Πίνακας συμμετοχής

Δεν το ήξερα. Πολύ πολύ ωραίο. Και πάλι θα πω με παίξιμο που δε μας έχεις συνηθίσει αλλά απόλυτα to the point και φανταστικό ήχο.

Θα το χαλάσεις...

Έλα βρε συ, τι ντρέπεσαι? Με ένα Hammond SK2 δεν θα έπρεπε να ντρέπεσαι

απλά εκπληκτικό... γοητευτικά ιδιαίτερο σε όλη του την εξέλιξη και στα "παιξίματα" και στην παραγωγή... δεν το είχα ακούσει (γιατί θα το θυμόμουν)... πλέον είναι και για μένα από τα πιο αγαπημένα κομμάτια σου...

Φοίβος Τασσόπουλος. Η μητέρα του είναι η Αφροδίτη Κοζανιτά, η οποία είχε παράνομη σχέση με τον Γκιωνάκη στα μέσα των '80s. O Γκιωνάκης την είχε πυροβολήσει τρεις φορές το 1984 και είχε γίνει χαμός στη χώρα, οι παλαιότεροι θα το θυμούνται.

To είδε ένας φίλος μου στο κανάλι και με πήρε τηλέφωνο και μου λέει, τι κάνεις ρε συ, γιατί παίζεις σαν μουρλός και φοράς και τα γυαλιά θα σε πάρουν για ΤΡΕΛΟ? Φτιάξε ένα σοβαρό βίντεο? Δεν ξέρω αν είμαι τρελός ? εσείς το ξέρετε καλύτερα από όλους χαχαχαχχαχαχχχαχαχα? εγώ στο πλαίσιο της δοκιμής και to know us better με τα νέα ηχεία μου και θα ακολουθήσει μάλλον και νέο ζεύγος ακουστικών σύντομα, είπα να τραβήξω το βίντεο και να το δούμε παρέα να μου πείτε απόψεις. Πιο πολύ ο ήχος με ενδιαφέρει και την ώρα που γράφω και γενικά είμαι ευχαριστημένος Έφτιαξα ένα δικό μου multi στο omni και έβαλα ένα patch στο Stylus RMX για ρυθμό και τα arpeggios για fingered ακομπανιαμέντο και σας δίνω και την ευκαιρία να δείτε λίγο real time πείραγμα και performance από ήχους του Roland V-Synth μου. Ένα ακόμα μικρό παράδειγμα συνεργασίας software και hardware σε πραγματικό χρόνο σε ένα minimal setup ικανό όμως να κάνει τα πάντα με περιορισμό μόνο τη φαντασία. ΜΙDI. ένα πρωτόκολλο επικοινωνίας για τη διασύνδεση μουσικών οργάνων που κάνει εδώ και ΣΑΡΑΝΤΑ ΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ και την κουτσή Μαρία? μουσικαρά σε στούντιο που πλέον χωράει στη χούφτα. Το MIDI βγήκε δηλαδή όταν κυκλοφόρησε το Rock the Casbah των The Clash και αποτελούν και τα δύο σταθερή αξία και ανεκτίμητη? Απολαύστε όσο αντέξετε και γιατί όχι, ακούω απόψεις.

