Πίνακας συμμετοχής

Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο. Διότι πέρα απ' την πλάκα που κάνουμε, 126.000 λίρες (147.554 ευρώ) για μια Knopfler strat του... 2013 είναι η επιτομή των πεταμένων χρημάτων. Δηλαδή, ο κόσμος να γυρίσει τούμπα, αυτά τα λεφτά αν πας να την πουλήσεις δεν θα τα πάρεις με την καμία. Είναι μια signature strat του 2013, από αυτές που του έδωσε η Fender, δεν έπαιξε πουθενά για να είναι σε κάποια "θρυλική" ηχογράφηση (όπως έγινε με την '83 LP του money for nothing που τίναξε την μπάνκα στον αέρα), είναι απλά μια κιθάρα από τις πολλές που είχε στην κατοχή του. Και δεν λέω, να πληρώσεις (και να χρυσοπληρώσεις) το βίτσιο σου, αλλά να έχει ένα point.

Δεν πάμε καλά!! Και δεν πάμε καλά γενικά ως σκεπτόμενα όντα... Φαίνεται ότι υπάρχει υπερβολικά μεγάλη ποσότητα συσσωρευμένου χρήματος και φάνηκε πολύ σε αυτή τη δημοπρασία, αφού έφυγαν κομμάτια που δεν έχουν καμμία συλλεκτική αξία, σε υπερβολικές τιμές, μόνο και μόνο για να την δείχνει στους φίλους του ο νέος ιδιοκτήτης, που προφανώς και είναι άσχετος και μάλλον δεν ξέρει ούτε να παίζει! Αυτός που ξέρει να παίζει-να ακούει και να διαλέγει (βλέπε Bonamassa), δεν αγοράζει τη σαβούρα που πουλήθηκε σε αυτό το auction. Τώρα τι να πείς για κάποιον που δίνει 35Κ-40K +... για ένα κούτσουρο ΕΚΟ ή TEISCO, που τις είχαμε πιτσιρικάδες και ντρεπόμασταν όταν ο δίπλα μας κρατούσε καμμιά Ibanez ή στην καλύτερη περίπτωση Gibson! Βέβαια, που να δείτε τι γίνεται στις δημοπρασίες αυτοκινήτων! Εκεί κι αν έχει χαθεί η μπάλα

Δεν έχω την ανάγκη να "απολογηθώ " σε κανέναν 20αρη, και το μόνο που έχει (αν διαβάζει) είναι να ανοίξει τα στραβά του μπας και μάθει κάτι, γιατί έχει να μάθει από εδώ (όχι από εμένα).

Ο μόνιμος αποκλεισμός του Dim μετά τόσα χρόνια παρουσίας στο NOIZ είναι απλά ντροπή.

Μολις μου ηρθε το email. (Του David Gilmour ηταν περιπου τα διπλασια, αλλα εκει η μαυρη strat μονη της ειχε βαρεσει ρεκορ)

Αριστο!!! Μπράβο!!!!!

Έχει ένα στιλ στον τρόπο που κάνει τις χειρονομίες, δεν θα την έλεγα σέξι αλλά έχει μια γοητεία... είναι και τα ποσά μεγάλα

Άλλο ήταν το επιχείρημά καλε. Ότι η mainstream μουσική προβάλεται περισσότερο, συνεπώς - κατά πάσα πιναθότητα - ο μέσος άνθρωπος, Έλληνας ή μη, θα έχει αυτομάτως περισσότερα ερεθίσματα στη mainstream μουσική. Ταυτόχρονα, έξυπνος ή μη, έχει δεν έχει ερεθίσματα στη mainstream μουσική, η σημαντικότητα της μουσικής ακρόασης είναι παντελώς διαφορετικός παράγοντας. Συνεπώς, η ποιότητα χαρακτήρα, η ευφυΐα, και άλλοι χαρακτηρισμοί, είναι κατά κύριο λόγο άσχετοι με το μουσικό γούστο. Αυτό που είπα για τους μουσικούς είναι το ανάποδο - ότι λόγω πολλαπλών ερεθισμάτων, είναι πολύ πιθανότερο να εξερευνίσουν άλλα, περισσότερο πολύπλοκα είδη μουσικής, όπως η jazz για παράγειμα - όχι ότι χρειάζεται να είσαι σόνει και ντε μουσικός για να ακούσεις κάτι άλλο πέραν του mainstream.

