Πίνακας συμμετοχής

Τα σχόλια μου για την νοσταλγική βόλτα σου (σε ήρωες που μοιραζόμαστε) διαφέρουν κάπως απο τους προλαλήσαντες και έχουν ως εξής. 1. Άκουσα ήχο που πλησιάζει το woman tone του Καρόλου. 2. H φρασεολογία όμως... δεν είναι Καρολική. Κάποιες φράσεις του είναι signature και έπρεπε να τις προσπαθήσεις κάπως. Στα τελειώματα και σηκώματα ίσως. 3. Ο Κάρολος πατάει με μεγάλη σιγουριά τα τάστα και είναι πάντα καρφί στη νότα. Το ίδιο και στα bends. Αυτά ίσως δεν χαρακτηρίζουν το παίξιμο σου. Σαν παίκτης θα έλεγα πως είσαι απο άποψη σχεδόν αντίθετος, έχοντας σε ακούσει τόσο καιρό. 4. Η πένα με πιάσιμο Di Meola κάνει μεγάλη διαφορά στο latin. Ο Κάρλος είναι ένας και δυστυχώς δεν είναι ο ήχος της κιθαρας που χρειάζεται αντιγραφή μόνο. Είναι αυτό που σε κάνει να λες, "αυτός είναι ο Santana" ακούγοντας την πρώτη νότα. Δύσκολο πράγμα γιατί δεν είναι το τι παίζει αλλά το πως το παίζει. Σχολή από μόνος του.

Aπο οσο γνωριζω, η διαδικασια ηταν απο μια αποψη χυμα στο κυμα, σιγουρα παραπανω απο οτι ειναι σημερα - διαφορες απο τον ενα στον αλλο μαγνητη υπαρχουν, ειτε λογω διαφορων στα τυλιγματα στο χερι ειτε λογω μεγαλων διακυμανσεων στα χαρακτηριστικα των μαγνητων. Αλλα η συνταγη απο την αλλη ειναι ιδια, δεν εσκαγε ο καθε υπαλληλος με διαφορετικο συρμα ή οτι μπαρα μαγνητη εβρισκε σπιτι του. Οποτε διαφερουν μεν, ειναι στο ιδιο ballpark δε. Γενικα οταν προκειται για vintage recreations νομιζω ειναι αρκετα πιο "εμπιστη" ως προσεγγιση μια οπου προσπαθεις να χαρτογραφησεις το τι γινεται (γινοταν) με οσα παραπανω original παραδειγματα μπορεις να μελετησεις παρα να παρεις απαραιτητα εναν μαγνητη και να κυνηγας να τον αντιγραψεις στην παραμικρη του λεπτομερεια. Aλλα that's just my two cents.

Ειναι τοσο "authentic" που ενα πραγμα μονο μου χτυπησε. Παραειναι ωραιος ο ηχος στα τυμπανα. Αν ηταν λιγο πιο lo-fi, κ ανοιγες θρεντ τυπου :"Ξερει κανεις τι ειναι αυτο?", θα πεφτανε πολλα διαμαντια απαντησεις! Κοινως ειναι μαματο, κ ο ηχος στις κιθαρες παραπεμπει σε αλλες εποχες. Φοβερος

Για το 2023 προσωπικά θα διαφωνήσω και στο λέω ως ένας άνθρωπος που πριν 25 χρόνια πλήρωσε $700 για ένα σετ Tom Holmes. Tότε όμως μόνο ο Tom Holmes και ο JM Rolph έφτιαχναν σοβαρούς PAFs. Σήμερα υπάρχουν σε διάφορα επίπεδα δεκάδες high-end κατασκευαστές που έχουν κάνει reverse engineering, χρησιμοποιούν τις σωστές μηχανές, NOS ή vintage correct υλικά, κλωνοποιούν ακομή και συγκεκριμένους μαγνήτες από κιθάρες που έχουν γράψει ιστορία. Με τα μισά χρήματα σήμερα μπορείς να πάρεις όποια version '50s PAF, '60s Pat Sticker ή 70s T-Top. Ακόμη και κλώνους Dry-Z που είχαν οι high end MIJ Les Pauls φτιάχνουν. Επίσης μιλάμε για μία εταιρεία που στη γενική αντίληψη των PAFάκηδων, τους τελευταίους καλούς μαγνήτες τους έβγαλε στις αρχές του '80 (Tim Shaw), δηλαδή πριν 40 χρόνια. Και ως πρόσφατα μαθών (ευτυχώς όχι παθών) με τους Custombuckers, σε καμία περίπτωση δε θα ρίσκαρα τα λεφτά μου. Είμαι κατά 99,9% σίγουρος, διαβάζοντας και την περιγραφή ότι και αυτοί οι μαγνήτες του 1000ρικου που βγάζει τώρα είναι απλά μια mass produced υλοποίηση με υλικά του 5ευρου. Αν είχαν βάλει καναν μονόκερο μέσα, είμαι σίγουρος ότι δε θα παρέλειπαν να τον διαφημίσουν.

