Πίνακας συμμετοχής

Ο λόγος του σίγουρα έχει δρόμο ακόμα για να επανέλθει στα κανονικά του, αλλά εγώ παρατηρώ ότι είναι εμφανώς βελτιωμένος σε σύγκριση με το τελευταίο βίντεο. Είναι τιτάνιος ο αγώνας για αυτο το πράγμα αλλά δεν πρέπει να χάνεται η ελπίδα.

Ευχαριστούμε την Τελεκαστερ και της είμαστε παντοτινά ευγνώμονες γιατί αποτέλεσε την πλατφόρμα πάνω στην οποία σχεδιαστηκε η πιο iconic κιθάρα όλων των εποχών, η στρατοκαστερ

Δεν είναι ιδιαίτερα αξιοπερίεργο που τα χέρια του έχουν επανέλθει σχεδόν στο 100% ενώ ο λόγος του ακόμα υστερεί? Πόσο παιχταράς είναι... Μεγάλο respect.

Επίσης αν βαρεθείς και θες να φύγεις, γίνεται πιο εύκολα κουπί ??

Νικάμε. Υπάρχει ελπίδα... Εκτός και αν πέσει ''ύπουλη χρημαδότηση'' από τις ''σκοτεινές δυνάμεις του twang tchanga tchunga κουπιού''.

Ευχαριστώ την εταιρεία για την επιλογή. Θα πάρω les paul μαζί μου

'ντάξει μωρέ, σε δουλειά να βρισκόμαστε, να περνά η ώρα.

Μπράβο Δημήτρη, σιδερένιος !!!

Μπορώ να έχω μια Strat, με fixed bridge και bridge humbucker...? Καλά ντε, μη βαράτε...

Εντάξει, νομίζω έχουμε νικητή ?

Ρε...εδώ ψηφίζουν τελε.. το 'χουμε χάσει τελείως, δεν υπάρχει επιστροφή..

Το ξερεις ότι η τελεκαστερ φτιάχτηκε ως απάντηση σε αυτές ακριβώς τις απορίες ε?

Πάντως διαφωνώ στα περισσότερα που ειπώθηκαν στο thread. Για μενα δεν υπάρχει τίποτα κακό με τα κινητά στις συναυλίες, επικροτω ακόμα και αυτούς που τραβάνε όλη την συναυλία για να την δω μετά στο YT και να ξαναζησω την στιγμή. Το fb μου είναι κάτι σαν προσωπικό μου ημερολόγιο. Ποσως με ενδιαφέρει πόσα λαϊκ θα πάρω. Μου αρέσει ό,τι ξεχωριστό ζω, είτε ένα ταξίδι είτε μια συναυλία κτλ να το κάνω ποστ και να το βλέπω μετέπειτα στις αναμνήσεις μου. Δυστυχώς πιο πιθανό είναι να σωθεί έτσι το υλικό σου (πόσες φωτό είχα στο κινητό μου και επειδή δεν τις είχα κάνει back up και έχασα το κινητό, έχασα τις φωτό? Μόνο όσες είχα ποσταρει στο fb σώθηκαν). Τόσα ταξίδια και συναυλίες στα παλιά χρόνια, που είτε εκτυπωνα τις φωτογραφίες είτε ήταν ψηφιακές και τις αποθήκευσα στον υπολογιστή ο οποίος κάποια στιγμή χαλούσε, έχω χάσει όλες αυτές τις φωτό και άρα τις αναμνήσεις. Δηλαδή οκ να ζούμε την στιγμή, αλλά πέντε έξι φωτογραφίες και κάνα βιντεάκι δεν θα καταστρέψει την εμπειρία σου. Και όταν το ποσταρεις στο φατσοβιβλιο θα το βλέπεις και μετά από είκοσι χρόνια να χαίρεσαι. Θεωρώ την αντίδραση κάποιων καλλιτεχνών λίγο υπερβολική

Αν δεν έχεις @Έκτορας strat, φυσικά να πάρεις. Για εμένα είναι απαραίτητο να εχεις , ακομα ακομα και για τον λογο να τη συγκρινεις με μια αλλη και να τη βγάλεις χειρότερη (που δεν ειναι- καθε κιθάρα εχει λογο ύπαρξης και σε εμπνέει για διαφορετικά πράγματα).