Αποφάσισα να γράψω κάποιες λεπτομέρειες γι αυτό το κομμάτι που έρχεται απο παλιότερα χρόνια. Πρώτα, το στυλ. Είναι ίσως το πιο ιδιότυπο funky που έχω σκαρώσει ποτέ, μια παράξενη μίξη από Blue Note αισθητική και Texas twang. Ο τίτλος έρχεται να μπλέξει ακόμα περισσότερο το ζήτημα αφού το kuma-goo ήταν μια κραυγή του Peter Wolf που λάτρευα ν ακούω όταν την εκστόμιζε στα λάιβ τωνJ.Geils Band, ποτέ μου δεν σιγουρεύτηκα πως σημαίνει κάτι αλλά ταίριαξε στο μυαλό μου. Τα όργανα. Ήθελα οπωσδήποτε ένα Hammond organ και αυτό το ανέλαβε ο Άκης Κατσουπάκης ξεπερνώντας τις προσδοκίες μου. Όπως μου συμβαίνει συνήθως, άκουγα όλο το κομμάτι στο μυαλό μου από πριν, οπότε η αισθητική και μια πρώτη χάραξη του τι γίνεται ήταν εύκολο να περιγραφεί απo μένα στους μουσικούς. Το τέμπο των τυμπάνων αν θυμάμαι καλά το είχα «δανειστεί» από κάποιο τραγούδι του Prince, με τον Αλέξη Αποστολάκη που παίζει τύμπανα ήμασταν χρόνια συνεργάτες και δεν άργησε να μπει στο νόημα αυτού που ζητούσα. Το ίδιο και με τον Σωτήρη Ζήση που έπαιξε μπάσο όπως πραγματικά ποθούσα, χωρίς υπερβολές που δεν ήθελα. Τέλος, οι κιθάρες. Το βασικό θέμα παίχτηκε με μια βαρύτονη, γνώριζα για το εξάχορδο μπάσο της Fender αλλά που να το βρεις τότε και πολύ περισσότερο πώς να το πληρώσεις. Εκείνη την εποχή όμως και οι βαρύτονες κιθάρες ήταν λίγο πολύ άγνωστες, όσοι λοιπόν είχαμε αρκετή περιέργεια, χρόνο και κάψα, τις φτιάχναμε μόνοι μας μεταποιώντας το nut ώστε να δέχεται παχιές χορδές (οι μι και λα στα χαμηλά αν δε λαθεύω ήταν από σετ χορδών μπάσου, ίσως και η ρε), ρύθμιση και κούρδισμα σε Σι και νάτος ο ήχος, όχι ακριβώς αλλά αποδεκτά κοντά. Στα σημεία των παύσεων που ηχεί η νότα από τη βαρύτονη χαμηλώνοντας το pitch, δεν είναι τρέμολο αλλά ξεκούρδισμα στο κλειδί με το χέρι. Νομίζω ήταν μια πολύ πειραγμένη Jazzmaster η κιθάρα που χρησιμοποιήθηκε ως βαρύτονη. Η βασική κιθάρα, ήταν μια original Guild Starfire single cut, κι αυτή με αλλαγμένο έναν μαγνήτη, πιστεύω πως ήταν μοντέλο του ’59 ή του ’61. Και εδώ κρύβεται μια πιπεράτη λεπτομέρεια. Εκείνα τα χρόνια πειραματιζόμουν πολύ, έψαχνα διαρκώς τρόπους να ανοίξω χαραμάδες και τρύπες να ξεχυθούν έμπνευση και γνώση να γευτώ. Διαπίστωσα πως για να παίξω πιο άνετα και εφευρετικά στο στυλ που ήθελα – και δεν το κατέχω παρά μόνον επιδερμικά, με βοηθούσε ένα συγκεκριμένο πιάσιμο στην ταστιέρα, αυτό απαιτούσε να τροποποιήσω το κούρδισμα στη Μι καντίνι, να ανέβει έναν τόνο και να γίνει Φα δίεση. Έτσι και έκανα και έτσι παίχτηκε και ηχογραφήθηκε το κομμάτι στα μέσα της δεκαετίας του ’90. Αυτή η εκδοχή που παρουσιάζεται εδώ είναι ένα remaster που μου άρεσε αρκετά.

Ένα πολύ ενδιαφέρον 40-λεπτο βίντεο για την FM σύνθεση, με πολλές ιστορικές και τεχνικές λεπτομέρειες. To βίντεο τραβήχτηκε στο τελευταίο SynthFest UK που έγινε στις 7 Οκτωβρίου. To SynthFest είναι το μεγαλύτερο synth festival στο ΗΒ και γίνεται κάθε χρόνο.

Με €150-200 νομίζω βρίσκεις στο ebay.

γίναμε producers και content creators?

Βγάλ'το ρε συ, γιατί όχι? Αν είναι κάτι που να αξίζει δημοσίευση κάν'το. Αν είναι βέβαια κάνα Casiotone, καμιά μελόντικα, κάνα...τελχαρμόνιο του 1890, άστο...?

Σημερα το μεσημερι ειχε σπετσοφαι..... Εννοειται με το που πηρα clearance να μπω στη κουζινα κ να βαλω να φαω, ουτε που περασε απο το μυαλο μου να βγαλω φωτο.. θα καθυστερουσα ?

Είναι σε όγκο τώρα. Απ'την άνοιξη πάει για δίαιτα/γράμμωση...?

δεν τον αναφέρουν, αλλά αυτός είναι ο συνθέτης και το κομμάτι

Που τέτοια τύχη...? Εδώ παραμένουν όλοι, απλά ως και αυτοί βαρέθηκαν τα κιθαροθέματα. Τι άλλο να πεις για ένα ξύλινο όργανο με δυο-τρεις μαγνήτες, 6 χορδές και ένα τρισεκατομμύριο μικροπαραλλαγές του σχήματος του? Τέτοιες και τόσες αναλύσεις επί τόσα χρόνια δεν έχουν γίνει ούτε για διαστημικά προγράμματα της NASA...

Είναι τρομερό... Είναι λες και ως δια μαγείας εξαφανίστηκαν οι έγχορδοι από το forum. The rise of the key players, ένα πράγμα. Δεν θυμάμαι ποτέ τέτοιο καταιγισμό πλητροθεμάτων... Και παρόλα αυτά ακόμα και έτσι ψάχνεις για κάνα πληκτρά με το τουφέκι- για καμιά μπάντα.