Με τον ενισχυτή αυτόν συμφωνώ, διότι όντως έχει σούπερ ήχο. Καλορίζικος

Δύσκολο ερώτημα ΙMHO. Μιλάμε για μια διαδικασία τότε (της κατασκευής) με μεγαλύτερη εμπλοκή του ανθρώπινου παράγοντα, πιθανολογώ με τύλιγμα στο χέρι κλπ- παράγοντες που μπορούν να δώσουν πιο unique αποτελέσματα και όχι 100% τυποποιημένα. Για εμένα, το κομβικό σημείο σε μια προσπάθεια πλήρους αναπαραγωγής ενός μαγνήτη από τα τότε, είναι τα μέταλλα- και βασικά το νήμα (χαλκός) του winding. Αλλά τι να σου πω... Το "accurate" μπορεί να σημαίνει ότι ανέλυσαν τον χαλκό και έφτιαξαν νήμα ακριβές αντίγραφο του κράματος κλπ... Ή απλά να είναι το τυράκι στην φάκα για να τα ακουμπήσει κάποιος και να είναι ενθουσιασμένος που έχει κάτι από τον τόνο της LP, από την χρονιά που πέρασε στην συλλογική συνείδηση των κιθαριστών ως το "απόλυτο". Απλά δες το ακόλουθο βίντεο, είναι από το εργοστάσιο της Fender από το 1959 για να δεις ότι τα πράγματα τότε ήταν λίγο... random σε σχέση με τις γραμμές τυποποιημένης παραγωγής που γνωρίζουμε. Και στο Kalamazoo έτσι έφτιαχναν τότε τις holy grail LP. ΥΓ: Μια από τις κυρίες που τυλίγουν μαγνήτες, είναι η διαβόητη Abigail Ybarra.

Εμένα δεν μου ακούγεται καθόλου santana αυτο, συγγνωμη που το λεω αλλα ο Carlos ειναι απο τους αγαπημενους μου και τον ακούω χρόνια.... εχει εκτος απο πολυ χαρακτηριστικη χροια και πολυ δυνατο στακατο παιξιμο μ@μ@αει και δερνει λες αυτο ειναι Carlos..... αυτο ρε Dim ειναι χαιδευω την κιθαρα δεν ειναι carlos.... ουτε carlito δεν ειναι.... ο carlos δερνει! νομιζω αν κατσω ενα τεταρτο και ασχοληθω μπορει να φτιαξω κατι τυπου santana πχ σαν αυτο, προχειρο μεν αλλα στο υφος..... santanas.MP3

Δεν μου θυμισε καθολου Carlos. Ισως μονο καποια λεγκατα (hamer ons) που κανει. Ο τονος βασικα ειναι πολυ μακρυα.

Σε καταλαβαίνω, κι εγώ έχω πρόβλημα με τη σκόνη. Από κάποιους σαν κι εμένα έγινε κολοσσός η εταιρεία Swiffer.?

Ναι, το δείξαμε ήδη αυτό στο παράδειγμα που πιάσαμε. Ρε φα# έχει η λα μελωδική μινόρε στο ανέβασμα. Η λα αρμονική όμως όχι. Αν πούμε δυο άλλες νότες όμως π.χ. λα ντο, κι οι δύο υπάρχουν και στη λα μελωδική μινόρε, και στη λα αρμονική μινόρε. Άρα ναι και στα δύο, ανάλογα το διάστημα που εξετάζουμε. Κι εδώ ναι. Λα σι ντο ρε μι φα# σολ# λα σολ φα μι ρε ντο σι λα. Υπάρχουν ασκήσεις και ασκήσεις. Τις ασκήσεις τις τυπολατρικές δεν τις συμπαθώ. Προσωπικά, μου αρκεί η απάντηση που θα αναφέρει τις ματζόρε και τις σχετικές μινόρε. Τους χειρισμούς και τις εκφάνσεις της μινόρε είτε ως μελωδικής στο ανέβασμα, είτε ως φυσικής στο κατέβασμα, είτε ως αρμονικής στο ανεβοκατέβα τους θεωρώ περιστασιακούς.

