John Goumis

Με πέθανες με το τελευταίο ποστ, χεχεχε ? Η κύρια επιβεβαίωση που ήθελα (εκτός από τα δυο που σωστά αναφέρεις ? ), είναι ότι δεν υπάρχει κάποια αρνητική άποψη για κάποιο από τα συγκεκριμένα δυο όργανα. Αυτό το επιβεβαιώνουν και τα παιδιά, όπως και ο @gkourmoul1 και ο @mpamps άλλωστε, που έχουν και προσωπική εμπειρία. Την SE βέβαια την δοκίμασα από κοντά και ο ίδιος άλλωστε. Αλλά και την Charvel θα έχω στο μέλλον την δυνατότητα να την δοκιμάσω ενδελεχώς. Θα το αφήσω στο φλου και όπως μου κάτσει. Ξέρω ότι έχουν αρκετές διαφορές σαν όργανα, αλλά το κάθε ένα έχει το selling point του. Ίσως μου κάνει περισσότερο ''κλικ'' το coil split σκασιμο της Charvel σε κανα αλαμπαμα-σουλτανακι. Ίσως χωρίσω. Ίσως προτιμήσω να αγοράσω επιτέλους μια ''δοκιμασμένη'' κιθάρα από ενα ντόπιο μαγαζί και όχι γουρούνι στο σακί έτσι για το γαμώτο. Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας.

Ε ναι, νομίζω ότι -μεταξύ μας- έχουμε καταλάβει ότι πάω για την PRS ?

Σε ευχαριστώ για την πρόταση. Θα την τσεκάρω. Αν και από τις δυο αυτές charvel θα προτιμούσα αυτή με τα κεντραρισμένα inlays και το πιο γεμάτο μανίκι, σε σχέση με αυτήν με τα 24 τάστα. Γιατί η PRS παρα-είναι κουλτουλιάρικη για FR ? Δεν της πάει. Στην Charvel που είναι ποζεροκίθαρο, ταιριάζει γάντι.

@mpamps πολύ ενδιαφέροντα όλα αυτά, και χαίρομαι που προτείνεις την charvel. Τείνω στο ότι και τα δυο όργανα είναι μια χαρά γι αυτό που θέλω. Κρίμα που ενώ εχω μια 80's μπάντα, αυτή την στιγμή είναι ψιλο-ανενεργή λόγω του ότι έκλεισε το venue, και δεν βρίσκουμε αλλού να παίξουμε, όντας μπάντα με πολλά άτομα. Σε αυτή την περίπτωση, μια Charvel με ένα σουργελο-χρώμα (neon yellow ή ροζ) θα ήτανε ό,τι έπρεπε! Αλλά όπως είπα, την θέλω και για ''κανονική'' δουλειά. Φαντάζομαι ότι η συγκεκριμένη θα έχει και μούρλια σκάσιμο για κανένα αλαμπαμάκι ή σουλτανάκι, σε split coil.... Eπιτέλους, άλλος ένας μερακλής ? Το κακό ρε συ φίλε είναι ότι η γυναίκα, αν και μου έκανε δώρο συναυλία Steel Panther και ακούει σχεδόν μόνο 80's, θέλει την PRS πιο πολύ. Δεν της αρέσει λέει η Charvel. Tώρα πως γίνεται αυτό δεν ξέρω. Άβυσσος η ψυχή της γυναίκας. Αλλά όταν λέμε ότι δεν της αρέσει, εννοούμε σε σημείο ότι αν πάρω την Charvel (ειδικά στα χρώματα που θέλω) και όχι την PRS SE (που ομολογουμένως ήταν κούκλα και εμφανισιακά), θα γίνει καυγάς μεγάλος ? Παλιά μου άρεσε η PRS. Μετά όταν είδα την Charvel λέω επιτέλους, μια ανδρική ? 80's κιθάρα για μερακλήδες. Εδώ και δυο τρεις μήνες, μου αρέσει πάλι πιο πολύ PRS. Mάλιστα, ο αρχικός μου σκοπός ήταν να πάρω αυτή την ινδονησιακή standard se https://www.thomann.de/gr/prs_se_standard_24_vc_425649.htm ακριβώς γιατί την θέλω σαν back up όργανο ή όργανο αγγαρείας, αλλά όταν δοκίμασα την custom se σε ντόπιο κιθαρομάγαζο λέω χαλάλι τα παραπάνω χρήματα....

