Πίνακας συμμετοχής

Egem καλωσόρισες. Το να αποκτήσεις επαφή με μια "παλέτα" ηχοχρωμάτων μέσω modulation effects, delay και εγώ δεν ξέρω τι άλλο έχουν αυτά multi effect, η απάντηση είναι απλή: Ναι, αξίζει. Θα πειραματιστείς με ήχους, θα διευρύνεις το παίξιμο σου, θα το προσαρμόσεις πάνω σε αυτούς τους ήχους κ.ο.κ.- γενικότερα θα σου ανοίξουν "πόρτες". Και σίγουρα θα βρεις πράγματα στον ήχο πιο ενδιαφέροντα από το να παίζεις με έναν καθαρό και έναν "βρώμικο" ήχο από τον ενισχυτή (δεν ξέρω τι ενισχυτή έχεις και τι build in effects μπορεί να έχει). Για τα τεχνικά θέματα αναφορικά με τα μηχανήματα που παρέθεσες θα στα πούνε οι κιθαρίστες και πιθανώς να σου δώσουν και άλλες ιδέες.

Νομίζω ότι κόπηκες από το τεστ μνήμης γέροντα

@Nekkon Γενικά το topic έτσι όπως εξελίσσεται θέτει αρκετά ερωτήματα για το τί και πώς και πού και γιατί. Αλλά θα πρότεινα να το αφήσουμε λίγο ακόμη στο αρχικό του ερώτημα, μπας κι εμφανιστούν κι άλλες ωραίες λίστες και προκύψουν κι άλλα topics για συζήτηση.

Κιθάρα για αρχόντους!

Έλα τώρα... Που να τον καταλάβω με αυτή την φωτό (Α) και (Β) με αυτή την "ανύπαρκτη" λίστα; ? Είναι δυνατόν; Βέβαια, αυτό εξηγεί πολλά ? ?

Νομίζω έκανε την εμφάνιση του στα αρχικά ποστ. Λιτός και ουσιαστικός, όπως πάντα. ?

Blame the online guitar forums, την βλακεία του καθενός μας και την πτώση του δολαρίου στα '00ς σε συνδυασμό με την χαλαρότητα του τελωνείου τότες...

Τώρα αυτό θα πονέσει γιατί κάποιες αναγκάστηκα να τις πουλήσω και ήταν βαρύ. Δύο συγκεκριμένες προσπάθησα να τις ξαναπάρω, αλλά, "δεν ήταν ώριμες οι συνθήκες". Θα προσπαθήσω να παραθέσω με σειρά απόκτησης σε κάθε κατηγορία. Έφυγαν: 1. NS Guitar Workshop Tele (όταν συναρμολογούσε parts από Rockinger) 2. Fender American Standard strat 2008 3. Carvin DC400 4. Gibson Les Paul Standard 2008 5. Fender Custom Shop Showmaster 6. Fender Custom Shop Custom Deluxe Tele 2012 7. Ibanez Jem 1987 8. Suhr S3 9. PRS Mira core 10. Gibson Les Paul (μια με P90s και robot tuners που δεν θυμάμαι καν λεπτομέρειες) 11. PRS Custom 22 12. EVH Wolfgang USA (ακόμα πονάω) 13. Gibson Les Paul R8 2013 (ακόμα κλαίω) Έχω ακόμα: 1. Epiphone SG (η πρώτη και οφείλω να ασχοληθώ μαζί της, έστω και σαν πειραματόζωο) 2. Suhr Custom Classic 2008 (και δεν πάει πουθενά) 3. MusicMan Axis SuperSport hardtail (και δεν πάει πουθενά) 4. Dukas Custom (η Flotzen, που είχα ανοίξει σχετικό thread, αυτή και αν δεν πάει πουθενά) 5. Tom Anderson The Classic HH 2017 (ίδια μέρα γενέθλια με τον γιο μου,4 χρόνια μεγαλύτερη, δεν πάει πουθενά) 6. Knaggs Kenai wrap (εξαιρετική, μετριάζει κατά πολύ το κλάμα για τη Les Paul, ακριβώς ένα μήνα μικρότερη απ' το γιο μου, προς το παρόν, δεν πάει πουθενά) Όταν μεγαλώσω θέλω να ξαναπάρω μια Wofgang, μια Les Paul (να βρίσκεται) και μια James Tyler για συμπληρωθεί η αγία τριάδα LA.

