Πίνακας συμμετοχής
Δημοφιλές περιεχόμενο
Προβολή δημοσφιλέστερου περιεχομένου σε 01/01/24 σε Αναρτήσεις
-
ΟΚ. Japan superstrat αφορα ενα παραδειγμα που εδωσε. Ο τιτλος μιλα γενικοτερα "Θα αγοράζατε ποτέ μία κιθάρα της δεκαετίας 80 ή 90 με τιμή 1000+ ευρώ εν έτη 2023;" Οποτε θα πρεπει να αποκλεισουμε αυτην την γενικοτητα, αλλα και να δωσουμε μια γνωση στα νεα παιδια για το τι επαιζε τοτε. Και μιλω ως παιχτης PRS USA 80's και Fender 60's, 70's 80's κλπ εως και Harley Βenton 20's (καινουργιου αιωνα). Και οφειλω να ομολογησω οτι η διαφορα τιμης δεν δικαιολογει την διαφορα ποιοτητας. Οπως γνωριζουμε ομως στην αγορα οργανων, ολα ξεκινανε σε μια στανταρ τιμη και καθε καλυτερη λεπτομερεια ... διπλασιαζει την τιμη. .5 βαθμοί
-
Εγώ θα μείνω αυστηρά σ' αυτό ... Και αυτό για να επισημάνω δύο-τρία πραγματάκια, που κάνουν αυτή την σύγκριση άκυρη. Κατ' αρχήν, το να συγκρίνουμε μια κιθάρα made in japan με μια άλλη πχ made in Indonesia τιμολογιακά, δεν έχει κανένα νόημα. Είναι σαν να συγκρίνεις τιμολογιακά μια Αμερικάνικη κιθάρα με μια Κινέζικη. Θα πρέπει να συγκρίνεις μια made in Japan πχ των 80s που όπως λες μετάχειρη πάει 1000+, με μια καινούρια made in Japan, που δεν θα την βρεις κάτω από 1600 (ακόμα και οι made in Japan Aria ξεκινάνε από 1600 περίπου, δεν πάω σε πιο γνωστές εταιρείες). Αν θέλεις όμως να συγκρίνεις τιμές, σύγκρινε τις made in Indonesia και Mexico τώρα, με πριν μερικά (λίγα) χρόνια. Οι τιμές τους υπερδιπλασιάστηκαν. Δεν είναι καθόλου πιθανό ότι θα έχει καλύτερη ποιότητα, θα έλεγα μάλιστα ότι ειδικά στις κιθάρες κοντά στο χιλιάρικο, σήμερα η ποιότητα των υλικών είναι μάλλον χαμηλότερη (ειδικά στα ξύλα, κάτι agathis και κάτι poplar ή κάποια ξύλα κοντινά σε χαρακτηριστικά με το μαόνι έχουν). Αυτό για την εργονομία δεν το καταλαβαίνω, αν μιλάμε για κιθάρες ίδιου τύπου. Να θυμίσω εδώ ότι η Matsumoku χρησιμοποιούσε cnc από τα 70s, και κατασκεύαζε κιθάρες και parts για ένα σωρό άλλες γνωστές εταιρείες. Οι japan made κιθάρες, ήταν γνωστές για την εξαιρετική ποιότητα κατασκευής, και την προσοχή στην λεπτομέρεια, καθώς επίσης και για τα καλά υλικά που είχαν. Δεν θεωρώ ότι υπάρχει ιδιαίτερη συναισθηματική αξία σε Japan made όργανα, εκτός από κάποιες εξαιρέσεις. Όμως και οι made in Indonesia κιθάρες, έχουν ξεπεράσει πια τα 2000 από άποψη τιμής. Πχ. https://www.thomann.de/gr/strandberg_boden_prog_nx_7_charcoal.htm Όλο το θέμα της ποιότητας λοιπόν στις σημερινές κιθάρες, είναι τα υλικά, και το QC που έχει κάθε εταιρεία, γιατί τα περισσότερα parts φτιάχνονται σε Κίνα και Ινδονησία (και Mexico).2 βαθμοί
-