Υπάρχουν όντως διαφορές, και είμαι και fender guy, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα έπαιρνα ένα όργανο ακριβώς επειδή έχει 24 τάστα ή άλλο scaling που δεν υπάρχει σε άλλα όργανα που έχω. Ίσα ίσα που αυτό που με αποτρέπει στην charvel είναι ότι έχω ήδη τρεις στρατ. Αυτό όμως που με προτρέπει στην Charvel είναι το floyd rose, ακριβώς επειδή καμιά μου κιθάρα δεν διαθέτει, και θα είχε πλάκα για καμιά ποζεριά ή για κάτι διαφορετικό... (αν όμως είχα μια και μοναδική κιθάρα, δεν θα ήθελα να έχει floyd rose, όντας traditionalist). Για να καταλάβετε, για μένα από την μια η Charvel εχει selling point το σάτιν φινιρίσμα στο μανίκι και το floyd rose, ενώ από την άλλη η PRS εχει selling point τα 24 τάστα (που δεν διαθέτει καμια κιθάρα μου) και το μοναδικό scaling (δεν θα ήθελα να πάρω άλλη μια fender scaling κιθάρα...)

Καλησπέρα στο forum. Μετά από ενάμιση χρόνο ησυχίας, άρχισε να μου ξανα-γαργαλάει την τσέπη μου το g.a.s. Σκέφτομαι το ενδεχόμενο αγοράς κάποιας mid-priced κιθάρας, καθαρά για gigging σε μέρη στα οποία ενδεχομένως να μην θέλω να βγω να παίξω κάποιο πιο ακριβό όργανο, για διάφορους λόγους. Με ενδιαφέρει μάλιστα το coil splitting, το οποίο για πολλούς μπορεί να μην θεωρείται ιδανική λύση, αλλά τουλάχιστον υπάρχει και αυτή η επιλογή. Για τους παραπάνω λόγους, έχω βάλει στο μάτι τα δυο αυτά όργανα που αναφέρονται στον τίτλο. Τα βρίσκεις έκαστα γύρω στα 850 καινούργια και 600-650 ευρώ μεταχειρισμένα (μάλιστα, στις αγγελίες αυτή την στιγμή υπάρχουν διαθέσιμα και τα δυο). Σχετικά ''κοντά'' σαν σχεδιαστική φιλοσοφία (double cut, 3 way switch, 2 coil slitting humbuckers , 1 volume 1 tone κτλ κτλ) οπότε νομίζω ότι πολλοί θα μπορούσαν να έχουν το ίδιο δίλημα. Εσείς ποια θα επιλέγατε προσωπικά? Υ.Γ. 1 Την SE την δοκίμασα σε τοπικό κατάστημα και μου φάνηκε όμορφη, αλλά και άρτια τεχνικά. Όσον αφορά την αίσθηση δεν θα πω το κλασσικό ''μου φάνηκε αρκετά value for money για τα λεφτά της'', θα πω ότι σαν αίσθηση μου φάνηκε ακριβώς όσο η τιμή που κόστιζε. Την Charvel δεν την έχω δοκιμάσει αλλά έχω ακούσει τα καλύτερα από έναν φίλο, το καλοκαίρι ίσως μου την δώσει να την δοκιμάσω από κοντά, αλλά τώρα δεν υπάρχει η πιθανότητα να την δοκιμάσω κάπου, εδώ που βρίσκομαι... Υ.Γ. 2 Για το τυπικό του πράγματος να αναφέρω ότι η κορεάτικη prs φοράει 2 PRS S 85/15 humbuckers και η μεξικάνικη Charvel φοράει Seymour Duncan TB4 (bridge) και Seymour Duncan SH1N 59 (neck) ή Seymour Duncan JB SH-4 humbucking bridge και Seymour Duncan '59 SH1N humbucker neck (εξαρτάται την χρονιά του μοντέλου).

