Πίνακας συμμετοχής

Μου ηρθε μια ιδεα τωρα .... να ειχαν μαζι και τον Cory Henry στα keys ? Σκοτωμος.

Στο προτελευταιο κομματι στο 1.19.34 μετα το σολο του μπασιστα, φατσα ο ντραμερ

Εμένα μου φαίνονται όλοι σαν διπλοί σε μέγεθος μονού. Twin blade δηλαδή. Γι' αυτό είναι και noiseless.

Τρόμος... ? ΟΚ, απλά δεν γίνονται αυτά τα πράγματα. Ο τύπος ξεφεύγει από τα ανθρώπινα πλαίσια- και υπόψιν: Δεν διαβάζει καν... τα παίζει από μνήμης. Για 48 ώρες περιθώριο, όπως και να το δεις, είναι εξωπραγματικό γι' αυτά που παίζουν. Και μια και πήρα φόρα ας εκθειάσω λίγο ακόμα αυτό το αγόρι: Το πεντάχορδο του έχει δύο J μαγνήτες- με ράμπα στη μέση- και μόλις τρία knobs, που λογικά είναι VVT. Ούτε φρου-φρού, ούτε 10 knobs, switch, διαβόλους και τριβόλους... Το αγόρι έχει τον ήχο στα χέρια ? Και Mark Bass που λατρεύω. Αυτά είναι.

Αντιπαρέρχομαι τη γκρούβα του θεού που έχουν αυτά τ' αγόρια. Και μόνος του να έπαιζε ο Garcia, θα χόρευαν και τα σκαμπό ?

Εεε κάτι άλλο... Μη το βάλετε Χριστούγεννα ε? Θα είμαστε διακοπές αλλού κι αλλού!

Είναι που πεινάει. Φέρτε βρε και κανένα φαγώσιμο για το παλικάρι μας ...

Oι κορυδες

Ήθελα να 'ξερα πως μου διέφυγε εμένα αυτό το καταπληκτικό κομμάτι. Μάλλον ο τίτλος φταίει.

Ναι, αλλά όχι έτσι... Κάτι είχα, έναν οδηγό κάτι... Και σε κομμάτια που κουτσά- στραβά ήξερα - και ομοίως φυσικά κουτσά- στραβά έπαιζα ? Εδώ μιλάμε ότι όντως είναι η επιτομή του "δεν γίνονται αυτά". Αυτό το αγόρι ανήκει στην πολύ μικρή "κάστα ημίθεων" μουσικών, που είναι ικανοί για κάτι τέτοιο.

Έλα μου ντε... Πόσα είπε... νομίζω πενηνταφεύγα κομμάτια; Τι να σου πω... είναι εξωπραγματικός ο τύπος. Δηλαδή αν το καλοσκεφτείς, δεν είμαι και απόλυτα σίγουρος ότι έκανε έστω και μισή πρόβα μαζί τους (με δεδομένους τους χρόνους -48 ώρες- το ταξίδι κλπ) ? Τελικά υπάρχουν εξωγήινοι και ζουν ανάμεσα μας, "μεταμφιεσμένοι" σε μπασίστες ?

Βάλε Swan

Το εχω ακουσει κι απο αλλους. Γιατι? Τι πειραζει κι αν δεν μπορει καποιος να παιξει τα του αλλου? Αυτος μπορει να παιξει τα δικα σου? Ακομα κι αν μπορει ?, τζαστ ιντζοι δε μιουζικ. .

Eγω τον παρακολουθω στα διαφορα καναλια του γιατι ειναι μεγαλο νουμερο ο τυπος κ το κωμικο του ταλεντο μετριαζει καπως την απελπισια που με πιανει βλεποντας το παιξιμο...

Ναι τέτοιοι είναι, το "noiseless" το αναφέρω γιατί εκείνος ουσιαστικά ήθελε να ξεφορτωθεί το hum, χωρίς να τον πολυενδιαφέρει ο τύπος του μαγνήτη. Η πρώτη μου ηλεκτρική ήταν μια Epiphone SG. Την έχω ακόμα και θέλω κάποια στιγμή να την επαναφέρω στη ζωή γιατί αυτή τη στιγμή είναι διαλυμένα τα ηλεκτρικά της και δεν παίζει τίποτα.

Μεγαλη περιπτωση ο τυπος! Μουσικαρα!

Για μέλισσες είναι μάλλον.

Πιο μουφα παγιδα για κουνουπι δεν υπαρχει. Το κουνουπι δεν παει στη ζαχαρη.

Πανέμορφο και καθαρή παραγωγή!Κλείνε το delay με automation στο τέλος αν θες,το άφηνα και εγω.

Δες το ζήτημα απλά. Τον "βλέπουν" τα Windows σαν "δίσκο"; Όχι, διότι δεν είναι δίσκος.

ΕΧτός από έναν που έχει να μπει καιρό. @gvour

Το δύσκολο είναι να πιάσεις το feel.

Αμανέρθει ο κυρ Αλής, θα φέρει και την Κίλα μαζί.

