Πίνακας συμμετοχής

O Manu Katche? First call και o πιο ακριβοπληρωμενος recording drummer καποτε. Steve Jordan? Επιτομη στο groove H μεγαλυτερη παραληψη ? Bernard Purdie .

έχουμε άλλες απόψης σε αυτό. ? Επειδή το θέμα είναι για τη NAMM δεν θα επεκταθώ για τα workstations και την εξέλιξή τους. Άμα γίνει άλλο thread σχετικό με αυτό θα πω και άλλες απόψης εκεί.

Κρύσταλλο

E οχι εδω θα πατησω ποδι, εχουμε δυο σελιδες πριν τον αρχηγο να το λεει ο ιδιος με τον Gadd απο πισω, που να παει αλλος τωρα? Κλειστε το να φυγουμε ειναι η φαση.

Η μόνιμη δόκιμη λύση είναι: νέα κάρτα (ή επιστροφή στα Windows 7). Τα 10 δεν είναι καν η τρέχουσα έκδοση των Windows, τα 11 είναι. Ακόμη και αν βρεθεί μία λύση με τα χίλια ζόρια, έχει πολύ μικρό χρονικό ορίζοντα ζωής. Πάρε μία νέα USB κάρτα, να φύγει το εμπόδιο, πριν σου χαλάσει το κέφι.

Βασίλη τα τραγούδια έχουν πολύ λίγη σημασία σε αυτές τις περιπτώσεις.Εύχομαι ολόψυχα ότι καλύτερο σύντομα και μακαρι να αλλάξουν τα πράγματα.

Ηθικό- κατά Jordan- δίδαγμα: Less is more. Σωστός...

Ωραία ατμόσφαιρα όπως πάντα. Εντάξει τα 2-3 μικρά σημεία που θέλουν προσοχή στα είπαν και τα παιδιά, εγώ θα έλεγα να το "παιδέψεις" λίγο παραπάνω για να βρεις 1 section έξτρα. Έχεις πάει σε πιο prog μονοπάτια, δε γίνεται με 2.5 λεπτά ?

Ναι, ο Vinnie ήταν: http://www.thepolicewiki.org/Police_wiki/index.php?title=1993-1995_Ten_Summoner's_Tales_Tour

Τα 2 cd μέχρι τώρα.

Και καινούρια κιθαρόνια από την Martin με τιμές από 599 μέχρι 50.000 δολάρια

Κορεκτεντ

Κι ο Pick Whithers των Dire Straits. Μέγας τεχνίτης.

Ε καποιου ς επρεπε να αφησω εκτος ομαδας. Γιατι ο Cozy Powell?

Αν είχες μέσα Porcaro και Phillips θα συμφωνούσα 100%. Μπράβο για τον Garibaldi (και ζήτω για τον Peart) ?

Νομιζα οτι μιλαμε μονο για τους τρεις. Αν ειναι ετσι, αυτη ειναι η 11αδα που θα εβαζα βασικους John Bonham Stewart Copeland Clyde Stubblefield Neil Peart Vinnie Colaiuta David Garibaldi Gavin Harrison Vinny Appice Jeff Campitelli Matt Cameron Steve Gadd Ολοι αυτοι εχουν απο κατι που με εξιταρει οταν τους ακουω. Ειναι κι αλλοι βεβαια, αλλα ενταξει οι πρωτοι 11 που μου ηρθαν στο μυαλο, φτανουν. .

Αλλοίμονο, αν δεν μπορείς...

δεν ξέρω αν μπορώ να συμφωνήσω με δαύτο. Όλοι οι μεγάλοι μουσικοί έχουν αυτό το χαρακτηριστικό, να παίζουν "με" το κομμάτι και όχι πάνω του ας πούμε. Είναι κάτι που ΠΟΛΛΟΙ ντράμερ αγνοούν και δεν καταλαβαίνουν ότι αυτο ακριβώς θα τους κάνει καλούς νταμερ. Να εξυπηρετήσουν το κομμάτι. Παράδειγμα του Weckle: Σίγουρα έχει "fusion" παίξιμο, έτσι είναι το στυλ του. Εμένα μου αρέσει. Ο Colaiuta είναι πιο flexible, ναι. Για αυτό και είναι απ' τους μεγαλύτερους session μουσικούς.

Παιδιά ευχαριστώ πολύ για την αμεσότητα μου φαίνεται θα πάω σε καινούργια για να μην έχω όλο αυτό το ψάξιμο. Ήλπιζα να είναι πιο απλό, δηλαδή με ανταπτορα usb και driver's από την εταιρεία πιο νέα να γινόταν.

Aν πάντως μιλάμε για εξυπνάδες,δεν γίνεται να μην παραθέσω αυτό... Ανάθεμα με αν δεν κατάλαβα μόλις λίγο καιρό πριν, ότι ο Petrucci παίζει συνέχεια στον ίδιο ρυθμό όπως στην αρχή και ότι ο Portnoy φτιάχνει την ακουστική απάτη ότι ο ρυθμός της κιθάρας αλλάζει. Ακόμη κι όταν το παίξεις(απλούστατο) ενώ το ξέρεις,πάλι σε μπερδεύει.

