Πίνακας συμμετοχής

+1, σε μια παλαιότερη συζήτηση είχα αναφέρει πως κατ'εμε ο ήχος της strat δεν είναι τόσο ο ήχος του μονού μαγνήτη απο μόνο του, αλλα του τρεμολο - ολό το στήσιμο του, το routing, τα ελατήρια, όλο αυτο προσδίδει ένα χαρακτήρα στον ήχο που δεν τον έχεις πχ με μια tele ή μια hardtail strat και ας έχουν ίδια ηλεκτρικά. Subtle χαρακτηριστικό σίγουρα, που πολυ εύκολα θα χαθεί/κρυφτει και ειδικά σε μια ηχογράφηση, αλλά λέμε τωρα.

Όπως γράφει κι ο συνάδελφος από πάνω, η σωστή θεωρητικά απάντηση είναι C#-E#-G##. Αν ήταν ερώτηση σε τεστ αρμονίας π.χ. αυτή η απάντηση μόνο θα έπρεπε να γίνεται δεκτή. Στον πράξη βέβαια, αν παίζεις μα μια μπάντα π.χ. και σε ρωτήσει ο μπασίστας "τι νότες παίζεις σε αυτό το ακόρντο;" θα του πεις C#-F-A, προφανώς για λόγους αμεσότερης συνεννόησης.

Θα αστειεύεσαι... Συγχαρητήρια για την παρέμβαση σου. Πρώτη φορά τα διαβάζω τόσο «πενηνταράκια» και κατανοητά.

Πάντως αυτή η κιθάρα βρίσκεται σε μια «κατάσταση» που προσωπικά δεν με τρελαίνει... Κάτι σαν «super strat» HSS, αλλά όχι «super strat» με την κλασική έννοια του όρου και με μια vintage επίφαση να πλανάται στον χώρο. ? Βέβαια γούστα είναι αυτά...

Σου έχω την λύση, και από Θεσσαλονίκη για να μην παιδευεσαι https://smart.noiz.gr/details.php?id=562768&search_id=5970143

Δεν παίζει ρόλο τι πιστεύουμε αλλά τι είναι σωστό. Το σωστό είναι ότι η συγχορδία που αναφέρεις έχει 1η 3η και 5η το οποίο σημαίνει C# - E# - G## ντο-ρε-μι-φα-σολ-λα-σι 1 2 3 4 5 6 7

Εγώ πάλι δεν κατάλαβα γιατί αυτό το pickguard έχει θέση για έναν υπερμεγέθη humbucker στη μέση

Ιδιαιτέρα αυτό το... πρασινάκι της δεύτερης, μεγαλείο ? Βέβαια @Nestoras σκέφτομαι έναν φίλο και συνεργάτη μας που ενδεχομένως να την γουστάρει ?

Και «θυσιαζεις» έναν ήχο λαμπάτου στο live επειδή δεν έχει tuner, αντί να πάρεις ένα «μανταλάκι» κουρδιστήρι που κάνει 3€ και να το έχεις μόνιμα στο head της κιθάρας σου, ας πούμε;

Αυτές είναι δυο εξαιρετικά άσχημες κιθάρες

Αν ήμουν υπέρ των modelling ενισχυτών αυτής της κατηγορίας σίγουρα θα προτιμούσα αυτούς της Boss. Έχω παίξει και λάιβ με Κατάνα και ήμουν ικανοποιημένος. Αυτή η εταιρεία γενικά ο,τι και να βγάλει είναι εγγύηση. Πολύ αγαπημένη εταιρεία.

Κυκλοφόρησε σε Limited Edition μια Player Plus Stratocaster HSS σε hardtail. Μεξικάνα βλέπω και μάλλον γύρω στο 1000ρικο. Την έβγαλε απλά στο σάητ χωρίς να την προωθήσει καθόλου ούτε με ανακοινώσεις ούτε με διαφημίσεις. Fireball® Humbucking and Player Plus Noiseless Strat® Pickups 12" radius fingerboard with rolled edges Hardtail string-through bridge with block steel saddles Push-pull on tone splits humbucking pickup Locking tuning machines

Φωνή βοώντος εν τη ερήμω...

Tη Satti έπρεπε να πάρουν για τον ρόλο, που είναι και επίκαιρη, ή θα μπορούσαν να ακολουθήσουν τις πρακτικές του Netflix και να δώσουν τον ρόλο στον Τζερόμ Καλούτα...

Καλορίζικα!? Τα είχα πέρσι για ένα μήνα περίπου (καλοκαίρι και γω :D ) και μπορώ να πω έμεινα αρκετά ευχαριστημένος. Το μόνο μείον που βρήκα, μου έλειπαν οι χαμηλές και αποφάσισα να τα αντικαταστήσω με 2 krk classic 5. Τελικά όμως, για να είμαι ειλικρινής, ίσως και να έφταιγε η τοποθέτησή τους στον τότε χώρο και να έκανα λάθος. Πάντως πολύ καλό deal στη τιμή θα έλεγα! Με γειά και να τα χαρείς!

Ότι λέει ο τίτλος του άσ(θ)ματος ? (άντε να να πάει 22:00)....