Ε καλά, και γιατί δεν παίρνει ο κυριούλης μια ηλεκτρική να το παίξει, και βασανίζει αυτή την έρμη την ακουστική, που η φάτσα της έχει γίνει σαν κακοποιημένης γυναίκας που την έχουν φυλακισμένη και την εκμεταλλεύονται οι νταβατζήδες? Υπάρχουν μια χαρά φτηνές κινεζιές που αντέχουν το ξύλο, και είναι και φθηνές. Α, και έχουν και τρέμολο.

Βρε αυτο το καταλαβαινω κ δε θα ελεγα τιποτα αν ηταν μονο το δε μ'αρεσει Η συσχετιση με Τομμυ ηταν αστοχη. Εδω εχουμε 100% ηλεκτρικια μπαντα, με το παιξιμο να ειναι 100% ηλεκτρικης... παιγμενο με ακουστικη..?

Εγώ πάντως, ψάχνω να βρω που είναι το FR για τις βομβοβουτιές. Σίγουρα είναι υπερβολικός. Αλλά και ο Hendrix ήταν.

Αφτό δεν είναι ακουστική πάντως. Απλά της μοιάζει στην φάτσα.

Δε ξερω αν ειναι "ιδιος", αλλα σιγουρα ειναι πολυ ταιριαστος κ απιστευτα μαματος ηχος για να παιξεις αυτο το σολο κ αυτο θα επρεπε να σε απασχολει Περα απ'ολα τα αλλα, νομιζω πως ο Γκιλμουρ ειναι με διαφορα η νουμερο 1 επιρροη σου. Οταν παιζεις Γκιλμουρ ακομα κ δικα σου οταν βαζεις κ δεν το παιζεις 100% ειναι ολα spot on.

Εμένα μου αρέσει πολύ. Μπράβο ρε Γιώργο. Με ποια κιθάρα έπαιξες και τι "φοράει";

Ώπα Αλέξη, τι είναι αυτά ... Έχουμε και λέμε ... Στράτος - Βρέχει φωτιά στην στράτα μου Στράτος - Αετός αετό μεγάλωνε Στέλιος - Υπάρχω Στέλιος - Μαντουμπάλα Γιώργος Μαργαρίτης - Στου παράδεισου την πόρτα Γιώργος Μαργαρίτης - Εμείς οι ναυτικοί Ζαγοραίος - Πήγα να δω ένα φίλο μου Ζαγοραίος - Ο αλήτης Πίτσα - Παράνομη αγάπη Πίτσα - Πωλούνται όνειρα Μανώλης - Τα μαύρα μάτια σου Ρεπάνης - Σβήσε με κυρά μου Κλπ Άσε τα σάφλ και πιάσε τα ζεϊμπέκικα ασούμε, να ανοίξει καμιά φιάλη. Και όταν μπουν τα ξένα, αυτό που έχει όλα κι όλα 4 ακκόρντα.

Ξέρω ότι το συγκεκριμένο είδος και αυτός ο ήχος δεν είναι και πολύ δημοφιλή στο φόρουμ αλλά ανεβάζω το παρόν θέμα για λόγο σοβαρό. Ο τεράστιος Jimmy Thackery παίζει εδώ και πολλές δεκαετίες πια με μια σαραβαλιασμένη στρατ του 1964 την οποία είχε αγοράσει στα 70s. Στην εν λόγω στρατ έχει βάλει floyd rose, locking nut και noiseless, blade μαγνήτες του Joe Barden (υποθέτω κάποιο custom μοντέλο που δεν κυκλοφόρησε ποτέ στο εμπόριο) ενώ σε κάποια φάση άλλαξε και το μπράτσο με κάποιο σχετικά καινούριο γιατί το παλιό απλά "έλιωσε" από τη χρήση. Όλες αυτές οι ιεροσυλίες για τους πουρίστες, είχαν σαν αποτέλεσμα έναν από τους ωραιότερους (για μένα πάντα) strat ήχους που έχουν ποτέ ηχογραφηθεί. Και είναι εκεί για να μας υπενθυμίζει ότι όλο το ατελείωτο gear, τα εξαρτήματα και τα ματζούνια με τους κανόνες και περιορισμούς που τα ακολουθούν στον κόσμο της ηλεκτρικής κιθάρας, δεν είναι τίποτε άλλο από απλά εργαλεία που κάνουν πιο εύκολη τη δουλειά του μουσικού που θέλει να βγάλει έξω τη μουσική που έχει μες στο κεφάλι του.

Δεν χωρούσε φίλος... Υπάρχουν και όρια ?

The story so far... O @mpamps είναι μέσα για τους MSG O @Alex Raptakis είναι μέσα ως ντράμερ και πιθανός τραγουδιστής Ο @Nestoras είναι μέσα για τα Beck Ο @gkourmoul1 είναι μέσα για το Loner- αλλά περιμένει τον σπόνσορα Θωμά Οι λοιποί πετάτε ? αλλά δεν λέτε όχι για μερικά ? ή (και) αρκετές ? Επιπρόσθετα, πάσχουμε από αγοραφοβία, μικροβιοφοβία, στουντιοφοβία, αραχνοφοβία, τελεκαστεροφοβία, τζαμφοβία και ίσως ovaphobia (φοβία για τα αυγά)... Α, ναι θα έχουμε και ιατρική επίβλεψη απ' τον αξιότιμο @fusiongtr Κύριοι συγκεντρωθείτε. Θα εκτεθούμε ανεπανόρθωτα.