Πραγματικά εξαιρετικό. Εκεί στο 0.59 πρέπει να σου έφυγε λίγο το μολύβι και δεν έκανες καλό edit στην μπομπίνα και μπαίνει ξανά με μερικά ms καθυστέρηση. ? Εύγε!!! απολαυστικότατον!!!?️

Σε ένα παλιό βιβλίο, βρήκα τους εξής κανόνες (δεν λέει σε τι είδους ελάσσονες αναφέρεται... αρμονικές ή μελωδικές): 1ο βήμα: βρίσκουμε τις ματζόρε που ανήκει και τις γράφουμε σε αύξουσα σειρά με βάση το πλήθος των διέσεων ή υφέσεων οπλισμό τους 2ο βήμα: αναγνωρίζουμε το διάστημα (πχ 5ης αυξημένο 3ης μεγάλο κλπ) 3ο βήμα: Για να βρούμε τις ελάσσονες που συναντιέται το διάστημα που αναγνωρίσαμε ακολουθούμε τους παρακάτω κανόνες: αν το διάστημα είναι 2ας μικρό τότε θα βρίσκεται στις παρακάτω ελάσσονες ομώνυμη 1ης μείζονας σχετική 1ης μείζονας σχετική 2ης μείζονας αν το διάστημα είναι 2ας μικρό με υφέσεις τότε θα βρίσκεται στις παρακάτω ελάσσονες σχετική 1ης μείζονας ομώνυμη 2ης μείζονας σχετική 2ης μείζονας αν το διάστημα είναι 2ας μεγάλο με υφέσεις τότε θα βρίσκεται στις παρακάτω ελάσσονες ομώνυμη 1ης μείζονας ομώνυμη 2ης μείζονας σχετική 2ης μείζονας αν το διάστημα είναι 2ας μεγάλο με διέσεις τότε θα βρίσκεται στις παρακάτω ελάσσονες σχετική 1ης μείζονας σχετική 2ης μείζονας σχετική 4ης μείζονας αν το διάστημα είναι 3ης μεγάλο με # ή b τότε θα βρίσκεται στις παρακάτω ελάσσονες: Ομώνυμη 1ης μείζονας Σχετική 2ης μείζονας Σχετική 3ης μείζονας αν το διάστημα είναι 3ης μικρό τότε θα βρίσκεται στις παρακάτω ελάσσονες: ομώνυμη & σχετική 1ης μείζονας σχετική 3ης μείζονας σχετική 4ης μείζονας αν το διάστημα είναι 3ης μεγάλο με υφέσεις τότε θα βρίσκεται στις παρακάτω ελάσσονες: σχετική 1ης μείζονας σχετική 2ης μείζονας ομώνυμη 3ης μείζονας αν το διάστημα είναι 3ης μικρό με υφέσεις τότε θα βρίσκεται στις παρακάτω ελάσσονες: ομώνυμη 1ης μείζονας σχετική 1ης μείζονας σχετική 2ης μείζονας ομώνυμη 4ης μείζονας αν το διάστημα είναι 4ης ελαττωμένο τότε θα βρίσκεται στις παρακάτω ελάσσονες: Ανεβαίνουμε ένα ημιτόνιο από την 1η νότα. Αυτή είναι η ελάσσονα αν το διάστημα είναι 4ης αυξημένο τότε θα βρίσκεται στις παρακάτω ελάσσονες: ομώνυμη 1ης μείζονας σχετική 1ης μείζονας αν το διάστημα είναι 4ης καθαρό τότε θα βρίσκεται στις παρακάτω ελάσσονες: σχετική 3ης μείζονας ομώνυμη 4ης μείζονας ομώνυμη 5ης μείζονας σχετική 6ης μείζονας αν το διάστημα είναι 4ης καθαρό τότε θα βρίσκεται στις παρακάτω ελάσσονες: ομώνυμη 1ης μείζονας σχετική 1ης μείζονας ομώνυμη 2ης μείζονας ομώνυμη 3ης μείζονας αν το διάστημα είναι 5ης ελαττωμένο τότε θα βρίσκεται στις παρακάτω ελάσσονες: ομώνυμη 1ης μείζονας σχετική 1ης μείζονας αν το διάστημα είναι 5ης αυξημένο τότε θα βρίσκεται στις παρακάτω ελάσσονες: (δεν υπάρχουν μείζονες) Ανεβαίνουμε ένα ημιτόνιο από τη νότα με τη δίεση. Αυτή θα είναι η μοναδική ελάσσονα αν το διάστημα είναι 6ης μεγάλο τότε θα βρίσκεται στις παρακάτω ελάσσονες: ομώνυμη 1ης μείζονας σχετική 1ης μείζονας σχετική 3ης μείζονας σχετική 4ης μείζονας αν το διάστημα είναι 6ης μικρο με υφέσεις τότε θα βρίσκεται στις παρακάτω ελάσσονες: σχετική 1ης μείζονας σχετική 2ης μείζονας ομώνυμη 3ης μείζονας αν το διάστημα είναι 6ης μεγάλο τότε θα βρίσκεται στις παρακάτω ελάσσονες: ομώνυμη 1ης μείζονας σχετική 1ης μείζονας σχετική 2ης μείζονας ομώνυμη 4ης μείζονας αν το διάστημα είναι 7ης μεγάλο τότε θα βρίσκεται στις παρακάτω ελάσσονες: ομώνυμη 1ης μείζονας σχετική 1ης μείζονας σχετική 2ης μείζονας αν το διάστημα είναι 7ης μικρό τότε θα βρίσκεται στις παρακάτω ελάσσονες: σχετική 1ης μείζονας σχετική 2ης μείζονας σχετική 4ης μείζονας αν το διάστημα είναι 7ης ελαττωμένο τότε θα βρίσκεται στις παρακάτω ελάσσονες: (δεν υπάρχει μείζονα) Ανεβαίνουμε ένα ημιτόνιο από την 1η νότα. Αυτή είναι η ελάσσονα κλίμακα αν το διάστημα είναι 7ης μεγάλο με υφέσεις τότε θα βρίσκεται στις παρακάτω ελάσσονες: σχετική 1ης μείζονας ομώνυμη 2ης μείζονας σχετική 2ης μείζονας αν το διάστημα είναι 7η μικρό με υφέσεις τότε θα βρίσκεται στις παρακάτω ελάσσονες: ομώνυμη 1ης μείζονας ομώνυμη 2ης μείζονας σχετική 2ης μείζονας βέβαια δεν είναι δυνατόν να θυμάσαι τους κανόνες αυτούς απέξω Τέλος, ένας άλλος τρόπος περιγράφεται εδώ (επίσης δεν αναφέρει αν οι κανόνες αυτοί ισχύουν σε αρμονικές ή μελωδικές ελάσσονες)

