Πίνακας συμμετοχής

Αμαρτία εξομολογουμένη, αμαρτία ούκ εστί τέκνο μου ? Από εκεί και πέρα, ο καθείς ακούει με ότι μέσο του κάνει κέφι και λογαριασμό δεν δίδει. Εξάλλου ποτέ δεν ήταν αυτή η "ουσία" του νήματος- "άκου βινύλιο ειδάλλως να καείς στο πυρ το εξώτερον". ? ΥΓ: Ο @LK θα σε λατρέψει με αυτά που ανέβασες...

Αν το έκανες για σένα και για λόγους νοσταλγικούς θα το καταλάβαινα. Ο γιόκας σου δεν έχει ιδέα φαντάζομαι τι είναι ένα DX7 και μάλλον δεν ζούσε καν τότε, οπότε πας και σκας €1,300, του αγοράζεις ένα Yamaha MODX6+ και τέλος. Το συγκεκριμένο synth, εκτός του ότι έχει μια FM engine δεκάδες φορές ανώτερη ενός DX7, μπορεί να φορτώσει/παίξει/μορφοποιήσει όλες τις βιβλιοθήκες ήχων του DX7, που σημαίνει πολλές χιλιάδες έξτρα ήχων και μάλιστα δωρεάν. Δεν χρειάζεται λοιπόν ένα DX7, ούτε στο στούντιο ούτε σε ρέπλικα, μια και η μαμά Yamaha μάς δίνει τη δυνατότητα της αξιοποίησης των ήχων του μέσα από ένα σύγχρονο synth.

Αυτό. Δεν υπάρχει λόγος να βγει ρεπλικα ενός DX7 ή D50. Η περίπτωση όμως του Synthex είναι διαφορετική.

Η πατρότητα της FM Synthesis δεν ανήκει στη Yamaha. Πολλά hardware και software synths τη χρησιμοποιούν.

Δεν νομίζω. Δεν βλέπω το λόγο να βγει κάποια ρέπλικα ενός Fairlight, δεν έχει νόημα σήμερα, ακόμα κι αν το πουλάνε πολύ φτηνά. Ποιoς θα αφήσει το DAW του πχ και θα αρχίσει να κάνει παραγωγές πάνω σε μια ρέπλικα ενός Fairlight των αρχών των '80s? Το Fairlight δεν ήταν απλά ένα synth, ήταν το DAW της εποχής και όχι μόνο. Το τελευταίο Fairlight που κυκλοφόρησε και ήταν κατασκευασμένο με τα πρότυπα και το look των κλασικών μοντέλων ήταν το CMI-30A (30th Anniversary Edition) το 2011, το οποίο όμως αν και είχε το look ενός vintage μοντέλου, τα specs του ήταν high end, έκανε sampling πχ στα 44.1, 48, 96 και 192kHz. Κατασκευάστηκαν μόνο 20 αν θυμάμαι καλά και ήταν φυσικά πανάκριβα και έξω από τις αγοραστικές δυνατότητες της πλειονότητας των μουσικών. O Peter Vogel (ιδρυτής της Fairlight) με το 30th Anniversary model

Σε μελισσοκέρι και κερί σόγιας προς το παρόν. Αλλά είναι ακριβά ακόμα, οπότε προτίμησε κάτι αντίστοιχο, MP3 σε VST πχ.

Έχεις PM... Υπογραφή: Το post office του Noiz ?

Συμπεραίνω από αυτό ότι τα ηχεία πρέπει να ήταν εξαιρετικά, καθώς "ξεγύμνωναν" τα πάντα.

3 πουλάκια τι σχέση έχει ο κάθε πικραμένος με αυτά που έγραψα? και με τα κάθε επινοήσεως κόψε ράψε που έκανες? τελοςπάντων επειδή έχουμε και καλύτερα πράγματα να κάνουμε

γεύση από ένα από τα καλύτερα βινύλια (φυσικά dtd) που έχω ακούσει ποτέ... εννοείται ότι αν το μέσο μπορούσε να κρατήσει έναν ανάλογο ποιοτικό μέσο όρο στην εμπορική του σταδιοδρομία, θα νέρωνα λίγο το κρασί μου ως προς την σύγχρονη απαξίωση του (κάτι που δυστυχώς δεν γινόταν γιατί η κάθε παραγωγή ήταν πανάκριβη συν το ότι η εκάστοτε μπάντα έπρεπε να σπέρνει μια κι έξω) ?...

