Πίνακας συμμετοχής

Μπράβο Πέτρο, διαφορετικό και ενδιαφέρον. Και ψηφίζω When it' s hungry - alt. version

Πάρα πολύ ωραίο, και οι ιδέες και η ενορχήστρωση. Ξεχώρισα το Fall into the sun, κομματάρα. Για να πω και κάτι που λίγο με χάλασε, έτσι κάπως όπως θα έκανε "ααααααααααχχχχχχχχχχ" ο Αλέξης Κωστάλας όταν μια αθλήτρια καλλιτεχνικού πατινάζ με τέλεια απόδοση γλυστρούσε λίγο πριν πάρει το 10άρι, με χάλασε το eq και η τοποθέτηση της αντρικής φωνής. Καταλαβαίνω τη folk ξερή αισθητική κλπ, αλλά μου ακούγεται λίγο wooly και σε διαφορετικό χώρο απ' την υπόλοιπη μίξη, εδώ στο σπίτι μου τουλάχιστον. Υπάρχει και η προφορά που είναι λίγο πιο Ελληνική αλλά αυτό εμένα δε με χαλάει, το βρίσκω άποψη, για άλλους όμως θα είναι θεματάκι, ειδικά με τη φωνή τόσο μπροστά. Όπως και να χει, ασχολήθηκα να τα γράψω γιατί μου άρεσε πάρα πολύ, το ξανατονίζω. Keep it up. Πάω να ακούσω και το προηγούμενο album...

Σωστά αφομοιωμένες, και όχι πάντα πρόδηλες, επιρροές. Στίχοι που δεν είναι γελοίοι (κάτι που δεν είναι αυτονόητο όταν γράφεις σε μη-μητρική γλώσσα). Προσοχή σε ηχοχρώματα, ρυθμική αγωγή και ύφος. Τι να λέμε τώρα.... θες να γυρίσεις μία ταινία για να βάλεις τα τραγούδια μέσα... θυμάσαι άθελά σου την ώρα και τη στιγμή που παρέλαβες από άγνωστο (σα να ήταν πρέζα) την κασσέτα των Κεφάλαιο 24, έξω από το Happening.... θες το παλιό σου πικάπ, να το ανάψεις να βάλεις το "δίσκο" να παίζει... αναρρωτιέσαι (προσποιητά, καθώς ξέρεις την απάντηση) τι να γίνεται ο παλιός σου φίλος ο Χάρης που έπαιζε κιθάρα.... ακούς τα φωνητικά της κοπελιάς και σου θυμίζουν αντίστοιχα φωνητικά που είχες γράψει εσύ σε τραγούδι του Χρήστου, από κοπέλα που είχες μόλις γνωρίσει και δεν ξαναείδες ποτέ... Γενικά, άμα βγει καλύτερος δίσκος σε αυτό το genre στη χώρα, με ενημερώνετε.

Ευχαριστώ Βαζω υποψήφιος για βουλ-erator.

Είναι πιθανό τα Clubs να καταργηθούν. Υποσκιάζουν το forum, σαν να έχουμε 2 forum. Δεν προσφέρουν κάτι παραπάνω και περισσότερο μπερδεύουν.

Για ξανακοίτα τις τιμές τους, όπως έγραψα και πριν, ακόμα και σαν μινιατούρες overpriced είναι.?

E καλά, ποιος υπολογίζει την "άποψη" του "μέσου Ελληναρά", ο οποίος ονομάζει όλα ανεξαιρέτως τα πληκτροφόρα "αρμόνια" ή "πιάνο"?? Αυτό το όργανο τελικά δεν υπάρχει περίπτωση να το βρει κανείς σε νορμάλ τιμή, ακόμα και σαν μινιατούρα overpriced είναι.?

εγω προτείνω να τρώει μπαν όποιος σχολιάζει αρνητικά τις κιθάρες των άλλων

Eεεεε..... ΓΟΥΑΤ? Εχω μια ενσταση Αλεξ μου. Πεσ τους παρ'τε τα παπακια μου, παρε το κομματι πισω κ στειλ'το στον Khan να το τραγουδησει.. Το αλλο δεν ηταν το στυλ μου. Εδω μας ξεκανες

Αν θυμάμαι καλά τα εμοτικονσ είχαν μπει για να μη γεμίζει το θρεντ με απαντήσεις τύπου 'συμφωνω', 'καλά τα λες', 'δίκιο εχεις' κλπ