Αν τολμούσα να κάνω μια παρατήρηση θα ήταν για την πρώτη κιθάρα στην αρχή του να ήταν με λιγότερο ντιστόρσιο?, μου ξένισε λίγο, στο τελευταίο μέρος με όλα μαζί που κλείνει το θέμα μου πέρασε καλύτερα στο αυτί. Κατα τα άλλα πραγματικά άκουσα με ενθουσιασμό και δέος. Είναι άλλο ένα εκπληκτικό σου πόνημα, ακόμα και στη χαλαρή σου φάση, είσαι αστείρευτος, απολαυστικός, γράφεις εμπνευσμένα και παίζεις με ψυχή. Μου άφησε μια καταπληκτική αίσθηση, ακούγεται υπέροχα .?

@methylene blue Η τραπ είναι άλλο φαινόμενο που ήρθε μέσα από τα social media και τα trends. Φυσικά έχουν πρόσβαση όλοι, και οι νέοι, σε όλα τα είδη της μουσικής και γενικότερης πληροφορίας, αλλά η πρόσβαση δε σημαίνει και έκθεση. Αντιθέτως, βάσει των trends, αυτό που εκτίθεται είναι συγκεκριμένη και στοχευμένη πληροφορία (σε συνέπεια και μουσική) οπότε αναπόφευχτα τα υπόλοιπα πάνε πίσω. Aναφέρθηκες στον κινηματογράφο. Δεν είναι τυχαίο που ο Bergman έχει 5 εκατομύρια έσοδα/ταινία, και οι Avengers έχουν 2 ΔΙΣ εκατομμύρια. Φυσικά ο Bergman θα μείνει στην ιστορία. Τα έσοδα προφανώς δεν έχουν να κάνουν με την ποιότητα, αλλά με την ποσότητα κατανάλωσης - και εδώ είναι το επιχείρημα. Όχι ότι χρειάζεσαι να είσαι σκηνοθέτης, αλλά χρειάζεται να έχεις εντρυφήσει λίγο παραπάνω στον κινηματογράφο και στην τέχνη για να μπορέσεις να αντιληφθείς και να αξιολογίσεις σωστά αυτό που βλέπεις. @trolley Αναγνωρίζω ότι το επιχείρημα είναι ακραίο, αλλά ας προσπαθήσουμε να βγάλουμε τη δική μας καθημερινότητα απ'έξω. Ας σκεφτούμε τον μέσο Έλληνα, και το τι μουσικά ερεθίσματα παίρνει μέσα στη μέρα του. Φυσικά και μπορείς να συναντίσεις jazz (και άλλα πιο ιδιαίτερα είδη) σε τυχαίες περιστάσεις, αλλά το επιχείρημά μου είναι ότι η πιθανότητα μέσα στην ύπαρξη όλων των υπολοίπων είναι αηδιαστικά μικρή. Αν έπρεπε να τζογάρεις για το τι μουσική θα έπαιζε στο επόμενο μαγαζί που θα συναντήσεις, θα έλεγες jazz, metal ή pop-lounge;

Μια σημαντική παράμετρος στην όλη κουβέντα είναι η στιχουργία, κατα κανόνα αγνοείται στο νήμα θαρρείς και μιλάμε μόνο για ήχους. Κάποιες φορές ναι, όχι όμως όλες. Το ζήτημα κάνει "τζιζ" και συγνώμη αν δημιουργηθεί αναταραχή, δεν παύει όμως να καθορίζει πρόσωπα και καταστάσεις - παράλληλα - όταν συζητάμε για το πως αισθανόμαστε ακούγοντας μουσική και πόσο τα στυλ των ειδών επηρεάζουν ή όχι την εντύπωση μας για άλλους ανθρώπους. Δεν θ' ακούσω το Blue Jean Blues ας πούμε για την μαγεία των λέξεων, είναι όμως απαράδεκτο για μένα να ακούω τον Peter Hammill μη δίνοντας σημασία στο τι λέει. Προσωπικά επηρεάζομαι και απο αυτό - και μάλιστα πολύ. Όταν κουβεντιάζω με κάποιον πχ για τον Neil Young ή τον Tom Robinson, τον Gil Scott Heron ή τον Eric Bibb και αυτός προσπερνάει τους στίχους, απογοητεύομαι και το ενδιαφέρον μου ατονεί.

