Πίνακας συμμετοχής

Πολύ θα ήθελα να ήξερα,Σε ζηλεύω.Και σάν επαγγελμα θα μου άρεσε,πιστεύω.Μπράβο σου!

Οι μαγνήτες κάνουν την ουσιαστική διαφορά. Και οι ibanez bolt on είναι, αλλά στρατιλα δε βγάζουν. Πιο κοντά είναι με μια sg πάρα με μια στρατ ηχητικά. Η στρατ εάν έχει διάταξη ΗΗ και έναν τριθέσιο επιλογέα, πόσο στρατιλα βγάζει? Όση και μια prs, που είναι με κολλητό μπράτσο. Θα καταλάβει κανείς τη διαφορά σε prs, sg, ibanez, tele, strat εάν όλες έχουν τον ίδιο humbucker στη γέφυρα?

Αυτό ακριβώς. Και επίσης, βρε παιδιά δεν είπαμε να φτιάξεις μια strat που να μην έχει strat-ίλα. Είπαμε να έχεις μια κανονική strat και να μην θέλεις strat-ίλα παντού. Αν μπορείς δηλαδή παίζοντας με strat, να μην ακούγεται σαν strat αν θέλεις κάπου. Ενώ μ άλλες κιθάρες είναι αρκετά εύκολο, με την strat δεν είναι.

Αν αλλάξεις γέφυρα σε τελε με περισσότερη επιτυχία. Εδώ δε βάζουν τη γέφυρα με τα 6 (μοντέρνα) saddle σε τελε για αυτό ακριβώς, για να μη χάσουν το τουααααανγκ. Απλά είναι κ τα δυο όργανα με σχετικά παραδοσιακες συνταγές κ συγκεκριμένες απαιτήσεις στον ηχητικό χαρακτήρα . Όταν ξεφεύγουμε λίγο από αυτά τα δύο, αντί να σκεφτούμε πως η παρεκλιση μπορεί να είναι ζητούμενο γι'αυτον που την έφτιαξε έτσι, θα πούμε κατευθείαν ναι αλλά αυτό δεν είναι στρατ τελε...

Θα συμφωνήσω απόλυτα. Εγώ τα θεωρώ πολύ ευέλικτα όργανα (μπορούν να παίξουν τα πάντα), που όμως "καπελώνουν" ηχητικά το κομμάτι. Δεν είναι εύκολο να ξεφύγεις από την "Strat-ίλα", που βέβαια για τους κατόχους strat είναι επιθυμητή.

Άμα θες να είσαι in ...

Φοβερό είναι Μάνο. Τα τύμπανα που είπε και ο Γιώργος είναι ένα θέμα. Ένα άλλο είναι η σόλο κιθάρα στο 1:40κάτι, και η θέση της στον χώρο. Μάλλον την έγραψες αργότερα και δεν την πολυπρόσεξες. Αλλά είναι πάρα πολύ ευρηματικό το θέμα, και οι άλλες φωνές από πίσω που κινούνται αντιστικτικά.

Πολύ πολύ ωραίο το κομμάτι. Το μόνο που με χαλά, διότι υστερεί σε σχεση με τα υπόλοιπα, ειναι τα τύμπανα. Στην πλειονότητα τους, τα ακούω πολύ απλοϊκα και διεκπεραιωτικά, ίσα ίσα να υπάρχει μια γκρούβα για να παίξεις πάνω. Θα ηταν ένα πραγματικά εντυπωσιακό κομματι, εάν είχε πιο "δημιουργικά" τύμπανα. Εύγε

το κροτάλισμα δεν είναι εύκολη βλάβη, αλλά μπορεί να είναι κάτι απλό μερικές φορές. Εχω ανοίξει αρκετές φορές akg (που έχουν παρόμοια σχεδίαση) και έχω διορθώσει προβλήματα κυρίως διακοπών ή γενικά επαφών. να ψάξω να σου βρω βίντεο για το πως ανοίγουν, δεν είναι εύκολο αν δεν το έχεις κάνει. αν θες στείλτα να τα σφάξω. Δεν υπόσχομαι τίποτα, αλλά μπορώ να δοκιμάσω.