Ετσι μπραβο. Ειναι πολυ πιο ευαναγνωστα κ επαγγελματικα ολα τωρα! Ειχα ξεχασει τις: ΦΑ# μινόρε αρμονική ΣΙ μινορε αρμονική ? Απαραδεκτος (ειδικα τη ΣΙ αρμονικη ενω ειχα γραψει τη μελωδικη ?) Αλλα ειπαμε... ειχα χρωματακια

Ναι. Βέβαια βλέπεις ότι οι περισσότερες είναι εκτός τελικά.

Άρα συνοψίζοντας, στο παράδειγμα "να βρεθεί το διάστημα ΡΕ-ΦΑ#" σε ποιές κλίμακες α) Ματζόρε, β) Φυσικές μινόρε, γ) Αρμονικές μινόρε, δ) Μελωδικές μινόρε το συναντάμε: α) Βρίσκουμε εύκολα τις ματζόρε (από την σειρά των οπλισμών) και θα είναι οι: ΣΟΛ, ΛΑ, ΡΕ ματζόρε β) αυτομάτως θα είναι και οι σχετικές φυσικές μινόρε δηλαδή οι ΜΙ-, ΦΑ#-, ΣΙ- γ) & δ) για να βρώ τις αρμονικές & μελωδικές μινόρε εργάζομαι ως εξής (?) Αφού βρήκα πριν σολ, λα ρε ματζόρε, θα εξετάσω τις αντίστοιχες αρμονικές & μελωδικές μινόρε με το ίδιο όνομα με τις ματζόρε δηλαδή τις: Σολ μινόρε αρμονική σολ μινόρε μελωδική λα μινόρε αρμονική λα μινόρε μελωδική ρε μινόρε αρμονική ρε μινόρε μελωδική και αφού βρήκα πριν μι, φα#, σι φυσικές μινόρε θα εξετάσω τις αντίστοιχες αρμονικές & μελωδικές μινόρε με το ίδιο όνομα με αυτές δηλαδή τις: Μι μινόρε αρμονική μι μινόρε μελωδική ΦΑ# μινόρε αρμονική ΦΑ# μινόρε μελωδική ΣΙ μινορε αρμονική σι μινόρε μελωδική καλά το κατάλαβα?

Μπράβο σου, αλλά μείνε on γιατί ήδη άρχισα τα σβησίματα... Και σύντομα θα έρθει και το ακόλουθο όπως πάει η δουλεία, γιατί έχει κουράσει...

Ρε συ αυτος δεν ειναι ο Jesse Duke απο τους dukes of hazard?

