Πίνακας συμμετοχής

Μήπως πρέπει να περιμένουμε το τραγούδι πρώτα;

Ωραίο παίξιμο και με γεια σου! Έχει πέσει το συγκεκριμένο μοντέλο στα χέρια μου, σε μαύρο χρώμα και το θυμάμαι αυτό που ανέφερες για το μανίκι. Η άποψή μου για τη συγκεκριμένη κιθάρα είναι πως, όπως και με τη συντριπτική πλειοψηφία των Ibanez, είναι vfm γιατί σχεδόν πάντα παίρνεις περισσότερα από όσα πληρώνεις.

Έτσι είναι... junkies ?

Μαματη!

Λίγες είναι ?

Γιώργο καλοτάξιδη. Να την χαρείς!

Γιώργο με γειές, καλορίζική και καλόπαιχτη. Πόσες μάζεψες με αυτήν;.... μέχρι τώρα; ?. Πολύ ωραίο παίξιμο στο βίντεο!

Εγώ πάντως δεν έχω χασει eurovision σχεδόν ποτέ και δεν έχω καμία ενοχή γι αυτό...

Ψηφίζουμε ΣΑΤΙ Μια χαρά θα τα πάει το κορίτσι.

Όταν δεν βαριέσαι, βγάλε καμιά φώτο μπρος -πίσω , πάνω κάτι να πάρουμε μάτι καλλίτερα ?

Πολύ όμορφη Γιώργο. Floyd είναι αυτό; Το χεις ξαναδουλέψει; Πώς σου φαίνεται γενικά; Ξεκουρδίζει; Άλλαξες χορδές που λένε ότι είναι δύσκολο;

Θα άλλαζα το "πιθανόν" με το "σίγουρα".Αυτά τα πράγματα όταν είναι καλοσεταρισμένα παίζουν μόνα τους. Welcome to the club και μεγειές.

Με την προηγουμένη μου απάντηση εννοούσα " χαλάλι τους¨, ας τα κλέψουν όλα αν είναι FSOL.

Οι FSOL δεν είναι ανέντιμοι, σου λένε "ένα κολάζ ήχων έφτιαξα, άκου το, μπορεί να σημαίνει κάτι για 'σένα, μπορεί και όχι". Βιδώνομαι με εκείνους που σαμπλάρουν άλλους και προσθέτουν ένα τσικι-τσικι και παριστάνουν ότι γράψανε μουσική, εκεί μάλιστα σηκώνει καντήλια η υπόθεση.

Titanium Ice Purple Metallic ονομάζεται το χρώμα. Όχι ότι το ήξερα, το γοογλε μου το είπε.

Μου θύμισες κ μένα μια από τις πρώτες μου κιθάρες... Ibanez 1550(νομιζω),ιδιο χρώμα H-s-H διάταξη, μανίκι φλιδα και ίσως η πιο βαριά κιθάρα που έχω πιάσει.... Δε θα μπορούσα να έχω πάρει πιο αταίριαστη κιθάρα για μένα...

Like, like και ξανά like για το χρώμα ?

Καλορίζικη και καλόπαιχτη. Για καινούρια κιθάρα, είσαι πολύ άνετος. Νομίζω σου έκατσε πολύ καλά στο χέρι.

Ωραίος και με γεια σου! Μου θυμησες την πρώτη μου Ibanez S470 που δυστυχώς δεν εχω πλέον...

Με γεια!! Ωραιο και το χρωμα! Εντελώς Japan...σαν Nissan skyline!

Πανέμορφο Γιώργο! Έπαιξε κάμποση ώρα στο repeat.

Η λέξη κλειδί είναι το "chiptune". Ψάξε plugins με αυτό τον όρο και σίγουρα θα βρεις άπειρα!

Το άκουσα δυο φορες καπάκι. Είναι καταπληκτικό. That’s it and that’s all ?

