Πίνακας συμμετοχής

Καθυστερημένες με 'γειες Οδυσσέα, η κιθάρα είναι κούκλα! Πάντα είχα έρωτα με τις συγκεκριμένες, καθαρά λόγω Al, που ήταν ο πρώτος ακουστικός που "πρόσεξα" πιτσιρικάς. Τα είπες όλα! Μετρημένοι στα δάχτυλα οι κιθαρίστες σαν τον Meola. Live όντως το παρακάνει, αλλά τα studio albums του είναι φανταστικά.

Aν δεν επιτρέπεται να αναφέρουμε/προτείνουμε μοντέλα μουσικών οργάνων-ηλεκτρονικών συσκευών, για τι θα μιλάμε εδώ μέσα? Για τον καιρό? Γράψε του ανθρώπου τα μοντέλα που έχεις υπόψη σου, δεν λένε αυτό οι νέοι κανονισμοί.

Τα ελληνικά μαγαζιά δεν εχουν τη δυνατότητα να έχουν στην έκθεση καθένα από τα προϊόντα που έχουν σφραγισμένα στην αποθήκη, μονο και μονο για demostration. Εάν μιλούσαμε για έναν entry level ενισχυτή, ή κάποια entry level κιθάρα, που φεύγουν σα ζεστό ψωμί, το καταλαβαίνω. Αλλά για κάτι τόσο εξειδικευμένο, που πιθανόν να υπάρχει ένα μοναδικό κομμάτι στο μαγαζί, δεν μπορεί να ρισκάρει να το ξεσφραγίσει, πόσο μάλλον να το βάλει στον παγκο για το κοινό. Πρόκειται για μαγαζιά που δουλεύουν και με e-shop, στις πιο πολλές περιπτώσεις, και το να στείλεις ενα προιόν ξεσφραγισμένο, δεν είναι καλό για το όνομα και την ποιότητά σου. Ο καταστηματάρχης γνωρίζει ότι θα χάσει μια μερίδα πελατών, που θελουν να δοκιμάζουν πριν αγοράσουν, αλλά αυτή είναι η πολιτική του, και καλά κάνει που τη στηρίζει. Το αδικαιολόγητο είναι που έσυρε μέχρι εκεί τον Νέκκωνα, και καλά για να το δοκιμάσει, και στο τελος έφυγε με άδεια χέρια. Δεν υπάρχει εξήγηση για την συμπεριφορά αυτή. Φάουλ κανονικό.

Το live του Jarre που έδωσε προχτές στο ανάκτορο των Βερσαλλιών για την επέτειο των 400 χρόνων του ανακτόρου. Δείτε το σύντομα ή κατεβάστε το γιατί θα μείνει στο youtube μέχρι μεθαύριο.

Έχω παίξει πολλά χρόνια σε dream pop μπάντα και synthwave κλπ, με πολλά προηχογραφημένα. Η σωστή λύση για μένα είναι Ableton ή Bitwig. Τα έχεις όλα premixed σε λούπες και δε χρειάζεσαι πολλά πολλά. Έναν υπολογιστή, μια απλή κάρτα ήχου κι ένα midi controller, πλήκτρο η συμβατή midi πεταλιέρα. Από την εμπειρία μου θα αντιμετωπίσεις κάποια challenges: Το πρώτο είναι πώς πρέπει να μάθεις καλά το Ableton ή το Bitwig. Αυτά έχουν μια τελείως δική τους λογική σαν προγράμματα και δε μοιάζουν καθόλου με άλλα DAWs. Μετά θα πρέπει να μάθετε να συγχρονίζεστε στο click για να μπορούν τα live όργανα να παίξουν με τις λούπες. Αυτό δεν είναι κάτι πολύ δύσκολο αλλά μπορεί να γίνει πολύπλοκο αν πχ θέλετε να "σκατε" όλοι μαζί απ' την αρχή ή να έχετε ατμοσφαιρικά κενά χωρίς ρυθμικό περιεχόμενο και μετά να ξαναμπαίνετε. Εκεί θα πρέπει να φορέσετε in ear ακουστικά για τους μετρονόμους και προϋποθέτει κατάλληλη κάρτα ήχου. Αλλά μπορείτε και να το παρακάμψετε αυτό το βάσανο διαμορφώνοντας κατάλληλα arrangements. To δεύτερο και σημαντικότερο πρόβλημα που θα αντιμετωπίσεις δεν έχει να κάνει με τα προηχογραφημένα. Το αναφέρω όμως γιατί μου έτυχε πολλές φορές (μάλλον όλες). Αυτές οι φάσεις με τα τεράστια βάθη και τα layers δεν ξέρεις πως θα μεταφράζονται στους χώρους που θα παίξεις. Αν τα έχεις ρυθμίσει στο μικρό σου dead studio και βγείτε σε έναν μεγαλύτερο χώρο με ανακλάσεις, κλαφτα Χαράλαμπε. Το ίδιο και το αντίθετο... Σε αυτό η λύση είναι να τα έχεις όλα σε wet/dry set-up και να τα μιξάρει ο ηχολήπτης. Που σημαίνει ότι χρειάζεται ηχολήπτης που να ξέρει τα κομμάτια. Που σημαίνει ότι πάει μακριά η βαλίτσα.

Το "θέμα" είναι πως αυτά τα δύο δεν μπορούν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους, με την έννοια δεν μπορούν να συγχρονιστούν. Το συγκεκριμένο Jamman είναι μονοφωνικό οπότε το ξεχνάς. Αν και τα Jamman διαθέτουν JAM SYNC γι'αυτήν ακριβώς την δουλειά, αν βρείς άλλο ένα το ίδιο αλλά stereo. Το συγκεκριμένο NUX που είναι stereo μπορείς να το χρησιμοποιήσεις ως δύο mono. Δηλαδή, το αριστερό κανάλι θα έχει τα τύμπανα μονοφωνικά και το δεξί κανάλι θα έχει το μπάσο μονοφωνικά. Εσύ θα έχεις τον πλήρη έλεγχο επιλογής και start/stop. Θα στείλεις και τις δύο audio εξόδους στον ηχολήπτη και αυτός θα ρυθμίσει τα απαραίτητα από την κονσόλα (volume - eq - κλπ). Απλά θα είναι δύο μονοφωνικά κανάλια, το λέω ειδικά για τα τύμπανα. Όπως σου είπα πιό πάνω, υπάρχουν διάφορα που είναι και για τέτοιες περιπτώσεις.

Με γειά το όργανο! Πάντα μου άρεσαν οι Ovation και έχω δύο που δεν έχω καμμία επιθυμία να δώσω κι ας κάθονται. Οπως όλες οι κιθάρες, πρέπει να δοκιμάσεις πριν πάρεις και αυτές που έχω τις διάλεξα μέσα από πολλές και παίζουν εξαιρετικά καλά και ακουστικά! Στον ηλεκτρικό ήχο έχουν αυτό τον τσαμπουκά στην ατάκα και τα χαμηλομεσαία που δεν τα βρίσκεις εύκολα σε άλλο όργανο.. Αισθητικά τις βρίσκω πολύ όμορφες με μεγάλο τους μειονέκτημα την τάση να γλιστρούν απ' το πόδι όταν παίζεις καθιστός. -Όσον αφορά τον Meola, αυτός έκανε όλο τον πλανήτη να μάθει να παίζει με alternate picking, επιρρεάζοντας τους πάντες με την εξωφρενική τεχνική και άνεση. Μη ξεχνάμε πως ήταν 20χρόνων τότε κι έπαιξε πράγματα που δεν είχαν ακουστεί! Οι καιροί αλλάζουν, άλλωστε έχουν περάσει 45 χρόνια από τότε και λογικό είναι να υπάρχει εξέλιξη, αλλά του οφείλουμε σεβασμό!!!

Καλορίζικη Οδυσσέα- αν και η ευχή είναι καθυστερημένη. Δεν υπάρχει λόγος... Όλοι (στα κρυφά) ψιλογουστάρουμε... Νταλάρα ? ΥΓ: Έκανες υπέροχη δουλειά με το άρθρο σου ?

Ξύλα και κατασκευή στην συγκεκριμένη κιθάρα δείχνουν ακριβό όργανο πάντως...

