Πίνακας συμμετοχής

Μερικά πρόχειρα voicings από τα άπειρα με αυτές τις νότες. tabs.pdf

Ολα ειναι θεμα voice leading. Απο εκει ξεκινησαν ολα, η Αρμονια ειναι ΠΑΙΔΙ του voice leading, και οχι το αντιστροφο. Φυσικα αν απο τις συγχορδιες θελουμε μονο το "χρωμα" τους, θελουμε δηλαδη στην ουσια να εχουμε μια τροπικη προσεγγιση, τοτε ΟΚ. Αν μπλεξουμε ομως με τα functions τονικες, δεσποζουσες, υποδεσποζουσες και τετοια, θελουμε οπωσδηποτε ελεγχο του voice leading. Η κιθαρα εχει αρκετες τετοιες δυνατοτητες παρεπιπτοντως, αλλα θελει την προσεγγιση της κλασσικης κιθαρας, με δαχτυλα στο δεξι κλπ. Και παλι δε βολευει αρκετα, με την εννοια οτι πρεπει να εχεις προχωρησει πολυ για να εχεις ευχερεια σε τετοιες φασεις, με τα πληκτρα ειναι πολυ πιο ευκολο.

Μειώνεις. Χαμηλώνεις. Αχ, είσαι νέος εσύ, δεν είχες προλάβει την βαρεία στα πνεύματα.

Αυτό είναι πραγματικό αριστούργημα.

Ε μα...ρε φιλος... Παιζει και ναχεις καμια 10ρια στην ουρά....

Φρεσκο Μου εφτιαξε το κεφι για τον μηνα ... ισως και για τον επομενο.

Η απλα να παιξεις και την απο κατω χορδη;

Τα maj7b5 ακκορντακια δεν ειναι τετοια φαση;

Σε ευχαριστώ πολύ Βασίλη. Η συμμετοχή σου ήταν καθοριστική... το κομμάτι απέκτησε χαρακτήρα με τις κιθάρες σου.

Κυρ Αλή μου εξεπλάγειν πάλι από τις τζαζιστικές σου ικανότητες.

Μου αρέσει πάντα να ακούω συνεργασίες μελών και η συγκεκριμένη είναι πολύ υψηλού επιπέδου! Μου αρέσει πολύ το extended break στη μέση του κομματιού, πολύ ατμοσφαιρικό και δίνει ένταση με τον τρόπο του.

Μονοι .

Δεν αντιλέγω. Αυτός ο τύπος όμως, έτσι όπως την χρησιμοποιεί, με την παραμόρφωση και το τρέμολο, την κάνει να ακούγεται σαν άταστη. EDIT: Εντωμεταξύ, οι από πίσω παίζουν σε κάποιες φάσεις εντελώς στον γάμο του καραγκιόζη.

Πιστεύω πως κάπως έτσι ηχεί στους κεντροβορειοευρωπαίους το ελληνικό κλαρίνο στα πανηγύρια.

την 335 των φτωχών την έχω εδώ και χρόνια Αυτό είναι κιτσοκούτσουρο με μανιβέλα

Σήμερα κατάφερα να το ακούσω από μόνιτορ τελειωμένο . Πολύ όμορφη δουλειά Πάνο! Βρήκες ωραίες λύσεις για όλα!

Μοιάζει με αυτή .... https://www.meatexz.com/cheesyguitars/jolana_special.html

προτιμώ τον τζεφ

Για κάποιο λόγο το απόλαυσα σαν να ακούω Metheny

Αυτο εννοω φασαριόζικο. Τέρμα κομπρεσαρισμένο και limitιασμένα όλα, δεν υπάρχει πολύ χώρος στο μιξ, συχνοτικά. Θέλει κάτι να κόβει. Τη μίξη δεν την πολυπρόσεξα, αλλα μου φαίνεται καλή η ένταση (προσπάθησα να είμαι κοντά στα τύμπανα στο level, όχι πιο κατω)

Scott Henderson - Tore Down House (1997)

Αυτό και μόνο αυτό έχει σημασία στις μέρες μας. Οι πιο πολλοί ήχοι που δοκίμασα δεν είχαν το presence που έπρεπε και χάνονταν. Ο Friedman ταίριαζε γάντι σε αυτό το φασαριοζικο μιξ.