Καλα μιλαμε για τον ΠΑΤΕΡΑ ολων εδω. https://en.wikipedia.org/wiki/Al_Jackson_Jr. Ακου εδω ΤΙ δεν παιζει ο ανθρωπος και πως αλλαζει απο κουπλε σε refrain (ισως το καλυτερο και ΔΥΣΚΟΛΟΤΕΡΟ παιξιμο ντραμς που εχω ακουσει ποτε)

Και σε συνέχεια του προηγούμενου... Είπαμε ο άνθρωπος είναι μια ζωή στο studio και έχει παίξει τα πάντα όλα. Ακόμα και εδώ, το οποίο πάντως όπως και να το δει κανείς, ήταν έκπληξη...

Για αυτό λατρεύω Jeff Porcaro !

ταθελειοαπαΦτος σου ? παρε λιγο ΣΕΞ να στανιαρεις ?

αυτος ηταν, ημΑνε backstage (ετσι για να σκασεις ?)

Από συνέντευξή του σε κανάλι του youtube, o Scott Hendersοn δήλωσε πως παρόλο που ο θρυλικός κατασκευαστής John Suhr έφτιαξε πολλές κιθάρες με σχεδόν τις ίδιες προδιαγραφές για αυτόν, εξήγησε πώς έχουν αισθητά διαφορετικούς ηχητικούς χαρακτήρες. «Για κάποιο λόγο, η seafoam green είναι η αγαπημένη μου κιθάρα για live», είπε. Την χρησιμοποιώ στα live εδώ και πολύ καιρό και μου αρέσει πολύ ο τρόπος που ακούγεται στη σκηνή. Χρησιμοποιώ μία ίδια σε vintage white όταν ηχογραφώ γιατί έχει περισσότερο μπάσο και αυτό είναι καλύτερο για ηχογράφηση, αλλά όχι τόσο καλό για τα live γιατί μερικές φορές στη σκηνή, το μπάσο είναι το τελευταίο πράγμα που χρειάζομαι." Συζητώντας για τις κιθάρες Suhr, ο Henderson αναφέρθηκε στη διαδικασία επιλογής για τα όργανα του και πώς πάει, λέγοντας: "Όταν ο John Suhr φτιάχνει μια κιθάρα για μένα, που είναι μόνο μια φορά το χρόνο ή μια φορά κάθε δύο χρόνια ή περισσότερα όπως κάθε τρία χρόνια αυτές τις μέρες, επειδή έχω αρκετές κιθάρες - φτιάχνει πέντε κιθάρες. Και με αφήνει να διαλέξω την αγαπημένη μου και πουλάει τις άλλες τέσσερις σε αντιπροσώπους». "Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι παρόλο που αυτά τα όργανα έχουν τις ίδιες ακριβώς προδιαγραφές στο χαρτί, δεν υπάρχει τρόπος να αποφευχθούν οι διαφορές. Το θέμα είναι ότι παρόλο που είναι ο ίδιος τύπος ξύλου ή ο ίδιος ακριβώς τύπος ξύλου, το ίδιο ακριβώς υλικό, όλα ακούγονται διαφορετικά επειδή το ξύλο είναι ξύλο. Δεν ακούγονται δύο κομμάτια ξύλου το ίδιο. Είναι τρελό πόσο διαφορετικά ακούγονται. Όλα ακούγονται καλά εννοώ, δε νομίζω ότι έχω ακούσει ποτέ μια κιθάρα με κακό ήχο από τον Suhr, αλλά μπορεί κάποια κιθάρα να έχει λίγο πιο μεσαία, μπορεί να έχει λίγο περισσότερα πρίμα, μπορεί να έχει λίγο περισσότερο μπάσο. Απλά ακούγονται λίγο διαφορετικά." "Εκτός από το σώμα, υπάρχει επίσης η επίδραση που έχει το υλικό του μπράτσου στον τόνο της κιθάρας. Ειδικότερα, είναι ο συνδυασμός ξύλου σώματος και μπράτσου που δημιουργεί ένα μοναδικό ηχητικό αποτέλεσμα. Ο Hendersοn προσθέτει επίσης ότι είχε την ευκαιρία να ακούσει πώς διαφορετικά μπράτσα μπορούν να ακούγονται διαφορετικά. "Το neck έχει τον δικό του τόνο. Επομένως, αν αλλάξετε το neck και το βάλετε σε διαφορετικό σώμα, θα έχετε έναν εντελώς διαφορετικό ήχο. Και ο John Suhr μου το έδειξε αυτό με τον εξής τρόπο. Αν έχεις ένα μπράτσο χωρίς χορδές πάνω του και χωρίς κλειδιά και βάλεις ένα μολύβι στην τρύπα όπου υποτίθεται ότι μπαίνει το κλειδί και το κρατήσεις ψηλά, αν το χτυπήσεις στο πίσω μέρος του λαιμού θα βγάλει έναν τόνο. Μερικά μπράτσα έχουν έναν ήχο χαμηλότερο ή υψηλότερο. Και όσο χαμηλότερος είναι ο τόνος του neck όταν το χτυπάτε, συνήθως τόσο περισσότερο μπάσο θα έχει η κιθάρα." ΥΓ Προσπάθησα να το αποδώσω όσο γίνεται καλύτερα ? η ερώτηση και απάντηση ξεκινάνε στο 28:56 του βίντεο

