Πίνακας συμμετοχής

Η παραγωγή της (reissue) Melody Maker έχει σταματήσει εδώ και χρόνια με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη συλλεκτικότητά της. Η tele american performer από την άλλη είναι από τα σχετικά πολύ πρόσφατα μοντέλα της Fender και αποτελεί το entry level του αμερικάνικου εργοστασίου. Αντικατέστησε τη σειρά American Special. Νομίζω ότι στην αγορά μεταχειρισμένων, η Melody Maker έχει αρκετά μεγαλύτερη αξία από την american performer.

Καλορίζικη και μπράβο για τη σοφή επιλογή... ΥΓ: Κούκλα η ψιψίνα.

Μπορεί να είναι όπως τα λες αλλά δε με πείραξε η ακρίβειά του αλλά η χροιά. Είναι λίγο σα να μην έχει αποφασίσει αν θα τραγουδήσει όπως στους ac/dc ή πιο ήπια και βρίσκεται κάπου στο ενδιάμεσο. Μου βγάζει μια αναποφασιστικότητα δηλαδή. Πιστεύω ότι ο Tyler που εδώ περιορίστηκε στη φυσαρμόνικα, θα το έσκιζε.

Πιθανότατα δεν είναι. Αλλά και λοιπον? ? Δεν ειναι προυπόθεση. Μερικές φορές μάλιστα όπως αυτή, το προτιμώ γιατί αποφεύγεται η πιθανότητα να ακουσεις κάτι αδιάφορο. Θα τον φοβόμουν πιο πολύ μηπως κάνει κάτι που δεν ειναι στυλιστικά εντός. Αλλά τα πήγε μια χαρά. Εχω την αίσθηση ότι δεν ειναι πολύ σωστός ο τόνος για αυτόν. Δεν ειναι εντελώς αλλού, απλά όχι ακριβώς ο σωστός. Προφανώς κράτησαν το A, όπως του howlin' Wolf γιατι βόλευε τις κιθάρες ?. Είναι στη γειτονιά του σωστού. Ωστόσο έχει πολύ ωραία φωνή και ούτε κουράζει με τον συνεχή λαρυγγισμό ούτε κουράζεται. Ασε που ειναι και πολυ καλύτερα καταληπτός και αποφεύγει και την σύνδεση με εκείνη την άλλη μπάντα που συμμετέχει!

Καλορίζικη και καλόπαιχτη! στην γατούλα!

Έχουμε στο... υπόγειο club "Metal Warriors"; Πώς μου είχε ξεφύγει; ?

Εσύ που ψαχνόσουν για modeler, να παρακολουθείς στενά το νήμα αυτό.

Συγχαρητήρια νέοι μου! Επιτέλους και κάτι... φρέσκο.? Το καλύτερο σας μέχρι τώρα. Αναμένουμε το επόμενο και ημερομηνίες live.

S.A.G.A.P.O λέμε

Hammond? Οι Τουάνγκ Αττακ με πάνε και σε πιο "ελληνικά" (σε μεγάλα εισαγωγικά) ηχοχρώματα οπότε μάλλον προς Farfisa θα πρέπει να γυρίσει ο ήχος τους! Πολύ ωραίο και πάλι, και οι κιθάρες του Νέστορα ήταν σούπερ γλυκιές !

Συμβαίνει γενικώς, νομίζω. Σε εμένα σίγουρα. Δεν είναι τυχαίο φαινόμενο, καθώς στο λάιβ θα πάρω την κιθάρα με την οποία νιώθω (τη δεδομένη στιγμή) πιο άνετα, ενώ στις πρόβες πολλές φορές παίρνουμε ένα όργανο για δοκιμή ή απλά για να του "γράψουμε" χιλιόμετρα.