Η εμμονή σου με τη θέση παιξίματος είναι πραγματικά ακατανόητη @BassicallyGuitarist. Δεν υπάρχει καμία αδυναμία αποτύπωσης οδηγιών στην παρτιτούρα. Αντιθέτως, υπάρχει υποχρέωση αποτύπωσης της θέσης στην ταμπλατούρα... γιατί έτσι λειτουργεί. Ακολούθησε λίγο το συλλογισμό μου σε παρακαλώ. Έχω ένα φύλλο Α4 λευκό. Με στίχους. Και γράφεις απάνω με γράμματα "Em". Συνεννοηθήκαμε σε ένα πρώτο επίπεδο λέω εγώ. Όχι, μου λες, εγώ θέλω ακριβώς και τη θέση. Ποιο Em από όλα. Οκ. Οπότε μου δίνεις μια ταμπλατούρα και λες 0 x 5 4 5 x. Σου λέω σόρρυ, επειδή είμαι σκουριασμένος στην ταμπλατούρα, μπορείς να μου το γράψεις παρτιτούρα; και μου γράφεις E G B E. Και το παίζω εγώ ανοιχτό 0 x x 0 0 0. Και μου λες εσύ θιγμένος, όχι, δεν το θέλω εκεί. Κι εγώ - με μεγάλη έκπληξη που θίγεσαι - θα σε ρωτήσω "Ε τότε γιατί δεν το έγραψες στην παρτιτούρα ότι το θες σε αυτή τη θέση;" Γιατί ναι, υπάρχουν τρόποι στην παρτιτούρα να γράψεις σε ποια θέση θες κάτι, με ποια δάχτυλα, κτπ κτπ.. Ότι η παρτιτούρα στηρίζεται στο τονικό ύψος και όχι στις θέσεις τις ταστιέρας, αυτή είναι η φύση της. Το να ενοχλείσαι από αυτό είναι σαν να ενοχλείσαι επειδή βγαίνεις στο δρόμο, φωνάζεις "ΓΙΩΡΓΗΗΗ" και γυρνάνε κι άλλοι εκτός από αυτόν που εννοούσες. Ξαναλέω. Απολύτως σεβαστή η προτίμησή σου στην ταμπλατούρα. Δε χρειάζεται ούτε απολογίες, ούτε αιτιολογήσεις. Αυτό που αντιλαμβάνεσαι όμως ως υπερβολικά σημαντικό γνώρισμα και πλεονέκτημά της, για εμένα δε φαίνεται ως τέτοιο. Είναι απλά άλλη μια λεπτομέρεια της μουσικής εκτέλεσης. Σημαντική; Δυνάμει. Υπεράνω όλων; Όχι.

Δεν είχα ξανακούσει κομμάτι σου, πέρα από κατι βιντεάκια εντός στούντιο, και ομολογώ ότι έπαθα πλάκα. Το κομμάτι έχει όλο το πακέτο, plus την ηχάρα στην κιθάρα....

Εγώ με τα λίγα που ξέρω και το τονίζω αυτό, αυτήν την αίσθηση έχω κάθε φορά που θα τυχει να παίξω με κιθάρα της σειράς Classic Vibe. Ειχα 2 stratocaster 60's και τώρα έχω μια CV Tele 70's Custom H αίσθηση που δίνουν είναι πως είναι πολύ πιο ακριβές και premium

Υπάρχουν διαφορές αλλά, όλες τους είναι υπέροχες! Τελικά για μια ακόμα φορά αποδεικνύεται ότι ο ήχος είναι στα δάκτυλα και στον παίκτη!!

πριν 50 χρόνια προσπάθησα να τον αντιγράψω για πρώτη φορα. πριν 5-6 μάλλον τα κατάφερα να πλησιάσω κάπως

Άντε βρε... καλορίζικος. Απλά κάνε λίγο χώρο και για τον Falcon 5, γιατί θα στριμωχτούν ? ΥΓ: Ελπίζω να τον ακούσουμε σύντομα.

Και εκεί που μπορεί κάποιος να σκεφτεί ότι πλέον έχουν τερματίσει οι λόγοι για hate posts με θέμα τη Gibson έρχεται με τρομερό comeback, λανσάροντας τους "1959" PAFs στην τιμή ευκαιρίας των $999 ? https://www.gibson.com/en-US/Product/1959-Humbucker-Collectors-Edition-Series-1-Exclusive/PU59DCNC2-SET

είναι μικρό γιατί ήταν για τον διαγωνισμό. 3.5 λεπτά μαξ

ΣΟΛ αρμονική μινόρε?

Έλα Waterfall μην ντρέπεσαι πες στα παιδιά ότι κατα βάθος είσαι ψηφιακός με φίλο αναλογικά αισθήματα ?

ναι, είναι στο χρόνο ξεκάθαρα. Το μέτρησα. ?

O Vox VT20X έφτασε. Σας ευχαριστώ όλους για τη συμμετοχή και τη βοήθεια!

