Πίνακας συμμετοχής

Καμία σχέση. Μουσική δεν φτιάχνουμε με αρχικό σκοπό να την ακούσει κάποιος άλλος. Το κάνουμε για τη πάρτη μας, σαν εσωτερική ανάγκη. Εάν αρέσει και σε κάνα δυο άλλους, είναι μπόνους. Τα πράγματα είναι απλά. Η γενική πτώση που έχει το φόρουμ σε όλες τις κατηγορίες (ειδικά σε κιθαριστικα θέματα, που ήταν και η ραχοκοκκαλιά του φόρουμ) έχει πάρει μπάλα και την κατηγορία music. Απο τους 30 «μόνιμους» που είχαμε, ανέβαζαν μουσική οι 10. Τώρα που μείναμε 5 όλοι κι όλοι, αντιλαμβάνεσαι τι υλικό θα ανεβαίνει…

Αυτό που δεν καταλαβαίνουν οι περισσότεροι μουσικοί (μέχρι να βρεθεί κάποιος "κακός" σαν εμένα και να το πει) είναι πως οτιδήποτε κάνουν, στην εποχή μας, συγκρίνεται με ολόκληρη την ιστορία της Μουσικής, όχι μόνο με την εποχή τους. Εφ' όσον έχω πρόσβαση σε οτιδήποτε έχει γραφτεί και καταγραφεί στο παρελθόν, για να παίξει κάποιος κάτι στις μέρες μας και να με ενδιαφέρει, πρέπει πραγματικά να έχει "κάτι", και τις πιο πολλές φορές δεν υπάρχει αυτό το "κάτι". Οπότε, αφού μάθουν τις κλίμακες που πρέπει, κάνουν το κομμάτι τους στους φίλους τους, πιούνε καμιά μπύρα και βγάλουν καμιά γκόμενα, οι πιο πολλοί δεν έχουν τίποτε απολύτως να πουν. Γι' αυτό υπάρχει η "πτώση".

Δεν πειράζει, όπου θέλουν να πάνε. Πάντως συνήθως μετά τον χωρισμό ξανά αρχίζουν το όργανο που παράτησαν και γράφονται γυμναστήριο ?

Και τώρα υπάρχει ακροατήριο. Το ότι δε σχολιάζουν π.χ. δε σημαίνει πως δεν ακούνε.

τα νούμερα πάνω στο γκαζτετ θέλουν προσοχή. Διότι με τοποθέτηση μεγαφώνων σε παράλληλη ή εν σειρά σύνδεση σημαίνει αλλαγή εμπέδησης και ζόρισμα του ενισχυτή

Ναι, ήταν πολύ καλή αναπαραγωγή. Το όργανο δεν το ξέρω το φυσικό, μια δύο φορές είχα επαφή μαζί του σε στούντιο πρόβας. Μέσω όμως των emulators που διαθέτω, ιδιαίτερα του FM 8 της ΝΙ και των χιλιάδων προγραμματισμένων από άλλους ήχων, μπορεί επίσης να διαπιστωθεί η ικανότητα να φτιαχτούν μέσω της FM εξαιρετικοί ήχοι ζεστοί, που εξελίσσονται δυναμικά και μπορούν να σταθούν επάξια μαζί με τις άλλες μεθόδους σύνθεσης ήχου και να βγάλουν αντίστοιχο αποτέλεσμα. Αν συνδυαστούν επίσης με τα κατάλληλα effects, ακόμα καλύτερα. Μπορεί η προσέγγιση στη δημιουργία ήχων των μεθόδων να είναι διαφορετική, ακόμα και αντίθετη, όμως αν έχει θεωρητικές γνώσεις αυτός που προγραμματίζει και καταλαβαίνει τα συστατικά και πως συνδυάζονται μεταξύ τους και να ξέρει τι αποτέλεσμα βγάζουν οι επιλογές του είτε στο ακριβώς είτε στο περίπου, μπορεί να εκμεταλλευεί τα όργανα αυτά και τις δυνατότητές τους στο έπακρο και φυσικά να βγάλει ανώτερο αποτέλεσμα από τα preset.