sa Μιλωντας για PRS 80΄s και σημερινες, θα πω (γιατι γνωριζω απο πρωτο χερι), οτι σε καποια σημεια τουλαχιστον, ειναι ασυγκριτα καλυτερες οι παλιες. Φασον γεφυρα απο MannMade και κλειδια απο Schaller τοτε, απομιμηση αυτων στις σημερινες (αφου απομιμηση αυτων προσπαθουν να ειναι η prs γεφυρα και κλειδια που βαζουν σημερα). Ακομα κι αν "γραφουν" prs τα σημερινα, δεν πιανουν μια μπροστα σε εκεινα. Πιστευω και τα ξυλα πολυ καλυτερα τοτε. Πχ brazilian rosewood τοτε ηταν default για τις ταστιερες, στις σημερινες βαζει μονο σε κατι κομματια private stock, πανω απο 10000€ οργανα, αν δεν κανω μεγαλο λαθος. (μη ξεχναμε οτι η PRS ξεκινησε το 1985 με αφορμη ενα πολυ καλο φορτιο ξυλα που αγορασε ο PRS, που καποια στιγμη ετσι κι αλλιως θα ... στερευε, και παραγωγη 15 κιθαρων την ημερα). Μαγνητες .... στανταρ μαπα σε ολες τις δεκαετιες ? Μονο ο vintage bass ηταν καλος μαγνητης. Συμπερασμα, μια PRS του 1987 που ξεκινησε 420.000 δρχ και σε 2 χρονια (με τη φημη που απεκτησε) εφτασε* το ιδιο οργανο να πωλειται 820.000 δρχ (το δικο μου δλδ), δλδ απο 1200€ πηγε 2300€ (σημερινη αγοραστικη αξια δεν ξερω) συναγωνιζεται και ισως ξεπερνα οργανα 10.000-15.000€. ΑΝ την εβρισκες καινουργια και απαιχτη στη θηκη της, θα σκεφτοσουν οτι δεν αξιζει πανω απο 1000€ ??? Κλαις κανονικα εδω ???? * τοτε μεν δεν υπηρχε thomann και τα μαγαζια εβαζαν οτι τιμη γουσταραν, αλλα και σε ολο τον κοσμο δε, οι τιμες της PRS διπλασιαστηκαν. .2 βαθμοί
-
Το νοσταλγία που ανέφερες, δεν το παρέθεσα τυχαία. Μένω στα '80s, γιατί στις αρχές αυτής της δεκαετίας πήρα το πρώτο μου μπάσο και όπως και να το δεις υπάρχει το attachment, η "νοσταλγία". Αν ήμουν στα 30 μου, το πιθανότερο είναι να έλεγα το εντελώς αντίθετο- και είναι εντελώς κατανοητό, οι νεότεροι να έχουν διαμετρικά αντίθετη άποψη. Αλλά θα επιμείνω (και θα ξανά συμφωνήσω με τον Σπύρο), υπήρχαν όργανα και όργανα (και) τότε, όπως φυσικά υπάρχουν όργανα και όργανα και στο σήμερα. Το αν θα έσκαγες ένα χιλιάρικο ή και περισσότερα για ένα κούτσουρο από τα τότε, εν πολλοίς πιστεύω ότι το καθορίζει αυτή η νοσταλγία (όπως βέβαια και να τα αξίζει το όργανο) . Βέβαια έχω σκάσει πολύ περισσότερα από ένα Χ για να πάρω vintage κούτσουρο και είναι μια αγορά που δεν την μετάνιωσα ούτε για ένα δευτερόλεπτο. Αλλά όλα αυτά είναι μέσα στο κεφάλι μας ?2 βαθμοί
-
Καλή χρονιά αξιότιμα μέλη (όσο φυσικά αυτό είναι δυνατό) και να χαιρόμαστε του (ομοίως) αξιότιμους κ.κ. @vrasidas27 @BillTrantos και τους λοιπούς Βασίληδες .2 βαθμοί
-
2 βαθμοί
-
Χρόνια πολλά ρε τσακάλια και καλές μουσικές! Σας εύχομαι πολλά και μελωδικά σολαρίσματα με λίγο και γλυκό drive, delay και reverb! @BillTrantos @vrasidas27 @kbasilis2 βαθμοί