Σε οποιοδήποτε σχετικό φόρουμ σε όλο τον κόσμο παντού και πάντα θα υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι, είτε πορωμένοι είτε απλά ισαποστάκηδες είτε αδιάφοροι. Δεν έχει την αποκλειστικότητα το noiz.gr. Προσωπικά δεν έχω ιδέα από ξύλα ούτε μπορώ να τα ξεχωρίσω, όχι μόνο ηχητικά αλλά και οπτικά. Ακούω όμως όλες τις πλευρές γιατί δεν είμαι ειδήμονας. Αλλά όπως είναι φυσικό και λογικό, τείνω να κλίνω πάντα προς την πλευρά του επαγγελματία. Φυσικά υπάρχει και ο κίνδυνος ο επαγγελματίας να μας δουλεύει για δικούς του λόγους αλλά στα τέτοια μου. Δε θα αλλάξει η ζωή μου αν παίζω με alder ή καυσόξυλο. Κουβέντα να γίνεται.

Αγαπητέ Τέρι Στο σχόλιο σου διαβάζω ... ...(αν θυμάμαι καλά, διότι έχει περάσει πολύς καιρός)...(από ένα σημείο και ύστερα, είχα χάσει το μέτρημα)...(...τόσα χρόνια ζούσα σε μια πλάνη...)...(...το είχα ξεχάσει εντελώς...)...(...να θυμηθώ να πάρω CD...) Τέρι μου κατά την Ιατρική και τη Βιολογία, η άνοια και το Alzheimer δεν εμφανίζονται υποχρεωτικά μετά τα 70 ... Πάρε παράδειγμα εμένα. Από τα 23 έχω ολοκληρώσει το κύκλο μου ... Το παλεύω αλλά ...

Αγαπητέ συνθέτα, όταν κάνουμε παράθεση το κείμενο το γράφουμε από κάτω και ουχί στο ήδη σχολιασθέν μέρος.?

Κοίτα εδώ περίπου στο 11ο λεπτό και άλλος επαγγελματίας λέει μπαρούφες. Άσχετοι όλοι

Ο,τι προενισχυση και να βάλεις στη λούπα θα ακουστεί σωστά, στις πιο πολλές περιπτώσεις. Όποτε, ανάλογα με τα γούστα σου, μπορείς να δοκιμάσεις και το ανάλογο πετάλι. Ακομα και ένα modeler stompbox να βάλεις, θα παίρνεις πολλούς διαφορετικούς ήχους, ανάλογα την προενισχυση που θα επιλέξεις. Δεν θα καταλαβεις ότι θα είναι ψηφιακή η προρνισχυση. Δεν έχω άποψη περί των joyo, αλλα ακούω καλά λόγια.

Εγώ με Akoustic Band. Τον Vinnie τον έχω δει; Όταν είδαμε τον Sting στη Φιλαδέλφεια να έπαιζε αυτός; Δεν θυμάμαι... Τον Gadd σίγουρα όχι.

Άντε και ακόμα μια στιγμή μαγείας από τον μάστερ (χορεύουν και οι.. μοκέτες ?)

Ευχαρισ΄τω πολύ.Δεν δουλέυω DAWS κλπ.Δουλεύω με το Physis H2 piano και εναν ηχο φτιαγμένο στα γουστα μου. και μεσα απο recorder 8 καναλιων που γράφω τα όργανα και τυμπανα.

λέω κι εγώ. Δηλαδή €11.950 περίπου γιατί και εμένα €13.000 μου φάνηκαν πολλά. ?

Κοίτα να δεις που παίζαμε και... έντεχνα. ? Εδώ ο sir έχει "ζωγραφίσει".

Καλά θα κάνεις γιατί εκεί στα νότια πολύ μαφία κυκλοφορεί.

Ναι, πλέον θα έρχομαι με το όχημα της χρηματαποστολής στις ηχογραφήσεις για να φορτώνω... ?

Ναι, εμείς είμαστε οι καλοπληρωμένοι session men.

Με δεδομένο ότι ατμίζω κοντά μια δεκαετία, λογικά, πρέπει να είναι πιο πίσω.

Είναι stratocaster σίγουρα. Πιθανόν να είναι αυτή που λέει ο @Terry RoscoeBeck5, μπορεί να είναι και η vintage 70's. Έχω χρόνια όμως ν' ακούσω το κομμάτι που μ'αρεσε πολύ. Όχι δεν βλογάω τα γένια μου, δεν έχω συνθετική συμμετοχή αλλά η παραγωγή και τα παιξίματα μ' εντυπωσίασαν. Πολύ ωραίο "τραγουδιστό μπάσο". Scissor-hand bravo.

Harley Benton has left the chat ?