Πίνακας συμμετοχής

Αφιέρωσες πολύ χρόνο να ψάξεις τι έχουν γράψει για τα "εργαλεία" που χρησιμοποιούν κάποια μέλη για να μπορέσουν να εκφραστούν καλύτερα, αλλά παρέλειψες να αξιολογήσεις το εάν είναι μουσικοί ή όχι, διότι... ...το να λες τον Roberto (κατά κόσμον Απόστολος) τεχνικό και όχι μουσικό, είναι προφανές ότι δεν έχεις κάνει σωστή έρευνα και αξιολόγηση των δεδομένων. Το ίδιο ισχύει και για άλλους "συλλέκτες" και "τεχνίτες" που ονομάζεις και "τσουβαλιάζεις". Συμφωνώ ότι τα πολλά όργανα είναι φετίχ, και δεν χρειάζονται πραγματικά, αλλά όλα τα υπόλοιπα που αναφέρεις τα θεωρώ αναληθή και ανακριβή, σε ένα μεγάλο βαθμό. Εμένα με βγάζω έξω διότι ούτε νότες ξέρω, ούτε είμαι μουσικός και έχω ατελειωτο GAS.

Παντως να 'πω την αμαρτια μου? Οι περισσοτερες HB εχουν μικροδιαφορες, για λογους νομικης προστασιας ισως, στο σχημα του σωματος. Το βλέπεις πχ και στην gold top LP οπου το σωμα ειναι λιγο "λαθος" στο upper bass bout και στην μια απο τις Explorer που βλεπατε πριν, με το "κοψιμο" εκει κατω στο strap button. Δε σε ενοχλει αυτο? Μιλωντας παντα απο τη σκοπια της ρεπλικας. Προσωπικα με ενοχλει ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ, χιλιες φορες να ηταν σωστο το σωμα και ας ειχε λαθος headstock (πχ Epiphone LP) παρα αυτο. Ειναι Les Paul? Κομπλε. Ειναι 80-90% Les Paulοειδες? Παλι κομπλε. Ειναι 99% Les Paul με μια legally distinct διαφορετικη γωνια στο template? ΣΤΟ ΠΥΡ ΤΟ ΕΞΩΤΕΡΟΝ. Anyhow μεγειες, η SG τουλαχιστον ειναι ΜΑΚΡΑΝ η πιο ομορφη επιλογη σε αυτα τα λεφτα, η χλιδα της Custom δεν παιζεται.

Κατ' αρχάς τον αν έχει η όχι master volume ο ενισχυτής του @Lord_Goumis δεν παίζει κάποιον ιδιαίτερο ρόλο για εμένα στην ερώτησή του. Άλλος είναι ο ήχος και ακόμη πιο σημαντικό το response που θα πάρει από έναν Marshall με το Gain ψηλά και το Volume χαμηλά και άλλος ο ήχος που θα πάρει με το Volume ψηλά το Gain εκεί που χρειάζεται + Attenuator. To αν χρειάζεται ή όχι attenuator πρέπει να το αποφασίσει ο ίδιος λαμβάνοντας υπόψιν ότι: 1. Mε το attenuator θα χρειάζεται πιο συχνά αλλαγή στις μεγάλες λάμπες αν παίζει συχνά και με τον ενισχυτή τελικιασμένο. 2. Το power amp drive που θα πάρεις με το volume ψηλά είναι πιο ογκώδες που μπορεί να είναι καλό ή κακό. Επίσης ένας ενισχυτής στον οποίο εξαρτάσαι απ' το power amp drive είναι πολύ πολύ λιγότερο κομπρεσσαρισμένος. Το οποίο είναι πολύ καλό αν τον θέλεις touch sensitive αλλά πολύ κακό για solos Megadeth ? 3. Τα καλά attenuators κοστίζουν. Tα καλά attenuators που μπορούν να κάνουν καλά έναν 100άρη Marshall που παραμορφωμένος με τελικιασμένα volumes ξεπερνάει ίσως τα 200 watt, κοστίζουν ακόμη περισσότερο. Τέλος προσωπική εμπειρία για το αν αξίζουν. Εγώ έχω αυτό: https://www.motherload.co.uk/product/motherload-elemental-copy/ Παλιότερα είχα το Ultimate Attenuator και αυτό μου φάνηκε αμέσως κλάσεις ανώτερο, παρόλο που και τα δύο είναι reactive τεχνολογίας. Τα απλά passive attenuators που είναι στην ουσία μια ωμική αντίσταση έτσι κι αλλιώς εγώ δε θα τα κοίταζα καν. Compressed fizzy mess. Θα προτιμούσα να παίζω με χαμηλά το όποιο volume ή και με τη βοήθεια πεταλιών (πχ Himmelstrutz) . Γενικά σπάνια παίζω metal ή παρεμφερή είδη οπότε σίγουρα προτιμώ το attenuator απ' το volume στους Marshall, Vox, Matchless. Όταν όμως παίζω metal η κάτι τέτοιο, βάζω απλά τον Boogie, τσίτα το preamp, χωρίς attenuator. H μόνη περίπτωση βασικά που θα βάλω attenuator στον Boogie είναι όταν θέλω να πιάσω "ψευτο-Dumble" ήχους. Καλύτερο attenuator σήμερα από αυτά που διαβάζω, χωρίς προσωπική εμπειρία θεωρείται αυτό της Tone King. Πάντως κι εγώ επαναλαμβάνω είμαι ικανοποιημένος απ' το δικό μου. Δεν ξέρω αν το άλλαζα. YΓ: Αυτό που ΔΕΝ θα αλλάξει σίγουρα είτε παίζεις με volume ενισχυτή είτε με attenuator, είναι το response καμπίνας-μεγαφώνων. Τον ήχο των πιεσμένων Celestion μόνο με εκκωφαντικές εντάσεις μπορείς να τον πάρεις.