Nα τους καρφώσεις ότι παίζουν μόνο ξένα και δεν έχουν 45% ελληνικά στο σετλιστ

Ανάμεσα σε όλα τα άλλα στο Berklee κάνεις και music business, social media, career planning και παρόμοια courses. Ως Αμερικάνοι έχουν ψύχωση με αυτά. Είναι εμφανές ότι εδώ έχουν πιάσει τόπο. Ας μη ξεχνάμε ότι ο καθένας επιλέγει το τι θα επιδιώξει στη ζωή, άλλος κυνηγάει τέχνη, άλλος χρήμα, καριέρα κτλ. Αυτό που θέλει να κάνει η Σάττι το κάνει μια χαρά εδώ. Τώρα το ποιους αφορά και ποιους όχι είναι άλλο θέμα. Εγώ αν ακούσω τέτοιο πράγμα πχ πάνω από μερικά δεύτερα θα μου πέσουν τα αυτιά :) .. ούτε και Ρουβά θα άκουγα, αλλά τον θεωρώ εξαιρετικό ως Έλληνα ποπ τραγουδιστή, μεγάλο ταλέντο σε όλα που κάνει. Θυμάμαι μια ιστορία με τον Ξαρχάκο που είχε ένα - εξαιρετικό- κομμάτι στο νούμερο δύο κάποτε και ανακάλυψε ότι στο νούμερο ένα ήταν ο κάτμαν.. νομίζω κάποιος απ τη μπάντα του έβαλε να δει το βίντεο... :( Και γενικώς αυτή είναι η ιστορία της ποιοτικής ελληνικής μουσικής, και η ιστορία της μουσικής καριέρας των περισσότερων φίλων μου. Περιθώριο, πολύ μικρά μεγέθη, και μηδενική σχεδόν απήχηση σε μέσα και κοινό. Ο Έλληνας καταναλώνει τραγούδι βασικά, όχι μουσική. Και η σημερινή μουσική κατάσταση αντικατοπτρίζει πλήρως την κοινωνική κατάσταση. Αν συγκρίνεις το βάρος των μεγάλων φωνών και δημιουργών 60-70 με αυτούς του 80-90 οι τελευταίοι ωχριούν. Και αν πάμε 2000+ δεν υπάρχει καν σύγκριση. Δεν είναι τυχαίο ότι μας κατακτήσανε, και οι επόμενες γενιές θα ζήσουν σε μια χώρα απροσμέτρητα χειρότερη απότι εμείς. Η ήττα μας ήταν πρώτα απόλα πολιτισμική. Τώρα γιατί συνέβη αυτό, έχω διάφορες θεωρίες, αλλά είναι κουβέντα για άλλο thread.. ;)