10000000_7267527340006453_2797249904353965898_n.mp4 ...και πιθανόν όχι η τελευταια... Πρόκειται για μια RG470 του 2001 (made in Fujigen, Japan), την οποία βρήκα σε αριστη κατάσταση από έναν Σαλονικιό κιθαρίστα. Η τιμή (500ευρώ) θεώρησα ότι ηταν τίμια και προχώρησα στη αγορά της. Την παρέλαβα πριν 1 ωρα και εχω ξεσκιστεί στα dive bombs (όχι στο βιντεο). Φοράει 10άρες και θα πρέπει να τις αλλάξω με 9άρες για να είμαι πιο ανετος, αν και είναι πολύ μαλακή. Το τρέμολο είναι το lo trs (made in japan) το οποίο είναι αξιόλογο ποιοτικώς. Το wizard μανίκι έχει σχήμα D και είναι σχετικά παχύ για RG. Ποιότητα κατασκευής και βαφής άριστη. Θα ακολουθήσει αναλύτική παρουσίαση, μόλις μαθω να κάνω dimebag squeals ?

Η βιντεοσκόπηση με drone εξελίσεται. Η τεχνολογία συνεχώς βελτιώνεται. Δείτε που η Red Bull Racing και το τμήμα της Formula 1 έχουν φτάσει αυτή την εξέλιξη. Απολαύστε υπεύθυνα!

Πάντως εάν ένα πράγμα γουστάρω περισσότερο στην κιθάρα αυτή, είναι ο ήχος της. Είναι μοναδικός και δεν έχω κιθάρα που μπορεί να τον πλησιάσει. Οι μαγνήτες έχουν μια καθαρότητα και μια ζεστασιά. Ιδανικός για τζαζ ο neck. Πολυεργαλείο ο bridge, του οποίου η σπεσιαλιτέ είναι τα 80s leads.

?

Πάμε; Το Malmo το γνωρίζω απ' έξω και ανακατωτά.

Όπως σωστά τόνισε ο trolley, να ακούσουμε πρώτα και μετά... Η κ. Σάτι είναι συμπαθέστατη, καλή σε αυτό που κάνει, οπότε αν της δώσουν ένα "αξιοπρεπές" κομμάτι (μπορεί να είναι και δικό της, δεν γνωρίζω) δεν αμφιβάλω ότι θα το υποστηρίξει στο 100%. Απ' εκεί και πέρα, ψυχραιμία, τάξη και ασφάλεια αξιότιμα μέλη. Η Eurovision είναι ο αγαπημένος μας μουσικός διαγωνισμός, που είθισται η εικόνα να παίζει βαρύτερο ρόλο από την μουσική ?

Ρε MGs, θες και τα λες τώρα αυτά ή τρολάρεις? Ναι, αυτό γίνεται, τα samples πληρώνονται. Τώρα αν εσύ όταν λες sample εννοείς 2" μιας μπότας απ'την ντραμς που έπαιξε στο Χ κομμάτι του Ψ καλλιτέχνη το 1955, sample το οποίο άκουσαν αυτός που έφτιαξε το κομμάτι, 5-6 κολλητoί του απ'το σχολείο και καμιά 30ρια άλλοι που ακούνε...underground, πάσο. Προφανώς δεν μιλάμε για τέτοιες αστείες ανθυποπεριπτώσεις. Άντε σάμπλαρε κάτι χωρίς άδεια από ένα γκρουπ με δισκογραφία, το οποίο είναι γνωστό και πέρα από τη γειτονιά του, και κυκλοφόρησε το "remix" σου να μετρήσουμε τον χρόνο που θα χρειαστεί να σκάσει μύτη η μήνυση. Έλα, κάνε ένα πείραμα, μη φοβάσαι...? Ευτυχώς όχι, δεν χρειάστηκε. Το "ευτυχώς" πάει γιατί έχω δει τα χάλια τους, τοπικά και παραέξω. Πολύ αξία δίνεις στον όρο underground και δεν θα έπρεπε, ιδιαίτερα στην εποχή μας.

