Πίνακας συμμετοχής

στα φιλικά εννοείται. Εκεί βλέπεις και μόνο για να στηρίξεις. Αλλά πχ beato, έχω δει τα πάντα και δεν έχω ρίξει κανένα

Σίγουρα δεν είναι μόνο ένα πράγμα. Το έχω σκεφτεί και εγώ πολλές φορές.... Κάποια βασικά πράγματα που έχω σταμπάρει είναι: - Απλά αλλά όχι απλοϊκά κομμάτια. Ευχάριστα αν δεν τα παρακολουθείς, ενδιαφέροντα όταν τα παρακολουθείς. Υπάρχει το στοιχείο της έκπληξης αλλά όμορφα ενταγμένο ώστε να μην ταράζει την ισορροπία του τραγουδιού. - Στρωτά, με ροή, για να μπορείς να τα ακολουθείς, να τα ψιθυρίζεις κλπ. - Ενορχηστρώσεις που δένουν με το ύφος, χρήση διαφόρων "έξτρα" οργάνων και βέβαια άπειρο ηχητικό mojo.....................