Πίνακας συμμετοχής

Βρε παιδιά μην αρχίσουμε τις αντιπαραθέσεις τώρα. Κρίμα είναι.

Λάθος ερώτηση , αφού αποφάσισες να γίνει αδιάκριτος. Δεν το λέω για τον Shelter , γενικά μιλάω, , αλλά αυτό που σε ενδιαφέρει δεν είναι τα κιλά, αλλά το ποσοστό λίπους Έπρεπε να ρωτήσεις λοιπόν, "τι ποσοστό λίπους έχεις";. ?

Φανταστικά είναι τα σόλα του, δεν ξέρω αν θα τα έλεγα σρεντ, ίσως με ψιλονεοκλάσικαλ έννοια. Το κομμάτι πάντως μουσικά/αισθητικά θα μπορούσε να είναι άνετα στο Painkiller.

10000% Priest. Όταν πρωτομπήκε το ριφφ της κιθάρας, σκέφτηκα "ξυρίζει πολύ, σίγουρα είναι ΠΣηφίο". Πάρα πολύ καλό!!! EDIT: Πάντως αν εξαιρέσουμε την υπερκομπρεσαρισμένη παραγωγή, και το πρώτο σόλο κιθάρας που σρεντάρει πολύ, θα έλεγα ότι είναι βγαλμένο από τα 80s-90s.

Αυτο μάλιστα και ειναι και φθηνο γιατι μιλάμε και για 256Gb, wow, παραέχουν πεσει οι τιμές τελικά... Και αν βλέπω καλά, για αυτο το μοντέλο δεν υπάρχει μικροτερη χωρητικότητα, 256, 512 και 1Τb και δεν ειναι τυχαίο. Σωστή υλοποιηση του USB3 Gen2, σωστές μνήμες, σωστός controller κοκ.

Συγχαρητήρια! Πολύ όμορφο, απο κάθε άποψη κομμάτι.

Συγχαρητήρια κι απο μένα! Πολύ όμορφο απο κάθε άποψη κομμάτι. Τα είπαν όλα οι παραπάνω και συμφωνώ απόλυτα με @vrasidas27 και @fusiongtr.

Ε, μα είναι να μην πεινάει μετά? Άμα τρώει δύο USB το πρωί, που να τον κρατήσουν μέχρι το μεσημέρι?

Cosdr, εκτος απο το θεμα της πεινας, πλακα πλακα το να παρεις το modx και να κρατησεις και το v synth το βρισκω πιο λογικο απο το να πουλησεις το vsynth για να παρεις το montage m. Πρωτα απο ολα, να ειμαστε ειλικρινεις, ολο το πλεονεκτημα του hardware ειναι να το παιρνεις σε κανα live. Και το modx ειναι πολυ πιο ελαφρυ, και πιο φθηνο, καλυτερη περιπτωση για κουβαλημα και ταλαιπωρια. Μετα, τα περισσοτερα πλεονεκτηματα του montage για την περιπτωση σου, και γενικα οταν μιλαμε για ενα PC expert σαν εσενα ? και κατοχο του v synth και των Native instrument καλουδιων δεν μετρανε. Οι καλυτερες analog out; Αν δουλευεις μεσω USB δεν πολυχρειαζονται, γραφεται ψηφιακα το σημα. Το καλυτερο interface; OK, αλλα με το PC μπορεις να βαλεις το editor και να κανεις παιχνιδι. Το ANX; Καλη προσθηκη, αλλα με το V Synth και τα plugins καλυπτεσαι εντελως. Το καλυτερο κλαβιε; Δεν εχει το 61αρι polyphonic aftertouch, μια χαρα παιζεις μπαλα με το v synth. Η παραπανω πολυφωνια στα δειγματα; Μα αυτη αφορα τους user ηχους, δεν υπαρχει περιπτωση να μη σε καλυψει το Kontakt. Πραγματικα δε βλεπω το λογο να δωσεις 2 χιλιαρικα παραπανω. Ετσι και αλλιως τα performances της Yamaha θελεις, το να βαρας π.χ. με το αριστερο το modx και να (π)σολαρεις με το δεξι με το v synth θα ειναι τζετ πιστευω. Το μονο που θα με προβληματιζε ειναι το οτι μιλαμε για hardware ? και το hardware ΧΑΛΑΕΙ ? ειναι καινουργιο το montage m, τα αλλα ειναι λιγο παλιατζουρες, βεβαια με δυο χιλιαρικα καβατζα που θα γλυτωσεις στο μελλον παιρνεις κατι αλλο προς αντικατασταση.

Γκουχ, γκουχ... Τα οποια θεωρήτικά μπορεί να είναι USB 3.2 αλλά αν εσύ δείς ποτέ write πάνω απο 10MB/s write και 40ΜΒ/s read (και ειμαι και κιμπαρης εδω), θα βάλω τον Βρα να σου χορέψει τον χορό των 7 πέπλων assούμε... Αιντε, πήγαινε να φας τώρα, να μεγαλώσει το συνθάκι σου...?