Η πτώση είναι γενική και σε όλες τις κατηγορίες. Τα περισσότερα μέλη που ανέβαζαν κομμάτια, έχουν αραιώσει πολύ (έως και στο 100%) τις επισκέψεις τους. Τα ίδια μέλη στήριζαν και τις υπόλοιπες κατηγορίες θεμάτων.

Διότι εκτός του ότι οι περισσότεροι δεν τα πάμε καλά με τη σύνθεση- εκτέλεση, η πλειονότης των θεμάτων που συγκεντρώνουν απαντήσεις είναι για άσχετα με το φόρουμ θέματα.

Όσοι είχαν ένα DX7 και μπήκαν στον κόπο να το προγραμματίσουν, γνωρίζουν ότι αυτό το synth είναι ικανό για χιλιάδες πρωτόγνωρους ήχους κάθε είδους, και όχι μόνο για "κρύους", μεταλλικούς κ' κρουστούς ήχους, όπως λανθασμένα πιστεύεται. Η φήμη αυτή έχει δημιουργηθεί κυρίως από ανίδεους κατόχους DX7, οι οποίοι το μόνο που έκαναν με αυτό ήταν να παίζουν με τους -χάλια- preset ήχους του, ενώ ποτέ δεν πάτησαν αυτό το ρημάδι το "Edit" για να ανακαλύψουν τις τεράστιες δυνατότητες του. Όχι όλοι βέβαια, υπήρχαν/χουν και κάποιοι που ξέρουν τι πραγματικά μπορεί να κάνει ένα DX7. Σαν τον παρακάτω κύριο στο βίντεο που προσπαθεί να αναπαράγει με ένα DX7 τον ήχο ενός Yamaha CS-80 απ'την εισαγωγή του Blade Runner, και όπως θα ακούσετε τα καταφέρνει αρκετά καλά. Τα "υλικά" που χρησιμοποίησε είναι ένα DX7 mk1 περασμένο από ένα Fulltone Tube Tape Echo και ένα Chase Bliss CXM 1978 Reverb. Να τονίσω ότι το DX7 είναι monotimbral, οπότε ο ήχος που ακούμε είναι από ένα μόνο patch. Πάρτε αυτό το patch, κάντε το stereo (το πρώτο DX7 ήταν mono) και πολλαπλασιάστε το x2 (DX7 II FD/D) η x8 (TX802) και θα καταλάβετε τι ήχος θα βγει. Το βίντεο διαρκεί 5 λεπτά, στο πρώτο μισό ακούμε το DX7 με τα εφέ και στο δεύτερο μισό με dry ήχο.

Όχι, θέλω να είμαι ΞΕΚΑΘΑΡΟΣ?

Μπορούσες να απαντήσεις απλά "Ναι, τον παρακολουθώ".? Μη χαλάς τζάμπα το μελάνι σου...?

Βλέπω παρακολουθείς τον Scotty ανελλιπώς.

Steve Lukather - The Low Spark of High Heeled Boys (written by Steve Winwood, Jim Capaldi) Album: I Found the Sun Again (2021) Steve Lukather - guitars & lead vocals Jeff Babko - piano, Rhodes piano, effects David Paich - organ Gregg Bissonette - drums Jorgen Carlsson - bass Και το original Traffic (Album: The Low Spark of High Heeled Boys 1971) Steve Winwood - vocal, piano, Hammond organ Chris Wood - tenor saxophone Ric Grech - bass guitar Jim Gordon - drums Reebop Kwaku Baah - congas Jim Capaldi - additional percussion

O Scott ο φίλος μας λέει στο φρέσκο του βίντεο για το sidechain του μπάσου στην μπότα και το Montage, μια χρήσιμη λειτουργία/"παλιό κόλπο" που μας δείχνει πως δουλεύει και πως ρυθμίζεται στο συγκεκριμένο όργανο. Αν και αυτά τα έχει πει ο Σιγάλας για το όργανο χρόνια πριν ?

