Πίνακας συμμετοχής

Παρα πολυ ωραιο,στα αληθεια. Στο τελος κατι γινεται με τα τυμπανα,ακουγονται εκτος,καπως αχρονα.Ετσι για να λεμε βεβαια. Μπραβο Αποστολε.

Μια tele με κουρδισμένο σώμα maple AAAAAAAAA, θα λύσει όλα σου τα προβλήματα ? Περαστικά σου! ?

Από προδιαγραφές μπορεί να υπάρχει "καλύτερο" αλλά δεν υπάρχει "καλύτερος ήχος". Είναι υποκειμενικό αυτό. Ένα πολύ απλό παράδειγμα. Les Paul vs Strat. H LP την λιώνει την Strat από προδιαγραφές. Εμένα όμως μαρεσει περισσότερο ο ήχος της Strat. Άσε που επαγγελματικά αν το πάρουμε. Πόσους βλέπεις να βγάζουν το ψωμί τους με LP και πόσους με Strat? 95% strat. .

Άργησα αλλά βρήκα που είχα διαβάσει τα ωραιότερο quotation για την περίπτωση σου. :)

Είδες που έχω δίκιο; Αντι για βοηθό την έκανες πρωταγωνίστρια.

@Alex Raptakis Έχε στο νου σου και μία άλλη παράμετρο.Πολλά,αν όχι όλα,από τα υπαρξιακά μας ζητήματα έχουν να κάνουν με δύο πιθανές πλάνες. Πρώτον,ότι ο κάθε άνθρωπος ξεχωριστά έχει ένα σκοπό στη ζωή του.Και πρέπει να τον βρει. Δεύτερον,ότι είμαστε κύριοι του εαυτού μας όπως αυτός καθορίζεται από τις σκέψεις και πράξεις μας. Η σύγχρονη φιλοσοφία τείνει προς αυτή την παραδοχή,ότι δηλαδή έχουμε όντως να κάνουμε με πλάνες...Ξέρω,ακούγεται τρομακτικό σε πρώτη ανάγνωση. Σε δεύτερη,σε ξελαφρώνει από κάμποσα περιττά ψυχολογικά βάρη.

Μην ζορίζετε τον εαυτό σας για μεγάλες η ακραίες σωμστικες και αθλητικές επιδόσεις, ιδιαίτερα σε μεγάλη ηλικία χωρίς τακτική ιατρική παρακολούθηση κσι παρακολούθηση ειδικού στη φυσική αγωγή. Το κοινωνικό μήνυμα στης ημέρας ?

Δεν ξερω..... Εγω με την μικρη εμπειρια που εχω νομιζω πως το αντιθετο συμβαινει.. Στις υψηλες εντασεις φαινονται οι διαφορες στις 2 επιλογες. Το θέμα λυνεται με τα modelers αλλα με ολοκληρο σχεδιο και σωστη διαταξη. Αν λυθει ειναι αρκετα ελκυστικο οτι με τα Modelers μπορεις να εχεθς εναν αρκετα ετοιμο ηχο. κομπρεσορες,, ετοιμο βαθακι κλπ.....

Δεν είναι πάντα επιλογή πάντως το να μην μπορείς να ζεις αποκλειστικά για εσένα. Φυσικά, η τεκνοποίηση είναι. Επίσης, όλες οι επιλογές έχουν το κόστος τους προφανώς. Τίποτα δεν είναι τσάμπα.

Ο καθένας κάνει τις επιλογές του. Μετά ....τις λούζεται ?

Εϊμαι 49 και είμαι στην καλλίτερη σωματική κατάσταση από ποτέ. Για έναν απλό λόγο.....ότι σε αυτή την ηλικία πλέον έχεις μυαλό *...όσο έχεις τεσπα?.....και μπορείς να είσαι πειθαρχημένος γιατί ξέρεις τι θες από τη ζωή σου. Ύπνος υποχρεωτικός από τις 22:00 (δεν ξενυχτάς πότε και για κανέναν....μόνο για το πλυντήριο αν χρειαστεί?). Καθημερινή διπλή προπόνηση (δεν έχει έχει κρύο -βαριέμαι), άλλωστε σε αυτη τηην ηλικία το κάνεις γιατι το θες. Διατροφή .....πειθαρχημένη υπολογισμένη....μετρημένη....δεν έχει cheat day. Αλκοόλ, ουσίες...κλ.π..... δια ροπάλου απαγόρευση. Όλα γίνονται...αν τα θες. * το μυαλό ΠΑΝΤΑ μπορεί να υπερκεράσει οποιοδήποτε σωματικό πλεονέκτημα. Είναι το άπαν ?

Μου αρέσει ο ήχος του. Αλλά παίζω μια G major στον Κατάνα, μετά άλλη μια στον λαμπάτο (που δεν έχω και κανέναν σούπερ, έναν Bassbreaker 30άρη έχω) και μου φαίνεται ότι βγήκα από Smart και μπήκα σε Mercedes

Ωραίος.? Πόσο καιρό έχω να τους ακούσω...

Σε ευχαριστώ πολύ Γιώργο! Μάλλον οι φωνές δεν ειναι συγχρονισμένες στο κλικ και συμβαίνει αυτό. Ήθελα στο δεύτερο μέρος να δώσω επιπλέον κίνηση με τα τύμπανα. Προβληματίστηκα αν θα έπρεπε να τα αφήσω μέσα. Τελικά τα άφησα και τα έκανα σαλάτα.

