Το ξέρω βρε Bill.
Εγώ είμαι ακόμα χειρότερος, παίζω σε εντάσεις ψιθύρου για να μην ακούγεται τίποτα, γιατί σκέφτομαι ακριβώς αυτό.
Και μόνος μου όταν έμενα όμως, έκανα το ίδιο, γιατί σκεφτόμουν τους διπλανούς (φαντάσου να παίζεις κάτι μερικές δεκάδες φορές για να το βγάλεις, του σπάει τα νεύρα του άλλου).
Δεν είπα ότι φταίει η κοπέλα σε τίποτα.
Δικός μας ψυχαναγκασμός είναι αυτός.
Ο οποίος ψυχαναγκασμός όμως, σε κάνει να θέλεις να απομονωθείς για να ευχαριστηθείς χωρίς τύψεις.
Αυτό είναι κακό, γιατί αρχίζεις να συνδέεις την ευχαρίστηση με τύψεις, επειδή αισθάνεσαι ότι ενοχλείς.
Τέσπα, άλλη κουβέντα αυτή.
Ευχαριστήσου όσο λείπει ...