δεν το έβαλα για αστείο. Θεωρώ απαραίτητο να βρει τρόπο ο μαέστρος να δώσει το ρυθμό του στους μουσικούς. Αλλά εντάξει βγάζει και λίγο γέλιο, αλλά προτίστως σεβασμό και είναι και ιστορία

Όλοι πάντα είχαν home studio. Χωρίς hone studio μουσικός δε γίνεσαι. Είτε επαγγελματίας είτε ερασιτέχνης. Και το διακόπτεις οπότε θες για να σηκώνεις το τηλέφωνο ή για μα σου φωνάζει η μάνα αν θα φας πατάτες. ? Home Studio. Με τα VST έχεις Home Pro Studio. ?

Καλησπέρα σας κύριοι. Απογευματινό ξύρισμα διακοπών μετά τη θάλασσα, γρήγορο για να μη χάσουμε και το ρεζερβε τραπέζι. Μετά έχει και μπαράκι για μοχιτος και ταιριάζει το Cubebe. ?SOTD Tuesday 20/8/2024 - Time: Evening - Beard: 2 Days - Razor: Blackland Blackbird Titanium Polished CC, 85mm - Blade: Personna Lab Blue (#2) - Brush: Simpsons Alexander Trafalgar T3 Synthetic 26mm - Accessories: Blackland Blackbird Titanium Stand, Dscosmetic Deluxe Chrome Stand ds003 32mm - Pre Shave: Shower, Blooming Water - Shaving Soap: Saponificio Varesino - Cubebe - Alum: Osma Tradition alum stone - After Shave Lotion/Balm: Saponificio Varesino - Cubebe - Eau De Perfume: Saponificio Varesino - Cubebe - Passes: 2 (WTG, XTG) - Duration: 15'' - Outcome: DFS - Irritation: 9/10 - Post Shave: 10/10 - Overall Rating: 10/10

Παντρεύτηκαν ?

+1000 Και όχι μόνο. Κάτι παρόμοιο (εκτός της οθόνης) συνέβει αργότερα για παράδειγμα και με το M1 και D-50 και διάφορα άλλα. Απλά φρόντισαν να βγάλουν ξεχωριστούς - optional programmer. Αλλά για να λέμε και του στραβού το δίκιο, μέσω midi μπορούσες να κάνεις τα πάντα, αρκεί να είχες κάποιον εξοπλισμό. Ελάχιστοι είχαν αλλά είχαν. Όχι μόνο οι συνθοπαικταράδες αλλά και τα ίδια τα όργανα. Ακριβώς. Αυτές όμως οι επίσημες τότε sound libraries και τα on board preset ήταν ο λόγος που πούλησαν αυτά τα όργανα. Ελάχιστοι αγόραζαν λόγω δυνατοτήτων, αγόραζαν (και αγοράζουν δηλαδή) λόγω των εργοστασιακών ήχων που ακούνε.

Από δικής μου πλευράς πάντως, επειδή ανέβαζα αρκετά κάποια στιγμή, ναι μεν έχω γράψει καμια 10αριά κομμάτια, αλλά επειδή είναι για video games δεν έχουν ανέβει κάπου ακόμα και δεν μπορώ να τα μοιραστώ. Σιγά σιγά κάτι θα γίνει.

Νομιζω οτι τα ιδια λεμε

Υπάρχουν χιλιάδες επί χιλιάδων ήχοι για το DX7 από τρίτους, οι επίσημες sound libraries είναι μάλλον οι μικρότερες. Όσο για τα εφέ, arpeggiators κλπ, αυτά ήταν "πολυτέλειες" τότε που δεν έβρισκες ενσωματωμένες σε κανένα synth, έπρεπε να τα σκάσεις χοντρά και να αγοράσεις ξεχωριστά sequencers/arpeggiators/effects/vocoders κλπ. Πανάκριβο σπορ το να ασχολείται κανείς τότε με synths, σήμερα τα έχουμε όλα σε ένα πακέτο και ακόμα πιο πολλά και μάς φαίνονται και λίγα. Α ρε βρεγμένη σανίδα...? Το DX21 θυμάμαι είχε ενσωματωμένο Chorus εφέ, αλλά μην πάει ο νους σας σε τίποτα τρελά settings, ένα...On/Off ήταν μέσα στο μενού και αυτό ήταν όλο.? Το DX7 ήταν χειρότερο σ'αυτόν τον τομέα, δεν είχε ούτε ένα εφέ πάνω. Πέτρινα χρόνια...?

