jazz 0414 - άλλο ένα μελαγχολικό άσμα (Dimsonic)

2 minutes ago, fusiongtr said:

Εκεί είναι η δική μου ένσταση.

 

και πολύ σωστή θα έλεγα..

Response from the author:

Τώρα για το δεύτερο μέρος...πλησιάζεις..

- Πέτυχα το όργανο τουλάχιστον ή όχι; Μιλάμε δηλαδή για Archie Shepp και Miles Davis ?
Ή για Larry Coryell φάση ?

Επεξεργασμένο 21 Δεκεμβρίου 2018 από Tamtam

όχι ακριβώς....και τώρα απομακρύνεσαι...

καλά το πήγαινες...

να βοηθήσω λίγο....

στο σόλο βγήκε ασυναίσθητα λόγω του σχετικού της πρόχειρης μπασογραμμής οδηγού που είχα αρχικά μια σχεδόν "ξεπατηκωμένη φράση".

Τόσο που ήθελα να το συνεχίσω οπότε για 2-3 μέτρα όταν ξαναέγραψα το μπάσο το άλλαξα και αυτό, αλλά και τα τύμπανα ώστε να ταιριάξουν με την ατμόσφαιρα του κομματιού της επιρροής...

Δεν μπορώ να πω περισσότερα...

Επεξεργασμένο 21 Δεκεμβρίου 2018 από dimsonic

Κάπως καθυστερημένος στο πάρτυ, αλλά τώρα κατάφερα να ακούσω το τεμάχιο. Ό,τι ήταν να ειπωθεί έχει ήδη ειπωθεί, τα είπαν μια χαρά οι συνάδελφοι. Μου άρεσε πολύ το θέμα/εισαγωγή και η κιθάρα στο σόλο. Το μέρος του synth flute το βρίσκω θεμελιωδώς προβληματικό κι αν ήμουν ο Manfred Eicher θα σου έκανα μούτρα μέχρι να το βγάλεις.

Το βασικό πρόβλημα όμως, είναι το εξής...Όσο έξυπνο κι είναι το στήσιμο, πρόκειται για μια απομίμηση της πραγματικότητας. Αυτή η μουσική φτιάχνεται μέτρο μέτρο σε πραγματικό χρόνο και ο κύριος λόγος που ένα κομμάτι τέτοιας διάρκειας στέκει, είναι πως κάθε του μικροστιγμή είναι εμποτισμένη από την  ευφυία, την ευαισθησία, την εφευρετικότητα και την προσωπικότητα αληθινών μουσικών. Το ξέρεις, φυσικά, και το ξέρω πως το ξέρεις και το ξέρεις πως το ξέρω πως το ξέρεις, το αναφέρω απλά ως γενικότερο προβληματισμό με αφορμή το κομμάτι. Ακόμα κι αν το στήσεις με απίστευτη λεπτομέρεια, παραμένει παγίδα γιατί εξακολουθείς να είσαι εσύ που αντιδράς σε αυτά που εσύ παίζεις. Ο Μήτσος θα αντιδρούσε διαφορετικά-με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Προσωπικά, θα προτιμούσα να άκουγα το κομμάτι με ένα κακό αλλά αληθινό rhythm section ή στημένο με τέτοιο τρόπο ώστε η διάδραση σε πραγματικό χρόνο να μην είναι τόσο ζωτικής σημασίας όσο σε αυτή τη μουσική.

Εννοείται, φυσικά, πως όλα τα παραπάνω λέγονται με μεγάλο σεβασμό και εκτίμηση και να κλείσω πως ναι, επειδή πρόκειται για το στυλ μουσικής που κυρίως ακούω, μπορώ να φανταστώ το τεμάχιο στον πραγματικό κόσμο και σίγουρα πρόκειται για ένα ωραιότατο πόνημα.

To να ηχογραφείς τον εαυτό σου και να προσπαθείς να χτίσεις οντότητες κομμάτι κομμάτι και μέτρο μέτρο μπορεί να είναι η απομίμηση της πραγματικότητας, πλήν όμως τουλάχιστον την περίοδο αυτή και πιθανότατα για τις επόμενες θα είναι η μοναδική πραγματικότητα. Πλέον θεωρώ τον εαυτό μου μοναχικό καβαλάρη και αυτή μάλλον θα είναι στο εξής η μορφή της εξωτερίκευσης των μουσικών μου ιδεών.

Γνωρίζω και εγώ και καταλαβαίνω ότι ίσως οι καλύτερες στιγμές του κομματιού είναι αυτές του σόλο που είναι ουστιαστικά unedited και one-off. Δεν έχω εναλλακτικές. Δύσκολα ελπίζω σε ζωντανες συνευρέσεις και αλληλεπιδράσεις.

Το μόνο που ελπίζω είναι σιγά σιγά και μελλοντικά να μπορέσω με την ενασχόληση στα ηχοληπτικά να μιμηθώ καλύτερα την εικονική μου πραγματικότητα. 

Πολύ ωραίο θέμα

τελείως "εκτός" στα αυτιά μου και "δύσκολο"

φέρνει σε metheny

στα σόλα δε νομίζω πως πλατειάζεις όπως γράφουν από πάνω

επίσης ωραία και καθαρή παραγωγή.

1 hour ago, sharpshooter said:

Πολύ ωραίο θέμα

τελείως "εκτός" στα αυτιά μου και "δύσκολο"

φέρνει σε metheny

στα σόλα δε νομίζω πως πλατειάζεις όπως γράφουν από πάνω

επίσης ωραία και καθαρή παραγωγή.

σ ευχαριστώ φίλε μου.

Ήδη έχω διορθώσει κάποιες λεπτομέρειες, ιδίως στα τύμπανα, αλλά δεν βρέθηκε χρόνος να ανέβει ξανά.

Σύντομα...

Φευγατο κομματι.

Αρκετα εντυπωσιακο!

Μπραβο Δημητρη!

49 minutes ago, gkourmoul1 said:

Φευγατο κομματι.

Αρκετα εντυπωσιακο!

Μπραβο Δημητρη!

 

πως σου διέφυγε..

πέρασαν 3 μήνες....