Κάπου μπορεί να υπάρχει ακόμα... Νομίζω ότι κάπου στο υπόγειο έχω σε μια βαλίτσα κάποια... memorabilia από τότε. Ρουόκ outfits, τις μπότες της Eurovision κλπ ? Άφησα κάτι για τον... αρχαιολόγο του μέλλοντος. Λοιπόν το επόμενο είναι για τον κανάγια τον Παράγκα που μας τη λέει για αυτά που ακούμε. Τους συγκεκριμένους τους είχα δει (τον περασμένο αιώνα) στον Λυκαβηττό και μου άρεσαν πολύ. Ιδιαίτερα το συγκεκριμένο το είχαν παίξει εξαίρετα σε μια πολύ ατμοσφαιρική εκτέλεση .

το "ξώβυζο" το χεις ακόμα?...?

Λοιπόν οι Bad Habit είναι λίγο... ακριβοθώρητοι ?, αλλά βρήκα κάτι που έχει ανεβάσει ο μουσιού Mark Cross - ο εξέχων ντράμερ της μπάντας ?- το οποίο μεταξύ άλλων δίνει ένα "στίγμα" του τι παίζαμε. Και με αυτό πήγαμε (τρομάρα μας ?) και ανοίξαμε για τους Ramones. Μήτσο pay attention λαίμαι... ΥΓ: Δεν ήταν δάκτυλος του Καταρράκτη, αν και φρονώ ότι θα του αρέσει αυτό που θα δει...

Λοιπόν φίλε Παράγκα believe it or not έχω παίξει support σε αφτούς τους... πανκς ?

Μην ξεχάσεις καλό αποσκληρυντικό νερού να βάλεις για να μην πιάσουν άλατα και κάνουν χράτς χρούτς.

Τη τελευταία φορά που χάζευε Ντου που και ξέχασε να αλλάξει τα νερά, κοίτα τι έγινε

Ναι, αυτό εννοώ, εξού και το "σπρώξιμο" σε εισαγωγικά. Εγώ ευτυχώς δεν άκουσα τίποτα. Ένα γειτονάκι αγόρασε ένα αρμόνιο, το είδα, μου γυάλισε, και ζήτησα απ΄τους γονείς να μου πάρουν ένα. Η αντίδραση τους ήταν θετική, μια και η πλευρά της μάνας μου ήταν από μουσική οικογένεια (η μάνα μου και οι αδερφές της στην μαντολινάτα του δήμου από μικρές, ο αδερφός της στη χορωδία, ο πατέρας τους/παππούς μου έπαιζε βιολί και λαούτο) ενώ ο πατέρας μου είχε ασχοληθεί με το...ψάλσιμο, μια και ο πατέρας του/παππούς μου ήταν παπάς,? οπότε δεν υπήρξε πρόβλημα.

Νταξ, μικρός είναι ακόμα. Αν του αρέσει η ενασχόληση με το CS6x (ωραιότατο btw,? που το πέτυχες?) έχει πολλές πιθανότητες να ασχοληθεί με τα synths. Και με λίγο "σπρώξιμο" κι από σένα φυσικά. Μάθε του από μικρό να αγαπάει τα Yamaha και τα Hammond (και να μισεί τα Moogs?) και το μέλλον του προβλέπεται λαμπρό.

Ούτε εννιά... Αλλά αυτός το ζήτησε, εγώ δεν είχα καμία εμπλοκή με τις αποφάσεις του. Απλά... χρηματοδοτώ ?

Για τον γιόκα ναι. Θα ενθουσιαστεί πολύ περισσότερο με MODX παρά με DX7.

Ευχαριστώ για την πληροφορία, αλλά το λες σε λάθος άτομο ? Εμείς εδώ είμαστε αποκλειστικά του hardware. Ένα Claninova και ένα CS6x ? Εννοείται... ?

Στην περίπτωση της Behringer αυτο έγινε. Αλλά μια και δεν παρακολουθείς τα της εταιρείας δεν το ξέρεις. Δεν πειράζει και πάμε παρακάτω.?