H FM και τα FM synths ήταν πολύ μπροστά από την εποχή τους, αλλά οι sound engines τους δεν αξιοποιήθηκαν παρά μόνο από ελάχιστους. Σ'αυτό φταίει η Yamaha και το μινιμαλιστικό design που υιοθέτησε για τα περισσότερα μοντέλα της DX σειράς. Ένα DX7 δηλαδή θα έπρεπε να είναι τίγκα στα κουμπιά, στα pots και στα sliders λόγω της πολυπλοκότητας της sound engine του, και αντί να γίνει αυτό το όργανο διέθετε απλά ένα (1) data slider για να αλλάζει τις πάμπολλες παραμέτρους προγραμματισμού και μια οθόνη 2x16 digits, και αυτή μη-φωτιζόμενη.? Άντε τώρα να προγραμματίσεις με ένα data entry ένα 6-oscillator synth, το οποίο είχε ξεχωριστό envelope generator 8 σημείων! για τον κάθε oscillator ξεχωριστά και ένα σκασμό άλλα settings. Πέρα από αυτό, να τονίσουμε το "6-oscillator synth" και το "ξεχωριστό envelope generator 8 σημείων! για τον κάθε oscillator ξεχωριστά", σε μια εποχή που 9 στα 10 synths είχαν 1-2 oscillators και ένα (1) EG 4 σημείων και για τους δύο oscillators.? Γι αυτό και όταν βλέπω σύγχρονο ψηφιακό synth με τιμή διαστημόπλοιου και ADSR envelopes? μού γυρίζει το μάτι ανάποδα, και ιδιαίτερα όταν προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα κάτι γίδια? fanboys.? Η FM θέλει μεγάλες οθόνες για να προγραμματιστεί με άνεση, και ευτυχώς σήμερα τις έχουμε παντού. Είτε πρόκειται για τις μεγάλες οθόνες των MODX/Montage είτε για κάποιο FM VST στον υπολογιστή, την FM την βλέπουν πια με άλλο μάτι. Παραμένει φυσικά κάπως δύσκολη στον προγραμματισμό, αλλά δεν είναι και πυρηνική φυσική, απλά λίγο χρόνο χρειάζεται να μάθει κανείς τα βασικά για να αρχίσει να φτιάχνει εντελώς unique ήχους που μόνο η FM μπορεί να δημιουργήσει. Μια και αναφέρθηκα στην οθόνη του DX7 (και των DX21/27/9 κλπ), τα τελευταία χρόνια έχουν κυκλοφορήσει φανταστικές φωτιζόμενες LCD οθόνες σε διάφορα χρώματα, και τώρα τελευταία κυκλοφόρησαν και OLED οθόνες που είναι πραγματικά πανέμορφες και δίνουν άλλο αέρα στο όργανο. LCD OLED