Καταρράκτης Compatibility Mode ON: (but still Valentine compatible)

Να πιω κι εγώ τις εξυπνάδες μου λοιπόν, οι οποίες βασίζονται απ την εμπειρία των 58, το περίγυρο που μεγάλωσα και ζω, αυτά που διάβασα και είδα. Αρχικά, υπάρχει η ΑΝΑΓΚΗ, κάτι σα το φαί και το νερό, υπάρχουν και άλλα, μέχρι και η απόκτηση Τελεκάστερ (έχω) Υστερα είναι η ΔΥΝΑΜΗ, απ τη γεωπολιτική και τον Θουκυδίδη αν το δεις, περνάει πάντα η άποψη του πιο δυνατού, δεν έχει σχέση μόνο με την οικονομική δύναμη, εξάλλου για να εφαρμόσεις τη ΔΥΝΑΜΗ, πρέπει να έχεις ταξινομήσει πρώτα τις ΑΝΑΓΚΕΣ. Μια ΔΥΝΑΜΗ πχ που απέκτησα από την οικογένεια, το περίγυρο και τη ζωή, ήταν η ΑΝΑΓΚΗ να νοιώθω, πάντα αξιοπρεπής. Λειτουργώ αταλάντευτα στη ζωή μου πάνω στο θέμα της αξιοπρεπούς μου διαβίωσης. Δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να βρίσκομαι σε θέση που να νοιώθω μειονεκτικά, ή να με προσβάλει κάποιος, ΠΟΤΕ. Μπορεί να μην είχα Πόρσε, αλλά δεν την είχα και ποτέ ΑΝΑΓΚΗ πχ. Ο παράγων ΤΥΧΗ, σαφώς ανακατεύει το παιχνίδι, ο αγρότης όσο και να προετοιμαστεί, με το καιρό, δεν τα βάζει. Ένα θέμα υγείας που δεν παλεύεται για μας, ή κοντινά πρόσωπα, μπορεί να τα τινάξει όλα στον αέρα... Ο Λάκης πχ στάθμισε τις ΑΝΑΓΚΕΣ του και με περίσσια ΔΥΝΑΜΗ υποστήριξε τις αποφάσεις του, ασχέτως κόστους. ΠΧ κι εμένα κάποιες φορές μπορεί να περάσει απ το μυαλό μου πως δεν έχω παιδιά και δεν πρόκειται να αποκτήσω, μα αυτό ήταν επιλογή μου για να καλύψω βασικότερές μου ΑΝΑΓΚΕΣ. Εντάξει δεν είμαι ψυχολόγος, ούτε τους εκτιμώ ιδιαιτέρως, γιατί η ζωή τα έφερε να έχω 3 αδελφικούς φίλους, μείον άλλο ένα που έφυγε. Και οι φίλοι οι πραγματικοί είναι ΑΝΑΓΚΗ, αλλά μάλλον είναι αργά, αν δεν τους έχεις ήδη, να τους αποκτήσεις τώρα. Τέλος, είναι επιτακτική ΑΝΑΓΚΗ να πάρεις μια ΤΕΛΕ, θα σε κάνει καλύτερο άνθρωπα ?

Λόγω της ημέρας

To Πάσχα να περιμένουμε κάναν Τάκη Καρναβά, ή ποστάρεις αποκλειστικά κάθε Αγίου Βαλεντίνου?

Για live οι modeling πεταλιερες είναι τεράστια ευκολία και "εγγύηση" για ηχαρα, όμως τα live είναι και ευκαιρία για να χαρείς τον ενισχυτή σου...