Ευπειθώς αναφέρω πως το συνοδευτικό sub8 ευρέθη σχεδόν μισοτιμής, ετσιμπήθη με συνοπτικάς διαδικασίας και εγκαταστάθη πάραυτα. Του έκοψα βέβαια το γκέην στο 1/4 περίπου διότι ΒΡΟΝΤΑΕΙ.

Έλα τώρα, ν' αρχίσουμε τα uplifting, ν' ανεβαίνουμε γιατί έχουμε αγώνα το βράδυ ?

Πέστε τέτοια ν’ ανεβεί η αξία αυτής που έχω και να πάρω περισσότερα τώρα που θα τη πουλήσω.

σε αΦτο συμφωνω 100% μαζι σου! ?

Αν ήμουν πελούσιος είχα αγοράσει μια τέτοια προχτές, και ας έχει το headstock που έχει. Αν είχε και το volume σε πιο καλό σημείο θα ήταν τέλεια.

Γιατί δεν θα έχεις τον neck ήχο της στρατ (που είναι ο καλύτερος ήχος όλων των εποχών) και τα contours, που αντικειμενικά είναι η πιο βολική και copypasted κιθάρα ever! Επίσης πραγματικά δεν έχω καταλάβει γιατί τόσα χρόνια δεν έχουν βγάλει περισσότερα hardtail strat μοντέλα.

με αυτα τα λεφτα παιρνεις μεταχειρισμενη 90s American std με rosewood και οχι χλωμο pau ferro fretboard στις αγγελιες που την θαβει την μεξικανα 30 μετρα κατω απο την γηΣ (και κανεις και επενδυσΙσ για το μελλον) οχι και 1000αρικο για non USA μονΔελα ρε Φεντερ...?

https://guitarnuts2.proboards.com/thread/9926/fender-meteora-fireball-humbuckers-analysis ευτυχως ειναι low gain

Ινφλουένσιν alert... Ινφλουένσιν alert... Ινφλουένσιν alert... ?

Και γιατι δεν παιρνεις καλυτερα μια Nashville Tele, ή μια απλη tele και να της βαλεις μεσαιο μαγνητη? Γλυτωνεις και τον ΜΑΠΑ bridge μαγνητη της strat (και στη θεση του εχεις τον καλυτερο bridge μαγνητη ολων των εποχων) και εχεις και ΣΟΒΑΡΗ κιθαρα ? Ο μονος λογος να εχεις strat ειναι το tremolo, αν δεν το θες παρε tele.

Hardtail strats are the best strats αλλά δε το λέω πολύ δυνατά μη με βρούνε χαρακωμένο σε κανα χαντάκι. Ο μαγνήτης θα φανταστώ από το όνομα και μόνο ότι είναι ψιλο-high-gain και οι πόλοι α λα widerange είναι καθαρά στυλιστικοί - έχει κανένας εμπειρία?

Όντως.. Πού πας και μπλέκεις κι εσύ ρε παιδί μου με χορδιστήρια..?

Όχι βρε. το 3€ τρόπος του λέγειν είναι.? Πάντως νομίζω ότι ο μέσος όρος τιμής τους είναι 10-20€. Εκτός και αν πάρεις από κανα amazon η κανα temu?

Προφανώς αλλά λατρεύει και τις «φσιτ μπόινγκ» κιθάρες ? Άνετα θα έβγαινε ο Βουτσάς με αυτήν...

Καλά αυτός γουστάρει και τέλε.

O JVM είναι 20 κιλά ο laney tt50h είναι 25 μόνο η κεφαλές. Ο line6 είναι 14 ολόκληρος με εφέ και tuner.Η αλήθεια είναι είναι ότι θα αγόραζα ένα μικρό λαμπατο combo 15 κιλά αλλά και πάλι θα πρέπει να πάρω μια καλή πεταλιερα.

Πήρα αυτό https://www.rihardos.gr/el/ΚΟΥΡΔΙΣΤΗΡΙ-fender-bullet-tuner-black-0239979002.html Με πιάσανε;