Στην ελληνική οργανοποιία συχνά μιλάμε για όργανα που στην τοπική γεωγραφικά μουσική συνηθίζονται. Και για αυτό μπουζούκια, μαντολίνα πιο παλιά, Λαούτα και λύρες όλων των ειδών και μερικά κρουστά έχουν την τιμητική τους και δίκαια. Το θέμα της κιθάρας αν και από την αρχή παρόν έχω την αίσθηση ότι ήταν πάντα κάπως πιο παραγκωνισμένο καθώς όλοι είχαν στο μυαλό τους το όργανο ως «συνοδευτικό». Από τον καιρό που κάποιοι σκέφτονταν την κιθάρα ως ακομπανιέρο στην μαντολινάτα ή το μπουζούκι και τράβαγε μέσα στα χρόνια χωρίς αναθεώρηση. Ωστόσο οι οργανοποιοί πάντα έφτιαχναν κιθάρες σε μικρότερους αριθμούς. Σχετικά με τους οργανοποιούς, εκτός από τον Μούρτζινο και τον Σταθόπουλο που δεν έχουμε και πολλά δείγματα δυστυχώς εχουμε Κ.Λ.Πεσπαζόγλου, και κυρίως τους Αρμένηδες αγαπημένους πολλών ασχολουμένων (Τερζιβασιάν, Απαρτιάν κλπ) που έφτιαξαν πολλές και όρισαν στυλιστικά το περίγραμμα της λαικής κιθάρας. Προσωπικά μου αρέσουν πολύ οι Αθηναίοι Παναγήδες (Αφοι Παναγή). Με μακρά παράδοση και συμβολή στην ελληνική οργανοποιία. Ο πατέρας τους ήταν επίσης οργανοποιός (Πανηγύρης Παναγής) από τη Μάκρη της Μ.Ασίας (σημερινό Fethiye) όπου με την καταστροφή της Σμύρνης και την εκδίωξη των ελληνικών πληθυσμών της Μ.Ασιας περνάει αρχικά στη Ρόδο με τη γυναίκα και τα δυο παιδιά του και στη συνέχεια τον Πειραιά. Ο Πανηγύρης έστησε εργαστήριο στην Κρεμμυδαρού όπου κατασκεύαζε κυρίως δημοτικά όργανα (λύρες και ξακουστά για την ποιότητά τους λαούτα) αλλά και λίγα μπουζούκια, μαντολίνα και κιθάρες. Μεγαλώνοντας τα δύο του παιδιά, ο Βασίλης και Γιώργος έγιναν αρχικά βοηθοί στο εργαστήριο του πατέρα τους και στη συνέχεια έπαιρναν και δικές τους παραγγελίες. Ο μεγαλύτερος σε ηλικία Γιώργος Παναγής (1911-1995) το 1938 παντρεύεται και φεύγει για την Αθήνα όπου ανοίγει εργαστήριο κοντά στην πλατεία Καρύτση (Χαβρίου 9 εντός στοάς) και δύο χρόνια αργότερα ο πατέρας τους ο Πανηγύρης πεθαίνει και το εργαστήριο στον Πειραιά κλείνει με τον έτερο αδελφό Βασίλης Παναγή (1914-1998) να ενώνει τις δυνάμεις του με τον αδελφό του στο εργαστήριο της Χαβρίου στην Αθήνα. Το εργαστήριο παρέμεινε στην πλατεία Καρύτση σε όλη τη διάρκεια του αλλάζοντας από Χαβρίου 9 σε πλατεία Καρύτση 3 και μετά Πραξιτέλους 7. Οι Αφοί Παναγή παρά το ότι έφτιαχναν και μπουζούκια (είναι γνωστό ότι υλοποίησαν το τετράχορδο του Χιώτη) ασχολήθηκαν πολύ με την κιθάρα τόσο σε αντικείμενο κανταδοκιθάρας (μην ξεχνάμε ότι ήταν πολύ διαδεδομένο είδος), αυτού που ονομάζουμε σήμερα «λαϊκή» κιθάρα όσο και κλασσική κιθάρα. Έφτιαξαν πλήθος οργάνων και αρκετών διαφορετικών τυπολογιών (αντίθετα με τους Αρμένηδες που μάλλον ήταν πιο εστιασμένοι στον προσανατολισμό του λαϊκού τραγουδιού). Οι κιθάρες τους έγιναν όργανα αναφοράς στην ελληνική οργανοποιία τόσο για τις λαϊκές τους που έπαιξαν σε πλήθος ιστορικών ηχογραφήσεων, όσο και τις κανταδοκιθάρες που επίσης ηχογραφήθηκαν πολλάκις και τις κλασσικές