Φυλές Κιθαριστών Φεντεράκης Αν το δεξί του χέρι ακουμπήσει σε ξύλο παθαίνει αμέσως έκζεμα. Ακούει ελάχιστα πάνω από το 1KHz για αυτό του αρέσει να παίζει με τον bridge της τέλε με κοντό καλώδιο για να μη χάνει ψηλές, όλα τα tone ανοιχτά, με μεταλλική πένα και δύο treble booster, αλλά και πάλι του φαίνεται ότι λασπώνει, παρά το ότι όλοι οι σκύλοι σε ακτίνα 5 χ ιλιομέτρων έχουν τρελαθεί. Κύρια κιθάρα: Fender American Standard Strat του 1992 που είχε πάρει από μαγαζί στην επαρχία για 1800€, στης οποίας το neck pocket βάζει τα ψιλά για αυτους που καθαριζουν τζαμια στα φαναρια και την οποία θεωρεί vintage. Άμεσα σχέδια: Να κάνει συγκριτικό τεστ για να βρει τη διαφορά στον ήχο μονού και τριπλού pickguard και να κλείσει τα στόματα σε όσους λένε ότι η Fender βγάζει τις ίδιες κιθάρες 70 χρόνια. Όνειρό του: Να έχει Fender σε όλα τα χρώματα της ίριδας. Μπερδεύει: Το βιμπράτο με το τρέμολο, και αλλάζει τα αυτοκόλλητα στα σχετικά πετάλια. Γκιψονίδης Το σαλόνι, η κρεβατοκάμαρα και η τραπεζαρία του είναι από μαόνι. Είχε ρωτήσει τον επιπλοποιό αν είναι Ονδούρας, αλλά εκείνος τον κοίταξε περίεργα και δεν έδωσε συνέχεια. Κύρια κιθάρα: Les Paul σε "συλλεκτικό" pinkburst χρώμα που πήρε 200 δολάρια από το ebay και υποπτεύεται ότι είναι μαϊμού αλλά φοβάται να ρωτήσει. Άμεσα σχέδια: Να βάλει τρέμολο και διακόπτη για σπλιτάρισμα, γιατί στο συγκρότημα ο άλλος κιθαρίστας έχει στρατ και τον θάβει. Ονειρεύεται: Να δει πρώτος την αγγελία PWLEITE LES POL '59 700 EVRW LOGO ANAGKHS και να πατήσει "άμεση αγορά". Μπερδεύει: Όταν τον ρωτάνε ποιος ήχος Les Paul του αρέσει λέει στο σόλο του Stairway To Heaven. Όταν του λένε ότι είναι τέλε παθαίνει κρίση επιληψίας και λέει κάτι ακατανόητα όπου η μόνη λέξη που ξεχωρίζει είναι "νίτρο". Σρεντερόνης Όταν δει σε παρτιτούρα αξία μεγαλύτερη από όγδοο τον παίρνει αμέσως ο ύπνος. Το ίδιο συμβαίνει και όταν ακούσει κάτι πιο αργό από 160bpm. Μικρός ήθελε να γίνει μπουζουξής, αλλά του είπαν ότι ο Χιώτης έχει επιρροές από Van Halen οπότε το ριξε στα γρήγορα. Στο συγκρότημα δεν του μιλάει κανένας γιατί παίζει σόλο συνέχεια, ενώ ο τραγουδιστής του ρίχνει λιωμένα ταβόρ στη μπύρα μήπως και σταματήσει να παίζει αρπέζ τριών οκτάβων τη στιγμή που πάει να μπει το ρεφραίν. Άμεσα σχέδια: Να μάθει να κρατάει 4 πένες και να παίζει τρέμολο και tapping ταυτόχρονα ενώ θα κάνει και neck bends. Ονειρεύεται: 8χορδη neck-thru με 36 τάστα, τρέμολο που σηκώνει - ρίχνει 2 οκτάβες, 3 ακτιβ διπλούς με τροφοδοσία στα 27 βολτ που σπλιτάρουν, μπαίνουν σε σειρά, παραλλήλα, in & out phase μέσω 256θέσιου διακόπτη. Μπερδεύει: Νομίζει ότι ο πρώην Γερμανός Καγκελάριος Schrοeder παίζει neo-classical. Νυχτοκάματος Παίζει καρφί σε κονσόλα με πολυεφφέ Behringer που δεν υπάρχει πια ούτε σε μουσείο. Παλιά έπαιζε με fender twin του '56 αλλά ευτυχώς βρήκε έναν πιτσιρικά κορόιδο και του τον έδωσε για 130 ευρώ, ενώ ο παλιατζής του είχε πει ότι θέλει και 50 για το κουβάλημα. Άσε που ήταν μπεζ και δεν πήγαινε με το κουστούμι. Παίζει πάντα με αναλόγιο, και μπροστά στις παρτιτούρες έχει κινέζικο κινητό που πιάνει τηλεόραση. Τσακώνεται με το μαέστρο που του λέει να κλείσει το έκο, ενώ του τη λένε και όταν παιζει ντιμινουίτες κάθε τρίτο μέτρο που του 'χει μείνει κουσούρι από τα πανηγύρια. Άμεσα σχέδια: Να αλλάξει χορδές, αλλά δεν ανοίγει τη θήκη της κιθάρας στο σπίτι γιατί κλαίει το μωρό από την τσιγαρίλα. Ονειρεύεται: Να πάρει ένα μίντι κοντρόλερ που να του βάζει αυτόματα αρπέζ και να παίζει με το ένα χέρι, ενώ θα πίνει το ουίσκι με το άλλο, όπως ο πληκτράς. Μπερδεύει: Όταν του δίνουν στικάκι με τα τραγούδια ψάχνει να βρει που να το βάλει στην κιθάρα, γιατί έχει δει τον πληκτρά που κάνει το ίδιο. Τελικά στην πρόβα του ψιθυρίζει τα ακόρντα ο μπασίστας. Γκατζετόπουλος Έχει τρεις πεταλιέρες, 15 ντράιβ, 20 modulation, ενισχυτή με 5 ανεξάρτητα κανάλια και ρακ αξίας 35.000€. Τα Χριστούγεννα του στέλνει κάρτα η ΛΕΟΝΤΟΣ γιατί το πρόχειρο pedalboard που έχει για τις πρόβες ζυγίζει 30 κιλά και το ασανσέρ στο στούντιο δεν πάει υπόγειο. Για να κουρδίσει έχει στροβοσκοπικό κουρδιστήρι, buzz feiten nut και lock κλειδιά αλλά και πάλι κάτι τον ενοχλεί. Μελετάει 3 ώρες τη μέρα, αλλά ακόμα έχει μάθει μόνο τα ματζόρε ακόρντα γιατί πρέπει να φτιάξει τον ήχο του πρώτα. Άμεσα σχέδια: Να αγοράσει τα 3 πετάλια της μπος που του λείπουν και να στείλει γράμμα στην εταιρεία να ζητήσει δώρο την αφίσα. Ονειρεύεται: Έχει εφιάλτες ότι παίζει καρφί. Μπερδεύει: Έιναι πολύ οργανωμένος και