Συνεχίζουμε να κρίνουμε εξ ιδίων. Το παρεΐστικο/καφενειακό κλίμα για όλους εμάς που γράφουμε σε αυτό το θρεντ (ή για την συντριπτική αυτών που γράφουμε) είναι κάτι που μας αρέσει, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό. Αλλά υπάρχουν και όλοι αυτοί που δε γράφουν σε αυτό το θρεντ και ούτε πρόκειται. Που θέλουν να μπουν σε μια κοινότητα και συναντούν χαβαλέ στο 99% των θεμάτων και μάλιστα χιούμορ με άπειρες αναφορές εσωτερικού τύπου, που αν δεν είσαι μέλος τουλάχιστον κάποιον καιρό, δεν πρόκειται να καταλάβεις. Μοιραία, πολλοί από αυτούς θα αισθανθούν παρείσακτοι, θα φοβηθούν, κλπ κλπ. Θα μείνουν τελικά μόνο στην ανάγνωση. Επίσης η πλάκα που κάνουμε μεταξύ μας, έχουμε πάντα την εντύπωση ότι γίνεται οικουμενικά αντιληπτή και ότι την αντιλαμβάνονται ως πλάκα όλοι. Δυστυχώς ή ευτυχώς δεν είναι έτσι. Για πολλούς μπορεί να ακατάληπτη, ενοχλητική ή ακόμα και προσβλητική. Θα μου πεις: να μην βλακεύουμε καθόλου δηλαδή με δικαιολογία ότι κάποιος μπορεί να προσβληθεί; Αυτό πάει σε πεδία ακραίας πολιτικής ορθότητας. Όχι βέβαια, απαραίτητος είναι και ο χαβαλές και το βλάκευμα. Αλλά όχι σε αυτή την ποσότητα που τελευταία άγγιζε το 100%. Και ξαναλέω: τα γράφω για να τα διαβάζω και εγώ.

Ας φτιάξουμε μια λίστα με ένα top 10 μπας και πάρουμε καμιά ιδέα :) Ξεκινάω: 1. Kush Hammer. Δύσκολο να κάνεις λάθος με ένα τόσο broad eq. Βρίσκω ότι το αρχικό setting που δίνει λιιιιιγο +50, +800, +12k όταν το βάζω main bus τα κάνει όλα να ακούγονται καλύτερα 2. DMG Track Comp. Πολύ ελαφρύς κομπρέσσορας, πολύ παραμετροποιήσημος, μπορεί να έχει πιστό χαρακτήρα, μπορεί να είναι ολοκάθαρος, ακούγεται καλύτερα από οτιδήποτε άλλο με την ελάχιστη προσπάθεια από έναν άσχετο. 3. Soundtoys Saturn. Μέσα από τα βίντεο του Eric Valentine για τη μίξη drums το έμαθα, κάνει φοβερή δουλειά όπου χρειάζεται λίγο έξτρα παρουσία και δε θες να ανεβάσεις το fader. 4. Fabfilter ProQ. Παλιό αλλά εξαιρετικά αγαπημένο, κυρίως το χρησιμοποιώ σαν παραμετρικό eq για να κόψω ενοχλητικά resonances. 5. DMG Track Gate. Για τα τύμπανα κυρίως όπου χρειάζεται, αν και δε συμπαθώ και πολύ τα gates, αυτό κάνει τη δουλειά καλύτερα. 6. Kush Electra eq. Για το highpass filtering και για το στενό αλλά ευγενικό boost/cut συγκεκριμένων συχνοτήτων. 7. Waves API 2500 compressor. Για parallel compression σε ταμπούρα κλπ, δεν έχω βρει κάτι να ακούγεται καλύτερα. 8. Plugin Alliance Bettermaker EQ232D - Γιατί όλοι χρειαζόματε ένα Pultec Eq όταν λείπουν μπάσα ή πρίμα. 9. Kush UBK-1. Για splatter εκεί που χρειάζεται - πχ μικρόφωνα χώρου στα τύμπανα 10. Fabfilter Pro-L. Το έμαθα από ένα βίντεο της Sylvia Massey. Στο moderate all around stylish mix στο main bus οταν θέλω να ελέγχω μια μίξη που προορίζεται να πατηθεί πολύ στο mastering.

To TONTO synthesizer και ο Malcolm Cecil / Bob Margouleff ήταν πίσω από τους ιστορικούς δίσκους του Stevie Wonder αλλά και άλλων πολλών μουσικών.

Καλησπέρα σε όλα τα παιδιά! Κυκλοφορήσαμε αυτό τον Δεκέμβριο το πρώτο μας EP με τίτλο Underground και είπα να το μοιραστώ μαζί σας και να ακούσω γνώμες! Καλές ακροάσεις λοιπόν!

Να σχολιάσω πως μιας και μιξάρω σπίτι και εραστεχνικά, μετά από μια μετακόμιση έχασα τελείως το reference του δωματίου που είχα συνηθίσει και το Tonal Balance αποδείχτηκε ΣΩ-ΤΗ-ΡΙ-Ο για να μπορέσω να ξανακουρδίσω κάπως τα αυτιά μου. Επίσης και το Acustica Sienna μου φαίνεται πολύ αξιοπρεπές εργαλείο για κάποιον που δουλεύει κυρίως με ακουστικά ή που θέλει τα ακουστικά για έξτρα reference.