+1 Strat με fixed bridge = Ευνούχος σε όργιο

Τοτε ΓΙΑΤΙ να παρεις strat και οχι μια ΠΟΛΥ ανωτερη κιθαρα? https://www.thomann.de/gr/fender_classic_vibe_50s_tele_mn_whb.htm?glp=1&gad_source=1&gclid=CjwKCAjwpbi4BhByEiwAMC8JnUIQGa6cJQuENAQhIIdQe4OxaQEVXQhxVOKqW8b3XE9QgH7WB8KL9xoCqzcQAvD_BwE Ο μονος λογος να παρεις strat ειναι το tremolo της (και ουτε καν αυτο μια και η Jazzmaster εχει πολύ καλυτερο...)

Είναι πραγματικά πολύ όμορφες όλες . Πάντα το είχα απορία. Αν ζητούσες κάποιον άσχετο να ζωγραφίσει ή να περιγράψει μια ηλεκτρική κιθάρα , ποιά θα έκανε; Έχω την εντύπωση ότι στο μυαλό του μέσου -μη σχετικού με το είδος- η strat είναι αυτή που έχει ως σχήμα στο μυαλό του για να ορίσει την ηλεκτρική κιθάρα..

Και μπράβο για τα maple μπράτσα - "απογειώνουν" τα χρώματα ?

Ακομα και να μην ειχε χασει ουτε 0,1€ απο ολο αυτο, οποιος εκανε αυτο το αισθητικο abbomination, του αξιζει για παντα lockdown σε χωριο του Τεξας μαζι με 20 rednecks οπαδους του Τραμπ.

Κορεκτιντ

Οι μοναδικοί πλήρως συνειδητοποιημένοι live performers, και γι αυτό και είναι από τους μόνιμα καλοπληρωμένους, είναι αυτοί που παίζουν σε γάμους . Ξέρουν ότι δεν είναι το κέντρο του κόσμου, και ότι βρίσκονται εκεί για να ζήσει η νύφη και ο γαμπρός , o κουμπάρος και η κουμπάρα ?

Πέραν των όσων έχουν πολύ σωστά διατυπωθεί ως τώρα, το φαινόμενο έχει και αντίστροφη πορεία, επηρεάζοντας και τον μουσικό έμμεσα. Ο μουσικός που γνωρίζει εκ των προτέρων ότι το ίδιο βράδυ η παράσταση του υπάρχει σε βίντεο και ανεβαίνει παντού εκθέτοντάς τον πανταχόθεν και για πάντα, παίρνει πολύ λιγότερα (εως καθόλου) ρίσκα και εστιάζει πολύ περισσότερο στο να βγει καλά ή τουλάχιστον αξιοπρεπώς στα θραύσματα αυτά των τεκμηρίων παρά στο να κοιτάξει να δώσει μια πραγματική παράσταση. Άσε που πολλοί πλέον δεν παιζουν/τραγουδάνε καν.

Το κινητό είνσι η απόλυτη καταστροφή της κοινωνίας, η απόλυτη αποχαύνωση, ο απόλυτος έλεγχος, η απόλυτη εξάρτηση, μαζικοποιηση, χειραγώγηση, εξάντληση, εξαθλίωση, εξαγρίωση, ψυχοσωματικη εξαθλίωση και είναι σχεδιασμένο έτσι ως smartphone, πονηρό, για να είναι αδύνατο να χρησιμοποιηθεί με μέτρο. Καθε δυνατότητα περιορισμού της χρήσης για την προστασία από κατάχρηση, π.χ για τα παιδιά, φέρνει στην πράξη αντίδραση, διχόνοια, μίσος, διαίρεση, σύγκρουση, αποξένωση, κατάθλιψη, απομόνωση, κοινωνική διάσπαση. Ολα αυτα τα γράφω και τα μοιράζομαι μαζι σας μέσω ενός κινητού και προχωράω στο δρόμο σαν χάνος και σκουντουφλαω πάνω στα παρκαρισμένα στο πεζοδρόμιο μηχανάκια, γιατι είμαι.... κινητο-εξαρτωμενος. Η ζωή με ένα κινητό, φίλτρο και πρίσμα, είναι σα θάνατος ??