αρχίζει να πατάει τα πετάλια για το lead ήχο πριν το πρώτο ρεφραίν για να προλάβει, αλλά αγχώνεται και ξεχνάει σε ποιο τάστο να πατήσει. Κλασσικούρας Πήρε ηλεκτρική όταν δοκίμασε να παίξει με την κλασική του για 20 άτομα και του λέγαν πότε θα ξεκινήσεις ενώ αυτός είχε παίξει ήδη δυο τραγούδια. Πατάει πάντα δυνατά την ταστιέρα και οι νότες είναι φάλτσες, ενώ τα νύχια του είναι τόσο μακριά που ξύνουν τα καλώδια στους μαγνήτες. Βάζει την ηλεκτρική στο αριστερό πόδι και προσπαθεί να κάνει rasgueado. Άμεσα σχέδια: Να πάει στο μάστορα γιατί έβαλε νάυλον χορδές στην ηλεκτρική και δεν ακούγεται τίποτα. Ονειρεύεται: Μια κλασσική που θα παίζει μια συγχορδία και θα γκρεμίζεται ο απέναντι τοίχος, για να μάθουν οι κάφροι. Μπερδεύει: Όταν του ζητάνε πένα λέει ότι γράφει με στυλό γιατί το μελάνι λερώνει. Θρασοντέθης Παίζει όλες τις μελωδίες downstroke με πέμπτες με αποτέλεσμα όταν δείχνει κάτι με το δείχτη να τεντώνει αντανακλαστικά και ο παράμεσος. Έχει βάλει τόσο hot μαγνήτες που προσέχει να μην ακουμπάει το βύσμα του την ώρα που πάλλεται η χορδή και πάθει ηλεκτροπληξία. Άμεσα σχέδια: Να βρει το θάρρος να συνδέσει 3 metal zone στη σειρά στο βρώμικο κανάλι. Παλιά που το δοκίμασε ο ενισχυτής έκανε σαν τον απορροφητήρα της κουζίνας, ενώ μόλις άφησε τις χορδές ούρλιαξε σαν το διάολο και φοβήθηκε. Ονειρεύεται: Να μεταφράσει τα brutal φωνητικά του τραγουδιστή στα αγγλικά για να κάνουν διεθνή καριέρα, αλλά δεν καταλαβαίνει τι λέει και ντρέπεται να τον ρωτήσει. Μπερδεύει: Όταν κάποιος ανοίγει στο νόιζ θέμα για αγορά σκάφους του στέλνει προσωπικό μήνυμα και του εξηγεί ότι δεν είναι φόρουμ ιστιοπλοΐας. Τζάζιος Η πένα του είναι τόσο χοντρή που άμα τη βάλεις στη σφεντόνα σκοτώνει κοτσύφι στα 50 μέτρα. Παίζει με 14ρες αλλά θα ήθελε λίγο παραπάνω όγκο στα καντίνια. Αν του πεις για πετάλι σκέφτεται ποδήλατο. Αν του πεις να κρατήσει ένα Μι μινόρε εκνευρίζεται γιατί έχει να το παίξει από την πέμπτη δημοτικού και δυσκολεύεται να το θυμηθεί. Οτιδήποτε βγήκε μετά το '50 το θεωρεί σύγχρονο και οτιδήποτε βγήκε μετά το '60 δεν το ξέρει. Κύρια κιθάρα: Ένα σκάφος λίγο πιο μεγάλο απο βιολοντσέλο του οποίου το καπάκι έχει ραγίσει γύρω από το toggle switch όταν το χτυπούσε με το σφυρί για να το ξεκολλήσει από τη θέση rhythm. Άμεσα σχέδια: Να βρει συνεργάτες στο post hard bop project του για το οποίο βάζει αγγελίες, οι οποίες έχουν λιγότερη ανταπόκριση από τις αγγελίες ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΡΙΑ ΓΙΑ GRINDCORE. Όνειρό του: Να πετύχει η μεταμόσχευση μαλλιών και να γίνει rock star. Μπερδεύει: Όταν ακούει ενισχυτή με καλά "βρώμικα" σκέφτεται το ηχοσύστημα της καντίνας στη Μαβίλη. Μπασιστασήμουνας Αποφάσισε να το γυρίσει στην κιθάρα γιατί η μάνα του του έλεγε "παίξε μας κανα τραγούδι" κι αυτός έπαιζε 2 λεπτά όδγοα ΣΙ κι αυτή δεν καταλάβαινε ότι ήταν το Live Wire των AC/DC. Του είπαν ότι οι 4 πάνω χορδές είναι ίδιες με του μπάσου και τις κούρδισε το ίδιο και κρέμονταν και τρίζαν κάργα. Ευτυχώς ήρθε ο φίλος του ο κιθαρίστας και τις έσφιξε και του είπε κάτι για οκτάβα πάνω που δεν το κατάλαβε. Κύρια κιθάρα: ΕΚΟ ηλεκτρική του θείου του που του τη χάρισε ο εγγονός του Ιταλού λοχαγού που του πλέναν τα ρούχα στην κατοχή. Άμεσα σχέδια: Να παίζει στη ΣΙ και ΜΙ καντίνι χωρίς να κοκκινίζει γιατί πατάει στην τύχη. Όνειρό του: Να παίξει σόλο και να μην τον μουτζώσει ο μπασίστας του. Μπερδεύει: Βάζει 100 φορές πιο πολύ δύναμη με το δεξί και σπάει τη Μι μπάσα σε δύο τραγούδια. Ακριβούλης Δεν μπορεί να κοιμηθεί όταν σκέφτεται ότι όταν γείωνε το tone pot στη Suhr έβαλε απλό καλώδιο από πορτατίφ γιατί του είχε τελειώσει το cloth covered με παλλαδιούχο λευκόχρυσο. Οι πένες του είναι από απολιθωμένο χαυλιόδοντα παρθένου μαμούθ, οι χορδές του επίχρυσες και όταν ακουμπήσει κατά λάθος Squier απολυμαίνεται με Betadine. Τους Fralin τους έχει όταν ράβει για να μαζεύει τις βελόνες και το AAA birdseye maple σανίδα στην κουζίνα για να κόβει ψωμί. Κύρια κιθάρα: Anderson Custom Shop από ξύλα του 1700 που βρήκαν σε ξεβρασμένο ναυάγιο στην Παταγωνία. Άμεσα σχέδια: Να αλλάξει τα λαστιχένια ποδαράκια του ενισχυτή με αμορτισέρ λαδιού kayaba γιατί κάπου διάβασε ότι θολώνουν τα μπάσα. Όνειρό του: Να πουλήσει το διαμέρισμα στο Ψυχικό για να αγοράσει ξύλα και να φτιάξει αντίγραφο κιθάρας Stradivari για να παίζει μπροστά από την τηλεόραση τα βράδια. Μπερδεύει: Όταν κάποιος ανοίγει θέμα "Ψάχνω ενισχυτή για μελέτη σε διαμέρισμα" προτείνει Dumble Overdrive Special.