Γίνεται και με τους δύο τρόπους. Daw και Looper. Απλά στην περίπτωση του Daw θες υπολογιστή και κάρτα ήχου με τουλάχιστον 3 audio εξόδους. Μία stereo έξοδο για τα τύμπανα και μία mono για το μπάσο. Εκτός κι αν στείλεις και τα τύμπανα μονοφωνικά. Οπότε με μία απλή κάρτα stereo στέλνεις τα τύμπανα στο ένα κανάλι και το μπάσο στο άλλο κανάλι. Και τα δύο μονοφωνικά. Επίσης στην περίπτωση του Daw μπορείς να τα στείλεις όλα από μία απλή κάρτα με 2 audio εξόδους (stereo), με την μόνη διαφορά πως θα πρέπει στο live να κάνει ο ηχολήπτης την μίξη -εντάσεις- μέσα από το Daw εκείνη τη στιγμή. -Σχετικά με Looper και ανάλογα τις δυνατότητες του Looper.- Στην περίπτωση του Looper θα πρέπει να έχεις ένα Looper που να υποστηρίζει παραπάνω από ένα track και παραπάνω από δύο audio εξόδους. Όπως και στην περίπτωση του Daw, θα παίζουν τα τύμπανα από το ένα track και το μπάσο από το άλλο track. Το ηχητικό σύνολο θα βγάνει από δύο κανάλια stereo και θα κάνεις την ρύθμιση των εντάσεων από το Looper. Υπάρχουν τέτοια Looper αν ψάξεις. Δεν αναφέρω μοντέλα λόγω νέων κανονισμών. Επίσης με απλό stereo Looper μπορείς να στείλεις μονοφωνικά τα τύμπανα από το ένα κανάλι και μονοφωνικά το μπάσο από το άλλο κανάλι. Απλά σε αυτή την περίπτωση θα είναι δύο μονοφωνικά κανάλια. Επίσης υπάρχουν Loopers που διαθέτουν MIDI και μπορείς να συγχρονίσεις δύο ίδια Looper Pedal και να διπλασιάσεις τα tracks. Τέλος, γιατί δεν κάνετε τις απαραίτητες ρυθμίσεις από πριν και να παίξουν στο live όλα μαζί (τύμπανα & μπάσο) από ένα απλό stereo Looper ? Στην περίπτωση των Loopers, υπάρχουν διάφορα multi output Loopers γι'αυτήν ακριβώς την δουλειά. Δεν αναφέρω μοντέλα λόγω των νέων κανονισμών. Έχω μπερδευτεί λιγάκι. Ερώτηση, έχετε ήδη κάποιο Looper ?

Καλημέρα και χρόνια πολλά! Εννοείται πως ο καθένας "τρέχει" την επιχείρησή του όπως αυτός νομίζει. Αλλά όντως ο σκοπός ύπαρξης φυσικού καταστήματος είναι η δυνατότητα δοκιμής σε μουσικό εξοπλισμό. Ειδάλλως εμπορεύονται με όρους διαδικτυακής πλατφόρμας εύρεσης χαμηλότερης τιμής. Οπότε δε χρειάζεται να μπει κάποιος στον κόπο να πάει από εκεί, ψωνίζει διαδικτυακά και τελειώνει το θέμα. Δε λέω να γίνει Αμερικάνικο μουσικό κατάστημα όπου ο κάθε πιτσιρίκος έχει την ευκαιρία να δοκιμάσει όσα θέλει, για όσο χρόνο θέλει και αν τα αγοράσει και δεν του κάνουν κιόλας στο τέλος να τα επιστρέψει, αλλά άνθρωποι με τέτοιες εμπορικές πρακτικές μου κάνει εντύπωση πώς επιβιώνουν. Δεν θα ήταν δύσκολο, ούτε ζημιογόνο να κρατούσε ένα κομμάτι επίδειξης και να έβγαζε κάθε τόσο και από ένα τέτοιο προς πώληση σε τιμή κόστους. Πολύ καλός τρόπος προσέλκυσης πελατών θα ήταν. Αν το μικρομάγαζο δεν διαφοροποιείται σε αυτό το στοιχειώδες επίπεδο από τους γίγαντες της αγοράς, ποιος ο λόγος ύπαρξής του; Εν κατακλείδι, νομίζω ότι το καλύτερο είναι να το αγοράσεις από κάποιο κατάστημα που έχει πολιτική επιστροφών. Το αγοράζεις, στο φέρνουν στην πόρτα σου, το δοκιμάζεις με τον εξοπλισμό σου και αν δε σου κάνει το επιστρέφεις εντός μήνα και παίρνεις τα λεφτά σου πίσω.

Ωραία η Ensoniq, είχε γράψει ιστορία τότε. Κρίμα που έκλεισε.

