Πίνακας συμμετοχής

Ο μόνιμος αποκλεισμός του Dim μετά τόσα χρόνια παρουσίας στο NOIZ είναι απλά ντροπή.

Ειλικρινά λυπάμαι αλλά κάποιος που μιλά με τόση ευκολία για ανώτερα χαρακτηριστικά ανθρώπων, ποστάρει κλιπάκι Europe σε μια τόσο ετερόκλητη μουσική κοινότητα με κείμενο από κάτω "νομίζω ότι συμφωνούμε όλοι στο ότι μας αρέσει αυτό το σόλο" και στα καπάκια ανοίγει και νήμα για ανώτερα μουσικά γούστα ως κριτήρια ποιότητας χαρακτήρα, για εμένα δεν έχει αποδείξει ότι ξεφεύγει -προς τα πάνω τουλάχιστον- από τον μέσο όρο. Συγγνώμη. Η μισή ζωή μας, ίσως και παραπάνω, είναι τύχη. Άπειροι άνθρωποι που εσένα τώρα δε σου γεμίζουν το μάτι, θα μπορούσαν να σε εκπλήξουν, αν τους δινόταν η ευκαιρία. Δεν είναι τυχαίο ότι οι επιτυχημένες κοινωνίες, σε όλο τον κόσμο και καθόλη τη διάρκεια της ιστορίας, είναι οι πιο συμπεριληπτικές. {Πηγή: Acemoglu, et al., (2012). Why Nations Fail } Εδώ μια μικρή επεξήγηση με βίντεο για να καταλάβουν κι αυτοί που δεν έχουν "ανώτερα χαρακτηριστικά" ?

Πραγματικά, αν μου έλεγες οτι απο αύριο θα ζούσα αποκλειστικά με Huel τύπου σκευάσματα που θα μου λύνανε κατα τα άλλα χίλια δύο προβλήματα, διατροφικά και μή, θα πήγαινα να πέσω στη θάλασα ΤΩΡΑ (ή στη λίμνη Βόλβη).

Ως μελος της διαφωνω κάθετα. Μπορει (τεραστιο μπορει ομως) να περικλείει ανθρώπους με αυξημένη (σχετικά με το μέσο) νοημοσύνη και συναφής δεξιότητες, σίγουρα οχι όμως όσο ίσως νομίζει ο περισσότερος κόσμος. Πάσχει δε απο τις ίδιες παθογένειες απο τις οποίες πάσχει κάθε κοινωνικό σύνολο, και απο πολλές μάλιστα σε υπερθετικό βαθμο. Διάλεξε και πάρε απο ναρκισισμό, κόμπλεξ κατωτερώτητας, παντελή έλλειψη ενσυναίσθησης και γενικά οποιαδήποτε ενδειξη έλλειψης ήθους και χαρακτήρα μπορείς να διανοηθείς και σε διαβεβαιώ οτι θα την φας με το κουτάλι εντος επιστημονικής κοινωτητας το ίδιο αν οχι χειρότερα απο όπου οπουδήποτε αλλου.

Η επιστημονική κοινότητα περικλείει ανθρώπους ανώτερων χαρακτηριστικών. Σε πιστεύω.