τους. Στην αυγή της κλασσικής κιθάρας στην Ελλάδα όπως σήμερα τη γνωρίζουμε, ο πρωτεργάτης τότε Γεράσιμος Μηλιαρέσης, έχοντας μόλις γυρίσει από τα μαθήματα τελειοποίησης με τον A.Segovia και όντας ο πρώτος κιθαριστής στη χώρα με πιο αξιόλογες σπουδές, φιλοδοξώντας να εκκινήσει έναν κύκλο μαθητών που θα δίδασκε στα πρότυπα που έμαθε, βρέθηκε μπροστά στο αδιέξοδο της ανυπαρξίας αντίστοιχων μουσικών οργάνων. Οι λαϊκές κιθάρες και οι κανταδοκιθάρες της εποχής δεν ήταν όργανα των προδιαγραφών που έθεταν η τεχνική και το ρεπερτόριο που απαιτούσε το εγχείρημα του Μηλιαρέση και η εισαγωγή οργάνων από την Ισπανία ήταν απαγορευτική για το εισόδημα του Έλληνα της εποχής. Ο Μηλιαρέσης για να λύσει αυτό το πρόβλημα προσκάλεσε τον Segovia στην Αθήνα το 1951 για δύο ρεσιτάλ, στα περιθώρια των οποίων τον πήγε με την κιθάρα του στο εργαστήριο των Παναγήδων (Είχε μια Hermann Hauser τότε που μάλλον ήταν βελτιωμένο αντίγραφο A.Torres. Φαίνεται ότι ο Segovia είχε κάτι σαν endorsement γιατί ο Hauser του έφτιαξε 12 όργανα και ο γέρος τα παίνευε όπου στεκόταν και βρισκόταν αφήνοντας την M.Ramirez του που είχε από το 1912). Οι Παναγήδες μελέτησαν προσεκτικά την κιθάρα και κατασκεύασαν αρχικά αντίγραφα και στη συνέχεια κιθάρες βασισμένες σε αυτό το πρότυπο, με μερικές τροποποιήσεις από την εμπειρία τους και ξυλεία που ήταν πιο προσιτή και σε αυτούς σαν πρώτη ύλη αλλά και στην αγοραστική δύναμη του ελληνικού κοινού. Δεν πρέπει να υπάρχει Έλληνας κλασσικός κιθαρίστας μέχρι και τη δεκαετία του 90 που δεν έβαλε κάποια στιγμή τα δάχτυλά του πάνω σε μια Παναγή. Ωστόσο τα όργανα αυτά είχαν διαβάθμιση στην ποιότητα και φυσικά στην τιμή. Προσωπικά έχω δει και παίξει με δεκάδες όργανα από εκείνη την εποχή. Είναι αχανής η κατάσταση και μπορείς να βρεις από όργανα με λίγο random ξύλα και λούστρα μέχρι πραγματικά διαμάντια με ΑΑΑ flame maple πλάτες και AAA ελάτινα καπάκια ή καρυδιές με έλατο. Χαρακτηριστικό των Παναγήδων είναι η projected φωνή με έντονα μπάσα (πιο βαθύ ηχείο) και ωραία άνετα μανίκια με έβενο. Επίσης οι Παναγήδες έκαναν χρήση διαφορετικών ετικετών μέσα στα όργανα, πράγμα που αποτελεί και τεκμήριο χρονολόγησης πλέον στα όργανά τους. Αυτό γίνεται τόσο από την διεύθυνση του εργαστηρίου και το layout της ετικέτας όσο και από μια σειρά σπανίων οργάνων με γαλλόφωνη ετικέτα (παραλληλόγραμμη) που βγήκαν από το εργαστήριο της Πλ.Καρύτση 3, την ίδια χρονική περίοδο που έβγαιναν κανονικά και οι υπόλοιπες με την ελληνική ετικέτα (ρόμβο) με το γνωστό κλειδί του σολ. Για τα όργανα αυτά με τη γαλλόφωνη ετικέτα-θρύλο υπάρχει μια φήμη ότι προορίζονταν για εξαγωγή στο εξωτερικό αλλά δυστυχώς εγώ προσωπικά δεν έχω κάποια τεκμηρίωση για αυτό. Οι Παναγήδες είχαν δώσει όργανα που έγιναν πολύ γνωστά στα χέρια πλήθους μουσικών με ενδεικτικά γνωστούς το Νίκο Γούναρη και το Τρίο Καντσόνε (Πετσίλας/Παπαθεοδώρου/Τρούπτσιος), τον Κώστα Χατζή με μία ιδιαίτερης κατασκευής κιθάρα με μεγαλύτερο σώμα, το τετράχορδο του Χιώτη, τετράχορδα σε Σταματίου και Ζαμπέτα αλλά και τρίχορδα στον Βαμβακάρη. Λαϊκές σε Καζατζίδη, Νταλάρα κ.