Πίνακας συμμετοχής

αυτές οι καταστάσεις ασχετου χρώματος

Ωωω θεοί... Ποιο νοσηρό μυαλό σκέφτηκε αυτό το έκτρωμα?

Bonus round: είδα τις προάλλες ένα prototype για PRS Eric Johnson signature και ξέρασα στο στόμα μου, ευτυχώς το έφαγε η μαρμάγκα. Απο τα χειρότερα υβρίδια που έχω δει ποτέ μου.

Είμαι λάτρης του καλού sunburst, ειδικά πάνω σε μια ακουστική κατα τη Gibson σχολη, αλλα δεν τα συμπαθω ιδιαιτερα (τι ιδιαιτερα, καθολου) σε strat και tele. Ειδικα αν μιλαμε για το φημισμενο late '60s target burst / clown burst της Fender με το σχεδον opaque κεντρο και το εντονο κοκκινο διαολιάζομαι, γίνομαι βίαιος, να μου τη χαριζουν δεν την παιρνω, ΟΥΣΤ.

Γενικά αντιπαθώ τις φούξια, καναρινί, πράσινες κλπ κιθάρες, ιδίως αυτές των 80's! Επίσης τις τιγρέ, λεοπαρδαλέ, φλαμπέ κιθάρες! Επίσης τα μυτερά headstock του τύπου 'θα σου βγάλω τ' άντερα'! και επίσης τις τύπου Floyd Rose γέφυρες!

Είναι πασιφανές πως λέτε ανακρίβειες. Επιτέλους, πάψτε να παραπλανάτε το κοινό που μας βλέπει. Παρακαλώ το κοντρόλ να διακόψει τη σύνδεση με τον κύριο

Ακριβώς. Ξέχασε να γράψει την λέξη Synth κι εγώ περίμενα να ακούσω πνευστά.

Προφανώς εννοεί fast Synth Brass sound από την analog "μηχανή"

Να σου πω... Μόλις την είδε θα πρέπει να έκοψε λάσπη, για αυτό μάλλον κατέληξε στα χέρια του συλλέκτη ? Θα σκέφτηκε "μακακια έκανα"...

Με μουρλαίνουν - απόλυτα όμως- αυτές οι κιθάρες της "διαστημικής" εποχής. Οι γνωστές "φσιτ μπόινγκ" guitars που αρέσουν στο Φάνκιο. Απλά με μουρλαίνουν σε όλες τις εκδοχές τους (οι οποίες είναι πολλές πανάθεμά τες)...

Το πλατύ headstock της στρατοκαστερ

Ευχαριστώ @Shelter που μου θύμησες πόσο δε χώνεψα ποτέ τα -burst. Κάθε είδους, αλλά βασικά τα κατά Fender 2 tone και 3 tone. Μάλλον στην κορυφή της λίστας μου είναι η ανεξήγητη για μένα επιμονή της Gibson να φτιάχνει από μπροστά κιθάρα κι από πίσω... κομοδίνο. Με λίγα λόγια, εννοώ ότι αν ήμανε εγώ στο πηδάλιο οι Les Paul θα ήταν όλες Darkback.

θα επρεπε γιατι υποτιθεται την ξερει καλύτερα και απο πρωτο χερι

το όλο βίντεο (δικαίως διότι δεν φταίει το βίντεο ή ο δημιουργός) αφήνει μια πικρή γεύση στον νέο μουσικό να παραδοθεί χωρίς αντίδραση στο σύστημα που θα σπεύσει να του φάει ακόμα και αυτή την ελάχιστη συνδρομή σε ένα cdbaby που μάλλον ποτέ δεν θα την πάρει πισω απο το στρημινγκ είναι τόσο πολύπλοκο το σύστημα που σου λέει ο ταλαίπωρος τι κάθομαι και ασχολούμαι όταν ο άλλος φτιάχνει playlist και τις παίζει ο κόσμος που στην τελική θα πάρει και τα δικά μου που θα είναι κάτω απο 1000. η μονη αντίδραση είναι αγορά φυσικού προϊόντος και μπουκοταζ στις πλατφορμες