Η έννοια "νοητικοί περιορισμοι" είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από την "ποιότητα χαρακτήρα", υπό τη στενή έννοια. Ο χαρακτήρας έχει να κάνει με συμπεριφορά, ηθική και ψυχολογικούς παράγοντες. Γι' αυτό, φυσικά και είμαι σίγουρος. Αυτά που αναφέρεις στο πρώτο σου ποστ είναι αποτέλεσμα συνειρμών που έχεις κάνει, παρατηρώντας περιπτώσεις ανθρώπων. Έχω και εγώ παρατηρήσει πολλές φορές το ίδιο, όπως πχ το περιγράφει ο Λάκης με την τραπ, αλλά αυτό δεν μπορεί να γενικευτεί στο σύνολο του πληθυσμού και να γίνει κανόνας. Επιπλέον, υπάρχει και ο παράγοντας "ηλικία" και "ωριμότητα". Όταν οι ηλικίες που ακούν τραπ ειναι πχ 10-25, δεν μπορούμε να μιλήσουμε για νοητικούς περιορισμούς. Κάποια στιγμή ο ανώριμος και "ρηχός" 18χρονος θα γίνει 40 ετών. Θα ωριμάσει και θα ακούει διαφορετικό είδος μουσικής. Το ίδιο ισχύει για τον 15χρονο μαλλιά μεταλλά, και για όλες αυτές τις "σχολές" και "κλίκες". Μεγαλώνουν, ωριμάζουν και αλλάζουν ενδιαφέροντα. Υπάρχουν και εκείνοι που δεν τους αρέσει καθόλου η μουσική. Δεν ακούν ποτέ, και το τελευταίο τραγούδι το είπαν στα κάλαντα της 6ης δημοτικού. Θέλω να πω ότι δεν μπορείς να συσχετίσεις το είδος της μουσικής που ακούει κάποιος με προσωπικότητες, χαρακτήρες, IQ κλπ. Υπάρχουν μόνο ενδείξεις, από πολύ μικρό δείγμα, προερχόμενες από εμπειρικές μεθόδους.

Εγώ νομίζω ότι χαθήκαμε στη μετάφραση. Νομίζω ότι ο op λέει το αυτονόητο. Αν κάποιος ακούει, ξέρω γω , μόνο τραπ και θεωρεί τον Sostakovitch ό,τι να ναι, ε πως να το κάνουμε... είναι περιορισμένης μουσικής αντίληψης ?, και ενδεχομένως να έχει και αλλου περιορισμούς...νοητικους ?

Αυτο

Πολύ ωραία και αυτή! Το Butterscotch με το μαύρο pickguard.....φετιχ τρελό.

Μα είναι επιχείρημα αυτό; Όλοι κατα βάθος μπορεί να πιστεύουμε πχ ότι υπάρχουν κακές κιθάρες. Άλλη όμως θεωρεί ο ένας κακή, άλλη ο άλλος. Ή θα κάνουμε έναν ορισμό ώστε να συμφωνήσουμε ποιες ακριβώς κιθάρες είναι οι κακές, ποια τα ακούσματα χαμηλής ποιότητας κλπ ή αλλιώς δεν έχει νόημα η συζήτηση... Δεν πατάμε πουθενά. Εγώ πχ θεωρώ (όπως και ο SF) χαμηλής ποιότητας τα αυτοαποκαλούμενα "έντεχνα". Μπορεί να σταθεί συζήτηση επί του θέματος με κάποιον που τα θεωρεί σπουδαία; Εάν γίνει τέτοια συζήτηση και δεχτούμε την αποψή σου τότε είμαστε και οι δύο υψηλής κουλτούρας (ο καθένας για τον εαυτό του) και ταυτοχρόνως και οι δύο χαμηλής κουλτούρας (ο ένας για τον άλλον). Βρες εσύ την άκρη (που λέει κι ο Τερλέγκας)

Μην βλασφημείτε. Μετανοείτε. (από Bergman ξεκίνα από το "Καλοκαίρι με τη Μόνικα") (από Ξενάκη ξεκίνα με κάτι σε Βοσκόπουλο). :) :) :)

Ο Ωνάσης έλεγε νομίζω "Να ντύνεσαι πάντα για τη δουλειά που θα ήθελες να έχεις". Οπότε κράτα τις κιθάρες και ποτέ δεν ξέρεις. ΥΓ Άκυρος ο Ωνάσης ?