α και φυσικά κλασσικές σε Μηλιαρέση, Φάμπα και ΌΛΟΥΣ τους μαθητές τους αλλά και την πρώτη απόπειρα ανακατασκευής μιας αρχαίας κιθάρας που κατασκευάστηκε κατά παραγγελία του σκηνοθέτη Α.Λάβδα για την παράσταση του «Προμηθέα Δεσμώτη» που ανέβηκε το 1962 στο αρχαίο θέατρο των Φιλίππων από το Κρατικό Θέατρο Β.Ελλάδος. Ο Γιώργος Παναγής έφυγε προδομένος από την καρδιά του το 1995 και το 1998 ακολούθησε και ο αδερφός του ο Βασίλης (νομίζω από ίδια αιτία). Ελλείψει αρσενικών απογόνων (τότε δεν υπήρχαν γυναίκες οργανοποιοί) το εργαστήριο τους πέρασε στα χέρια του ανιψιού τους Λάζαρου Καβάση που ήδη εργαζόταν ως βοηθός καποια χρόνια, από όπου έχουμε μερικές κιθάρες με ετικέτα που γράφει «Αφοι Παναγή- Λάζαρος Καβάσης» όπου δυστυχώς δεν γνωρίζουμε τι από αυτά είναι αμιγώς του Καβάση και αν κάποιο ήταν μισοτελειωμένο από τους Παναγήδες και ολοκληρωμένο από τον Καβάση. Δυστυχώς και ο Λ.Καβάσης πέθανε σε μικρή ηλικία οδηγώντας στο τέλος την ύπαρξη του ιστορικού εργαστηρίου. Αρκετά από αυτά τα όργανα υπάρχουν ακόμα γύρω μας εκτός του ηχητικού αποτυπώματός τους στη δισκογραφία της χώρας μας και τη συλλογική μας μνήμη. Τα βλέπουμε μερικές φορές στα μεταχειρισμένα να αλλάζουν χέρια. Αλλά δυστυχώς τα όργανα του Π.Παναγή είναι πανσπάνια (ειδικά τα λαούτα), τα μαντολίνα τους επίσης, τα μπουζούκια πολύ σπάνια και οι κιθάρες τους αν και πολλές, αρκετά συχνά είναι σοβαρά και μερικές φορές μη αναστρέψιμα πειραγμένες. Αυτό είναι αποτέλεσμα της επιχείρησης αρκετών λαϊκών μουσικών της δεκαετίας του 80-90 να αναπαράγουν τον ήχο των λαϊκών κιθαρών τους, παίρνοντας μια κλασσική Παναγή και βάζοντας χορδιέρα και άλλο καβαλάρη ώστε να πάρει μεταλλικές χορδές. Δυστυχώς η διαφορετική κατασκευή δε σήκωνε στον οπλισμό του καπακιού την αυξημένη τάση των χορδών και την πίεση στον καβαλάρη με αποτέλεσμα να έχουμε το κλασσικό βύθισμα στο καπάκι κάτω από τον καβαλάρη ή αν κρατιόταν η παλιά "κλασσική" γέφυρα, η τάση σήκωνε μαζί καπάκι και γέφυρα. Ευτυχώς από το 2000 και μετά μετα το boom με τη μόδα του gitane swing και στη χώρα μας, αρκετοί ενδιαφέρθηκαν για τις ακουστικές κιθάρες και ως συνέπεια είχαμε και οργανοποιούς που μετά την μελέτη των κλασσικών οργάνων του gypsy swing (maccaferri, selmer κλπ) μελέτησαν και ελληνικά σχέδια με κορυφαία τα σχέδια των Απαρτιάν και Παναγή. Δε γνωρίζω σε τι ποσοστό τα ενσωμάτωσαν στις κατασκευές τους, αλλά δεν νομίζω ότι έχω δει ακριβές αντίγραφο Παναγή. Πανηγύρης Παναγής με οικογένεια στη Μάκρη και ετικέτα οργάνου του απο το εργαστήριο στον Πειραια. Πανηγύρης Παναγής και ο μικρός γιός του Βασίλης έξω απο το εργαστήριο του Πειραιά. Οι Αφοί Παναγή επι το έργον στο αθηναικό εργαστήριο με κιθάρες και μπουζούκια. Αφοί Παναγή με Τρίο Καντσόνε και τις κιθάρες τους ανα χείρας.

