οτι πλεον ο ρυθμός με τον οποιος παραγεται μουσικη -καθως η παραγωγη εχει "εκδημοκρατιστει"- έχει αυξηθεί σημαντικά ενώ ο διαθέσιμος χρόνος των ακροατών εχει παραμείνει σταθερος (εγώ έκανα και την εκτίμηση οτι καλώς ή κακώς έχει μειωθεί κιόλας αλλα δεν ειναι αυτό το θεμα) Εγώ πιστεύω ότι ένα μεστό άλμπουμ 35-45 λεπτών εύκολα μπορεί να μπει στην playlist μου. Ακόμη και στο αμάξι με τις διαδρομές που κανω (και όχι τις βόλτες που έκανα πιτσιρικάς) δεν προλαβαίνω να ακούσω κάτι χωρίς να το διακόψω σε βαθμό που να χάσω τη συνέχεια. Για ένα εξαιρετικό άλμπουμ θα αφιερώσω και 60 κ 70 κ 80 λεπτά και θα κάτσω να το ακούσω προσεκτικά. Δεν ξέρω αν το ερωτημα που θέτω συνδυάζεται με την δική μου προσωπική αίσθηση ότι πλεόν το βάρος του υλικού σε ένα άλμπουμ πέφτει κυρίως στο πρώτο μισό. Η οπτική γωνία δηλαδη που με απασχολεί δλδ στο παρον νήμα (και συγνώμη αν δεν ήταν ξεκάθαρο) ήταν από την πλευρά ενός ακροατή που είναι φιλόμουσος και αισθητικά συμπλέει πάνω κάτω με τη μουσική του άλμπουμ.

Συμφωνω οτι ειναι σημάδι των καιρών, αλλά νομίζω οτι ειναι κάτι αναμενόμενο - μέσα σε εναν κοσμο όπου τα ερεθίσματα έχουν υπερπολλαπλαστει σε αριθμό και (εστω φαινομενικα) έχουν αναβαθμιστει ως προς το impact τους, αφενος το attention span εχει πεσει σημαντικα και αφετερου οι ανθρωποι εχουν συνηθίσει σε πλουσια / εντυπωσιακα / πολυδιαστατα / αλληλεπιδραστικα ερεθισματα. Αλλα το να το παραβλεψεις αυτο και να σκεφτεσαι οτι απλα χαζολογεις ειναι υπεραπλουστευση (και δεν βοηθαει και στην αντιμετώπιση του χαζολογηματος που ισως έχει άλλη αιτία απο τον κακό μας / τεμπελη χαρακτηρα. Όσον αφορά το θέμα μας συνεπως, ειτε μας αρέσει ή είτε οχι, είναι μια πραγματικοτητα την οποια πρέπει να λαβουμε υποψιν. Τεσπα, ισως ειναι ανοητο το ερωτημα ή παρεξηγίσιμο όπως το έθεσα' ηθελα απλως να δω τι πιστευουν και αλλοι :) (σχολιάζω τα italic γιατι τα υπολοιπα ειναι λίγο γενικότερες / προσωπικες θέσεις)

Αμήν χαχαχαχαχαχ!! Γεια σου Δημήτρη :)

Φώτης τώρα είδα οτι είχες απαντήσει, μαλλον γράφαμε ταυτόχρονα :) οποτε το προηγουμενο μου σχολιο ηταν χωρίς να έχω ακουσει τη 2η μιξη :) Και μένα μου φαίνεται αρκετά καλύτερο τώρα - στο reverb μπορεις να βγάλεις λίγο μπάσα; (μιας και η φωνή σου ειναι τίγκα μπάσα, ίσως γι αυτο να μη σου κάθεται καλα το βάθος) Θα σου πρότεινα να ξαναγραψεις τη ρυθμικη αλλη μια φορα με ελαφρως διαφορετικο ήχο και να τις βάλεις και τις δύο δεξια και αριστερα (παίξε με το pan) και η φωνή ίσως κάτσει ακόμη καλύτερα! Επίσης, γεια σου cos_dr :)