- κ. Καταρράκτη, θα δεχθείτε να μου δείξετε το Montage M σας; - Ωωωω γυναίκα, της μοίρας κτύπημα, ζαμαί των ζαμαί. - Ελάτε τώρα, μετά θα με ξεναγήσετε εις την Κάνηθον, επληροφορήθην ότι κάτω από το πλατάνι, έχει καλό υλικό για sampling. - Παράγκα.... εσύ είσαι βρε;

Ασε γιατι μπορει να του πει κανενα "κυρ ΚαταραΧτη την αλλη βΔομαδα πετΩ για Λονδινο γιατι εχω μια συνεργασια με τον Ρικ ΓουέικμΑΝ " και να τονεΠαρουνε με υπογΛωσιΑ τον κυρ ΚαταραχΤΗ ?

Γερό-μπισμπίκη.

Και να χαλασουμε την παραδοση "κρινω πριν ακουσω" που εχει το ΝΟΙΖ εδω και χρονια? δε λεει.... ? Πλακα πλακα πετυχα τα γυριΖματα του βινΔεο στο Μοναστηρακι πριν λιγες μερες ωραια χορεΒανε τα κοριΤΣΑ...

Ευχαριστώ! Είναι floyd (για την ακρίβεια licenced floyd rose που παρήγαγε η ibanez στην Ιαπωνία) και μέχρι και σήμερα δεν είχα δει ποτέ κάποιο από κοντά. Έχει αρκετά ωραία αίσθηση στο χέρι, και συμπεριφέρεται εντελώς διαφορετικά από ένα κοινό τρέμολο, εάν αποφασίσεις να κάνεις μεγαλύτερη κίνηση από το συνηθισμένο, με το whammy. Δεν ξέρω πως είναι "κουρδισμένο" έτσι, αλλά έχει τάση να βγάζει όλους τους κλασικούς ήχους/εφέ με χαρακτηριστική ευκολία. Φταίνε και οι μαγνήτες σίγουρα, αλλά όταν κάνω dive σε αλλη κιθάρα με νορμάλ τρεμολο, δεν βγάζει αυτούς τους χαρακτηριστικούς ήχους. Με τις 10άρες που ήρθε η κιθάρα, ξεκούρδιζε κάπως, όταν έκανα πολύ έντονη χρήση. Βέβαια το κούρδιζα πολύ γρήγορα από τα tuners της γέφυρας. Πριν λίγο έβαλα 9άρες (είδα προ 3ημέρου ένα βιντεάκι για να δω την διαδικασία) και τώρα ξεκουρδίζει πολύ λιγότερο. Λογικά με λίγο παίξιμο ακόμα θα σταθεροποιηθεί. Όσο αφορά την αλλαγή χορδών είναι πολύ απλή διαδικασία, αλλά έχει πολλά βήματα για να ολοκληρωθεί. Μου πήρε περίπου 20 λεπτά να αφαιρέσω χορδες και να βάλω καινούριες, και άλλα 20 λεπτά να τις κουρδίσω, φέρνοντας τη γέφυρα στο σωστό ύψος). Δεν ζορίστηκα κάπου. Ειναι τυφλοσούρτι διαδικασία. Θέλει προσοχή στις βίδες ώστε να μην σφίγγονται υπερβολικά, ή λιγότερο απ' όσο πρέπει. Γενικότερα, ειναι εύκολη διαδικασία. Εάν θα έπρεπε να ρυθμίσω action και intonation, πιθανόν να χρειάζόμουν αλλο ένα 20λεπτο.

Σίγουρα είναι vfm. Η ποιότητα κατασκευής ειναι σε πολύ υψηλά επίπεδα. Να ´σαι καλά!