δεν ξέρω αν σας αρέσουν οι μίξεις μου, αλλά τα μόνιτορ τα έχω για να ξεκουράζω τα αυτιά μου και να μην αισθάνομαι καλωδιωμένος. Επίσης για τον Κώστα, πρόσεξε αυτά που θα πάρεις να έχουν μονόπαντο καλώδιο. Εγώ πχ τα sennheiser και τα hifiman που έχω τα "μισώ" γιατί έχουν διπλό καλώδιο

Οι περισσότεροι solid state μπορούν να βγάλουν αυτό τον ήχο στο περίπου τουλάχιστον, δεν είναι κάτι το φοβερό. Απλά η κυρία παρουσίασε κάποιους ενισχυτές που θεωρούνται jazz amps, γιατί εστιάζουν ιδιαίτερα εκεί.

Ωραίος, Εμμανουήλ. Θες να μας πεις πως ηχογράφησες κιθάρα;

Ε, γι' αυτό έπιασες τα πλήκτρα μετά. Κι εσύ κι ο dim. Τέλε και οι δύο ... Τυχαίο? Δεν νομίζω .... Όταν λοιπόν θέτε να μείνετε με μια κιθάρα, παίρνετε τέλε, και πιάνετε τα πλήκτρα.

Για καμιά 10αριά χρόνια είχα τουλάχιστον 3-4 κιθάρες. Μόλις πήρα τέλε έμεινα μόνο με μία. Δίνω δίκιο λοιπόν στον Χρηστάρα. Τέλε ΜΟΝΟΝ

Σίγουρα πιο ξεκούραστα και οργανικά λόγο της ροής αέρα που επιτρέπουν και αν έχεις απόλυτη ησυχία γυρω σου θα τα λατρέψεις. Εγώ γράφω στο ίδιο δωμάτιο με τον ενισχυτή,εχω pc επίσης εδώ,όταν γράφω,που εκεί δινω μεγάλη σημασία στα ακουστικά,θέλω να ακούω ακριβώς τι ήχο παίρνει το μικρόφωνο,θέλω κλειστά.Απλά τα πράγματα. Ποτέ μα ποτέ,δέν έκανα επιλογή reverb για να βάλω μέσα τα τύμπανα μου π.χ σε ακουστικά οποιουδήποτε τύπου.Να ρυθμίσω την διάρκεια του ναί,αλλά όσες φορές επελεξα κάτι με ακουστικά,οταν το άκουσα στα μόνιτορς 9 στις 10 το άλλαξα.Low cut,high cut το ίδιο,eqing το ίδιο,panning το ίδιο,να καθαρίσω μια προβληματική γραμμή,το ίδιο,πολλές φορές μου έφυγαν πράγματα που τα άκουσα μετά στα μόνιτορς,sub και χαμηλές,τα ίδια. Πραγματικά θα ήθελα να ήξερα ποιός μπορεί να κάνει ολόκληρο mix και mastering σε ακουστικά,χωρίς την συμβουλή μόνιτορς. Αν είναι να συμβουλεύομαι μετά απο οποιαδηποτε αλλαγή που κάνω και τα μόνιτορς,το κάνω και με κλειστού τύπου ακουστικά,συν οτι κάνω και καλυτερο tracking με αυτά.Αυτή είναι η μόνη μου ένσταση για έναν bedroom producer,οπως τους περισσότερους απο εμάς εδώ μέσα.

Μάνο, έχουν περάσει απο τα χέρια μου οι Cruiser neck, Cruiser bridge, δύο Fast Track 1, Air Norton S, Tone Zone S, Fast Track 2 και Pro Track (4, ζωή να'χουν). Ολοι εκτός από τους Cruiser και Fast Track 1 είναι καραhumbucker voiced. Αν θέλεις ΤζΤζΤζ και να μπιστάει το κανεις με όλους αυτους τους hum-voiced, αν θέλεις απειρο gainοτζιτζιτζι, από Tone Zone S, Fast Track 2, Superdistortion και πάνω. Αυτά πάντα για bidge θέση.