@Alex Raptakis Χαχαχα, δίκιο εχεις, Fabfilter Saturn. Χρησιμοποιώ και το Decapitator, αλλά όχι τόσο συχνά. Πώς ξέχασα το soothe? Definitely in my top ten

Διόρθωση στο 3 του @kpeyos, ή Soundtoys Decapitator εννοείς, ή FabFilter Saturn, και τα δύο saturation είναι αλλά τα μπέρδεψες ? Το δικό μου Top 10: 1. iZotope Tonal Balance 2 2. iZotope Ozone 9 (το πακέτο για mastering) 3. soothe2 4. Cubase's Frequency 5. Cubase's Compressor/Multiband Compressor 6. iZotope Ozone 9 Imager 7. Soundtoys Decapitator 8. Waves L1 Limiter 9. GGD Smash & Grab 10. RX9 Guitar De-noise

Ένα νεότερο που είναι κοντά στο Decapitator είναι το Tone Projects Kelvin Καλύτερο, χειρότερο; δεν ξέρω. αλλά το χρησιμοποιώ συνέχεια.

@nikod εχε υποψην σου οτι το ποστ του Satanas στο οποιο απευθυνεσαι ειναι απο το 2015, οποτε ίσως και να μην σου απαντησει στα κοντα. ? Αν μας πεις πιο συγκεκριμενα ποιες Epiphone/Vintage σε ενδιαφερουν σιγουρα θα μπορουν να σου προτεινουν/απαντησουν και αλλοι.

Κυριως χρησιμοποιώ NOMAD Plug Ins Για ΟΛΑ τα οργανα (και τα τυμπανα) ουσιαστικα χρησιμοποιω τα δυο αυτα channel strips (και αυτο το Reverb στις ΠΟΛΥ σπανιες φορες που θα χρησιμοποιησω αυτο το εφε,κυριως στο κατω μερος του snare,γενικα δεν ειμαι fan του reverb) στο side chain των τυμπανων (υπερκομπρεσαρισμενα kick,snares,room & OH τα οποια προσθετω αναλογα με την ορεξη στο βασικο καναλι) αυτα τα 2 στο main drum bus αυτα το delay προφανως ειναι το αγαπημενο μου εφε και εκτος απο τα OHM BOYZ που ειναι το απολυτως απαραιτητο για εμενα χρησιμοποιω κι αυτα το καθενα αναλογα με την περιπτωση σε ολα τα καναλια εχω ενεργο το eq με high / low pass settings αναλογα με το οργανο & την virtual κονσολα του SONAR (συνηθως "Neve" mode) παντα ενεργη ενω αν θελω να βρωμισω ενεργοποιω και το tube distortion τελος το master bus μου ειναι εξαιρετικα βαρετο..(Ουσιαστικα το ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ Plug In της Cradle (The Good Particle) ειναι ενας θαυμασιος glue comp, leveler & eq σε ενα plug in ενω το "magic dust" που λεγεται "amount" κανει οντως διαφορα, βαζω ομως και ενα Pultec ΠΡΙΝ απο αυτο για να "χαϊδεψω" και manually την τελικη μιξη

@fusiongtr Το ζήτημα δεν είναι να υπάρχει ή όχι κουμπάκι να ρυθμίζεις τα γούστα σου, να υπάρχει και καλώς και όποιος θέλει να ψάχνει και να το χρησιμοποιεί κατά βούληση. Το πρόβλημα είναι η εικόνα - αχταρμάς που αντικρίζει ο επισκέπτης και ο εγγεγραμμένος χρήστης, πρέπει να έχει μπροστά του καθαρά τα sections ώστε να επιλέξει τι θα κάνει. Εδώ συμφωνώ με τον @kpeyos , τα μεγάλα ξένα φόρα μπορεί να αποτελέσουν καλό μπούσουλα.

Για μένα ο Valentine πήρε το στυλ του Albini και το έκανε λιγότερο πουριτανιστικό και περισσότερο υβριδικό. Έχει μίξεις που ακούγονται πολύ ζωντανές αλλά και με τεράστιο punch. Δεν χρειάζεται να είναι audiophile για να τις εκτιμήσει κάποιος.

Εγώ δεν είμαι 20 χρόνια, αλλά το είδα μόλις έγινε (κάποια χρόνια πριν). Τώρα αν νομίζεις ότι είναι δύσκολο να διαλέξεις τι θέλεις να βλέπεις και τι όχι, πάω πάσο. Αν το δοκιμάσεις μια - δύο φορές θα τα καταλάβεις όλα, δεν είναι τίποτα φοβερό. Το θέμα είναι ότι υπάρχει, και είναι εύχρηστο και λειτουργικό. Εδώ κάνεις λάθος. Και ο μουσακάς, και το modelling, βρίσκονται το καθένα στην δική του ενότητα. Ένα club. Τώρα γιατί εσύ είδες τον μουσακά και όχι το modelling, μάλλον έχει να κάνει με το γεγονός ότι περισσότεροι γράφουν γι' αυτόν παρά για το modelling. Δεν υπάρχει απολύτως καμία ειρωνεία, και δεν καταλαβαίνω πραγματικά γιατί το αντιμετωπίζεις με αυτό τον τρόπο. Δεν ζήτησα απάντηση, την άποψή μου έγραψα.