σίγουρα υπάρχει... όσο πιο απλά μπορώ λοιπόν, για να μην μείνουν για άλλη μια φορά υπολείμματα "τροφής" για την πολύ πεινασμένη καθώς φαίνεται audio αρβύλα που ως γνωστόν διαθέτει και χαλασμένο τηλέφωνο...? το dB (ή decibel) ως ορισμός είναι μια μονάδα μέτρησης (όχι "ήχου" όπως αναφέρθηκε, αλλά ΚΑΙ ήχου) σε λογαριθμική κλίμακα που εκφράζει την διαφορά στάθμης μιας φυσικής ποσότητας... ουσιαστικά είναι το ένα δέκατο του bel (ή B) μιας μονάδας που δημιουργήθηκε για ανάγκες της μέτρησης της απώλειας μετάδοσης και της ισχύος στα πρώτα χρόνια της τηλεφωνίας... δεν είναι ανάγκη να αναφερθούμε σε μαθηματικές αναλύσεις που θα αφορούν ελάχιστους (η παγκόσμια βιβλιογραφία άλλωστε είναι στην διάθεσή τους)... αυτό που πρέπει να μας μείνει εδώ είναι ότι το dΒ έχει δεκάδες χρήσεις ανάλογα την επιστήμη τον τομέα και τα σημεία αναφοράς, που σε κάθε περίπτωση του δίνουν κι ένα "extension" που αντιπροσωπεύει τον τρόπο και τον τομέα που θα το χρησιμοποιήσουμε (π.χ. dBu, dBHL, dBsm, dBi, dBm καθώς και πλήθος άλλων)... στα καθ ημάς τώρα, σε dB λοιπόν θα μετρήσουμε και το gain στον αγαπημένο μας ενισχυτή κιθάρας και θα ελέγξουμε το σήμα στο DAW μας και στην κονσόλα μας και στην κάρτα ήχου μας και θα μετρήσουμε την ένταση του ήχου στο φυσικό περιβάλλον... με τι "dB" όμως κάθε φορά... από το τσουβάλι όπως ως συνήθως αφήνεται να εννοηθεί; τα dB που κυρίως ως μουσικοί και ηχολήπτες χρησιμοποιούμε είναι: 1. τα dB SPL για την στάθμη ηχητικής πίεσης, καθώς και τις εκφάνσεις τους σε dBΑ, Β, και C για την ένταση ήχου, λαμβάνοντας σε αυτές το δυνατόν υπόψη και την ιδιαιτερότητα της ακουστικής αντίληψης του ανθρώπου και επικεντρώνοντας χρηστικά στον θόρυβο και τις κοινωνικές και ατομικές επιπτώσεις του 2. τα dB FS που χρησιμοποιούμε στα ψηφιακά συστήματα (και φυσικά και σε mix και σε mastering ? και επ ευκαιρία ας προσπαθήσουμε να δούμε που έγινε η παρανόηση των φίλων μας στα παραπάνω posts)... το FS ως αρκτικόλεξο αφορά το Full Scale που με την σειρά της αντιπροσωπεύει το μέγιστο amplitude που μπορεί να αναπαραστήσει ένα σύστημα... ουσιαστικά μέχρι το σημείο αναφοράς "0" που έχουμε όταν το μέγεθός της κλίμακας έχει φτάσει τη μέγιστη αναπαραστάσιμη τιμή πριν την ακουστή παραμόρφωση του σήματος που θα ακολουθήσει αν το υπερβούμε (το επίσης γνωστό μας -και επώδυνα κάποιες φορές- clipping)... και ας μείνουμε τυπικά στο περίφημο 0 παρότι ανάλογα το σύστημα μπορεί να κυμανθεί από -1 έως και +1 και να βρεθούμε προ εκπλήξεων, αλλά είπαμε να το κρατήσουμε στην απλούστερη μορφή το θέμα μας και δοθείσης άλλης ευκαιρίας θα μιλήσουμε και για τα true peaks και τα συμπαρομαρτούντα... ελλείψει λοιπόν του πολύτιμου headroom (που θα είχαμε σε ένα αναλογικό σύστημα), όλες μας οι τιμές είναι μεν σε dB αλλά αρνητικές... έτσι παρακολουθούμε και προσέχουμε σε πρώτη φάση τα peaks του σήματος να μην περάσουν στο θετικό πεδίο που κάνει "τζιζ"... επειδή όμως όπως έχουμε πει νομίζω πολλές φορές στο παρελθόν, κάποιες σκόρπιες κορυφές έως το μηδέν σπάνια αντιπροσωπεύουν την πραγματική ακουστική αντίληψη του σήματος που επεξεργαζόμαστε κάθε φορά (και μάλιστα ενίοτε και μόνο μία φτάνει να μας την κρατήσει πολύ χαμηλά), φροντίζουμε (ειδικά στο mastering) να πάρουμε μια τιμή μέσου όρου (RMS) σε dB που μας βοηθάει να είμαστε και πιο κοντά στην πραγματικότητα αλλά και στις αναπόφευκτες συγκρίσεις, ώστε εκμεταλλευόμενοι τους διάφορους επεξεργαστές μας με τελευταίο πάντα στην αλυσίδα τον peakοσφάχτη, να επαναφέρομεν την τάξιν (με καλά ή κακά αποτελέσματα ανάλογα την γνώση ή την πετριά μας)... τα τελευταία χρόνια μάλιστα προσπαθώντας να είμαστε πιο ακριβείς στα αποτελέσματα, χρησιμοποιούμε τα LUFS (ή LKFS όπως θα δείτε κάπου τον όρο) που λαμβάνουν υπόψη τους και την διαφορά στην ευαισθησία του ανθρώπινου αυτιού σε σχέση με την εκάστοτε συχνότητα, σε αντίθεση με το RMS που περιορίζεται "τυφλά" στις καταγεγραμμένες audio τιμές του σήματος... και για να κλείσουμε εντελώς την παρανόηση (ελπίζω), τα dB που ανέφερε ο thebest20 δεν ήταν λάθος (πήγα να την πατήσω κι εγώ σε άλλο θέμα έτσι)... απλά επικαλούταν το mp3 gain ένα προγραμματάκι σύγκρισης έντασης και κανονικοποίησης mp3 αρχείων που βασιζόταν στον ReplayGain, έναν παλιό open source αλγόριθμο υπολογισμού της έντασης και αφορούσαν ΜΟΝΟ τον δικό του τρόπο... πράγμα που σημαίνει ότι δεν είναι άμεσα συγκρίσιμα ούτε με τα RMS ούτε με τα LUFS... 3. ε μην αφήσουμε έξω και τα dBVU (για να μην μας μαλώσουν οι αναλογικοί μας φίλοι) που συναντάμε κυρίως σε κονσόλες και μέσα εγγραφής... εδώ αυτό που μας ενδιαφέρει (κυρίως) ως ειδοποιός διαφορά με τα dBFS, είναι ότι σε αυτά το 0 ορίζεται ως το σημείο "καμπής" για ένα κομμάτι audio, από το οποίο και μετά η παραμόρφωση θα αρχίζει σταδιακά (αλά όχι πάντα γραμμικά) να αυξάνεται... το σημείο μέχρι το οποίο μπορεί να οδηγηθεί ένα μέσο μέσα στα κόκκινα παραμένοντας ευάκουστο είναι και το headroom που είπαμε πριν... ΥΓ. συγχωρήστε την παρέμβασή μου... δεν έχω καμιά διάθεση να το παίζω έξυπνος κάθε φορά αλλά είμαστε υποτίθεται και τεχνικό φόρουμ και όσο γίνεται πρέπει να είμαστε λίγο προσεκτικοί στις τεχνικές θεωρήσεις ειδικά αν δεν αφορά τον τομέα μας... και φυσικά αναφέρομαι γενικά και όχι στον φίλο Alter ή όποιον άλλο... γιατί αν δεν είμαστε φειδωλοί παρά τις καλές μας προθέσεις περισσότερο θα μπερδευόμαστε παρά θα βοηθιόμαστε στην όποια δημιουργική ενασχόληση μας με την μουσική...