Δες πως φτιάχεται ένα πραγματικό Stetson και τι ιδιότητες έχει και θα μου πεις εσύ αν αξιζει.

Αμάν... Κάποια καπέλα αξίζουν όσο μια tele ?

To Tangzhong/Yu Dane κανει θαυματα!

Speaking of which, υπάρχουν φούρνοι κάπου, οπουδήποτε, που να προσφέρουν κάτι λίγο ή πολύ παραπάνω από τις συσκευασμένες αηδίες των super market;

Το ταλεντο σου Αποστολη ειναι για πολυ μεγαλα πραγματα,ξεκινα να το κυνηγας σοβαρα,χτυπα πορτες γιατι ετσι γινονται τα ονειρα πραγματικοτητα.Φοβερη συνεργασια και απο τα καλυτερα κομματια που εχω ακοσει εδω μεσα.

Με το Α συμφωνώ 100%. Για το Β, εγώ έχω την απλή έκδοση, που δεν έχει σύστημα ηλεκτροακουστικής. Αλλά και πάλι. Η ακουστική για τέτοια πράγματα είναι άλλο σπορ, αν κάποια στιγμή ασχοληθώ σοβάρα, ίσως τσιμπήσω μία Recording King να βγάλω γούστα. Μου αρέσουν πολύ τα χαμηλοκουρδίσματα για αυτά τα παιξίματα.

Είναι η ελέυθερη μετάφραση του Dark n Stormy χωρίς τον περιορισμό της πατέντας της Goslings. Βγάζει λίγο θολό χρώμα αλλά είναι νόστιμο. Μπορεις επισης να προσθέσεις και λιγο χυμο λάιμ.

Άλλο πράγμα ..... !!!!! Πολλά μπράβο !!!!!

Δε θέλω να πλατειασω γιατί το θρεντ είναι το (πολυ όμορφο) κομμάτι. Ωραία παίξιμο αυτό που ανέβασες, αλλά θα μπορούσε να είναι κ αλλιωτικο. Στο τωρινό δε θα μπορούσε. Έχεις μπει μέσα στο κομμάτι του κ έχεις γράψει ο,τι ακριβώς χρειαζόταν για να δώσει τα μέγιστα στο κομμάτι Κοινώς....διαφωνώ ?

Καλα ρε παιδια τι του προτεινετε του ανθρωπου? Ο ενας του λεει να παρει τον mg και ο αλλος του λεει να παρει τον blackheart? Το ξεκαθαρισε ο ανθρωπος θελει καλα καθαρα και θελει να παραμενει καθαρος ακομα και σε υψηλη ενταση . Δεν εχω κατι παιδια με σας αλλα να μην λεμε και οτι να ναι