Αν είσαι απλά με έναν σκουφο και ασπρα παπούτσα τον χειμώνα, αυτό σημαινει οτι έχεις τρελλη θέρμανση... ...αρα μία τέλε στο τζάκι...

o ήχος της γενικά όμως είναι αυτός. Δεν νομίζω ότι ασχολείται με άλλου είδους ήχους. Και τα αμπάκια είναι για τζαζ. (αυτό που αυτή ονομάζει τζαζ) και αυτό διότι η κυρία είναι by the book

Εβλεπα το θεμα μερες αλλα δεν ηθελα να μπω να γραψω γιατι ηθελα να κατσω με την ησυχια μου με το ποτακι και με σωστο ηχο να το ακουσω ολο. Η ωρα εφτασε. Καταρχην συγχαρητηρια που εφτασες at last εδω. Το 52 οντως το καλυτερο. Σε ολα τελειο. Ολα σουπερ συνθεσεις. Για τα υπολοιπα. Οι ενορχηστρωσεις δεν ηταν ολες του γουστου μου (μe καλομαθες με το 52km). Κατι με χαλαγε καθε τοσο. Ο ηχος πχ του David Sanborn στο sax και το synth bass στο 2, ο ηχος των τυμπανων σε αλλα (στο 5 ηταν αυτο που ηθελε παντως), τα 80΄ς πληκτρα στο 3, ο ηχος του μπασου σε καποια αδικησε τα θεματα που ηταν σουπερ. Οι κιθαρες ολες τελειες, το fender rhodes σουπερ. Για μενα μονο μιλαω παντα, πιστευω πως με μια ενιαια φιλοσοφια ενορχηστρωσης θα ηταν καλυτερα. Να ακουγεται η "ιδια" μπαντα ρε παιδι μου σε ολα. Παιρνεις αυτο απο μενα ?

Ως λάτρης της ακουστικής κιθάρας και μόνο της ακουστικής & των archtop βρίσκω το αποτέλεσμα αποκρουστικό, εξαιρετικά άψυχο, αδιευκρίνιστο, αδιάφορο και αυθεντικά φτηνιάρικο, ότι πρέπει για τα τραγούδια που συνοδεύει στα βίντεο παραπάνω. Το να γίνει και trend είναι θλιβερό, εύχομαι να ξεχαστεί σύντομα . Κωλοhipster μόνο σάλτσα πουλάνε χωρις φαγητό απο κατω, είναι όλοι τους για σάπιες ντομάτες και κλούβια αυγά.

Τα τελευταία 25 χρόνια έχω ασχοληθεί πολύ με τις ιδιοκατασκευές ιδίως στο χώρο του hifi. Και επειδή έτυχε να αναφερθεί σκέφτηκα ότι θα ήταν καλό να κάνω κάποιες αναφορές στα έργα μου. Σχεδόν το 80% είναι κατασκευές βάσει κιτ, αλλά θα έλεγα σχετικά μεγάλου βαθμού δυσκολίας και απαιτήσεων που χρειάζονται και εξοπλισμό αλλά και σωστές οδηγίες και αν είναι δυνατόν και καθοδήγηση. Ξεκινάμε με το πρώτο ζευγάρι ηχείων που έφτιαξα, κλώνο των bbc ls3 5a με cross KEF. Αυτά βέβαια πάνε πιο πίσω γύρω στο 1983 από το δεύτερο ζευγάρι ηχείων που έφτιαξα, κλώνο των bbc ls35A με cross falcon acoustics. Γύρω στο 2002 Γύρω στο 2003 κανιβάλησα ένα πικάπ και το έφτιαξα από την αρχή Το τρίτο ζευγάρι ηχεία ήταν το Mylo Κάποια στιγμή άρχισα να ασχολούμαι με dacs. Πρώτα δοκιμές, μετά κατασκευές. Μεταξύ των οποίων από τα πρώτα Sabre ESS 9008