Ζεστό κέικ σοκολάτας αρωματισμένο με ξύσμα πορτοκαλιού και από πάνω παγωτό στρατσιατέλα

Αντε γεια https://fb.watch/nStVAEPqr6/

φεύγω μόλις κορνάρουν

Πράσινο είναι φίλως. Άμα το βλέπεις άσπρο, σε βλέπω να περιμένεις στο φανάρι καναδύο μέρες να ανάψει πράσινο για να φύγεις. Εκτός κι αν φεύγεις μόλις ανάψει άσπρο ασούμε. Το κόκκινο πάντως το 'χεις.

Έχει και πράσινο λαμπακι

ωραίο το κοκκινάκι κάτω

Ειπαμε οχι κοντρολερς Πρεπει να συμμορφωθουμε Γκουρμουλη, για να μας αφηνουν να συμμετεχουμε στα θρεντζ τους

Συνήθως βλέπεις τα κουμπιά και την οθόνη μόλις καθίσεις μπροστά τους. Από τις φωτογραφίες που είναι τραβηγμένες από άλλες γωνίες δεν μπορείς να καταλάβεις ακριβώς τι γίνεται. Τσέκαρε δύο pics που μόλις τράβηξα, όταν κάθομαι να παίξω βλέπω τα πάντα και έχω πρόσβαση στα πάντα. Από άλλη γωνία όμως πολλά δεν φαίνονται. Στη συγκεκριμένη βάση βέβαια έχω κάνει και μια πατέντα, έχω βγάλει τις δύο τελευταίες μπάρες που πάνω τους στηρίζονται τα Hydrasynth/Wavestate/Mininova και τις έχω βάλει στις πίσω κάθετες μπάρες (κανονικά βρίσκονται στις μπροστινές κάθετες μπάρες), έτσι τα πάνω synths βρίσκονται πίσω από το κάτω/main synth (MODX) με αποτέλεσμα να φαίνονται πολύ καθαρότερα τα panels και οι οθόνες τους και δεν καλύπτουν πλέον τον μισό χώρο πάνω από το MODX. Όσοι έχετε Jaspers βάσεις ή τύπου Jaspers, τσεκάρετε αυτό το tip, το setup σας θα γίνει πολύ πιο λειτουργικό.

αγορασμένο το 2001 ή 2002 δεν θυμάμαι ακριβώς

εσύ πως παίζεις κιθάρα με κλειστά μάτια?

έκλεψα λίγο έβαλα και δυό μύδια

Αν έχει αυτοκτονικές τάσεις, ας το κάνει....?

εσεις έχετε πιό ωραία και πιο καινούργια

εξαιρετικότατον!!!!!!

Μπορούμε να ανεβάσουμε κ φωτό από μελλοντικά σεταπ;

Εγώ θα ανέβαζα κι άλλο τον πήχη, και θα έλεγα "δεν είσαι πλέον κιθαρίστας ή μουσικός, είσαι πια φωτογράφος".

Πολύ όμορφο. Όχι ωρέ, δεν είσαστε αποκλεισμένοι εσείς οι κιθαρίστες, ό,τι πλήκτρο έχετε που να αξίζει ανέβασμα, ανεβάστε το.

5 είναι οι οθόνες, απλά η μία (tv) είναι λίγο πιο αριστερά. 5 οθόνες έτσι ώστε να είμαι σίγουρος ότι Δεν θα δω κανέναν αγώνα πουθενά!?

Δεν έχω καταλάβει αν οι κιθαριστες είμαστε αποκλεισμενοι. Ας ποστάρω παρόλα αυτά το μοναδικό πλήκτρο μου (μη λαμβάνοντας υπόψιν midi controllers)

Τέσσερις οθόνες βλέπω. Είναι για να μπορείς να βλέπεις τέσσερις αγώνες ταυτόχρονα?

@Waterfall-K πρόσεχε γιατί μπορεί να λογοκριθεί λόγω περιεχομένου της κεντρικής οθόνης του σεταπ σου στις φωτό 4-5

Σήμερα απεβίωσε πλήρης ημερών ο Χρόνης Αηδονίδης, ενας απο τους σπουδαιότερους ερμηνευτές της δημοτικής μας μουσικής και ειδικά της Θρακιώτικης. https://www.naftemporiki.gr/culture/music/1528188/pethane-o-tragoydistis-chronis-aidonidis

Αποψάτο και με τη σφραγίδα σου.

Δεν καταλαβαίνω τι λες φίλος, όλα αυτά μού ακούγονται Νορβηγικά...