Περιμένω εναγωνίως τη συμμετοχή του @ez ?

Ναι αλλά ότι και δεξί να είχε τον ήχο στο Brothers in arms δεν τον βγάζεις με μονό σε strat/tele ούτε τον ήχο στο Sultans τον βγάζεις με hb και LP

Φαντάζομαι με ένα ωραίο βάψιμο και ένα pickguard θα δείξει ωραία.Παντως έχει βάλει ποιότητα.

Είμαστε στην εποχή της βιντεοκλήσης και των Box αποστολών. Και έλεγχος μπορεί να γίνει απομακρυσμένα και πολύ φθηνά μεταφορικά να έχει.

@Egem Πολύ σωστό και ώριμο σκεπτικό. Δες κατ' αρχάς κατά πόσο σου αρέσει το άθλημα και μετά αναβαθμίζεις. Η μόνη συμβουλή μου είναι να γλυτώσεις όσο μπορείς τα πολλά "ενδιάμεσα" στάδια γιατί σε βάθος χρόνου κοστίζουν πανάκριβα. Γι αυτό άλλωστε σου πρότεινα τη συγκεκριμένη αγγελία. Είναι σε ένα επίπεδο που και θα σε καλύψει για αρκετό χρόνο και δεν πρόκειται να χάσεις λεφτά. Αν δε σου κάνει όταν το ξαναπουλήσεις το βάζεις 20€ φθηνότερα και φεύγει τάχιστα (απορώ βασικά πως δεν έχει φύγει ήδη το συγκεκριμένο σε αυτή την τιμή). Επίσης αν έχεις υπολογιστή το Hotone γίνεται κάρτα ήχου και συνδέεται απευθείας ενώ μπορείς να παίζεις και με τα ακουστικά σου με ότι ήχο θέλεις. Πολλά μέλη που είναι έμπειροι μουσικοί χρησιμοποιούν πεταλιέρες αυτού του επιπέδου.

Ξεκάθαρα ναι, ως προς τη λογική με την οποία προσεγγίζεις το ζήτημα. Δεν έχω άποψη για τα μοντέλα που παραθέτεις αλλά λίγο θα πρέπει να σε ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή. Για μένα το αγοράζεις, το ξεζουμίζεις, αγγίζεις και μαθαίνεις σε στυλ Playskool. Όταν με το καλό το ξεπεράσεις, πάει αυτό στις αγγελίες και εσύ παρακάτω.

H πρώτη καλή Les Paul που έπιασα στα χέρια μου συγκαταλέγεται ακόμη στις κορυφαίες αναμνήσεις που έχω. Κάποιες κιθάρες έχουν ψυχή.

Καλημέρα @Egem και καλωσόρισες. Επειδή το budget σου είναι λίγο περιορισμένο, ίσως κοίταζα κάτι σε μεταχειρισμένο. Το θες μόνο για FX ή και για προσωμειώσεις ενισχυτών; Θα παίζεις με αυτό μόνο κουμπώνοντάς το στον ενισχυτή σού ή θες να το βάζεις να παίζεις και κατευθείαν σε κάποιον υπολογιστή; Yπάρχει ένα Hotone Ampero αυτή τη στιγμή στα μεταχειρισμένα που είναι πάρα πολύ καλό και κάνει τα πάντα. Εγώ θα σου πρότεινα να το κοιτάξεις.

Πάντως ο μόνος λόγος που θέλω να πάρω Les Paul κάποτε λέγεται Mark Knopfler. Αν και έπαιζε με humbuckers πετύχαινε φοβερούς clean και mildly overdriven ήχους ο άτιμος...

Καλορίζικη και καλοπαιχτη! Θυμάμαι η απόκτηση της πρώτης, "κανονικής" LP (παρότι είχα και εγώ ήδη μια lp studio) ήταν η πιο anticipated αγορά κιθάρας μου, ακόμα θυμάμαι την ημερομηνία (26/5/17) που την παρέλαβα στα χέρια μου. H honey burst από πίσω είναι κόκκινη ή καφέ? Κούκλα όπως και να χει, και με μαγνηταρες.