Οι διαχειριστές και οι συντονιστές προσπαθούν να διατηρούν το περιεχόμενο του Noiz.gr καθαρό από μεμπτό περιεχόμενο επεμβαίνοντας και ενίοτε διαγράφοντας το. Επειδή όμως είναι αδύνατο να ελέγχονται όλα τα μηνύματα που αναρτώνται, γι' αυτό αποδέχεστε πως ό,τι αναρτάται εκφράζει μόνο τον δημιουργό του μηνύματος και όχι την άποψη των διαχειριστών, των συντονιστών και του webmaster (εκτός από τα μηνύματα τα οποία αναρτήθηκαν από αυτούς) και δεν φέρουν καμία ευθύνη γι' αυτά. Ο πιο σημαντικός κανονισμός είναι να υπάρχει σεβασμός από όλους και προς όλους και να γίνεται πολιτισμένη συζήτηση. Κανονισμοί forum (ισχύουν από 21/12/23) Κάθε μέλος επιτρέπεται να έχει έναν λογαριασμό και μόνο. Δεν επιτρέπεται η πολλαπλή εγγραφή και η χρήση πάνω από ένα λογαριασμό. Επιτρέπεται μόνο η χρήση Ελληνικών χαρακτήρων όταν μιλάμε Ελληνικά. Δεν επιτρέπονται τα “Greeklish”. Επιτρέπεται η χρήστη λατινικών χαρακτήρων όταν κάποιος γράφει κάποια ξένη γλώσσα. Δεν επιτρέπεται η μόνιμη χρήση κεφαλαίων. Επιτρέπεται η χρήση κεφαλαίων μόνο όταν θέλουμε ΤΟΝΙΣΟΥΜΕ κάτι. Δεν επιτρέπεται η συζήτηση πολιτικού η θρησκευτικού περιεχομένου. Απαγορεύεται και άμεση ή έμμεση αναφορά σε οτιδήποτε πολιτικής φύσεως που μπορεί να πυροδοτήσει πολιτική συζήτηση. Ένα παράδειγμα είναι τα σοβαρά κοινωνικά θέματα που εξελίσσονται σε πολιτικές συζητήσεις. Το Noiz έχει θεματολογία τη μουσική τεχνολογία και οτιδήποτε γύρω από τη μουσική. Οποιαδήποτε μηνύματα έχουν πολιτική ή θρησκευτική αναφορά θα διαγράφονται. Σε περίπτωση που το μέλος δεν συμμορφώνεται, θα γίνεται αποκλεισμός. Δεν επιτρέπεται να ξεφεύγουμε από τη αρχική θεματολογία του νηματοθέτη. Επειδή μπορούν να υπάρχουν πολλές ερμηνείες στο συγκεκριμένο θέμα, πιο αναλυτικά και με παραδείγματα: Κάποιος ανοίγει τεχνικό θέμα για κιθάρα ή μικρόφωνο. Είναι λογικό η συζήτηση να κλίνει προς διαφορετική κατεύθυνση. Για παράδειγμα μπορεί ο νηματοθέτης να κάνει μια ερώτηση για μαγνήτες κιθάρας, και η συζήτηση να πάει προς τα καλώδια. Αυτό επιτρέπεται. Με βάση το παραπάνω, σε περίπτωση που το θέμα αρχίζει και ξεφεύγει, ο εκάστοτε moderator έχει το δικαίωμα είτε να παρέμβει ώστε να συνεχιστεί η συζήτηση πάνω στο αρχικό θέμα, είτε να κάνει διαχωρισμό των μηνυμάτων που είναι εκτός του αρχικού θέματος ώστε να δημιουργηθεί νέο θέμα. Άλλο παράδειγμα. Κάποιος ανοίγει τεχνικό θέμα για κιθάρα ή μικρόφωνο. Δεν επιτρέπονται απαντήσεις που δεν έχουν καμία σχέση με το αρχικό μήνυμα. Για παράδειγμα, αναρτήσεις για έργα στη τηλεόραση, για αθλητικά, τον καιρό, το κατοικίδιο μου ή “τι έκανα το ΣΚ” θα διαγράφονται. Άλλο παράδειγμα. Κάποιος ανοίγει τεχνικό θέμα για κιθάρα ή μικρόφωνο. Η συζήτηση αρχίσει να πηγαίνει προς την οικονομία και την ακρίβεια. Αυτό δεν επιτρέπεται. Μην χρησιμοποιείτε το Noiz σαν καφενείο. Πιο συγκεκριμένα, αναφέρομαι στο κλίμα της υπερβολικής πλάκας και του χαβαλέ, επι της ουσίας της κατάχρησης και ανοχής της κοινότητας, ειδικά όταν γίνεται συστηματικά ανάμεσα σε 2 μέλη και ανταλλάσσοντας μηνύματα σε ένα θέμα, σαν να μιλάνε οι δύο τους, με προσωπικές αναφορές, οπαδικά (αθλητικά) αστεία, αστεία τα οποία γνωρίζουν μόνο αυτοί (inside jokes), αγνοώντας ότι το Noiz είναι ένα community με χιλιάδες μέλη, και αγνοώντας το γεγονός ότι τέτοιου είδους “προσωπικής χροιάς” μηνύματα δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα στο thread. Σε περίπτωση που γίνεται κατάχρηση, ο moderator θα διαγράψει τα μηνύματα. Το Noiz απαρτίζεται από μέλη όλων των ηλικιών, με διαφορετική εμπειρία στον κόσμο της μουσικής τεχνολογίας και της μουσικής γενικότερα, επαγγελματίες & gurus του χώρου, καθηγητές, αλλά και απολύτως αρχάριους που προσπαθούν να βρουν το δρόμο τους θέλοντας να συμμετέχουν στο forum. Τα νέα παιδιά είναι απολύτως ευπρόσδεκτα στη κοινότητα, και οφείλουμε όχι μόνο να βοηθήσουμε αλλά και να δημιουργήσουμε παράδοση και να μεταφέρουμε τη γνώση στις νέες γενιές. Παρακαλούμε μην φέρεστε με ασέβεια στους αρχάριους και μην απαντάτε αν πραγματικά δεν γνωρίζετε αυτό που ερωτάται. Στον ίδιο τόνο με τη προηγούμενη παράγραφο, στο Noiz συμμετέχουν σοβαροί επαγγελματίες, άνθρωποι που έχουν αφιερώσει όλη τους τη ζωή στο αντικείμενο του audio/μουσικής και έχουν κερδίσει τον σεβασμό στη μουσική κοινότητα στην Ελλάδα. Παρακαλούμε μην φέρεστε άνευ σεβασμού στα καταξιωμένα μέλη του Noiz. Ως καταξιωμένο μέλος εννοούμε επαγγελματίες που εργάζονται καθημερινά σαν μουσικοί, ηχολήπτες, παραγωγοί κτλ.. Είναι λογικό να πούμε ότι η άποψη κάποιου που έχει εμπειρία και έχει έμπρακτα αποτελέσματα έχει μεγαλύτερη βαρύτητα από κάποιον που δεν έχει. Το πρώτο post καθορίζει την ποιότητα του θέματος. Παρακαλούμε να είστε όσο το δυνατότερο περιγραφικοί, και φροντίστε να είναι σωστά δομημένο, ολοκληρωμένο και τεκμηριωμένο. Μην ανοίγετε θέμα βιαστικά. Ο τίτλος του θέματος πρέπει να περιγράφει το θέμα, και να μην είναι κάτι αφηρημένο όπως π.χ. "Δείτε εδώ..." Μην απαντάτε πολλές διαδοχικές απαντήσεις που είναι υπερβολικά μικρές και χωρίς νόημα (π.χ. ΟΚ, ναι, όχι, :D κτλ.) Συμφωνείτε να μην αναρτήσετε: παραπλανητικά, δυσφημιστικά, ανακριβή μηνύματα ή με συκοφαντικό, υβριστικό, άσεμνο, πρόστυχο, χυδαίο, απεχθές, απειλητικό, με πορνογραφικό προσανατολισμό, φυλετικού χαρακτήρα ή οποιοδήποτε άλλο περιεχόμενο που υπόκειται στην νομοθετική αρχή. Δεν επιτρέπονται κάθε είδους προσωπικές επιθέσεις, προσβλητικά σχόλια, αγενή και εριστικά μεταξύ των μελών. Παρακαλούμε να φέρεστε κόσμια και με σεβασμό στα άλλα μέλη. Προσωπικές επιθέσεις, γελοιοποίηση απόψεων, και γενικότερη αγενής συμπεριφορά δεν θα γίνει ανεκτή. Σε σχέση με τα παραπάνω, τα υγιή επιχειρήματα είναι απολύτως δεκτά και θεμιτά. Απαγορεύονται τα προκλητικά post που χαρακτηρίζουν αρνητικά κάτι, κάποιον ή κάποιους αφού οδηγούν σε flame wars. π.χ. "Αυτό που δεν καταλαβαίνουν οι φασίστες του αντικαπνιστικού νόμου, είναι ότι περιορίζουν τα δικαιώματα και τις ελευθερίες άλλων.” Λάθος! Η σωστή διατύπωση είναι: "Αυτό που δεν καταλαβαίνουν οι υποστηρικτές του αντικαπνιστικού νόμου, είναι ότι…”. Δεν επιτρέπεται η προώθηση και αναζήτηση πειρατικού λογισμικού και μουσικής ή οτιδήποτε άλλο παραβαίνει τον νόμο, μέσα από τη σελίδα. Δεν επιτρέπονται υπογραφές που αποτελούν διαφήμιση ή είναι προσβλητικές για τον οποιονδήποτε. Επίσης δεν επιτρέπονται εικόνες στον χώρο των υπογραφών. Δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιείτε το forum σαν μέσο προώθησης του επαγγέλματός σας, και συγκεκριμένα αναφερόμαστε σε περιπτώσεις εγγραφής και άμεση δημοσίευση με σκοπό την διαφήμιση των υπηρεσιών σας / ιστοσελίδας σας. Μην παρενοχλείτε ή προσβάλλετε άλλα μέλη μέσω του συστήματος προσωπικών μηνυμάτων. Τέτοιου είδους προσωπικές επιθέσεις θα προκαλέσουν σε αποκλεισμό. Δεν επιτρέπεται η αντιδεοντολογική εκμετάλλευση της σελίδας από site με ανταγωνιστικό περιεχόμενο προκειμένου να προσελκύσουν μέλη. Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή, διανομή, μεταφορά, μεταποίηση, μεταπώληση, δημιουργία παραγωγής εργασίας ή παραπλάνηση του κοινού. Τυχόν αναπαραγωγή επανέκδοση, φόρτωση, ανακοίνωση, διάδοση ή μετάδοση ή οποιαδήποτε άλλη χρήση του περιεχομένου μας με οποιονδήποτε τρόπο ή μέσο για εμπορικούς ή άλλους σκοπούς επιτρέπεται μόνο κατόπιν προηγούμενης γραπτής άδειας του Noiz.gr ή οιουδήποτε άλλου δικαιούχου των πνευματικών δικαιωμάτων. Ο παρών δικτυακός τόπος εμπεριέχει παραπομπές σε δικτυακούς τόπους τρίτων. Το Noiz.gr δεν ευθύνεται για το περιεχόμενο των σελίδων αυτών καθώς και για οποιαδήποτε ζημιά προκύψει από τη χρήση τους, καθώς ο επισκέπτης έχει πρόσβαση σε αυτές με δική του ευθύνη. Όταν γίνεται παράθεση πηγών/links προς υποστήριξη μιας θέσης, καλό είναι να συνοδεύεται από τον σχετικό σχολιασμό σας, που θα αποτελεί ένδειξη κατανόησης, τοποθέτησης και θα επιτελεί χρέη περίληψης της πηγής. Περικοπές κειμένων δημοσιευμένες σε άλλα μέσα (περιοδικά, εφημερίδες, βιβλία, ιστοσελίδες κλπ) μπορούν να δημοσιεύονται μόνο με σαφή αναφορά της πηγής, του συγγραφέα και μέσα στα πλαίσια ενημερωτικού χαρακτήρα. Η γενικευμένη αρνητική/εριστική συμπεριφορά από ένα μέλος δεν μπορεί να γίνει ανεκτή στη κοινότητα. Μη συμμόρφωση στα παραπάνω μπορεί να οδηγήσει σε διαγραφή της δημοσίευσης ή και σε άμεση και μόνιμη διαγραφή του μέλους. Ο παραβάτης θα ειδοποιείται είτε με μήνυμα είτε με προσωπικό μήνυμα από κάποιον moderator. Σε περίπτωση σοβαρής (κατά την κρίση του administrator) παραβίασης, θα ενεργοποιείται η απαγόρευση πρόσβασης στο forum (ban). Η διεύθυνση IP του εκάστοτε μηνύματος καταγράφεται για να διασφαλιστεί το περιεχόμενο των αναρτήσεων όπως ήδη ορίστηκε. Συμφωνείτε ότι ο webmaster, ο διαχειριστής ή ο συντονιστής έχουν το δικαίωμα να διαγράψουν, να επεξεργαστούν ή να μετακινήσουν οποιαδήποτε ανάρτηση ή Θ. Ενότητα το περιεχόμενο της οποίας δεν πληροί τους όρους χρήσης. Οποιαδήποτε απορία για κλείδωμα ή διαγραφή μηνύματος ή θέματος ή τη διαχειριστική διαδικασία θα πρέπει να υποβάλλεται με προσωπικό μήνυμα (PM) ή e-mail στους αρμόδιους moderators ή τον administrator και όχι με δημιουργία θέματος (topic). Οποιοδήποτε παρόμοιο θέμα δημιουργηθεί, θα κλειδώνεται ή σβήνεται αμέσως. Ως μέλος αποδέχεστε να αποθηκευτούν τα κείμενα και οι πληροφορίες που θα εισάγετε, σε βάση δεδομένων. Θα παραμείνουν όσο εξυπηρετούν την ροή των συζητήσεων κατά την κρίση του διαχειριστή. Οι πληροφορίες αυτές δεν πρόκειται να γνωστοποιηθούν σε τρίτο πρόσωπο ή φορέα χωρίς την άδειά σας, όμως ο webmaster, ο διαχειριστής ή ο συντονιστής δεν φέρει την ευθύνη απώλειάς τους από κακόβουλους χρήστες σε περίπτωση εισβολής τους στον διακομιστή. Θυμηθείτε: Η πρόσβαση σε αυτό το forum δεν είναι κεκτημένο δικαίωμα κανενός. Πρέπει λοιπόν να το χρησιμοποιείτε με σεβασμό στους κανόνες. Αν αυτοί οι κανόνες δεν σας αρέσουν, θυμηθείτε πως κανένας δεν σας ανάγκασε να γίνετε μέλος στο forum μας. Σε περίπτωση αίτησης διαγραφής εκ μέρους των μελών ενεργεί η διαχείριση κατόπιν εντολής. Η πράξη είναι μη αναστρέψιμη. Η επανένταξη με διαφορετικό όνομα για την εκ νέου συμμετοχή στο φόρουμ είναι επιλήψιμη. Αυτό το σύστημα της Δ. Συζήτησης βασίζεται σε cookies τα οποία αποθηκεύονται στον υπολογιστή σας. Τα cookies αυτά δεν περιέχουν καμία απολύτως πληροφορία από τα στοιχεία που θα εισαγάγετε παρακάτω, εξυπηρετούν μόνο στο να βελτιωθεί η περιήγησή σας στην Δ. συζήτηση. Η e-mail διεύθυνσή σας χρησιμοποιείται μόνο για την επιβεβαίωση των στοιχείων εγγραφής σας και του κωδικού σας, καθώς και για την αποστολή νέου κωδικού σε περίπτωση που λησμονήσετε το τρέχοντα ενεργό κωδικό σας. Οι όροι χρήσης αφορούν το σύνολο του noiz.gr, τηρούνται επιμελώς και μπορούν να αλλάξουν οποτεδήποτε. Με την εγγραφή σας δεσμεύεστε με τους ανωτέρω όρους.