Πράγματι έψαξα την θήκη, και δεν βρήκα παρά ελάχιστα θραυσματα, που θα έπρεπε να είναι πολλά περισσότερα, σύμφωνα με το μέγεθος του κομματιού που λείπει, αλλά ήταν αδιαμφισβήτητα της Τελε. Τα υπόλοιπα, είναι όντως λες και εξαυλωθηκαν

Η μουσική που έβαλε στο 2:15, όταν αντίκρισε για πρώτη φορά την κιθάρα, πραγματικά μου έφτιαξε την διάθεση ? Ακόμη μου φαίνεται αδιανόητο πως μια κιθάρα μπορεί να έχει κόστος αντίστοιχο με το επίπεδο ενός μεροκάματου... πραγματικά πας για gig και την σπας μπροστά στο κοινό βγάζοντας το άχτι σου που προσέχεις ενδελεχώς τόσα χρόνια τα όργανά σου μην τυχόν γρατζουνιστούν σε κάποιο λάιβ ή κατα την μεταφορά ? και με το μεροκάματο είσαι ίσα βάρκα ίσα νερά (ή και σχεδόν) ? Το πως ακούγεται δεν μπορώ να κάνω κάποιο σχόλιο... όχι ότι κάτι ακούγεται λάθος, αλλά αν δεν πιάσεις το όργανο στα χέρια σου δεν μπορείς να κρίνεις. Παρ'όλα αυτά εντυπωσιακό... 65 δολάρια! Εχει δίκιο ότι μπορείς να πάρεις μια τέτοια για να μάθεις να κάνεις τριψίματα και μαστορέματα.

Δυστυχώς και σε μένα συνέβη κάτι αντίστοιχο στην Baja μου. Δεν ξέρω πότε συνέβη, ίσως σε κάποιο gig κάπου "την έφαγε" με το gigbag κατά την μεταφορά και έφυγε κάποια κρουστα. Θα ψάξω στις θήκες μου γιατί δεν βρίσκω πουθενά ίχνη αυτής της κρουστας στο σπίτι. Εμένα πάντως η κρουστα του φινίρισματος δεν είναι εντελώς αποκομμενη από το ξύλο του οργάνου, όπως φαίνεται στα άλλα posts που είναι εντελώς ανεξάρτητη από το ξύλο, και την ξεφλουδιζουν σαν να είναι κρουστα σοκολάτας... Λίγο που την άγγιξα έφυγαν κομμάτια κρουστας με ξύλο κολλημένο πάνω, η κιθάρα στο σημείο αυτό έχει εντελώς harsh-ανομοιομορφη επιφάνεια...