Αγαπητέ μου, στο "new", υπάρχει η δυνατότητα να φιλτράρεις ποια θέματα θέλεις να βλέπεις και ποια όχι. Και αυτό το φίλτρο σου να είναι μόνιμο. Μπορείς να διαλέξεις να μην βλέπεις θέματα που είναι άσχετα με την μουσική ή την μουσική τεχνολογία. Πρέπει όμως να υπάρχει η δυνατότητα για κάποιον να μπορεί να δει (αν θέλει) όλη την δραστηριότητα του φόρουμ (και τις συνταγές μαγειρικής), κάπου μαζεμένη, και όχι να μπαίνει από "κατάστημα σε κατάστημα" όπως έγραψε και ο φίλτατος @npap για να δει τι έχει συμβεί κατά την διάρκεια της απουσίας του.. Αυτό έχει να κάνει με την κατηγοριοποίηση. Τα modellers είναι στο guitars and amps. Αν θέλουμε λοιπόν να κατηγοριοποιήσουμε ξεχωριστά τα modellers, θα πρέπει να κατηγοριοποιήσουμε ξεχωριστά και τα άλλα. Δηλαδή ξεχωριστά το amps, το οποίο θα πρέπει να χωρίζεται σε tube amps, solid state amps, digital and modelling amps, vst amps, κλπ, μέχρι να φτάσουμε στο modellers. Το ίδιο φυσικά θα πρέπει να γίνει παντού. Πχ, στο guitars, θα πρέπει να χωρίσουμε electric guitars, acoustic and electroacoustic guitars, classical guitars, other guitars (folk, gypsy, κλπ). Το ίδιο και στα πετάλια. Ξεχωριστή κατηγορία, ανά είδος (πολυεφφέ, od, modulation, distortion, κλπ). Και στα πλήκτρα το ίδιο, πιάνα, stage pianos, synths, midi keyboards, arrangers and workstations, κλπ Στα τύμπανα ακουστικά τύμπανα και ηλεκτρονικά τύμπανα. Σε όλα δηλαδή. Προσωπικά δεν πιστεύω ότι υπάρχει η αντίστοιχη "αγορά" για κάτι τέτοιο. Δεν είμαστε gearspace Όμως υπάρχει ήδη, ένα club για συζήτηση σχετικά με modellers. Τότε θα πρέπει να υπάρχει και μια ενότητα για κλασσικά/αναγεννησιακά/παραδοσιακά όργανα. Στο κάτω κάτω, οι κλασσικές σπουδές, πάνω σ' αυτά είναι εστιασμένες. Ξαναλέω, η προσωπική μου άποψη είναι ότι δεν υπάρχει αγορά για τέτοιου είδους κατηγοριοποίηση. Φυσικά δεν θα ήταν κακό να υπάρχει, ίσα ίσα, θα ήταν πολύ καλό. EDIT: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ όλους σας για τα καλά λόγια, αν και δεν τα αξίζω φυσικά. Να είστε όλοι καλά.

Είμαι τόσο ακαμάτης που με το ζόρι γράφω, πόσο μάλλον να φτάσω και σε σοβαρό στάδιο μίξης. Τις ελάχιστες αυτές φορές χρησιμοποιώ κι εγώ το ProQ, το Decapitator από Soundtoys και το Satin από την Uhe. Το Decapitator είναι πολύ γνωστό στους electronic κύκλους για το analog saturation που προσομοιώνει και μ'αρέσει πολύ γιατί έχει χαρακτήρα για VST και έχει δραστικές διαφορές ακόμα και στις μικρότερες αλλαγές, προσφέροντας έτσι πολλές ηχητικές παλέτες. Το Satin είναι ένα tape simulation με πολλά διαφορετικά modes και πολύ όμορφο UI. Επίσης μπορείς να το χρησιμοποιήσεις για απαρατήρητες αλλαγές, ή full on 50s-60s sound.