Οι δύο πρώτες που ανέφερες, έχουν έτοιμα πρεσετς δλδ ολόκληρη αλυσιδα με εφφε και το θα σε μπερδεψει στο να καταλάβεις τι κάνει το κάθε εφφέ . Aυτή ήταν τουλάχιστον η δική μου εμπειρία οταν πρωτοασχολήθηκα. Από αυτά τα δύο πάντως αν έπρεπε να διαλέξω , θα πήγαινα στο mooer. Στο χαμηλό αυτό μπάτζετ να σου προτείνω αλλη μια να δεις, επειδή την άκουσα και ηχητικά τουλάχιστον είναι πολύ καλή : Nux Mg 300. Το τρίτο Mooer gwf4 δεν είναι εφφέ αλλά διακόπτης για εφφέ, ενώ το 4ο τουλάχιστον είναι κάπως στο στυλ πεταλίων οπότε για να μάθεις τι κάνει κάποιο εφφε, θα σε βοηθήσει να πάρεις μια ιδεα. Aν είσαι ικανοποιημένος με τον γενικό ήχο του ενισχυτή σου και θες απλά να προσθέσεις κάποια βασικά εφφε, είναι καλή λύση , στα χαρτιά. Τα άλλα δύο θα παίζουν καλύτερα χωρίς ενισχυτή γιατί κάνουν προσομόιωση και καμπίνας

Από τα ελάχιστα κομμάτια των DP που προτιμώ να τα ακούω στη στούντιο εκτέλεση παρά σε live. Είναι τέλεια δομημένο και παιγμένο, και με τον ήχο που πρέπει. Κι όσο κι αν έχει "καεί" από τα εκατομμύρια φορές που έχει ακουστεί, παραμένει Top.? Άλλο level Sammmmmmmmmmmmmy, άλλο level....?

Για να βγάλεις αποτέλεσμα πρέπει να σε εμπνεει και να σε κάνεις να γουστάρεις κατά τη διάρκεια του παιξίματος. Να ειναι τόσο καλοφτιαγμένη ώστε να μην σε αποδιοργανώνει και αποσπά την προσοχή, για να μπορείς να είσαι 100% συγκεντρωμένος στο παίξιμο. Να έχει τόσο καλο ήχο, ώστε να σε «σπρώξει» σε άλλους δρόμους και νότες. Να κλείνεις τα μάτια και να νιώθεις το όργανο Ένα με το σώμα σου. Αυτή είναι μια καλή κιθάρα, ασχέτως τιμής (και εξωτερικής εμφάνισης). Όσο ανεβαίνει η τιμή, βέβαια, είναι πιο εύκολο να βρεις καλο όργανο. Με όργανο των 100-200 ευρώ, κατά το παίξιμο πιο πολύ θα ασχολείται κάποιος με τους περιορισμούς που έχει, παρά με το παίξιμο του. Αρα καλά λες ότι θα ήταν πρόκληση να βγάλεις αποτέλεσμα.

Ένα γρήγορο που έκανα σήμερα το απογευματάκι με το καφεδάκι στο home στουντιάκι με το Presonus Studio One, το φετινό DAW της καρδιάς μου. Πειραματικό fast track mastering με το T-Racks 5. https://www.bandlab.com/post/6d155493-8e77-ef11-bdfd-000d3a96c7c8 Feel Me Forever TR5.mp3 Αφιερωμένο στον @Σαμη Παραγκα τον φίλο μου. Είδες φίλε μου. Όλα στο σπίτι, πάρε ένα PC τσι προκοπής και μια κάρτα ήχου να στα στέλνουν τα αρχεία οι paragas να τα μιξάρεις μόνος σου και να τους απολύεις με ένα e-mail. ? Ότι σχόλιο για τον ήχο κλπ. ευπρόσδεκτα, ευπρόσδεκτες παρατηρήσεις για να δούμε κιόλας τι έκαμα. ΝΑ ΓΙΑΤΙ ΠΑΝΕ ΚΑΤΑ ΔΙΑΟΛΟΥ ΟΙ ΜΠΑΝΤΕΣ - Enjoy, και πιείτε και μια ΜΠΙΡΑ στην υγεία μας βρε παιδιά?

