για πάρα πολύ κόσμο, ειδικά στις ΗΠΑ, κινηματογράφος είναι ακριβώς αυτό, εφέ, εκρήξεις, σκηνές δράσης
δεν είναι πολύ περίεργο, όταν ο αμερικάνος δουλεύει στις χαλαρές περιόδους 50 ώρες την εβδομάδα, δεν πολυψάχνει τον προβληματισμό και τη σκέψη στον κινηματογράφο, πάει για να ξεσκάσει
κάθε τόσο βγαίνουν ταινίες κυρίως από ευρώπη όπως το Αμελί πριν χρόνια και μας θυμίζουν πως ο κινηματογράφος είναι τέχνη και όχι τεχνολογία
για τους πιο απαιτητικούς υπάρχει και το θέατρο, είδα πριν λίγες μέρες το "ποιος φοβάται την βιρτζίνια γούλφ" και ήταν εξαιρετικό, αν και όχι στο επίπεδο της αριστουργηματικής ταινίας του 1966 με Richard Burton & Elizabeth Taylor, που είχε κάνει πάταγο τότε που βγήκε και που πραγματικά συγκλονίζει ακόμη και σήμερα (μόνο λίγη υπομονή γιατί η θεατρική παράσταση διαρκεί 3+ ώρες)
edit: το District 9 το βρήκα πολύ overrated, τέσπα γούστα είναι αυτά