Παιδιά δεν ειναι καμμία απο τις δύο καταστασεις που περιγράφησαν παραπάνω αλλα και οι δύο μαζι... (ανάθεμα αν έβγαλε νόημα αυτό που μόλις έγραψα) Ο κολλητός μου, ντράμμερ επι σειρά ετών, πάντα έκανε διακανονισμούς με τους ενοίκους της πολυκατοικίας. Μετα συννενοήσεως ερχόταν η συγκατάθεση και η ευχαρίστηση απο όλες τις πλευρές. Έτσι ΚΑΙ αυτός έβγαζε τα κομματια μας ΚΑΙ οι γείτονες του, ήξεραν πότε θα αρχίσει να βαράει ωστε να πάρουν τα κατάλληλα μέτρα για την διατήρηση της ψυχικής τους υγείας!!! (ωτοασπίδες και τα συναφή)