Ζούμε στην εποχή που όλοι ψάχνουν περιεχόμενο να ανεβάσουν για μερικά like και το ''να ήμουν εκεί απόψε, είμαι ενδιαφέρον άτομο, έχω ζωή''. Είναι σημαντικότερο από την ίδια την εμπειρία το να δείξουνε στους άλλους ότι είχανε αυτή την εμπειρία

Το μόνο που με χαλάει, το οποίο για πολλούς είναι προνόμιο βέβαια, είναι το ότι έχει τόσο χαρακτηριστικό ήχο, που πολλές φορές αισθάνομαι ότι τον ακούω απλά και μόνο βλέποντας τον. Βλέπω π.χ μία μπάντα και ο κιθαρίστας κρατάει στρατ, ξέρω πάνω-κάτω τι ήχο θα βγάλει. Και οι άνθρωποι κολλάνε ταμπέλες τόσο εύκολα, που π.χ. αν παίζεις στον neck με fuzz είσαι οπαδός του jimi hendrix, αν παίζεις δυνατά στον ενισχυτή και χρησιμοποιείς tube screamer παίζεις SRV. Φτάνεις στο σημείο να θυμίζεις κάποιον από τα εκατομμύρια ανθρώπων που έχουν παίξει στρατοκάστερ και τελικά να μην μπορείς να ακούγεσαι σαν τον εαυτό σου

Vocals: Joe Lynn Turner Guitar: Michael Schenker Drums: Carmine Appice Keyboards: Derek Sherinian Bass Guitar: Barry Sparks Backing Vocals: Pierre Edel

Παρομοίως.

Ευχή και κατάρα μου άφησα. Για κάθε μία strat που θα παίρνω, θα παίρνω κσι μια tele, ....και το αντίθετο. ?

Είμαι τόσο κοντά σε αυτό. Το έχω και δεδομένο, το ηχομονωνενο δεν το έχω αλλα θα γίνει για να μην ενοχλώ κανέναν. Μάλλον όμως θα γίνει σε 10 χρόνια. Τα 60. Αν δε με φάει το άγχος και 2 εμφράγματα που θα κσνω γιατί ασχολούμαι με πράγματα που δεν έχω ανάγκη και επωφελούνται άλλοι τελικά και μου το αναγνωρίζουν, δε λέω, αλλα θα με φάνε και μέχρι το τέκνον να ανεξαρτητοποιηθει. Κάνω υπομονή να φύγω, για να κάνω και εγώ αυτό που έγραψες. Θα φύγω ή θα με φάει ρο άγχος και θα φύγω οριζόντιος? ?

Σε νησι στον Ειρηνικο, χωρις τρεμολο; Ειναι δυνατον;

Καλα και εγω με μια PRS Custom 24 ειμαι πληρως καλυμμενος... ? https://eu.prsguitars.com/electrics/model/custom_24_2024

Πολύ δύσκολο να απαντηθεί με 2-3 λέξεις Για μένα όμως είναι σχετικά εύκολο, stratocaster και ξερό ψωμί Και μόνο το σχήμα της, headstock κλπ φτάνει

ειναι η θεση που παιζουμε (εγω και Cropper ?) στο 99% του χρονου μας, αΦτο ΑΡΚΕΙ για να ΠΑΓΙΩΘΕΙ το ΜΕΓΑΛΕΙΟ που ΑΠΟΛΥΤΟΥ ηχου της Tele (δηλ. της ΜΕΣΑΙΑΣ θεσης).

Η μεσαία θέση μιας κλασικής solidbody Tele είναι το πιο ασαφές και ανύπαρκτο συχνοτικά πράγμα που δεν δημιουργήθηκε ποτές, μιας και ο δημιουργός έβαλε το blend pot μόνο και μόνο για να γεμίζει λίγο ο ένας και μοναδικός ήχος που έχει η Telecaster ?

Εάν είχα ξεμείνει σε ένα νησί, μαζί με άλλους μουσικούς και παίζαμε παρέα, θα επέλεγα tele, διότι ροκάρει καλύτερα και έχει καλύτερη παρουσία στο μιξ. Εάν ήμουν μόνος μαζί με ένα ενισχυτή, θα επέλεγα εύκολα τη στρατ, καθώς με αυτή διασκεδάζω περισσότερο (κυριως λόγω neck και μεσαίων θέσεων).

Ψήφισα Strat. Υπό οποιεσδήποτε άλλες συνθήκες μάλλον θα ψήφιζα Tele αλλά σκέφτηκα: Και ναυαγός σε ερημονήσι και κιθάρα με έναν ήχο; Θα αυτοκτονήσω ?