Μεσα στη μιξη ακουγεται πολυ πολυ καλα στο συγκεκριμενο μπακινγκ τραγκ. Ειναι λιγο ψηλα κ φανταζομαι δεν του εχεις κανει ποστ επεξεργασια πολυ, αλλα ειναι πολυ style appropriate. Me likes.

I knew it....

Φανταστικό. Είπα θα κάτσω να χαζεψω λιγάκι και το είδα μονοκοπανιά και με μπρος πίσω σε κάποιες εκρηκτικές στιγμές. υγ: δε μπορώ να μη ποστάρω αυτό:

Ωραίος ο Τρούσας, αλλά αγύριστο κεφάλι. Τον διάβαζα απ'το Jazz & Τζαζ. Πριν καιρό προσπαθούσα να του εξηγήσω ότι στο "Amore" (ένα soundtrack του 1973 του Παπαθανασίου) δεν έπαιζε με Mellotron αλλά με Hammond περασμένο από echorec. Χαμπάρι...Τζάμπα έγραφα, ο τύπος επέμενε ότι ακούμε Mellotron, κι αυτό μόνο και μόνο γιατί στην έκδοση του soundtrack το 2015 αναγραφόταν λανθασμένα ότι έπαιζε και με Mellotron. Για όσους θέλουν να το ακούσουν:

Για να παίξεις κλειστές συγχορδίες στην κιθάρα σε ευθεία μορφή, πρέπει να έχεις τα δάχτυλα του Holdsworth. Ίσα ίσα που είναι πολύ πιο εύκολο από το πιάνο. Εσύ παίζεις της Παναγιάς τα μάτια βρε Αλή μου, εκεί κολλάς?

ΥπερΣυμπαντικό groove και ατελείωτη ενέργεια. Νομίζεις ότι θα ακούσεις ένα απλο funk live και παρακολουθείς μια ωδή στην τελειότητα.

Το συγκεκριμένο σημείο το.... "χρωματισα" με μια μαρμάρινη πένα που σε κάνει να θες αλλαγή χορδών ανά δίωρο κ 3 ντηλεη. Είναι το λεγόμενο σημείο τσίου τσίου Το τελευταίο πράγμα που ηχογράφησα κ δεν περίμενα να το κρατήσει ο Πάνος. Είναι από τα πράγματα που θα έκανα σε λάιβ κ θα κοίταζα τον "μαέστρο" να δω αν το βλέμμα του έλεγε: "Εντάξει δεν είναι τόσο κακό, ας αφήσουμε το παιδί να παίξει" Ή: "Έισαι ήδη εκτός μπάντας απλά δεν το ξέρεις " ? Ο Πάνος το κράτησε κ το έβαλε κ όπως πρέπει στη μιξη

Οι πληκτράδες/ πιανίστες παρακαλούνται να κοιτάνε μια ταστιέρα κιθάρας μέχρι να ζαλιστούν πριν μιλήσουν για αρμονικά θέματα. Μετά να κάνουν μετάφραση αυτού που σκέφτονται σε κιθαριστική γλώσσα, να καταλαβαίνουμε και μεις οι ανώμαλοι. Π.χ. Για να "κοτσάρεις" κι άλλη μια τέταρτη από πάνω στην κιθάρα, πρέπει να φυτρώσει έκτο δάχτυλο 18 εκαστοστά.

Μην παιζετε τετοια πραγματα, θα τζαζεψετε.

Έλα ρε παιδιά, έρχεστε προς τα εδώ σιγά σιγά. Εσύ βάλτου E, εγώ βάζω Α# για A#13 (λύνεται μια χαρά στο D#maj), ή εναλλακτικά άλλη μια τέταρτη, ένα C (όχι στο μπάσο) για να γίνει μια υπέροχη G#maj7#11 (λυντιανάκι δηλαδή που μια χαρά είναι όπως είναι, δεν θέλει λύση), το οποίο με εναλλακτικά μπάσα, μας δίνει πολύ όμορφες και πρωτότυπες συγχορδιούλες μπαλαντέρ. Άμα πιάσουμε τέτχοια .... σφυράτε να ανοίξω μπύρες, και εξοπλιστείτε με ποπ κόρν ασούμε. EDIT: Αααα, και που να πιάσουμε τις αναστροφές του. Η χαρά του ακκορντίστα. Αλλά όταν μπλέκεις με τέταρτες αυτά παθαίνεις.