Πράγματι το αποτέλεσμα είναι πολύ χορταστικό. Δεν νομίζω ότι θα καταλάβαινα ότι είναι FM αν δεν το ήξερα από πριν, η δυναμική του ήχου στον χρόνο θα με ξεγέλαγε. Και λίγη φλυαρία (λόγω καλοκαιριού)...... Το DX7 έκανε μεγάλη καριέρα από τα iconic presets του (Electric piano, FM Bass ήχοι κλπ). Τα έχουμε ξαναπεί, ακόμη και οι αγαπημένοι μας συνθοπαικταράδες έχουν χτίσει καριέρες πάνω σε presets (βλέπε πχ ELKA Synthex - "Laserharp", Roland D50 > Revolutions LP κλπ). Τρελαίνομαι όταν βλέπω σε reviews (της πλάκας) σε παλαιότερα όργανα να περνάνε σειριακά τα presets, λες και είναι Review κάποιας tele και πρέπει να ακούσουμε Bridge / Neck / both Pickups για να δούμε αν ακουστικά στέκεται ως όργανο (που και εκεί οι κιθαρίστες θα πουν ότι ο ήχος της κιθάρας ΔΕΝ είναι ο ήχος της κιθάρας - τι είπα...... - είναι ο ήχος της κιθάρας μέσω του (κάθε) συγκεκριμένου ενισχυτή). Από κει και πέρα το θέμα του interfacing και της δυνατότητας (μη) άμεσης επέμβασης στον ήχο του DX7 το έκανε να χάνει σε σχέση με αυτό που παλαιότερα συνηθιζόταν - εννοώντας ότι ακόμη και ΤΥΧΑΙΑ μπορούσες σε ένα "παλαιού" τύπου σύνθι να πείραζες πχ λίγο Resonance, λίγο την περιβάλλουσα ενός φίλτρου και τελικά να έβγαινε ένας ουάου διαστημικός ήχος.... Πόσοι όμως είναι αυτοί που τελικά θα σκάψουν σε βάθος ένα όργανο; Πόσοι Anthony Marinelli υπάρχουν εκεί έξω; Σε κάθε περίπτωση όμως, τα εφφέ που έρχονται μετά τον ήχο παίζουν όλο το τελικό παιχνίδι, είναι η σάλτσα στο μακαρόνι. Αυτό μάλλον ο Παπ. το κατάλαβε πολύ νωρίς, εξ ου και το τερμάτισε (και καλά έκανε) με τα Lexicon κλπ.

Gay....? Το whole point είναι ότι διασκέδασα μια ώρα στο studio παίζοντας. Η ηχογράφηση είναι μια εντελώς άλλη διαδκκασία. Η ηχογράφηση μις ολοκληρωμένης δουλειάς είναι κάτι ακόμα πιο διαφορετικό. Η ακόμα πιο ολοκληρωμένη παρουσίαση με video μιας ολοκληρωμένης ηχογράφισης είναι full time job (μια εβδομάδα από 10 ώρες μου έπαιρνε εμένα). Δεν βρίσκω πια τον λόγο να το κάνω.....αν και τώρα είναι όλα πιο εύκολα για εμένα (μεγάλος χώρος- studio στη θέση του και χωρις να ενοχλεί το όλον οίκημα κ.λ.π). Πέρασα τελεια παίζοντας; Ναι. Αν πάω τωρα και χαζεύω π.χ. τις κιθαρες μου, πάλι τέλεια θα περάσω. Δεν βρίσκω τον λόγο να βασανίζομαι στην παρούσα φάση. ?

Πάρε VST?

song.mp3 Έπαιζα σήμερα στο studio για καμία ώρα, Μια χαρά ξεκα*****σα. Και μετά λέω μέσα μου, γράψε κάτι. Ξεκίνησα.....άντεξα 15 δευτερόλεπτα, Μετά ναι ΒΑΡΕΘΗΚΑ. Γι αυτή την μπουρδα , με σχεδόν όλα στημένα , μου πήρε μιση ώρα (να στήσω και μικρόφωνα κ.λ.π , και παίξε ντραμς και παρε τη μια κιθαρα και μετα το μπάσο...πφφφγφφ)/. Δεν αξίζει τον κόπο, να γιατί. Ειδικά αν τα κάνεις όλα μόνος σου,. Και μετά κάνε και βίντεο...και κανε και Mix και master και μοντάζ..... song.mp3

O ήχος δημιουργήθηκε με τον αλγόριθμο 6, ο οποίος αποτελείται από τρεις carriers και τρεις modulators. Οι operators 2,4,6 (modulators) διαμορφώνουν το σήμα των operators 1,3,5 (carriers) (για όσους είχαν την απορία με ποιον αλγόριθμο -από τους 32- δημιουργήθηκε αυτός ο ήχος και δεν μπορούσαν να κλείσουν μάτι...?)