Αν και με καθυστέρηση μιας δεκαετίας, (τουλάχιστον) βρήκα την αφορμή να βάλω σε μια τάξη την καθημερινότητα μου και να κυκλοφορήσω το mini album μου Yameth - At last, με ανάλογη φωτογραφία της εποχής εκείνης φυσικά (να λείπουν τα σχόλια). Πρόκειται για 5 κομμάτια "from rock to atmospheric new age with just enough jazz to cross genre" στα οποία παίζω όλα τα όργανα αλλά τη μεγάλη διαφορά κάνουν οι καλοί μου φίλοι που χωρίς να έχουν συναντηθεί ποτέ μεταξύ τους, σε βάθος χρόνου βοήθησαν να γίνει η δουλειά αυτή ξεχωριστή και να της δώσουν χρώμα. Πρόκειται για τους Νίκο Σταμούλη, Δημήτρη Πλαγιάννη, Γιώργο Γεώργα (guess who) και Γεώργιο Μεταλληνό, όλοι τους καλύτεροι των καλύτερων και τους ευχαριστώ θερμά που μου έκαναν την τιμή. Τα κομμάτια ηχογραφήθηκαν στα Βριλήσσια, Ψαθόπυργο, Πάτρα, Κυψέλη και στο Καλιάνι σε βάθος μιας εικοσαετίας! Εχουν ενορχηστρωθεί σε 3-4 διαφορετικές εκδοχές το καθένα (ο ορισμός της αποφασιστικότητας είμαι) και αυτές είναι απλά αυτές που είχα πανω-πάνω χωρίς απαραίτητα να είναι και οι καλύτερες. Δεν ξέρω πως θα το κάνω και αν θα τα καταφέρω να μαζέψω τους ορίτζιναλ μουσικούς αλλά η μεγάλη μου χαρά θα έρθει όταν θα τα παίξω ζωντανά μιας και τα κομμάτια είναι φτιαγμένα γι αυτό. Είναι το ύφος βλέπετε. Το ελπίζω πάντως και θα το προσπαθήσω γιατί εγώ θα χαρώ πιο πολύ. At last by Yameth

Ισως οχι σε απολυτως ολα τα settings αλλα γενικα μιλωντας σιγουρα, ναι. Και μιας και ανεφερες το συγκεκριμενο παραδειγμα, πριν απο χρονια ειχα την ευκαιρια να κανω ενα πολυ ενδιαφερον τεστ. Βαλαμε στον ιδιο ενισχυτη στο ιδιο μαγαζι PRS Custom 24 και PRS CE 24 με τους ιδιους μαγνητες, ειχαμε μαλιστα 4 custom και 2 CE. Ιδιες κιθαρες απο πανω μεχρι κατω με μονη διαφορα οτι η custom ειναι set mahogany neck και η CE bolt on maple neck. Οχι ειχαν διαφορα, κανανε ΚΡΑ λεμε.

Το έγραψα για να είμαι on topic στο κομμάτι.

Και μόνο μαγνήτες να αλλάξεις, μπορείς να έχεις εύκολα εναν πολύ πιο ουδέτερο ήχο. Το ίδιο μπορείς να κάνεις και σε μια tele, με ελαφρώς λιγότερη επιτυχια. Ο super distortion θα παίζει μέταλ άνετα, και έχει και όμορφα καθαρά. Δεν θα ταιριάξει, όμως, διότι με τα 250αρια pots είναι πολύ πολύ σκοτεινός και γεμάτος μεσαια. Εντελώς άλλο voicing από τους μόνους. Χρειάζεται ένας μαγνήτες με λιγότερο ohmage, πριματος, ώστε να δέσει καλυτερα.

Πανευκολο είναι να ξεφύγεις από τη στρατιλα. Όλες οι μοντέρνες περίπου στρατ το πετυχαίνουν Βασικά μέσα από το ποστ του ο @odis13 δίνει κ τη συνταγή . Λίγο πιο μοντέρνο τρέμολο με διαφορετικά saddles από τα παλιά, λίγο πιο μοντέρνοι μαγνήτες κ έχεις μια κιθάρα που στρατιζει από ελάχιστο έως κάμποσο ανάλογα τα γούστα

Τα ρέστα,πετάλια.

Ειναι στα 200€ ακριβώς και απ’οτι βλέπω έχει πολύ καλές αξιολογήσεις.Φαίνονται ποιοτικά και δεν ειναι και τεράστια σε μέγεθος.???

Επιασα και σήμερα κολλητήρι. Διόρθωσα τα λαμπάκια του δένδρου...

Νομίζω οι πιο πρόσφατες κατασκευές ήταν δυο ίδια phono stage Salas, για μένα και ένα φίλο. Απο τις πιο απαιτητικές κατασκευές καθώς χρειαζόταν μέτρηση και ματσάρισμα των led που απαιτούνται. Απο ένα σύνολο 40, στο τέλος χρησιμοποιούνται μόνο κάποια ζευγάρια. Όλες οι κατασκευές ήταν πολύ υψηλών specs hifi. Πχ τα υλικά για το phono stage έφταναν τα 700 ευρώ, με υλικά που στο 90% δεν βρίσκονται εδώ.