Χωρίς σπόντα λοιπόν: η τεχνογνωσία εταιρειών (αν και όταν μπορεί να συνδυαστεί, κάτι παν-σπάνιο και δαπανηρό) δεν εξασφαλίζεται επειδή αυτές οι εταιρείες βρέθηκαν κάτω από την ίδια επιχειρηματική στέγη. Ως εκ΄τούτου, εκτιμώ ότι υπερ-υπολογίζεις ότι η Behringer θα βγάλει κάτι καινοτόμο στο μέλλον. Αυτό. Κάποιος θα αποδειχθεί ότι είχε δίκηο, κάποιος όχι, αλλά δεν θα περιμένω άϋπνος.

Δεν παρακολουθώ τα πλήκτρα και δεν γνώριζα αυτές τις "λεπτομέρειες" που έγραψες. Ανέφερα τα δύο συγκεκριμένα γιατί τα έχω ως reference από τα '80ς και ήταν τα πρώτα που μου ήρθαν στο μυαλό. Πάντως αν έπεφτα σε κάνα DX7 με 250 ευρώ μπορεί και να χτύπαγα να το κάνω δώρο στον γιόκα μου.

Οι πατέντες είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο. Πολλά μηχανήματα δεν κατασκευάστηκαν όπως αρχικά ήθελαν κάποιοι κατασκευαστές λόγω κόστους ή απαγόρευσης πατέντας. Επίσης αρκετά γνωστά που κατασκευάζονται μέχρι και σήμερα που μιλάμε κατασκευάζονται έτσι όπως κατασκευάζονται λόγω πατέντας. Μεγάλη ιστορία(ες). Μιάς όμως και το έφερε πιό πάνω η κουβέντα για το DX-7 και D-50, ποιός ο λόγος να κατασκευάσει κάποιος "ξένος" αυτά τα μηχανήματα αφού οι ίδιοι οι κατασκευαστές τα έχουν βγάλει σε boutique και σε χαμηλές τιμές. Άσε που μπορείς να βρεις τα original σε μεταχειρισμένα από 250 έως 600 ευρώ περίπου και σε καλή κατάσταση. Να σημειωθεί επίσης πως οι δύο πιό πάνω κατασκευαστές στα τελευταία τους μοντέλα διαθέτουν αρκετούς γνωστούς ήχους από τα πιό πάνω μοντέλα.

Α ορίστε, λέει και λήξη πατέντας Popularization after the expiration of patent[edit] With the expiration of the Stanford University FM patent in 1995, digital FM synthesis can now be implemented freely by other manufacturers.

Όχι. Η συνδυασμένη τεχνογνωσία από τις άλλες εταιρείες του ομίλου, βρήκε τρόπο να κάνουν αβαβα τα δικαιώματα. ?

Να υποθέσω ότι είναι θέμα χρόνου να δούμε και κάνα... Behringer Fairlight;

Το έχω δηλώσει πολλάκις εδώ μέσα ότι είμαι φανατικός της συγκεκριμένης μπάντας. Αν υπάρχει ένα σύγχρονο ροκ γκρουπ που να συνδυάζει, στις σωστές δόσεις, όλα τα στοιχεία της αμερικάνικης μουσικής παράδοσης που γουστάρω είναι αυτοί οι φοβεροί τύποι οι οποίοι μόλις επανήλθαν με ένα αριστουργηματικό άλμπουμ γεμάτο με φανταστικούς ήχους και παιξίματα αλλά κυρίως με ωραίες συνθέσεις. Ακολουθεί το playlist με όλα τα κομμάτια του νέου άλμπουμ:

Κι εγώ κάπως έτσι, πήρα μέχρι και το τέταρτο αλλά είχαν αρχίσει ήδη να με χάνουν από το τρίτο το οποίο το βρήκα γενικώς αδιάφορο. Το τέταρτο επίσης μετριότατο παρόλο που περιέχει (για μένα) ίσως το καλύτερο κομμάτι που έχουν γράψει ποτέ: Πολλά χρόνια μετά τους ξανάπιασα και άκουσα τα ενδιάμεσα άλμπουμς που είχα χάσει και ανακάλυψα το Before the frost του 2009 που σηματοδοτεί ουσιαστικά την επιστροφή τους σε solid songwriting. Από τότε τους πήρε βέβαια 15 χρόνια να ξαναγράψουν αλλά άξιζε τον κόπο η καθυστέρηση.