To Xentrix κορντ Ε7#9 παλια το ηξερα ως Χεντριξ κορντ κ ...δεν ηξερα τι να το κανω Οταν συνειδητοποιησα πως ειναι ενα altered dominant κορντ ηρεμησα...? Τωρα το E7#9 συγκεκριμενα δε χανω την ευκαιρια να το παιζω με τρεις ΜΙ οπως ειπα πιο πριν, για φορο τιμης στον κιθαρομπαμπα μας. Πληκτρά δεν εχω να με κοιταει περιεργα οποτε δεν εχω κ λογο να συμμαζευτω προς το παρον? Το κοντεξτ το οποιο περιγραφεις εσυ, ειναι διαφορετικο, αλλα αφου εκανα την παρενθεση ειπα να τοην τελειωσω κιολας ?

Ναι, ναι, ισχύει από πλευράς διαστημάτων, αλλά έχανα το context, το είπες με άλλα λόγια μόλις.

Προσπαθώ να κάνω upgrade σε μουσικός, εξού και οι ερωτήσεις ? Τώρα τελευταία μόνο πλήκτρα-θεωρία μελετάω.

Εμωρετιψαχνειςναβρειςτωραδουλιτσαναυπαρχει

Την jaguar πάντως την τρώει για πρωινό για τα γούστα μου. Και είναι και πιο μουράτη.

Ωραίο το air show, δε λέω... Αλλά δεν μπορείτε να χαμηλώσετε λίγο το volume, κουφαθήκαμε. Τι στην ευχή ο... sir πιλοτάρει;

κάνουν κι αυτί ιφλουεσινγ?

Ναι, χιουμοριστικα το ειπα - το συγκεκριμενο κομματι ειναι ενα ιδιαιτερα ξεχωριστο κομματι στην ιστορια των πρωιμων blues λογω της αφηρημενης (σχετικα) μορφης και του υπνωτικου χαρακτηρα του, της ελλειψης "κανονικων" φωνητικων κλπ. Γενικα ειναι πολυ γνωστο, ηταν ενα απο τα 27 κομματια που συμπεριλαβαμε στο δισκο του Voyager, το εχουν διασκευασει η Σαρα και η Μαρα, εχει εμφανιστει σε διαφορα soundtrack κλπ κλπ. Ε, υπηρχε ενα αρθρο αρκετα χρονια πριν που συζητουσε αυτο το κομματι και ειχε γραψει ο συγραφεας οτι ειναι τοοοοσο υπνωτικο τοοοοσο αφηρημενο που θα μπορουσες οριακα να το πεις και ambient, ε και εχει μεινει σαν αστειο απο τοτε οτι οι απαρχες του ambient ήταν το "Dark was the night, Cold was the ground". Νομιζω μεχρι και το wiki page για ambient music το αναφερει ?

Προς όλους τους ενδιαφερόμενοι (και για το αρχείο σας): https://diskoryxeion.blogspot.com/2013/11/blog-post_7.html

Φρενίτις, ναι. Ταινία του '66 που βγήκε τελικά στις αίθουσες αρχές '70s αν θυμάμαι καλά. Αστυνομικό θρίλερ όπως έγραψα. Αν θες πραγματική μουσική "θρίλερ" από Παπ, βρες και άκου τα soundtracks "De Nuremberg a Nuremberg ", "Picasso", διάφορα θεατρικά του κλπ. Έχει γράψει πάρα πολλά

Κατά καποιον τρόπο είχε γράψει. "Φρενίτης", ένα αστυνομικό θρίλερ/ταινία του 1966 με μουσική Παπ. Το παρακάτω κομμάτι από την ταινία.

?

Έχει κι άλλους πολλούς,είναι ολόκληρο genre , δες και αυτόν που, μετά από το παραπάνω τέρας φυσικά,είναι ο καλύτερος

Εχει ξεφτιλιστει τελειως ο ορος "φασισμος", στο τελος θα λενε φασιστικα και τα κορδονια των παπουτσιων, που δεν αφηνουν ελευθερα τα ποδια μας και τα κρατανε δεσμια της καταπιεσης της σολας.

Το ξηλωσα, το επιασα, σιχάθηκα και σκουπιστηκα, το έβαλα αγγελία, και εφυγε. ΥΓ: σκιουζ μουά, για τέλεμπλοκι δεν μιλαγες? Ποδοσφαιράκιας μεχρι τέλους, έτσΕ? Πατουσάκια, ε, πατουσάκια...

Βολτίτσα με το ΑΤΜ

ναι αυτό. Δεν πολυδούλεψε....