Δεν εμπίπτω στη κατηγορία "βρες ένα φιλαράκι", έχω το σύνολο των εργαλείων (μετά την κοπή ξύλων) και τις γνώσεις για να σχεδιάσω και να φτιάξω αυτό που χρειάζομαι. Αλλά δεν έχω πλέον φυσικές αντοχές και χρόνο. Αν τα είχα, θα ακολουθούσα τις συμβουλές σου κατά γράμμα και κατά πνεύμα. :) Ο (μικρός) χώρος μου θα αδειάσει τελείως οπότε δεν υπάρχει κάποια πρότερη αισθητική για να μη διαταραχθεί, θα ξεκινήσω από το μηδέν. Αλλά, είναι τώρα 10-15 χρόνια που αποφεύγω τα σκουρόχρωμα έπιπλα διότι κάνουν τον (όποιο) χώρο να φαίνεται μικρότερος. Είχα και εγώ την ίδια αντίληψις, ότι όσο πιο σκούρα τόσο καλύτερα, αλλά μετά ήλθε η Λάσκαρη και όπως στον Αλεξανδράκη μου υπέδειξε ότι χρειάζεται φως. :) :) :)

Ολη η undergound σκηνή στην αγγλία,αυτή δηλαδή που γεννάει τα μουσικά είδη που θα ακούσει η και όχι η πλειοψηφία του κόσμου κάποια στιγμή αργότερα,κλέβει απο όπου της αρέσει ότι χρειάζεται και κανείς δέν πληρώνει ούτε μία λίρα γι αυτό. Και μιλάω για φράσεις ολόκληρες. Κάποιοι κρατάνε τα προσχήματα,κάνοντας την φράση μη αναγνωρίσιμη σε σύγκριση με το original,κάποιοι όχι. Αρκετές φορές οι εταιρίες έχουν γνώση,αλλά κάνουν τα στραβά μάτια αν δέν υπάρχει ενδιαφέρον η και εμπλέκονται αν μυριστούν χρήμα,(βλέπε μάντσεστερ στα 80/90s),συνάπτοντας συνεργασίες. Ναι έχουν και αυτήν την φιλοσοφία,οτί αν κάποιος είναι καλός,καλύτερα να δουλέψει για εμάς παρά να τον τρέχουμε στα δικαστήρια. Ο ορισμός,βρέθηκε εξωδικαστική συμφωνία,είναι ρουτίνα.Λαμβάνει χώρα σε αρκετές περιπτώσεις στις οποίες το δικαστήριο λειτουργεί ως παράγοντας άσκησης πίεσης. Αλλη φιλοσοφία,απλά. Γι αυτό βγάζουν μουσική,γι αυτό τους ξέρει όλος ο κόσμος.