-
Καλή χρονιά σε όλους παίδες. Δημιουργίες, χαρές και οπωσδήποτε άπειρα λεφτά για αγορά gear εύχομαι. Χρόνια πολλά ειδικά στους Βασίληδές μας BillTrantos, vrasidas27 και όλους τους υπόλοιπους του forum.2 βαθμοί
-
Νέκκονά μου είσαι εκτός θέματος. Το θέμα είναι αν αξίζει τον κόπο να δώσεις 1000+ για μια παλιότερη κιθάρα ή να πάρεις μια καινούρια με τα ίδια χρήματα (αν δεν κάνω λάθος). Άλλο πράγμα είναι η τιμολογιακή πολιτική και τα κόστη κάθε εταιρείας σχετικά με τα μοντέλα της.1 βαθμός
-
Δεν ξέρω πως ήταν οι κιθάρες στα 80s. Αυτό που ξέρω είναι ότι οι σημερινές κιθάρες έχουν από καλύτερο έλεγχο ποιότητας σε όλες τις διαδικασίες παραγωγής, σε σχέση με τις παλαιότερες ίδιας κατηγορίας. Από την άλλη, δυστυχώς, χρησιμοποιούνται ολοένα και φτηνότερα υλικά. Φτηνότερα ξύλα, φτηνότερα ηλεκτρικά, με όλο αυτό να είναι αισθητο στο χέρι.Το flame maple top σχεδόν τα κατάργησαν από τις <1000 κιθάρες, και το vaneer rules. Βέβαια, τα όργανα είναι άρτια, κατασκευαστικά. Ποιοτικώς, η φτήνια δεν κρύβεται σε πολλές περιπτώσεις. Σε άλλες περιπτώσεις, από την άλλη, βλέπεις κιθάρες των 500 ευρώ (πχ sire) να συγκρίνονται στα ίσα με αντίστοιχες διπλασιας τιμής (fender player). Η τέλεια μετριότητα. Μετά από τα 1000 ευρώ, ξεκινούν και χρησιμοποιούνται καλύτερα υλικά σε κάποια parts, και η διαφορά είναι αισθητή στο χέρι. Στο ερώτημα εάν "αξίζει", δεν μπορώ να απαντήσω εάν δεν πιάσω το όργανο στα χέρια μου. Τα παντα κρίνονται από αυτό. Όλα τα υπόλοιπα είναι ιστορίες για αγρίους, κατά την άποψή μου,1 βαθμός
-
1 βαθμός
-
1 βαθμός
-
1 βαθμός
-
1 βαθμός
-
Τι συμβαίνει εδώ, έχουμε κάποιου είδους... αναταραχή; Beef με τον νέο mod; Να αρχίσω να ρίχνω... κάμψεις; ? Χρόνια πολλά κύριοι. Και επί του θέματος: Προσωπικά για κάνα - δύο μπάσα '80s Japan θα έδινα το 1000+ (αν μου περίσσευε) ευχαρίστως. Δηλαδή τα ακόλουθα, εξαιρετικά και "κλασικής" αξίας όργανα: Ibanez Musician MC 924 και Aria Pro II SB.1 βαθμός
-
Με κίνδυνο να κατηγορηθώ για off... Τω καιρώ εκείνω, κάπου έπαιζα με μια μπάντα (όχι με τον Μιχάλη, παλιότερα) και ήταν μια νεαρά από κάτω που μου φώναζε: Σεμπάστιαν... Σεμπάστιαν ? Τι έχουμε ζήσει...1 βαθμός
-
Έχεις δει πόσο κάνουν καινούργιες οι Fender USA Strats; ?1 βαθμός
-
Ο τεχνικος τομεας του φορουμ, δεν πρεπει να αντιμετωπιζεται σαν ενα chat room. Εχει αλλη σημασια, ειναι συζητησεις που μπορουν να βοηθησουν καποιον να βγαλει την ακρη του ακομα και αν δεν συμμετειχε ο ιδιος, ακομα και σε μελλοντικο χρονο. Ειναι κριμα να κανουμε μια τετοια υποθεση δυσκολοτερη για αυτον, μονο και μονο για να πουμε για τα μεμε της μιμης, ειναι κριμα. Απο την αλλη, θα ειναι και κριμα να μην κανουμε και λιγο χαβαλε σε θεματα που το σηκωνουν, λες και αν δεν ειναι αψογα δομημενο το thread για το βιντεακι του καθε... mozart του youtube ( FFS), θα μας καταριουνται τοτε οι μελλοντικες γενιες. ?1 βαθμός