Από συζήτηση που είχα χθες και σήμερα με συνάδελφους "καταλήξαμε" πως στην τιμή που ήταν μέχρι πρότινος ο πενηντάρης KATANA, MKii και EX ήταν στις πρώτες αλλά και συμφέρουσες επιλογές. Με την τιμή που εμφανίστηκε ο πενηντάρης GEN 3 οι τιμές είναι κοντά σε άλλους που προσφέρουν, τεχνολογικά τουλάχιστον, περισσότερα πράγματα. Όπως μου είπαν (συμφωνώ και εγώ), το gap μεταξύ των mkii και GEN 3 δεν είναι τέτοιο που να δικαιολογεί τέτοια διαφορά τιμής, ίσως... Η ιστορία θα δείξει.

Τι κουρδίσματα και οπισθοδρομικά πράγματα είναι αυτά που σ' απασχολούν.

Υπαρχει καποια παρανοηση μαλλον με τα db. Ολα τα κομματια μιξαρονται με peak 0 db στο meter το πολυ, και για ακριβεια συχνα χρησιμοποιουνται τα lufs. Τα db (decibel δηλαδη) ειναι μοναδα μετρησης εντασης ηχου, αλλα οχι στη μιξη. 100 db ειναι εντασεις συναυλιας, και δεν εχουν να κανουν με την μιξη ενος κομματιου, αλλα με το ποσο δυνατα παιζει το κομματι σε τελικους ενισχυτες και ηχεια. Η μονη περιπτωση που μπορω να σκεφτω να χρησιμοποιουνται db για μιξη ειναι οταν αναφερομαστε στις δυναμικες ενος κομματιου, δηλαδη στην διαφορα εντασης χαμηλοτερου - δυνατοτερου σημειου, που θα ειναι πχ τυπικα 6-8 db. Ειδικα σημερα με τις digital κονσολες αν ενα κομματι ξεπερασει σε peak (δηλαδη εστω και για μια στιγμη) τα 0 db θα εχουμε κλιπαρισμα και πολυ κακοηχη παραμορφωση.

Θυμάμαι 30 χρόνια πριν, πιτσιρικάς να το ακούω σε επαρχιακό ραδιόφωνο

Έχουν πάντως ανταγωνισμο στην κατηγορία τιμής των modeling amp που κινούνται, τους Line6 Catalyst, ειδικά μετά το firmware update με νέα amp models από το Helix hx (βλέπε Badong για high gain)...

....και ακολούθησαν 1,374 λέξεις / 8,158 χαρακτήρες. (μην διανοηθείς να το αμφισβητήσεις, τις μέτρησε ειδικό πρόγραμμα...?) Κάτσε να διαβάσω τώρα αυτό το σεντόνι...

