Πίνακας συμμετοχής

Να κάνω μια μικρή παρένθεση για να πω ότι η μέτρηση του DC resistance σε Ohm σε ένα μαγνήτη μπορεί να είναι ενδεικτική του output του, αλλά δεν είναι μέτρηση του output του αυτού καθ'αυτού και μπορεί να ξεγελάσει. Αποτελεί "ασφαλές" σχετικα κριτήριο αν συγκρίνουμε παρόμοιους κατασκευαστικά μαγνήτες, πχ 2 Alnico 5 Telecaster bridge μαγνήτες που ο ένας βγαίνει στα 7k και ο άλλος στα 8.5k τότε ναι, μπορούμε να περιμένουμε οτι ο δεύτερος έχει υψηλότερο output. Αλλά αν τον συγκρίνουμε πχ με έναν humbucker που μετράει 8k και περιμένουμε πάλι να έχει υψηλότερο output πιθανότατα we're in for a surprise.

Υπάρχει βέβαια και άλλη λύση, παίρνεις μια JAZZMASTER που είναι αυτό που θα ΗΘΕΛΕ να μπορούσε να είναι η Stratocaster, και έχεις επιτέλους κιθάρα της προκοπής. Αν χρειάζεσαι βέβαια tremolo αλλιώς ΟΛΟΙ ξέρουμε ποια είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ κιθάρα που χρειάζεται καΠγιος ?

O αείμνηστος καλός ήταν...τα 120.345.775 μιμητές του λευκοι μαΙμπεΙμπιζγκονιδες που λέει και ο άλλος αντιχρίστος ? που μας τα ζαλίζουν με τα ίδια θανατηφόρα μπλουζΣλικσ της συμφοράς ΙΝΕ το πρόβλημα ?

και γω αυτό πιστεύω μιλάς για 5 τρακς. Αρα βολεύεσαι. Αλλά τα 5 αύριο μπορει να είναι 15 Επίσης καταλαβα αρχικα ότι θες ηχογράφηση ενώ μάλλον βλέπω πάει σε performance. Όπως και να έχει όπως σου προτάθηκε χρειάζεται βαρβάτο κοντρολερ με πολλά κουμπιά και όπως είπε ο Αλεξ αυτά θα γίνουν αναγκαστικά automation. Οπότε μάλλον θα βρεις το δρόμο σου με δοκιμές αποτυχίες, αγορές πωλήσεις τραμπες

Άρα θες να ΜΙΞΑΡΕΙΣ "live" (ενώ παίζει το κομμάτι). Δεν θες δηλαδή να χρησιμοποιείς το ποντίκι - θες μια πιο "αναλογική" εμπειρία όπως παλιά. Δε θες να κάνεις live "recording" όπως λες στον τίτλο. Θες να πάρεις έτοιμα stems και να τα μιξάρεις. Αυτό θα το κάνεις με οποιοδήποτε midi controller που έχει έστω και 1 fader. Και λέω έστω 1 γιατί, δύσκολα θα βρεις κομμάτι που θα έχει μόνο 6-9 tracks - το οποίο είναι και το όριο σε φθηνά fader midi controllers. Κάποια midi controllers όπως αυτό της Akai που μας έχεις στείλει, είναι τo Korg NanoKontrol 2, που είναι και το πιο γνωστό και φθηνό ίσως, και εγώ έχω το iCON iControls το οποίο έχει 9 faders. Τώρα, μια λεπτομέρεια. Όπως είπα παραπάνω, οκ ναι, μπορείς να κάνεις assign αυτά τα faders/knobs σε κάθε track. Pan, Volume, ή ότι θες. ΑΝ ΚΑΝΕΙΣ RECORD το session ενώ κάνεις αλλαγές, τότε οι κινήσεις σου θα αποθηκευτούν σαν Automation, που δε νομίζω να το θες, εκτός αν κάνεις orchestral programming που είναι πολύ σύνηθες. Νομίζω απλά αρκεί να κάνεις assign, και όπως παίζει το κομμάτι (χωρίς record) απλά πειράζεις τις ρυθμίσεις που έχεις κάνει assign. Το κύριο πρόβλημα σε όλο αυτό είναι ότι είσαι περιορισμένος στον αριθμό των faders (1 ανά track), και δυστυχώς πρέπει να τα κάνεις όλα assign, καθώς μιλάμε για midi πληροφορία. Δεν μπορείς να πεις - Αυτό το knob θα δουλεύει κομπρέσορες, αυτό θα δουλεύει panning, κτλ. Είναι 1 για 1 και μόνο 1. Αν έχεις 8 tracks και το κάθε track έχει EQ που θες να το ρυθμίσεις με το controller, πρέπει κάθε ρύθμιση του EQ να είναι assigned σε κάθε knob - ΓΙΑ ΚΑΘΕ EQ. Δλδ αν θες 3 ρυθμίσεις ανά EQ, για 8 tracks, θες 3x8=21 knobs μόνο για το EQ. Είναι λίγο τρομακτικό, και δε συμφαίρει αν το καλοσκεφτείς. Υπάρχουν σίγουρα και τα banks, που ανεβάζουν τον αριθμό, αλλά μου φαίνεται εξαιρετικά περιττό όλο αυτό.