Σαφώς και συμφωνώ 100% απο την πλευρά του δημιουργού οτι θα πρεπει να ειναι οσο πρεπει να ειναι... το ερώτημα ειναι ότι πλεον ο χρόνος που ο μέσος ακροατής (ακόμη και ενας καλός ακροατής) ή ο αριθμός των φορών που θα το ακούσει ειναι και συνάρτηση της διάρκειας, ειδικά σήμερα που το attention span και η δοσολογία της πληροφορίας έχουν μειωθει δραματικά (βλέπε internet, αρθρα . ειδήσεις, twitter λιγότερος ίσως ελευθερος χρόνος κτλ) Σορρυ αν έθεσα κάπως μπερδεμένα το θέμα. Εγω πχ που δεν ειμαι σινεφιλ, τις πιο μακροσυρτες ταινιες (αρχοντες, χομπιτ κτλ) δεν τις ξεκιναω καν. Οταν παιρνω βιβλιο, κοιτα πρωτα τα μικρά. Παντελως λαθος κριτήριο θα μου πείτε, αλλα εχω μια αισθηση οτι υπαρχει πολυ filler οπως ειπεςκαι μιας και διαβαζω σπανια πλεον και με αργους ρυθμους δε θελω να παρω ενα βιβλιο που λογω μεγεθους αυξανονται οι πιθανοτητες να μην τελειώσω ποτε ή που θα έχει πολυ μπλα μπλα για το τιποτα. Καμια φορά όταν διαβάζω / βλέπω κουράσεις, αισθαίνομαι οτι ο συγγραφές κτλ δεν σέβεται τον χρόνο μου. Θα μου πεις, μου πέφτει λόγος; Αφού θελει να εκφραστει. Αλλα καμια φορά μου βγάζει αυτο το συναισθημα που με απωθει. Ετσι αναρωτιομουν τι σκέφτεται και το υπολοιπο φορουμ, ειδικα με βαση τους ρυθμους και το συγχρονο (cyber και μη) περιβάλλον που βρίθει ερεθισμάτων και που ολοι οι μουσική παλεύουν για λίγο από τον χρόνο του εν δυνάμει ακροατηρίου τους. ??? ::)

Φώτης, κατα πρώτον έχω το ίδιο θέμα που περιγράφεις και σε καταλαβαίνω απόλυτα :) Το άπλωμα εννοώ γράψε πχ άλλη μια κιθάρα ρυθμική και παναρε τες, ίσως παίξε λίγο με το eq οπως είπες με σκοπο φυσικά η φωνή σου να κάτσει και να φαίνεται να ρολάρει μαζι με τα όργανα γιατι εδώ είχα μια αίσθηση ότι πότε η φωνή τράβαγε τα όργανα και πότε το αναποδο. Αυτα οσο μπορω να τα περιγράψω όντας ομοιοπαθής και μη κατέχοντας το θέμα της μίξης, ισως καποιος πιο ειδικός να μπορεί να δώσει τα φώτα του. Η γενική ιδεα παντως ειναι να δωσεις μια πιο δεμένη μίξη, ίσως λίγο πιο βρώμικη, με πιο καλη τοποθετηση συχνοτικα της φωνης απεναντι στα οργανα και με λιγο πιο απλωμενο ισως στερεοφωνικά ήχο - χρησιμοποιησε και κανα modulation εφφε στις κιθάρες, κανα Phaser πχ :) Παντως εγω αυτο που εχω καταλαβει ειναι οτι, αναλογα με το σημειο εκκίνησης, 5 φορές να έγραφα ενα κομματι 5 φορες θα ακουγοταν διαφορετικα καθότι κινουμαι ως επι το πλείστον ενστικτωδώς ακόμη οσον αφορά τα παραπάνω θέματα, οποτε don t worry, καν του μια επαναπροσεγγιση :)