Εμένα η άποψή μου είναι ότι έχεις πιάσει δυο τα άκρα και κάνεις μόνος σου την ζωή σου δύσκολη. Ούτε να κουβαλάς μαζί σου αναλογικό ψυγείο χρειάζεται, που θέλει φορτηγό για μεταφορά, ούτε να γίνεις ''προγραμματιστής'' και να φας ένα σωρό χρήματα σε περιφερειακά μπιμπλίκια μόνο και μόνο για να κάνεις τον προγραμματισμό της εφφεδιέρας σου ακόμα πιο πολύπλοκο (μόνο και μόνο για να συνειδητοποιήσεις ότι στο live ο ήχος δεν έχει καμία σχέση με τον ήχο που έφτιαξες στο δωμάτιό σου). Φυσικά για κάποιον που του αρέσει να ασχολείται με gear, αυτό το ''ζόρικο'' ταξίδι αναζήτησης ήχου μπορεί να του αρέσει. Αλλά όπως λες και εσύ ο ίδιος, από κάποια στιγμή και μετά, καταντάει κουραστικό και ίσως μάταιο - ειδικά αν μιλάμε για το 99% των περιπτώσεων σε ό,τι αφορά το κοινό, τις διαφορές στον ήχο (που πολλες φορές δεν είναι στο χέρι σου καν) δεν θα τις κατανοήσει ποτέ, κανείς ? Κάνε την ζωή σου απλή (και την μέση σου ευτυχισμένη), και πάρε έναν καλό combo λαμπάτο ενισχυτή, και κούμπωσε και 3-4 πετάλια, μάθε τα sweet spots του ενισχυτή σου και των πεταλιών σου ανάλογα με τον χώρο που παίζεις (εκεί θα φτιάχνεις πάντα τον ήχο σου άλλωστε, όχι σπίτι) και απόλαυσε τα gigs σου. Και η 4 cable method που αναφέρθηκε είναι επίσης καλή λύση, αλλά κυρίως για τα εφέ, για γκάζι δεν υπάρχει κάτι που να κόβει πιο εύκολα στην μίξη από ένα καλό κανάλι ενισχυτή ή ένα καλό distortion pedal... αλλά μετά πάλι καταλήγουμε στο ότι κουβαλάμε πολλά καλώδια, πεταλιέρα, πετάλια, ενισχυτή κτλ... Τα ψηφιακά σου μηχανήματα φυσικά δεν πάνε χαμένα. Κάνε ένα σετ-απ σπιτικό για να παίζεις στην οικία σου με ωραίο ήχο χωρίς να ξεκουφαίνεις την γειτονιά (γιατί οι λαμπάτοι, αν και οι περισσότεροι έχουν master volume, κατα την γνώμη μου είναι φτιαγμένοι για να παίζουν σε λάιβ εντάσεις). Κάνε την ζωή σου απλή ? Είναι πολύ πιο εύκολο έτσι ....

Με άγνωστους όμως μαγνήτες, γέφυρα, κλειδιά. Εγω προσωπικά υπό αυτές τις συνθήκες δεν θα εδινα ούτε 300 ευρώ.

Δεν μπορώ να καταλάβω τι είδους συμφωνία έκανες με τον τεχνίτη. Δεν σου άρεσε που ''κιτρίνιζε'', σου την ''ξέβαψε'', σου έβγαλε τους invaders από την κιθάρα, δεν ξέρεις τι μαγνήτες σου έβαλε, δεν ξέρεις τι ειναι το binding άρα μάλλον δεν το ζήτησες εσύ να γίνει... Φυσικά ούτε τι hardware (γέφυρες, κλειδιά) φοράει η κιθάρα ξέρεις, καθότι τα άλλαξε ο προηγούμενος ιδιοκτήτης.... Με όλα αυτά είναι αδύνατον να γίνει εκτίμηση της αξίας της κιθάρας. Βέβαια, την δίνεις ήδη πανάκριβα (πιο ακριβά από studio που πωλούνται στο νόιζ με όλα τα original parts τους πάνω).

ΟΚ δεκτόν. Τι μαγνήτες φοράει αυτή την στιγμή το όργανο ?

όντως την έχεις και στις αγγελίες https://smart.noiz.gr/details.php?id=442769 Στις οποίες γράφεις μάλιστα : Χωρίς τρύπες.. Ταστιερα έβενος. Βάρος 9 λίμπρες. Ήχος Lynard Skynard. Κατάσταση άριστη. Βαμμένη custom. Καπάκια - αξεσουάρ, καινούργια. Οι φωτο δείχνουν το εσωτερικό. Kατα τα άλλα, το καπάκι της κιθάρας δεν είναι καθόλου μούφα, όπως γράφω από την αρχή του ποστ ? ....αλλά εσύ όχι μόνο ισχυρίζεσαι ότι είναι ορίτζιναλ καπάκι (''παίρνω τον μάστορα και δεν το σηκώνει''), αλλά το χρησιμοποιείς και σαν ατού της κιθάρας: Στην διπλή φωτο παραθέτω τις διαφορές μεταξύ Studio - Standard, από το επίσημο site επειδή μού είπαν ότι δεν έχω Binding και ακριβό ξύλο (όπως πρέπει για Standard). Δηλαδή το ίδιο που κάνεις στο ποστ εδώ, το κάνεις και στην αγγελία... που είναι ακόμη χειρότερο. Έστω από άγνοια. Τέλος, πέραν του ότι είναι δύσκολο να ''αλλάξεις σώμα με άλλο'' σε les paul, από τις φωτό σου στην ίδια σου την αγγελία φαίνεται ότι έχουν μείνει λίγο ίχνη από την προηγούμενη, άσπρη μπογιά (δεν μιλάω εκεί που βάφουν για μόνωση, αλλά περιμετρικά)

