Κάνει λίγο Anderson στις καταλήξεις και στην περίεργη επική τσαχπινιά που βγάζει αλλά σαν σύνθεση θα μπορούσε να συμπεριλαμβάνεται στο ''THE WALL'' εύκολα .
Βέβαια λίγη σημασία έχουν όλα αυτά καθώς το κομμάτι φαίνεται ότι δεν έχει καμία διάθεση να αντιγράψει κάτι ή κάποιον .
Δεν διαβάζω ποτέ τους στίχους παρά μόνο ακούγοντας το τραγούδι οπότε δεν περίμενα κάτι.
Είναι εξαιρετικό από όλες τις απόψεις . Αν ζητούσα κάτι παραπάνω θα ήταν κάπου μετά τη δεύτερη στροφή να μπουν βιολιά, βιόλες ,τσέλα , κοντράμπασα και να γίνει της τρελής με κλασικές αρμονίες από πίσω . Να φύγει ρε παιδί μου το πράμα ;D
Έχει πολύ ένταση το κομμάτι .(στα αυτιά μου τουλάχιστον)
δηλώνω ανεμιστήρας σου .