Σε αυτό το θρεντ ποστάρουμε φωτογραφίες που εμπίπτουν στις κατηγορίες του τίτλου, οπότε αν θέλετε να ποστάρετε Minim??gs και DX7s? ξεχάστε το, εκτός κι αν τα συγκεκριμένα είναι τροποποιημένα κατά οποιονδήποτε τρόπο. Τα όργανα που ποστάρουμε μπορεί να είναι ηλεκτρικά αλλά και ακουστικά. Κάνω την αρχή με το Yamaha SK50D, ένα δίσκαλο πληκτροφόρο που κυκλοφόρησε το 1980 και ενσωμάτωνε poly/monosynth, string machine και organ.

Το περιμενα πως και πως. Βαζω ποτακι.

Ovation Legend ’85 or: How I Learned to Stop Worrying and Tolerate the Plastic Παντα απεχθανομουν τις Ovation. Ειμαι αρκετα παραδοσιακος στα κιθαριστικα γουστα μου, και ειδικα στις ακουστικες κιθαρες ειμαι θα ελεγα φανατικα ταγμενος, εν μερει και λογω ακουσματων, στις παραδοσιακες συνταγες (βλεπετε προσφατο αρθρο). Αλλα και προτου στραφω στην ακουστικη κιθαρα, απο οταν πιτσιρικας ειχα αρχισει την ενασχοληση μου με την ηλεκτρικη οι Ovation μου καθοντουσαν στραβα. Απο το λιγοστο first-hand experience μου με καποιες φτηνες Κορεατικες, και απο τον ηχο σε live (υπαρχει Ελληνικο μουσικο πλατω, απο την ταβερνα της γειτονιας μεχρι το Στην Υγεια Μας, οπου να μην ειχαν/εχουν την τιμητικη τους οι Ovation?) αλλα και ηχογραφημενο υλικο (Al Di Meola σε ψαχνω) μου ειχαν αφησει χειριστη εντυπωση. Ο σφιχτος πλαστικος ηχος και κυριως αυτη η πορδοατακα (τεχνικος ορος), ειδικα στον ηλεκτρικο piezo ηχο τους μου προκαλει απεχθεια. Για να μη μιλησω για την εμφανιση (ειδικα των Adamas με τις “φυλλωσιες”) και το απαραδεκτο headstock-μανιταρι. Αδιαφορο με αφηνουν πολλες κιθαρες, αλλα με λιγες ειμαι τσακωμενος οσο με τις Ovation. Τις προαλλες λοιπον αγορασα μια Ovation Legend 1617 του 1985. Θα επιχειρησω, για λογους προσωπικης ψυχαναλυσης κυριως, να εξηγησω γιατι. Ovation Background Οι Ovation εμφανιστηκαν στα μεσα της δεκαετιας του ’60 και ηταν δημιουργημα του Charles Kaman. Αεροναυπηγος, με την εταιρεια του να ειδικευεται στην κατασκευη ελικοπτερων, και ερασιτεχνης κιθαριστας. Σε μια επισκεψη του στο εργοστασιο της Martin, οπου ειχε παει μια κιθαρα του για επισκευη, συνειδητοποει πως η τεχνογνωσια που εχει αποκομισει απο το χωρο της αεροναυπηγιας θα μπορουσε να εφαρμοστει και στην οργανοποιια. Δημιουργει λοιπον μια νεα εταιρεια, την Ovation, της οποιας στοχος ηταν να φτιαξει καινοτομα και ανθεκτικα οργανα που δε θα πασχουν απο τις τυπικες παθογενειες της κιθαρας. To πιο γνωστο χαρακτηριστικο των Ovation ειναι η κατασκευη της bowlback πλατης/πλαινων, φτιαγμενης απο πλαστικο (συγκεκριμενα ενα υλικο που λεγεται Lyrachord, αν και κατα καιρους εχουν επελθει αλλαγες στη συνταγη). Σταθερο υλικο που δε σπαει, δε ραγιζει και σχημα που υποτιθεται προσδιδει optimum projection στο ηχο. Tα πρωτα μοντελα που κυκλοφορησαν ειχαν καπακια απο ελατο, με τυπικο στρογγυλο soundhole ενω το 1976 εμφανιζονται και οι Adamas, με καπακια απο carbon fibre/wood laminates και τα χαρακτηριστικα epaulette soundholes. Kυκλοφορουν λοιπον και αρχιζουν εκει στα late ‘60s να γινονται δημοφιλεις ειδικα με το επαγγελματικο κοινο (με κυριο early endorser τον Glenn Campbell) καθως προσφεραν μερικα ατου για live stage χρηση που ηταν δυσευρετα στην εποχη τους. Στα ‘70s πλεον τις εβλεπες παντου - Paul McCartney, Jim Croce, Kenny Loggins, Al DiMeola, Cat Stevens, Brian May, Paul Simon, David Gilmour, Bob Marley, Robert Fripp, πετρα σηκωνες endorser εβρισκες. Το πρωτο ατου ηταν το playability – η Ovation κατεβαλε προσπαθεια ωστε οι κιθαρες να φευγουν απο το εργοστασιο με οσο το δυνατον καλυτερο playability, σχεδον σαν ηλεκτρικης. Λογω και της κατασκευαστικης τους σταθεροτητας, αυτο το setup επιβιωνε αρκετα αποτελεσματικα, και για πολλους κιθαριστες προσφερανε μια παικτικη εμπειρια πιο ανετη απο αλλες κιθαρες της αγορας. Υποψην οτι μιλαμε για 50 χρονια πισω, οπου ειδικα στο χωρο της ακουστικης κιθαρας το playability across the register δεν ηταν και ιδιατερα ψηλα στις προτεραιοτητες πολλων εταιρειων. Το αλλο ηταν τα ηλεκτρικα. Πλεον βρισκεις αξιοπρεπη ηλεκτρικα πασης φυσεως σε καθε κατηγορια τιμης, την εποχη που σκασανε οι Ovation ομως τα πραγματα ηταν πολυ διαφορετικα. Αν ηθελες ηλεκτρικα τοτε περιοριζοσουν σε after-market λυσεις, οι οποιες ηταν σχεδον αποκλειστικα τυπου soundhole pickup που «ηλεκτριζαν» πολυ αισθητα τον ηχο. H Ovation, μαζι με την Takamine, πρακτικα εφηυρε την piezo-equiped ηλεκτροακουστικη κιθαρα την δεκαετια του ’70. Για τους επαγγελματιες της εποχης, η ευκολια χρησης (και το feedback resistance) μιας Ovation σε live σκηνες ηρθε σαν απο μηχανης Θεος. Θα ακολουθουσαν διαφορες καινοτομιες σε προενισχυσεις, on-board EQ κλπ. Με το περασμα των χρονων βεβαια το σκηνικο εχει αλλαξει πληρως. Καλο playability πλεον συναντας σε οργανα σχεδον καθε κατηγοριας τιμης και φιλοσοφιας – δεν εχουν εξαλλου οι Ovation κατι το «μαγικο» στην κατασκευη τους που τους επιτρεπει να ειναι πιο ευκολοπαικτες απο αλλες ακουστικες. Παρομοια κατασταση και στον χωρο των ηλεκτρικων – πλεον βρισκονται παντου, κυκλοφορουν ευρεως υλοποιησεις οπως οι bridgeplate transducers της K&K που κανουν τα undersaddle piezo να ακουγωνται ξεπερασμενα και δεν ειναι πλεον απαραιτητο να θυσιασεις τον καλο ακουστικο ηχο χαρην των ηλεκτρικων. Η Ovation εχει επιβιωσει σαν εταιρεια, οριακα σχεδον (φυτοζωουσε για καποια χρονια), εν μερει λογω του ονοματος που καταφεραν να χτισουν προ δεκαετιων. Η ιδαιτεροτητα της συνταγης τους διατηρει μια μικρη μεν αλλα υπαρκτη μεριδα υποστηρικτων μεχρι και σημερα, με την εταιρεια να διανυει μια αναβιωση τα τελευταια 2-3 χρονια. Τony’s Transgression Πως βρεθηκα τωρα εγω, που οπως ειπαμε τρεφω γενικα αντιπαθεια για αυτες τις κιθαρες να φαγουριζομαι? Φταει ενα trivia που συναντησα πριν απο μερικα χρονια – ο Tony Rice, ο σπουδαιοτερος κιθαριστας της bluegrass, ο ανθρωπος που εχει γινει συνωνυμος με την επιτομη του pre-war D-28 ηχου, ο πιουριστας του πιουριστα, επαιζε για ενα διαστημα με Ovation. Σοκ. Γιατι? Ειναι δυνατον? Και ομως – στα τελη του ’70 / αρχες του ’80 ο Tony επαιζε με μια Ovation Legend. Οχι απλα ειχε μια για να γρατσουναει, αλλα την ειχε χρησιμοποιησει για να ηχογραφησει το title track του seminal album Manzanita και σχεδον εξ’ολοκληρου για τα Mar West και Backwaters. Δισκοι της New Acoustic εποχης που ειναι αγαπημενοι μου απο τον καταλογο του. Ειχε μιλησει μαλιστα για την κιθαρα αυτη σε συνεντευξεις, και η Ovation ειχε κυκλοφορησει μαζι του promotional υλικο. Kουφαθηκα οταν το πρωτοακουσα. Βαζω να ακουσω το Backwaters στα καπακια, ακουω το πρωτο track (Common Ground), λεω ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ να ακουγεται ετσι μια Ovation (τελικα οντως δεν μπορουσε, ειναι η D-28 στο συγκεκριμενο track). Μπαινει το δευτερο track, τεντωνω τα αυτια μου, ο ηχος ξαφνικα ειναι διαφορετικος – λιγοτερο οργανικος, δεν εχει τον κλασσικο χαρακτηρα του Tony αλλα ειναι σφιχτος, αμεσος και στρογγυλος, με παχυ attack, δουλευει πολυ καλα μεσα στη μιξη, ειναι αυτος ο ξεχωριστος χαρακτηρας του New Acoustic ηχου του, ειναι ο ηχος του Manzanita. Ειναι μια διαολεμενη πλαστικη Ovation! Αρχιζω το ψαξιμο, κοιταω μοντελα, χρονολογιες, προσπαθω να βγαλω μια ακρη, με εχει φαει η περιεργεια. Οvation Legend λεει, μαλλον μοντελο 1617/1117, καπου απο τα late ‘70s. Πετυχαινω τον Wyatt Rice με τον Professor Dan να συζητανε op-amps, πιανει η κουβεντα και την Ovation του Tony. Παιζει ο Wyatt με την δικια του Ovation για το συγκριτικο, τσουπ να παλι ο ιδιος χαρακτηρας του New Acoustic. Ρε κοιτα να δεις λεω. Κοιτα να δεις που απ’οτι φαινεται, υπαρχουν και Ovation που εχουν αξιολογο ακουστικο ηχο. Οχι κλασσικο, οχι για τα παντα, ενας ηχος γκαρνταρομπας ισως, αλλα ενας ηχος που δεν ειχε ιδιαιτερη σχεση με τον ηχο των Ovation που ειχα στο κεφαλι μου. Καπου εκει με ζωσανε και οριστικα τα φιδια, μου μπηκε η ιδεα να δοκιμασω μια μερα μια τετοια Ovation, να δω κατα ποσο οντως διεφερε απο τις Κορεατικες μπαχατελες που ειχα πιασει στα χερια μου κατα καιρους. Ο καταλυτης ηταν το οτι αυτες οι κιθαρες μπορουν να βρεθουν στην μεταχειρισμενη αγορα για σχετικα χαμηλα ποσα, ευτελη ισως για “Made in USA” οργανα, οποτε ο πειραματισμος δεν ηταν απαγορευτικος. Τις πετυχαινα κατα καιρους, μπηκα σε πειρασμο 2-3 φορες αλλα διστασα. Μεχρι που προσφατα εμφανιστηκε μια 1617, ξεμεινε στο Reverb να με κοιταει καθε φορα που το ανοιγα για βδομαδες και εν τελει λυγισα. 