Α! :) Παντως η αντίσταση της μπαταρίας ειναι μέρος του κυκlώματος ουσιαστικά και παίζει ρολο προειπα στο προηγούμενο ποστ, αλλά προφανώς οι κοινοι θνητοί έχουν ένα όριο στο ποσο fine-frained ειναι το συνεχες που αντιλαμβάνονται :) Πάντως προσωπικά δεν αμφιβάλλω ότι ο EJ "ακούει" αυτά που λέει : αφενός ο ήχος του μιλάει μόνος του και αφετέρου ειναι απο τις πιο συμπαθητικές μουσικές φιγούρες που έχω δει, ιδιαίτερα ευγενικός και χωρίς ίχνος έπαρσης :)

Γεια χαρά παιδιά. Η ερώτηση αφορά συζήτηση που νομίζω όλοι έχουμε κάνει. ο ρόλος που παίζει η χρονική διάρκεια ενός άλμπουμ στο πόσο συχνά, πολύ, ευρέως ακούγεται. ΕΙδικά σήμερα που το να κάτσει και να ακούσει κανείς μουσική συνεχόμενα (πχ ένα - δυο αλμπουμ χωρίς διακοπη) θεωρείται δύσκολο / μη συνηθισμένο, έχω την εντύπωση ότι ένας μέσος ακροατής θα διαθέσει όχι πολύ παραπάνω από 30 λεπτά στην περίπτωση. Παλιά τουλάχιστον κάναμε και καμια βόλτα με το αυτοκίνητο μεχρι να τελειώσει το άλμπουμ :) edit : προφανώς το θέμα εξαρτάται από το είδος της μουσικής, αλλά ας καταθέσει κανεις την εμπειρία του ΥΓ : Δεν ξέρω πόσοι νιώθουν ένοχοι για το γεγονός ότι έχουν ακούσει το πρώτο μισό πολλών εκ των αγαπημένων τους άλμπουμ 3 φορές περισσότερο απο το 2ο μισό... :)

wtf αν συνεχίζει όπως στο 1ο λεπτό πρέπει να ναι δισκάρα, thanks Πάνο!

Ωραίος Φώτης! Λοιπον οι δικές μου παρατηρήσεις συμπνεουν λιγο πολυ με τον φίλτατο gvour αλλά για να λύσω και δική μου απορία, αν θες και έχεις το χρόνο προτείνω το εξής: Επειδή τραγουδάς εδώ πολύ ρυθμικά και με αρκετό γρέζι, βασικά αρκετά αλήτικα, θα άξιζε ίσως να ξαναεπιχειρήσεις μια μίξη όπου η φωνή δεν θα ειναι τόσο stand-out: χαμήλωσε την ελαφρώς, βάλε λίγο βάθος, και γενικά δώσε λίγο παραπάνω όγκο / άπλωμα στα όργανα για να χωθεί η φωνή κάπου ενδιάμεσα. Και στο λεω αυτο όπως είπα όχι ως συμβουλή κτλ αλλα από δικη μου περιέργεια μιας και αφου εχεις τα παντα ηχογραφημενα, ισως μια γρηγορη επαναπροσέγγιση της μίξης να έδινε τελείως άλλον αέρα στο κομμάτι - ήταν αρκετά καθαρό για το στύλ του ίσως δλδ (σκέψου ηχογραφήσεις Σιδηρόπουλου κτλ για να καταλαβεις τι λεω, όσο κλισε και αν ακουγεται) Μπραβο και περιμένω ενα ενδεχόμενο retake στη μίξη - δως του να καταλαβει μεχρι να βγει αυτο που θες :) :)