Είδα επιτέλους το βίντεο. Aν και χρήστης semi-modular όπως είπα χτες, συμφωνώ σχεδόν στα πάντα Αυτό με τα patch cables που καλύπτουν τα knobs ειδικά είναι μεγάλη αλήθεια ? Ευτυχώς τα περισσότερα semi έχουν άλλη επιφάνεια για το patch-bay. Στο μόνο που δε συμφωνώ... γράφω δε συμφωνώ και ταυτόχρονα σκέφτομαι, δεν είναι ότι δε συμφωνώ γιατί είναι fact, αλλά "δε με καίει" γιατί το βρίσκω ενδιαφέρων, είναι το σημείο που λέει πως δε μπορείς να σώσεις το patch σε preset κτλ. Τα preset είναι σίγουρα μεγάλο πράγμα να έχεις σαν tool για live καταστάσεις, ίσως και αν είσαι κάργα επαγγελματίας και βιάζεσαι στο studio, αλλά γενικά σπάαανια χρησιμοποιώ presets (εκτός και μιλάμε για ψηφιακό μοντελο σύνθεσης ήχου που δεν είναι το φόρτε μου). Οπότε μικρό το κακό, ειδικά για τα ήδη μουσικής που προορίζεται ένα modular. Είναι λίγο η μαγεία της στιγμής πες το, δίνεις άλλη βάση στο jam αν ξέρεις ότι δεν έχεις presets κτλ. Επίσης, πολύ σημαντικό γι αυτό το βάζω και σε άλλη παράγραφο, θεωρώ ότι αν ξέρεις από σύνθεση ήχου, και ειδικά όταν μιλάμε για subtractive που είναι σχετικά απλή σε σύγκριση με άλλες, τότε δε θέλει και πολύ κόπο να ξαναφτιάξεις ένα patch αν χρειαστεί. Ειδικά όταν έχεις "αφτί" και ξέρεις το όργανό σου. Πολύ σπάνια η περίπτωση π.χ. να μιλάμε για subtractive και να μη μπορέσω να κάνω reproduce έναν ήχο που θα ακούσω κάπου. Οπότε αν δε παίζει κάποιος live ή δεν είναι βιαστικός στο workflow του το όλο θέμα με τα presets σε subtractive μου κάνει λίγο "δε ξέρω ακριβώς πως πέτυχα αυτόν τον ήχο οπότε δε ξέρω να τον ξαναφτιάξω γι' αυτό και θέλω presets". Γενικά όμως, αν και φαίνεται/ακούγεται ότι το modular δεν είναι ο τομέας του, ότι είπε ο άνθρωπος στο βίντεο είναι facts.

Δεν έχω ασχοληθεί καθόλου με τα κρητικά, ούτε με τις κλίμακές τους (ελάχιστα που ακούω σε γάμους και γλέντια κλπ.). Απλα σε κάποια σημεία προς τη μεση και το τελος παίζω κάπως πιο ρυθμικά, με τρόπο που μου θυμίζει Κρητική μουσική. Από κεντρική Ελλάδα δεν έχω ιδέα... Taksiminoback.mp3

Δεν ήταν καλό το ξυραφάκι..?

@ex - v27, bk27..... έτσι είναι οι στουντιάρες ?

Ναι αλλα δε βλεπω χρωματακια

Born and raised ροκαμπιλάς ?

Το άκουγα και αυθόρμητα μου ήρθε η αίσθηση ότι πέταξα στο "μπλέντερ" ένα κάτι blues, μαζί με το... ταμπούρο από τους Stray Cats. Το ταμπουρομπρέικ με πήγε καρφί (δεν ξέρω τι παιχνίδι μου έπαιξε το μυαλό μου ?) στο Stray Cat Strut ?.

Καλό ΠΣΚ σε όλους

Δεν είναι.

Είμαι με 38 πυρετό και είμαι γυμναστήριο (γιατί έτσι είναι το ροκ εντ ρολλ). Μην με κάνετε να χαλάσω την προπόνηση για να κάνω τον αστυνομικό, ειλικρινά. Ακούστε τι λέει ο συνάδελφος @Terry RoscoeBeck5

Ψυχραιμία άπαντες... Ήδη έπεσαν μερικά διακριτικά "χειρουργεία", αλλά στο επόμενο θα ηχήσουν οι... καμπάνες αξιότιμα μέλη. Ευχαριστώ για την κατανόηση και τη συνεργασία.

Γιατί οι μινόρε αρμονικές και μελωδικές έχουν κοινούς φθόγγους με τις ομώνυμες ματζόρε είπαμε. Ντο ματζόρε: Ντο ρε μι φα σολ λα σι ντο Ντο μινόρε ανιούσα μελωδική: Ντο ρε μιβ φα σολ λα σι ντο Ντο μινόρε αρμονική: Ντο ρε μιb φα σολ λαb σι ντο Παρατήρησε ότι το ... σολ λα σι ντο... είναι κοινό, και στη ματζόρε, και στην μινόρε μελωδική. Επίσης είναι κοινό το σολ σι ντο μεταξύ ματζόρε και αρμονικής μινόρε.

Korg Grandstage X

Ένα Toto για να έρθω στα ίσια μου μετά τους PAF του χιλιάρικου που είδα και έπαθα κοκομπλόκο ?