Και όμως, υπάρχει εξέλιξη που την βλέπεις σιγά σιγά να εξαπλώνεται. Τα ανθρακονήματα και οι γραφίτες για στήριξη στο μανίκι κάποτε ήταν καινοτομίες reserved για κάτι Vigier, Status, κλπ. Τα stainless steel τάστα τα έβλεπες μόνο σε καλιφορνομπουτικάδες, το (αμφιλεγόμενο) baked maple το ίδιο. Πλέον τέτοια χαρακτηριστικά μπορείς να βρείς σε αρκετές της μεσαίας κατηγορίας (μοντέρνας σχεδίασης προφανώς).

Τώρα όταν το θέμα γυροφέρνει την ηλεκτρική κιθάρα, νομίζω ότι εδώ και πολύ καιρό δεν έχουμε breakthrough εξελίξεις. IMHO η τελευταία εξέλιξη που άλλαξε ουσιαστικά το όργανο ήταν με τον VH και την super strat. Έκτοτε θεωρώ ότι αναμιγνύουμε, γυροφέρνουμε, μπουρδουκλώνουμε τα υφιστάμενα, αλλά breakthrough εξέλιξη δεν θεωρώ ότι έχουμε δει. Και χωρίς να έχω διάθεση "Λουδίτη", με τις κιθάρες που κυκλοφορούν παίζεις τα πάντα. Εκτός και αν προκύψει κάποιο άλλο μουσικό ρεύμα που θα αναγκάσει στη δημιουργία μιας εξέλιξης - κάτι που θεωρώ ότι έγινε με την περίπτωση VH και super strat.

η έννοια του ζωγραφίζω για μας λεω, είναι να πιάνεις το μολυβάκι με το ποντίκι και να κουνάς τις νότες και τις αξίες του μίντι. Εσύ λες γενικά από όσο πιάνω (γιατί ακόμα δεν έχω πιάσει 100%) να μην δουλεύεις τα vol/pan/m/s με ποντίκι σε ας πούμε έως 8 τρακς. οπότε αν είναι αυτό είσαι οκ

χρονια πολλα....