1985 Ovation Legend 1617 Η κυρια ειναι μια Ovation Legend του 1985, μοντελο 1617, σε sunburst (tobacco burst? δε ξερω, μου αρεσει αρκετα ομως ο τονος του). Ειναι *σχεδον* ιδια με τις Legend των αδερφων Rice, που (νομιζω) ειναι 1117 απο τα late ‘70s. Η διαφορα ειναι οτι η 1117 δεν ειχε ηλεκτρικα (οποτε ειχε και «κανονικο» saddle) ενω η 1617 εχει το παραδοσιακο Ovation piezo. Υπαρχει επισης και μια διαφορα στο μανικι που επηλθε απο το ’82 και μετα ασχετως μοντελου, με την εισαγωγη του K-bar. Κατα τα αλλα ιδιες – brown Lyrachord deep bowl, A-bracing, 5 piece mahogany neck, ebony fingerboard, Legend inlays, multi-layer binding κλπ... Hχος: εχει αυτο τον χαρακτηρα που περιμενα – ειναι παχυς και στρογγυλος, με πολυ εντονα fundamentals, με αρκετη ενταση, εντονο και ομοιομορφο sustain, πολυ ισσοροπημμενα registers (περισσοτερο απ’οτι μιας dread) και γενικα ηχο που βγαινει μπροστα χωρις να ειναι overly bright, ειδικα στα καντινια. Eιδικα σε single-note παιξιμο με πενα. Δεν εχει ιδιαιτερη «χορδιλα», τουλαχιστον στα αυτια τα δικα μου, και ο ηχος εχει βαθος και ογκο, νιωθεις το οργανο να παιρνει μπρος – καμια σχεση με φτηνες bowlback που εχω δοκιμασει κατα καιρους. Εχει ενα χαρακτηριστικο κομπρεσσαρισμα, σαν να εχεις το compressor μονιμα ανοιχτο να μαζευει τα peaks οταν παιζεις με μονους, αλλα χωρις να εμποδιζει το οργανο να «ακουσει» τις δυναμικες. Απο εκει και περα η κιθαρα δεν εχει ιδιαιτερο πλουτο στα overtones, δεν την λες με την καμια πιανο και το δυναμικο range της ειναι σχετικα στενο (το compression που λεγαμε πριν, χτυπας ταβανι σχετικα γρηγορα αν σκαψεις δυνατα με την πενα, με αξιοπρεπη αλλα ισως οχι τρομερο βαθμο διαβαθμισης μεχρι εκεινο το σημειο). Ο ηχος της στερειται ισως σε «μουσικοτητα», ειναι αρκετα ουδετερος, σχεδον αποστειρωμενος – κατα εναν τροπο αυτη η ουδετεροτητα ειναι και ο χαρακτηρας της? Σε γενικες γραμμες ειναι θετικη η αποψη μου, οχι οπως ειπα ο καταλληλοτερος ηχος για τα παντα, εχω ακουσει πολυ πιο γουστοζικους ηχους και εχω κιθαρες που θα προτιμησω επι το πλειστον για τις μουσικες που με ενδιαφερουν, αλλα εχει κατι το διαφορετικο που κατα περισταση μου αρεσει αρκετα. Aναβαθμιζονται στην υποληψη μου λοιπον οι Ovation, απο ξεγραμμενες πλεον παμε στο...ξεγραμμενες με αστερισκο. Hλεκτρικα: Eχουμε το κλασσικο Ovation 6-piece piezo και μια απλη προενισχυση με ενα concentric volume/tone knob, δεν εχει κουρδιστηρια eq και κονσολες στα πλαινα. Εβαλα ενα καλωδιο οταν ηρθε η κιθαρα, τσεκαρα οτι δουλευουν και απο εκει και μετα δεν ασχοληθηκα. Ακουγεται σαν ‘80ς piezo, τι να σας πω - σε κατι ανωμαλαρες του χαμου αρεσει αλλα δε θα κανουμε kink shaming τωρα, live and let live. Παρατηρησα βεβαια, οτι αν ανεβασω δυναμικες, σε συγκεκριμενες νοτες ακουω ενα τριξιμο, ενα συντονισμο. Με ζωσαν τα φιδια μηπως προκειται για κανενα ξεκολλημενο brace αλλα ειμαι κατα 99% σιγουρος οτι προκειται για συντονισμο με το enclosure και τις βιδες του electronics housing στο εσωτερικο. Μικρο το κακο, αλλα με εχει βαλει σε σκεψεις – ισως καποτε να ψαξω για μια 1117 που δεν εχει ηλεκτρικα. Η λογικη του «εχε τα και ας μη χρειαστουν» ειναι εσφαλμενη σε κατι τετοιες περιπτωσεις, οπως ειπα ηδη βρηκα ενα αμελητεο αλλα υπαρκτο θεμα στον ακουστικο ηχο εξαιτιας ολης της σαβουρας που κρεμεται εντος της κιθαρας, και κοβω το χερι μου οτι το να αντικαταστασησεις το γομαρισιο piezo saddle με το κανονικο της 1117 μονο βελτιωση θα επιφερει στον ακουστικο ηχο. Playability: Αρκετα καλο – κοντευει 40 χρονων αλλα δεν εχει εμφανισει θεματα με το μανικι της, το action ειναι χαμηλο χωρις τριξιματα και περιεργα και το intonation spot on. Mετα το 16o ταστο το fretboard extension εχει κανει μια βουτα και το action εκει εχει ανεβει αλλα who cares. Παιζει καλυτερα/πιο ευκολα απο καθε αλλη κιθαρα που εχω? Να πω την αληθεια οχι – η Guild μου πχ δεν εχει να ζηλεψει τιποτα απολυτως σε playability/action. Το playability των Ovation ειναι κατι που ακους συχνα να αναφερεται ως ενα απο τα δυνατα τους selling point αλλα πραγματικα δεν πιστευω οτι υπαρχει κατι στην κατασκευη τους που τις κανει διακριτα καλυτερες απο μια συμβατικη κιθαρα. Καποτε οπως ειπα ισως ισχυε αυτο, ηταν διαφορετικα τα standards τοτε ομως. Το scale παρεπιπτοντως ειναι 25.25’’, αναμεσα δηλαδη στα τυπικα Gibson/Martin scale lengths, ουτε μακρυ ουτε κοντο. Το μανικι ειναι το τυπικο Ovation 5-piece mahogany neck και εχει το σχετικα εντονο V προφιλ που ηρθε πακετο με το K-Bar που ανεφερα παραπανω. Οι παλαιοτερες Ovation ειχαν ενα σχετικα πιο slim neck profile. Απο το ’82 και μετα ξεκινησαν να χρησιμοποιουν μια νεα κατασκευη, οπου μεσα στο μανικι βρισκεται ενα μεγαλο κομματι αλουμινιο, το K-bar, το οποιο απο τη μια λειτουργει ως καναλι μεσα στο οποιο καθεται το trussrod και απο την αλλη φτανει μεχρι το neck heel οπου και αποτελει το tenon για το neck joint (bolt-on). Το προφιλ του μανικιου εγινε λιγο πιο substantial V ωστε να χωρεσει αυτη η κατασκευη εντος του, αρκετα ωραιο και βολικο θα ελεγα ως προφιλ. Το αποτελεσμα ειναι ενα μανικι τρομερα ακαμπτο που δεν καταλαβαινει απο string tension και που -θεωρω- παιζει και το ρολο του στο εντονο και ομοιομορφο sustain. Eπισης ειναι τρομερα βαρυ, και το neck dive που εχουν οι περισσοτερες ακουστικες οταν παιζεις καθιστος πλεον μετατρεπεται σε αποπειρα karate chop κατα του ποδιου μου ετσι και την αφησω. Ειναι απο τις κιθαρες που θα κρατησω ως τα γεραματα? Ισως οχι, αλλα προς το παρων η συμβιωση ειναι ευχαριστη. Προσφερει μια αρκετα διαφορετικη εμπειρια ηχητικη και παικτικη, που μου αρεσει σε συγκεκριμενα settings. Mε πιανω να την προτιμω οταν καθομαι να μελετησω flatpicking (οχι οτι σκοτωνομαι δηλαδη) επειδη ο καθαρος, αμεσος ηχος της βοηθαει αρκετα στη μελετη, συν οτι επειδη το bowlback γλυστραει all over the place αν δεν καθεσαι straight αναγκαζεσαι να εχεις σωστο posture αντι να εισαι χυμενος στον καναπε. Εν τελει, αν σκεφτεις οτι μου μεινανε και ρεστα απο το 500αρικο δεν εχει βγει κακο το εγχειρημα θα πω! Clips: Εχω γραψει μερικα προχειρα κλιπακια για να παρετε ελπιζω μια ιδεα σχετικα με τον ηχο που περιεγραψα παραπανω. Στο πρωτο εχουμε μερικα απλα open chords με πενα (Wegen Bluegrass 1.14, τα καλυτερα 10ευρω που ξοδεψα ποτε χωρις πλακα, θα πρεπει να τη συζητησουμε αλλου αυτη). Light arpeggiated strumming κυριως επειδη full arm swinging chords με μαλακη πενα χλιτσι χλιτσι πανω σε Ovation απο εμενα δεν θα ακουσετε, αρνουμαι. Στο δευτερο εχουμε λιγο fingerstyle με γυμνα δαχτυλα και στο τριτο γινεται μια αποπειρα δολοφονιας επι του Mar West του Tony Rice, επειδη when in Rome… Oλα γραμμενα με ενα Rode M3, μηδενικο processing στα 2 πρωτα, ελαφρυ eq-ing και reverb στο Mar West. Οι χορδες ειναι Martin Monel 12αρες, τις οποιες κατα κανονα προτιμω υπερ των bronze αν και στη συγκεκριμενη κιθαρα αμφιταλαντευομαι λιγο, ισως της πεφτουν λιγο υπερβολικα ξερες οι Monel. Οpen Chords OvationPickTest.mp3 Fingerstyle OvationFingerTest.mp3 Mar West OvationMarWest.mp3 Y.Γ. Τωρα που ξαναακουω τα κλιπ στο Fingerstyle μου ακουγεται πολυ boomy, μαλλον εκανα μαλακια με το μικροφωνο και δεν το πηρα χαμπαρι στη βιασυνη μου. That said, δεν ειναι το ατου της το παιξιμο με δαχτυλα ετσι και αλλιως...