Τώρα, "αντικειμενικά", έχουμε πληρώσει τα "γούστα" μας ουκ ολίγες φορές, αλλά νομίζω ότι πρέπει να υπάρχουν κάποια όρια. ΟΚ, κατανοητό... Σου πετάει στα μούτρα το "1959", την ημερομηνία της holy grail LP. Αλλά τι στην ευχή έχουν αυτοί οι μαγνήτες για να πληρώσεις ένα Χ; Δηλαδή- για να κάνω μια αυθαίρετη αναγωγή- ακόμα και αν το τύλιγμα των μαγνητών είχε γίνει από την Abigail Ibara την ώρα που χόρευε το the girl from Ipanema (σε καμιά περίπτωση δεν θα μπορούσε να συμβεί, αλλά λαίμαι τώρα), το ένα Χ είναι εξωφρενιλίκι. Κατανοητό ότι απευθύνονται σε αρρωστάκια, αλλά αιδώς, Αργείοι.

Ωραίο θέμα Waterfall! Επειδή όλα αυτά είναι υποκειμενικά κάνω μια λίστα με σκόρπιες σκέψεις από τη δική μου οπτική γωνία πάνω στο θέμα. Υποσημείωση, δεν είδα το βίντεο ακόμη. Προσωπικά είμαι χρήστης modular, μάλλον ήμουν, γιατί σε αυτή τη φάση, θα έλεγα, όχι στα modular, αλλά σίγουρα ναι στα semi-modular. Κι αυτό γιατί τελικά, δε βρήκα ποτέ νόημα στο να κάθομαι να πατσαρω κομμάτι κομμάτι για να βγει μια saw μέσα από ένα VCF και μια VCA. Τσάμπα χρόνος χαμένος. Το modular νομίζω έχει νόημα όταν πας να κάνεις κάτι πιο ψαγμένο από θέμα patching. Το να πατσάρεις το Moog 55 για να βγάλεις ένα patch κλασσικής subtractive τύπου MiniMoog είναι δώρον άδωρον. Από την άλλη πλευρά, στο 2600 βγάζεις στο λεπτό κλασσικά patches (basses, leads, κτλ) και αν θες να πας παραπέρα ξεκινας το patch-chording. Θα μπορούσα να κάνω τη δουλειά μου χωρίς modular? Σίγουρα ναι! Κατά βάση με ενδιαφέρουν οι μελωδίες. Από την άλλη υπάρχουν ήχοι (ή και θόρυβοι) με τους οποίους ξεκίνησα ολόκληρα κομμάτια που δε θα μπορούσα να έχω κάνει χωρίς modularity, άσχετα με to ότι δεν αποτελούσαν το βασικό theme. 9/10 φορές που θα χρησιμοποιήσω semi-modular είναι για SFX και θορύβους. 1/10 είναι κάποιο μελωδικό pattern, sequence κτλ. Αποτελούν ένα 10% της μουσικής μου στη καλύτερη. Κοινώς, σχεδόν πάντα βρίσκονται στο το background. Αλλά δε θα ήταν το ίδιο χωρίς αυτά. Οπότε δε μπορώ να τα βγάλω από την εξίσωση. Γούστα είναι αυτά συνηθίζω να λέω αλλά, απεχθάνομαι τη μουσική που κάνουν οι περισσότεροι με τα modular. Ειδικά κάτι τύπου generative κτλ. Ανοησίες στη καλύτερη. Υπάρχουν κάποιες μικρές λαμπρές εξαιρέσεις αλλά ως εκεί. Έχουν πολύ συγκεκριμένο κοινό και οι οποίοι στη πλειονότητα ακούν λόγω ασχολίας με τα Modular. Τελευταία έχει πλημμυρήσει η αγορά από ψηφιακά Modules. Δεν έχω κάτι με τα digital αλλά κοιτάξτε τώρα που κολλάω. Αγοράζει ο άλλος το module γιατί θελει λέει κάτι χειροπιαστό για να τζαμάρει real time. Στο τέλος της ημέρας γυρίζει τα knobs μία φορά για 1 λεπτό και τα αφήνει στη θέση τους για το υπόλοιπο 2ωρο session. Πιο το νόημα λοιπόν. VCV rack? Λέω τώρα εγώ. Από το θέμα της αίσθησης του χρήστη, πάντα μου άρεσε να έχω όργανα με κάποια ταυτότητα. Το να έχεις σκόρπια κομμάτια από άλλη μάνα και πατέρα χωρίς κοινό έδαφος και σκοπό, σε μια θήκη αχταρμά, δε μου έκανε ποτέ κλικ. Δε μου κάνει καν κάτι σε μουσικό όργανο. Εδώ έρχονται και κομπώνουν τα semi που προ-είπα πάλι. Οι περισσότεροι χρήστες modular όντως τα έχουν για ταπετσαρία. Άλλοι έχουν καθόλου ή μικρή ιδέα από μουσική και δε τους ενδιαφέρει κιόλας. Αλλά εδώ μιλάμε για συλλέκτες και χομπίστες όχι για μουσικούς. Μπορεί κάποιος να είναι και συλλέκτης/χομπίστας και σοβαρός μουσικός βέβαια (Ζίμερ, Ζαρ κτλ), εδώ μιλάω για τη πλειονότητά του αγοραστικού κοινού. Επίσης ελάχιστοι ξέρουν να τα χρησιμοποιούν. Έχω ένα γνωστό που έχει modular σύστημα πολλών χιλιάδων ευρώ και οι ήχοι που κάνει με αυτό τους κάνει κανείς και με ένα basic subtractive. Αλλά για αυτόν δεν έχει καμία σημασία. Απλά περνάει καλά με το να έχει κάτι χειροπιαστό και να περνάει την ώρα του. Επίσης δεν έχει ιδέα τι κάνει τι στο σύστημά του. Ένα χρόνο αργότερα και ακόμη του εξηγώ. Σεβαστό όμως σε κάθε περίπτωση. Δεν επιθυμεί να κάνει μουσική αλλά να περάσει καλά. Σταματώ εδώ σαν πρώτες σκέψεις. Γενικά και εγω ο ίδιος σα χρήστης είμαι διχασμένος στο θέμα αλλά σίγουρα λέω ναι σε semi-modular. Πάνω από όλα τα γούστα του καθένα μας όμως! Η έμπνευση μπορεί να έρθει από παντού και από διαφορετικά σημεία για το καθένα.