Εργαλείο φοβερό αλλά είναι και ο Παίκτης που του δίνει την αξία που του πρέπει! Σούπερ.

To permanent ban δε ξερω πως μπορει να βοηθησει το μελος στο οποιο επιβαλλεται. Το permanent ban σημαινει πως το μελος πλεον δε μπορει να "βοηθηθει" κ επειδη τα εκανε "μπαχαλο", τον αποβαλουμε. Απο εκει κ περα δεν εξεταζω αυτο γιατι δεν ειμαι διοικηση κ οπως ειπα απο την αρχη δε μπορω να ειμαι αντικειμενικος με τον ντιμ λογω προσωπικης σχεσης (εστω μεσω τηλεφωνου κ μηνυματων) Αυτο που εθιξα στο πρωτο ποστ, ειναι αν θα μπορουσε να υπαρχει ειδοποιηση για τις ποινες(ban) κ αποκλεισμο καποιων μελων. Τις τελευταιες μερες με εχουν ρωτησει (εκτος φορουμ) επανειλημμενα καποια ατομα τι γινεται με τον dim, κ μεχρι να μαθω απο τον ιδιο για τον αποκλεισμο δεν ηξερα τι να πω. Δε φαινοταν δηλαδη καπου στο προφιλ του ουτε το δεκαημερο ban, ουτε μετα ο αποκλεισμος του

Μάλλον κανείς. Ρώτησέ τους.

Σχετικά με το αρχικό θέμα του post, έχω δει σε άλλα forums να υπάρχει κάτι σε τύπου announcement board. Εκεί βλέπεις εγγραφές νέων μελών, σημαντικά μηνύματα για τη σελίδα (πχ server maintenance ή η ανακοίνωση για τους νέους κανόνες), ε φαντάζομαι θα μπορούν να φαίνονται και τα bans. Η αλήθεια είναι πως αν φαίνονται πολλά τότε μπορεί να έχει μια εκφοβιστική αύρα, ειδικά στους νέους χρήστες. Για τον Dim δε το ήξερα. Έχω διπλά συναισθήματα. Από τη μία ήταν τιμητικό μέλος, active για πολλά χρόνια, και ήταν σίγουρα σαν ένα ψηφιακό του σπίτι. Από την άλλη, δεν μπορείς να είσαι πάνω από τους κανόνες, για κανένα λόγο. Έπρεπε να προσαρμοστεί, και δεν προσπάθησε καν. Είμαι υπέρ του να μην υπάρχει bias σε αυτά τα πράγματα, αλλά σίγουρα είναι και λίγο θλιβερό. Από την παράλλη, ναι μεν εγώ συμφωνώ με τους νέους κανόνες γιατί κάποια νήματα ξεφεύγουν με το παραμικρό, αλλά δεν βλέπω να αλλάζει και πολύ - και αν γίνει, θα πέσει πολύ μαχαίρι.