χαχαχαχ μαλλον βαρέθηκε να του τη λένε και είπε να τρολλάρει λίγο :) Ίσως απλά το θεώρεισαι σαν μια τεχνολογία που αξίζει αν στηρίξει - ο κόσμος προχωράει και ο EJ ίσως νιύωθει λίγη πίεση να δώσει μια κατεύθυνση - αφου το modelling θα παραμένει η τεχνολογία του μέλλοντος λογω κόστους και πρακτικότητας. [off topic : Όσον αφορά την μπαταρία και τα fuzz, η διαφορά ειναι όντως αρκετά αισθητή, και δεν ειναι τόσο το τι ακους αλλα το τι αισθηση σου δίνει το όργανο, με ενα sag κυκλωματάκι οι δοκιμές ειναι γρήγορες και πρακτικές και αξίζει να τις ψάχει κανείς :)]

χαχαχααχα Ντίνος ρεσιτάλ στο νήμα αυτό :)

(στα πεταλια μιλουσα πχ EHX memory boy, nakas 120e, thomann 95 joyo τα περισσότερα στα 43e, γερμανία 30 στις υπολοιπες μάρκες μου φαίνεται πιο νορμάλ οπότε ισως να ειναι απλώς η εξαίρεση - σ αυτή την περίπτωση μπραβο τους @Ray : :)

Τεσπα το κλείνω εδω το θεμα απο μερους μου γιατί η κουβέντα θα παει σε οικονομικα κτλ και ίσως να γίνομαι άδικος και να μην εχει αλλα περιθωρια προς τα κατω 8)

:) Φυσικά δεν περίμενες να κάνει τέτοιο μπαμ και να σκασει με τιμή +200Ε πχ από το thomann- αυτό θα ηταν αυτοκαταστροφή, οπότε καμία έκπληξη εδω, Ray :) [offtopic] μιλουσα κυριως για το τι γίνεται με τις τιμές στα φτηνά πράγματα που κινούνται πιο πολύ (δεν μιλαω για κιθάρες, αλλά για πετάλια πχ που κοιτάω) οπου καμιά φορά δικαιολογεί και τα μεταφορικά από Γερμανία. Μην παρεξηγηθώ, πελάτης είμαι και ιδιαίτερα ευχαριστημένος μαλιστα γενικότερα, απλώς πιστευω οτι καποιες τιμες ειναι λιγο τσιμπημένες, τώρα δεν έχω κάτσει να συγκινει όλον τον κατάλογο, αλλά μου φαίνεται λογική η πολιτική τους να εχουν καποια προϊόντα σαν κράχτες σε ίσες ή καλύτερες τιμές απο μεγαλα καταστήματα και να τσιμπάνε σε ποιο φτηνα με το σκεπτικο πως τα μεταφορικά από εξωτερικό ειναι 20e περίπου [/offtopic]

Πάντως ο Νάκας έχει θέμα τιμών όσο παρακολουθώ και παρότι πελάτης...

Πολύ ωραίο θέμα, το βλέπω χαλαρά να πιάνει 200 σελίδες. Χαίρομαι επίσης που ηδη εχουν αναφερθει οι Queen καμποσες φορές, 20 χρόνια μετά και ακόμη ανακαλύπτω / εκτιμώ τέτοια μικρά διαμαντάκια. Θα επανέλθω αργότερα γιατι πρέπει να φύγω :)

Ενα παχύμετρο βοηθάει πολύ σ αυτές τις περιπτώσεις (παχος βίδας, πάχος βαγονιου / αποστάσεις τρυπων) - μπορείς μετά να συγκρίνεις με τα στανταρ των αλλων κατασκευαστων :)

Πανέμορφο, thanks :)

thanks :) Οχι συντομεύσεις σε τετοια, να μαθαινουμε και οι ανιδεοι... :)

Τέλος καλό, όλα καλά! Από περιέργεια, επειδή ρώτησαν και άλλα παιδια, μήπως ο ήχος σου δεν έχει αρκετά (καθόλου) μεσαία; Αν ισχύει αυτό, όσο και να σπρώξεις με clean boost δε θα ακουστείς σχεδόν ποτε :) ΥΓ: τι ειναι αυτά τα mf ff f κτλ που εγραφες παραπάνω;