Τα έχεις λίγο μπερδεμένα νομίζω. Φυσικό κομπρεσσάρισμα χωρίς ένταση δεν υπάρχει. Το βλέπω εντελώς ανάποδα το θέμα, λαμπάτα καθαρά σε χαμηλή ένταση μου ακούγονται πάντα thin και flat. Θες headroom και για να το έχεις αυτό χρειάζεσαι ένταση, συν σοβαρά και μεγάλα μεγάφωνα. Όλα αυτά για να γίνουν χρειάζονται συμμετοχή από power amp. Αντίθετα, οι μοντέρνοι high gain ενισχυτές παίρνουν το περισσότερο μέρος του ήχου από το preamp stage, γι'αυτό και δε χρειάζεται να τους τσιτώσεις, όπως για παράδειγμα έναν JMP. Τέλος πάντων, τα έχουμε ξαναπεί, σου αρέσει ό,τι σου αρέσει και αυτό είναι οκ, δε χρειάζεσαι επιβεβαίωση από κανέναν. ?

Δεν είναι μόνο αυτά. Άσε που το playability και τα electronics κι αυτά υποκειμενικά είναι. Μια κιθάρα με 13αρες χορδές για μένα μπορεί να είναι ούτε να την ακουμπήσω και για τον srv όπως πρέπει. Μπορεί ένας ήχος ντενεκες για σένα να είναι απαράδεκτος και για μένα το holy grail. Εσύ να θέλεις μπράτσο κουπί για να παίξεις άνετα κι εγώ μπρατσο φλιδα. Radius ο ένας σαν μπάλα του μπάσκετ κι άλλος αλφάδι. Και στις κιθάρες υποκειμενικα είναι τα πράγματα. .

Και στους ενισχυτες υποκειμενικό ειναι. Πχ Soldano, Mesa, Bad cat κλπ. Έχω παίξει με όλα. Τον πατάνε τον marshall από προδιαγραφές. Εμενα μαρεσει ο marshall. Κάτι έχει στον ηχο που μαρεσει. Τι να κάνουμε? .

Είναι πολύ ανώριμο γιατί κυκλοφορεί στο ίντερνετ από εφηβάκια, αλλά έχει μεγάλη δόση αληθειας. Cope. Τέλος. It is what it is. Το λέει και ο γιγάντιος Goggins. People used to call me a nigger. I hated it. But the truth is, when I looked in the mirror, a black person was staring back at me. Sometimes you have to man up, become tougher and keep going. Δεν υπάρχει κομμάτι της ενήλικης ζωής κάποιου που να μην έχει αυτές τις αντιφάσεις, Άλεξ. Είναι μέρος της ζωής και απλά το παλεύεις. Same game, different levels, same hell, different devils (Dwayne Johnson). Τι σημαίνει δεν μπορείς να ζήσεις με αυτές; Αν δεν είναι ζήτημα ζωής και θανάτου, θα μάθεις να ζεις με αυτές. Και ζήτημα ζωής και θανάτου δηλαδή να ειναι, πάλι μαθαίνεις να ζεις με αυτές

Φυσικά το προσδόκιμο ζωής αυξήθηκε και στο όχι πολύ μακρινό παρελθόν άνθρωποι έφευγαν από αρρώστιες που σήμερα αντιμετωπίζονται πανεύκολα. Και ναι, είμαστε πιο καλοζωησμένοι από προγόνους μας που πέρασαν βαλκανικούς,Παγκόσμιους,εμφύλιο,κ.λ.π. Αυτό που λέω εγώ είναι ότι ένας 20χρονος μπορεί να εκπληρώσει στόχους που απαιτούν να είναι το σώμα στην ακμή του ενώ ένας 40χρονος είναι από καιρό μη ανταγωνιστικός. Βλέπεις π.χ.να μιλάνε για ποδοσφαιριστές και ότι κάποιος που είναι μόλις 32-33 χρονών οδεύει στη δύση της καριέρας του. Κανείς δε νοιάζεται αν είναι πιο έμπειρος ή κατασταλαγμένος. Και ναι, εσύ συναγωνίζεσαι μόνο τον εαυτό σου και προσπαθείς για την καλύτερη εκδοχή αυτού, αλλά π.χ. ο στόχος του επαγγελματικού αθλητισμού έχει απωλεσθεί προ πολλού. Οπότε, για κάποιους στόχους, όντως είναι αργά. Το "Τα 40 είναι τα νέα 30" και άλλα τσιτάτα, έχουν φέρει μεγάλο πλήγμα κυρίως στο γυναικείο φύλο. Όλο αυτό το concept περί δήθεν καριέρες,bucketlist,ψευτοlifestyle,έχει φέρει κυρίως τις γυναίκες σε απόγνωση. Άμα είσαι γυναίκα και θέλεις να κάνεις παιδί, φυσικά στα 30 έχεις περισσότερες πιθανότητες να έχεις μια φυσιολογική γέννα,από το να τρέχεις στα 40 στους γιατρούς. Και για να μην φανώ σεξιστής, εννοείται πως τον παπά της δήθεν καριέρας τον έχουν φάει και πολλοί άντρες. Απλά η φύση είναι πιο αμείλικτη με τις γυναίκες. Όλοι είμαστε αναλώσιμοι σαν επαγγελματίες σήμερα, εκτός αν είμαστε τίποτα αυθεντίες στον τομέα μας. Τώρα ότι ο Μπάμπης από τα Δρυμίκλανα που είναι πωλητής σε εταιρεία κινητής σου λέει ότι στις 12:00 έχει meeting για επίτευξη στόχων, με ύφος λες και του ανήκουν οι μισές μετοχές της εταιρείας, είναι απλά για γέλια και για κλάματα.. Υ.Γ. Alex, μάλλον του έχουμε αλλάξει τα βάρδουλα του thread σου,αλλά ευτυχώς ακόμη δεν μπλέξαμε και τίποτα tele,πολιτικά,tonewoods,κ.λ.π. ?

Και που είσαι ακόμα...?