Εγώ σκέφτομαι να ανοίξω λογαριασμό στο only fans

Όχι δεν μου φαίνεται περίεργο, όμως το καυλαντίζεις καιρό τώρα, ξέρεις τόσα πράγματα για αυτό, θα πρέπει κάποια στιγμή να το αποκτήσεις, όλο και κάτι θα υπάρχει για πούλημα να καλύψεις ένα μέρος, κάποιο εισοδηματακι παραμελημένο... μπορείς να ξεκινήσεις και ιντερνετικο έρανο, αν μπορείς να γράψεις ένα καλό, πειστικό και συγκινητικό κείμενο που να εξηγείς τους λόγους που σε οδιγισαν εκει... πολλά λεφτά μπορούν να βγουν έτσι, υπάρχουν τρόποι

Ωραία τα λες ρε Simon. Και ο Paulo Coelho κάτι τέτοια έλεγε να ξες.? Από "έξω απ'τον χορό πολλά τραγούδια λέμε" έχουμε χορτάσει. Το M6 το παραγγέλνω αύριο αν θέλω, αλλά θα σου πω κάτι που θα σου φανεί μάλλον περίεργο: Έχω και άλλες υποχρεώσεις, πολύ πιο σημαντικές απ'το να αγοράσω ένα Montage M6.

Αν κάτι με ευχαριστούσε τόσο πολύ να το έχω θα έβρισκα τρόπο να το αποκτήσω... από ότι βλέπω το Montage M6 κάνει λίγο λιγότερο από ένα μικρό καλό σκούτερ, δεν απευθύνεται σε πλούσιους αλλά σε πωρωμένους, οπότε κατεβείτε από ντιβάνια, κρεβάτια, χρεώστε το στις κάρτες σας και φτιάξτε καμιά μουσική

Έχω δικό μου άνθρωπο στον Νάκα και θα μου το σφυρίξει άμεσα...

Ούτε εγώ?

εδώ είναι η κονσόλα για μίξη του DAW.Κάτω απ' το "Center" έχει 2 κουμπάκια το πρώτο λεει "Μ" (Mute) και ακριβώς απο κάτω λέει "S" (Solo).Όταν παίζει κανονικα το κομματι στο DAW και έχεις ενεργοποιημένο το "S" στο πρώτο κανάλι πχ, ακούγεται μόνο το πρώτο κανάλι, έτσι αντίστοιχα και στο δεύτερο.Επειδή όταν θες να στήσεις όλο το κομμάτι πρώτον είναι άχαρο να το "ζωγραφίσεις" όλο, στο DAW και επιπλέον πες ότι έχεις ένα πρόγραμμα εγραφής ήχου (Audacity, Sound Forge) στο Stereo Mix, είναι δύσκολο να πατάς LIVE τα "Solo" και τα "Mute" κουμπιά, με το ποντίκι για να στήσεις ολόκληρο το κομμάτι.Ότι ακριβώς κάνει και μια κονσόλα ήχου με έναν εγραφέα στο master.

Θέλω να κάνω ακριβώς ότι κάνει αυτό το μηχάνημα.Δεν μπορώ να το πώ πιο ξεκάθαρα.Δηλαδή να μιξάρω τα κανάλια του ήχου (5 κανάλια) live και να τα γράφω με κάποιο πρόγραμμα όπως audacity, sound forge κτλπ. (Πρώτα θα παίξει το πρώτο κανάλι 10 δεύτερα, μετα θα βάλω μαζί με το πρώτο κανάλι το δεύτερο. Πως δλδ στήνεις ένα κομμάτι απ' την αρχή ως το τέλος με τον βασικό ήχο του, τις γέφυρες του, το ρεφρέν κτλπ.) (Απλα δεν θέλω να τα "ζωγραφίζω" στο DAW, γιατί είναι επίπονο)

Προφανως χρειάζεται midi controller mixer με motorized faders

Kαι μιας και πιάσαμε τη συζήτηση, υπάρχει ένα πετάλι το οποίο δίδει μοντέρνο αλλα και κλασικό ήχο. Είναι πολύ κρεμώδες distortion/fuzz, με ήχο μεταξύ rat και angry charlie. Στο low gain παίζεις μπλουζ και κλασικό ροκ, και εαν ανεβασεις gain διδει πολύ παραπανω απο το angry charlie σε γκαζι. CTC starlight, ένα από τα αγαπημενα μου πετάλια. Κόβει πολύ καλύτερα από το angry charlie, λογω των πιο καλοκουρδισμένων ψηλομεσαίων, και το πιο έντονο presence. 458196288_8265455066822984_6174481538674359511_n.mp4