Μας τέθηκε μια "άσπρο/μαύρο" ερώτηση που δεν είχε τις "άσπρο/μαύρο" απαντήσεις που ενδεχομένως θα προτιμούσε να λάβει ο ΟΡ. Aν όμως δεν είναι 20 ετών (το πολύ), ε, τί περίμενε αναζητώντας επιβεβαίωση σε τέτοιους απόλυτους διαχωρισμούς; Προσωπικά νομίζω πως ο πραγματικός διαχωρισμός στην περίπτωσή μας, και με δεδομένο το χώρο όπου βρισκόμαστε και συζητάμε, δε θα πρέπει να γίνει στον άξονα "ποιότητα - μαλακία" αλλά στον άξονα "ενδιαφέρον - αδιαφορία". Εμείς που συμμετέχουμε στο forum αυτό υποθέτω πως παίζουμε μουσική, συνθέτουμε μουσική, ακούμε σχολαστικότερα, σε κάθε περίπτωση η μουσική μας ενδιαφέρει ζωηρά και της αφιερωνόμαστε. Ζουν πάαααααρα πολλοί άνθρωποι δίπλα μας που δε συμμερίζονται αυτή τη σπουδή στο ελάχιστο. Αλλά αυτό δεν είναι πάντα εύκολο να το καταλάβουμε ή να το αποδεχτούμε.

Όλα αυτά είναι σχετικά. Εγώ τώρα είμαι σε μια φάση που έχω μια πολύ ευρεία γκάμα από ηλεκτρικές κιθάρες και η πιο φθηνή μου είναι μια στρατοπαρτσερ USACG 20ετίας, που δεν τη λες και χάλια. Τις κρατάω γιατί δουλεύω παράλληλα υλικό από τρία εντελώς διαφορετικά projects και την έχω δει παραγωγός: θέλω εδώ μια στρατ, εδώ μια Les Paul, εδώ metal με EMG κλπ κλπ... Μόλις τελειώσουν όλα αυτά ο στόχος μου είναι να μείνω με μια Les Paul, όπως ήμουν επί 15 χρόνια και μια Jazzmaster γιατί νομίζω πως με μια Les Paul στημένη όπως θα ήθελα εγώ και παιγμένη όσο καιρό χρειάζεται ώστε να τη μάθω, μόνο η Jazzmaster μπορεί να μου έλειπε. Συμφωνώ με τον @LK ότι αν δε βγαίνεις παράεξω, δεν αξίζουν τόσο πολύ οι all around κιθάρες. Έχω μια PRS η οποία είναι κατά 95% η πρώτη κιθάρα που θα πιάσω για να βγω έξω, την οποία στο σπίτι δεν την πιάνω σχεδόν ποτέ, πάντα θα προτιμήσω κάτι με περισσότερα "ελλατώματα χαρακτήρα".

Το ξανά ειπα. Αν μου άρεζαν ΜΟΝΟ οι κιθάρες...πιθανόν να γινόταν. Αλλα οι κιθάρες είναι το 10%....

I get your point. Αμα δεν παίζεις με μια ακριβή δίπλα να τις συγκρίνεις άμεσα, δεν υπάρχει κάτι που να φαίνεται ή να το νιώθεις ''λάθος'' Επιτέλους επιδιόρθωσα μια squier tele κορεάτικη δεκαετίας '90 που έχω απο ανταλλαγή αλλά ποτέ δεν ασχολήθηκα (την είχα καταχωνιασμένη κάπου έναν χρόνο). Οι μαγνήτες που φοράει έχουν διπλάσια αξία από το ίδιο το όργανο. Της επιδιορθώνω τα ηλεκτρικά, την σετάρω (γιατί ήταν πολύ δυσκολόπαικτη) και λέω ωπα, μια χαρά παίζει. Έπαιζα με αυτήν αυτές τις μέρες. Ξεχάστηκα. Πάω στο σαλόνι μια μέρα-δυο μέρες αργότερα που είναι στολισμένη μια american vintage και αρπάω αυτήν γιατί ήθελα κάτι να γρατζουνίσω το κατιτίς μου εκείνη την ώρα, και.. ωχ. Καμία σχέση ρε φίλε, μίλια μακρυά, χωρίς καν να την βάλω σε ενισχυτή εννοείται. Άλλη αίσθηση το έπιπλο... Όπως προείπα, το θέμα είναι να μην την συγκρίνεις με το real thing δίπλα. Αλλιώς προφανώς μια χαρά είναι και αυτές. Όσο για το αν είναι ακατόρθωτο να έχεις το real thing σε όλα, imho δεν είναι. Είναι μαραθώνιος, όχι κατοστάρι. Σιγά σιγά όλα γίνονται

Ααααα κατάλαβα τι είναι η ΤΖΑΖ Είναι κάτι τούμπανα που αυτοί που τα παίζουν αντί να λένε Χάι Χατ το χάι χατ το λένε Φιουτζιμπαλ (Εννοώντας foot cymbal ίσως? ) - παρακαλώ διαφωτίστε σχετικά, ευχαριστώ!