Υπάρχει περίπτωση οπαδοί μιας μουσικής να παρουσιάζουν ορισμένα χαρακτηριστικά. Αναφέρθηκαν πχ τα παραδοσιακά/δημοτικά. Όσους έχω γνωρίσει να ακούνε ή να παίζουν, τους αρέσει και να τα χορεύουν. Πιθανότατα διοργανώνουν γεύματα με γνωστούς τους σε υπαίθριο χώρο και μετά το φαγητό πιάνονται και χορεύουν γύρω γυρω. Θα προτιμούσαν να δουν ελληνική ταινία από ένα Hollywood blockbuster. Για την ακρίβεια, κατά διαβολική σύμπτωση κανένας τους δεν ξέρει αγγλικά της προκοπής, όλοι θα σου πουν μια ιστορία για το πώς κλέψανε το μούφα λόουερ που έχουν. Ακούνε ήχο ηλεκτρικής κιθάρας ελαφρώς παραμορφωμένο και λένε μπλιαχ, ενώ αν ακούσουν ήχο γκάιντας σε δημοτικά (το πιο ξεκουρδιστο μουσικό όργανο ever), δεν τους ενοχλεί. Αυτα είναι πράγματα που τα έχω δει και ακούσει πολλές φορές, και τα περιγράφω εδώ γιατί με ξενίζουν κάθε φορά που γίνονται. Θες να το πιάσουμε διαφορετικά; Αν μου πεις να σου περιγράψω τον "μεταλλά", πιθανότατα θα σου πω για μαλλιά, τατουάζ, σκουλαρίκια, ?, και σίγουρα όχι έναν πλυμένο καλοχτενισμένο νεαρό με κολλεγιακή εμφάνιση και πουλόβερ και πουκάμισο. Το θέμα είναι ότι ο τελευταίος ήμουν εγώ στα νιάτα μου, άσχετα που πλέον δεν μπορώ να ακούσω μέταλ, ούτε καν ροκ ευχάριστα. Άρα πολλά από αυτά που βλέπουμε είναι στερεοτυπικές αντιλήψεις. Προφανώς και αρκετοί ομοϊδεάτες μοιάζουν, αλλά να μιλήσουμε για "ανώτερα" χαρακτηριστικά και στοιχεία χαρακτήρα σε συνάρτηση με τη μουσική προτίμηση; Δεν θα το έκανα, εγώ τουλάχιστον. Γιατί άνθρωποι και από τις δύο κατηγορίες (δημοτικά και μεταλλάδες) με έχουν βοηθήσει σε δύσκολες στιγμές χωρίς να τους το ζητήσω καν, ενώ πολλοί από τους χειρότερους ανθρώπους που έχω γνωρίσει στη ζωή μου ακούνε κλασική μουσική, ντύνονται καλά και φαίνονται καθωσπρέπει..?

Εγώ νομίζω ότι χαθήκαμε στη μετάφραση. Νομίζω ότι ο op λέει το αυτονόητο. Αν κάποιος ακούει, ξέρω γω , μόνο τραπ και θεωρεί τον Sostakovitch ό,τι να ναι, ε πως να το κάνουμε... είναι περιορισμένης μουσικής αντίληψης ?, και ενδεχομένως να έχει και αλλου περιορισμούς...νοητικους ?

Το να "σταυρώσεις γκόμενα" είναι υπερτιμημένο. Η απόλυτη πνευματικότητα είναι όταν ΔΕΝ σε ενδιαφέρουν αι γυναίκαι. Και ω του θαύματος ....τότε έρχονται όλες. ?

Κοίτα να δεις τώρα πώς σκορπίζεται το βασικό θέμα όσο πιο πολύ προσπαθούμε να το "καρφώσουμε" σε ένα σημείο: Αυτός που συχνάζει στα μπουζούκια, δεν είναι σε καμία περίπτωση απαραίτητα και αυτός που γουστάρει σκυλάδικα. Υπάρχουν π.χ. πολλοί που σε πίστες δεν πατάνε ποτέ αλλά νταλκαδιάζουν σόλο με Ζαφείρη Μελά και Τερλέγκα ξέρω γω. Επίσης υπάρχουν πολλοί "λαϊκοί" που αν τους πεις πάμε το βράδυ στον Αργυρό ή στον Οικονομόπουλο, θα είσαι τυχερός αν σου ξαναμιλήσουν. Γενικά, εγώ συνεχίζω να επιμένω: Φυσικά και είναι δικαίωμά σου να είσαι όσο απόλυτος θέλεις και να "κλείνεις" θέματα θεωρώντας τα λυμένα. Αυτό όμως είναι μια δική σου απόφαση και όχι απαραίτητα η πραγματικότητα. Όσον αφορά το politically correct και την υστερία του ναι μεν αλλά (whataboutism) είμαι 100% μαζί σου αλλά είναι εντελώς άλλα θέματα.