Και λίγο ελληνικό ροκ:

Σε αγάπησα και ας ήσουνε μονδέλον:

Βαλεντίνου συνέχεια:

Εγώ δεν κυνηγάω κανέναν στόχο μηδέ συναγωνίζομαι κανέναν, ομήλικο ή νεότερο. Πότε και σε τίποτα στη ζωή μου. Δεν ήμουν ποτέ ανταγωνιστικός . Τον μόνο που συναγωνίζομαι είναι ο εαυτός μου. Προσπαθώ να γίνομαι καλλιτερος...όσο μπορώ. Και κάτι γενικό για τον op. 1oν Όταν η ζωή σου δίνει λεμόνια...κάνε λεμονάδα. Καντην όσο καλλίτερα μπορείς. Μην σπατάλες χρόνο και ενέργεια....τι ωραία που θα ταν να κάνεις πορτοκαλάδα. 2ον Μάθε να χάνεις.

Απαντώντας στο αρχικό ερώτημα τoυ @Alex Raptakis, το διαχειρίζομαι με δύο τρόπους. Κατ' αρχάς υπάρχει η τύχη που είναι πανω από το 50% της ζωής μας: Γεννήθηκα σε ένα συγκεκριμένο περιβάλλον, το οποίο είχε συγκεκριμένες δυνατότητες, εγώ ο ίδιος έχω συγκεκριμένες ικανότητες και όλα αυτά καθόρισαν εν πολλοίς αυτό που είμαι σήμερα. Δεν μπορώ να κάνω και πολλά, it is what it is και πάμε παρακάτω. Μετά είναι τα λάθη που έκανα ή τα σωστά που δεν έκανα, ενώ είχα τις ευκαιρίες και τίποτα δε με εμπόδιζε να πράξω καλύτερα. Αυτά με στεναχωρούν λίγο περισσότερο, αλλά τα έχω σημειώσει, έχω κάνει την αυτοκριτική μου και με βοηθάει να βλέπω ότι τουλάχιστον δεν τα επαναλαμβάνω. Έχω δεχτεί (από την προηγούμενη παράγραφο) ότι οι δυνατότητες μου τελικά είναι τέτοιες που η εκμάθηση μου μέσα από λάθη είναι μες το πρόγραμμα. Επίσης ένα θέμα υγείας προ 8ετίας έβαλε και τις τελευταίες μπίλιες στη θέση τους: μου έδωσε πολύ καλύτερη προοπτική και με βοήθησε να πάρω κάποια πράγματα πολύ πιο σοβαρά και κάποια άλλα να τα θεωρώ σήμερα εντελώς αστεία, βελτίωσε πολύ επιλογές σχεδόν σε κάθε τομέα της ζωής και συν τω χρόνω με έφερε σε μια πολύ καλύτερη κατάσταση. Όλα τα μεγάλα προβλήματα έχουν μια αντίστοιχα μεγάλη θετική πλευρά για όποιον κατορθώνει -ή ευτυχεί- να τα ξεπεράσει. Τέλος, η ηλικία επίσης όπως ανέφεραν εδώ και πολλά άλλα μέλη αλλάζει την προοπτική της ζωής και τη γωνία θέασης των προβλημάτων: Τα 30 είναι προβληματικά και αγχωτικά γιατί όπου και να είσαι αυτό που βλέπεις είναι η δυνατότητα να παλέψεις για να φτάσεις κάπου ακόμη καλύτερα. Στα 50 έχεις φτάσει κάπου. Καλό η κακό αυτό είναι και πας παρακάτω έχοντας κάνει πλέον κάποιες παραδοχές, το οποίο είναι λυτρωτικό ως διαδικασία.

@Alex Raptakis Βρε παιδί μου, εγώ γενικούρες λέω. Δεν ξέρω καν ποιο είναι το θέμα που συζητάμε ?. Αν ήξερα...ίσως μπορούσα να βοηθήσω καλλίτερα.

Γιάννη ήθελα να δοκιμάσω το ντουέτο :)? Θα μπορούσα στο ρεφρέν να βαλω πιο μπροστά την την δική μου φωνή, προτίμησα όμως της κοπέλας γιατι μου άρεσε καλύτερα η φωνή της από την δική μου. Ήδη το γεγονός ότι η τεχνολογία δίνει την δυνατότητα να παίζει κανείς με αυτό τον τρόπο με τις φωνές είναι απίστευτο. Συμφωνώ μαζί σου και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για το που πηγαίνει το θέμα. Θα πρέπει η χρήση του ΑΙ να γίνεται επιβοηθητικά πλην όμως πιστεύω ότι δεν θα σταματήσει εκεί. Περιμένουμε εξελίξεις σε πολλά επίπεδα και νομοθετικές ρυθμίσεις παγκοσμίως γιατί ήδη τίθενται πάρα πολλά ζητήματα και σε επίπεδο πνευματικών δικαιωμάτων αλλά και σε επίπεδο προσβολής προσωπικότητας κ.α.. Υ.Γ. Θα ψάξω να βρω κάτι σε Josephine την επόμενη φορά ?. Αυτό το ντούετο θέλωωωω!? Γιάννη σε ευχαριστώ πολύ

Επίκαιρο για σήμερα:

Τι από τα δύο ισχύει τελικά; Σε κάθε περίπτωση, είναι γνωστό καταναλωτικό effect το να θεωρούμε το ακριβότερο καλύτερο. Αν ρωτάς την προσωπική μου άποψη, για τον ήχο που θέλω ο hot rod deluxe είναι φανταστικό μηχάνημα και αν χρειαζόμουν τώρα ενισχυτή αυτής της κατηγορίας Watt και όγκου, θα τον έπαιρνα με κλειστά μάτια και σε καμία περίπτωση δε θα έδινα 1.900€ για τον Deluxe Reverb.

