Ο Μike Portnoy δεν ήταν ο ντράμερ των Dream Theater,ήταν οι Dream Theater.Mπορεί η λάμψη του Petrucci και το γενικότερο artistry της μπάντας να έριχναν τις σκιές τους πάνω σε αυτό αλλά είναι κάτι που απλά δεν ξεπερνιέται.
Βάλε τώρα και το ότι τα παιδιά τους έχουν μεγαλώσει μαζί και κλείνουμε εδώ.
Πάντως,καθοριστικός παράγοντας για αυτή την επανένωση υπήρξε ο χαρακτήρας των υπόλοιπων και ειδικότερα του wanna be μητροπολίτη Καλαβρύτων.Δεν ξέρω πόσα άλλα γκρουπ θα δέχονταν το γεγονός ότι ένας πρώην τους παράτησε για 13 χρόνια,έκανε το κομμάτι του,δούλεψε τα απωθημένα του και τώρα πετάει ένα "there 's no place like home" και όλα εντάξει.
Τα νέα είναι καλά.Πολύ καλά...Και η επικείμενη μάζωξη στο στούντιο είναι αντικειμενικά το μεγαλύτερο γεγονός στο χώρο του prog metal εδώ και πολύ καιρό.
Ίδωμεν.