Επειτα απο τα επιμονα request ορισμενων μερακληδων που θελουν να ξαναδιαβασουν το αρθρο που ειχα γραψει παλαιοτερα για τη συναρμολογηση μιας bolt on κιθαρας απο parts το ξαναποσταρω με ορισμενες αλλαγες μια και γηρασκω αει διδασκομενος... Επειδή έλαβα σωρεία e-mail για τις κιθάρες που κατασκευάζω (ή πιό σωστά ΣΥΝΑΡΜΟΛΟΓΩ,η κατασκευή θέλει τεράστια πείρα,γνώσεις & εξοπλισμό & εγω δεν διαθέτω τίποτα απο τα τρία..) αποφάσισα να γράψω ένα μικρο αρθρο για το «πως γίνεται» το «θαυμα» αυτό. Ελπίζω ότι μετα την ανάγνωση του θα καταλάβετε ότι είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΑΠΛΟ . Βεβαια για να προσχωρησει καποιος στη συναρμολογηση μιας partscaster πρεπει να λαβει υποψιν του τα παρακατω: 1.η κιθαρα που θα φτιαξει δεν θα εχει μεγαλη μεταπωλητικη αξια,,ακομα και τα καλυτερα parts του κοσμου να βαλει μια Fender θα πωλειται παντα σε καλυτερη τιμη. 2.πρεπει να ξερει τον ΛΟΓΟ για τον οποιο φταχνει μια τετοια Partscaster & τι ακριβως θελει. 3.η Fender βγαζει μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ γκαμα κιθαρων και ποτε αλλοτε δεν εβγαζε καλυτερες κιθαρες απο οτι σημερα,ισως ειναι καλο να ψαξει καποιος απειρος κιθαριστας πρωτα εκει. 4.Οσο και να προσπαθησουμε να ακολουθησουμε συνταγες τον πραγματικο ηχο μιας partscaster θα την ακουσουμε μονο αφου την φτιαξουμε...αρα ζητημα...δοκιμης δεν υφισταται... 5.Τα specs και οι «συνδιασμοι» που προτεινω ειναι συμφωνα με το ΔΙΚΟ μου γουστο που κυμμαινεται γυρα απο τον κλασσικο vintage Fender ηχο,δεν αποτελουν πανακεια και συνταγη για ικανοποιηση ολων των γουστων... . Μεσα στο αρθρο θα προτείνω και κάποιους κατασκευαστές και συνδιασμούς υλικών. Ας προχωρήσουμε λοιπόν με κάποιες ΒΑΣΙΚΕΣ παραδοχές (πάντα ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΑΠΕΙΝΗ ΜΟΥ ΓΝΩΜΗ) Στόχος μας είναι μια ΕΛΑΦΡΙΑ καλοφτιαγμένη κιθάρα με καλό playability και ζωντανο ηχο. Αν και κατα τη γνώμη μου ο ΤΥΠΟΣ του ξύλου που θα επιλέξουμε για το σώμα ΔΕΝ παίζει σχεδόν κανένα ρόλο στον ήχο (πάντα μιλάμε για τον ηλεκτρικό ήχο δηλ.για τον ήχο της κιθάρας μεσα απο τον ενισχυτή) το ΒΑΡΟΣ του ξυλου ΠΑΙΖΕΙ & γενικότερα οι ελαφριές κιθάρες, εκτός ότι προσφέρουν άνεση και δεν κουραζουν τον παίκτη,έχουν πιό ζωντανό, ισοροπημένο & αμεσο (responsive) ήχο απο τις βαριές. Γενικά κιθάρες που ζυγίζουν απο 3-4,5 κιλά θεωρούνται ελαφριές. Οσο ελαφρύτερες τόσο καλύτερες αν ο στοχος καποιου ειναι ο κλασσικος «Αερινος» vintage Fender ηχος,αυτο δεν σημαινει οτι κιθαρες που εχουν τα....κιλακια τους ειναι για πεταμα...ισα-ισα το αυξημενο sustain & τα μπολικα υψηλομεσαια και πριμα τους τις κανουν ιδανικες για καποια ηδη (hard rock,metal etc) παντα βεβαια σε συνδιασμο με τους αναλογους μαγνητες.. Ενας ακόμα λόγος που προτιμώ τις ελαφριές κιθάρες είναι το γεγονός ότι συμπεριφέρονται καλύτερα με τους μαγνήτες με ΧΑΜΗΛΗ έξοδο (που προσωπικά προτιμώ) για καποιο λόγο «μεταφράζουν» καλύτερα τον γλυκό, καθαρό και γεμάτο ηχο τους. ΞΕΚΙΝΑΜΕ ΛΟΙΠΟΝ Καταρχην επιλέγουμε το ΣΩΜΑ & το ΜΠΡΑΤΣΟ μας απο τα παρακάτω site www.warmoth.com (ο μεγαλυτερος κατασκευαστης στις ΗΠΑ φτιαχνει σχεδον τα παντα,τα σωματα του δεν εχουν ακριβη vintage Fender specs,προσφερουν και βαμμενα με πολυεστερα σωματα & μπρατσα) www.allparts.com (ειναι ουσιαστικα ο τροφοδοτης της Fender Japan & των περισσοτερων relic builders οπως ο M.Jenny,o Danocaster,o Nash,η K-Line etc,εχει μεγαλη ποικιλια ,θαυμασια ποιοτητα και χαμηλες τιμες επισης προσφερει και 2 round lam necks για οσους θελουν