Το είχα δηλώσει ότι έχω χάσει τον ύπνο μου, οπότε την πήρα. Ακολουθεί ένα compact review. Κατ' αρχήν να πούμε ότι η κιθάρα ανήκει στη δεύτερη, πιο πρόσφατη σειρά vintage reissue της Fender και για την ιστορία τα άλλα μοντέλα tele που βγαίνουν είναι τα 51, 72, 75, 77. Από αυτά μόνο οι 51 και 63 έχουν το κλασσικό setup με δύο μονούς. Specs: Alder body Maple neck Round laminated rosewood fingerboard Clay Dot ffingerboard inlays Neck profile: 1963 "C Scale: 648 mm (25.51") Fingerboard radius: 184.1 mm (7.25") Nut width: 42 mm (1.650") Bone nut 21 Vintage Tall frets Pickups: 2 Pure Vintage '63 Tele single coils Master volume and master tone controls 3-Way switch 3-Ply parchment pickguard Pure Vintage 3-saddle Tele bridge with threaded steel tailpieces Pure Vintage Single Line "Fender Deluxe" machine heads Nickel/Chrome hardware Finish: Gloss Nitrocellulose over Polyurethane Lacquer Πρώτη εντύπωση: Το γνωστό πολύ όμορφο vintage flight case, με την πορτοκαλί επένδυση και την εθιστική μυρωδιά του λούστρου που δε φεύγει ποτέ. Μέσα στη θήκη του case, τα καλούδια δεν είναι πια χύμα αλλά σε ένα βολικό, μαύρο τσαντάκι με το λογότυπο. Μέσα βρίσκονται τα διάφορα certificates, manuals, οδηγίες κλπ. συν το ashtray της γέφυρας. Θετικό ότι πλέον δε δίνουν μαζί με αυτά τα μοντέλα ζώνη, καθότι αυτές που έδιναν ήταν κάτι vintage correct, άθλιες για χρήση. Πριν καν μπει στον ενισχυτή, έκανα ένα γρήγορο inspection για να διαπιστώσω ότι η κιθάρα είναι άψογη. Κατ' αρχήν είναι πολύ ελαφριά και αν και δεν τη ζύγισα ακόμα, την κράτησα μαζί με την άλλη τέλε μου που είναι πούπουλο (2 kg) λόγω ελαφρύτατου ξύλου κατασκευής και δεν είναι πολύ βαρύτερη. Έχει, για τα γούστα μου, πολύ βολικό μανίκι και radius (έχω και στρατ με 7,25 και είναι μάλλον το αγαπημένο μου) ενώ αυτά τα vintage tall frets που έχει βάλει η Fender σε αυτά τα μοντέλα, ουδεμία σχέση έχουν με τα παραδοσιακά vintage frets που είχε σε παλιότερες σειρές όπου πήγαινες να παίξεις στη μι καντίνι και ήσουν μόνιμα εκτός fretboard. Ταστοδουλειά, φινίρισμα αψεγάδιαστα. Εργοστασιακό setup πολύ καλό, δεν υπάρχουν τριξίματα ή κούφιες νότες σε σηκώματα ακόμα και μετά το 12ο τάστο. Ελαφρύ relief στο μπράτσο όπως πρέπει και action μέτριο. Το τελευταίο είναι και το μόνο που ενδέχεται να πειράξω μια και στο θέμα του action είμαι ακραίος μεταλάς. Επίσης πολύ σημαντικό: η κιθάρα έρχεται με δεκάρες χορδές αλλά το feel είναι πάρα πολύ μαλακό. Θα ορκιζόμουν ότι είναι 9άρες αν δεν επιβεβαίωνα το εργοστασιακό gauge. Το μοντέλο δε που τους βάζει η Fender είναι Nickel Plated Steel 010 - .046. Αξιοπρεπέστατες. Ήχος: Εδώ τα πράγματα είναι λίγο-πολύ αναμενόμενα για όποιον έχει ακούσει αυτούς τους μαγνήτες. Αν μπορούσε να συμπεριληφθεί σε μία λέξη η ηχητική εμπειρία της κιθάρας, αυτή είναι twang. Να φάνε κι οι κότες για την ακρίβεια. Ο neck μαγνήτης είναι ζεστός και "straty" με πολύ ωραίο σκάσιμο και ισορροπημένος σε όλο το εύρος. Ο bridge είναι αρκετά hot για vintage style, πράγμα που μου αρέσει ιδιαιτέρως. Παρόλα αυτά ούτε ξυρίζει, ούτε τσιρίζει παρά κρατάει τον κρουστό, twangy χαρακτήρα του οργάνου 100%. Ακολουθούν τα clips όπου ηχογραφήθηκαν με τις εξής παραμέτρους: - Οι χορδές είναι οι εργοστασιακές. - Ενισχυτής Deluxe Reverb RI στο 2,5. - Πετάλι για τα βρώμικα Twimble της Mad Professor σε πολύ mild ρύθμιση Edit: ο δαίμων της ηχογράφησης μας έφαγε τον bridge στο καθαρό. Το προσθέτω παρακάτω: clean bridge: bridge.mp3 clean: clean.mp3 overdrive: dirty.mp3 Και τέλος, μια φωτογραφία στον καναπέ με την ξαδέρφη της (σόρυ για το orientation αλλά έτσι τις ανεβάζει αυτόματα το forum):

Εμένα μου ακούγονται σα μια ποζεράδικη κακή βερσιόν των Priest. Πάντως με αυτό το όνομα, ό,τι και να βγάλουν, φοβάμαι ότι δεν πάνε πουθενά.

Α το κατάλαβες Ε? Το κατάλαβες? Αποχωρώ

Ο γιατρός με έκανε να γυμναστώ και να αδυνατίσω γιατί θα με άρχιζε χάπια για την πίεση και το ζάχαρο. Και τώρα δεν χρειάζεται να πάρω. Το ζάχαρο έπεσε από 130 που είχε φτάσει στα 80 και η πίεση από 9,5 η χαμηλή σε ηρεμία στα 7,5 Οι παλμοί μου είναι χαμηλοί Οι μυες μου επανήλθαν σε πολύ καλό επίπεδο. Η κοιλία θέλει τώρα, μόλις χάσω και τα τελευταία θα είμαι σούπερ και ήδη δεν με πλησιάζει κανείς γιατί είμαι τούμπανο. Για την ηλικία μου αλλά και για τον χρόνο που δαπάνησα για γυμναστική που δεν είναι πολύ είμαι μια χαρά τώρα. γι αυτό δεν μπορώ να κόψω τη δίαιτα. Γιατί με προειδοποίησαν πως αν συνεχίσω και λόγω του ιστορικού μου θα έχω πρόβλημα οι γιατροί μου. Έκοψα και το κάπνισμα. Τέρμα. ΤΕΡΜΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΜΕΓΑΛΩΣΑ πριν την ώρα μου. ΠΕΙΝΑΜΕ!!!!!!!!!!!!! Καλό κάνει που πεινάμε. Μην διψάσουμε φοβάμαι. ?