«Ο Γιάννης Γκιωνάκης-Odegaard (18 Σεπτεμβρίου 1922, Oslo - 25 Αυγούστου 2002, Αθήνα) ήταν Έλληνο-Νορβηγός ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου. Ο Γκιωνάκης γεννήθηκε στο Όσλο στις 18 Σεπτεμβρίου 1922. Ο Νορβηγός πατέρας του ήταν γιατρός, και από την ηλικία των δεκαπέντε ετών ο Γκιωνάκης πήγαινε στο ιατρείο του πατέρα του σκεπτόμενος να ακολουθήσει κι αυτός την ιατρική. Έτσι, αφού αποφοίτησε από το σχολείο, μπήκε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Όσλο όπου και φοίτησε για τέσσερα χρόνια...»? - Wikipedia

Αν δεν ακουσεις Γαρμπη σε hi end συστημα των 150Κ με φουλ σαραουντ ηλεκτροστατικά, είναι σαν να ακους Βιβάλντι σε τρανζιστοράκι μονοφωνικό του '70 assούμε... Μιλάμε για reference ηχογραφήσεις...

Εμείς μόνο βινύλιο ακούμε σπίτι μας , Από την χθεσινή ακρόαση.

Λοιπόν, οι παρακάτω pics είναι τραβηγμένες μεταξύ Σεπτεμβρίου 2022 και Ιουλίου 2023. Το σύντομο βιντεάκι προχτές, προσπαθώντας να κάνω sync βίντεο και ήχο. Τίποτα ιδιαίτερο, απλά ένας από τους αγαπημένους custom pad ήχους που έχω φτιάξει στο MODX. Tα setups είναι λίγο διαφορετικά σε κάποιες φωτός, σε μερικές υπάρχει το Hammond που τώρα έχει πουληθεί, και ελπίζω να αντικατασταθεί σύντομα με ένα νεότερο μοντέλο. Στις pics βλέπετε τα Yamaha MODX7, Hammond XK1c, Korg Wavestate, ASM Hydrasynth Explorer και Novation Mininova.

Το τωρινό μου setup Roland V-Synth Novation Zero SLMK2 Τα άλλα στις θήκες τους. Χαχαχαχαχα ?

Λοιπόν, Μόλις γύρισα από τα πατρογονικά εδάφη από τη μεριά του πατέρα μου (Τιθορέα) και έχω προσωπική παράδοση να μην έρχομαι από εκεί πίσω αν δεν έχω προμηθευτεί γιαούρτι, μέλι βελανιδιάς και ψωμί. Το ψωμί ίσως θεωρηθεί υπερβολή, αλλά δεν είναι. Ο λόγος είναι ότι αντίθετα με ότι βρίσκεται ακόμα και σε καλούς φούρνους εδώ (και ακόμα και με ότι φτιάχνω εγώ) πρόκειται για το σωστό/true ψωμί από κίτρινο Βοιωτικό αλεύρι αποκλειστικά, προζύμι και ψήσιμο σε έναν παλιό τουβλινο φούρνο με μεταλλικά μέρη από ισπανικό μαντέμι. Όπως βλέπουμε στη φωτογραφία, δεν διαθέτει κάποια ιδιαίτερη διόγκωση, το χάραγμα είναι ψιλό πρόχειρο και το σχεδόν τετράγωνο σχήμα μάρτυρα ωρίμανση σε πινακωτή. Έχει ελάχιστο σουσάμι αλλά κυρίως τέλειο ψήσιμο και σκληρή κόρα εξαιτίας του φούρνου. Κακά τα ψέματα, όση τεχνική και να έχεις και όσο καλό αλεύρι, ο φούρνος παίζει μεγάλο ρόλο και οι οικιακοί φούρνοι έχουν περιορισμούς. Επίσης το ψωμί έχει συμπαγή δομή εσωτερικά χωρίς μεγάλη κυψελωση, εξαιτίας του ελαιολάδου που επιβραδύνει τη διόγκωση. Ο μεγάλος θάλαμος του φούρνου (σα μικρό δωμάτιο είναι) σε συνδυασμό με την ενιαία θερμοαποροφητικότητα των τούβλων και του μαντεμιού, δημιουργούν συνθήκες κλιβάνου που ο μικρός μας οικιακός φούρνος, δεν πετυχαίνει ποτέ. Ακόμα και με γάστρα προετοιμασμένη για μια ώρα στο ζενίθ της θερμοκρασίας. Ως καύσιμη ύλη είναι ξύλο και για υγρασία σφουγκαρίστρα με νερό και ταψιά με νερό που βράζει. Αυτό είναι το κανονικό ψωμί που έχουμε πια ξεχάσει δυστυχώς...

Δεν έχω δει ασχημότερη κιθάρα στη ζωή μου...?

Να... εξομολογηθώ και εγώ μια αμαρτία. Μου αρέσει αυτό: Οι λόγοι είναι καθαρά αισθητικοί- είναι λες και το έχει σκάσει από πίνακα του Νταλί...