Earendil

Διαβάστε καλά το post του Alchemist και μετά ας αναρωτηθούμε (ακόμα και για τους εαυτούς μας και μόνο, όχι κατ'ανάγκη σε κουβέντα εδώ) ποιά είναι η πρακτική χρησιμότητα της απόκτησης ενός μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών...Με πόσα επιπλέον "όπλα" εφοδιάζει τον ευτυχή κάτοχο...πόσες ευκαιρίες θα του δώσει για ευκολότερη και καλύτερα αμοιβόμενη εργασία...και μετά ας θαυμάσουμε ώλτουγκέδερ την υπέροχη τρύπα που θα έχει δημιουργηθεί στο νερό. Η κατάσταση των προπτυχιακών φοιτητών είναι ούτε λίγο ούτε πολύ αυτή που γλαφυρά (αν και ίσως όχι επαρκώς...απελπιστικά) περιγράφει ο Harilatron. Εγώ όμως δε μπορώ να καταπιώ αυτό βρε παιδιά: -Τελείωσες παιδί μου τη ρημάδα τη σχολή; -Μάλιστα μπαμπά. -Τί σκέφτεσαι να κάνεις τώρα; -Μεταπτυχιακό μπαμπά -Βέβαια, πολύ λογικό. Σε ποιό θέμα παιδί μου; -Στις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες στην Ιαπωνία του Μεσοπόλεμου μπαμπά. ::) ??? :o :'( :-\ Και βγαίνω και λέω, κι ας μην είμαι πατέρας: Βρες μου το εργασιακό περιβάλλον που θα επιτρέψει στην εξειδικευμένη σου γνώση να αστράψει και να βροντήξει, και επίσης δώσε μου κι ένα πολύ χοντρικό ποσοστό των δυνάμει εργοδοτών σου (για σένα ψάχνουν μέσω των αγγελιών, σωστά?) που διατίθενται να πληρώσουν το νόμιμο ποσοστό επί του μισθού σου για το ΠΤΥΧΙΟ σου...όχι για μάστερ και δε συμμαζεύεται. Εννοείται, ελπίζω, πως όλα τα παραπάνω δε αφορούν σε περιπτώσεις φοιτητών αποφασισμένων για ακαδημαϊκή καριέρα ή/και εχόντων την ευχέρια να ασχοληθούν με έρευνα/ συγγραφή επιστημονικών βιβλίων/ (και σε ακραίες περιπτώσεις) ξύλινο λογιοτατισμό.

Πάψε βρε, μια χαρά γκρουβάρει...

Δατς δε σπίριτ. ;) :-*

Εξηγήστε ρε παιδιά και σε μένα γιατί θα πρέπει το εμπορικό trick της "μεταπωλητικής αξίας" να μας κουμαντάρει τα γούστα...

Έμπαινε Βαρτάνη, έμπαινε. Πού χάθηκες βρε; ;)

Πρόκειται για δύο διαφορετικές παραλλαγές του κλασσικού humbucker. O mini είναι humbucker σε "συμμαζεμένες" διαστάσεις, σε σχέση με τον ήχο του θα τον κατέτασσα μεταξύ HB και P-90. Τους συναντάς κατά κανόνα σε LP Deluxe των 70s και σε Firebird. Ιδιαίτερος ήχος, κρατά τα βασικά χαρακτηριστικά των full sized humbuckers αλλά με μια δόση νερού στο κρασί. Οι stacked (humbuckers σε μέγεθος single coil) διαφέρουν δομικά στο γεγονός ότι τα coils "στοιβάζονται" αντί να μπουν πλάϊ-πλάϊ, ώστε ο μαγνήτης να χωρά στο routing μιας π.χ Stratocaster. Δεν έχει τύχει να αποκτήσω γνώμη από πρώτο χέρι για του λόγου τους, έχουν σιγουρα το κοινό τους και ασφαλώς και τους πολέμιους τους... Ο Fenderiarhs φαντάζομαι θα έχει να μας πει περισσότερα όταν δει το thread... ;)

Άλλο πράγμα είναι ο mini humbucker και άλλο ο humbucker σε μέγεθος single coil ;)

Ααααχ, τα φχαριστήθηκα (κι ας μην έχω ιδέα απ'τα ονόματα που ανέφερες ως επιρροές)! Ομορφιές! ;)

Αν ήταν fake, τό'φαγα. (Είμαι γενικά εύκολος στο φαΐ)

Καλή διασκέδαση! (Αυτά τα γαμοχιλιόμετρα...) :-\

Απεναντίας, είναι μάλλον στη σωστή τιμή για ξύλινες κούτες, η Benton και η Epi είναι στην καλύτερη των περιπτώσεων νοβοπάν. Και μιλάω αποκλειστικά για το κόστος των πρώτων υλών και της τεχνικής που εφαρμόζεται στη μία και την άλλη περίπτωση, όχι για θέματα ήχου. ;)