μπα. συνηθως ειναι εντελως...μα εντελως "νορμαλ" ....ο ΨΕΥΤΟψαγμενος ναι ειναι παντοτε "μυστηριος" μια και παιρνει υπερβολικα σοβαρα τον εαυτο του (απο εκει ξεκινανε ολα το προβληματα στην ζωη, απο το να μη βρισκεις δουλεια εως το να μη βρισκεις γκομΙνα...) και ψαχνει να...ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ κατι ?

Κ' εγώ δυσκολεύομαι να καταλάβω τους συμφορουμίτες εδώ που ακούνε Τρελεγκα, αναρωτιέμαι σε τι βάθη πρέπει να έχεις φτάσει για να τη βρίσκεις έτσι. Σίγουρα αυτό δεν μας λέει κάτι για τον χαρακτήρα τους παρά μόνο για την αισθητική τους η οποία θα έχει και άλλες εκφάνσεις πέραν της μουσικής, θα είναι ας πούμε ιδιαίτερη γενικά

Πάρε Evidence. H ζωή είναι πολύ μικρή για να κολλάς και να ξεκολλάς ?

Πρόσφατα μου ανέθεσε ο drummer ενός από τα σχήματα που παίζω να του βρω την καινούργια του drums, καθώς είχε βαρεθεί μετά από 30 χρόνια πλέον την Pearl Export. Οι προυποθέσεις ήταν: 1. Να έχει τουλάχιστον 3 rack toms, 16άρι βαθύ και 22άρα κάσα. 2. Να παίζει σημαντικά καλύτερα από την Pearl Export. 3. Nα κοστίζει max 1000€ 'Έτσι με χρόνο άπλετο στη διάθεση μου, καθώς μεταξύ καλού, φθηνού και γρήγορου μπορείς να έχεις πάντα δύο από τα τρία, ξεκίνησα το ψάξιμο στις αγγελίες και στα drum fora. To αποτέλεσμα: 2xΤΑΜΑ Superstar SK Ουσιαστικά αγόρασα δύο σετ: Τη Fusion έκδοση 22-10-12-14 και τη Rock έκδοση 22-12-13-16. Κόστισαν και τα δύο μαζί ένα χιλιάρικο. Κανένα από αυτά δεν είχε Snare (έχει κανείς κανα μαύρο Tama Superstar SK?? ) Γιατί είναι το σημερινό best value για εμένα: 1. Όλα τα στεφάνια χυτά. Μόνα τους σήμερα στοιχίζουν όσο πλήρωσα για όλα. 2. Αναρτήσεις ίδιες με των παλιών Starclassic. 3. Πολύ κοντινός ήχος στην αντίστοιχη Starclassic Birch/Walnut που είναι κλασικό recording set. H Superstar SK είναι Birch/Basswood. Με αυτά και με αυτά, αφού την άκουσα βρήκα και μια τρίτη σε Copper Metallic 22-12-13-14-16, με hardware και snare στα 500€. Tην αγόρασα σήμερα τελικά για εμένα ?. Εσείς όμως ποιο σετ θεωρείτε το best value for money σήμερα; Αυτά που παίρνετε vs αυτά που δίνετε. Ας μη βάλουμε κάποιο όριο budget, ότι νομίζει ο καθένας. Καινούργιο μεταχειρισμένο, επίσης δεν παίζει ρόλο. Απλά να είναι κάτι εφικτό, να μπορεί να το βρει κάποιος.

Ήρθε η τρίτη στρατ της παρέας πριν λίγο καιρό. Μια πολύ ποιοτική κιθάρα, με αρκετά μοντέρνα specs, την οποία και παρέλαβα χθες από αλλάγή τάστων. Την αγόρασα από έναν φίλο μέσα στις γιορτές. Παρότι είχε 12-18 radius, είχε βίνταζ τάστα, τα οποία γενικά δεν με βολεύουν για bends, είχε υπέροχη αίσθηση στο χέρι (σχετικά παχύ μανίκι). Δεν έχασα την ευκαιρία και τη αγόρασα. Πολύ ευκολόπαιχτή, με κλασική αίσθηση στο χέρι, και με ποιότητα κατασκευής που θα ζήλευαν κάποιες us fender. Η γέφυρα είναι μάλλον η καλύτερη σε αίσθηση, μαζί με εκείνη της charvel, από όσες έχω. Αρχικά είχε μαυρο pickguard και SSH διάταξη, αλλα βρήκα ένα ωραια σετάκι Nick silver black rose στις αγγελίες, και το έβαλα πάνω στην κιθάρα (μαζί με το περίσσευμα που είχα σε pickguard και pots). Εν τέλει, το πήρα απόφαση και την έστειλα για αλλαγή τάστων/nut στον μάστορα. Και επειδή ειναι κιθάρα που θα μείνει μαζί μου για αρκετά χρόνια, έβαλα stainless steel ταστα, να έχει και πιο ωραία αίσθηση στο χέρι. Λίγο οφθολμόλουτρο και δυο κλιπάκια. warns.mp3 warnsmix.mp3