Καλημέρα και χρόνια πολλά σε όλους! Επιστρέφω με ακόμα ένα coverάκι στους λατρεμένους μου Blind Guardian, βγαλμένο απ'το Tolkienικό "Nightfall in Middle-Earth". Αποτελεί ένα απ'τα πιο γρήγορα κομμάτια του δίσκου και διακαή πόθο πολλών για να παιχτεί live (δεν έχει παιχτεί ποτέ)! Είχα για ακόμη μια φορά συμμετοχή απ'τον τραγουδιστή, εδώ και κάποιο καιρό, των Gloryhammer, Σώζο Μιχαήλ και το αποτέλεσμα είναι το παρακάτω! Στα τεχνικά, έχουμε και λέμε:--- Ηχογραφημένο, μιξαρισμένο στο Reaper.--- Masterαρισμένο με T-racks.--- Τα ντραμς είναι το suite του KRIMH από την Bogren Digital.--- Μπάσο έχω γράψει με ένα μπάσο της Harley Benton και σαν amp software έχω το Bass Knob.--- Ρυθμικές κιθάρες είναι 4 τω αριθμώ, με το MLC S_zero 100 της Bogren Digital. --- Lead κιθάρες είναι με το ίδιο software. --- Κάρτα ήχου η Focusrite Scarlett 18i20.Αυτά τα ολίγα. Ελπίζω να σας αρέσει... Περιμένω γνώμες!!! Stay safe & keep it heavy!!!

