Γεια χαρά σε όλους.
Άρχισα να διαβάζω το thread επειδή έχω το SD1 και το λατρεύω, αλλά σύντομα είδα ότι το θέμα ξέφυγε προς άλλη κατεύθυνση. Αυτά που έχω να πω επειδή το συγκεκριμένο πετάλι είναι το μόνο μου Overdrive εδώ και 20 χρόνια και αναγνωρίζω τον ήχο του πάρα πολύ καλά, είναι τα εξής:
- Το παλιό (το δικό μου έτυχε να είναι από τα πρώτα που βγήκαν) όντως είναι ΠΟΛΥ διαφορετικό από τα καινούργια. Και δεν το λέω με λατρεία προς οτιδήποτε Japan ή vintage κλπ (που ενδιαφέρει πιο πολύ αυτούς που συλλέγουν ή πουλάνε - όπως παρατήρησαν πολύ σωστά κάποιοι στο thread). Απλά επειδή ξέρω ακριβώς πώς συμπεριφέρεται αυτό το πετάλι με τα dynamics μου, την κιθάρα μου και τον ενισχυτή μου (επίσης τα ίδια εδώ και 20 χρόνια), όταν έπαιξα με καινούργιο δεν το αναγνώρισα. Φυσικά το ποιο από τα δύο είναι 'καλύτερο' είναι καθαρά θέμα ακουστικού γούστου, αλλά αν έχετε την ευκαιρία να ακούσετε το παλιό, αξίζει τον κόπο.
- Δεν ξέρω από ηλεκτρονικά για να μπορώ να συγκρίνω κυκλώματα. Πάντως κρίνοντας με το αυτί, το πλησιέστερο πετάλι που έχει τύχει να έχω ακούσει είναι (παραδόξως) το GT-OD της MXR, αν και με λίγο πιο πλούσιο μπάσσο.
- Επίσης, κρίνοντας πάλι με το αυτί, όταν άκουσα το δίσκο Renegade των Thin Lizzy, θα ορκιζόμουν ότι στα περισσότερα σημεία έπαιζαν το SD1, ενώ αργότερα έμαθα ότι όλες οι παραμορφώσεις τους είναι καθαρά θέμα ενισχυτών. Άρα πιθανώς κάτι να λέει αυτό για το πως προσομοιάζει το SD1 έναν tube amp.
- Τέλος, το SD1 έχει όντως τους περιορισμούς του από άποψη απόκρισης συχνότητας (πιο πολύ midrangy παρά μπάσσο), αλλά έτσι και παιξετε λίγο με το ποιους μαγνήτες διαλέγετε (εννοώ πχ ποια θέση σε μια Strat, όχι ποιες μάρκες μαγνητών) και τα settings του ενισχυτή σας, το SD1 μπορεί να βγάλει ΘΕΪΚΟΥΣ ήχους!
Αυτά, μερσί, και καλημέρα σε όλους!