Για μένα, το μουσικός είναι το μεγάλο κουτί. Μέσα υπάρχουν οργανοπαίχτες, τραγουδιστές, συνθέτες, ενορχηστρωτές κτπ κτπ. Δηλαδή, αν πλησιάσεις κάποιον στο δρόμο και του κάνεις ένα 4 μετρο ρυθμό και αρχίσει να συμμετέχει κι αυτός με δικούς του κόντρα ρυθμούς, περνάει η σκέψη "Α, πρέπει να είναι μουσικός." Το ίδιο και αν βάλεις μπροστά ένα σολφεζ κι αρχίσει ο άλλος και το τραγουδάει μουσικά. Λες "α. πρέπει να είναι μουσικός". Τώρα τι μουσικός είναι, αυτό είναι δεύτερη ερώτηση. Έτσι το βλέπω εγώ. Δεν ξέρω αν υπάρχει ορισμός δηλαδή.

Δεν έχω διαβάσει το υπόλοιπο νήμα αλλά σε αυτού του τύπου τα (παρωχημένα) παραδείγματα, θεωρώ ότι οφείλω να απαντάω πάντα το ίδιο: Όποιος πιστεύει ότι έχει το μουσικό ταλέντο και τη μουσική αντίληψη των παραπάνω, ας μη μάθει να διαβάζει παρτιτούρα ποτέ, μια χαρά μουσική καριέρα θα κάνει.

Άν είναι να ταιριάζουμε και τα κουστούμια, ε τότε πάρε και μια τέτοια. Fame SE Big Boy Blue | MUSIC STORE professional

“Η ζωή είναι πολύ μικρή για να μην έχουμε όσες κιθάρες θελουμε.” gkourmoul1, 2023 Μεγειές!!

Το πόσο συχνά θα χρειάζεσαι αλλαγή στις λάμπες έχει να κάνει πολύ και με τον ενισχυτή. Σε κάποιον vintage ενισχυτή, σε κάποιον Matchless ή Boogie, αν έπαιζες στο 10 μάλλον θα μιλούσαμε για οικονομική καταστροφή ?. Πολλοί ενισχυτές από τη δεκαετία του '80 και μετά έχουν χαμηλότερα ρεύματα έτσι κι αλλιώς για να μπορούν να ανταπεξέλθουν και οι Κινεζολάμπες ?. Oπότε μάλλον με τον ενισχυτή σου στο 3-4 θα είσαι μια χαρά. Όσον αφορά τους καπνούς, έχει να κάνει με ένα κοινό λάθος. Ο ενισχυτής σου είναι μετρημένος 100watt ΚΑΘΑΡΑ. Όταν αρχίζει και βρωμίζει, αυτό το rating πάει περίπατο και η ισχύς του είναι πολύ μεγαλύτερη. Οπότε πρέπει να είσαι σίγουρος ότι το attenuator που θα διαλέξεις τη σηκώνει. Κατ' αρχάς όχι, κανένα από αυτά δε θέλει ρεύμα. Έχεις δίκιο είναι λίγο περίεργη η ορολογία. 'Εχεις δίκιο στο ότι passive ονομάζονται αυτά που δε θέλουν ρεύμα και active ονομάζονται αυτά που θέλουν. Αλλα: Passive ονομάζονται επίσης και αυτά που είναι resistive, δηλαδή λαμβάνουν υπόψιν μόνο τα ωμικά φορτία και απλά προσθέτουν μία αντίσταση για να μην καεί ο τελικός μετασχηματιστής. Παράδειγμα THD Hotplate, DR. Z Brake κλπ Ενώ REACTIVE (και πολλές φορές θα τα ακούσεις και ως active) είναι αυτά που λαμβάνουν υπόψιν όλα τα φορτία: ωμικά, επαγωγικά και χωρητικά. Τα φορτία δηλαδή των αντιστάσεων, των πηνίων και των πυκνωτών. ΥΓ: Λοιπόν ίσως τώρα που το ξανασκέφτομαι @Lord_Goumis, αν κάνεις τόσο λελογισμένη χρήση όσο λες, ακόμη και ένα όχι τόσο τρομερό attenuator, θα σου κάνει μια χαρά τη δουλειά. Στο reverb έχει ένα ultimate attenuator με 360€, έχει επίσης και ένα Dr.Z AirBrake με τα ίδια λεφτά. Εγώ θα έπαιρνα το UA. ΣΗΜΑΝΤΙΚO: Ελέγξε τα Ohm να είναι ίδια με της καμπίνας σου!

δες τον παρακάτω DSL401 ενισχυτή (τον έχω και αυτόν) που έχει όντως master volume Πες ότι παίζω στο od κανάλι (μεσαίο πάνελ) Πρόσεξε ότι έχει και gain και volume το κανάλι αυτό. Αν βάλεις το volume του καναλιού αυτού (κίτρινο) πχ στο 7 και το master volume (κόκκινο) στο 1, ο ήχος σου θα είναι χάλια μαύρα (σαν χαλασμένος τρανζίστορ). Υπεροδηγείς την προενίσχυση και οι τελικές δεν δουλεύουν όπως πρέπει. Aν όμως βάλεις το volume (κίτρινο) πχ στο 2 και το master τέρμα πχ στο 11 ο ήχος βγαίνει φανταστικός. Ίδια decibel και στα δυο σενάρια ? Tώρα ας πούμε ότι θέλω να εφαρμόσω το παραπάνω σενάριο στον DSL 100. ΔΕΝ γινεται, γιατί αυτό το με κόκκινο κύκλο κουμπάκι δεν ...υπάρχει ? Έχω μόνο το gain και το κίτρινο κουμπάκι.. που πάει να πει ότι ο μονος τρόπος να κάνω τις τελικές να πάρουν μπρος είναι να δώσω όλο και περισσότερη ένταση στο με κίτρινο κύκλο volume !!! Kαταλαβαίνεις τώρα γιατί θέλω το master volume? ? @odis13 ναι, το gain δεν αυξάνει την ένταση (αντε να την αυξάνει ελάχιστα, αν είναι βέβαια στο 0 δεν βγαίνει ήχος γιατί δεν δίνεις σημα), είναι όπως τα gain που έχουμε στα πεταλάκια μας. Στους μοντέρνους ενισχυτές νομίζω αυτό είναι σύνηθες? Αυτό βέβαια για το OD κανάλι (τόσο του DSL όσο και του DSL401 του παραπάνω παραδείγματος). Το πράσινο (clean) κανάλι συμπεριφέρεται αλλιώς το gain, όπως οι vintage amps, δίνει και ένταση. Στο παράδειγμα δε του DSL401 όπως βλέπετε δεν υπάρχει volume στο καθαρό κανάλι, μόνο gain (το οποίο λειτουργεί και ως volume και ως gain control) - ετσι για να μπερδευτουμε περισσότερο ? Αν και δεν νομίζω ότι είναι και τόσο μπερδεμένα τα πράγματα. Νομίζω ότι οι μοντέρνοι δικάναλοι ενισχυτές αυτή την φιλοσοφία έχουν περί gain ανάλογα με το αν πρόκειται για το καθαρό ή το od κανάλι