Σπεύδω να προσθέσω πως σίγουρα θα είναι ωραίο να υπάρξει αυτός ο χώρος, όπως υπάρχει άλλωστε σε όλα τα fora που μέσα σε ένα κλίμα ευγένειας φυσικά θα μπορεί να υπάρξει και ο χαβαλές και η διαδικτυακή συναναστροφή μιας παλιοπαρέας. Απλά να φτιαχτεί το UI ώστε αυτός που θέλει να κατευθυνθεί στα τεχνικά να μην βγάζει τα μάτια του, αυτός που θέλει να βρει το cafe με τους φίλους να μπορεί να το βρίσκει και κυρίως να μην μπλέκονται όλα αυτά σε ένα "συμβαίνει τώρα" που στρέφει την προσοχή μονίμως στο cafe ή σε αυτούς που κάνουν flooding. Είναι και κάπως αντιαισθητικό για μένα να μπαίνω σε μουσικό forum και να βρίσκω hot topics το ανέκδοτο της ημέρας, συνταγές μαγειρικής και δίαιτες, κοινωνικοπολιτικές διαμάχες και την ανάλυση όλης της δισκογραφίας του που κάποιος θέλει να κάνει δημόσια. Και από την άλλη να μην βρίσκω ξεχωριστά topics για κομμάτια της μουσικής τεχνολογίας όπως πχ τα modellers, που έχουν αντικαταστήσει πλέον τους ενισχυτές για πάρα πολύ κόσμο. Δεν υπάρχει καν στα topics μια ξεχωριστή ενότητα για λαϊκά και παραδοσιακά όργανα που τόσα νέα παιδιά ασχολούνται πλέον. Είναι αμπαλαρισμένη μαζί με τα φωνητικά. Σα να σου λέει, φίλε ανήκεις στα "λοιπά" δε μας απασχολείς... Για τα καρφιτσωμένα δεν το συζητώ, το ξανάπα. Πρέπει να φύγουν όλα χθες και να υπάρχουν μόνο οι κανόνες πάνω πάνω. Πού ακούστηκε λυμένα θέματα σε gearhead forum με την τεχνολογία να αλλάζει κάθε δυο χρόνια πλέον; Υ.Γ Δε νομίζω ότι χρειάζεται να ανακαλύψουμε την Αμερική. Υπάρχουν επιτυχημένα παραδείματα που μπορούν απλά να αντιγραφούν και να τροποποιηθούν πάνω στις ιδιαιτερότητες και την ιστορία και τα ήδη υπάρχοντα μέλη αυτού του χώρου.

Κάποιοι από εσάς σίγουρα έχετε πετύχει δουλειές του σε διάφoρα synth forums ή/και στο Facebook σε ανάλογες σελίδες. Ο Ronaldo Lopes Teixeira Rolt είναι Βραζιλιάνος και εδώ και κάποια χρόνια φτιάχνει εξαιρετικές μινιατούρες γνωστών πληκτροφόρων οργάνων και synths. Έπεσα σήμερα ξανά πάνω του και σκέφτηκα να φτιάξω ένα θρεντ για τις κατασκευές του, γιατί η δουλειά που κάνει είναι εκπληκτική και αξίζει να διαδοθεί. Ακολουθούν φωτογραφίες και τρία βίντεο με μινιατούρες διάσημων πληκτροφόρων, οι οποίες συνδυάζονται με αναφορές σε γνωστά άλμπουμς και μουσικούς που έχουν χρησιμοποιήσει τα συγκεκριμένα όργανα. Keith Emerson's live setup, 1974 Hammond C3 & Yamaha DX7 Yamaha CS80 Roland System 100 Rick Wakeman's live setup in 1981 Fender Rhodes Chroma Moog Modular System 55 Mini Korg 700s Mellotron M400 Hohner Clavinet D6 Fairlight CMI II EMS VCS3 Baldwin Electric Harpsichord ARP Odyssey Yamaha DX7 & Moog Polymoog

Ολα υπαρχουν, ναι. Θυμαμαι προ αμνημονευτων να κατεβαινουμε με τα πραπρα στα ΝουΠου, και οποτε πηγαιναμε απο μεσα, εκει καπου στα Καλυβια ειχε ενας τυπος ενα πολυ μαματο διοραμα με τρενα στον κηπο του, ηταν στανταρ σταση για να το χαζεψουμε. Ωραιο θα ηταν, διοραμα με το live στο woodstock, με τα οργανα σε ακριβεις αναπαραστασεις καλη ωρα, και απο κατω τα χιπια γυμνα, να πινουν μπαφους και τετοια ?

Για σκακιστές?

Τι, εχει παρει κιλα και θελει να κοψει τις νυχτερινες επιδρομες;

Θα έπαιρνα ένα για μένα σίγουρα (στα 100 ευρώ), και θα έπαιρνα και καμιά δεκαριά για επετειακά δώρα σε καλούς πελάτες και συνεργάτες (πόσο νομίζεις δηλαδή ότι θα μου κοστίσουν τα μαλακοδώρα που θα τους πάρω τώρα;).