Αντε να την ακούσουμε και λίγο

Διασκευές Taylor Swift

Εσύ, εγώ, ο Γκαρτζ και ο Gregg; Που παίζουμε, πότε και κυρίως τι; Δεν θυμάμαι τίποτα... ? ?

Θυμάμαι όμως αυτή που έχω πάρει πιο πολλές φορές στα live.

Μια άλλη ενδιαφέρουσα παράμετρος είναι το ΓΙΑΤΙ. Γιατί έφυγαν αυτές που έφυγαν (εκτός από το οικονομικό, υπάρχουν λόγοι αν το σκεφτούμε) και κυρίως γιατί έμειναν αυτές που έμειναν! Προσωπικά, και επειδή έχω τη μικρότερη λίστα και θα τελειώνω και γρήγορα ασούμε ?, λέω ότι η Strat έφυγε επειδή συνειδητοποίησα ότι με έκανε να παίζω σαν Strat player και έβαζα blues licks ΠΑΝΤΟΥ, ακόμα κ αν δεν κολλούσε. Επίσης, δε μου άρεζε ΤΙΠΟΤΑ εκτός από τον neck μαγνήτη τον οποίο λάτρευα και έχω πετύχει μερικά από τα καλύτερα ηχογραφημένα ηχοχρώματα και ίσως είναι το μόνο που μου λείπει. Θεωρώ τον πενταθέσιο επιλογέα στα όρια του option paralysis και δε μου αρέσουν 4/5 ήχους. Έμειναν οι Gretsch και η Telecaster γιατί ...LOOKS, και μην πείτε ότι δε μετράει, και επίσης η Gretsch έχει το βολικότερο μανίκι που έχω δει ποτέ σε κιθάρα, ενώ η Telecaster έμεινε γιατί είναι η κιθάρα που βρίσκω τον ήχο μου σε δευτερόλεπτα και δε θα αλλάξει αυτό. Δεν έχω (ακόμα) Les Paul για τον ίδιο λόγο, δεν έχω βρει βολικό μανίκι ούτε σε standard, για το χέρι μου πάντα...

Περίμενε γιατί ακόμα δεν έχει εμφανιστεί ο @Nestoras και ο @LK... Εκεί να δεις γλέντια ?

Διακρινω μια υποπτη προτιμηση σε lespauloειδη κ συναφη κ οχι σε σωστες κιθαρες fender που το καθεστως συστηνει. Παρακαλεισθε να προσελθετε δια υποθεσιν σας απο την ασφαλεια λιαν συντομως. Να ερθετε με ελαφρυ ρουχισμο.

Πολύ μπασο-μεσαίο σαν όργανο μου ακούγεται στην περιγραφή. Και η thinline και οι P90s πηγαίνουν προς τα εκεί. Ίσως αν ο bridge είναι βαλμένος κολλητά στη γέφυρα να έχει ενδιαφέρον για πανκο-ρυθμικά σε φάση SG Junior. Η μόνη κιθάρα που έχω πιάσει πάντως και μπορούσες να κάνεις τα πάντα με τους δυο P90s ήταν μια original '52άρα LP. Και στην SG Std P90s, τον neck τον έχω αλλάξει με mini humbucker για καλύτερη ισορροπία. Τώρα είναι σαν Tele on steroids η ταυρίνα?

Καταχωρισμένες ανα εταιρία. Teisco Starway MJ-2 60s (η πρώτη μου) Yamaha SG-12A '67 Yamaha SA-50 '68 Yamaha SC-800 '77 Yamaha AEX-520 '99 Ibanez SG model 2383 '73 lawsuit Ibanez Deluxe Les Paul 59er '77 Lawsuit Era Ibanez GB10 '82 Gibson Les Paul Custom '74 Gibson SG STD '63 with Maestro Vibrola Gibson 345 stereo 70's Gibson ES-300 '50 Gibson Les Paul studio '11 (gold hardware) Gibson Les Paul studio 50's Tribute '11 Gibson 335 Dot '95 Peavey T-60 '81 PRS CE24 '92 Epiphone Zephyr Regent VS '99 Squier Stratocaster Affinity customized Fender Stratocaster 60th Ann. 2006 Fender Stratocaster American 2005 Ενα παλιό μπουκέτο.