Αλλη μια αποδειξη οτι καθε καλος κιθαριστας, πρεπει να εχει κανει master τα blues. Eστω και οχι με την μορφη του πουριστα bluesman.

Η χροιά του είναι αυτή. Το ακούμε και στην εισαγωγή αυτουνού εδώ Απλά τον παίρνει και λίγο πιο ψηλά όπως στο κουπλέ αυτού Η παρατήρησή μου δεν εχει να κανει με την τονική του ακρίβεια, αλλά με το που στηρίζει και πως. Επίσης ειναι απολύτως λογικο να είναι πιο χαμηλός μετά απο τόσα χρόνια και τέτοια χρήση. Μην ξεχναμε οτι μεχρι το Stiff upper lip παιζανε 250 shows το χρόνο. παρεμπιπτόντως και στην εισαγωγή του Stiff upper lip είναι με τη φυσική του χροιά.

Υπάρχουν πολλές επιλογές για έναν lead ήχο σε ένα σόλο. Σε κάθαρό κανάλι ενισχυτή μπορούμε να βάλουμε πετάλια fuzz, muff, distortion κλπ. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το distortion του ενισχυτή για να κάνουμε ακριβώς το ίδιο. Κάθε λύση από αυτές έχει τα υπέρ και τα κατά. Παλαιότερα, χρησιμοποιούσα αποκλειστικά καθαρό κανάλι και πετάλια, ενώ τώρα με το modeller που έχω στο γραφείο, γράφω με οποιον distorted ενισχυτή θελω. Έχω καταλήξει ότι, κάθε λύση έχει την δική της μοναδική χρήση, καθώς υπάρχουν διαφορετικές συχνοτικές ανάγκες σε καθε μιξ. Επίσης, το context κάθε κομματιού επηρρεάζει. Εδώ έκανα μια "κλινική" δοκιμή. Με στρατ έπαιξα πάνω σε ένα backing track, και χρησιμοποίησα 5 διαφορετικούς ήχους, εντελώς διαφορετικούς μεταξύ τους. Γράφοντάς τους με τη σειρά αυτή, παρατήρησα ότι ενώ κάθε φορά μου άρεσε πολύ ο ήχος, όταν έγραφα τον επόμενο, ο προηγούμενος μου φαίνονταν πολύ "ψόφιος". Ειδικά όταν εφτασα στο τέλος, δεν "μπορούσα" να ακούσω τους ήχους που πρωτοέγραψα. Muff σε καθαρό twin deluxe testmufftwindxl.mp3 Μοντέρνο fuzz (ctc starlight) σε καθαρό tweed deluxe teststarltweedlx.mp3 Distortion pedal (VS audio aftermath) σε καθαρό κανάλι mesa. testaftermesa.mp3 AC30 full gain, με λίγο tube sceamer testAC30ts.mp3 Soldano SL100 με λίγο tube screamer testsl100ts.mp3

Asperger's Syndrome.?

Aν την πουλήσεις, θα την πουλήσεις ώς Gibson Special TV Yellow (melody maker)....με τα χαρακτηριστικά της (όπως θα πουλούσες μια Mustang με καρμπιρατερ -ασχετα αν πιο πολλοί μπορεί να προτιμούν Injection) Δεν θα την πουλήσεις σαν μια κιθάρα ....με P90

Σε ευχαριστώ πολύ φίλε μου για την απάντηση και το χρόνο σου. Ελπίζω να βρώ προς αγορά κάποια κάρτα. Αν κάποιος από τους συναδέλφους διαθέτει την εν λόγω κάρτα επέκτασης ( Korg TR EXB-SMPL ) και ενδιαφέρεται να την πουλήσει ας με ενημερώσει. Ευχαριστώ και πάλι.

Μιλάμε για metal to the core Urghhhhh yeahhhhh ? ? Μιλάω για πάρτη μου. Έχω Flying V έχω Explorer , σε πρόβες τις χρησιμοποιώ αλλά στα live έπαιζα με Gibson Les Paul. Σας συμβαίνει και εσάς; Είμαι καλά γιατρέ μου;

Διότι επιδιώκει μελλοντική συνεργασία μαζί μας.

Εδώ ΄φίλος ο @npap μας έδωσε στεγνά. Μας κρέμασε στα μανταλάκια κανονικότατα ?

Τι είναι αυτά; Περίμενα να ακούσω το "Αγάπα με" του Πουλόπουλου. .

funk Ηθελα να πω..ουπςςς αχαχαχαχ

Το τραγούδι εκείνο, το ακούω ΑΝΕΤΑ ακόμα και τώρα. Και η ήσυχη σκηνική της παρουσία μου είχε αρέσει, και το ντυσιμο...κ.λ.π. Ήταν πάντως όντως εντελώς εκτός εποχής όταν διαγνώστηκε . Εσείς δεν ήσασταν....εκτός εποχής. Ήταν κάτι διαφορετικό το δικό σας.

Ναι είπαμε....δεκτή η προσωπική σου άποψη. Καταγράφηκε ?

δεν με ενδιαφερει που θα καταταχθει μια και το κομματι ,ειναι σαφως το ΚΑΛΥΤΕΡΟ κομματι που εχει σταλει στην Γιουροβιζον απο ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ χωρα απο το 2000 και μετα.....δηλαδη ειναι ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ ΚΑΛΟ για Γιουριοβυζιον..οποτε μπορει και να...αποτυχει.... ?