Πάλι ρε γμτ πεινάς? Κόψε την ρουφιάνα την δίαιτα επιτέλους. Τα 8 κιλά τα χάνεις και αργότερα. Φάε κάτι τώρα, γιατί όταν μεγαλώσεις, δεν θα το επιτρέπει ο γιατρός.

4 ευρώ ένα στικάκι . ΤΣΑΜΠΑ για 64 γίγα. Μια χαρά ταχύτητα έχει , δεν κάνουμε benchmark για 4 ευρώ και ας έχει δίαυλο που λόγω των άλλων στοιχείων δεν τον εκμεταλλεύεται. Συμβαίνει σε όλα τα components. Από εκεί και πέρα το καλύτερο και το ταχύτερο είναι και το ακριβότερο. Πεινάμε. ακρίβεια, αισχροκέδρεια, ενοικια υψηλά. MONTAGE M MODX+ C++ AMIGA

Πάλι πεινάς? Πήγες στο εξοχικό σου βρε μπαγάσα?

Εγώ κάποτες είχα φάει ΤΕΡΑΣΤΙΟ χαστούκι συναισθηματικά από αυτό.

το έβαλα και στο απλό νήμα, αλλά εδώ καλύτερα ως κινηματογραφικό. Είναι μια περαστική μόνο σκηνή στην Οδύσεια του Διαστήματος, που το θέμα είναι ο πιλότος του δελτίου ειδήσεων που παρακολουθεί ο Φρανκ ή ο Ντειβ δεν θυμάμαι.... παρακάτω ένα άλλο βίντεο το πιό κοντινό που βρήκα για να μην ψάχνω. Γύρω στο 1.50

ήταν ίσως η πρώτη μουσική που άκουσα στο σπίτι. μαζί με τα άλλα της εικόνας ήταν οι κλασσικοί δίσκοι του πατέρα μου, μια μικρή κλασική δισκοθήκη που εμπλουτίστηκε σιγά σιγά, χωρίς όμως να μην υπάρχουν τα δείγματα άλλης μουσικής από Elvis έως Xavier Cougat και Erroll Garner..... Όμως η Σεχραζάντ ήταν το πρώτο ερέθισμα. Οι δίσκοι που βλέπετε έχουν ηλικία μεγαλύτερη από μένα. Ο πατέρας μου ήταν λάτρης του βιολιού και θυμάμαι την ιστορία που μου έλεγε ότι όταν πολεμούσε στο Βίτσι, γυρνώντας μετά από μια δύσκολη αποστολή, άκουσε στο ράδιο το φινάλε της Σεχραζαντ και έβαλε τα κλάματα. Λίγα χρόνια αργότερα αγόρασε το δίσκο. Και λίγο μετά ήρθα εγώ. πρέπει να ήμουν 3 ή 4....

Αυτή η Σεχραζάντ πρεπει να έχει κάνει μεγάλη ζημιά. Κι εγώ όταν την άκουσα πρώτη φορά άλλαξα πλεύση εκεί κάπου στα 14. Άφησα τον τακ πλακ και το παγκανίνειο σκυλομπούζουκο, και το έριξα στα σταματημένα κόρνα + πιτσικάτο βιόλες-δεύτερα + άρπα.

Ναι βρε Κωστή, αν τα "παλαιότερα" σου δουλευαν με 2-4MB/s write και 10-20MB/s read, whoooopty doo, προφανως και σου φαινονται πιο γρηγορα...μου θέλεις και 64Gb, σε αυτή την τιμή, αν κάνεις καμια πλακα και πας να τα γεμισεις, θέλεις κανα δύο μέρες. Εκτός και αν τα πηρες απο την ΑΡΤΕΜΙΔΑ ή την ΝΕΑ ΠΕΡΑΜΟ assούμε, οπότε πάσο, παιζει να είναι και USB 5.3 ναούμ...? Αλλα μην βλέπω USB 3.2 με 4 ευρώ γιατί ανταριάζομαι assούμε... Αντε τώρα φτιαξε κανα τοστάκι να φάς, δώσε και κανα virus στον αγαπημένο σου Defender...δώστο του στο στόμα έτσι? Αλλιως δεν τα πιανει assουμε... ? Εσεις κοπανιστό...ο Κωστής που ειναι jet set, τον τρώει καπνιστό assούμε... ?