Μεταξύ sampling και sampling μπορεί να υπάρχει απόσταση μερικών ετών φωτός. Φυσικά το sampling μπορεί να γίνει και τέχνη, ανέφερα πιο πάνω την περίπτωση του άλμπουμ Zoolook (1984) το οποίο θεωρείται ορόσημο στο sampling. Το θέμα είναι πως χρησιμοποιεί κανείς το sampling. Μέσα σε ελάχιστο χρόνο μπορώ να σαμπλάρω 2-3 λεπτά από το Shine On You Crazy Diamond των Floyd, να του περάσω ένα μπιτ από κάτω και μια έτοιμη μπασογραμμή και να το ανεβάσω στο youtube. Αυτό όμως δεν είναι τέχνη στο sampling. Τέχνη είναι να σαμπλάρεις ομιλίες και τραγουδίσματα από καμιά 25ριά εθνικότητες, να επεξεργαστείς τα samples και να δημιουργήσεις με αυτά νέα φωνητικά, ήχους κ' ρυθμούς και να τα εντάξεις σε μια νέα δική σου σύνθεση (βλέπε Zoolook). Τέχνη είναι να σαμπλάρεις μικρά φωνητικά αποσπάσματα από το "666" των Aphrodite's Child και να δημιουργήσεις ένα νέο αριστούργημα (Enigma - MCMXC a.D). Αυτά είναι τέχνη, όχι οι χιλιάδες επί χιλιάδων copy/paste σκουπιδο-περιπτώσεις που ταλαιπωρούν καθημερινά τα αυτιά μας. Εκεί παίζουν πολλά και νομίζω δεν υπάρχει κάτι standard για όλες τις χώρες. Η χρονική διάρκεια του δείγματος, πόσο χαρακτηριστικό είναι αυτό το δείγμα και από που προέρχεται είναι κάποια από τα κριτήρια που παίζουν ρόλο. Αν σαμπλάρουμε πχ τις δύο πρώτες νότες του Smoke On The Water μάλλον δεν θα υπάρξει πρόβλημα, αν σαμπλάρουμε όμως ολόκληρο το ριφ άνευ αδείας..."τον ήπιαμε", που θα'λεγε και η Τζάκρη.? Αυτό συνέβαινε τότε, το sampling ήταν κάτι το καινούργιο για την πλειονότητα του κόσμου και επικρατούσε μια χαλαρότητα. Αυτό δεν άργησε να αλλάξει όμως και σε αυτό βοήθησαν οι πρώτες μηνύσεις που -καλώς- έπεσαν. Στις μέρες μας γίνεται "το sampling της αρκούδας", αλλά με άδεια. Αυτό είναι καλό για τους original καλλιτέχνες, αλλά δεν βοηθάει καθόλου τα αυτιά μας. Το sampling σήμερα έχει καταντήσει η χαρά του κάθε ατάλαντου "producer/DJ".

Δεν ξέρω τι συμβαίνει στην Αγγλία, αλλά κάτι μου λέει ότι θα καταληξει κάπου η συζήτηση.

Μετα το απο πάνω,παρακολουθώ και γώ με ενδιαφέρον.

Πολύ ωραίο θέμα. Δεν γνώριζα την ιστορία αυτή ούτε και εγώ, όπως και πρώτη φορά ακούω τον όρο sampling για τη μουσική βιομηχανία. Σας διαβάζω με ενδιαφέρον.

Στην Αγγλία το sampling θεωρείται τέχνη και όχι ένα είδος κλεψίματος.? Αρκετοί μουσικοί σε όλες τις σκηνές έχουν δημιουργήσει απίστευτα όμορφα αποτελέσματα,που σαν κύριο σκοπό έχουν την διατήρηση της καλής φήμης που έχει η χώρα στον παγκόσμιο χάρτη.? Σε αυτό,oh yes,βοηθούν και τα στούντιος και η μουσική βιομηχανία,γενικότερα,αφού αρκετές φορές τα δικαιώματα απο τα κομμάτια που σαμπλάρονται,τα κατέχουν οι ίδιες!? Μιλάμε για την Αγγλία κύριοι,που της ανήκει μια τεράστια μουσική παρακαταθήκη και ότι δέν της ανήκει,το έχουν οι αμερικανοί,που μιλούν την ίδια γλώσσα.? Σε αντίθεση με την Ελλάδα λοιπόν,που αν οι New Order έγραφαν το blue monday δέν θα μπορούσαν να το ανεβάσουν ούτε εδώ μέσα,βάση κανονισμών,σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο,οι μουσικοί ακούν οτι σαμπλαρίστικαν στην τηλεόραση η το ραδιόφωνο.? Και καλά κάνουν,αφού μπορούν. Και όχι μόνο μπορούν,αλλά το κάνουν και καλύτερα από όλους. Το sampling γέννησε μουσικά είδη,αυτό ένα απο τα αγαπημένα μου.

Last Update 27-2-2024.

Morgan James - Nobody Knows You When You're Down And Out (live) Morgan James - vocals Doug Wamble - guitar David Cook - piano David Finck - bass Clarence Penn - drums Recorded live in July 2012 at Dizzy's Club, New York.

Παράλληλα με τον οργασμό GAS , συνεχίζω τις λεπτομέρειες οργάνωσης του studio. Σειρά είχαν τα straps.