Tο Southern Harmony και ο Marc Ford ήταν ίσως ο λόγος που αγόρασα την πρώτη μου ηλεκτρική το 1996. Ως τότε έπαιζα πλήκτρα και μπάσο ως ένας μικρός JPJ ?. Tα πρώτα δύο άλμπουμ των BC είναι από τα ελάχιστα straight rock albums που αγάπησα. Δεν έχω γενικά τέτοια ακούσματα. Από το τρίτο και μετά με εχασαν κι αυτοί...έπεσε ο Marc στο ποτό και στα ναρκωτικά, ο τραγουδιστής έκλαιγε τη μοίρα του κλπ κλπ

Ανεβαίνουμε πίστα μια και είμαστε στην πρωτεύουσα της ιαπωνικής γαστρονομίας την Osaka, μαγαζί 280 ετών που κάνει μόνο χέλι στα κάρβουνα, σούπα από συκώτι χελιού και ομελέτα με χέλι. Ίσως ο βασιλιάς του Ιαπωνικού φαγητου (αν και λίγο γκραν γκινιολ μια και τα χέλια τα εκτελούν εκείνη την ώρα που τα παραγγέλνεις ? )

MP3 σε κερί βγαίνει?

CD και μ@λ@κίες... Μάθετε να ακούτε ρε!? Η ζεστασιά του κεριού είναι αξεπέραστη...?

Μην χρησιμοποιείται το όνομα του @LK επί ματαίω ...άπιστοι! ? Μαμάτο, μπορώ να κάνω μένσιο...εμένα ?

Έλα @Terry RoscoeBeck5 Royal Katsu Care για πάρτη σου ?

Πάντως το θέμα ηχεία (μιας και πήγε η κουβέντα και σε αυτά) έχει έναν "υποκειμενικό" παράγοντα, που ΙMHO είναι τα αυτιά μας. Παλιά έστηνα στο σπίτι ένα home cinema. Είχα πάρει τον προτζέκτορα, ενισχυτή και ήθελα ηχεία. Πάμε λοιπόν με δύο φίλους (μουσικούς) σε ένα σχετικό μαγαζί να ακούσουμε ηχεία. Δεν ακούγαμε ακριβώς το ίδιο πράγμα, από τα ίδια ηχεία. Τελικά κατέληξα σε κάποια Dali που ήταν πιο κοντά στα γούστα μου. Είναι λίγο tricky η υπόθεση ηχεία.

Ναι, τα ηχεία είναι εξαιρετικά. Θα σου έγραφα ακριβώς ποια ΄ήταν, αλλά δεν έχω την άδεια κάποιου από τους εμπλεκόμενους να παρουσιάζω δημόσια τις περιπέτειές τους, άλλωστε η ελληνική αγορά είναι μικρή και θα γνωρίζαμε αμέσως για ποιους μιλάμε αν λέγαμε ποια είναι τα ηχεία. Αυτό πάντως που την "έσπασε" στον αγαπητό συνθέτη, ήταν πως διαπίστωσε με λύπη του πως τα διάφορα synthesizer που είχε χρησιμοποιήσει μετά από πολύ προσεκτικό programming, τελικά κόμιζαν ηχοχρώματα που δεν είχει ακούσει (ή "προσέξει") ποτέ... μάλλον δεν είναι τυχαίο ότι μετά από ένα σημείο τα έκοψε εντελώς τα synth... και ... άντε μην γράψω άλλα διότι θα είναι σα να τον δείχνω με το δάκτυλο. Και, επίσης ναι, ήταν της σχολής NS-10 (όπως και όλοι υποπτεύομαι για μία περίοδο), ορθά το σκέφτηκε το μέλος που προτιμά να μην τον αναφέρω. Πάντως, εγώ έγραψα το περιστατικό για την υποστήριξη του σκεπτικού ότι η λεγόμενη "πιστότητα στις αυθεντικές προθέσεις του καλλιτέχνη" είναι πολύ σχετικό ζήτημα στην εποχή μας... ήτοι, ποια πιστότητα όταν ο ίδιος ο καλλιτέχνης δεν (μπορεί να) έχει αντικειμενική αντίληψη του υλικού του;