Ολοι μουσικοι ειναι.. εξ ορισμου. Εξαιρουνται οι ντραμερσ αν δεν παιζουν αλλο οργανο. Εγω δεν εχω προβλημα μαζι τους, θα τους εβαζα μεσα, αλλα ο λαος βγαζει ανεκδοτα Οι περισσοτεροι ειναι κ οργανοπαιχτες. Εξαιρουνται αι τραγουδισται (οργανο ειναι κ η φωνη, αλλα δεν φαινεται), οι σαμπλεραδες κ οι κουτακηδες στο φρουτιλουψ. Οι δυο τελευταιοι δεν ειναι ουτε μουσικοι. Ειναι ομως δημιουργοι κ αναλογα με το στυλ τους κ το υφος τους μπορει να ειναι κ καλλιτεχνες. Το διαχωρισμο το κανουμε μεταξυ μας οι μουσικοι, για να εξηγησουμε πιο γρηγορα στον αλλον τι ειδους μανατζερ ειναι. Ελπιζω να βοηθησα

Στο χωριο μου τους λεγανε μουζικαντΗδες με εξαιρεση τους ντραμμερ ,αΦτους τους ελεγανενανε ΤΖΑΜΠΑΝΤΙΣΤΕΣ

Ναι αλλα εισαι πλουσΓιος... Δεν μπορει να εισαι παντου ΤΕΛΕΙΟΣ ρε φιλε, καποιο ΨΕΓΑΔΙ θα το εχεις. Οποτε να περιμενεις σημειωμα απο την εΥΦορια

Ευτυχώς το έκανες και ήθελα να στο γράψω και εγώ να μην πάρεις την cherry γιατί transparent χρώματα σε χαμηλής κατηγορίας τιμής όργανα δεν είναι και ό,τι πιο όμορφο αισθητικά... κολλάνε πολλά κομμάτια με ό,τι ξύλα βρουν και αν το χρώμα είναι transparent όταν κοιτάς την κιθάρα είναι σαν να μπαίνεις στο google maps και να κοιτάς οικόπεδα από αεροφωτογραφία (ναι, και στις μη-custom shop Gibson το σώμα δεν είναι ένα κομμάτι, αλλά τουλάχιστον εκεί προσπαθούν να ''ματσάρουν'' αισθητικά τα ξύλα). Και επειδή βλέπω ότι θέλεις κι άλλες, προτείνω μόνο solid χρώματα ? Καλορίζικες!

Η εικόνα είναι αυτή που είναι, ανάλογα με τη μουσική που καταγράφεται. Για ποια συμμετρία, και ποια εικόνα μιλάμε; Αν θες να γράψεις μουσική που πηδά τόσο πολύ και συνεχώς (τουλάχιστον διαστήματα 13ης δηλαδή, από το ντο κάτω από το πεντάγραμμο στο κλειδί του σολ π.χ. μέχρι το λα πάνω από το πεντάγραμμο στο κλειδί του σολ), ίσως να χρησίμευε το 7γραμμο. Ίσως. Ίσως... να βόλευε, αν δεν μπερδευόταν το μάτι από τις δύο μόνιμες έξτρα γραμμές. Επειδή όμως δεν είναι μόνο η κιθάρα το όργανο γύρω από το οποίο περιστρέφεται ο κόσμος, κι επειδή συνήθως οι φωνές έχουν μία έκταση 2 οκτάβων και επειδή οι φωνές είναι φωνές και δεν είναι τόσο πηδηχτούλες, μέσα σε ένα πεντάγραμμο φιλοξενείται όλη η έκταση της κάθε φωνής, με χρήση μόνο 1 ή δύο βοηθητικών γραμμών για τους 2 ή 3 φθόγγους στα δύο άκρα της έκτασης. Πολύ πρόχειρη τρολλιά αυτή. Υπάρχει λόγος που οι φθόγγοι είναι 7, και με τις αλλοιώσεις τους 12. Το γιατί μπορεί να το μάθει κανείς σχετικά εύκολα με κάποια ενασχόληση. Φίλε guitarist, έχω την εντύπωση ότι αυτοί που έχουν μεγαλύτερη εμμονή με την παρτιτούρα είναι αυτοί που δεν ξέρουν να διαβάζουν. Εγώ έμαθα, διαβάζω, με χίλια βάσανα, κι ακόμα το μάτι μου δεν κόβει όσο θα έπρεπε. Ό,τι μπορώ να το παίξω με το αυτί το παίζω. Παρτιτούρα θέλω μόνο αν δεν μπορώ να αποστηθίσω κάτι γρήγορα, για να μου το υπενθυμίζει. Αλλά και να μην διαβάζει κάποιος παρτιτούρα δε με ενοχλεί καθόλου. Δε σημαίνει τίποτα. Αρκεί να ξέρει μουσική για να μπορούμε να συνεννοηθούμε. Τη στιγμή όμως που αυτός που δε διαβάζει έρχεται και μου λέει "τι θες μωρέ και διαβάζεις, μαλακίες είναι όλα", για μένα δε συμβαίνει τίποτα, πραγματικά δεν μου καίγεται καρφί. Απλά καταλαβαίνω ότι αυτός που το λέει είναι μουσικά ανώριμος, κι ότι τον τσούζει που δεν ξέρει να διαβάζει. Εμένα με νοιάζει; Καθόλου. Ξέρω να διαβάσω; Ξέρω. Ξέρω γιατί διαβάζω; ξέρω. Με ενδιαφέρει αν διαβάζεις εσύ; όχι. Εσένα, γιατί σε ενδιαφέρει που δεν ξέρεις να διαβάζεις τόσο πολύ ώστε να θες να καταστήσεις την παρτιτούρα κρεμαστάρι; Κι εδώ ακριβώς είναι η απόδειξη. Κάτσε να το γράψω και με κεφαλαία να κάνει ΑΙΣΘΗΣΗ. ΟΣΟ ΕΛΙΤΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ ΓΡΑΜΜΑΤΑ, ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ ΠΑΡΤΙΤΟΥΡΑ. Κι ας αναρωτηθούμε τώρα αν έχουμε γνωρίσει ποτέ κάποιον σοφό γέροντα που δεν ήξερε να γράψει το όνομά του. Ας αναρωτηθούμε αν έχουμε γνωρίσει κάποιον πολύ σπουδαγμένο, πολύ μορφωμένο, τραχύ μαλάκα. Προσωπικά τα έχω δει και τα δύο. Άρα; Αν θέλετε να μάθετε να διαβάζετε, καθίστε να μάθετε να διαβάζετε. Αν δε θέλετε, μην κάθεστε. Αλλά παρακαλώ μην επιτίθεστε σε θεωρία μουσικής που βρίσκει εφαρμογή σε πληθώρα μουσικών ειδών, αιώνες τώρα. Σας αδικεί. Είναι σαν να χτυπώ το μπέτη μου και να λέω γιατί δηλαδή Χι τετράγωνο να είναι χι επί χι. Τόσο χάλια φαίνεται.