Είδα ένα διπλό χάμπουργκερ που πουλάει ένα μαγαζί στο σύνταγμα με 12,50 € Με 12.50 € παίρνεις ΤΡΙΑ USB 3.2 stick των 64GB Διαλύθηκε ο μέσος μισθωτός και ο συνταξιουχος που θέλει το 65% του μισθού του για ενοίκιο και να χρεώσει και την πιστωτική του για να φάει. Montage θα πάρει? Ούτε οι influencers δεν μπορούν να το πάρουν, οι περισσότεροι στην πείνα είναι και ας το παίζουν φραγκατοι. Ακόμα και ένας πρωθυπουργός που έχει 68 ακίνητα θα το σκεφτόταν να το πάρει, ακριβό είναι θα έλεγε, το modx θα κοιτούσε κι αυτός πιο πολύ για να μην τον πιάσει και το πόθεν έσχες ???? Χαχαχαχαχα ?

Και εγώ τις fw δεν τις αλλάζω στο μπάσο ποτέ (τις έχω 15 χρόνια νομίζω) ενώ στην κιθάρα αλλάζω μόνο τις plain Β + Ε δυο τρεις φορές το χρόνο. Στις rounwound όμως δεδομένου ότι τα lead parts τα παίζω κυρίως με καθαρό ήχο στις wound χορδές και αυτές χάνουν το twang μετά από λίγες ώρες παιξίματος , η συχνή αλλαγή είναι μονόδρομος, ευτυχώς έχω 5 tele οπότε όταν πεθάνουν οι χορδές στη μία πιάνω την άλλη ? και δεν αλλάζω όλη μέρα χορδές...στην ανάγκη αν όλες οι ΚΑΝΟΝΙΚΕΣ μου κιθάρες (δηλαδή οι TELECASTER) μείνουν από χορδΑι πΓιανω και τις λοιπές κιθάρες "γκαρνταρόμπας" που έχω (strat, Rickenbacker etc) και οι οποίες σπάνια αγγίζονται

Ομοίως στην παιδική μου ηλικία αυτό έπαιξε σημαντικό ρόλο σαν άκουσμα

Ώστε από τον Roscoe P. Coltrane το προσωνύμιο.

Το αυγό είναι ένα υλικό πολύ ασταθές στη διάρκεια του χρόνου και επίσης η υφή του και οι ιδιότητές του είναι άμεσα ορατές ανάλογα με τη διατροφή και τις συνθήκες διαβίωσης της κότας. Τα αυγά ανάλογα τι τρώει η κότα είναι πιο σκούρα ή όχι, πιο σφιχτά τα ασπράδια ή όχι και όσο περνάνε οι μήνες και πλησιάζουμε το καλοκαίρι τα ασπράδια γινονται πιο νερουλά, οι κρόκοι πιο μικροί και με ασθενή χρώματα μέχρι που στις μεγάλες ζέστες οι κότες σταματάνε να κάνουν αυγά. Το πρώτο είναι ο λόγος που στη ζαχαροπλαστική επιμένουν σθενερά στο αυγό να είναι "ημέρας" αλλά και όσοι έχετε κάποιον που εκτρέφει κότες και παράγει αυγά θα έχετε σίγουρα παρατηρήσει τεράστια διαφορά απο ακόμη και τα καλής ποιότητας αυγά του εμπορίου (αυτα που βγήκαν απο παραγωγικές μονάδες). Δε θέλω να σνομπάρω ιδεοληπτικά τους βιομηχανικούς παραγωγούς, που μερικοί κάνουν αξιοπρεπεστατη δουλεια, αλλά στη μαγιονέζα φερ ειπείν που πρόκειται για ένα γαλάκτωμα, ο γαλακτωματοποιητής είναι ο κρόκος και το έλαιο και το δεύτερο υγρό που θέλουμε να ενσωματώσουμε είναι το ξύδι. Στις δικές μου απόπειρες με τον κρόκο είχα παρατηρήσει πιο σφιχτή υφή και επειδή συχνά (βασικά πάντα) ανακατεύω τις μαγιονέζες με κάτι καυτερό που συχνά είναι σε πιο υγρή μορφή και αραιώνει ακόμα πιο πολύ, θέλω πολύ σφιχτή υφή. Αν τα αυγά σου είναι φρέσκα και έχουν σφιχτό ασπράδι ειναι οκ, αλλά θες παραπάνω κρόκο. Δηλαδή 1 αυγό + 2 κρόκους κλπ. Αλλά ο γενικά ο κρόκος με το λάδι είναι που πρέπει να αναμειχθούν για να δώσουν γαλάκτωμα. Αλλιώς κανονικά θα είχαμε αιώρημα γιατί ξύδι και κρόκος δεν αναμειγνύονται (αυτός είναι και ο λόγος που οι Γάλλοι στις vinaigrette βάζουν αναλογία 3/1 το λάδι προς το ξύδι και βγαίνει ένας τύπος γαλακτώματος που κρατά μερικές ώρες). Άμα σου βγαίνει όπως το θες είναι οκ ?