βάλε μια οδοντογλυφίδα εκεί που έχει τον invader μαγνήτη και θα δεις και το σίριαλ και αν κάνει καλό palm mute

Α, τώρα δεν σε νοιάζει αν είναι ''standard'' η κιθάρα? ? Μάλλον μας δουλεύεις ψιλό γαζί τόσην ώρα.... @yameth κάτι βρωμάει εδώ.... παραπληροφόρηση και ελλειπής πληροφορίες συνεχώς, ούτε μια φωτογραφία από headstock και serial number, ο τύπος μας τρολάρει τόσην ώρα, μήπως να τον στείλουμε αλλού να παίξει?

Η κιθάρα, όταν την αγόρασες, ήταν όπως στην φωτογραφία παρακάτω. Είναι μια studio 90's les paul άσπρη με ebony fretboard. Τώρα αν το hardware, δηλαδή το χρώμα των καπακιών των μαγνητών και της γέφυρας κτλ ήταν ασημένιο ή χρυσό, δεν το γνωρίζω γιατί όπως μας είπες ο προηγούμενος ιδιοκτήτης τα είχε αλλάξει όλα αυτά (προφανώς σε μαύρο, όπως φαίνεται στην φωτό σου). Αλλά η κιθάρα έτσι ήταν. ίσως λιγότερο κιτρινιασμένη. Τέλος, ο τεχνίτης σίγουρα πείραξε το καπάκι. Αυτά τα όργανα είχαν pickguard, και στις φωτό σου δεν διακρίνω καμία τρύπα από το αφαιρούμενο pickguard.

Η αυθεντική κιθάρα, όπως την αγόρασες και όπως ο ίδιος λες, ήταν άσπρη παντού, δεν ξεχώριζες το καπάκι από το κυρίως σώμα. Δεν υπάρχει περίπτωση η κιθάρα σου να είχε αυτά τα ''νερά'' από κάτω, όταν της έβγαζες την βαφή. Δεν έβγαιναν εκείνη την δεκαετία studio με τέτοιο flame στα καπάκια. Ούτε τώρα συμβαίνει αυτό εξάλλου. Το flame καπάκι (ή καπλαμάς) είναι σίγουρα μετέπειτα προσθήκη, όπως και το binding (τα ''πέντε χιλιοστά καπάκι'' όπως το ονομάζεις) Mοιάζει γιατί αυτός ήταν ο σκοπός αυτού που την μετέτρεψε. Η αρχική κιθάρα, αν την ξεβαφες και την ξαναέβαζες δίπλα από την standard, δεν θα είχε καμιά σχέση. Είναι μάλλον μετέπειτα προσθηκη, όπως περιέγραψα παραπάνω

H κιθάρα της φωτογραφίας, όπως μας την περιγράφεις, είναι μια studio les paul άσπρη, της δεκαετίας του 1990, κάτι που αποδεικνύεται με την ebony (μαύρη) ταστιέρα που συνήθιζαν να έχουν οι άσπρες les paul studio (τυγχάνει να έχω και εγώ μια τέτοια, κιτρινισμένη πλέον). Από εκεί και πέρα, η κιθάρα σου έχει υποστεί ολικό refinish, και μάλιστα όχι μόνο ξαναβάφτηκε αλλά τοποθετήθηκε έξτρα maple καπάκι, ίσως και καπλαμάς, γιατί δεν υπάρχει περίπτωση η κιθάρα από μόνη της να είχε τέτοιο tiger stripe maple top. Συνήθως στις κιθάρες αυτής της κατηγορίας βάζουν plain maple top. Aυτό το extra maple καπάκι δημιούργησε πιθανότατα και αυτό το φυσικό biding περιμετρικά της κιθάρας. Καταλήγω στο συμπέρασμα λοιπόν ότι η κιθάρα σου είναι Gibson Les Paul Studio 90's με ebony ταστιέρα.