Είχα διαβάσει κάποτε πως ένα απο τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά οποιουδήποτε media technology είναι τα προβλήματα του, οι ατελειες του, τα artefacts που εισάγει στην παραγωγική διαδικασία. Και αυτό επειδή αυτά είναι που καταλήγουν σε βάθος χρόνου να είναι τα χαρακτηριστικά που αποφέρουν το αίσθημα νοσταλγίας χάρη στο οποίο καταλήγουν να επιβιώνουν τα μέσα αυτα αφότου εχουν τεχνολογικά ξεπεραστεί. Ο κόκκος του φωτογραφικου φιλμ, τα κακα χρώματα του φτηνού C41, τα χρωματικα aberrations και τα μασηματα του VHS, τo wow και το flutter της κασέτας, η ζεστασιά και το χρατσαχρουτς του βινυλίου, η πλαστικότητα των '80s digital reverb, τα 8-bit γραφικά και ήχος των πρώιμων video games και παμπολλα άλλα- ολα αυτά τα προβληματικά χαρακτηριστικά έχουν καταλήξει απο limitations με τα οποία έπρεπε να ζήσει κάποιος λόγω μέσου, να είναι πλέον ευπρόσδεκτα στοιχεία τα οποία εισάγουμε κατα βούληση επειδη έχουν γίνει μέρος του αισθητικού μας λεξιλογίου. To caveat του άρθρου αυτού ήταν ότι βάση του σκεπτικού αυτου, θα έρθει κάποτε ο καιρός όπου ακομα και πιο μοντέρνα artefacts τα οποία κατα κοινή ομολογία θεωρούνται "άσχημα" και ουδέποτε συγκρίσιμα με τον θορυβο και τα artefacts παλαιωτερων μέσων, θα καταλήξουν εν τέλει να γίνονται επιθυμητά. Θα νοσταλγούμε δηλαδή κάποτε τα 240p youtube compressed videos και τον κακο ήχο των υπερκομπρεσσαρισμένων mp3 με τον ίδιο τρόπο που νοσταλγούμε το tape echo και το λαμπάτο compression. Πριν λίγο είδα το παρακάτω βίντεο του Hilowitz για ενα νέο πετάλι της Chase Bliss, το Lossy. Το Lossy οπως ίσως προδιδει το όνομά του είναι ενα περίεργο πετάλι που προσπαθεί να προσωμοιώσει τον ήχο του πρώιμου ιντερνετ. Αρχικά είχε δημιουργηθεί ως plugin απο την Goodhertz και πλέον η Chase Bliss το κυκλοφορει σε μορφή πεταλιού. Mp3 compression artifacts, packet loss, ολος ο κακός χαμός που συνεπάγεται με τα low-bitrate lossy audio compression formats που αναγκαζόμασταν να χρησιμοποιούμε τότε που το να στείλεις ενα αρχείο 10MB μέσω email ήταν ενας πραγματικός γολγοθάς. https://www.chasebliss.com/lossy Βρήκα αρκετά ενδιαφέρον τόσο το πεταλι αυτο καθ'αυτο και τους ήχους που μπορεί να αποδώσει αλλά κυρίως το πως ακόμα και τα πιο άσχημα artefacts, που μέχρι προσφάτως θα λέγαμε πως έχουν μηδενικά redeeming qualities καταλήγουν εν τέλει να γίνονται δημιουργικά εργαλεία.

Ξεχασα να πω πως οι μαγνητες στα οργανα του ειναι GAS pickups

Αργότερα στο Bufallo προσθήκη λαμπάτου τελικού σταδίου Μια απο τις πιό δύσκολες επεμβάσεις μοντίφες που έκανα ήταν η εξαγωγή σήματος i2s από το logitech mysqueezebox duet. Στις πρώτες φαίνεται η μύτη απο το κολλητήρι και μια καρφίτσα για να καταλάβετε πού ακριβώς ήταν η δυσκολία στο να κλέψεις το σήμα από το τσιπ Αργότερα η κατασκευή του τελικού τάξης Α Pass F5. Οι φωτο είναι από πρώιμο στάδιο, δοκιμών. Μετά συμμαζεύτηκε και ευπρεπίστηκε

Πιθανως γιατι και το γενoς της μανας της Tarja ειναι Seremetidi.