Πολλά πράγματα που έχουν να κάνουν με το σώμα και τα νιάτα. Δε θέλω να απαξιώσω κανέναν, αλλά τι είναι αυτό που θυσίασαν και μάλιστα όλοι οι άνθρωποι, για να καταφέρουν να φτάσουν που ακριβώς; Eλάχιστοι άνθρωποι είναι αυτοί που καταφέρνουν να φτάσουν κάπου. Στους προσωπικούς τους στόχους ή να αφήσουν το στίγμα τους ή να αποκτήσουν υστεροφημία. Οι περισσότεροι άνθρωποι διάγουν απλούς βίους, κάποιοι από αυτούς δε, απλά υπάρχουν. Ίσως και απλά να ήμασταν μέτριοι, ατάλαντοι ή τεμπέληδες που ξοδέψαμε την ενέργειά μας εδώ και εκεί. Τέλος, κατανοώ το νηματοθέτη και τους προβληματισμούς του. Είναι στην ανθρώπινη μας φύση, κυρίως αν κάποια άλλα βασικά προβλήματα είναι λυμένα.

Ιδού η αλήθεια για τους reissue: Οι reissue Fender είναι, τουλάχιστον ηχητικά, καταπληκτικοί ενισχυτές. Είναι όμως υπερτιμημένοι και κατασκευαστικά χειρότεροι από τους original. Χρέπια σε καμία περίπτωση. Όσον αφορά το πρώτο ερώτημα, μερικές διευκρινίσεις σχετικά με τα μοντέλα και τις τιμές: - Fender λαμπάτο ενισχυτή, καινούριο, από ευρωπαϊκό μαγαζί, κάτω από 600 ευρώ δε θα βρεις. Κανένα μοντέλο. - Οι hot rod deluxe και deville κάνουν περίπου 1.100€ και 1.400€ αντιστοίχως. Ο Blues Junior IV γύρω στα 780€ ενώ ο Pro Junior IV είναι το φθηνότερο λαμπάτο μοντέλο στα 680€. - Όσον αφορά τα reissues, η Fender βγάζει δύο σειρές: Τους custom (silverface) και τους παραδοσιακούς reissue (blackface). Οι custom είναι αρκετά φθηνότεροι. Π.χ. 68 Custom Deluxe Reverb 1.500€ - 65 Deluxe Reverb 1.900€. Δε γνωρίζω πού οφείλεται αυτή η μεγάλη διαφορά στις τιμές των δύο σειρών αλλά είμαι σχεδόν σίγουρος ότι με τίποτα δε μεταφράζεται σε διαφορά κόστους υλικών. Αν ρωτάς λοιπόν γιατί π.χ. ο hot rod deluxe (1x12, 40W) κοστίζει πάνω από 500€ λιγότερα από τον Deluxe Reverb (1x12, 22W) η απάντηση είναι "διότι marketing". Ο πρώτος είναι μοντέρνο μοντέλο ενώ ο δεύτερος είναι υποτίθεται vintage correct "ανακατασκευή" ενός ιστορικού μοντέλου με ηχητική σφραγίδα σε χιλιάδες ηχογραφήσεις εδώ και δεκαετίες. Υ.Γ. Όταν εγώ αγόρασα τον Deluxe Reverb reissue μου το 2010 έκανε λιγότερο από 1.200€. Γιατί τώρα κάνει 1.900€, να μας πει κάποιος από τη Fender. Για το δεύτερο ερώτημα, σου απαντάνε on point οι προλαλήσαντες.

λιγο αστοχο τζορτζ. δεν μιλαμε για τον μαστορα. μιλαμε για τα μηχανηματα.... αν καποιος μπορει να βγαλει πολυ καλο ηχο δεν σημαινει οτι λαμπα με κατανα πχ ειναι το ιδιο σαν ηχος ουτε οτιη αισθηση ειναι η ιδια....αυτο που λες αποδεικνυει οτι καποιος ειναι πολυ καλος η πολυ εμπειρος. δεν σημαινει κατι για τα ιδια τα μηχανηματα.η λαμπα ειναι λαμπα...... Είναι αλλο ο ηχος και αλλο η συνολικη εμπειρια....Δεν απαξιωνω τιποτε. Αλλωστε τα περιγραφω πιο πανω και επισης εχω παρει συνειδητα και το iridium και το ευχαριστιεμαι πολυ ειδικα με τα ακουστικά. και απο το κλιπ σου με τα αμπερο φαινεται οτι φτιαχνεται καλος ηχος. Αλλα αυτο δειχνει και για σενα κατι...αυτο θελω να πω θα ηθελα ομως να δοκιμασω ενα καλο τυπου frfr που ναι σχεδιασμενα και σαν καμπινα για αυτη δουλεια

Αυτό ισχύει για αυτούς που θέλουν να νικήσουν στη ζωή, να τη νικήσουν. Υπάρχουν όμως και άλλοι που απλά θέλουν να ζήσουν. Πιο ελεύθεροι από τα πρέπει, τα γιατί, από τα όχι και τα μη. Ψυχραιμία και να μην αγχωνόμαστε. Εκεί που όλα πάνε καλά και έχουμε επιτυχίες να σου π.χ. μια πνευμονική εμβολή που σε αφήνει ακαριαία στον τόπο και μετά τίποτα. Έτσι απλά, τέρμα. Ποτέ δεν ξέρουμε τι μας περιμένει γι αυτό ναι μεν να προχωράμε στο δρόμο προς την αριστεία βάζοντας στόχους και προσπαθώντας, αλλά με μέτρο και με πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μας πως η ζωή είναι μικρή και εύθραυστη. Και εξ άλλου ο δρόμος προς την επιτυχία και την ευτυχία είναι στρωμένος από αποτυχίες και δυστυχίες. Υπομονή, μην το σκέφτεσαι Άλεξ, πιες ένα ποτηράκι γάλα και πήγαινε για ύπνο να ξεκουραστείς ?

Και οι δύο επαγγελματικοί είναι. Το θέμα τι ανάγκες έχεις στη δουλειά σου για να επιλέξεις κάποιον από τους δύο. Κάποτε πήγα να παίξω σε ένα λάιβ που άξιζε να κουβαλήσω και μου λένε μπα μη κουβαλάς θα έχει λαμπατους φεντερ και Μάρσαλ το μπακλαιν. Χαίρω πολύ. Κλασμένοι ήταν. Έπαιξα σε ένα τρανζίστορ φεντερ. Μια χαρά βγήκε το λάιβ.