Για δες αυτές: http://www.tube-town.net/ttstore/product_info.php/info/p3366_TTC-American-Series-1x12.html http://www.tube-town.net/ttstore/product_info.php/info/p3377_TTC-112-American-Vintage.html http://www.tube-town.net/ttstore/product_info.php/info/p3173_TTC-112-Studio-STANDARD.html

Καλορίζικος! Και ζεν πρεμιέ, και ήχο κυριλέ... (Γαμώ της πλατφόρμες για NOS hunting, θα έλεγα). 8)

Πονάει η κοιλιά μου απ'τα γέλια και την έχω και μπόλικη πανάθεμα σε. ;D ;D ;D ;D ;D

Η αγορά μιας ακριβής κιθάρας έχει σημαντικά πλεονεκτήματα, και ένα (τουλάχιστον) μειονέκτημα: Για τους περισσότερους από εμάς είναι πολύ δύσκολο να βρεθούμε στη συγκυρία που θα υπάρχει το ρευστό σε αφθονία, που οι τρέχουσες υποχρεώσεις/ανάγκες θα είναι στο minimum, και η μουσική μας δραστηριότητα θα είναι αρκούντως ανεβασμένη ώστε να ποντάρουμε ότι θα παίξουμε με το ρημάδι αντί να φεύγουμε απ'το σπίτι νύχτα και να γυρνάμε πάλι νύχτα. Κατά τ'άλλα ας μην ξεχνάμε ότι η χαρά του κατσαβιδιάσματος, των αναβαθμίσεων και των παντός είδους μονταρισμάτων είναι ανεκτίμητη - τουλάχιστον για εκείνους που οι διαδικασίες αυτές έχουν κάτι να τους πουν. Τα παραπάνω δε πολύ συχνά πάνε set με την αγορά της Τσέχας/Κινέχας/Κορεάτισσας. Από την άλλη, υπάρχουν αρκετοί ανάμεσα μας που εξαρχής βάζουν στόχο όλα τα +++ που προσφέρει η αγορά ενός άψογου οργάνου, και βεβαίως το πληρώνουν ανάλογα. Καταλαβαίνω και συμμερίζομαι και τις δύο "σχολές" αλλά τείνω να καταλήξω στο ότι πρόκειται πράγματι για δύο διαφορετικές φιλοσοφίες, διακριτές, και απ'ότι βλέπω σπάνια συναντάμε συνύπαρξη και των δύο στο ίδιο κεφάλι. Οπότε για μένα καλώς καμωμένοι και οι δύο δρόμοι προς τον καλό ήχο, το χαμηλό action, το ανπιστεύταμπλ intonation και φυσικά την εσωτερική γαλήνη. ;D Τις ψυχολογικές προεκτάσεις του θέματος τις κάλυψε επαρκέστατα ο εφοδεύων (ο Evris ντε), και κοινοποιώ ότι όχι μόνο χειροκρότησα, αλλά προέβην και σε standing ovation.

Έβρι όπως Χατζηδάκι; Τόσο πολύ την έχει πιστέψει πιά;

Ώπα; Και σε μας δε λέτε τίποτα, έτσι; ;D 8)

Αν η SG μου με το μπράτσο - καλαμάκι φοράει 4 χρόνια 11άρες χωρίς μα-μου-σου-του, μπορεί να τις σηκώσει και η τελευταία Strat. Officialy. ;D Αν κάνεις αυτά, τί πρόβλημα νά'χεις;

Μπράβο!

Ή τέτοιο χρειάζεσαι, ή...τέτοιο. ;D ;D

Στο διόρθωσα Jase. ;D

Το αλίευσα στο everythingsg.com, όπου είχα καιρούς και χρόνους να μπω... Παιδέψτε λίγο τα ματάκια σας να δείτε τί γράφει ο τύπος...και μετά απολαύστε αυτό που έκανε στις φωτό που γενναιόδωρα μοιράζεται... ;D Θα πάω καμιά μέρα απ'του Electrictabs να κάνω γενική καθαριότητα μου φαίνεται. ;D ;D

Ξεχάστε την περίπτωση αρπαχτής... Ακόμα κι αν o Dweezil πιάσει μόνο το 50% της εμφάνισης της Αθήνας (καλοκαίρι του '06), θα έχετε δει ένα φοβερό live. ;)

Σένιο. Μπράβο! (προχώρα το) ;)

Υπολογίστε -40% στην τιμή λόγω editing που εξάλειψε απ'το artwork το σκήνωμα του Earendil και μέρος των προσκυνητών.