Δεν έχω καταλάβει τι ακριβώς θες να κάνεις, αλλά δε νομίζω πως ένα midi controller με faders και knobs είναι η λύση. Το μόνο που θα κάνεις με κάτι τέτοιο είναι να μπορέσεις να αλλάζεις live παραμέτρους σε ήχους, τίποτα άλλο. Πρέπει να μας συγκεκριμενοποιήσεις ακριβώς τι θες να κάνεις για να σε καθοδηγήσουμε πιο ξεκάθαρα.

έχω και το boss jb-3 που είναι το angry charlie v1 μαζί με το bd2. Όταν αυτά λειτουργούν παραλληλα, ο ήχος που βγαίνει είναι μεθυστικός και κάργα κλασικός, λόγω του bd2. Αυτή η έκδοση του angry charlie, όπως και εκείνη του bd2, έχει το μεγάλο πλεονέκτημα ότι είναι πολύ πολύ bright. Δηλαδή, το tone knob που έχουν δίδει και πολύ ψηλές συχνότητες, κάνοντάς τα πολύ κοφτερά στο μιξ, κάτι που οι απλές εκδόσεις τους δεν το κάνουν.

Ολοι θα. .. χμ αν ειμασταν εκεί πανω

Ακριβώς. Αν έχεις 2 μονούς που είναι ίδιου τύπου, πες πχ ένας τυπικός strat μαγνήτης που δεν έχει κάτι το περίεργο, και είναι τυλιγμένοι με του ίδιου πάχους σύρμα, με ίδιο αριθμό στροφών, είναι τέλος πάντων ίδια όλα εκτός του υλικού του μαγνήτη, τότε το υψηλότερο output θα το έχει ο μαγνήτης (pickup) με τον πιο ισχυρό μαγνήτη (τον actual μαγνήτη) μετρημένο σε Gauss. Kαι το Alnico 3 είναι πιο αδύναμο μαγνητικό κράμα απο το Alnico 2. Βέβαια καμιά φορα μικρό καλάθι κράτα, γιατί όλα αυτα τα Alnico δεν είναι 100% καθορισμένες συνταγές, ο κάθε κατασκευαστής κάνει τα δικά του οπότε υπάρχουν διαφορές πχ απο Alnico 5 σε Alnico 5. Αλλα το Alnico 3 κατα κανόνα είναι το πιο "αδύναμο" κραμα.

Η ιδέα καλή. Ακολουθούν δύο σχόλια για την... εύρυθμο λειτουργία της ?: Α) Μικρότερα κομμάτια. Τα 9 φεύγα λεπτά κούρασαν. Β) Έναν καλύτερο ήχο στην ηλεκτρική κιθάρα. Αυτά από εμένα και συνέχισε την καλή δουλειά. ?

Korg; ? Ποιο είναι ιφτίνου, δεν κατάλαβα;

ΑφτοΣ ο Αντίχριστος δηλαδή φταίει για όλα αΦτα που τράβηξαν τα Αφτιά μας όλα αυτά τα χρόνια; Θα τον σκίσω αν τον πετύχω ? Αφτον και τον SRV.

?

Πολλές φορές το ίδιο το όργανο φέρνει την εξέλιξη. Πχ: Synthesizers και η εξέλιξή τους. Ή πχ τα fx της Eventide. Μπορεί κανείς να σκεφτεί ύπαρξη Shoegaze σκηνής χωρίς αυτά; Εμείς απλά αρεσκόμαστε σε δινοσαυρική μουσική

Δεν καταλαβαίνουν τι τους λες? Ζωγράφισε τους το.