Ο παραλογισμός πήγε σύννεφο... Απίστευτα πόσα... Θα μείνω εδω

επισης ΤΡΟΜΕΡΑ τυμπανα σε αυτα τα λεφτα ειναι τα capur/fiberglass 80s Pearl (τα χρησιμοποιουσε ο Porcaro πολυ) καθως και τα 90s MLX/BLX

Άνοιξε εσύ και θα βάλω πλάτες ? Τα νήματα για τύμπανα θα έπρεπε να επιδοτούνται πλέον εδώ. ΒΑCK ON TOPIC: Φίλε drummer που το διαβάζεις αυτό, πες καμιά ιδέα για VFM drumsets. Θα βοηθήσεις έτσι έναν πληκτρά που τα τελευταία 25 χρόνια αναγκάζεται να παίζει κιθάρα γιατί δεν βρίσκει κιθαρίστα ΝΑ ΜΗ ΣΟΛΑΡΕΙ και να αγοράζει τύμπανα για drummers με λίγα χρήματα και μεγάλες απαιτήσεις ?

E, προφανώς όταν το ανέφερες το σκέφτηκα. Περίμενα μπας και ανοίξεις εσύ κάποιο νήμα αλλά είδα ότι το καθυστερούσες και το μπουμπούνισα.

Να είσαι σε τρία σχήματα και να είσαι ο μόνος gearhead. Μη σου τύχει ?

A! Δεν είμαι ο μόνος τελικά; disclaimer : Να μας συγχωρέσουν για το inside joke, αλλά μάτσαρε! ? Ωραία τα Tama !

@LK Και σου το είπα, μην μπιντάρεις μανιωδώς, θα την φτάσεις στον θεό και θα είναι κρίμα... GBP 20,160 a... balalaika; ΟΚ είπαμε, υπάρχουν αρρωστάκια, αλλά a... balalaika; Εντυπωσιακές και οι επιδώσεις των "φσιτ- μπόινγκ" κούτσουρων - EKO, Teisco κλπ- που στο Μοναστηράκι τις αγόραζες με 20 - 50 ευρώ (και πολλά λέω) ? Τι είχαμε κάτω από την μύτη μας και δεν τις εκτιμούσαμε ένα πράγμα... EDIT: Στο... Βιλαμπάχο ακόμα μπιντάρουν (21:06) και έχουν μείνει ακόμα καμιά 40 lots ? Αυτό δεν είναι δημοπρασία, είναι το Μπεν Χουρ...

£550,000 ειναι το hammer price, η τιμή που έκλεισε το αντικείμενο. Ο λογαριασμός που θα πληρώσει ο ασθενής είναι το hammer price + 26% buyers premium, οποτε πάει στα £692,000. Για αυτό και στον κατάλογο λέει "Price Realised", αναγράφουν την τελική τιμή με το premium μέσα. Το οποίο τώρα που το κοιτάω, παίζει να μήν είναι τελικό τελικό γιατί νομίζω ότι δεν περιλαμβάνει ΦΠΑ, οπότε υπολόγισε και ενα 20% πανω στο 26% αν όντως δεν ειναι μέσα. Αουτς.