Είναι τραγικά ψεύτικος/συνθετικός, θυμίζει Hammond ήχους από Roland synths των αρχών των '90s. Άντε χτύπα το B-3X και τέλειωσες (μην σου πω άντε χτύπα ένα XK4?), το έχουν φτιάξει σε συνεργασία με την Hammond και ακούγεται υπέροχα. Ίσως σου φανεί λίγο ακριβό στα €124, αλλά έχει μεγάλες δυνατότητες και φυσικά τον ήχο. Με αυτό έχεις τελειώσει πιστεύω με τον θέμα Hammond, τουλάχιστον σε soft επίπεδο. Link: https://rb.gy/ov32p3

απο Farfisa εχουμε μπολικη (ακου τα υπολοιπα κομματια που ειναι στο δευτερο προγραμμα μετα τα μπαλετα ?)

το ίδιο που την κατέβασε από το μπαλκόνι να βάλετε για γούρι...?

Ειπαμε, θα βαλουμε το υπηρεσιακό στο βιδεον κλιπ να κάνει κωλιές.

αμ δε... η δικαιοσύνη θα λάμψει... πρόλαβε το επιτελείο μου και κράτησε το πειστήριο πριν το εξαφανίσεις... χμμμ!!! ώστε έτσι έγινε το κονέ σουπιοSir... σε κάλεσε να την σώσεις το βρήκες στην ανάγκη και εκμεταλλεύτηκες την ευγνωμοσύνη του κοριτσιού... σαν δεν εντρέπεσαι...???

Και αγκαλιά όπως βλέπεις.

Τις έσβησα όλες.

Να την βάλεις μαζί με την άλλη που έχεις με την Παπαρίζου ?

Ό,τι οφέλη από την ψυχοθεραπεία των υπολοίπων έχεις. στα εκμηδενίζει το παραπάνω.

δεν είσαστε μόνο γερούνδια... είστε και λαμόγια... σε τα μας ρε... μου στείλανε οι δικοί μου από μέσα την πραγματική φωτό που λέει την αλήθεια... η μικρή σας έκλεισε για του χρόνου... τι γκράμι και npapαριες να ούμε... όλα στο φως ρεεεεε...???

Με γειά λοιπόν! Ωραίο συναίσθημα το να σετάρεις καινούργιο pc.... Κράτα και το παλιό workhorse . H καλλίτερη ψυχοθεραπεία είναι τα vintage pc. Ολοκλήρωσα το προτζεκτ με τα pc's..... από dos- 3,11-win95-win98-millenium - xp-7. Δεν μου πάει να περάσω σε κανένα vista και 8αρια...?

Ωραίος clean χώρος, και κανένα M??g στον ορίζοντα. Εύγε!?? Οι αλλαγές που πρέπει να γίνουν ASAP και IMO: a) Ο ήχος του Hammond?(έλα ωρέ Superfunk, υπάρχουν 5,362,023 καλύτεροι Hammond ήχοι εκεί έξω?) b) Λίγο ανέβασμα στον Terry. That's all, κάντε αυτές τις δύο μικρές αλλαγές και είστε πανέτοιμοι για την Eurovision του...1955.?

Θα βρουν κάτι να σας πιάσουν. Μου χρωστάνε χάρες. Είμαι 27 χρόνια στην υγεία και τις καταστροφές. Ρώτα τον SF. Δώστε μου εισιτήριο, για το καλό σας?

Έχουμε ελληνικά πάνω από 45%. Δεν σε πρόλαβα.

Θα πάρω τη Μενδώνη τηλέφωνο και μετά αν τολμάτε μη με βάλετε μέσα. ?