Ωωωω θεοί... Τώρα το είδα αυτό. Θες απάντηση (ξανά); ? Καταρχάς διότι αυτοαναιρείσαι. Έχεις δηλώσει (αφού πάτησες προσφάτως το κουμπί) ότι θα πάρεις τον Orange και τέλος. Να πάρεις άλλη μια... φτηνή (πλην τίμια;) κιθάρα; Γιατί;;; Για μια ακόμη φορά: Σταμάτα να μαζεύεις "αμφίβολα" κούτσουρα- στο τέλος θα έχεις πάρει τόσα, που η σούμα του κόστους θα σου έχει κοστίσει όσο μια κιθάρα περιωπής. Επιπρόσθετα, στην... ηλικία μας είναι ανάρμοστο να ασχολούμαστε με κούτσουρα αυτής της κατηγορίας ?? Bon viveur με... poplar body; ? ? Έχεις δει (πχ) τον sir να κάνει τέτοια πράγματα; ? Πα πα πα... θα με τρελάνεις τον γέροντα.

Εδώ είναι το σημείο που λέω συνήθως «περιμένουμε φωτογραφικό υλικό»… ? Μεγειες!

Η συγγένεια είναι κοινωνιολογική και όχι μουσική. Μουσική συγγένεια με τα μπλουζ έχουν τα ηπειρωτικά (από τα ελληνικά είδη μουσικής), όπως και κοινωνιολογική.

Για την tv yellow θα έδινα 250 και θα έπαιρνα την “κανονική” της ΗΒ. Αυτη τη βιδωτη ούτε συζήτηση, λόγω εμφάνισης.

Το κατάστημα βρίσκεται στην Ισπανία, το αφήνω εδώ μπας και ενδιαφέρει κάποιον, ειδικά αυτούς που θέλουν πράγματα απο Stewmac και διστάζουν να παραγγείλουν από Αμερική. Εδω το site: https://www.madinter.com Ενημέρωσα και επιβεβαίωσα με τους ανθρώπους οτι η χρονολογία 2023 για οποιον μπαίνει απο PC (δοκιμασμένο με 4 διαφορετικους browsers) είναι λάθος, εως και 31/1/2024 είναι το σωστό (όσοι μπειτε απο Android και Firefox θα βλεπετε 2024), το διορθώνουν όσο γράφω. Επιβεβαιώνω επίσης οτι δεν μου χρεώθηκαν μεταφορικά σε παραγγελία την 26/1/2024. Καλές αγορές.

δεν ειναι μονο το pickguard... το bolt on πες δεν φαινεται (από μπροστά). Είναι και οι μαγνήτες που ειναι single coils αντι p90 style και είναι και το χρώμα (tv special χωρις tv yellow χρωμα απλα δεν δέχομαι με εξαίρεση το olympic white της doublecut LP special που έχει η Joan Jett) με εκατό ευρώ παραπάνω θα έπαιρνα την HB, αυτή δεν μου κάθεται σαν lp special με τίποτε

Ε. ναι... αλλά έτσι είναι σα να ισχυρίζεσαι ένα μεγάλο "έτσι είναι αν έτσι νομίζετε", οπότε ποιο είναι το νόημα του νήματος; Βρίσκεις πέντε-δέκα-εκατό ανθρώπους με τους οποίους συμφωνείς, περνάτε καλά να συμφωνείτε, αγνοείτε τους υπόλοιπους και όλα καλά. Αυτό που κάνουν οι περισσότεροι δηλαδή.

Ειμαστε αυτα που κανουμε αυτους που συναναστρεφομαστε, το ολο background μας. Ολα αυτα που μας κανουν να ειμαστε αυτο που ειμαστε. Οποτε για μενα ναι, και η μουσικη αισθητικη ειναι κ αυτο ενα απο τα λιθαρακια που μας φτιαχνουν ανθρωπους κ μας χαρακτηριζουν.