Ας αλαφρύνουμε λίγο το κλίμα και ας δούμε τον πραγματικό λόγο της απουσίας του φίλου Φιούζιου την τελευταία βδομάδα - πήρα tele. ? Παρακολουθούσα ένα auction την προηγούμενη βδομάδα γιατί υπήρχαν μερικά άλλα πραγματάκια που με ενδιέφεραν, και μέσα στο χαμό πέτυχα την παρακάτω Thinline Telecaster, φτιαγμένη απο aftermarket parts. Η βασική μου ηλεκτρική ειναι μια 52-ish parts tele και χρόνια με φαγούριζε η ιδέα μιας 2ης με maple board, ισως και thinline. Αλλά μιας και τα τελευταία χρόνια η ενασχόληση με την ηλεκτρική είχε πέσει σε μίνιμαλ επίπεδα ήταν πολύ χαμηλά στη λίστα προτεραιοτήτων. Ε, λίγο που η συγκεκριμένη τύχανε να τικάρει πολλά απο τα κουτάκια, λίγο που τελευταία ξανάπιασα την ηλεκτρική, λίγο η (αναμενόμενα) χαμηλή τιμή είπα να την χτυπήσω. (H βαλίτσα έχει μέσα άλλο πρόσφατο και αρκετά παλαβό απόκτημα που θα σας δείξω άλλη φορά.) Εχουμε και λέμε: - Swamp Ash Thinline σώμα απο Allparts UK, blonde finish. Δεν το είχα πάρει χαμπάρι από τις online φωτό αλλα το φινίρισμα είναι nitro, και μάλιστα lightly aged - σε παρακάτω φωτό φαίνεται το lacquer checking. - Maple Neck w/ Maple Fretboard, σχετικα παχύ αλλα όχι σε επίπεδα baseball bat. 0.9'' στο 1ο σταστο, φουλ 1'' στο 12ο. 21 Medium jumbo ταστα, 12αρι radius. - Tonerider μαγνητες, Hot Classic set (σιγουρα ο bridge, πρεπει να τσεκαρω τον neck διοτι δεν ειμαι σιγουρος 100% αν ειναι το σετ ή mismatched). - 3-saddle παραδοσιακη through-body γέφυρα με compensated brass saddles και δυνατοτητα top-loading. - Standard tele ηλεκτρικά με CTS pots και 3-θεσιο. - Wilkinson Kluson-style vintage tuners, bone nut. - Βαρος 2,8kg. Εχει ενα περίεργο στυλιστικό χαρακτηριστικό που μου έχει αρέσει τρομερά και νομίζω έχω δεί μόνο άλλη μια φορά, σε κάτι Hansen - συνδυάζει το Type I Thinline pickguard με το παραδοσιακό control plate. To εν λόγω control plate ήταν επίσης ήδη εγκατεστημένο ανάποδα, που κατ'εμε ειναι η μια μοντα που πρέπει να γίνεται σε κάθε τελε, it just makes so much more sense! Α, και της έλειπε το switch tip οπότε παρήγγειλα ένα κρεμ barrel-style (we are not having tophats in this house) που έφτασε σήμερα. Η κιθάρα εχει παραδοσιακό spanky Tele ηχο, όπως θα περίμενε κανείς δηλαδή... Βοηθάει και το υπερ-ελαφρύ σώμα στον ανοιχτό ήχο προφανώς. O neck μαγνήτης ειδικά μου έχει αρέσει τρομερά, παραπάνω απ'ότι στην αλλη tele μου παρόλο που ειναι παρόμοιας φιλοσοφίας σετ. Γενικά ο ήχος μου έχει αρέσει πολύ και τα overall specs είναι λες και τα διάλεξα εγώ, οπότε έχει έρθει γάντι η κατάσταση. Α, και μου κόστισε 245 ευρώ (μαζί με το switch tip που έλειπε). Νταξ, θα μπορούσα να είχα πάρει μια Squier Affinity αλλα τι α κανς θα βγούμε και με αυτη. Sidenote: η κιθάρα κάποτε είχε και Fender decal στο headstock το οποίο έχει αφαιρεθεί σε κάποιο στάδιο. Πολύ δύσκολα διακρίνεται το ghost του, εδώ με ένα blacklight να βοηθάει. Ισως να αφαιρέθηκε και απο το auction house για νομικούς λόγους, έχω ακούσει ότι τα αφαιρούν όταν γίνονται consigned non-Fender partcasters για να είναι καλυμμένοι. Ορίστε και ένα βιαστικό βιντεάκι με απαράδεκτο noodling. H κιθάρα είναι καρφί στον ενισχυτή σε break-up ήχο με λίγο reverb. Ηχογραφημένη με ένα Rode M3 με μινιμαλ eq και compression στο DAW.

Όποιος αγοράζει τελεκαστερ θα πρέπει να τρώει μπαν.

Καλοπαιχτή και πανέμορφη!

Είτε ενα, είτε πενήντα takes, δεν έχει διαφορά για μένα Δεν είναι το ζήτημα να έχεις την ικανοτητα για αυτοσχεδιασμο, ώστε να βγει σε ένα take. Ζητημα είναι να μπορείς να το σχεδιάσεις στο μυαλό σου και, τελικώς, να μπορεί να αποτυπωθεί και μέσα στη μίξη με επιτυχία. Το αποτέλεσμα, και, μόνο μετρά.

Καλόπαιχτη, πολύ όμορφη και σούπερ τιμή. Αν σκεφτείς που έχουν παει κι οι τιμές φαίνεται τζάμπα πράγμα. Τον συνδυασμό control plate με κομμένο pickguard το έχω δει και στις κιθάρες του Wilkinson πχ https://fret-king.com/collections/country-squire-collection/products/fret-king-country-squire-stealth-gloss-black αλλά δεν μου αρέσει και πολυ, προτιμώ το κλασικό των thinline. Εντάξει την κουλαμαρα του Τομ yorke δεν την φτάνει https://www.reddit.com/media?url=https%3A%2F%2Fpreview.redd.it%2Fbspvjy67w5n81.jpg%3Fwidth%3D640%26crop%3Dsmart%26auto%3Dwebp%26s%3D2b49213ff094b107a044dffa1cefa9e11b489d90