Διάβαζα την λίστα μια χαρά αλλά με έστειλες… στο τέλος, όταν είπες για 8 χρόνια! Νόμιζα ότι η λίστα αφορούσε τουλάχιστον 20-ετήα! Ρε συ, σαν τα πουκάμισα τις αλλάζεις! ( χαβαλέ κάνω, έτσι ).

Θα γράψω αυτές που δεν έχω πια. Οι άλλες είναι γνωστές ? 1) Yamaha SE 112 2) Yamaha 12χορδη. 3) Εϊναι και αυτή στη φώτο , που κατέστρεψα....μετράει;. ? Μου λείπει πολύ όμως και θα ήθελα να την είχα. (1983) τι vintage burst έιναι αυτό ?

Mπα για τον γνωστό λέει και μια χαρά έπαιζε με humbuckers, είτε με τις ΗSS κιθάρες είτε με τις Les Paul του

Έχω απαντήσει ήδη ότι δεν...

=1700 Σύμπτωσις

Και φαντάσου ότι είχες άλλες τρεις... Άρα το κούτσουρο έχει να πει. Αλλά έτσι κ. συνήγορε... Συμφωνώ και επαυξάνω σε αυτό που είπες ότι με οτιδήποτε μπορούμε να παίξουμε και ήχο να έχουμε. Τα χέρια μας είναι ο ήχος. Όμως ένα όργανο που θα μας κλείσει το μάτι, που θα μας "φτιάξει" από το πρώτο touch, που θα μας μαγέψει, είναι αυτό που θα μας απογειώσει. Όλα καλά παίζουν (φτηνά, ακριβά όργανα), είναι καλοφτιαγμένα, αλλά κάποια έχουν αυτό το "κάτι" ? και αυτό είναι πλέον το ζητούμενο μας σε μια αγορά.

Δεν ξέρω πώς να το θέσω. Η γενιά μου, η πόλη μου ίσως, η κοινωνική μας θέση....?, τι να πω...είχαμε κυρίως πρόσβαση σε ,strat Έπιασα πολλές, μην παρεξηγηθώ, λατρεύω τις strat, και αν δήλωνα κάτι, strat guy θα ήταν Μεγάλωσα με strat. Αυτό που έπαθα με την LP ήταν πρωτόγνωρο.

Υ.Γ του έκανα πλάκα που έσβησε το "classic" (ευτυχώς το πήρε καλά και γέλασε) από το truss rod cover. Του λέω μου θύμησες κάτι τύπους που έβγαζαν το 316 badge από τις BMW για να περνιούνται για 330 ?

Ακομη εαν μεγαλο ´Ευχαριστω` στο φιλο Ανδρεα. Colorsound Kingston εμπνευσμένος απο τον Fender Princeton Tweed (5f2a).

Ένα ελάφρυ od θέλουν, πχ ένα ocd με gain στο 09.00. Με καθαρο κανάλι και πετάλια, ο κομπρεσορας είναι must εάν παίζεις και με clean ήχους

Δεν θα πώ για το μανίκι "βούτυρό". Δεν θα πώ για τον ήχο στραγάλι (by the way , για όσους δεν την ξέρουν, η classic έχει split και στους δύο humbuckers , στην μεσαία θέση έχει out of phase, και αν θες by bass all- όλα αυτά με το σήκωμα των knobs). Δεν θα πω για το άρωμα από τα βερνίκια και το φινίρισμα- μιλάμε για έπιπλο. ? Ήταν κάτι μεταφυσικό....πώς το σώμα της έκατσε πάνω στο σώμα μου....κούμπωσε. Στα πολύ θετικά, το ΑΨΟΓΟ setup της, το παιδί που την είχε είναι καθηγητής σε ωδείο και μάχιμος live μουσικός και την είχε πολύ στρωμένη . Μολονότι είναι weight relief (όπως όλες οι classic) η κιθάρα είναι βαριά πολύ.