Δυστυχως οι πραγματικοί φούρνοι (δηλαδή αυτοί που παράγουν αρτο και αρτοπαρασκευάσματα και δεν ειναι πρατήρια) είναι πλεον λίγοι. Και απο αυτούς λιγότεροι είναι καλοί. Τεράστια κουβέντα το γιατί και μερίδιο ευθύνης έχει και η πολιτεία που έχει πριμοδοτήσει πολύ τα διαφορα καταστήματα που πουλάνε συσκευασμένα προιόντα ζύμης. Ειδικά την περίοδο της πανδημίας... Ειδικότερα τη στιγμή που το ψωμί είναι διατιμημένο (και πρέπει να είναι). Οι πραγματικοί φούρνοι φέρουν απ έξω σε διακριτό σημείο σχετική σήμανση απο την Ομοσπονδία Αρτοποιών Ελλάδος, μπορεί και της νεοσυσταθείσας Ελληνικής Ένωσης Επιχειρήσεων Αρτοποιίας αλλά μερικές φορές και σήμανση απο κρατικούς φορείς όπως το Χημείο. Η σήμανση της ομοσπονδιας είναι αυτή παρακάτω. Παρεμπιπτόντως λίγο πριν αποφασίσω να ασχοληθώ με την αρτοποιία, είχα παραγγείλει σε φούρνο τα buns και μου τα φτιάξανε ΤΕΛΕΙΑ. Αυτά είναι αστεία για επαγγελματία αρτοποιό.

Είμαι επίτιμο μέλος.? Αγαπάμε Rutracker (και το αντίθετο για τη χώρα προέλευσης του).

Epiphone Les Paul Custom D'addario ECG23 Gauges: .010 - .014 - .020(W) - .028 - .038 - .048 Flatwound Daddario NYXL1052 Gauges: 010 - 013 - 017 - w30 - 42 - 52 High-carbon steel Bass yamaha rbx Rotosound RS77 LD Gauges: 045, .065, .085, .105 Σε αντίθεση με τον αγαπητό SF που όταν κατά την διάρκεια που παίζει συννεφιάσει,μπαίνει στο pit και αλλάζει χορδές ενώ καθώς κουρδίζει την τελευταία,αλλάζει την πρώτη γιατί έχουν περάσει 5' και πΆλιΩσΕ,εγώ τις κρατάω αρκετά. Ιδίως τις Flatwound γιατί ΠΕΙΝΑΩ που λέει και ο Cos-dr Εχω περάσει απο Ernie ball,Dr,Gibson,(Dean Markley μου αρέσουν αλλά δεν έχω βάλει στην δική μου,θα είναι οι επόμενες πιστεύω.) Η λογική του να αλλάξω χορδές συνήθως είναι η εξής και δέν έχει κάποιο συγκεκριμένο χρονικό περιθώριο: Σηκώνομαι ενα πρωί,ακούω την εγγραφή της προηγούμενης ημέρας και είναι χάλια,κοιτάζω τον εξοπλισμό και λέω οχι εσύ,οχι εσύ,οχι εσύ.... και αφού αποφασίζω να μην πουλήσω κανα πετάλι η ενισχυτή πάω στην κιθάρα και λέω,βρωμιάρες ήρθε η ώρα σας και τις αλλάζω.

Ψωμάκια για Burger Yu Dane: 20γρ αλεύρι ΓΟΧ 60γρ γάλα 27ml νερό Ζύμη: 120γρ γάλα (30 βαθμοί C) 9gr ξηρή μαγια ή 27gr νωπή 320gr αλεύρι ΓΟΧ 7gr αλάτι 1 αυγό 42gr βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου To Yu dane είναι ένα μείγμα νερού, γάλακτος και άλευρου που όταν ζεσταθεί αναδευόμενο και φτάσει στους 65 βαθμούς προκαλεί στο άλευρο να παράγει γλουτένει και να ζελατινοποιηθεί. Αυτό προσθέτει υγρασία στη ζύμη και την κάνει πιο αφράτη και με αυξημένη υγρασία. Για την παρασκευή του ανακατεύουμε συνεχώς τα υλικά σε κατσαρολακι μέχρι να γινει σαν μπεσαμελ στην υφη. Μόλις γινει σβήνουμε και κατεβαζουμε απο τη φωτιά. Στο γάλα που είναι στους 30 βαθμούς προσθέτουμε τη μαγιά και μια, δύο κουταλιές αλεύρι και αφήνουμε σκεπασμένο να ενεργοποιηθεί (θα βγάλει φυσαλίδες στην επιφάνεια κανονικά ειδάλλως ο μύκητας είναι νεκρός). Ανακατεύουμε το αλεύρι με το αλάτι καλά και σταδιακά το προσθέτουμε στο μείγμα γάλακτος και μαγιάς το Yu Dane και το αυγό ανακατεύοντας και ζυμώνοντας μέχρι να παρουμε σφιχτή ζύμη στη συέχεια προσθέτουμε το βούτυρο που έχει μαλακώσει και ζυμώνουμε μέχρι να πάρουμε μια λεία ζύμη. Σκεπάζουμε με μεμβράνη και αφήνουμε να διπλασιαστεί. Στη συνέχεια αδειάζουμε σε αλευρωμένη επιφάνεια και κόβουμε τη ζύμη σε 6 μερίδες πλάθοντας σε μπάλες. Τοποθετούμε τα μπαλάκια μας ( ? ) σε ταψί με λαδόκολλα και σκεπάζουμε αφήνοντάς τα να διπλασιαστούν σχεδόν. Στη συνέχεια τα αλείφουμε με ένα μείγμα αυγού και γάλακτος και εαν θέλουμε πασπαλίζουμε με σουσάμι, παπαρουνόσπορο, άλλους σπόρους κλπ. Ψήνουμε σε φούρνο που έχουμε προθερμάνει στους 200 βαθμούς μέχρι να πάρουν ρόδινο χρώμα και εσωτερική θερμοκρασία 99 βαθμούς (για τους ψαγμένους). Μόλις έρθουν σε θερμοκρασία δωματίου, μπορουν να διατηρηθούν στο ψυγείο μέσα σε πλαστική σακούλα καλά κλεισμένη για περίπου 5-6 μέρες.