-
Ταχτοποιούσα το αρχείο μου, και χαμογέλασα. Δεν είναι φωτογραφίες, αλλά VHS rip snapshot , από ένα live που είχα κάνει το 1990 σε μια Ντίσκο. 15 ετών τότε. Το πρώτο μου live ήταν έναν χρόνο πρίν, το 1989....14 ετών τότε, κάπου υπάρχει και από εκεί υλικό....αλλά δεν το βρήκα ....ακόμα. Με την πρώτη μου ηλεκτρική , YAMAHA SE 112 την οποία πούλησα και το μετάνιωσα . Το μετάνιωσα όχι γιατί ήταν καμία κιθάρα, αλλά γιατί ήταν η πρώτη μου, που αγόρασα με οικονομίες αιματηρές....και είναι κομμάτι της διαδρομής μου. Ανοίγω αυτό το νήμα, και αν έχετε παρόμοιο υλικό/ αναμνήσεις.....please share.0 βαθμοί
-
0 βαθμοί
-
Και βεβαια στις κιθαρες κατω του 1000ρικου θα εχει φτηνα υλικα. 1000ρικο εχει πλεον η mexico strat. Οτιδηποτε κατω απο αυτην την τιμη ειναι προσιτη κιθαρα, με οτι αυτο συνεπαγεται. Αν βαλεις τον πληθωρισμο στις τιμες των mexico της δεκαετιας του 90 θα δεις οτι και αυτες εκει φτανουν, οποτε ειναι λογικο. ΑΝ λοιπον βρεις ενα παλιοτερο καλυτερο οργανο ΣΕ ΑΡΙΣΤΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ με αυτα τα λεφτα ΟΚ. Αλλα να μαζευεις τα ερειπια επειδη ΚΑΠΟΤΕ ηταν καλα οργανα τι να πω, γουστα ειναι αυτα.0 βαθμοί
-
Για αυτο λεω παντα: Μακάριοι οι πτωχοί τοῖς ὠσῐ́ν (οι κουφοι ειναι ευτυχισμενοι)0 βαθμοί
-
0 βαθμοί
-
Προσωπικά και σύμφωνα με τα γούστα μου, τις ανάγκες μου και τις ικανότητές μου θεωρώ πως σούπερ είναι η αμερικάνα μου με τα όσα προβλήματα είχε τότε που τη βρήκα μεταχειρισμένη ΚΑΙ εξακολουθώ να θεωρώ πως δεν έχω ακούσει καλύτερη, αλλά δεν λέω με τη καμία όχι και σε μια Αφίνιτι των 180ε που της έριξα 25 ε για άλλο χρώμα πικγκαρντ (το μόνο που είναι αμερικάνικο επάνω ?) 400ε για μαγνήτες και ηλεκτρικά (Ελληνικά Ασημένιος) και τελικά ένα σετ κλειδιά (γνωστή φίρμα, αγνοώ χώρα κατασκευής) 90ε, σύνολο 695ε και έχω μια μπουθάρα που φυσεί σύμφωνα με τα γούστα μου. Η Αμερικάνα είναι σχεδόν συνομήλικη και απλά μεγαλώσαμε μαζί, δεν πωλείται αν και θα έβγαζα φράγκα Ο καθείς με τις επιθυμίες του, νοσταλγία, χρηστικότητα, επένδυση κλπ0 βαθμοί
-
Bernie Marsden And His Band - Place In My Heart (2005) ? Bernie Marsden - vocals & guitars Dino Baptiste - Hammond John Gordon - bass Jimmy Copley - drums Sharon Watson - back vocals0 βαθμοί
-
0 βαθμοί
-
Και αν θέλεις ντε και καλά made in Japan, πάρε καινούρια FGN στο χιλιάρικο0 βαθμοί