Καλόπαιχτη !!!!! Φαίνεται πως έχει φτιάξει πολύ την ποιότητα η ΗΒ Οι 2 που ειχαν πέσει στα χερια μου απο ανταλλαγή το 2018-2019 (μια strat και μια tele) θέλανε "μαζέματα"

Θα συμφωνήσω σε όλα. Ειδικά για την ηλιθιότητα ?

Ένας φίλος πήρε πρόσφατα μια HB les paul με floyd rose και έπαθα πλάκα από την ποιότητα κατασκευής.Καλοπαιχτη.

Χμμμμμ... ? ΥΓ: Καλορίζικη

Η η 62αρα strat του Knopfler που ΔΕΝ πουλαει στο auction.

Γιατί δεν την βλέπω? Τι στο καλό, τα χάνω ήδη?

(το ποσταρα και σε άλλο φόρουμ το οποίο μετά κατάλαβα ότι είναι νεκρό οπότε το βάζω και εδώ) Παίζω 6 χρόνια αλλά ποτέ δεν είχα την ευκαιρία να παίξω καλή κιθαρα μέχρι που ηρθε ένα παιδί της προάλλες με μια telecaster deluxe premium American κλπ που δούλευε σεζόν ένα καλοκαίρι για να την πάρει. Αφού την έπαιξα κατάλαβα ότι είναι λίγο μουφα όλη αυτή η ιστορία, ναι δεν ξεκουρδιζε, είχε ωραίο ήχο κλπ αλλά και η δικιά μου τα κάνει αυτά και είναι μέτρια των 400 ευρώ (άλλη μαρκας) μην πω ότι παίζει και καλύτερα γιατί αυτή η telecaster ηταν από αυτές που είναι περασμένες με βερνίκι ο λαιμός τους και ένιωθες κάπως να κολλάς στο βερνίκι αν έπαιζες γρήγορες κλιμακες. Το μόνο που είχε ξεκάθαρα εντυπωσιακό ήταν το πως ήταν βαμμένο το σώμα της που ήταν πάρα πάρα πολύ όμορφο. Θέλω να καταλήξω στο ότι δεν αξίζει να κάνεις το σ**το σου παξιμάδι και να δώσεις 3-4 μισθούς για μια κιθάρα όταν παίχτηκα αν κλεισεις τα μάτια σου δεν μπορείς να καταλάβεις την διαφορά με κάποιο μοντελο των 400-500, αν έχεις αξιοπρεπή μισθό και θες να τα δώσεις για την συλλογή ή την εμφανιση οκ αλλά Ελλάδα αν είσαι ένας μέσος άνθρωπος με τους μισθούς που περνούμε σίγουρα δεν αξίζει παιχτικα τουλαχιστον, ίσως σε κιθάρες με Floyd rose η διαφορά ποιότητας να είναι μεγαλύτερη αλλά ηταν τόσο απότομη η προσγείωση σε σχέση με το τι μύθο είχα χτίσει στο μυαλό μου για τις ακριβές κιθάρες που γράφτηκα στο φόρουμ να το πω :p

@BassicallyGuitaristέχεις δίκιο οτι είμαστε τελειωμένοι μουσικά πλούσιοι 50ρηδες που έχουν τα όργανα για μοστρα(να φανταστεις εγώ είμαι μόλις 40 και έχω 2 custom shop για να παίζω johny cash) οπότε θα χαιρόμουν να μας δείξεις τη δουλειά σου στο αντίστοιχο θρεντ!

Ίδιο με της φώτο. Ίσως ένα τόνο πιο σκούρο. Λίγο κακοποιημενο το φινίρισμα βέβαια αλλά κανένα πρόβλημα.

Το ωραίο πλεκτό μπλουζάκι τουλάχιστον; ?