Synclavier και Fairlight CMI.? Πόσες πιθανότητες υπήρχαν να δει κανείς τα δύο αυτά ιερά τέρατα του sampling μαζί στο ίδιο δωμάτιο? Μάλλον λιγότερες από τις πιθανότητες να πιάσει κανείς το τζόκερ.? Η φωτό παρεμπιπτόντως είναι χθεσινή. Αυτά τα δύο μηχανήματα μαζί κόστιζαν περισσότερο από μία Ferrari Testarossa πίσω στα '80s, οπότε ακόμα και την εποχή που μεσουρανούσαν αποτελούσαν σπάνιες περιπτώσεις.

μου άρεζε βέβαια (περισσότερο) ο πατήρ, αλλά και ο νέος καλός ήταν

το 1976 μπορεί να ήμουν από τους πρώτους ...που το κοπιάρησαν σε κασέτα. Δεν χρειάστηκε να το αγοράσω τελικά, διότι η κασέτα υπάρχει και την ακούω ακόμα...βλέπεις ήταν maxell UDXL. Ίσως οι πιό ακριβές που κυκλοφορούσαν.

Είναι, είναι. Μην κοιτάς τα Hammond avatars που βάζει, και το Jarre γουστάρει και τον Παπ. και άλλους. Γενικά ο Dim έχει καλό γούστο στη μουσική, αν εξαιρέσει κανείς βεβαια την μανία του με τους Beatles...?

Δεν ακούω αυτή την μουσική. Πάντα όμως ακούω τα κομμάτια που ανεβάζεις. Εξαιρετικές παραγωγές όλα. Αυτό το κομμάτι μου άρεσε. Και η κιθάρα σου και οι φωνές πάρα πολύ καλές. Νομίζω ότι οι εκτελέσεις σου είναι υψηλών προδιαγραφών.

Και μία φωτό του gold Wavestate απ'το live.

Πιο φτηνά σου έρχεται σήμερα να δεις live τον Jarre παρά την Βίσση...

Είναι μεγάλη ιστορία ο Jarre, τι να λέμε? Τώρα τι ακριβώς κάνει μ'αυτά τα mixed reality projects, και πως ακριβώς τα παίζει και με τι, δεν έχω πολυκαταλάβει. Δεν έχω ασχοληθεί και ιδιαίτερα βέβαια. Το χρυσούν Wavestate εκεί είναι, αν δεν μου έλεγαν το χρώμα του θα το πέρναγα για την απλή platinum edition, που btw για μένα δεν βλέπεται. Προτιμώ χίλιες φορές την gold edition με τα μαύρα πλήκτρα (με κανονικά πλήκτρα φαίνεται "πανηγυρέ", με μαύρα όχι). Εξαιρετικό το ποτ-πουρί από γνωστά διασκευασμένα hits του, ένα κι ένα όλα, και ο ήχος τα σπάει. Δεν νομίζω να υπάρχει live του Jarre που να είχε ποτέ εισιτήριο.

Θα μπορούσα να ακούσω το ίδιο άνετα είτε το original είτε το cover σας. Μπράβο σας

365 μέρες για τα Χριστούγεννα

Μπράβο σας! (Σοβαρά δεν έχω κάτι άλλο να γράψω)

Όταν η Korg κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες τις SE & SE Platinum εκδόσεις του Wavestate, o Jean Michel Jarre αγόρασε την Platinum έκδοση. Λίγο αργότερα επικοινώνησε με την Korg μέσω ενός Γάλλου μουσικού ρωτώντας την αν θα μπορούσαν να του φτιάξουν ένα Wavestate SE σε χρυσό χρώμα, για να το χρησιμοποιήσει στο live που έδωσε προχθές στο ανάκτορο των Βερσαλλιών. Η Korg δέχτηκε και έβαλε μπροστά το project. Στα μέσα των διάφορων ανταλλαγών μηνυμάτων και συνεννοήσεων με την Korg Japan, ο Jarre τους ρώτησε αν θα μπορούσαν να προσθέσουν στο Wavestate μαύρο πληκτρολόγιο, αλλά αυτό ήταν αδύνατο να γίνει μέσα στο χρονοδιάγραμμα που είχε δώσει. Το χρυσό Wavestate SE έφτασε στην Γαλλία στις 10 Νοεμβρίου στον μεσάζοντα και από εκεί στον Jarre, ενημερώνοντας τον ότι το αίτημα του για την προσθήκη μαύρου πληκτρολογίου δεν μπόρεσε να ικανοποιηθεί. Μία εβδομάδα αργότερα ο Jarre έστειλε μια φωτό στον μεσάζοντα λέγοντας του ότι το πρόβλημα λύθηκε από κάποιον άλλο μουσικό που έλυσε το Wavestate και τροποποίησε τα πλήκτρα σε μαύρο χρώμα. Το αποτέλεσμα στις παρακάτω φωτός.