Να του δώσει μια ευκαιρία η διαχείριση αλλιώς θα βγω έξω στον δρόμο και θα πέσω μπροστά σε ένα αυτοκίνητο ουρλιάζοντας να με πατήσει. Για να μην κάνω κακό σε άλλον άνθρωπο τυχαίο και τον χτυπήσω χωρίς να φταίει θα κάνω κακό στον εαυτό μου. Για εσένα dimsonic!!!!! Όσοι με ξέρουν καλά ξέρουν πως δεν έχω ικετέψει ποτέ μου στη ζωή μου. Θα ικετέψω λοιπόν τον τον φίλο @Slew Rate. Εκλεκτέ μας admin, πέφτω στα πόδια και ζητώ να του δώσεις μια τελευταία ευκαιρία, ζητώντας βέβαια και από τον Dim να δείξει μια κατανόηση και να συνεργαστεί καλύτερα με τους mod και τα νέα guidelines γιατί εδώ που τα λέμε, δίνω και δίκιο προσωπικά στη διαχείριση για το θέμα. Α, εγώ προσπαθώ να είμαι αντικειμενικός. Όποτε είναι πείτε μου να σηκωθώ έτσι, γιατί η πολλή ώρα στα γόνατα πονάει.?

Μπορεί να υπάρχουν απο "αποχρώσες ενδείξεις"μέχρι "body of evidence " όμως, όπως θα βεβαιώσει πιστεύω και ο @LK Πάντως, χωρίς να θέλω να υπεκφύγω, δύσκολα θα υιοθετούσα κάποια ακραία εκδοχή του σκεπτικού του ΟΡ για να εξάγω συμπέρασμα, σίγουρα όμως θα με έστρεφε προς κάποια κατεύθυνση, μέχρι να επιβεβαιωθώ ή να διαψευστώ. Θέλω να πω διακρίνω λογική στο αρχικό ερώτημα, όσο κι αν δεν είναι η απάντηση άσπρο-μαύρο.

Super. Όλα τα λεφτά εκεί που αναφέρει τα 8 elements/part του Montage (κ' MODX) vs τα...128 elements/part του Montage M.? H Yamaha δημιούργησε ένα mega-monster synth το οποίο είναι έτη φωτός πιο μπροστά από οποιοδήποτε άλλο synth.

Ναι στις fender όμως το κάμεις γαργαρα το Alder ?

@Spyros Delta Με firebird τι θα κάνουμε; Δεν βγάζει η αγαπημένη μας HB !?

τελε δεν βλεπω ?

εσυ να ακουσεις αυτη την δισκαρα που ο θεος τραγουδαει αυτο που ξερει καλυτερα (δηλ.δημοτικα) αυτος ο δισκος πριν καμμια 20αρια χρονια ειχε θερισει σε πωλησεις (εχει και πολυ ωραια παραγωγη/ηχοληψια γιατι ο Bill ειναι μανιακος με τον ηχο και εχει και στουντιαρα (αναλογικη παρακαλω γιατι δεν θελει πΣηφιο ?)

Αν σου πω ότι εγώ δεν γυρίζω πίσω στο μάσημα γιατί βαριέμαι να μασάω και το θεωρώ χάσιμο χρόνου; ?

Λοιπόν. Τις έβαλα όλες στη σειρά και μάλιστα με τη σειρά που της πήρα.? Σύνολο :961,00 € . Ούτε made in mexico stratocaster δεν παίρνεις με αυτά τα λεφτά, και προσωπικά δεν τις αλλάζω ούτε με USA custom shop....Θέλω ποικιλία. ?