Η απλή ακρόαση μπορεί να γίνει και στο YouTube, που μπορείς να ανεβάσεις όσο θες, εντελώς δωρεάν. Μοναδικό κακό ότι πρέπει να μετατρέψεις το αρχείο ήχου σε αρχείο βίντεο, και να βάλεις πχ το album art ως εικόνα. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να το κάνεις αλλά είναι ένα έξτρα βήμα. Το Bandcamp όπως είπε ο Γιώργος από πάνω είναι και αυτό free, χωρίζει τα κομμάτια ανά άλμπουμ, αλλά ο κύριος λόγος που είναι καλό είναι ότι μπορείς να βάλεις τιμή σε κάθε κομμάτι ή άλμπουμ. Είναι φτιαγμένο για indie παραγωγούς/καλλιτέχνες που δεν θέλουν να μπλέξουν με εταιρίες distribution. Το Soundcloud είναι και αυτό μια λύση, αλλά η ελεύθερη έκδοση σε περιορίζει στο πόσα κομμάτια μπορείς να ανεβάσεις. Αν δεν έχεις πολλά, τότε είσαι οκ. Το CDBaby που αναφέρεις είναι Distributor, όχι πλατφόρμα ακρόασης - ή τουλάχιστον αυτό ξέρω. Ο Distributor ανεβάζει τα κομμάτια σου στις πλατφόρμες όπως στο Spotify, Apple Music, Dizzer, Tidal, κτλ, στα οποία δεν μπορείς να ανεβάσεις μόνος σου. Συνεπώς, αν θες μια τζάμπα λύση, ανεβάζεις YouTube, Soundcloud ή Bandcamp, ή και τα 3 - δε σε περιορίζει τιποτα. Αν θες να πληρώσεις και να μπεις στις δημοφηλείς πλατφόρμες, τότε πληρώνεις το CDBaby ή άλλον Distributor και στο ανεβάζει παντού.

Roland System 100 (1975). Το System 100 ήταν ένα semi-modular σύστημα που αποτελούνταν από 6 κομμάτια: ένα monosynth (synth 101), το ίδιο monosynth χωρίς keybed (expander 102), ένα 4-channel mixer (mixer 103), ένα 2-channel sequencer (sequencer 104) και δύο monitors (monitor speaker 109). Πως ακουγόταν αυτό το σύστημα? Στα χέρια των κατάλληλων μουσικών, υπέροχα. Ίσως το διασημότερο παράδειγμα του ήχου (και του sequencer) του είναι η εισαγωγή του "Spiral" (1977) του Βαγγέλη Παπαθανασίου. Ο Παπ. είχε αυτό το σύστημα εξοπλισμένο με δύο sequencers, τα οποία ήταν (σύμφωνα με τον τότε μηχανικό ήχου του Keith Spencer-Allen) πολύ δυσκολόχρηστα και με συχνά προβλήματα "ξεκουρδίσματος". Παρ'όλ'αυτά ο Παπ. τα χρησιμοποίησε εκτενώς και για αρκετά χρόνια. To synth και το sequencer από το System 100

Καλησπέρα! Είμαι ο Θοδωρής και (δεν) είμαι καλά. Παίζω κιθάρα και πριν ένα χρόνο έμπλεξα με κάτι παλικαράδες απο Εσθονία, Ουγγαρία και έναν Κρητικό και κάναμε μια μπάντα. Λεγόμαστε Asomata. Το ύφος είναι rock με στοιχεία απο grunge, alternative και αρκετά άλλα πράγματα. Στίχος αγγλικός καθώς τραγουδάει ο Εσθονός! Love letters, death threats κλπ: https://www.facebook.com/asomata.band https://www.instagram.com/asomata.official https://youtube.com/@asomata.official https://asomata.bandcamp.com To EP μας: Αν σας άρεσε λιγάκι, ελάτε σε κανα Liveaki. Αν σας άρεσε πολύ, είμαστε όλοι μας ζουρλοί!

Καλός είναι. Δεν πιάνει μία μπροστά σε λαμπάτο όμως

EMS KB1, από τη γνωστή εταιρεία EMS. Μόνο ένα κατασκευάστηκε και ανήκε στον Steve Howe, τον κιθαρίστα των YES.

Κι επειδή μετακομίζω κι εβγαλα τα βινυλια για πακέτο, να ενα μπουκέτο classics. Μόνο που δεν έχω πια πικαπ.

Επειδή μοιράστηκα με όλους τους φίλους το γεγονός ότι πλέον θα φοράω γυαλιά για να διαβάζω και να είμαι σε υπολογιστή, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου της πρεσβυωπίας σε συνδυασμό με μια δύο άλλες παθήσεις, το μοιράζομαι και με εσάς τους εκλεκτούς διαδικτυακούς μου φίλους. Που μπήκα παιδάκι εδώ και τώρα πουρεύω όπως όλοι, δεν είμαι άτρωτος, δεν είμαι από ατσάλι, η λάμψη χάνεται. Έτσι θα περιηγούμαι στο Noiz, με ειδική συνταγή του φίλου οφθαλμίατρου που μελέτησε τις οπτικές μουανάγκες μου μεθοδικά, για μουσική, gaming και δουλειά γραφείου με έγγραφα + υπολογιστή και πραγματικά ενθουσιάστηκα γιατί βλέπω σούπερ, πολύ καλύτερα από πριν, έχανα πολλές λεπτομέρειες και βλέπω ιδιαίτερα τον ψηφιακό κόσμο από τα monitor, από σήμερα πιο όμορφα. Πολύ πιο όμορφα και καθαρά. Μου έφτιαξαν ΑΙ γυαλιά? Να είμαστε καλά!!!!!!! Ιδού ο cos_dr με reading glasses!!!