1) Tuner γιατί αν είσαι ξεκούρδιστος όσο καλό ήχο και να έχεις θ’ ακούγεσαι χάλια. 2) Duellist Od ala SRV η δεξιά και πιο dist η αριστερή. 3) Zendrive για προσομοίωση Dumble. 4) Carl Martin solo boost. 5) Echoplex για delayed ήχους.

Δεν τα φτιάχνουν πια όπως παλιά...

Έχεις δίκιο,επανορθώνω 1.Το chi wah wah της Plutonium το χρησιμοποιώ σαν αρχικό buffer και κλασσικό wah ,πολύ βολικό σαν μέγεθος και πιο "φυσικό" στο control μετά το learning curve φυσικά 2.Το tuner το έχω διακοΣα χρόνια δεν παθαίνει τίποτα. 3.τo phaser της Ibanez το χρησιμοποιώ σπάνια αλλά όταν το χρησιμοποιώ ακούγεται.....πολύ "τσαμπουκαλιδικο" phaser και σκοτώνει για funk 4.τΗν fuzz, όπως λέει και ο Sir,την χρησιμοποίω για leads όταν θέλω πολύ ντιΣτορσιο (σπανίως δηλ ) άψογο πετάλι όμως (αν και είναι ΕΗ δεν έχει χαλάσει εδώ και τρία χρόνια που το έχω,άρα να παίξω Τζόκερ;) 5.Το mojo mojo είναι το my all time favorite overdrive,τα έχω δοκιμάσει σχεδόν όλα και για αυτό που θέλω εγώ,έναν medium gain ήχο για leads και έναν low gain για rhythm δεν υπάρχει κάτι καλύτερο οπότε δε δίνω μια περιουσία και άλλη μία για μπουτίκ. 6.Boss GE7 γιατί απλά δεν υπάρχει ΖΩΗ χωρίς αυτό,το καλύτερο clean boost ever, Εντ οφ στορυ. 7.Το mind bender είναι ένα 100% copy των δύο καλύτερων chorus και vibrato πεταλιών ever (Boss CH2+VB2) το χρησιμοποιώ κυρίως για Leslie αλλά τώρα τελευταία περνώ Johnny Marr φάση οπότε κοτσαρω την Ricky and what difference does it make.. 8.το Pleasure Trem το χρησιμοποιώ κάργα για square wave Trem ,για vintage Trem το λαμπάτο των ενισχυτών μου φτάνει και περισσεύει.Απο τα καλύτερα tremolo pedals ever. 9.το Empress tape delay "ξεκουράζει" προς το παρόν το μπαρουτοκαπνισμενο Ibanez Echo Shifter μου, ήθελα κάτι πιο ευέλικτο και πιο "πονηρό", κανένα παράπονο και ακούγεται 100% analog αν και digital. 10.το Longamp το χρησιμοποιώ σαν slapback (μισώ το reverb οπότε θέλω ένα ambience το οποίο ένα sb δίνει) αλλά το σημαντικότερο είναι ότι έχει μια ασύλληπτη προσομοίωση του προενισχυτη του Echoplex που μόνο ανοιχτό να το έχεις,εγώ το έχω πάντα, ο ήχος ανεβαίνει ένα επίπεδο πάνω. αΦτα. :)

Μόλις τούς χάλασες τον ύπνο...?

Και το ρωτάς?? Αρκεί να κάνεις τη μόνη αντικειμενική σύγκριση που μπορεί να γίνει και θα καταλάβεις πόσο overpriced είναι αυτά τα εισιτήρια!

Η πεταλιέρα είναι όπως συνήθως χρησιμοποιείται. Τα από κάτω σκόρπια τεμάχια προστίθενται αναλόγως κάποια έκτακτη ανάγκη που το απαιτεί.

Με γλύτωσες από το να γράφω? ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΑ. Εγώ είχα πάθει πλάκα με το πόσα ηχοχρώματα σου δίνει. Όχι vintage οκ, αλλά από ''σπασμένο, βραχνό'' έως φουλ μεταλ στο Modern φάσμα, πάντα. Εμένα δεν ξεκολλά από το board μου.