Αν και την έχω κανα 2 χρόνια πρακτικά έχει μείνει incognito, με εξαίρεση κανα δυο εμφανίσεις επι σκηνής στα διαλείμματα της Jazzmaster μου. Λίγο η πανδημία και τα πολιτιστικά συνακόλουθα και λίγο κάποια προσωπικά θέματα που με τράβηξαν πίσω. Αλλά θα αλλάξει σύντομα και αυτό... Ήθελα ακόμα μια tele, με μερικά κλασσικά χαρακτηριστικά αλλά και μερικά πρόσθετα. Και συγκεκριμένα επειδή εισέρχομαι και σε κρίσιμη ηλικία σιγά σιγά, ήθελα γκάζια αλλά και τελεκάστερ μαζί. 2 σε 1. Warmoth parts, Alder σώμα μόνο με φάλτσο στο τακούνι και σε sparkle silver gloss. Στην αρχή σκεφτόμουν το gold αλλά το silver έκανε έναν ενδιαφέροντα συνειρμό με το όνομα μου και το επίθετο του καλύτερού μου φίλου που τη συναρμολόγησε κιόλας. Μανικάκι roasted maple με σατινέ nitro. Telecaster bridge/ HB middle/ HB neck όπως ακριβώς και η Red Dog Telecaster του Mike Campbell. Και κάπως έτσι ήρθαν τα πραγματάκια και άρχισε η συναρμολόγηση. Στη διάρκεια του μοντάζ έγιναν κάποιες ματσακονιές για να κάνουμε τη ζωή μας πιο ενδιαφέρουσα. Φερ ειπείν έγινε πιο προσβάσιμη η βίδα της βέργας απο την κοιλότητα του neck μαγνήτη, σφραγίστηκαν όλες οι κοιλότητες και γειώθηκαν ξεχωριστά. Επίσης τοποθετήθηκε ένα μικρό toggle ανάμεσα στα ποτενσιόμετρα που σε συνδυασμό με τον πενταθέσιο επιλογέα μας δίνει τις εξής θέσεις: 1) Neck 2) Neck/Middle 3) Middle 4) Middle/Bridge 5) Bridge 6) Bridge/Neck (position 5 + toggle on) 7) All pickups in series (position 4 + toggle on) Οι μαγνήτες είναι Nick Silver: 2 Swan HB underwound + 1 Sweeney Todd Ήθελα τρίσελη γέφυρα αλλά οι πιο πολλές μου φαίνονταν αγιοβασιλιάτικες και τελικά χτύπησα αυτό το συμπαγές τερατάκι απο Rutters Για το hardware αποφάσισα να ανακατέψουμε chrome και gold parts και θεωρώ ότι έδεσε πολύ ωραία εμφανισιακά χωρίς να φαίνεται κάτι περίεργο. Συνολικά

