^ Το ίδιο ένιωσα κι εγώ. Ενώ ολόκληρη η ορχήστρα και τα άλλα ηχοχρώματα μπλεντάρουν, κάποιες φορές και σε σημείο "δημιουργικής ασάφειας" το ταμπούρο είναι πάντα RAKS PETRAKIS, πρώτη μούρη και αψεγάδιαστο. Δεν ξέρω αν είναι απλά θέμα παράλληλης επεξεργασίας που θα συμπληρώνει κάτι μετά την αττάκα του ώστε να χαλαρώνει το αυτί ή κάτι πιο πολύπλοκο. @Alex Raptakis, εσύ έχεις τα γένια, εσύ και τα χτένια, εσύ ξέρεις καλύτερα τι γίνεται στη μίξη. Εγώ όπως είπα, θα κοίταζα να χρησιμοποιήσω κάποιο από αυτά τα χιλιοφορεμένα και κουρασμένα βαθιά τάικο ή ακόμα και κάποια βέργα νταούλι ντουμπλάροντας το ταμπούρο σε όλα τα μέρη που παίζει 2, 4, με την ελπίδα κάτι να έμενε πίσω μετά την αττάκα, ώστε να έδενε με την ορχήστρα. Γιατί οκ, το μέταλ σχήμα είναι μπετόν αρμέ, αλλά νιώθω ότι το ταμπούρο δε συμφωνεί με την ορχήστρα. Παραδόξως, όλα τα άλλα συμφωνούν, κάθονται καλά. Και το ταμπούρο γαμάτο είναι σαν χρώμα, δεν ξέρω γιατί δεν κάθεται μέσα μαζί με τα άλλα.