Ακριβώς. Και αν δεν έχουν οι καμπίνες δεύτερο jack, προσθέτεις στην κάθε καμπίνα ένα ακόμα jack σε παράλληλη σύνδεση με το πρώτο, για παράλληλη σύνδεση με την άλλη καμπίνα που είναι ακριβώς η ίδια (Ohm & Watt). Νομίζω πως έτσι πιό φθηνά θα κοστίσει. Απλά και πρακτικά. Τα παρακάτω βύσματα ως παράδειγμα. https://www.emimikos.gr/OEM-LZ204-SPEAKON/ https://www.skroutz.gr/s/4177457/X-treme-Cable-Speakon-male-XLR-male-1-5m-CR-683-1-5M.html Σωστό κι αυτό.

Επισης για τι ενισχυτη μιλαμε? Τι εξοδους σου δινει?

https://www.radialeng.com/product/cab-link

Κάποιες καμπίνες έχουν δεύτερο jack για σύνδεση με δεύτερη καμπίνα. Εχουν τέτοιο πράγμα οι δικές σου?

Donald Byrd - Kofi Το παρακάτω κομμάτι είναι από το ομώνυμο άλμπουμ "Kofi". Οι ηχογραφήσεις του άλμπουμ έγιναν στις 16 Δεκεμβρίου 1969 και 4 Δεκεμβρίου 1970 αλλά το άλμπουμ κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1995. Donald Byrd - trumpet Frank Foster - tenor sax Lew Tabackin - tenor sax & flute William Campbell - trombone Duke Pearson - el. piano Ron Carter - ac. bass Bob Cranshaw - el. bass Airto Moreira - drums

Αλλαγή ξανά. George Benson - White Rabbit (1972) (διασκευή Jefferson Airplane) George Benson - guitar Jay Berliner - ac. guitar Hubert Laws - flute John Frosk - lead trumpet Herbie Hancock - el. piano Ron Carter - bass Billy Cobham - drums Airto Moreira - percussion Phil Kraus - vibes + horn section What a band...

Αλλαγή κλίματος. Sons Of Apollo - Comfortably Numb (live) Μια εξαιρετική εκτέλεση του γνωστού κομματιού των Pink Floyd απ'το supergroup Sons Of Apollo στην Φιλιππούπολη (Plovdiv) της Βουλγαρίας στις 22 Σεπτεμβρίου 2018. Jeff Scott Soto - vocals Ron 'Bumblefoot' Thal - guitar & back vocals Derek Sherinian - keys Billy Sheehan - bass Mike Portnoy - drums & vocals

Έτοιμο και το καπάκι. Ανοίχτηκαν και οι τρύπες για ποτς και διακόπτη και φύγαμε για κόλλημα του τοπ.

Ρωτήστε τον εαυτό σας. Εγώ θα πω για εμένα. Αν μπορούσα να αναστήσω τον Sinatra για μια ώρα να πιούμε έναν καφέ, τι θα ήθελα να συζητήσουμε; Το τελευταίο που θα με ενδιέφερε θα ήταν να βάλουμε να ακούμε το fly me to the moon , και να του λέω πόσο γαμάτο είναι Πιο πολύ θα με ενδιέφερε να μάθω τι έτρωγε, πως ήταν το κλίμα της εποχής, που ντυνόταν....και με τι ξυριζόταν. Τι στερεοφωνικό και τι αμάξι είχε και τι γυναίκες προτιμούσε. Η μουσική για εμένα είναι μια προσωπική απόλαυση και όχι θέμα συζήτησης. Καθώς γράφω αυτές τις γραμμές ακούω μουσική. Έχει καμία σημασία τι;