Σου λείπει και μια Double neck. Πολύ cool όργανο για φωτό

Διαβάζοντας την τροπή που έχει πάρει όλο αυτό το νήμα μου ήρθαν στο μυαλό δύο γνωμικά: Το πρώτο το έχει γράψει ο Ουμπέρτο Έκο στο "Σημειολογία στην καθημερινή ζωή": Την πρώτη φορά που γνώρίζεις κάποιον δεν ξέρεις τίποτα γι αυτόν. Τη δεύτερη φορά ξέρεις τα πάντα. Το δεύτερο το έχει πεί ένας φίλος: Γράψε κάτι σωστό στο ίντερνετ και κανένας δε θα ασχοληθεί. Γράψε κάτι λάθος και 100άδες θα σπεύσουν να σε διορθώσουν.

Αν δε μάθω ποιος το έλεγε δεν κάνω τπτ...

Θες να ανοίξω θέμα για την Vogue να σου γεμίσει μοδέλες ; ?

Εν τω μεταξύ εξαιτίας του @LK και τα θέματα που ανοίγει για κιθάρες, έχει γεμίσει το ίντερνετ μου με ads για κιθάρες σαν αυτή την epiphone και τις Harley Benton. Ζητώ compensation για ψυχική οδύνη

Όχι, αλλά γενικά δεν τις πολυσυμπαθώ τις ιδιοκατασκευές.....αν και έκανα μια φανταστική μόνος μου , ένα Mini make up station για τις φωτογραφίσεις ?

Σε πεταλάκι ? τον bassman

but of course.... Θα προσπαθήσω να αναπαράξω το εξώφυλλο του mellencamp...τώρα που θα έχω την κιθάρα και η Τια έγινε ξανθιά είναι σπουδαία ευκαιρία. ?

Αυτή που δεν σου άρεσε ?

Μου φαίνεται ότι τελικά το αρχικό ποστ έχει να κάνει με τα στερεότυπα και αν ισχύουν. Πέρα από το χιούμορ, που μπορεί πραγματικά να ανθίσει πάνω στα στερεότυπα όταν δεν τα παίρνουμε πολύ σοβαρά, υπάρχει κι αυτό που έθιξαν οι περισσότεροι: Χτίζουμε μια μάντρα, και κηρύττουμε τον τόπο έξω από τη μάντρα άγονο. Είναι μια πρώτης τάξεως μέθοδος για να τα έχουμε καλά με τον εαυτό μας όσοι το χρειαζόμαστε. "Ροκ και μαλακίες!" μπορεί να αναθεματίσει κάποιος, και να βρει επιχειρήματα για να υποστηρίξει το ανάθεμα. Άλλος μπορεί απλά να αρκεστεί στον αφορισμό, χωρίς επιχειρήματα. Σε κάθε περίπτωση, ο στόχος, που είναι να ξεγράψουμε μια εκρεμμότητα από το μυαλό μας επιτυγχάνεται. Άλλες προκαταλήψεις/στερεότυπα: - Ο επεξεργαστής που χρησιμοποιούμε. - Η αγαπημένη μας μάρκα μπύρας/τσιγάρων/παπουτσιών/αυτοκινήτου. - Γεμιστά με κιμά ή χωρίς. - Και άλλα πολλά! Δεν ξέρω τι παρέες έχετε οι υπόλοιποι, αλλά εγώ έχω παρέες που έχουν πολύ διαφορετικές αφετηρίες. Κι έχω πολλούς κοινούς τόπους με τον καθένα φίλο ξεχωριστά, αλλά ξέρω π.χ. ότι αυτό αν το πω ο Χ θα παρεξηγηθεί, ο Υ θα γελάσει. Οπότε, είναι και θέμα σεβασμού της διαφορετικότητας του κάθε ατόμου και των ευαισθησιών του. Ή όχι, αν δεν την βρίσκει κανείς έτσι. Σου τη σπάει ο Χ γιατί είναι πολύ παρεξηγιάρης για τα γούστα σου; Τον κόβεις και ησυχάζετε κι οι δύο. Πάντως στη μουσική είναι λίγο και η εικόνα του εγώ και της ταύτισης. Όταν βλέπουμε ένα μουσικό είδος πολύ σοβαρά, χρειάζονται κατα τη γνώμη μου παρωπίδες ώστε η σύνταξη στο είδος, η υπηρεσία του, να επιτυγχάνεται στο μέγιστο. Αλίμονο αν είναι ο άλλος τζαζ κοντραμπασίστας και γοητεύεται από τα οχτακοσάηχα που έκανε ο καρναβάς με τη φωνή του. Όχι. Αυτά είναι ξεγραμμένα, υπάρχουν τόσα ακούσματα μεγαλύτερης προτεραιότητας. Τέλος, μιας και το έθιξε ο @Άγιος, περί του ρήματος "ακούω". Υπάρχουν άνθρωποι που όταν λένε "ακούω" εννοούν ότι ΑΝ τύχει και παιχτεί η μουσική, μπορούν να την ακούσουν και δεν προσβάλονται. Κι αντίστοιχα όταν λέει κάποιος "δεν ακούω" συνήθως εννοεί "αυτά είναι σαβούρα του χειρίστου είδους". Εγώ δεν έχω ούτε ένα cd τερλέγκα, αλλά αν παίξει ένα κομμάτι τερλέγκα κάπου και είμαι παρών, σίγουρα δε θα προσβληθώ, και - ανάλογα με την διάθεση της στιγμής - μπορεί μέχρι και να το απολαύσω. Αν δηλαδή μου έλεγε κάποιος "πάρε αυτό το κουμπί, πάτα το, και θα εξαφανιστεί δια παντός το είδος μουσικής που θεωρείς σαβούρα", δε θα το πάταγα για κανένα είδος, και κανένα λόγο. Οπότε, για μενα όχι. Δεν βγαίνει "ασφαλές συμπέρασμα". Σίγουρα υπάρχουν ενδείξεις όπως υποστηρίζει ο @LK που που προκύπτουν από το σύνολο της αισθητικής κάποιου, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να αξιολογηθούν οι άνθρωποι αξιολογώντας τις προτιμήσεις τους αποσπασματικά.