Φυσικα, οπως εδω, φουλ γκαζια ή απλα ροκ ντραιβ

Καλωσόρισες λοιπόν, αλλά ρε συ, κοίτα λίγο. Μπαίνεις σε έναν σκακιστικό όμιλο πρώτη φορά. Δεν ξέρεις κανέναν. Δεν σε έχουν δει. Δεν έχεις συστηθεί. Και ξεκινάς με δήλωση: "Ρε τάβλι ρε μούτρα."? Αν σε ήξεραν, θα ήταν πολύ ωραία αττάκα για γέλιο να αρχίσει η μέρα. Όταν δεν σε ξέρουν, ειναι ένα κι ένα για να βρεθεις σε μπελάδες. Στο θρεντ το παλιό που λες, η αντίσταση που συνάντησες δεν ήταν για την ταμπλατούρα, καθόλου. Ήταν επειδή έχεις λάθος εικονα για την παρτιτούρα, κι οι μεταφορές που έκανες από ταμπλατούρα ΣΕ παρτιτούρα ήταν απλά λάθος. (με τις 12 οκτάβες, τα κλειδιά γενικά, την πρόταση ότι μπορεί η ταμπλατούρα να χρησιμοποιείται αποκλειστικά στη θέση της παρτιτούρας κτπ.) Ενδιαφέρον έχουν όλα αυτά τα θέματα επιστημονικής φαντασίας - γιατί να γράφουμε έτσι, γιατί να είναι κουρδισμένα τα όργανα έτσι, γιατί να έχουν τον αριθμό χορδών που έχουνε, γιατί να έχουν την κατασκευή που έχουνε. Όμως, επειδή ακριβώς είναι πράγματα που έχουν λυθεί πριν από πολλάααα χρόνια (στην οργανοποιία π.χ., τα πιο τρελά πειράματα έχουν γίνει ήδη, και έχουμε καταλήξει σε πολύ χρηστικές μορφές των οργάνων, ή στη σημειογραφία (έχει βγάλει κι ενα καινουργιο βίντεο ενδιαφέρον ο tantacrul στο youtube με την εξέλιξή της, το προτείνω)) πάλι έχουμε κατασταλάξει σε λύσεις. Περάσαμε την εποχή του "για σπρώχτο απο το γκρεμό αυτό, πετάει;" στην εποχή που ακολουθώντας το δόγμα εξευγενίζουμε τον αρχικό σχεδιασμό και συνεχίζουμε να λαμβάνουμε αποτέλεσμα. Ενδιαφέροντα όπως είπα προς συζήτηση τα θέματα, όμως το μόνο που θα καταφέρνουμε μέσω της συζήτησης είναι το να επιβεβαιώνουμε γιατί τα πράγματα λειτουργούν όπως λειτουργούν. Δεν μπορούμε τώρα πια να πείσουμε ότι μια πεντάχορδη κιθάρα κουρδισμένη σε πέμπτες είναι "ανώτερη" από την παραδοσιακή αυτή που γνωρίζουμε. Υπάρχει ολόκληρο σύμπαν μαρτυριών, επιτυχιών, υπερ του γνωστού οργάνου. Πρέπει κάτι να είναι αισθητά καλύτερο σε όλα για να αντικαταστήσει το παλιό πλέον. Και πάλι καλωσόρισες.

Θα έρθει και η πραγματική επανάσταση στα φυσικά όργανα. Έρχονται πράγματα απίστευτα, τρελά, η κρίση του δυτικού κόσμου τα καθυστέρησε, αλλα η μέρα της κρίσης θα έρθει και για τα φυσικά όργανα τα οποία θα αφομοιωθουν απολύτως. We are the VST! Resistance is futile!???