όπως σου είπα και στο κομμάτι που ανέβασα με τον ήχο της, μου είχε ξεφύγει τότε αυτό το πολύ ωραίο θέμα που άνοιξες, οπότε μεταφέρω αυτούσια κι εδώ την απάντηση μου (που είναι μάλλον και η σωστή θέση της)...? η δικιά μου λοιπόν ήταν μια Pacemaker όπως αυτή που χρησιμοποιούσε ο May και ο Mercury αλλά εμένα ήταν το μοντέλο του 77' με το "μεταλλικό ταμπελάκι"... 12χορδη με φαρδύ (12 γαρ) αλλά και απίστευτα λεπτό μπράτσο που την δούλευα ως 6χορδη στο 90% των περιπτώσεων καθότι ήταν η μόνη τόσο άνετη (κι από πολύ ακριβότερες που είχα κατά καιρούς δοκιμάσει) που μου επέτρεπε να δουλεύω στο πάλκο ακόμα και 8ωρα χωρίς να πάρω τα δάκτυλα στο χέρι... για του λόγου το αληθές μια φορά σε μια μπουάτ επαρχιακής πόλης πείστηκα επειδή θα πήγαινα με την μηχανή μου να μην την πάρω μαζί μου και να παίξω εκεί με την Yamaha του τραγουδιστή... μην τα πολυλογώ χειμώνας την επόμενη μέρα το πρωί στην καφετέρια όλοι πίνανε ζεστούς καφέδες και τσάγια και εγώ μαζί με μια ζεστή σοκολάτα παρήγγειλα κι ένα μπολάκι με παγάκια... δεν θα ξεχάσω ποτέ το βλέμμα της σερβιτόρας ούτε οι θαμώνες φαντάζομαι εμένα να βουτάω τα δάκτυλα στο μπολάκι για αρκετή ώρα με εκφράσεις ανακούφισης στο πρόσωπο... viral είχα γίνει τότε πολύ πριν τα social...? το επίσης απίστευτο, είναι ότι επί 20+ χρόνια από τότε που την πήρα μεταχειρισμένη από τον Ζοζέφ αρχές των 80ies (αν θυμάμαι καλά), μετά το πρώτο σετάπ της δεν την ξανακούμπησε μάστορας για το παραμικρό (κυριολεκτώ)... κι αν πέρασε ατέλειωτες ώρες ταλαιπωρίας σε βουνά λαγκάδια παραλίες και "μαγαζά" ανά την Ελλάδα η καημένη... μην μιλήσω για τις αμέτρητες πτώσεις (εδικά με την σκληρή θήκη "άρμα" που είχε την πέτααγα από δω κι από κει) και αυτή το αμάσητο... σκυλί άγριο... γεμάτη σκασίματα, χτυπήματα κι ότι μπορείτε να φανταστείτε αλλά χωρίς παράπονο... ΠΟΤΕ... μια 9βολτη κι αυτή σπάνια ζήταγε... ------ παρεμπιπτόντως μια που την αναφέρω. επειδή από τις αρχές 2000 που εγκατέλειψα το "άθλημα" έχω χάσει τα ίχνη της και δεν θυμάμαι να την έχω δανείσει ή χαρίσει συνειδητά σε κανέναν (όπως πολλά άλλα μου όργανα και εξοπλισμό), αν κάποιος την είχε "δανειστεί" παρορμητικά από κάπου που συνυπάρξαμε και κατά τύχη διαβάζει αυτές τις γραμμές, τον παρακαλώ να μου την επιστρέψει... θα με κάνει ευτυχή καθώς αντιπροσωπεύει μεγάλο κομμάτι της ζωής μου... θα του δώσω και αμοιβή την όποια αξία πουλιέται αυτή την στιγμή στην αγορά... ------ τέλος ως ήχος, θυμάμαι την κατάσταση που ανέφερες με τους "τενεκέδες" που άκουγες σχεδόν παντού εκείνη την εποχή στα live (ειδικά με τις μύριες Balladeer και τις απομιμήσεις της που κυκλοφορούσαν αβέρτα) και έχεις μεγάλο δίκιο αλλά προσωπικά (και σόρυ αν περιαυτολογώ) μόνον με ένα αρχαίο Pearl pedal που είχα πάντα μαζί μου και λίγο "τσαμπουκά" με κάποιους "μικροφονιάδες" της εποχής όταν εξαρτιόμουν από αυτούς, δεν μου επέτρεψα ποτέ να βασανίσω (τουλάχιστον μέχρι τελικής κώφωσης) τα αυτιά κανενός... άλλωστε τα απλά ηλεκτρικά της δεν "άρπαζαν" ποτέ και ρυθμιζόντουσαν εύκολα με το eq σε έναν smooth ευχάριστο ήχο... τώρα όταν έπεφτα σε "κουβά" PA ε το κατά δύναμιν...?

Καλησπέρα και Χρόνια Πολλά σε όλους! Αρχικά να πω πως όταν είχε βγει αυτό το έργο τέχνης της Fender(Violinmaster), είχα πάθει πλάκα ? αλλά άλλη τόση έπαθα όταν είδα ότι κοστίζουν 30.000 Πρόσφατα είδα στις αγγελίες αυτήν ? και θέλω να πάω να την δω, με το σκεπτικό πως αν παίζει όπως φαίνεται να την αγοράσω. Η τιμή μέχρι χθες ήταν 2.650 και έπεσε στα 2.350. Το θέμα μου είναι ότι δεν μπορώ να την κοστολογήσω. Να πω ότι αν η κιθάρα μου κάτσει καλά στο χέρι, δε με ενδιαφέρει το ενδεχόμενο μελλοντικής μεταπώλησης. Είναι αυτού του κατασκευαστή https://fiserguitars.cz/ Fiserguitars αλλά δεν βρίσκω τιμοκατάλογο, ούτε άλλες πληροφορίες στο internet. Ένα βίντεο του πωλητή

Και αν και δεν μου αρέσουν αναρτήσεις βίντεο στο συγκεκριμένο thread οι οποίες δεν αποτελούν επίσημες στούντιο ή live κυκλοφορίες, ποστάρω το παρακάτω που είναι από τις πιο αγαπημένες μου συναυλίες εκεί έξω, και κάθε του στιγμή είναι οπτικοακουστική απόλαυση υψίστου κάλλους.

Με ένα πρόχειρο γκουκλάρισμα ό,τι όργανο της εταιρείας βρήκα είναι ψηλά σε κόστος, επομένως αν σου κάθεται το όργανο στη δοκιμή, θεωρώ και η τιμή δεν είναι καθόλου παράλογη.

Πάρε αυτή με τα 30 χιλιάρικα να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο.

Jim Alfredson - For Miles (2023) Jim Alfredson - Hammond Will Bernard - guitar Alex Sipiagin - trumpet Diego Rivera - sax Michael Dease - trombone E.J. Strickland - drums

Υπερσπάνιο όντως. Κατά πολλούς ήταν το πρώτο synth. Ο γερο-Hammond ήταν μεγαλοφυΐα. Ο τύπος δημιούργησε το Νο2 πιο διάσημο πληκτροφόρο όργανο μετά το πιάνο, και όχι μόνο δεν μπορούσε να παίξει νότα, αλλά ήταν και tone-deaf.? Να βάλουμε και μια φωτό που δείχνει το Novachord κανονικά πως ήταν, γιατί στο βίντεο το έχουν ανοιχτό και στολισμένο σαν χριστουγεννιάτικο δέντρο.?

πολυφωνικό χωράφι σπαρμένο με λάμπες από το 39... πιο σπάνιο;

Της εβγαλε τα ματια και αυτης η Creative, οπως και της αλλης εταιριαρας της EMU.

Θα βαλω το πιο περιεργο synth που εχω παιξει Μιλαμε για πολυ χασιμο.?

Flying in a blue screen

Λάζαρος το θέμα αλλά το άσμα αρεστό

Το πρώτο κομμάτι του John Patton που άκουσα πριν κάποιες δεκαετίες. Βρισκόταν σε μια συλλογή της Blue Note. Μερικές φορές οι συλλογές ανοίγουν μάτια (και κυρίως αυτιά) και σε οδηγούν σε άλλα, ωραιότατα μουσικά μονοπάτια. John Patton - The Silver Meter (1963) John Patton - Hammond Grant Green - guitar Harold Vick - sax Fred Jackson - sax Ben Dixon - drums

Από χτες "ξεσκονίζω" κάποια άλμπουμς-διαμαντάκια στην Blue Note του "Big" John Patton. Μόνο Blue Note να ακούει κανείς στη ζωή του και δεν θα βαρεθεί ποτέ.? John Patton - Dirty Fingers (1968) John Patton - Hammond Jimmy Ponder - guitar Junior Cook - sax Clifford Jarvis - drums

Το έσωσε(ς), καθώς μετά την καφρίλα του χρυσού Wavestate ήμουν έτοιμος να τον προτείνω για την πανήγυρη του Αη-Ληά το καλοκαίρι. Άρτιος λοιπόν, ως συνήθως, αν και αυτά τα mixed reality τα "ακούω" βερεσέ. Δεν κατανοώ γιατί χρειάζεται όλη αυτή η φασαρία προκειμένου να διαμορφωθεί μία ομαδική παραίσθηση. Δεν τους φτάνει να είναι ολοι μαζί στο ίδιο δωμάτιο και να την βρίσκουν;