Δεν έχω πάρει ποτέ συνέντευξη από punk, οπότε δεν έχω απάντηση (από punk) ?. Βέβαια βάλε στην "εξίσωση" ότι ο αείμνηστος συνέκρινε με βάση τα κριτήρια του δύο μουσικές σχολές, που ναι μεν τις χώριζε ένας ωκεανός, αλλά χρονολογικά οι αφετηρίες τους ήταν σχεδόν κοινές. Λογικά εκεί ένοιωθε μια ταύτιση- αδύνατο να το ένοιωθε αυτό για τους.... πανξ ?

Πολλά χρόνια πριν είχα πάρει μια συνέντευξη από τον αείμνηστο Γενίτσαρη που πέρασε στην ιστορία ως ο "τελευταίος ρεμπέτης". Μοιραία η κουβέντα πέρασε και στα blues, καθώς και αν βλέπει "ομοιότητες" ανάμεσα σε αυτά και το ρεμπέτικο. "Τα blues είναι αδέρφια μας " ήταν η απάντηση του.

Η Strandberg παρουσίασε και την πιο φθηνή σειρά της, την Boden Essential με τιμή κάτω από 1000ρικο

Ενδιαφερον το θεμα. Ψιλοβαριεμαι να γραψω πολλα γτ αν γραψω θα γραψω πολλα. Σίγουρα υπαρχουν πολλοί δρόμοι και δρομάκια στους οποίους μπορει να συγκλινει κάποιος....Κλίνω στο οτι ειναι πιο αυθεντικο το εκτιμω πιο πολύ, ανεξάρτητα αν το ακουω.....Και για να μην αρχισω και γραφω βαζω δυο ασματα απο ενα συγκροτημα που δεν εχω κλινει αν ειναι dark wave, με επιρροες απο σκυλαδικο και με vibe palioy Aνδρέα Μικρούτσικου, Καρβέλα και ίσως ταυτοχρονα και της Γαλάνη.....το κοινό τους όμως ήταν συγκεκριμένο.... Πολλα στοιχεία συγκλίνουν στο τι κοινό θα έχει κάποιος και αυτό δεν είναι μόνο και καθαρά η μουσική ΦΤΗΝΗ ΠΟΠ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΙΤ.............

Θα τον σταματήσει κανείς ή να πάρω το 100;