κατ αρχήν να σας ευχαριστήσω όλους για την άμεση ανταπόκριση στο πρόβλημά μου... το δεκαετίας pc μου έχει πάνω έναν i7 2600k με 20 Gb μνήμη και ειλικρινά δεν μου "ζήτησε" ποτέ επιτακτικά αλλαγή σε ότι κι αν έκανα (άντε να ήθελα καλύτερους χρόνους στα render του video)... δυστυχώς όμως ή μάλλον καλύτερα ευτυχώς, μαζί με το hardware εξελίσσεται και το software... πχ έχω μείνει πολλά χρόνια στην 32μπιτη CS 6 του Photoshop (και από συνήθεια αλλά κυρίως επειδή τα περισσότερα από τα plugινάκια μου δεν έπαιζαν στις 64μπιτες εκδόσεις του)... πριν μέρες όμως που σε σπίτι φίλου δούλεψα λίγο σε πιο πρόσφατη version αισθάνθηκα τόσο μ@κ@κ@ς με όσα χάνω τόσα χρόνια σε θέματα εργονομίας ποιότητας και δυνατοτήτων, που εκλονίσθην βιαίως η μακαριότητά μου και μπήκε πλέον (μάλλον πλημμύρισε) το νερό στ' αυλάκι και συνυπολογίζοντας ότι και το sonar πλέον στην νέα εμπορική του έκδοση που λογικά δεν θα παίζει στα 7, πήρα επιτέλους την απόφαση... βρήκα λοιπόν και ένα έξτρα plug in που επιτρέπει στα περισσότερα 32μπιτα μου να τρέχουν απροβλημάτιστα κατά κανόνα στα 64 και άνοιξα το θέμα για να πάρω τα φώτα σας... με την πολύτιμη βοήθεια σας λοιπόν αποφάσισα λόγω του ότι δεν με παίρνει ούτε για υποψία "στραβής" με τα pro project που τρέχω αυτόν τον καιρό και παράγγειλα ήδη νέο pc... η λύση του dual boot που προτάθηκε από τον φίλο μας είναι μια λογικότατη εναλλακτική αλλά εργονομικά δεν με βολεύει και θα προτιμήσω να έχω πλέον ένα πιο δυνατό μηχανάκι που θα φορτώνω σιγά σιγά δίπλα στο παλιό δικτυωμένα ώστε να τα δουλεύω ταυτόχρονα μέχρι να παροπλιστεί το ένα... ευχαριστώ σας και πάλι...? Ν.

Ακολουθεί παρασκήνιο από την κρυφή κάμερα του Noiz Inspector, από την ηχογράφηση των τριών γερόντων, που στα σχέδια τους είναι να πλεύσουν στις ανοιχτές θάλασσες της Γιουροβιζιόνες. Δείτε αποκλειστικά μόνο στο Noiz Inspector ? Το Noiz Inspector αποκαλύπτει: Ναι, έπαιξε με Gretsch!

Επίσης, Με μεγάλη επιφύλαξη, αμυδρά θυμάμαι παλιά να έχω ακούσει σε μια συζήτηση ότι η διάσημη κιθάρα του Κ.Χατζή δεν είναι στην πραγματικότητα η μοναδική. Σύμφωνα με τη διήγηση στην οποία αναφέρομαι, ο Γ.Νταλάρας είχε παραγγείλει μια τέτοια κιθάρα στους αδελφούς Παναγή. Νομίζω ότι κάποιος καλλιτέχνης του είχε φτιάξει την περίτεχνη κεφαλή. Ο Κ.Χατζής είδε την κιθάρα και τρελάθηκε, με αποτέλεσμα να πείσει τον Νταλάρα και τους Α.Παναγή να του κατασκευάσουν μία πανομοιότυπη. Κάποιον καιρό αργότερα, η κιθάρα του Νταλάρα εκλάπη και έτσι η μόνη που έμεινε είναι του Χατζή. Ο Κώστας Χατζής σε μια τηλεοπτική συνέντευξη που υπάρχει στο Youtube είχε αναφέρει ότι η κιθάρα του είναι κατασκευασμένη απο τους Αδελφούς Παναγή, ότι είναι μεγαλύτερη σε μέγεθος απο μια κανονική 4/4 και ότι είναι κατασκευασμένη απο αφρικανικά ξύλα (χωρις να παρεχει λέπτομέρειες). Θα είχε ενδιαφέρον, μιας και ειναι και οι δυο εν ζωή, να μαθαιναμε την ιστορία απο πρώτο χέρι. Επίσης θα είχε ενδιαφέρον να γινόταν μια ενδελεχής μελέτη του οργάνου του Χατζή απο οργανοποιό και μια παρουσίαση.

Η αλήθεια που μας κρύβουν...

Άχρηστο. Κανείς δεν κουρδίζει πια. Κι εσύ στους ΑΑ?