Not mine my dear

Την εχει ο κιθαρίστας μας απο το 1986 και την θεωρώ υπέροχη στο μπράτσο και την αίσθηση,φοβερά ξεκούραστη, και οκ στον ήχο.

Σωστά, έχει gain και volume για κάθε κανάλι αλλά άλλο το gain άλλο το volume. Στο συγκεκριμένο μηχάνημα, το gain δεν επηρεάζει την ένταση... είναι απλά πόσο gain θες, αν θες λίγο το βάζεις χαμηλά αν θες trisatanic diabolator που λέει και ο superfunk το βάζεις πιο ψηλά. Έχεις όμως ένα volume για κάθε κανάλι που θα καθορίσει την τελική σου ένταση. Κοίτα τις εικόνες και δες πως η νέα έκδοση, η βιετναμέζικη έχει master volume για το κάθε κανάλι ενώ οι παλιοί DSLs δεν είχαν. Αυτή είναι η μόνη τους διαφορά (συν ενα resonance knob στον βιετναμέζικο αντί του deepswitch επιλογέα

Το θέμα είναι ότι στη μουσική δεν υπάρχει τόσο πολύ η έννοια του κάλφα. Να σου πει ο άλλος, κοίταξε να δεις, εγώ είμαι κάλφας μπασίστας. Θα σου παίξω, θα πατήσεις απάνω, θα κάνουμε δουλειά μας, αλλά μπορεί να βγουν κάτι γωνίες αλουστράριστες. Τι να σου κάνω, εκεί είμαι τώρα. Κι αναγκαζόμαστε να λέμε, ναι, παίζω, αλλά δεν "παίζω". - Τι εννοείς δεν παίζεις; Αφού και στο χρόνο είσαι και τις φράσεις σου κάνεις; - Ναι βρε παιδί μου, αλλά δεν είναι σαν του τάδε π.χ. το παίξιμο ως ποιότητα, που μπορεί με δύο νότες να σε μαγνητίσει. - Ναι, αλλά παίζεις. - Ε, εντάξει παίζω, και το κρίμα στο λαιμό μου. (Δηλαδή είναι μουσικός αυτός; Ε... μουσικός, εντάξει, που λέει ο λόγος.)? Ενώ λες, είμαι μαθητευόμενος καραμούτζας, και ξέρει ο άλλος ότι δεν είσαι ο αρχιμάστορας. Έχεις ξεκαθαρίσει τη θέση σου.?

Λοιπόν, μιας και ο αγαπητός @LK το... πάτησε και το θέμα θεωρείται λυμένο, θα σχολιάσω τούτο: Όταν το βίντεο το οποίο μας παρουσίασε θα αναθεωρηθεί- με την είσοδό του στο top 10, των πενηντάρηδων μη μουσικών, κατόχων εξωφρενικού αριθμού κιθάρων - να μας ειδοποιήσει λίγο νωρίτερα πριν τις δημοπρατήσει. Να έχουμε βάλει στην άκρη κάτι τις, για να αποκτήσουμε ένα κομμάτι (μη) μουσικής ιστορίας. ? ΥΓ: Είχα διαβάσει ότι ο Geddy είχε μαζέψει μπόλικα κούτσουρα, αλλά το έχει πάει σε άλλη "πίστα".

Και οι ντράμμερς είναι, όπως και οι τραγουδιστές φυσικά

23 σελιδες θεμα κ δεν εχει πει κανεις το σημαντικοτερο. Ονομαζεται γνωμονας ΦΑ για εναν βασικο λογο Γνωμονας, βγαινει δηλαδη απο τη ριζα γνωμη. Ο καθενας μπορει να εχει γνωμη για αυτον. Δεν αποδεικνυεται δηλαδη κατι. Ολοι εχουν δικιο. Ολοι εχουν τον δικο τους γνωμονα αφου.

Μιλάμε για βιβλία μουσικής θεωρίας. Να μιλήσουμε μια μέρα και για βιβλία μουσικής πράξης.

αυτό ακριβώς, τίποτε άλλο Εκεί είναι το χρήμα πλέον μόνο ούτως ή άλλως (δυστυχώς). Αν περιμένεις να ζήσεις με το 800αρι που θα σου δώσει μια φορά το spotify επειδή έκανες 200k streams... ωραίο το ''καλλιτεχνικό'' αλλά δεν γεμίζει το ψυγείο σου και δεν πληρώνει λογαριασμούς πια. Εκτός αν έχεις κάποιον από πίσω να σε ταϊζει (αν δεν κάνεις άλλη δουλειά πέρα από αυτό) Προσωπικά δεν υπάρχει τίποτα από τον εξοπλισμό μου που να μην μου έχει δώσει τα λεφτά του πίσω (ok εκτός από μια PRS Cu22 που πήρα πολύ πρόσφατα... αλλά είναι half way there) παίζοντας ''μουσική των άλλων''. Βέβαια έχω μαζέψει αρκετά πράγματα που ίσως δεν χρειάζομαι, και ναι παίρνω και καινούργια πράγματα (αλλά τουλάχιστον αισθάνομαι πρώτα άσχημα γι αυτό :P )

Κ απο αυτο ειμαι. Οκ εχεις δικιο, δε συστηθηκα σωστα..?