Σε σχέση με τα skreddy δεν λέει και πολλά, είναι η αλήθεια. Είναι τέλειο για να παίρνεις έναν μοντέρνο lead ήχο, αλλά μέχρι εκεί. Όταν θέλεις να παίξεις κλασικό ροκ, μπλουζ κλπ, θέλεις άλλο ήχο, που να κοβει καλύτερα. Στo pedalboard το χρησιμοποιώ κυρίως για να μπουστάρω λίγο ή αγρίως το fuzz. Εξίσου καλό είναι και το angry charlie, διότι έχει το mid knob. Εχει περισσότερους διαθέσιμους ήχους, λόγω αυτού, αλλά το ΑΤ+ σου δίδει περισσότερες επιλογές στο να ελέγξεις το treble και το presence (συν το boost). Και τα δυο είναι με μοντέρνο ήχο, και με τον κατάλλο ενισχυτή πραγματικά λάμπουν. Απλά όχι για vintage stuff.

Πόσο, μα πόσο... σατανάς είσαι... ? ?

@MGs μη γελάς,θα σε βάλω και εσένα,ένα χιλιαρικακι θα με δωκεις μόνο και θα τρως τις δονήσεις από τα πεντε full stack Marshall του, ΜΟΝΑΔΙΚΟΥ Gallagher που υπάρχει, στα πέντε μέτρα. ΔαιχομεκαικρυΦτονομιΖματαεχωκαιRevolut.

6000 λίρες είναι πολλά ακόμα και για πριβέ συναΒλια του Nick Cave που είναι ο καλυτεροτερος του κοΖμου Έβερ. Εγώ εχω άκρες όμως στο London θα μπω ΑΠΟ ΠΙΣΩ μπακσΤειΤζ και έτσιναΟυμε και ΤΖΑΜΠΑ φυσικά.

Να σου το κανω λιγο περιπλοκοτερο. Ειχα-εχω στην κατοχη μου ολους τους μαγνητες που αναφερεις, ειναι ολοι τους εξαιρετικοι με μεγαλυτερες η μικροτερες διαφορες. Ωστοσο μετα απο πολλα χρονια στρατοκαστεροσυνης οι μαγνητες που περισσοτερο για εμενα οριζουν τον ηχο "κλασσικος στρατ ηχος" ειναι οι duncan SSL1. Την ιδια αποψη εχει και ο Frusciante και επιπλεον πλεονεκτημα δεν εχουν τιμη φουσκωμενων μυαλων boutique κατασκευαστων.

