Terry RoscoeBeck5

Δεν έχεις αφήσει... μουσείο για μουσείο λαίμαι ? Η τελευταία φωτό από το μαγαζί της Fender είναι γαμάτη... Σαν να είναι ένα σούπερ κυριλέ lounge bar ή κάτι τέτοιο... ?

Να υποθέσω ότι αναφέρεσαι στην Ινδονησία; Γιατί σπάω το κεφάλι μου και δεν μου έρχεται κάτι άλλο... τροπικό (τουλάχιστον σε μαζική παραγωγή).

Και μπράβο σου ? Λοιπόν σου στέλνω τα λεφτά να μου πάρεις αυτόν τον πίνακα που είδα, γιατί μου άρεσε. Σκέφτομαι να τον βάλω πάνω από το τζάκι. Λίγο "τσιμπημένη" η τιμή του, αλλά είναι σαν αληθινός.

Ήμαρτον φίλος... ανέβαζε λιγότερες φωτό. Μπλόκαρε ο εγκέφαλός μου με τόση εικόνα/πληροφορία. Ψώνισες τίποτε; EDIT ΥΓ: Λοιπόν σου κάνω ένα money transfer για να μου ψωνίσεις κάτι που είδα στις φωτό. Θα έχεις PM για λεπτομέρειες. ΥΓ1: Μην ξεχάσεις το ταπεράκι ?

Κοιτάζω αυτό το "πράγμα" που είναι made in εξωτική Ensenada και δεν κρύβω ότι ΜΟΝΟ μια σκέψη με τριγυρίζει... Ποιος και κυρίως γιατί θα έσκαγε οκτώ κατοστάρικα για να πάρει αφτό το... χμμμ.... μπάσο; ? Θα μου πεις, κάποιος που θέλει ένα short scale, αλλά το βλέπω και μου προκαλεί ανατριχίλες. Ο μόνος που μπορώ να σκεφτώ είναι ο @Superfunk ?

ΟΚ αφτό έχει μια "λογική": Αν είναι να τις πάρουν τίποτα γεροντάρες, μην τους στείλουμε για λουμπάγκο, ας είναι κατά τι ελαφρύτερες. Όμως απ' ότι βλέπω, για τους... μερακλήδες έχει Sassafras, Sugar Pine, and Spruce body options- "Born in Corona, California, the Limited Edition American Performer Timber Stratocaster". Μεγάλες επιτυχίες λαίμαι ?

Καταρχάς αυτό που άκουσα μου άρεσε. Όμως... όταν είδα τον τίτλο νόμιζα ότι είχες πιάσει τον Bowie ? Ωραίο το να "μπλέκουμε" με διαφορετικά είδη, να σπάμε τη μονοτονία.

Καλά βρε... σατανά... Τη γέφυρα; ? Τι σχήμα είναι αφτό;

Εννοείται ότι παρακολουθούμε ανελλιπώς...

Αγόρια IMHO το θέμα - μέσες άκρες- έχει ως εξής: Το βινύλιο, το αναλογικό βινύλιο είναι τέζα συνυφασμένο με ότι μεγαλειωδέστερο έχει παρουσιάσει μουσικά η ανθρώπινη διανόηση του 20ου αιώνα. Ασχέτως μουσικού είδους, προσανατολισμού κλπ... Παραγωγές βγαλμένες από τα όνειρα, από "μάστορες" παραγωγούς που δεν είχαν τις ασύλληπτες ψηφιακές ευκολίες, αλλά έβγαλαν τους ήχους που οριοθέτησαν τα πάντα. Έγιναν το απόλυτο reference. Το CD και η ψηφιακή επανάσταση, έκανε πιο εύκολα τα πάντα, αλλά σιγά- σιγά αρχίσαμε να χάνουμε την "ουσία"- τη μουσική. Το σήμερα, με τις πλατφόρμες, το "περιεχόμενο", και φυσικά τη σούπερ ψηφιακή "μαλακοποίηση" της όλης διαδικασίας - της παραγωγικής, της παικτικής, της συνθετικής- για εμένα σημαίνει ένα πράγμα. Η μουσική όπως την ξέραμε μας έχει κουνήσει προ πολλού μαντίλι. Δίσκοι- μνημεία όπως αυτά που ανέβασε ο @sultan of string (και άλλα πολλά) δεν θα βγουν ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ. Και ας βγαίνει απίστευτα μεγαλύτερη "ποσότητα" μουσικής σήμερα σε σχέση με τότε. Σας το έχω ξανά πει: Είμαστε είδος προς εξαφάνιση ?? Βέβαια, όπως και το βινύλιο, από καιρού εις καιρόν, έτσι και κάποιοι μελλοντικοί "εμείς" θα κάνουν ένα revival, ένα comeback, αλλά έτσι... Για το retrospective, την τιμή των όπλων κλπ... Οπότε ας βολευτούμε τώρα με κάνα... The Tortured Poets Department- από πλατφόρμα "περιεχομένου" φυσικά- και ας απολαύσουμε την καλοκαιρινή νύχτα.

Είναι πολύ ιντριγκαδόρικο αυτό που έκανε . Έφυγε από το μικρόφωνο και έπαιζε για πάρτη του (;), για το stage (;), τους μπροστινούς (;)- και εγώ κουφάθηκα με αυτό που έγινε...

Συνάθροιση "τιτάνων"...

Εγώ πάλι θυμάμαι - το μακρινό 1984- να έχω ψειρίσει ένα χιλιάρικο δρχ. απ' το πορτοφόλι της μάνας μου (και ντροπή μου φυσικά), με το οποίο αγόρασα απ' το δισκάδικο της Αθηνάς τα Shout at the Devil (Motley Crue) και Stay Hungry (Twisted Sister)- 500 δραχμάς έκαστο.

Λοιπόν με τους συγκεκριμένους δύο φίλους που είχαν στήσει αυτά τα συστήματα, έτσι γινόταν η ακρόαση: "Παλούκωμα" με ένα ποτάκι, και focus μόνο στη μουσική και στις "λεπτομέρειες" της. Τίποτα άλλο... Ενδιαφέρουσα κατάσταση/ εμπειρία.

Έχω κάτι φιλαράκια που σίγουρα θα διαφωνούσαν ως προς το σκέλος της κατώτερης ηχητικής ποιότητας του βινυλίου έναντι του CD. Βέβαια οι συγκεκριμένοι είχαν πετάξει δεκάδες χιλιάδες ευρώ σε deck, ηχεία, λαμπάτους ενισχυτές κλπ... Το ήθελαν 100% αναλογικό στην πιο pure μορφή του. Και πάντα μου έλεγαν ότι το CD και το digital έκοβαν αρμονικές, έκοβαν "λεπτομέρειες", κομπρέσαραν υπερβολικά κλπ... Πάντως τα συστήματα που είχαν στήσει έπαιζαν υπέροχα.

@Superfunk Katsudon να φας βρε ανεπρόκοπε αφού είσαι εκεί. Και να μην ξεχάσεις το ταπεράκι μου ?

Περιμένω ταπεράκι ράμεν ?? - μην με ξεχάσεις ?

Πες τα αγόρι μου...

Και με τα άλλα τ' αγόρια...

Περισσότερο λαίμαι... ?

Γιατί αυτό το αγόρι ήταν πολύ επιδραστικό ?

Στην περίπτωση SRV είμαι διχασμένος ανάμεσα σε Texas Flood, Couldn't Stand the Weather και In Step. Δύσκολο...

Και γιατί όχι... Αλλά μπορούμε να το ζητήσουμε απ' τον κ. συνήγορο άνευ κάλπης.