Αν και το συγκεκριμένο βίντεο θέτει πολλά και μερικές φορες δύσκολα bullets που κάθε ένα ειναι και θέμα σοβαρης συζήτησης, ειναι θλιβερό πως οι νεότεροι απορρίπτουν σιγα σιγα οτιδήποτε (και η μουσική μέσα σε αυτο) είναι προιόν μιας κοπιαστικής διαδικασίας. Δηλαδή ολο και λιγοτεροι ειναι διαθεσιμοι να μπουν σε μια διαδικασία μάθησης ή παραγωγής, η οποια απαιτεί μακρά σε χρόνο και κοστοβόρο σε κόπο και χρήμα. Η πρόοδος δειχνει οτι οι τέχνες οριακά κινδυνεύουν απο αυτή την προοπτική. Μια κυνική απάντηση στο παραπάνω θα ήταν βέβαια ότι απο τη στιγμή που οι περισσότεροι δε θα λάβουν οικονομικο αντικρισμα στον κοπο τους, δεν εισέρχονται καν στη διαδικασια. Την ίδια στιγμή μου έρχεται πάντα στο μυαλο κάτι που είχε πει σε μια συνέντευξη ο Sonny Rollins όταν τον ρώτησαν για την αμοιβή του John Coltrane στο Kind of Blue. Η στιχομυθία πήγαινε περιπου έτσι: -Αληθεύει οτι ο John Coltrane πληρώθηκε... (κατι του στυλ 150$) για το Kind of Blue? -Δε γνωριζω τι πληρώθηκε ακριβώς, αλλά δε θα μου έκανε εντύπωση γιατί περιπου τόσο ήταν οι αμοιβές τότε. -Μα είναι ο σημαντικότερος δίσκος στην ιστορία της τζαζ. -Ναι αλλά τότε δεν το ξέραμε, και επίσης τότε οταν έμπαινες στο στούντιο σου δίνανε αυτο το ποσό και μετά σου λέγανε ότι θα βγάλεις και απο τα δικαιώματα που δεν τα έβλεπες ποτέ. Επειδή το ξέραμε ότι δε θα βγάλουμε ποτέ λεφτά απο αυτό κοιτούσαμε να πάμε τη μουσική στα άκρα. Η διαφορά στο mindset των γενεών είναι χαώδης.

Αυτό είναι κατι διαφορετικο από αυτό που περιέγραψες πριν, και σίγουρα έχει μια βάση. Αλλα μη ξεχνάς και το εξής, ότι πχ το ds1 πουλάει ακόμα στα 60-70 ευρώ μόνο και μονο επειδή είναι iconic πετάλι. Ηχητικά ειναι σχεδόν άχρηστο. Θα μπορούσαν να βελτιώσουν, αλλά τοτε δεν θα είχαν το ds1 στη γκάμα τους, αλλά κάποιο άλλο πετάλι για το οποίο θα έπρεπε να ξεκινήσουν προωθητική καμπάνια και σίγουρα δεν θα μπορούσε να φτάσει σε πωλήσεις το ορίτζιναλ ds1. Είναι θετικό γι’αυτους το ότι δεν χρειαζεται να βελτιώσουν/αλλαξουν την γκάμα τους με τα κλασικά πετάλια. Και σε 100 χρόνια τα ίδια θα πουλάνε σα ζεστό ψωμί. Αυτοί που τα αγοράζουν ανήκουν σε ξεχωριστό target group και πάντα θα τα αγοράζουν. Αυτό το γεγονός δεν ισοδυναμεί με το ότι η κλασικές εταιρίες προσφέρουν τις καλύτερες επιλογές σε πετάλια. Προσφέρουν κλασικές επιλογές και μπορούν να ανταγωνιστούν στο κόστος τις πιο μικρές φίρμες.

Σωστός... Sharing a screenshot of a headline on Instagram which reads: “Spotify CEO claims “the cost of creating content” is “close to zero”, deadmau5 responds in the caption: “Incorrect. The cost of creating content was 25+ years of my life and much of those proceeds going to your company you complete fucking idiot.”

Ακου περίπου πως είναι το mako. Στεγνός ήχος από το ampero και μετά ένα από τα τρέμολό του μαζί με διάφορα space και lo-fi εφέ. trem.mp3

Όχι μου τη σπάνε οι κιθάρες που μοιάζουν σαν σερβαντες.

Οι Flying V πιο καρναβάλι κιθάρα, ΔΕΝ υπάρχει (αισθητικά)

Και που να ξέρει ωρέ Μανώλη ο Cos? Μήπως έχει το Montage M και δεν το ξέρουμε??

@cos_dr έχει μήπως κανένα brass section σαν αυτά της κάρτας με τα brass section για το παλιό fantom-g ή έχει τα γνωστά - απλά που ξέρουμε;

Το είπε στην αρχή, "big brassy synth". Πρέπει να αλλάξει τον τίτλο.

έχει και τέτοια?

Ο Eric Johnson λεμε φταει - αυτη η κιθαρα φτιαχτηκε το 2014 custom παραγγελια απο τον ιδιο, και καπως κατεληξε στα χερια καποιου συλλεκτη. Υπήρχε και ένα γράμμα απο τον ίδιο τον EJ σχετικά με την κιθάρα, φαίνεται δυστυχώς μόνο η αρχή της σελιδας στον πάτο της εικόνας και δε θυμάμαι που το είχα δει...