-
Μακριά, βλέπω γενικά ότι λένε οι παλιές κιθάρες χρυσός και οι καινούριες χάλια κτλ. Εγώ από τις πρώτες κιθάρες squier που είχα ήταν πεπιεσμένο χαρτί, ούτε καν ξύλο... Και αναλογικά με τα σήμερινα low end όργανα έδινες και περισσότερα μαρουλακια.... Τα quality standards πολυ πιο χαμηλά σε όλο το spectrum... Μην ακούτε μαλακιες... Δώσε 1000 πάρε μια charvel η jackson η fender του κουτιού και έχεις όργανο όλα τα λεφτά... Δώσε χίλια για παπαντζες 80s και δώσε αλλά τόσα να την κάνεις playable...0 βαθμοί
-
0 βαθμοί
-
Κάτι πρόχειρο, γρήγορο και experimental. Έγραψα τα εφέ με την κιθάρα, κάνοντας δοκιμές. Στη συνέχεια είπα να βάλω τύμπανα και λίγη μελωδία (εντελώς ανάποδο κομμάτι). Τα bpm εψαξα manually να τα βρω, άρα μην περιμένετε απόλυτο συγχρονισμό των κιθαροεφέ με τα τύμπανα. jamexp.mp3 ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ!!!0 βαθμοί
-
0 βαθμοί
-
0 βαθμοί
-
Εδω ακριβως ειναι το μεγαλο μυστικο των muff. H αλληλεπιδραση τους με αλλα πεταλια και κυριως με comp και αλλα οd/dist τα οποια "σφιγγουν" τον καπως πλαδαρο χαρακτηρα των muff. Ολες οι συνταγες ειναι δυνατες. To muff σαν high gain πεταλι το οποιο μπουσταρεται απο ενα od/dist, η αναποδα ενα αλλο dist στο οποιο το ιδιο το muff κανει τον booster. και στις δυο προηγουμενες συνταγες ειδικα με μονους ο comp θα δεσει το ηχητικο αποτελεσμα. Οσο και να φανει περιεργο ο δικος μου ηχητικος παραδεισος ειναι ενα boss hm2 MIJ το οποιο boostαρω ειτε με ενα Buffalo fx RH-X (rams head) ειτε με ενα patriot. Mη διστασετε να πειραματιστειτε και με ανορθοδοξες μεθοδους.0 βαθμοί
-
1999 Με μια δανεική, από το δάσκαλο, Gibson Les Paul Custom, νομίζω γύρω στα '70s, όπου σε εκείνο το live η αγκράφα της ζώνης έκανε το σώμα της πισω χάλια!! Πήγα τότε στο DoReMi στην Ομονοια πιτσιρικάς να δω τι πρέπει να γίνει για να φτιαχτεί και να την δώσω πίσω όχι στα μαύρα της τα χάλια, και μου λέει στο μαγαζί ο τύπος "Πού τη βρήκες?" Λέω, "ε του δασκάλου, πού μπορώ να την πάω να τριφτει να φτιαχτεί κτλ?" "Παλικάρι, δεν την αγγίζεις την κιθάρα αυτή..." Και σηκώνομαι και φεύγω.... ?0 βαθμοί
-
Καλή κ ευλογημένη χρονιά ρε τσακάλια! Να κατακτησουμε το 2024 ότι δεν καταφέραμε το 20230 βαθμοί
-
0 βαθμοί
-
Χαίρομαι που βρήκα ανοιχτό τοπικ. Καλή χρονιά σε όλους και όλες. Εύχομαι σε όλους δύναμη, ώστε σε αυτή την περίεργη χώρα, του σχεδόν αναγκαστικού βιοπορισμού, να βρούμε όλοι το κουράγιο για δημιουργία. Θέλει κότσια η μουσική, θέλει στομάχι κάθε τέχνη. Αγάπη και φιλιά σε όλους.0 βαθμοί
-