να φτιαξουν after 1963 Fender copies) www.wdmusic.com (καλος κατασκευαστης αλλα way out of specs για ακριβη Fender copies) www.usacustomguitars.com (ιδιο επιπεδο με τη Warmoth,προσοχη ομως τα headstock του δεν εχουν το σχημα των Fender,μπορουν βεβαια να φαγωθουν για να ερθουν στο ιδιο σχημα προσφερουν και βαμμενα με πολυεστερα σωματα & μπρατσα) www.rockinger.com (οι μονοι ευρωπαιοι φερνουν καλα κορεατικα και ιαπωνιακα σωματα και μπρατσα και εχουν και μπολικες hardware επιλογες,καλη λυση και οι ετοιμες κιθαρες τους & αυτοι ειναι way out of specs αν ο στοχος σας ειναι ενα ακριβες vintage Fender copy) www.guitars.gr (δικος μας ,με εξαιρετικο service & τιμες φερνει κυριως Goeldo/Rockinger αλλα και custom parts) www.stewmac.com (εχουν τα mighty might,τα φθηνοτερα καλα μπρατσα και σωματα & αυτοι ειναι way out of specs αν ο στοχος σας ειναι ενα ακριβες vintage Fender copy) www.musikraft.com (η Rolls Royce των σωματων & μπρατσων,προσφερουν και νιτρο φινιρισματα,οι ΜΟΝΟΙ που προσφερουν 100% ακριβη parts αν θελετε ενα ακριβες vintage Fender copy) επισης στην Αθηνα θα βρειτε σωματα/μπρατσα All Parts & πολλα αλλα Parts στον "μικρο" Καγμακη στη Σολωνος πισω απο το Χημειο,ειναι γνωστης και θα σας εξυπηρετησει αψογα. όλοι οι παραπάνω κατασκευαστές προσφέρουν μια τεράστια ποικιλία ξύλων, hardware & μαγνητών. ΜΠΡΑΤΣΑ Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ μου γνωμη ειναι οτι εδω ισχύει το «οσο παχύτερο μπράτσο τόσο το καλύτερο» οι μέρες λεπτών «μπουζουκοταστιέρων» εχουν ευτυχώς περάσι ανεπιστρεπτει. Ενα παχύ μπράτσο προσφέρει καλύτερη στήριξη στο χέρι,λιγότερη κούραση κατα το παίξιμο και το σπουδαιότερο περισσότερο sustain, punch & articulation στον ήχο. Παχια μπράτσα θεωρούνται όσα είναι απο 0,9 της ίντσας και πάνω στο πρώτο τάστο (το ιδανικό είναι η 1 ίντσα) Πχ.το boatneck & το fatback & το SRV της WARMOTH Βεβαια αν δεν σας βολευει με τιποτα ενα παχυ μπρατσο τιποτα δεν σας εμποδιζει να αγορασετε ενα...λεπτο.... Κατα τη γνώμη μου πρέπει να επιλέξετε ενα μπράστο με Jumbo τάστα (6105-6150-6100) και να αγνοήσετε τα τρισάθλια απο όλες τις απόψεις μικρά vintage τάστα. Αρκετοι κατασκευαστες προσφερουν και ατσαλινα ταστα δυστυχως ομως δεν νομιζω να βρειτε μαστορα που να δεχτει να καταστρεψει τα εργαλεια του για να τους κανει L&C & Fret Dress,επισης δινουν στην κιθαρα αρκετα πριμα. Επίσης μια compound radius (7”-12”) η έστω 9”-10” ταστιέρα θα βοηθήσει να έχετε lower action και καλό bending (το vintage radius προσωπικα το λατρευω με jumbo ταστα μια και δινει το feel μιας πραγματικης vintage Fender στην οποια εχουν κανει refret αλλα μπορει να μην ταιριαζει σε ολους,αν θελετε να δοκιμασετε πως ειναι το feel του παιξτε μια G & L η μια Fender roadworn ) Το υλικό της ταστιέρας (έβενος, rosewood, maple) δεν παίζει κατα την οχι και τοσο ταπεινη μου γνωμη ;D ΚΑΝΕΝΑ ρόλο στον ηλεκρικο ήχο οπότε επιλέξτε ότι σας βολεύει καλύτερα στο χερι!Προσωπικα αν δεν εφτιαχνα vintage accurate copies ολες μου οι κιθαρες θα ειχαν βεβαια ΕΒΕΝΟ (η απολυτη ταστιερα imho) ΣΩΜΑ Ενα ελαφρύ swamp ash ή alder σώμα είναι ότι πρεπει (μπορείτε να πειραματισθειτε και με hollow body σώματα για ακόμα μικρότερο βάρος και λίγο πιο «αέρινο ήχο») PICKGUARD ΠΑΝΤΟΤΕ να αγοράζετε το Pickguard απο τον ίδιο κατασκευαστή που έφτιαξε το σωμα γιατί δεν ταιριάζουν πάντα τα pickguards με τα σώματα όλων των κατασκευαστών POTS & HΛΕΚΤΡΟΝΙΚΑ (Διακόπτες κτλ) Αγοράζετε ΠΑΝΤΟΤΕ τα καλύτερα MADE IN USA (cts) που μπορείτε να