Επειδη αναφερθηκες σ'εμενα να σου πω τα εξης: Δεν ειμαι 50. Δεν εχω συλλογη κιθαρων, ουτε μια δεν εχω ?. Ημουνα καποτε "ενεργος" μουσικος/παιχτης, τωρα το παιχτης εχει μπει στη συντηρηση κ οταν εχω τη ευκαιρια θα ξαναπεσω με τα μπουνια. Δεν εχω παρουσιασει ποτε εδω μεσα τη "σοβαρη" δουλεια, τη δουλεια που δουλευω τοσα χρονια. Αυτα που βλεπεις να ανεβαζουμε ειναι συνηθως σκετσακια. Ιδεες, αλλες δουλεμενες περισσοτερο, αλλες λιγοτερο. Αλλα περισσοτερο ειλικρινη, αλλα λιγοτερο. Αλλα με πιο εντονο τον ανθρωπινο παραγοντα, αλλα λιγοτερο. Την πιανεις την ιδεα, δε συνεχιζω. Αυτα τα σκετσακια λοιπον, αλλοι τα ανεβαζουν να τα μοιραστουν, αλλοι να παρουν feedback. Εγω προσωπικα τα πρωτα που ανεβασα τα ανεβασα κ για να γνωριστουμε λιγο καλυτερα. Εδω μεσα γραφουμε, πορωνομαστε, ειναι κ το απροσωπο του ιντερνετ στη μεση. Οποτε εστω κ με αυτα τα προχειρα σκετσακια, βοηθαει στο να ξερουμε λιγο κ με ποιον μιλαμε. Κ να αξιολογησουμε το τι μας λεει ο αλλος λιγο διαφορετικα. Ολα αυτα οταν νιωθεις πως υπαρχει λογος να τα μοιραστεις με καποια ατομα εδω μεσα. Οσο υπαρχει ενα παρειστικο κλιμα. Να μιλαω συνεχεια κ να λεω την αποψη μου, χωρις να δωσω ενα στιγμα μουσικο, να δειξω εστω ποιο ειναι το γουστο μου κ η αντιληψη μου, δε μου αρεσε. Οποτε μοιραστηκα αρχικα αυτα τα σκετσακια. Και μαντεψε, αλλοι το εκτιμανε, αλλοι οχι κ σιγουρα ο καθενας σε αξιολογει κ κατατασσει οπως γουσταρει. Αλλα γνωριζεσαι. Εσυ εισαι σιγουρος πως σε ενα φορουμ που μπηκες κ διαβασες τοσα που κουοταρεις συνεχεια, με βαση αυτα που βλεπεις, θες να μοιραστεις την αποψη σου με καποια ατομα εδω μεσα? Εκτιμησες καποιον σαν ατομο ή μουσικα? Αν οχι, κανε οτι καναμε πολλοι πριν αποκτησουμε καποιες συμπαθειες εδω μεσα. Αλλοι ανγκαστηκαμε να το κανουμε παλι τωρα που αλλαξε γραμμη το φορουμ. Γραψε λιγοτερο, οταν διαβαζεις καποια αποψη που θεωρεις αρλουμπα μπες κ πες τη διαφωνια σου, αλλα μην το πηγαινεις στο εριστικο κ το προσβλητικο. Τα ιδια πραγματα που γραφεις, που ειναι εριστικα απο τη φυση τους γιατι το γυρνας πολυ στο προσωπικο, αν τα εγραφες με αλλο τονο κ λιγο πιο... σε βαθος, θα μπορουσαν αντι να ειναι αφορμη για παρεξηγησεις, να ηταν αφορμη για συζητηση.

Hello! Το αρχικό post ειναι του '21! Από τα παρακάτω, η μόνη ερώτηση που έχω είναι αν ο φίλος που το αρχισε έχει ακόμα μόνο την rg! :)

Ξέρεις τι με χαλά? Μου αρέσουν οι στρατ και θα ήθελα έναν πύραυλο ΗΗ στα πρότυπα της στρατ, με σταθερή γέφυρα. Αλλά ενα πύραυλος προϋποθέται και λίγο πιο μοντέρνα specs και (ίσως) σχεδιασμό. Με 9.5 ιντσες μανίκι, δεν μπορώ να κάνω αυτόν τον συνειρμό. Θα μου πεις, η φέντερ έχει τις charvel για τη δουλειά αυτή. Να υπάρχει και κάποια ενδιάμεση, πιο vintage, επιλογή (η lead).