To σπουδαιότερο, το πιο πολύτιμο πράγμα στη ζωή είναι η υγεία μας, η σωματική και η ψυχική. Χωρίς αυτή πόσο ανούσια και ανώφελη μπορεί να είναι κάθε άλλη σκέψη, άλλη ανησυχία. Ο τι έχουμε πετύχει, αποκτήσει, τι θα μας νοιάζει άμα δεν την έχουμε αυτή..................... Υγεία λοιπόν πάνω από όλα εύχομαι σε όλους τους φίλους του Noiz. Και αγάπη, ευτυχία, ευημερία μέσα σε ένα ειρηνικό, δημιουργικό και πολύ μουσικό 2024!!!!! Για το Noiz μας και όλο τον κόσμο!!!!! Χρόνια Πολλά!! ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!!!!!??? ?????????????????????????? Happy New Year 2024_Noiz.mp4 ?0 βαθμοί
-
0 βαθμοί
-
0 βαθμοί
-
0 βαθμοί
-
0 βαθμοί
-
0 βαθμοί
-
0 βαθμοί
-
0 βαθμοί
-
0 βαθμοί
-
Ωραίο θέμα! Θύμισες που λένε και οι ποιητές. Αυτή είναι οικογενειακή με φάδερ και σίστερ στο εφηβικό μου δωμάτιο 1973 μάλλον, με την πρώτη μου ηλεκτρική Teisco Starway MJ-2. Τυμπανα Premier. Στη συνέχεια με μια Yamaha SG-12A του 1967 στην αυλή μας. Δίπλα δάσος, Ζάμπια γαρ. Εδω με το hard rock τριο, Velvet Opera που βάραγα Χέντριξ nonstop. Στο Hofner μπάσο ο Robin με Bassman και το θυριώδες Marshall P.A.. Στα τύμπανα ο Jimmy που έσπρωχνε τα ντραμς με την μπότα και καθε τοσο αναγκαζότανε να τραβήξει τα τυμπανα πίσω γιατι είχαν φτασει στη μέση της πίστας. Για να βγάλουμε ήχο κοπανάγαμε γερά με τέρμα τους ενισχυτές και τα δέρματα τότε. Ούτε πεταλια, ούτε τίποτα.? Κι εδω με τους Utopia εκει κάτω στους μαου-μαου το '74-75. Είχα τον plexi τον πενηντάρη και μια Ibanez SG με 3 χαμπάκερς και σωλήνα τζιν με καουμπόικη μπότα που πήρα απο το Μοναστηράκι το καλοκαίρι στις διακοπές.? Οι υπόλοιποι... κύριοι καθότι Εγγλέζοι, μιας και το ροκάς δεν τους έλεγε κάτι παρα μόνο στην Ελλάδα τότε που χωριστήκαμε απο τους καρεκλάδες με αυτό τον τρόπο.?0 βαθμοί
-
Με εκανες κι εψαξα για πιιο παλιες. Το πρωτο οργανο που επεσε στα χερια μου ηταν ενα μπουζουκι του πατερα μου (ειχα μια φωτο με το μπουζουκι οταν ειμανε 4 ετων αλλα δεν τη βρισκω στα σκαναριμενα, εδω ειμαι 10-11). Κι εγω με δανεικες και φτηνες επαιζα πριν παρω την στρατ (που φαινεται στο προηγουμενο ποστ) στις 5/2/1984 με δοσεις και αιματηρες οικονομιες (την οποια δεν την εχω πια, γιατι στις 4/2/1985 ανοιξαν το δωματιακι και μου την εκλεψαν μαζι με εναν Peavey Bactstage Plus στον οποιο μεσα ειχα κι ενα Coron distortion 10 το πρωτο μου πεταλι - μου εμειναν τα boss delay dm-3 και chorus ch-3 που τα εχω ακομα). Μετα, καλοκαιρι 1985 πηρα μια Kramer Pacer deluxe usa με original floyd 1 μεν, αλλα με schaller μαγνητες που δεν μου αρεσαν και τους αλλαξα με SD ssl1 και SD JB sτο bridge (καπου εχω φωτο αλλα δεν τις βρισκω) και την κρατησα για καμια 10αρια χρονια. Μεχρι τοτε ειχα