Μην ψάχνεις...?

Ε, μα τώρα τίτλος είναι αυτός για τέτοια κομματάρα? Δίκιο έχει ο Νέστορας. Λοιπόν το κομμάτι θα στο βαφτίσω εγώ (με την βοήθεια του dim). "Aberration" (ψάξε βρες τι σημαίνει)

@Spyros Delta ναι βρε Σπύρο, τρόπος του λέγειν είναι Εννοείται πως όλοι αυτοί οι παληκαροι, ίσα ίσα που δίνουν έμπνευση κιόλας ή πορωση ή ο, τιδηποτε άλλο, καλό ομως

Κι αλλος απελπισμενος. Ρε παιδια δεν το καταλαβαινω αυτο. Ακομα κι αν το δουμε σαν μουσικοι, αυτα πρεπει να μας φτιαχνουν, οχι να μας απελπιζουν. .

Jimmy Thack μόνο εδώ: Εχω αρχίσει να αναρρωτιέμαι αν ήθελες λες πωλ μικρός αλλά κάπως λοξοδρόμησες

Ευχαριστω πολυ ΕΜΤΖΗΖ. Κ για το τιπ με το ντηλεη!

Μπααααα. Εκεί στο φακελάκι της καλά κάθεται. Δεν είναι για εξόδους και λάιβ. (Βεργούλες, παλιατζής, εσύ που μιλάς στην καρδιά μου, υποκρίνεσαι) (πάρε κοκακολα, πάρε κοκακολα)

Θυμάμαι ήταν 2007, και έμενα Αθήνα. Είχα αγοράσει την πρώτη μου ακουστική (μέχρι τότε μονο κλασική γρατζουνούσα). Πάω στο σπίτι ενός φίλου, και είχε μια ibanez την οποία έπιασα και έπαιξα λίγα μπουζουκοστύλ. Μου έκανε εντύπωση ο μικρός όγκος, το λεπτό μανίκι και μπήκα στην πρίζα. Αγόρασα λίγες μερες μετά, από τον Νάκα του Mall, μια φτηνή yamaha ηλεκτρική και ένα πολυεφέ line6 floor pod. Καθόμουν τα βράδια και έβλεπα το Pulse σε dvd, και μου έκανε τρομερή εντύπωση αυτή η εισαγωγή, τα σηκώματα με τόσο καλό control και ο χειρισμός γενικότερα. Είχα τυπώσει και ταμπλατούρα να το βγάλω, αλλά δεν το είχα καθόλου με το bend και το παράτησα. Λίγους μήνες μετά δεν την ξανάπιασα την ηλεκτρική (έβγαζα υπερβολικά χαλια ήχο απο το line 6, συνδεδεμένο σε έναν ενισχυτάκο squier 10watt, που τον είχα για το μπουζούκι). Αλλά αυτή η εικόνα του gilmour έμεινε χαραγμένη στο μυαλό μου για πολλά χρόνια. Όπως και η εικόντα του Moore όταν ξεκινά το Parissiane walkways. Έπρεπε να περάσει μια 10ετία για να το αποφασίσω να ξαναπιάσω την ηλεκτρική από την αρχή, με κάποια μαθήματα απο δάσκαλο. Χρειάζεται και μια ωριμότητα το όλο εγχείρημα. Να ξέρεις για ποιον λόγο πιάνεις το όργανο. Εγώ το ξεκίνησα με σκοπό να μάθω να αυτοσχεδιάζω, δηλαδή να μπορώ να παίξω πάνω σε κάποια δεδομενα ακορντα. Και φυσικά να καταφέρω να αποκτήσω τεχνική για να παίξω κάποια κομμάτια από τους guitar heroes, τους οποίους συνεχίζω και τους βλέπω/ακούω με το ίδιο δέος. Ίσως αυτό με σπρώχνει να "ψάχνομαι" καθημερινά.

Αφού πιάσαμε τα Hendrix covers, πάμε και στον Μίδα

Ιερόσυλος το ξέρω, αλλά οι αγαπημένες μου versions κομματιών του Hendrix είναι όλες από το tribute live του Θεού.

Ο Σούπερμαν είναι πολύ δυνατός κ μπορεί να σηκώνει μεγάλα βάρη. Δεν είναι τυχαίο που τον λένε Κλαρκ.... ?

Του Νεστορα ειναι ΛΑΙΜΑΙ

Meanwhile, at Paul McCartney's house...

Chick Corea - Blues Connotation (1970) Chick Corea - piano Dave Holland - bass Barry Altschul - drums

Να είσαι καλα, τo πεθυμησα αυτο το κομμάτι...μου αρέσει πολύ να το ακούω από αυτόν τον (διαστημ)άνθρωπο.