είπαμε.... πλαίσια

ΠΟΛΥ εύκολα μπορώ να τό γράψω: Δεν είναι δα και καμμιά...Πυρηνική Φυσική! Γραμμούλες με νότες στη σειρά είναι! Είναι η Λα#. Ιδού: με # δίπλα. Εσύ μπορείς να ΠΑΙΞΕΙΣ αυτό; Πώς θα τό παίξεις άν δεν τό έχεις ακούσει και δεν έχεις δεί να τό παίζουν; Εξήγησέ μας επίσης ΓΙΑΤΙ και με ποιά λογική επέλεξες αυτό τον τρόπο. Η παρτιτούρα σού δείχνει ΜΟΝΟ νότες, όχι πού θα τίς παίξεις. (Βασικά, και ΜΟΝΟ που μπορείς με ένα γραπτό μήνυμα να μού δείξεις ΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ παίζεις κάτι στη κιθάρα ΧΩΡΙΣ να μού τό δείξεις στη κιθάρα και ΧΩΡΙΣ να μού στείλεις ηχητικό...ήδη κερδίζει η ταμπλατούρα) Ο James Hetfield (που σημειωτέον ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕ να διαβάζει παρτιτούρα όταν τό έγραψε και κάλεσε την Ορχήστρα να τό παίξουν) τό παίζει έτσι: e--------------0--------- B-----------0-----0------ G-------0------------0--- D------------------------ A------------------------ E--0--------------------- Γιατί να μήν τό παίξουμε όμως έτσι; e--------------0----------- B-----------0-----0-------- G--------------------0----- D-------------------------- A-------------------------- E--0---3------------------- Ή έτσι; e-----------------0--------- B--------------------0------ G-----------------------0--- D--------------------------- A-----------2--------------- E--0----3------------------- Ή έτσι; e------------------0------------ B------------------------------- G------------------------------- D------------------------------- A-------------2----------2------ E--0----3--------------------3-- Ή έτσι; e---------------0--------- B-----------0-----0------- G-------0-------------0--- D------------------------- A---7--------------------- E------------------------- Ή έτσι; e-----------------0----------- B---------------------0------- G-------------------------0--- D----------------------------- A--7------2------------------- E------3---------------------- Ή έτσι; e-------------------0-------------- B---------------0------------------ G---------------------------------- D---------5--------------------5--- A---7---------------------2-------- E---------------------------------- Ή έτσι; e-------------------------------- B---------0--5------------------- G---------------4--0------------- D--2--5-------------------------- A-------------------------------- E-------------------------------- Ή έτσι; e---------------12----------- B-----------12-----12-------- G-------12--------------12--- D---------------------------- A---------------------------- E--12------------------------ Ή έτσι; e--------------------12--------- B---------------12-----12------- G------------------------------- D------------------------------- A------------------------------- E--12----15-----------------15-- Ή έτσι; e-----------------------12---------- B---------------------------12------ G----------------------------------- D----------------------------------- A-----------------14---------------- E--12----15---------------------15-- Ή έτσι; e-----------------------12-------------- B--------------------------------------- G--------------------------------------- D--------------------------------------- A-----------------14------------14------ E--12----15-------------------------15-- Ή... Νομίζω κατάλαβες πού τό πάω, δεν χρειάζεται να γράψω όλους τους 7.140 διαφορετικούς τρόπους [οι 3 νότες (Μι, Σολ, Σι) του κομματιού που παρέθεσα μέσα στις 36 φορές που αυτές επαναλαμβάνονται στη ταστιέρα, άν υποθέσουμε ότι έχουμε 24 τάστα, άρα η κάθε νότα επαναλαμβάνεται 12 φορές, 2 φορές σε καθεμιά από τις 6 χορδές της κιθάρας, ειδικά άν βάλουμε στην εξίσωση και το tapping, που εξαφανίζει το πρόβλημα δυσκολίας πιασίματος απομακρυσμένων νοτών με ένα χέρι στη ταστιέρα]. Ο αριθμός 7.140 προκύπτει από έναν απλό combinations calculator, όπου "πλήθος στοιχείων συνόλου: 36, στοιχεία σε κάθε συνδυασμό: 3" ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ θα τό παίζεις σωστά, ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ θα παίζεις αυτό ΑΚΡΙΒΩΣ που γράφει η παρτιτούρα. Έχεις όμως ΜΟΝΟ 1 στις 7.140 πιθανότητες να τό παίξεις ΑΚΡΙΒΩΣ όπως ο συνθέτης. Άν ΔΕΝ έχεις ΑΚΟΥΣΕΙ το κομμάτι, ΟΥΤΕ έχεις ΔΕΙ σε συναυλία ή βίντεο ΠΩΣ τό παίζει... ...ΠΩΣ μπορείς να αναπαράγεις ΑΚΡΙΒΩΣ τον τρόπο παιξίματος από τη παρτιτούρα;.... Απάντηση: ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ. Τόσο απλά. Ενώ μπορούσες τώρα εδώ, με δύο σειρές κειμένου, να μού δείξεις πώς θα τό έπαιζες... Ακριβώς όπως έκανα εγώ παραπάνω. ΧΩΡΙΣ να σέ κοιτάζω, ΧΩΡΙΣ να σέ ακούω. ΤΟΣΟ σαφής είναι η ταμπλατούρα. Σκέψου και το άλλο: Θέλεις να παίξεις άλλο έγχορδο, πχ γιουκαλίλι. Δεν βοηθάει ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ η ταμπλατούρα να παίξεις συγχορδίες στο...σχεδόν παράλογα κουρδισμένο γιουκαλίλι; Κάτσε τώρα εσύ ψάξε τις νότες για να σχηματίσεις τη συγχορδία. Ενώ με ταμπλατούρα...η ταστιέρα του νέου αυτού οργάνου αρχίζει και "ξεκλειδώνει" πολύ εύκολα... Χώρια και το άλλο: Η παρτιτούρα συχνά χρειάζεται εκτός από το πεντάγραμμο ακόμη 3 και 4 βοηθητικές γραμμές, και πάνω αλλά και κάτω, χαλώντας τη συμμετρία και εικόνα όλης της σελίδας με τη παρτιτούρα. Άς τό έκαναν επτάγραμμο καλύτερα μπάς και τούς χωρέσουν οι νότες! Γιατί πέντε γραμμές δηλαδή; Και σκεφτείτε ότι το πεντάγραμμο περιέχει ΜΟΝΟ τις 7 νότες κι όχι και τις 12. Τις υπόλοιπες τίς αναφέρει με το σύμβολο της δίεσης ("#"). Φανταστείτε δηλαδή να τίς έγραφε και τις 12! Χαμός από βοηθητικές γραμμές! Τώρα που τό σκέφτομαι, αφού χρησιμοποιεί το "#", γιατί να μήν είναι...μονόγραμμο;! Να έχει δηλαδή πχ μονο τη Ντο: η Ντο# θα είναι η "C#", η Ρε θα ειναι η "C##", η Ρε# θα είναι η "C###" η Μι θα είναι η "C####", κλπ! Άν είναι χρησιμοποιούμε τη "#" άς τό πάμε all the way! Και θα γλιτώναμε και τις ασύμμετρες βοηθητικές. Και γιατί η εμμονή με τη παρτιτούρα; Άλλωστε, το να μή ξέρουν να διαβάζουν παρτιτούρα δεν εμπόδισε τους: - James Hetfield (που όταν έφερε την Ορχήστρα του San Fransisco για το "Nothing Else Matters" που έγραψε ντρεπόταν να τούς πεί πώς να παίξουν διότι δεν ήξερε πεντάγραμμο) - Hansi Kürsch - Dave Grohl - Jimmi Hendrix - Bob Dylan - Hans Zimmer - Βαγγέλη Παπαθανασίου - Michael Jackson (που υποδείκνυε με τη φωνή του στα όργανα τί ήθελε να παίξουν) από το γράψουν μουσική... Κι όχι απλά μουσική... ΜΟΥΣΙΚΑΡΕΣ. Αντίθετα εσείς, κι άν ξέρετε παρτιτούρα, δεν γράφετε τίποτα παραπάνω από ανούσιους και "ασφαλείς" πάνω στη μινόρε πεντατονική αυτοσχεδιασμούς που δεν οδηγούν πουθενά, ή γράφετε μισά και ολόκληρα με άπειρο reverb και delay και τό ονομάζετε (και καλά) "ambient", ή παριστάνετε τους μουσικούς με vst, daw, κι άλλα τέτοια δυσνόητα αρχικά (προγράμματα για τον υπολογιστή που δεν χρειάζεται ΚΑΝ να γνωρίζει κάποιος μουσική για να χρησιμοποιήσει), όπως τα 15χρονα παριστάνουν τους managers παίζοντας manager στο playstation Κι επιτίθεστε με ειρωνίες σε 'μένα που...ΑΠΛΩΣ εξέφρασα μία προσωπική επιλογή! Γιατί; Πολύ απλα διότι, καθώς δεν είστε παραγωγικοί και δημιουργικοί μουσικά και καλλιτεχνικά, θέλετε να αισθάνεστε σπουδαίοι. Έτσι, γίνεστε ελιτιστές και μάλιστα ΧΩΡΙΣ προσόντα που να δικαιολογούν ελιτισμό! Έν προκειμένω, ελιτιστές με τη παρτιτούρα. Αλλού, ελιτιστές με τα ξύλα. Πάντα σε κάτι. Τα μέλη του νόιζ: πλούσιοι αργόσχολοι που αγοράζουν όργανα μόνο για συλλογή κι όχι για δημιουργία μουσικής, που αγοράζουν όργανα μόνο για να τά μεταποιήσουν και να τά μεταπωλήσουν (άρα απλοί μεταποιητές κι έμποροι και όχι μουσικοί: άλλωστε το να μεταπωλούν όργανα είναι το μόνο που μπορούν να κάνουν με αυτά) και που χασομεράνε στο διαδικτυακό καφενείο τους λέγοντας κάθε μέρα τα ίδια και τα ίδια αστεία (για telecasters ή με το "ασσούμε"), χωρίς ποτέ να είναι παραγωγικοί ή δημιουργικοί μουσικά και καλλιτεχνικά.