Ο Δημήτρης Turunen είναι αδερφός της Tarja Turunen από Nightwish;

Παντως οποιος βρεθει Σαλονικη ερχεται να ακουσουμε ακουστικα με hammond Κι αυτο απαραίτητο

Μπορεί, μπορεί και όχι ...

Γιατί δεν κάνουμε? Αφού όλοι μας είμαστε οι καλύτεροι εδώ μέσα. Κάνω λάθος??

Εγω Αν λογαριαζομαι

Να πάρεις μονταζ

Στις τοσο χαμηλες εντασεις που τους εχει στο βιντεο οποιοσδηποτε solid state ενισχυτης ιδιος θα ακουστει αν πειραξεις το eq κυνηγωντας πανομοιοτυπο ηχο. Επειδη τους εχω παιξει ολους αυτους (τους τεσσερις στους πεντε τους ειχα), ακουγονται τελειως διαφορετικοι μεταξυ τους στην πραγματικοτητα. Ο Henriksen ειναι στυλ Polytone, ο AER ειναι ακουστικος ενισχυτης, και ο DV Mark μια φτηνη αλλα αξιοπρεπης λυση (που ομως δεν ειναι στο επιπεδο των αλλων δυο σε δυνατες εντασεις). Ο Quilter κυνηγαει ηχο Fender σε solid state εκδοχη, εδω ειναι σχεδον muted (δεν ειναι αυτος ο ηχος του), και ο Blues Junior ως λαμπα ειναι αλλο στυλ ενισχυσης εντελως.

Ένα τελευταίο απ'τον μεγάλο Don. Don Airey - Running From The Shadows (2011) Τι όμορφο Minimoog solo...

O IV καλός είναι και στοκ. Αλλιώς, θέλει μοντάζ

John McLaughlin - Take The Coltrane (1995) John McLaughlin - guitar Joey DeFrancesco - Hammond B3 Elvin Jones - drums

Βανταπαβτζινα! Ζυμαροπιτα/μπατζινα με τις γευσεις του Vada Pav. Το Vada Pav, γνωστο και ως ινδικο burger, ειναι ενα σνακ απο το Μουμπαι της Ινδιας. Ξεκιναει με πουρε πατατας ο οποιος ειναι εντονα αρωματισμενος με chillies, curry leaves, σκορδο και αλλα μπαχαρικα. Ο πουρες μετα πλαθεται σε μπαλακια/μπιφτεκακια, μπαινει σε ενα κουρκουτι απο ρεβυθαλευρο (gram) και τηγανηζεται (σαν τα διαφορα pakora). Βγαινει ετσι μια τραγανη πικαντικη πατατοκροκετα που σερβιρεται μεσα σε ενα στρογγυλο ψωμακι σαν burger, με μπολικο κοκκινο και πρασινο chilli chutney. Εδω την εκανα σε μορφη μπατζινας. Εκοψα πατατα σε ψιλα ψιλα κυβακια και μετα απο ενα γρηγορο βρασιμο τα περασα απο τηγανι οπου ειχα να σωταρονται σκορδο, κρεμμυδακι φρεσκο, τζιντερ, πρασινα chillies, αποξηραμενα φυλλα curry, φρεσκοτριμμενο πιπερι και σπορους μουσταρδας. Μπηκε μετα σε μια ζυμη/χυλο απο αυγα, λαδι, γιαουρτι και αλευρια - ενα μερος λευκο, ενα μερος καλαμποκαλευρο και ενα μερος ρεβυθαλευρο gram. Kουρκουμας, αλατοπιπερα και ψησιμο. Σκεφτομουν για ωρα αν θα βαλω φετα, paneer ή κανενα αλλο τυρι αλλα για πρωτη φορα ειπα να την κανω ανευ. Στο σερβιρισμα ηθελε μια γερη κουταλια mango & chilli chutney στο πλαι αλλα μου ειχε τελειωσει και ξεχασα να παρω ο βλακας. Θα ξαναγινει σιγουρα, βγηκε δολοφονικη και συνηστω δοκιμη οπωσδηποτε! Το gram flour και τα curry leaves ειναι τα μονα "εξωτικα" υλικα και στην αναγκη μπορουν να παραλειφθουν.