για ΕΜΕΝΑ ειπα, και δεν την ειπα αχρηστη μια χαρα εΥχρηστη (ως διακοΖμιτικο ? ειναι ή αν θες να παιξεις στα μπουζουκια) ΜΕΤΡΙΑ την ειπα...

ΜΙΑ δεν φταΝι

Νομίζω ότι η Classic Player 50s Strat καλύπτει όλα σου τα ζητούμενα, εκτός του ότι δεν υπάρχει πλέον καινούργια και πρέπει να ψάξεις κάποια μεταχειρισμένη. Και επειδή οι τιμές τους τώρα τελευταία είναι λίγο τσιμπημένες ίσως χρειαστεί να κοιτάς σε διάφορα μέρη με αγγελίες και να κάνεις λίγη υπομονή. Είναι η μόνη οικονομική νομίζω με 6105 τάστα (tall & narrow) σε Strat και με 9,5άρι radius. Επίσης δε θα χρειαστεί να αλλάξεις μαγνήτες αν δε θέλεις κάτι πολύ συγκεκριμένο.

Ναι, αλλά τι να το κάνεις... Οι κανάγιες της Fender δεν σκέφτηκαν "βρε μπας και κάποιος θέλει μια, αλλά σε Fiesta Red;" ? Φαντάζομαι και τη συνέχεια... "μπα... ποιος να θέλει; Να τη βγάλουμε σε CAR που πουλάει..." ? Μήπως να αναθεωρήσεις λιγάκι; ?

Ηταν εκτός range ο δικός του. Αλλά μπορούσε να τον καλέσει για σέλφι στη σκηνή

"Καλοντυμένος" και "ροκ σταρ" ΕΠΙ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ είναι σαν να λες προβατίνα για βίγκαν.

ξερω, κάποιοι δεν έχετε fb είναι όμως πολύ ενδιαφέρον https://www.facebook.com/reel/1038519561015783

Ακολουθεί η αγαπημένη ιρλανδική αρχαιολογία της ημέρας. ? Αφιερωμένη στον εξαίρετο κ. συνήγορο ?

Για να έχεις επιτυχία και στα 2 σήμερα,έχεις ακριβώς τις ίδιες πιθανότητες.

Θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω... Με βάση τη δική μου λογική/αισθητική είναι βλακώδες (και αυτό είναι understatement) να παρακολουθείς κάτι σε μια οθονούλα, όταν αυτό ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια σου σε... "επικές" διαστάσεις. Βεβαίως ο καθείς με τα γούστα του, αλλά ευχαριστώ δεν θα πάρω...

Σου εγγυώμαι ότι ΚΑΝΕΝΑΣ δε βλέπει βίντεο που πήρε με κινητό σε συναυλία. Ο μόνος λόγος που γίνεται αυτή η διαδικασία είναι για να ανέβουν τα βίντεο στα σόσιαλ κι εκεί επίσης να μην τα δει κανένας (γιατί ουδείς παρακολουθεί κάτι που είναι πάνω από 30 δευτερόλεπτα χωρίς να έχει άπειρες εναλλαγές σκηνών). Εν ολίγοις, παίρνουμε βίντεο χάνοντας την πραγματική εμπειρία των αισθήσεών μας, δεν τα βλέπουμε μετά και τέλος τα ανεβάζουμε σε σελίδες όπου δεν τα βλέπει κανένας αλλά μας κάνουν εκατοντάδες like γιατί έτσι είθισται. Η πραγματική παρακμή λοιπόν δεν είναι η χρήση του κινητού καθεαυτή αλλά το ότι εκπαιδευτήκαμε να φιλτράρουμε το συναίσθημα μιας τέτοιας εμπειρίας και να το κάνουμε bypass μέσω του θαυμασμού των άλλων. Η επιτομή της μεθόδου δημιουργίας ενός ασύλληπτα νευρωσικού πληθυσμού που αντιλαμβάνεται την εμπειρία του ζην ως κινούμενο σχέδιο όπου μια έκρηξη δε διαμελίζει το θύμα της αλλά απλά το καρβουνιάζει μέχρι το επόμενο frame.

Το νου σου ρε !! Που έλεγε και ο μαέστρος Chios.

Aυτοί που παίζουν μέταλ δεν το χρειάζονται, με το metal zone επάνω και με 1 χορδή...την ίδια φασαρία κάνουνε!