Ωραίες κιθάρες, είχε μια ένας από τους Έλληνες δασκάλους μου. Εντάξει ο συγκεκριμένος και με σκουπόξυλο έβγαζε ήχο, αλλά κουβέντα να γίνεται. Με 2 single coil sized humbuckers γίνεται πύραυλος.

Στο Ωδειο ένα πιτσιρίκι είχε αγοράσει κιθάρα ΗΒ lp του 200ευρου, την οποία περιεργάστηκα για λίγα λεπτά, και ομολογώ ότι ήταν άψογο όργανο. Όμορφο, καλοφτιαγμένο και ευκολοπαιχτο. Εάν είχε λίγο πιο καλοκομμενα ταστα, θα το χαρακτήριζα ως «ευκαιρία».

Και αυτή η Esquire φαίνεται ωραία ... https://www.fender.com/en-US/squier-electric-guitars/other/squier-sonic-esquire-h/0373551517.html

Δεν νομίζω πως θα γίνει δουλειά με αλλαγή σε μονοπήνιο. Αλλά ....... Παρατηρώ πως η Jackson είναι με 24 τάστα. Βάσει γεωμετρίας ίσως αν γίνει διαχωρισμός του neck με διακόπτη και προκύψουν δυο μονοί . Ίσως να βρεις μια αποδεκτή λύση . Αν και νομίζω ............................άντε βρε καλόπαιχτη η νέα Stratocaster ?

Ωραίο το φως και το μπλε ντεγκραντέ στη φωτογραφία που κατα τα άλλα σαν στήσιμο μοιάζει με concept συνέχεια στο εξωφυλλο του Slowhand του Clapton με το G ματζόρε. Την κιθαρα δε θα την ακουμπούσα. Τη βρίσκω ασχεδίαστη, και ανέμπνευστη. Προτιμότερη η Big Apple Strat που είχε βγάλει η fender στα τέλη των 90s. Παρεμπιπτόντως είχε κυκλοφορήσει και Lead III με 2 διπλούς.

Αφού το έχεις το πετάλι στα χέρια σου πριν προχωρήσεις σε κάποια αγορά,να δοκίμαζες αυτό για τις "ψιλές";

Δεν ειναι αυτο που νομιζεις ? απλα με αυτες τις κιθαρες παιζεις τοσο καλα τα μπλουζ, που σιγα σιγα αρχιζεις και μαυριζεις ? στο μηνα πανω εχεις γινει φτυστος ο BB King ?

Πως μπορεί ένα θέμα που εν αρχήν μοιάζει απλοϊκό ή προβοκατόρικο, να εξελιχθεί απρόσμενα σε πηγή πληροφοριών για άλλα μέλη που ενδιαφέρονται. Ο τρόπος της 'ύποπτης' επιμονής του OP, δεν πτοεί ή κάνει έξαλους τους πάντες, αλλά παρουσιάζονται μέλη του Forum, βασικά υπομονετικοί και συνάμα με γνώσεις που αποδομούν με μεθοδικότητα την πληκτρολογική ξεροκεφαλιά, προσπαθώντας σε μια μάχη άνιση κατ΄εμέ να βοηθήσουν στην κατανόηση του αρχικού ερωτήματος. Φυσικά κερδισμένοι, γίνονται άλλοι μια φορά εδώ μέσα αυτοί που διαβάζουν πέρα από τις λέξεις, τις παρτιτούρες και τις ταμπλαδούρες! Ένα ευχαριστώ και στον OP για την ευκαιρία που έδωσε με αυτό το νήμα να καταλάβουμε κάτι κι εμείς οι υπόλοιποι.

Να, αυτά δεν μπορώ

Λεμε και "πολλα κιλα παιχτης" ή "πολλα κιλα μ@λ@κ@ς"....

not the best way to get introduced in a guitar forum