@npap Έχουμε έναν τύπο (ας πούμε τον Α) που παίζει κιθάρα. Σε συνεργασία με τον Ηχολήπτη (ας πουμε τον Β) , κατέγραψε ένα μουσικό έργο. Το μουσικό έργο αυτό το ακούω εγώ σε μια συκευή (πικαπ , κασσετόφωνο, cd .....what ever) που κατασκέυασε ο Γ. Πάντα θαύμαζα πρώτα τον Γ (που κατασκεύασε το κύκλωμα , τη μηχανη αναπαραγωγής) , μετά τον Β (που το κατέγραψε και στο τέλος.... καταϊδρωμένοτον Α (που μπορεί να μου αρέσει φυσικά, αλλα στον δικό μου αξιακό κώδικο, είναι το "αναγκαίο κακό" , για να κάνει τη μηχανή του Γ να δουλεύει). ? Σαν μια τοστιέρα , που θαύμαζα τις προάλλες σε γνωστή αλυσίδα καταστημάτων και σκέφτηκα να πάρω, μολονότι δεν τρώω ψωμία και υδατάνθρακες εδώ και χρόνια. ? Μου αρέσουν όλες "οι μηχανές" , δεν με νοιάζει ποιά είναι καλλίτερη ή χειρότερη (αν ισχύει). Με νοιάζει να τις έχω όλες. ?