Aρχικά να πω ότι για τη δική μου αισθητική, ο Στράτος αποτελεί κόσμημα,πρώτα σαν άνθρωπος και μετά σαν μουσικός. Αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο του noiz, μαζί με μια σειρά μελών που ανέφερε ο MarLog. Επίσης αμφιβάλλω αν ένα ελληνικό μουσικό forum μπορεί το 2023 να έχει ξανά τη δημοφιλία της προηγούμενης δεκαετίας και πριν. Όλα τα ελληνικά μουσικά forum έχουν χάσει τη δημοφιλία τους,μερικά έχουν αφανιστεί τελείως. Η γνώμη μου είναι ότι αυτό δεν οφείλεται σε τυχόν καφενειακές παρεκτροπές του noiz,αλλά στην ανάπτυξη άλλων μέσων. Δεν ξέρω κατά πόσο είναι αντιληπτό σε όλους, αλλά παίζει το νεαρότερο σε ηλικία ενεργό μέλος του noiz,να είναι ο..........Bασίλης, που δεν είναι πλέον ούτε 20, ούτε 25... Κοιτάξτε λίγο τις μπυροποσίες,τα jams,τις εκθέσεις οργάνων.. Νεολαίος θα σκάσει μύτη μόνο αν κάποιος φέρει το παιδί του. Για εμένα το noiz είναι εδώ και χρόνια το μόνο ελληνόφωνο forum στο οποίο συμμετέχω,πολλές αναμνήσεις,δίαυλος προς την πατρίδα και άλλα πολλά.. Αν φύγει τελείως το παρεϊστικο και πάμε σε αμιγώς μουσικοτεχνολογικούς δρόμους, δε ξέρω αν θα με ενδιαφέρει να μπαίνω καθημερινά όπως τώρα. Υ.Γ. Φυσικά δεν παραβλέπω τις εκτροπές που έχουμε κάνει, τα μπάχαλα, τα πολιτικά,κ.λ.π. Αυτά καλό θα είναι να μετριαστούν από όλους μας,απλά να μην πάμε στο άλλο άκρο.

Εμένα από αυτά που έγραψες μου άρεσε ο Kypeyos, ο κανιμόρθιος και ο Jazzjocker ?

Τυχαίες οι διασυνδέσεις φίλε - και δεν εχω αναφέρει πολλούς ακόμα αγαπημένους μου όπως ο shelter, ο Kypeyos ο της ναυτιλίας, ο κανιμόρθιος, ο Nick, ο Alter… και πολλούς ακόμα Το νήμα είναι για τον Φιουζιο

Προσωπικα αν και πλεον ακουω πολυ λιγοτερο μουσικη σε σχεση με παλαιοτερα και κυριως για καποιο λογο το εχω ριξει πισω στα παιδικα μου χρονια τησ κλασσικης, φετος μου αρεσε παρα πολυ αυτο το οποιο ειναι δουλεια φιλου μαζι με μια παρεα Κερκυραιων: https://www.youtube.com/channel/UC46B8-SURfda9w-iMgO1img