Εν αρχήν η μουσική είναι μια μορφή έκφρασης, που όπως και την ομιλία την έχουμε κατακτήσει στην εξελικτική μας πορεία. Η πρωταρχική της χρήση είναι λοιπόν να μας εκφράζει, να μας κάνει να νοιώθουμε και να επικοινωνούμε. Οι τέχνες και ο πρωταθλητισμός είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Στους ανθρώπους αρέσει καμιά φορά να τα μπλέκουν αυτά τα δύο μέσα από τα ένστικτα ανταγωνισμού και δημιουργίας περίκλειστων ομάδων που κουβαλάν, επίσης ως μέρος της εξελικτικής τους πορείας. Η μπλουζ και η τζαζ ξεκίνησαν ως απλοϊκά είδη, επειδή εξέφραζαν τους δημιουργούς τους. Κανείς δε μπορούσε να φανταστεί ότι 150 χρόνια μετά θα συγκρίναμε μουσικούς της τζαζ με αυτούς της κλασικής, όταν άκουγε κάποιον φτωχό μαύρο να παίζει πάνω σε μια χορδή ή να κοπανιέται στο ξεκούρδιστο πιάνο ενός σαλούν στη Νέα Ορλεάνη. Η μπλουζ και η τζαζ εξελίχθηκαν και χαίρουν σήμερα αποδοχής λόγω του crossover στη λευκή άρχουσα τάξη. Οπότε υπάρχουν άνθρωποι όλων των ηλικιών, κοινωνικών τάξεων, χαρακτηριστικών και αποχρώσεων που τα ακούνε. Η αποδοχή αυτή, το status και τα χρήματα που προσέφερε, έδωσε με τη σειρά της κίνητρο στους μαύρους νέους της εποχής να ασχοληθούν με τη μουσική και να ξεχωρίσουν μέσα από σκληρό ανταγωνισμό, εξελίσσοντας έτσι το είδος. Ακριβώς δηλαδή όπως και η κλασική μουσική πιο παλιά έδινε στους φτωχούς λευκούς δεξιοτέχνες την ευκαιρία να μπουν στα σαλόνια των ευγενών. Το μπουζούκι εδώ κι 70 χρόνια, απ την εποχή του Βαμβακάρη έχει κάνει το crossover στην άρχουσα τάξη. Το πιο βαρύ ρεμπέτικο από τη δεκαετία του ΄80 και μετά επίσης. Tα δημοτικά ξαναήρθαν στη μόδα εδώ και είκοσι χρόνια. Οπότε υπάρχουν άνθρωποι όλων των ηλικιών, κοινωνικών τάξεων, χαρακτηριστικών και αποχρώσεων που τα ακούνε..ακριβώς όπως τα Blues και τη Jazz. Τα "Ινδικά" και τα λαϊκά των Ρομά δεν έκαναν ποτέ αυτό το crossover. Αυτό δεν τα καθιστά υποδεέστερα ως μουσικά είδη. Γιατί μουσική σημαίνει έκφραση. Δε σημαίνει να μην κλείνει τη μύτη της η ελίτ. Όλα τα είδη έχουν παρόμοια εξέλιξη. Και η ροκ και η ράπ και το black metal ακόμη εξελίχθηκαν και εξευγενίστηκαν κάνοντας το δικό τους crossover. Σήμερα υπάρχει η trap, ως το προβοκατόρικο είδος που όλοι καταφρονούν. Κι αυτή θα εξελιχθεί. Αυτοί οι ίδιοι που σήμερα εκθειάζουν τη Jazz και την Prog και άμα δουν λαϊκό παιδί να ακούει Μάκη λένε "OMG, τί decadence...", με τον ίδιο τρόπο θα τα χλέυαζαν κι αυτά στις απαρχές τους. Κι απ την άλλη υπάρχουν αυτοί που -άσχετα αν ξέρουν ή δεν ξέρουν μουσική- μέσα σε τέτοια ακριβώς είδη, στα μονόχορδα μπλουζ, στην ακατέργαστη πάνκ, στο black metal του '80 και στα σκυλάδικα της εθνικής αναγνωρίζουν μια ακατέργαστη αυθεντικότητα, που αδιαφορεί επιδεικτικά για κάθε crossover και επιδιώκει μόνο να εκφράζεται όπως γουστάρει.