δε λέω ρε μπαγάσα... περί οργαζόμενης ψυχοακουστικώς τέρψης, πίτα εκ κολοκύθας (σερβιρισμένη και σε δίσκο βινυλίου με ρινίσματα σιδήρου για γαρνιτούρα γιατί όχι)... πράγμα θεμιτόν και σεβαστόν βεβαίως βεβαίως (έστω και εξ στρεβλής τεχνικής άποψης εκπορευόμενον)... ποιος είμαι άλλωστε εγώ που θα την αμφισβητήσω... ένας από τους λίγους εν Ελλάδι τυχερούς που έχουν περάσει κάποτε από το πικάπ τους audiophile direct to disc ηχογραφήσεις είμαι... οπότε;? και μέχρι εδώ όλα καλά και ανθηρά... όμως περί (τεχνικής) μοναδικής "αληθείας" εν έτει 2024, η ψηφιακή πιστότης (ποιότης) με reference πάντα το καταγεγραμμένο δρώμενο (στην όποια πρωταρχική μορφή του κατέληξε ο εκάστοτε δημιουργός-παραγωγός, επιλέγοντας όργανα, φωνές, ενισχυτές και οποιοδήποτε άλλο μέσο έκφρασης φυσικό ή ηλεκτρικό) είναι (ή ιδανικά θα έπρεπε να είναι) κάτι "αδιαπραγμάτευτο"... και κάθε φορά και εδώ και αλλού εκπλήσσομαι πλέον δυσάρεστα αλλά φευ... τελικά πρέπει να είναι κάποιος τεχνολογικά αναλφάβητος ή ιδεοληπτικά συγκαμένος (οι μύγες δεν επιστρέφονται ?) για να πιστεύει σοβαρά ότι σημείο αναφοράς για την ποιοτική σύγκριση οποιασδήποτε hardware αναπαραγωγικής αλυσίδας και οποιουδήποτε κρίκου της, μπορεί να είναι η εκάστοτε (και συνεχώς ευμετάβλητη) υποκειμενική "ευφωνία" (ή μη) που "αντιλαμβάνεται" από αυτήν ο καθένας μας... τα υπόλοιπα είναι επιεικώς μπαρμπούτσαλα εν μέσω ντροπιαστικής αμηχανίας των γνωστών άγνωστων απανταχού audio ψευδοπροφητών που διαχρονικά εκθέτονται σε bleed test ανά τον κόσμο... ειδικά μάλιστα στον δικό μου (όπως έχω αναφέρει αρκετές φορές) το "άθλημα" είναι πολύ δημοφιλές και είμαι φανατικός "φίλαθλος" και ενίοτε "διαιτητής", διασκεδάζοντας ανάλογα (όχι με τις αστοχίες προς θεού, αλλά με την ευτελισμένη αλαζονεία κάποιων)...? ------ ΥΓ1 και ποιος σου λέει Τέρρυ μου ότι δεν ήταν της "σχολής ns10" και αντί να "ξεγυμνώνουν" δεν "έντυναν" αντιθέτως με "χρωματισμένα κουρέλια" τα πάντα... αυτός που τα πούλαγε;...? ΥΓ2 επειδή παρεξήγησαν το χιούμορ μου (με το emoticon στο πρώην ποστ μου) και μου την "είπαν" κατ ιδίαν πάνω από ένας (και μέλη και "επισκέπτες"), γιατί αντ αυτού δεν "διόρθωσα" απλά τις όποιες ανακρίβειες ειπώθηκαν, να απαντήσω συνολικά από εδώ ότι όλες έχουν απαντηθεί-διορθωθεί πολλάκις κατά καιρούς κι από εμένα κι από πολλούς άλλους, ενώ παράλληλα μου είναι αφάνταστα κουραστικά τα "τεχνικά deja vu"... άσε που το τακτ μου περνάει κρίση και δεν θα ήμουν τόσο ευγενικός όσο θα ήθελα και μου αρμόζει με κάποιους που η πρόκληση είναι δεύτερη φύσις τους (μη πω και τρίτη και Σάββατο και)... έτσι και αλλιώς, δυστυχώς καθώς φαίνεται, σε ένα τεχνολογικό φόρουμ μιας χώρας που αν όχι τα πάντα, πολλά "είναι έτσι επειδή έτσι νομίζει ο καθένας", η μήτηρ επανάληψη πάσας μαθήσεως γερνάει άσχημα... καμπουριάζει και ξεδοντιάζεται κι άντε μετά σκυφτή και με μασέλα να την σεβαστεί κανένας... το μόνο που μπορώ όχι να υποσχεθώ απλά να τους πω σαν πρόθεση, είναι ότι όταν βρω λίγο χρόνο θα γράψω ένα αρθράκι που θα καλύπτει συνολικά το θέμα για όσους ενδιαφέρει η θεώρησή μου... ΥΓ3 για μια ακόμα φορά να καταθέσω τον απεριόριστο σεβασμό μου στον @LK που είναι από τους ελάχιστους που γνωρίζω που απολαμβάνει την μουσική (και την εικόνα) με όποιο αναπαραγωγικό μέσο του υπαγορεύει το θυμικό και η υποκειμενική αισθητική του, χωρίς επακόλουθα ενοχικά σύνδρομα που θα τον οδηγούσαν στην ανάγκη να διαστρεβλώνει με απαίδευτες τεχνολογικές σοφιστείες την "πραγματικότητα", για να δικαιολογήσει τις επιλογές του όπως κάνουν (συνειδητά ή ασυνείδητα δεν κρίνω προθέσεις) άλλοι...

Γρηγορη μεσημεριανη μπυριτσα με υπεροχες gyoza στο Ometasando να τρωει η μανα και του πεΔγιου να μη δινει... Χθες το παίξαμε μπρουκλιδες και φάγαμε Kobe beef και άλλα κρέατα πΓιοτητος

Uriah Heep, μια top συνθετικά και εκτελεστικά μπάντα που συνεχίζει ακόμα και σήμερα να ηχογραφεί πολύ καλά άλμπουμς, ενώ παραμένει μία από τις πλέον ενεργές live rock μπάντες του πλανήτη. Ακούμε παρακάτω δύο κορυφαία κομμάτια από το δεύτερο άλμπουμ τους "Salisbury" (1971), τo "Time To Live" και το ομώνυμο 16λεπτο fusion αριστούργημα.?? Time To Live? Salisbury? Lineup: David Byron - vocals Mick Box - lead guitars & back vocals Ken Hensley - Hammond, guitars, back vocals Paul Newton - bass & back vocals Keith Baker - drums + brass & woodwind orchestra

Τα πληκτραδικα ειναι σε αλλη γειτονια (καμμια 100αρια χιλιομετρα μακρια ?), εδω εχει μονο κιθαρες (και φαντασου πηγα μονο στις ΗΛΕΧΤΡΙΚΕΣ....για ακουστικες παιζει αλλη φαση σε παραλληλο δρομο.....