Το να κοιτάμε πετάλια στοιβαγμένα το ένα δίπλα στο άλλο πάντως, πέρα από οφθαλμόλουτρο, δεν λέει και πολλά, αν δεν εξηγεί κάποιος πώς και με τι τα χρησιμοποιεί αυτά. Στη δική μου περίπτωση π.χ., εδώ και κάποια χρόνια παίζω με δύο ενισχυτές, έναν για καθαρά και έναν για μεσοβρώμικα και βρώμικα, σε ένα a/b setup. Το pedalboard στο οποίο έχω καταλήξει είναι υπερπλήρες για τις ανάγκες μου, ωστόσο έχει φτιαχτεί κατά βάση με γνώμονα τη λειτουργικότητα, και όχι την ποικιλία ήχων από κάθε πετάλι ξεχωριστά. Τι εννοώ με αυτό; Ότι 6 πετάλια δεν έχουν δικό τους ήχο (ProgLooper, Little Lehle, Ernie Ball volume και expression, PolyTune και channel switch του Egnater) αλλά υφίστανται για λόγους πρακτικότητας και ευελιξίας, ενώ από τα υπόλοιπα, 4 χρησιμοποιούνται σε μικρές δόσεις (Deja Vibe, Big Spender, Wahcko και OctoPuss), και από τα 5 βασικά που απομένουν, έχουμε δύο αρκετά όμοια delay units που κάνουν αντίστοιχα πράγματα, το καθένα για διαφορετικό ενισχυτή. Για τους παραπάνω λόγους, το προηγούμενο διάστημα είχε περάσει από το μυαλό μου σαν σκέψη να στήσω επιπλέον και κάποιο μικρότερου μεγέθους pedalboard: α) ένα με τα απολύτως απαραίτητα πετάλια για να έχω ακριβώς την ίδια λειτουργικότητα για τους δύο ενισχυτές, β) ένα αρκετά μικρότερου μεγέθους που να έχει τα απολύτως απαραίτητα για 1-amp setup. Το (α) εγκαταλείφθηκε σαν σχέδιο μιας και από 15 πετάλια θα έπεφτα στα 10, και δεν θα είχε νόημα ούτε να επαναλάβω 10 ίδιες ή παρόμοιες αγορές, αλλά ούτε να κολλάω και να ξεκολλάω τα υπάρχοντα για να τα επανατοποθετώ σε ένα λίγο μικρότερο board (πολύς κόπος χωρίς το αντίστοιχο κέρδος θεωρώ). Στη (β) περίπτωση τώρα, από τα 15 θα έπεφτα στα 6 (καθότι τα απολύτως απαραίτητα για μένα είναι τα tuner, boost/od, volume, eq, delay, και channel switch του Marshall), το οποίο σαν σενάριο φαντάζει ελκυστικό, ακόμα κι αν αυτό σήμαινε ότι θα έκανα νέες αγορές ή επανατοποθετήσεις από το μικρό στο μεγάλο board και τούμπαλιν.. νιώθω ότι με το να άφηνα τον έναν ενισχυτή στην άκρη ωστόσο, δεν θα είχα ακριβώς το αποτέλεσμα που χρειάζομαι για να με κάνει να αισθάνομαι απολύτως οικεία την ώρα που παίζω, και κάπως έτσι για την ώρα έχω εγκαταλείψει την ιδέα. Συμπέρασμα; Συμβιβασμούς στον ήχο και στη λειτουργικότητα δεν κάνουμε, παρά μόνο αν προκύψει συγκεκριμένο project που με έναν ενισχυτή θα νιώθουμε πλήρεις.

Εδώ ειπώθηκε ότι οι Greta van Fleet είναι οι νέοι Led Zeppelin...

Δηλαδή επειδή κάποιος ΒΛΑΞ έγραψε μια τερατώδη παπαριά εσύ μπαναρες τους Oasis. Φαντάζομαι τι θα έκανες αν οι ίδιοι οι Oasis δήλωναν αυτή την μπούρδα ...? στη Μακρόνησο θα τους έστελνες (και δικαιολογημένα).

Αξιότιμα μέλη, νομίζω ότι έχουμε κόψει καπιστρι ?

High output μιλάμε για μόνους μαγνήτες με άνω των 10Κ. Αυτοι είναι medium output. Επίσης, είναι λίγο πιο μοντέρνοι σε σχέση με τους vintage, αλλά δεν τους λες και μοντέρνους, ηχητικά. Βινταζ προσανατολισμό έχουν, όντας 1-1,5Κ πιο hot. Εξαιρετικοί είναι, όπως και να έχει. Μπόλικα μεσαία και περίσσια στρατίλα και αγριάδα. Τέλειοι για dirty blues.

Μπορώ να πω ότι ήταν ένα πολύ ευχάριστο και δημιουργικό πρωινό στο εργαστήρι! Το καρβάρισμα του τοπ μαζί με το νεκ προφίλ είναι τα πιο απολαυστικά βήματα για μένα στην κατασκευή κιθάρας! Μέσα στην εβδομάδα που έρχεται θα τελειώσει το νεκ πόκετ μαζί με το τοπ carve. Μετά πάμε για γυαλλοχάρτιση και φινίρισμα με stains.