Ωραιότατο, και αρκετά κοντά στο ύφος της σειράς Πάντως άσχετο, αλλά από την σειρά λείπει ένα βασικό χαρακτηριστικό από την Witcher μουσική γενικότερα : ΛΕ ΛΕ ΛΕ, ΛΕΛΕΛΕΛΕ, ΛΕΛΕΛΕΛΕ, ΛΕΛΕΛΕ, ΛΕ ΛΕ ΛΕ ΛΕ ΛΕ ΛΕ ( όσοι έχουν παίξει το videogame θα το ''πιάσουν'' το αστείο ? )

Σοκ και δεος! Τεράστιος. RIP

Ίσως είναι θέμα..."άγνοιας κινδύνου" ή αλλιώς "όσο περισσότερα ξέρεις, τόσο λιγότερα γνωρίζεις ότι ξέρεις". Ένας αξιοπρεπής μουσικός πχ, θα ένιωθε περισσότερο άγχος να συμμετάσχει σε μια audition με άτομα που δεν γνωρίζει, με την λογική ότι για να είναι audition, ίσως να μην είναι ακόμα στο υψηλό επίπεδο που απαιτεί η θέση, οπότε θα το σκεφτόταν διπλά να απαντήσει σε μια τέτοια αγγελία. Αντίθετα κάποιοι άλλοι αδυνατουν να δουν τις αδυναμίες τους, οι οποίες είναι περισσότερες από όσες φανταζονται (ΑΝ τις έχουν συνειδητοποιησει βέβαια) και πάνε σε audition που είναι κατά πολύ πιο απαιτητικές από το επίπεδο τους. Το παραπάνω δεν ισχύει μόνο στις audition αλλά και γενικά

Ενδιαφέρουσα πρόταση. Θα με ενδιέφερε για video games, αλλά δεν έχει HDR απ'ότι κατάλαβα? Αν είχε θα ψηνόμουν για μια ''αναβάθμιση'' οθόνης...

Σπουδαίος μουσικός κατά την γνώμη μου, με όραμα και συνεχείς μουσικές ανησυχίες - αναζητήσεις. Επίσης είναι από τους λίγους μουσικός που μου βγάζουν μια αίσθηση ότι "το πονάει" αυτό που κάνει και ό,τι κάνει το κάνει με παθος, ακόμα και αν αυτό που κάνει αποδειχθεί ψιλοπατατα (βλ. Endless Wire και άλλα). Οι παραπάνω δηλώσεις είναι στο πλαίσιο της βρετανικής ιδιοσυγκρασιας και βρετανικού μαύρου χιούμορ. Είναι δύσκολο να τις καταλάβει κάποιος που δεν είναι σχετικός με αυτό, η αλήθεια είναι. Και ορθώς θα το παρεξηγησει και θα το κατακρινει, είναι τέτοια η φύση του βρετανικού αυτού χαρακτηριστικου, προβοκατορικη. Γι αυτό και ο ίδιος έσπευσε πρόσφατα να εξηγηθεί για τις δηλώσεις αυτές. Έχω χαμηλά τον πήχη για το νέο "άλμπουμ των The Who" και από εκεί και πέρα ό,τι ήθελε προκύψει.

Πάλι καλά και η λίστα και μάθαμε ότι ο Ritchie Blackmore (προτελευταίος στην λίστα) υπολείπεται από το μεγαλείο του κιθαρίστα των Husker Du ? των Cheap Trick ? αλλά και του Neil Young και άλλων ? Σόρρυ για τυχόν fanboy-σμό αλλά η φράση ''If there’s such a thing as punk metal, Deep Purple's guitarist probably invented it'' τα λέει όλα από μόνη της σχετικά με την εγκυρότητα του ...''συντάκτη'' της λίστας. Iερά τέρατα έχει μεν η λίστα, η σειρά όμως είναι τραγική. Πρέπει να ακούσω τώρα λίγο progressive rock να στανιάρω, λίγο Misfits ας πούμε