-μανίκι με headstock strat σε tele και το αντίστροφο -humbuckers ξεκαπακωτοι όλων των χρωματων -les Paul με βιδωτο μπρατσο - λεπτά μανίκια -τεράστια νούμερα radius Γενικά τα πολλά νερα κ σχέδια στις κιθαρες Από ήχο δύσκολα έχω πετύχει κιθάρα που να μην έχω φέρει στα μέτρα μου

Στην εμφάνιση αντιπαθώ τα πάσης φύσεως χρυσά χρώματα, και γενικότερα τα πολλά πολλά «στολίδια». Μου αρέσει η κιθάρα να έχει πάνω τα εντελώς απαραίτητα. Επίσης, αντιπαθώ τα εκκεντρικά και extreme σχήματα κιθάρας. Στα του ήχου, αντιπαθώ τις κιθάρας με σκοτεινό και χωρίς ευκρίνεια ήχο. Θέλω να υπάρχει το δυνατόν note separation και να κόβει στο μιξ.

1) To sunburst και διαφόρων ειδών συντηρητικές βαφές. 2) To headstock της Tonfuchs στις T-Style και J-style κιθαρες οι οποιες ειναι κατα τα άλλα φοβερές. 3) Το μέγεθος των WR Humbuckers (παντα μου έμοιαζαν υπερβολικά μεγάλοι). 4) Διάφορες ευρεσιτεχνίες για τρεμολο που παροσαρμόζονται σε hardtail κιθάρες. Ενδεικτικα:

@trolley Μιά μικρή παρένθεση. Επειδή θα χαθούμε στις ορολογίες και πολύ πιθανό να μπερδευτούν κι αυτοί που μας διαβάζουν. Παλιά λεγόταν βινύλιο, μετά κασέτα, μετά CD, μετά mp3, σήμερα λέγεται streaming, αύριο μπορεί - ίσως να λέγεται κάπως αλλιώς.

Streaming δεν είναι μόνο το Spotify. Το βίντεο κάνει αναφορά κυρίως για streaming. Άκουσε ξανά το βίντεο, την ενότητα "οικονομικά δεδομένα".

Κάνω κάποιο λάθος; Έχουμε κάποια άλλη πληροφορία;

Μην μπερδευτείς, δεν είναι σε ευρώ αυτό.

Το θέμα είναι ότι πλέον όπως έχει γίνει η δουλειά, από αυτό που ονομάζαμε τότε "δισκογραφία" δεν θα δεις φράγκο. Παράλληλα, είναι τέτοιος ο όγκος της μουσικής που ανεβαίνει στις πλατφόρμες, που σχεδόν τα πάντα όλα χάνονται σε αυτόν τον ορυμαγδό. Όπως πολύ ωραία το έθιξε ο Γκίνος, οι πλατφόρμες δεν μιλάνε καν για μουσική αλλά για περιεχόμενο. Οπότε πλέον δεν μιλάμε καν για μουσικούς, αλλά για "περιεχομενατζίδες" ? Στα καλά νέα της ημέρας: Ευτυχώς που ως γερούνδιοι θα μείνουμε μακριά από αυτό το παιχνίδι και θα συνεχίζουμε να παίζουμε μουσική όποτε μπορούμε. Καλή τύχη στους νέους.

Να σου πω την αλήθεια, νόμισα είναι κανένα σταθερο τηλέφωνο από το 1985 από αυτά που ποστάρει ο LK.

Φρέσκο, σημερινό...πρωινό. Ήρθε την κατάλληλη ώρα για να υπολογίσω τον ΦΠΑ που θα κάνω μεθαύριο περιοδική. ?

Χθες μας "άφησε" στα 85 του ο 'Papa' John DeFrancesco, Jazz οργανίστας και πατέρας του Joey DeFrancesco. Δυστυχώς έζησε αρκετά για να δει την απώλεια του γιου του Joey ακριβώς δύο χρόνια πριν. RIP.? 'Papa' John DeFrancesco - Maricopa (2009) 'Papa' John DeFrancesco - organ John DeFrancesco Jr. - guitar Joey DeFrancesco - keys Jerry Weldon - sax Mike Boone - bass Byron Landham - drums

Σα τη strat δεν υπάρχει. Σε σπρώχνει να παίζεις με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Τέτοιος ήχος στη neck θεση δεν υπάρχει, δυστυχώς, σε άλλες κιθάρες. 449038016_7809291075786709_4724107953969982029_n.mp4 (τώρα που είδα το βίντεο, θυμήθηκα ότι είχα βάλει μια χαχαλιά {δλδ χούφτα} καρύδια στο στόμα μου, αλλά δεν πρόλαβα να τα μασήσω πριν τελειώσει το σόλο ?)

Απο σημερινό λαιβ στα πλαίσια του ωδείου, που κάναμε σε ένα γειτονικό μπαράκι. Ο ήχος λίγο χάλια (έπαιζα με solid state champion και δεν άκουγα τίποτα), αλλά ευχαριστηθήκαμε αρκετά. Τα Χριστούγεννα το επόμενο… (εκτός απροόπτου…) 1718656256808618.mov 1718656128731873.mov 1718656050278789.mov