βρείτε,τα φθηνά ασιατικά προιόντα ΣΙΓΟΥΡΑ θα χαλάσουν μέσα σε ενα χρόνο! ΜΑΓΝΗΤΕΣ Εδω οι επιλογές είναι ατελείωτες ,οι προσωπικές μου αγάπες ειναι: Για noiseless μαγνητες που ακούγονται ΑΚΡΙΒΩΣ όπως οι μονοί, οι BILL LAWRENCE (μονο απο το www.billlawrence.com) είναι ότι καλύτερο και φθηνότερο (πάντα συνδιάζω τα μοντελλα 280 (για neck & middle) με ενα 290 (για bridge),αλλοι εξαιρετικοι αλλα ακριβοι noiseless μαγνητες ειναι οι Kinmann ,ενω μου αρεσουν παρα πολλοι και οι Chrome Doms & Holy Grail της Lace. Για κλασσικούς μονοπήνιους μαγνήτες θαυμασιοι άσει για tele & strat είναι οι DON MARE & οι LINDY FRALIN (vintage hot για strat ,πάντα με το μεταλλικό base plate στον bridge) & (vintage tele set),αλλοι κορυφαιοι κατασκευαστες ειναι ο Lollar & o SeymourDuncan (ειδικα οι tele antiquities του ειναι οι απολυτοι vintage tele μαγνητες imho) Πολύ καλοί είναι και οι γερμανικοι HARRY HAUSEL (απο www.guitars.gr) καθώς και η «ταπεινή σειρά vintage 62 strat/52 tele της Fender) ΤΖΑΜΠΑ & με εξαιρετικη ποιοτητα ειναι και ολοι η σειρα της TONERIDER Παντα ένα κομμάτι ατσάλι κολλημένο κάτω απο τον μαγνήτη bridge μιας strat βελτιώνει την ηχητική του απόδωσει προσθέτοντας όγκο και punch δεν χρειάζονται HUMBUCKERS κρατείστε τους για τις Les Paul σας! ΚΑΛΩΔΙΩΣΕΙΣ & ΣΥΝΔΕΣΕΙΣ Θα βρείτε τα ΠΑΝΤΑ όσον αφορά τα ηλεκτρονικά της κιθάρας σας ,καθώς και τέλειες οδηγίες για σωστό soldering, στο www.guitarnuts.com Η γνώμη μου είναι να χρησιμοποιήσετε ένα απο τα εναλακτικά σχεδιαγράμματα του για σύνδεση μαγνητών (π.χ. αυτο που προσφέρει άλλους 2 ήχους στη strat και tele) ΦΙΝΙΡΙΣΜΑ Αν θέλετε ένα «κυριλέ» φινίρισμα στην κιθάρα σας τότε η παραγγείλτε το σώμα βαμμένο ή δώστε το σε κάποιον επαγγελματία (π.χ.Γκαγκανιάρης) το να βάψετε μόνοι σας την κιθάρα με πολυεστερικό χρώμα ή ακόμα χειρότερα με νίτρο είναι τεράστιος & χαμένος κόπος (εκτός κι αν ξέρετε ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ τι κάνετε...) Αν δεν θέλετε «κυριλέ» φινίρισμα τότε μερικά χέρια tung oil ή υγρού πολυεστέρα (minwax) και μπόλικο γυαλόχαρτο είναι ότι πρεπει (απλά ακολουθείστε τις οδηγίες του μπουκαλιού) πολύ ωραίο φινίρισμα κάνει και το gun stock oil (θα το βρείτε στα οπλοπωλεία) ,προσωπικα για φινιρισμα του πισω μερους του μπρατσου το θεωρω την καλυτερη επιλογη (σε συνδιασμο με tinting) HARDWARE Με την έννοια hardware εννοώ το σύνολο των μεταλικών μερών (βίδες,γέφυρες,κλειδιά, String trees) Καποιες καλες πηγες ειναι οι www.stewmac.com , www.warmoth.com, www.rockinger.com , http://www.guitarpartsresource.com (εχει τονους απο αυθεντικα Fender parts). Καλη αλλα φθηνη λυση ειναι και η GFS Γενικά προτιμώ το vintage type hardware στα κλειδιά & γέφυρες γιατί είναι ελαφρύ & έχει καλύτερο ήχο,προτείνω δε για Γέφυρες/τρεμολα http://www.stewmac.com/shop/Bridges,_tailpieces/Electric_guitar,_non-trem_bridges/Traditional-style_Tele_Bridges.html http://www.stewmac.com/shop/Bridges,_tailpieces/Electric_guitar_tremolos/Standard_Tremolo_for_Strat.html Κλειδιά http://www.stewmac.com/shop/Tuners/Guitar,_solid_peghead/Gotoh_Vintage-style_Oval_Knob_Tuners.html επισης μου αρεσουν πολυ και τα staggered Vintage Gotoh tuners (σαν και αυτα που φοραει η Eric Johnson Strat) αν θέλετε lock http://www.stewmac.com/shop/Tuners/Guitar,_solid_peghead/Gotoh_Locking_Vintage_Oval_Knob_Tuners.html κορυφαιες επιλογες ειναι βεβαια και αυτες των GLENDALE & CALLAHAM Αν θελετε να φτιαξετε 100% ακριβη αντιγραφα η Kluson ειναι η μονη που προσφερει "ιδια" vintage κλειδια για Fender. ΣΥΝΑΡΜΟΛΟΓΗΣΗ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΟΥΝ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΒLACK & DECKER (με μικρα & μεγάλα τρυπανάκια) Στραβοκατσάβιδο (μικρο & μεγάλο) Κατσαβίδι πλατυ (για τη ρύθμιση του trussrod) Eνα σετ λίμες για nut απο www.stewmac.com (εναλακτικά προτείνω να αγοράσετε το μπράτσο με εγκατεστημένο το nut γιατι όντως το κόψιμο του nut είναι για πολύ επιδέξιους...) Εναλακτικά μπορείτε να αγοράσετε ενα Tusk nut PRESLOTED www.stewmac.com ΞΕΚΙΝΑΜΕ ΛΟΙΠΟΝ 1.Πάντα ξεκινάμε τη συναρμολόγηση ΜΕΤΑ το φινίρισμα του σώματος & μπράτσου) ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: ΠΟΤΕ ΜΗ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΤΕ ΝΑ ΤΡΥΠΗΣΕΤΕ ΤΟ ΞΥΛΟ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗ ΒΙΔΑ,ΠΑΝΤΟΤΕ ΤΡΥΠΑΝΙ & ΜΕΤΑ ΒΙΔΑ!!!!!!!!! (Ισχύει για ΟΛΕΣ τις βίδες που θα τοποθετήσουμε ακόμα και για αυτές του pickguard) 2.Τοποθετουμε τα κλειδια στο headstcock 3.Ταιριάζουμε το σώμα με το μπράτσο (το σημαντικότερο βήμα) (αν αγοράσατε το σώμα και το μπράτσο απο τον ίδιο κατασκευαστή τότε θα ταιριάζουν τέλεια χωρίς το απαίσιο neck gap που έχουν οι περισσότερες Fender) -πρώτα απο όλα τοποθετούμε τη γέφυρα (ή το tremolo) στην κιθάρα χρησιμοποιώντας τις βίδες του κατασκευαστή τους και ΠΑΝΤΑ τρυπώντας πρώτα το σώμα με το BLACK & DECKER (χρησιμοποιώντας τρυπανι ελάχιστα λεπτότερο απο την κάθε βίδα για να πιάνει καλύτερα η βίδα στο ξύλο) -περναμε τις 2 ΜΙ χορδες (θεσεις 1 & 6) -βαζουμε το μπράτσο στο neck pocket του σωματος -περναμε 2 μι χορδες απο τα κλειδια και τις τεντωνουμε -βεβαιωνόμαστε ότι έχουν κεντραρει σωστα (η απόσταση τους απο την ακρη της ταστιέρας είναι η ίδια) -με μια βίδα για μοντάρισμα μπράτσου (πωλούνται μαζί με το neck plate http://www.stewmac.com/shop/Hardware,_parts/Electric_guitar:_Covers_plates/Neck_Mounting_Plates.html ) μαρκαρουμε τα σημεία που θα τρυπήσουμε το μπράτσο (4 σημεια-4 βιδες) περνώντας την μέσα απο τις τρύπες του σώματος/neck pocket -αφαιρούμε το μπράτσο και τρυπάμε με το Black & Decker στα σημεία που μαρκάραμε (πάντα με τρυπανακι ελάχιστα λεπτότερο απο τις βίδες) ΠΡΟΣΟΧΗ ΜΑΡΚΑΡΕΤΕ ΤΟ ΤΡΥΠΑΝΑΚΙ ΜΕ ΛΙΓΗ ΜΟΝΩΤΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΑΝ ΠΡΟΧΩΡΟΥΣΕ ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΘΑ ΤΡΥΠΟΥΣΕ ΤΟ ΜΠΡΑΤΣΟ ΠΕΡΑ ΩΣ ΠΕΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΤΕ ΤΟ ΜΠΡΑΤΣΟ!! (Βάλτε το τρυπανακι πλάι στο τέρμα του μπράτσου που θα τρυπίσετε και μετρήστε το βάθος) -Τρυπίστε αργά και σταθερα -Βάλτε ξανά το μπράτσο στο neck pocket και τοποθετήστε το neck plate. -Bιδώστε τις βίδες ακολουθώντας ενα Χ patern (δηλ. Πάνω αριστ-κατω δεξια-πάνω δεξ-κατω αριστ.) -Σφίξτε ΚΑΛΑ και όταν τελειώσετε βεβαιωθείτε ότι το μπράτσο είναι αμετακίνητο. -Τωρα μπορειτε να τοποθετήσετε το pickguard (αφου βέβαια βάλετε τους μαγνήτες!) και το υπόλοιπο hardware. -Mετα το μονο που μένει είναι να διαβάσετε το άρθρο μου για το set up! http://www.noiz.gr/index.php?action=articles;sa=view;article=39 ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ: αν και τα περισσοτερα μπρατσα των κατασκευαστων ερχονται με αξιοπρεπεστατα τοποθετημενα ταστα, ενα Fret Leveling & crowning απο εναν καλο ντοπιο μαστορα (προτεινω να συνδιαστει με το κοψιμο ενος nut αν δεν εχετε την πειρα και τα εργαλεια μια και ενα καλοκομμενο nut ειναι η ΚΑΡΔΙΑ μιας «καλοπαιχτης» κιθαρας) σιγουρα θα παει την κιθαρα σας σε αλλο επιπεδο playability.