Δεν συμφωνώ με αυτό. Απλά χρειάζεται ενισχυτή που να έχει αρκετό γκάζι (πχ μοντέρνος marshall, orange, hugh&kettner κλπ), και δεν χρειάζεται πετάλια για να σε πάει εκεί που θες. Με ένα booster κάνεις ο,τι θες. πχ εδώ ξεθαψα μια δοκιμαστική ηχογραφηση στρατ σε βρώμικο κανάλι rocker 15. Χωρίς πεταλια. Με κάνα tube screamer σε παει όπου θες. strat terror dirty channel.mp3

τώωωρα ψώνισες απο σβέρκο

Σαν επίλογο σε αυτό το νήμα, και για να είναι On topic, δηλώνω πώς υπάρχει χώρος για μια ακόμα κιθάρα. Μετά γιόκ. Αυτή η κιθάρα θα είναι fiesta red strat, όταν (χρονικο-υποθετικό) βρεθεί (μάλλον φθηνή). Μετά τίποτα άλλο .&- Η Fender Usa και η Gibson Les paul, ΔΕΝ πίανουν χώρο σε stand πλέον, γιατί αφού σεταριστικάν και δοκιμάστηκαν , άντε και φωτογραφήθηκαν ή θα φωτογραφηθούν, θα παραμείνουν στις θήκες τους και σπάνια θα βγαίνουν. Αυτές οι αγορές έγιναν καθαρά επενδυτικά, και όχι για να παίζονται (ξέρω πως ακούγεται σε κάποιους παράλογο but that's me). Θέλω απλά να ξέρω ότι υπάρχουν στη συλλογή. Δεν έχει να κάνει ούτε με μεγαλομανία ούτε με βλαχοσταριλίκια (ούτε ήμου ποτέ αυτής της σχολής). Δεν βλέπω ειλικρινά καμία διαφορά σε μια κιθάρα των 150 ευρώ (που τις τίμησα και τις τιμώ) και σε μια των μερικών χιλιάδων, σαν εργαλεία. Το άπαν είναι ποιος τις παίζει. Ο "παίχτης" που λέμε. Η κιθάρα είναι το μέσον. Απλά, για εμένα - όπως και για τη συντριπτική πλειοψηφία των μελών εδώ μέσαα, είναι και fetish. Σε εμένα λειτουργεί και ψυχαναλυτικά. Αυτά! ?

Η δική μου είναι μιά Squier deluxe strat, που ήταν τόσο καλή σαν αίσθηση στα χέρια, όσο δεν ήταν ποτέ η American Deluxe που τελικά πουλήθηκε. Οι αλλαγές της μπόλικες: sperzel locking tuners roller nut fender custom shop vintage pickups shielding εσωτερικά Δεν έχω δει στην Ελλάδα τις deluxe, αλλά αν κανείς σκέφτεται να αγοράσει κάποια τέτοια θα την ευχαριστηθεί, καλή δουλειά γίνεται στην Ινδονησία....

Γενικά αν εξαιρέσουμε μια Gibson Les Paul που δεν την πολυπειραζω....όλες τις άλλες...τις έχω αλλάξει τα φώτα... Τις σημαντικότερες όμως αλλαγές τις έχω κάνει στην πρώτη μου... Μια squier Affinity του 1995... Hταν η κλασσική κόκκινη με άσπρα πλαστικά. Την έχει κάνει refinish ο πατέρας μου... Αλλαγή ηλεκτρικά (CTS) κλειδιά Γέφυρα String trees και γενικά όλο το hardware Knobs και switch tip φτιαγμένα από κάλυκες όπλων. Custom ξύλινο pickguard GFS lipstick pickups Γενικά μόνο το backplate έχω κρατήσει κι αυτό επειδή γράφει το SN διαφορετικά έχω δει κάτι υπέροχα...θα το άλλαζα και αυτό. Είχα ανοίξει και ένα θέμα τότε που ξεκίνησα τις μοντες