Λοιπόν! Για 2-3 πεινιρλί: 300γρ αλεύρι λευκο και σκληρό 200ml Νερό 2 κ.σ ηλιέλαιο (δουλεύει και ελαιόλαδο αλλα βγαινει πιο βαρια η γεύση) 2 κ.γ ζάχαρη κρυσταλική 5γρ ξηρή μαγιά ή 15γρ νωπή 2 κ.γ αλάτι 1 αυγό 250γρ τυρι (κανονικά kashkaval στη μαύρη θάλασσα αλλά εδώ αυτοσχεδιάζουμε ανάλογα με το γούστο. Εγώ βάζω μια αναλογία ξηρής μοτσαρέλας με πικάντικο κασέρι 80%-20%) 20 γρ βούτυρο για το άλειμμα των άκρων της ζύμης μετά το ψήσιμο. Φέρνουμε το νερό σε θερμοκρασία μεταξύ 27-35 βαθμούς (με θερμόμετρο) και διαλύουμε σε αυτό τη μαγιά μαζί με μια δυο κουταλιές της σούπας απο το αλεύρι και τη ζάχαρη. Σκεπάζουμε και το αφήνουμε 10' να ενεργοποιηθεί ο μύκητας. Συγχρόνως ανακατεύουμε το αλάτι στο αλεύρι καλά και σταδιακά ενσωματώνουμε αυτό το μείγμα στο προηγούμενο ανακατεύοντας και ζυμώνοντας μέχρι να αφομοιωθεί και να γίνει λεία και ομογενοποιημένη ζύμη. Μόλις γίνει προσθέτουμε το ηλιέλαιο και ζυμώνουμε πιο δυνατά μέχρι να πετύχουμε γαλακτοματοποίηση. Αφήνουμε τη ζύμη σκεπασμένη με μεμβράνη σε περιβάλλον 27-37 βαθμούς μέχρι να διπλασιαστεί περίπου (με θερμοκρασία εποχής θα γίνει σε διάστημα 35-40λεπτών). Σε αλευρωμένη επιφάνεια αδειάζουμε τη ζύμη και κόβουμε σε 2-3 ίσες μερίδες που τις πλάθουμε σε μπαλάκια και τα βάζουμε σε λαδωμένο ταψί ή με λαδόκολλα για άλλα 15'-20'. Παίρνουμε κάθε ένα απο τα μπαλάκια ( ? ) και με πλάστη τα απλώνουμε ΄μέχρι να γινει ένα ελλειψοειδές σχήμα (oval) με αισθητά μεγαλύτερο τον ένα ημιάξονα. Με πινέλο απλώνουμε λίγο ασπράδι απο το αυγό και τοποθετούμε γυριζουμε τα χείλη της ζύμης σε σχήμα βάρκας (το γνωστο σχήμα του πεινιρλι). Σε προθερμανμένο φούρνο ψήνουμε για 5' μέχρι να σταθεί λιγο η ζύμη και στη συνέχεια χωρις να κλεισουμε φούρνο, τα βγάζουμε και τοποθετούμε το τυρι και ότι άλλο θέλουμε μαζι με λιγα κυβάκια απο το βούτυρο που θα βοηθήσουν να μην καει το τυρί στο φούρνο. Συνεχιζουμε το ψησιμο μέχρι να λιώσει το τυρί και όταν ξεφουρνίσουμε απλώνουμε λίγο βούτυρο στα χείλη της ζύμης. Εαν αποφασίσουμε να προσθέσουμε κρόκο αυγού, 1' περιπου πριν ξεφουρνισουμε, ριχνουμε με προσοχή τον κρόκο στο κεντρο του πεινιρλί και ψήνουμε για 1-2' το πολύ γιατι θα αφυδατωθεί. Εδώ ένα με πικάντικο αρμένικο σουτζούκι, παστουρμά και κρόκο αυγού και ένα με σαλτσα τομάτας, spianata και σκέτη μοτσαρέλα.

Εδω κ καποιες μερες επανηλθα στην... κανονικοτητα. Ξεφορτωθηκα το (αποτυχημενο κ αποκαρδιωτικο ? για εμενα) πειραμα των 10-38 κ εβαλα πανω στη στρατ ενα balanced set 9-40 D'addario NYXL https://www.thomann.de/gr/daddario_nyxl0940bt.htm?glp=1&gclid=Cj0KCQjwsp6pBhCfARIsAD3GZuYtTGgMpFogRg7F4vw9b5Cx2AaN-esecuxDr6QZFphq1X_R5zGtSwsaAkPjEALw_wcB Το σετ ειναι απιστευτο σε στρατ. Εχει τη balanced αισθηση που ηθελα απο το 10-38 στα καντινια, αλλα οι τυλιχτες ειναι... κανονικες! Ειναι ακριβο μεν, πολυ νωρις δε για να πω αν εχουν την αντοχη στο χρονο κ κρατανε τη φρεσκαδουρα παραπανω (γι'αυτο υποτιθεται το πληρωνεις παραπανω αυτο το σετ). Απο αισθηση ομως ειναι σουπερ. Ειναι οτι φανταζομουν οτι θα ειναι οι 10-38 αλλα οι μπασες του με απογοητευσαν.

Εννοείται. Αν είναι κάτω από το headstock την επιστρέφουμε.

Και με vintage στρατ ε? :) Να δεις που μάλλον το καλώδιο έκανε όλη τη δουλειά. :) (Το ξέρεις πολύ καλά ότι αυτό που ονομάζουμε "fender combo" δεν είναι στην πεπατημένη "συνταγή" για high gain ήχο, οπότε ας μην γράφουμε υπερβολές).