α οκ, γιατί μου φάνηκε φθηνή

@Terry RoscoeBeck5 Δεν ξέρω τι λες , αλλά μόνο εγώ βρίσκω τη Hostess sexy? (ή με συνεπήρε και εμένα το χρώμα του χρήματος;) ?

Άργησες... πουλήθηκε. Ψιτ να σου πω ελπίζω να μην κοντραριστούμε πολύ για την μπαλαλάικα- την θέλω για να την βάλω πάνω από το τζάκι. Μην ξεφύγεις στα bids και την χρυσοπληρώσω ? Άρα λογικά, να μην ψάχνουμε σύννεφο να πέσουμε μόλις δούμε την '59 (σούμα) να ξεφεύγει από το μύριο...

Πουλάει μια ωραία... μπαλαλαικα σχεδόν τζάμπα ?

Πλάκα πλάκα, τώρα που είναι ο κατάλογος πλήρης, αν σας λέγανε διάλεξε ένα όργανο να σου χαρίσουν, ποιό θα διαλέγατε? Καθαρά σαν όργανο, αφήνουμε έξω αξία λόγω Knopfler ή vintage market value. Εμένα στην παρούσα ακουστική φάση μου παραπάνω με ιντριγκάρει η Southern Jumbo στο Lot 71. Εσύ είσαι στο 67. ?

Πουλάει καμία Harley Benton gold top που θέλω, να μπω να μπιτάρω;?

Bumping - it's auction day! Σε μία ώρα περίπου ξεκίναει η εμποροπανήγυρις στον Christies. Δεν πηγα τελικά (σιγα μην) αλλά λέω να βάλω το live stream να παίζει οσο δουλεύω. Ας κάνουμε μερικές last min προβλέψεις για να γελάσουμε. Προβλέπω μαξιλαράκι για τα least desirable κομμάτια στα $20,000-25,000, η 59LP θα παει κοντα $800,000, η Money for Nothing LP και η MK-1 Suhr prototype θα πανε $100,000-150,000 (μεγάλο spread εχω εδω, σταυρώστε με) ? Και πρόσφατο οφθαλμόλουτρο με τα top 3 για να περνάει η ώρα.

Εσείς που βλέπετε μια συσχέτιση θεωρείτε ότι ως 'κριτήριο ποιότητας χαρακτήρα' λειτουργούν και οι άλλες τέχνες; πχ η γλυπτική, ο χορός, η αρχιτεκτονική ή είναι προνόμοιο μόνο της μουσικής;

"Το μουσικό γούστο ως κριτήριο ποιότητας χαρακτήρα" Μετά απο 18 σελίδες και βάλε Νομίζω πως δεν υπάρχει μεγαλύτερο στερεότυπο απο αυτό !!! Τι σχέση μπορεί να έχει ο χαρακτήρας με τις προτιμήσεις στη μουσική

Objection Overruled ?

Actually, υπάρχει (πραγματικότητα). Στο φυσικό κόσμο, είναι αυταπόδεικτο (όποιος αμφιβάλλει, μπορεί να δοκιμάσει να πέσει από τον πέμπτο όροφο). Αυτό που ίσως εννοείς είναι ότι δεν υπάρχει πραγματικότητα στον λεγόμενο πνευματικό κόσμο. ΟΚ, αλλά να θυμάσαι ότι αυτό ήταν το επιχείρημα του Ο' Μπράϊαν στο 1984. :)

Όλα παίζουν ρόλο για εμένα. Τι μουσική ακούει κάποιος, πως ντύνεται, πως είναι το σπίτι του, πως είναι το σώμα του, τι ταινίες βλέπει, τι βιβλία διαβάζει, τι έπιπλα του αρέσουν. ΌΛΑ. ΟΛΑ στο να βγάλω ασφαλές συμπέρασμα για τον ψυχισμό του. Μέχρι εκεί. Κατά τα άλλα όπως και να είναι όλα τα παραπάνω, υπό συνθήκες, μπορώ να συνεργαστώ ή να συνυπάρξω με τον οποιονδήποτε.

εννοειται αυτο,μην τρελαθουμε κι ολας....

Και ένα βιντεάκι att.06UcnmlZisyFtABM_lGgPBu7XJXN0cZuX31WJVPuWFQ.mp4