Όντως ωραίο νήμα, ειδικά για μας τους παλιατζούρες... ελπίζω μέσα στις επόμενες μέρες να ακούσω τα παραπάνω δείγματα, γιατί φαίνονται ενδιαφέρουσες περιπτώσεις τα περισσότερα. Προσωπικά, όντας αρκετά ακατάλληλος να σχολιάσω επί της ουσίας στο θέμα, μιας και κυρίως παλιά πράγματα συνεχίζω να ανακαλύπτω στη ζωή μου, θα αρκεστώ στο να αναφέρω ένα σχετικά πρόσφατο άλμπουμ το οποίο αξίζει περισσότερη ακρόαση, συζήτηση και αναγνώριση.. πρόκειται για το "I Am The Moon" των Tedeschi Trucks Band, το οποίο κυκλοφόρησε το 2022, και στην ουσία είναι ένα mega-album που αποτελείται από 4 μικρότερα, το ένα συνέχεια του άλλου (το καθένα από αυτά τα 4 μέρη του κυκλοφόρησε με απόσταση κάποιων εβδομάδων από τα προηγούμενα). Αν υπάρχει αντίστοιχο θέμα στο φόρουμ για την περσινή χρονιά, πολύ πιθανά να έχει γίνει και αντίστοιχη αναφορά, αλλά σε κάθε περίπτωση είπα να κάνω εκ νέου λόγο για τη συγκεκριμένη δουλειά, γιατί τον Derek, τη Susan και τη μεγάλη μουσική τους παρέα τους χαίρεται η καρδιά μου με την ήσυχη και ουσιαστική δισκογραφία που παράγουν από όταν ξεκίνησαν μέχρι σήμερα. Το γκρουπ, παρά τις όποιες αλλαγές μελών έχουν γίνει ανά τα χρόνια, παραμένει μία πραγματική οικογένεια, ο ήχος τους είναι πλούσιος και ταυτόχρονα όχι υπερβολικός, και η έτσι κι αλλιώς εντυπωσιακή τους live παρουσία που μοιάζει σαν συνέχεια των Allman Brothers με ολίγη από Sly & The Family Stone, συνδυάζεται με μία στουντιακή πορεία γεμάτη από συνθέσεις που ξεχειλίζουν από ουσιαστική και όμορφη μουσική, και όχι από απλοϊκά ή φλύαρα οχήματα έκφρασης των ταλέντων τους.. το οποίο είναι ιδιαίτερα σημαντικό για την περίπτωση του Trucks (για μένα ήδη μεγάλο κεφάλαιο στην ιστορία της ηλεκτρικής κιθάρας), καθώς δείχνει ότι το χάρισμά του δεν περιορίζεται μόνο στο όργανο που παίζει, αλλά και στην ωριμότητα-εκλεκτικότητα των μουσικών του επιλογών. Η συγκεκριμένη δουλειά δε, παρά το ότι τη λες και επικίνδυνα φιλόδοξη από άποψη ποσότητας νέου υλικού, καταφέρνει να ακούγεται ευχάριστα και να είναι συνολικά υπέροχη.. ορίστε κάποια δείγματα: Υ.Γ.: 1) Σόρυ για το ελαφρώς οφτόπικ και για την περίπτωση να επαναλαμβάνω πράγματα που έχουν σχολιαστεί ένα χρόνο πριν. Αν ναι, τότε απλά αγνοήστε με. 2) Την Tedeschi την εκτιμώ πολύ σαν τραγουδίστρια και γενικότερα σαν παρουσία, καθότι co-leader του γκρουπ, ωστόσο να πω την αμαρτία μου, μετά από πολλή ώρα συνεχόμενου ακούσματος, η χροιά της φωνής της μπορεί αν την απομονώσω να με κουράσει (επειδή συνήθως δίνει πολύ πόνο στα ψηλά registers, κάτι που δεν είναι για όλες τις ώρες). Ακόμα κι έτσι πάντως, το ότι η συγκεκριμένη μπάντα γεμίζει το χώρο στα κομμάτια της με πλούσιες ενορχηστρώσεις και back vocals, ενώ ταυτόχρονα σε κάποια τραγούδια ρόλο lead παίρνει ο υπέροχος Mike Mattison ή και κάποιος άλλος, δημιουργεί τις σωστές ισορροπίες που χρειάζεσαι για να απολαύσεις το συνολικό άκουσμα.

Sundowners - The Answer Darkfighter - Rival Sons But Here We Are - Foo Fighters Hackney Diamonds - Rolling Stones Moving On Skiffle - Van Morrisson

@BillTrantos σκεφτομουν να αναφερω τον Ariel Posen (για το Mile End II ομως) αλλα α) δεν το ακουσα και τοοοοσο πολυ και β) ημουν σιγουρος οτι θα τον ανεφερες εσυ ?. Πολυ ενδιαφερον ο Keinseier, ειχα κανα δυο ηλεκτρονικα στη λιστα μου αλλα τελευταια στιγμη ειπα να μη τα συμπεριλαβω, ποιος θα ακουει τετοια λεω - κακως, παρτα τωρα. Πιο πολυ προς Tim Hecker vibes βαβουρας και λιωσιματος. John Bence - Archangels KMRU - Dissolution Grip

Από τα αγαπημένα μου threads κάθε χρόνο @odis13! Εγώ θα κάνω αναφορά σε 2-3 δίσκους που βγήκαν φέτος και είτε μου έκαναν μπόλικη παρέα, αποτελώντας έτσι άτυπα το soundtrack της ζωής μου αυτό το διάστημα, είτε δίσκους που υπήρξαν αφορμή για να κάτσω στο χώρο μου και να παίξω καμιά πρασινάδα. Αρχίζω με Ariel Posen και το δίσκο "Reasons Why". Ατμοσφαιρικός, αισθαντικός και με πανέμορφα slide παιξίματα. Το γεγονός ότι είδα και την παρουσίαση του δίσκου live τον βάζει στο νο.1 για εφέτο. Μετά πάμε σε κάτι τελείως διαφορετικό, θα το χαρακτήριζα ambient-electronic-glitch, από τον Keinseier, έναν Γερμανό film scorer του οποίου η αισθητική γενικώς μου αρέσει πολύ. Πέρα από το μικρό EP που ποστάρω, πέρασα και πολύ χρόνο ακούγοντας τα sketches που ανεβάζει στο Youtube. https://keinseier.bandcamp.com/album/hier-und-dort Και τέλος, πάμε στους πολύ ατμοσφαιρικούς και cinematic Bledig από το Brighton. Ακούω κομμάτια τους καιρό και χάρηκα που βγάλανε ξανά δίσκο. https://bledig.bandcamp.com/album/universe-arrangements Παρ'όλα αυτά το 2023 ήταν μια χρονιά κυρίως jazz για μένα, αλλά οι περισσότεροι δίσκοι όχι απλά δεν ανήκουν σε αυτή τη χρονιά, αλλά είναι και προϊόντα άλλων δεκαετιών και ενός άλλου κόσμου.

κόμματος !!!?