Πίνακας συμμετοχής

Η μεγάλη μερίδα των επαγγελματιών μουσικών πάντα περνούσε δύσκολα: Είτε γιατί αναγκαζόταν να ζει ως περιοδεύον θίασος, είτε γιατί έπρεπε να ικετέψει κάποιον ευγενή για χορηγίες, είτε γιατί έπρεπε να πείσει τον μαγαζάτορα ότι θα του φέρει κόσμο στο μαγαζί να τρωγοπίνει, είτε γιατί έπρεπε να πείσει τη δισκογραφική ότι θα πουλήσει τους δίσκους της με κέρδος. Η σημερινή εποχή δεν είναι τίποτα διαφορετικό. Απλά έρχεται μετά από μια πάρα πολύ σύντομη παρένθεση που ήταν η εποχή του CD όπου το περιθώριο κέρδους ήταν τεράστιο (καθώς το μέσο ήταν πάμφθηνο και η παραγωγή πλήρως αυτοματοποιημένη) οπότε επέτρεπε ακόμη και σε μένα τον κακομοίρη ημι-επαγγελματία πουλώντας 300 CD να βγάζω τουλάχιστον τα έξοδα των ηχογραφήσεων. Σήμερα βέβαια δεν πληρώνω ούτε το 1/10 σε ηχογραφήσεις γιατί η τεχνολογία έχει προχωρήσει και μπορώ ένα μεγάλο κομμάτι να το καταφέρω με ένα απλό σπιτικό PC. Αυτό όμως έχει και το αντίτιμο ότι όλοι μπορούν να το κάνουν. Άρα οι νέοι μουσικοί είναι μια σταγόνα στον ωκεανό σήμερα. Ενώ παλιότερα, αν κατάφερνες να περάσεις το φίλτρο επιλογής, ακριβώς επειδη αυτό υπήρχε, ήταν κάπως καλύτερες οι πιθανότητες.