Είναι και λίγο το feedback που παίρνεις. Αν γράφεις (πράγμα δύσκολο), ανεβάζεις και το βλέπουν 100-150 άτομα από τα οποία παίρνεις δύο-τρία likes και αυτοί είναι οι φίλοι σου στο φόρουμ, σου φεύγει η όρεξη να ανεβάσεις. Μιλώντας προσωπικά, δραστηριοποιούμαι στο χώρο της θρησκευτικής (χριστιανικής) μουσικής, θα έλεγα με αρκετά μεγάλη επιτυχία. Όχι ότι βγάζουμε λεφτά, εξάλλου δεν είναι αυτός ο σκοπός, αλλά τόσο online όσο και γενικά σαν παρουσία τα τελευταία χρόνια έχουμε γίνει αισθητοί στο χώρο του χριστιανικού τραγουδιού και παίρνουμε πολύ δυνατό feedback από χιλιάδες ανθρώπους ΕΚΕΙΝΟΥ του χώρου. Και είναι και λογικό, έτσι; Γιατί σε μια αίθουσα μπορεί να φέρουμε για πλάκα 200-300 άτομα να μας ακούσουν, αλλά αν βγάλουμε σε ένα μπαρ αφίσα ότι σήμερα έχει χριστιανικό live, δε θα μας ακούσει ούτε ο μπάρμαν. Κι εδώ στο φόρουμ είναι κάπως το ίδιο με εκεί έξω, πιστεύω όσοι διαφωνούν/αδιαφορούν με θρησκευτικά θέματα δεν μπαίνουν καν στον κόπο να δουν αυτά που έχω ανεβάσει κατά καιρούς, απλά και μόνο λόγω θεματολογίας. Έχω πάρει καναδυο προσωπικά μηνύματα από "κρυπτοχριστιανούς" του φόρουμ, και κάποια μπράβο από συμφορουμίτες που δεν ασχολούνται μεν, αλλά είναι ακομπλεξάριστοι δε, άρα μπορούν να εκτιμήσουν κάτι σαν προϊόν τέχνης, έστω και στρατευμένης, αλλά γενικά φτάνω στην εξής διαπίστωση: Κάθε είδους μουσική έχει το κοινό της. Κι εδώ, αλλά και παντού, δεν είναι όλα για όλους. Αν δεν παίρνεις την ανταπόκριση που ενδεχομένως περιμένεις από έναν χώρο, it's time to move on και να απευθυνθείς εκεί που θα σε δεχτούν καλύτερα.

Δεν σημαινει κατι αυτο.... αυτη τη στιγμη οι καλυτεροι επαγγελμτιες μουσικοι στην ελλαδα ειναι σε συναυλιες και περιοδειες τι θες να κανουνε να αφησουνε τον οικονομο να ανεβαζουνε κλιπ στο νοιζ?? εδω ξεμεινανε οι ερασιτεχνες που δεν τους παιρνει κανεις και εχουν ελευθερο χρονο? εγω πχ παιζω λαιβς αλλα δεν εχω χρονο η ορεξη να γραψω κατι να ανεβασω, δεν σημαινει ομως οτι δεν παιζω μουσικη, ασε π εγω μπαινω για τις αγγελιες μηπως βρω κανα montage m σε καλη τιμη....? κατα λαθος μπαινω και στο σαιτ.... πως γινεται να μπαινεις στις αγγελιες χωρις να μπαινεις στο σαιτ...? στο τελος οι μονοι που θα ανεβαζουν πιστευω θα ειναι ο @cos_dr και ο @Waterfall-K, θα πηγαινουν θα τζαμαρουν ο ενας στον αλλον και θα τα φτιαχουν διασκευες???

Για τα παντα. Φυσικα αλλου χρειαζεται περισσοτερο, αλλου λιγοτερο. Ακομα και πανκ να παιζεις σε μια μπαντα της γειτονιας, αν ξερεις να γραφεις λιγο και να διαβαζεις, κανεις το πραγμα λιγο πιο ευκολο στην προβα ας πουμε, μεχρι να απομνημονευσεις κατι κλπ