μια κιθαρα καθε φορα. Το 1993 αρχισε το gas που πηρα την prs, καπακι εδωσα την Kramer και πηρα μια strat77 και μια strat plus και παει λεγοντας. Στο πρωτο μου λαιβ το 1983 στο σχολειο, παιζω με μια Morris απομιμηση start, δανεικια απο τον ντραμερ που μου εσπασε κατα λαθος το μπρατσο απο την πρωτη πραγματικα δικη μου κιθαρα (δωρο το 1982 απο τον παππου που ηταν μουσικος - κλαρινο ηπειρωτικα) που ηταν μια Teisco (δυστυχως δεν εχω φωτο απο αυτην) μαζι με μια λαμπατη τετρακαναλη κεφαλη Anax του 1958 (που "εξυπηρετουσε" ολη την "μπαντα") και diy καμπινα με καφε επενδυση κι ενα 12αρι μεγαφωνο, σαν πλυντηριο ? (φαινονται απο πισω μου στη φωτο πιο κατω) Anax Εχω και την αφισα Πιο μικρος "εκλεβα" απο τον παππου και γρατζουναγα μια Eko σκαφος. G13 μαλλον παιζω ?0 βαθμοί
-
στα 17 περίπου όταν και ευτυχώς γρήγορα ανακάλυψα ότι δεν το χα με τα σόλο και το γύρισα στην ρυθμική και τις κλασσικοακουστικές που τα πρώτα χρόνια τάισαν αγόγγυστα τα παράλληλα (παν)ακριβα γούστα μου περί ήχου...? ΥΓ. η κιθάρα μια όμορφη Cimar (ή κάπως έτσι δεν θυμάμαι και πολλά από αυτήν μια και αντικαταστάθηκε σύντομα με την πρώτη και τελευταία μου (ναι ναι!!!) tele...?0 βαθμοί
-
Τελη δεκαετιας του 80...στον πολιτιστικο συλλογο του χωριου προβα.... Το ονομα μας black olives... Απο τα μεγαλα καφε βαρελακια που ειχαν μεσα ελιες(και γραφαν απεξω black olives)...χρειαστηκαν στις αρχες γιατι δεν ειχαμε πληρη τυμπανα.... θυμαμαι τα πρωτα λογια(δεν ξεραμε γρι αγγλικα) τα λεγαμε απο τα lyrics του crusader των saxon, μιας και ειχε ο αδερφος μου τον δισκο και ειχε μεσα τους στιχους..... Η κιθαρα μια kumica, στυλ explorer...την ειχα μπανισει σε μια βιτρινα 15,300δρχ..... Αιματηρες οικονομιες για να μαζεψω λεφτα και να την παρω(δουλειες για πιτσιρικαδες,καλαντα,κουβαλημα ξυλων και αλλα).... Οταν πηγα στην πολη να την αγορασω, μου λεει ο ''φωστηρας'' ο μαγαζατορας, η τιμη αλλαξε...15,500δρχ.... Μου ελειπαν 200 δρχ.... Ευτυχως ειχα μια θεια στην πολη που υπηρχε το μαγαζι, και πηγα και ζητησα απο την θεια δανεικα.... Επρεπε να πεισω την θεια ομως οτι ενας μακρυμαλλης με κολαν ροκας θελει 200δρχ για να παρει κιθαρα και οχι για κατι αλλο,μιας και η θεια ηταν γατα....την επεισα οταν μετα απο μιση ωρα της πηγα την κιθαρα.... Την ειχα μεχρι πριν λιγα χρονια...οταν αποφασισα να την σουλουπωσω χαλασε ο ''συνεταιρισμος'' με την κυρα και ετσι εμεινε διαλυμενη στο παταρι... Οταν μεγαλωσε ο μικρος του λεω ανεβα στο παταρι εχει μια κιθαρα,φερτη μου....δυστυχως η κιθαρα δεν ηταν εκει..... ωραια χρονια ρε γμτ......0 βαθμοί
Ο πίνακας επιτευγμάτων έχει ρυθμιστεί σε Athens/GMT+03:00